گزیده ها قسمت دوم 3 