نقد و بررسی " روسها; باز هم باج خواهي" روزنامه ی جمهوری اسلامی دوشنبه 22 اسفند ماه سال 1385

نقد و بررسی " روسها; باز هم باج خواهي" روزنامه ی جمهوری اسلامی دوشنبه 22 اسفند ماه سال 1385
چرا به باج دادن بیشتر به روس ها، ادامه داده می شود؟!
معلوم نیست وقتی که سرمقاله نویس به این سادگی اعتراف کرده است که روس ها دارند باج خواهی می کنند وبااینکه طلب خود را دریافت کرده اند وقرار بوده است که به تعهد خود عمل کند تااینکه نیروگاه اتمی بوشهر اتمام کارش تمام شود ولی اکنون مدعی شده است با این که نیروگاه هسته ای بوشهر 97% پروژه تمام شده است ولی بدلیل وابستگی هائی که هنوز به اندازه 3% به روسیه دارد . اگر چنانچه روس ها به تعهد خودشان عمل نکنند ودر مورد تعهد سوخت رسانی اقدام نکنند و سوخت مود نظر را تأمین نکند این نیرو گاه قابل بهره برداری و استفاده نمی باشد که خودش چنین در مورد توضیح داده است :
"اگرچه 97 درصد كار ساخت نيروگاه بوشهر به انجام رسيده است اما اگر طرف روسي به تعهد خود عمل نكند و سوخت هسته اي مورد نياز را تامين ننمايد در ميدان عمل نميتوان از اين نيروگاه بهره برداري نمود.. وزير امورخارجه كشورمان در اين زمينه تصريح مي كند كه پرداخت هاي جمهوري اسلامي ايران حتي از ميزان توافق شده هم جلوتر است بنابر اين هيچگونه مشكل مالي ميان ايران و روسيه درخصوص تكميل نيروگاه بوشهر وجود ندارد."
اکنون سئوال است که چرا نباید از تجربه ی نیروگاه اتمی بوشهر تجربه کسب شود که دیگر به دنبال اهداف هسته ای دیگر نرفت که البته ضریب وابستگی آنان خیلی بیش از نیروگاه ی اتمی بوشهر می باشد تازه اگر فرض شود که اهداف سلاح هسته ای ونظامی در دنبال آن نمی باشد. چون اگر غیراین باشد که 100% می باشد چونکه بدون شک اهداف سلاح هسته ای برای رهبران ومسئولان رژیم تروریستی آخوندی مورد نظر است. آنگاه مشخص می شود که دارای چه ابعاد فاجعه انگیزی در آینده در دنبال خواهد داشت. ملای سرمقاله نویس ضمن زدن زیرآب خالی بندی پاسداری احمدی نژاد در سازمان ملل که مدعی شود در ایران دانش هسته ای بومی شده که می خواهد آن را با عدالت مهرورزانه به بندگان خدا در جهان صادر کند و با اعتراف به زدن چوب حراج ورشوه و باج دادن به روس ها به دلیل اینکه نیازمند اتمام پروژه ی هسته ای بوشهر می باشد . اینگونه ذبونی و ذلیللی وخواری ووطن فروشی وچوب حراج زدن مملکت و رشوه دادن به روس ها را به نمایش گذاشته است :
"وزير امورخارجه كشورمان در اين زمينه تصريح مي كند كه پرداخت هاي جمهوري اسلامي ايران حتي از ميزان توافق شده هم جلوتر است بنابر اين هيچگونه مشكل مالي ميان ايران و روسيه درخصوص تكميل نيروگاه بوشهر وجود ندارد."
ملای سرمقاله نویس در پایان سرماله ی خود باز روضه ی تکراری چند بار خوانده شده که روس ها قابل اعتماد نمی باشد را خوانده است واینگونه دلایل خود برای اثات بی اعتمادی نبت به روس ها را طبقه بنی کرده است:
1" ـ اين پديده يكبار ديگر نشان مي دهد كه مواضع مسكو هم در چنين مقولاتي بويژه هرچه به زمان مقرر براي بهره برداري از نيروگاه اتمي بوشهر نزديكتر مي شويم تدريجا رنگ مي بازد و چندان قابل اعتماد نيست .
2 ـ رفتار اخير مسكو در قبال نيروگاه اتمي بوشهر در عرف ديپلماسي معني خاصي را در ذهن ها تداعي مي كند كه به آن « باج خواهي » مي گويند. اين رفتار قابل اعتمادي براي يك شريك مدعي همكاري همه جانبه نيست و بما هشدار مي دهد كه دستكم از اين پس در تنظيم قراردادهاي جديد با مسكو اين مسئله را مدنظر قرار دهيم و مطمئن باشيم كه تعهدات مسكو تاريخ مصرف معيني دارد و حتي امضاي قرارداد هم بدان معني نيست كه مسكو تا پايان كار پايبند تعهداتش خواهد ماند.
3 ـ هيئت ايراني براي پايان دادن به اين پرونده و يكسره شدن تكليف نيروگاه اتمي بوشهر اعلام آمادگي كرده است كه درخصوص پرداخت بيشتر و زودتر از موعد تصميم گيري و اقدام كند ولي اين نكته بويژه با در نظر گرفتن پيشنهاد مسكو براي احداث نيروگاههاي اتمي ديگر براي ايران بايستي مدنظر قرار گيرد كه مسكو ابتدا پيشنهادات ظاهرا پرجاذبه اي را مطرح مي كند لكن در قدمهاي بعدي باج خواهي كرده و ما را در مقابل عمل انجام شده قرار مي دهد و باعث مي شود كه يك طرح اتمي به چند برابر قيمت پيشنهادي اوليه تمام شود و درعين حال باز هم تضميني وجود ندارد كه اساسا به بهره برداري برسد چون روسها ثابت كرده اند كه به انجام تعهدات خود پايبند نيستند.
4 ـ روسها قبلا نيز در اجراي همين قرارداد مرتكب خلف و عده و باج خواهي شده بودند. اين اولين بار نيست كه در زمينه قرارداد نيروگاه اتمي بوشهر با تعلل روسها مواجه ميشويم . اصرار روسها بر باز گرداندن پس ماندهاي سوخت نيروگاه بوشهر خواسته اي برخلاف صريح قرارداد اوليه بود ولي آنها با توجه به شرايط خاصي كه براي پرونده اتمي ايران پيش آمد فرصت طلبي كرده و براي تحميل اين خواسته غيرقانوني خود پافشاري نمودند. اكنون باز هم مسكو باج خواهي مي كند تا علاوه بر سودجوئي هاي مادي امتيازاتي را نيز از طرفهاي آمريكائي و اروپائي دريافت كند. اما چنان امتيازاتي هرچه باشد قطعا آنقدر ارزش ندارد كه در جهان چنين تلقي واحدي ايجاد شود كه روسها قابل اعتماد نيستند و در فرصتهاي مناسبي باج خواهي مي كنند!"
در خاتمه اینکه پرسش است وقتی که نه در ابتدا که حتی در پایان سرمقاله ملای سرمقاله نویس اعتراف مضاعف کرده است که نه روس ها قابل اعتماد نمی باشند، بلکه تذکر داده که روس ها فرصت طلبانی می باشند که در سر فصل ها حساس و خطیر ادعای باج خواهی بیشتر می کنند وتأکید شده است که روس در قبل هم سابقه ی کار شکنی وعدم پای بندی به تضمین تعهدهای خود را اثبات کرده است که با توجه به این اطلاعات و داده ها پرسش است که اگر اهداف نظامی از پروژه ی هسته ای در کار نمی باشد که اجبار است باج داده شود . اگر چنانچه ادعا می شود که اهداف نظامی هسته ای در میان نمی باشد برای چه این همه باجدهی به روس ها شده ومی شود؟!
هوشنگ – بهداد
روزنامه ی جمهوری اسلامی دوشنبه 22 اسفند ماه سال 1385
روسها; باز هم باج خواهي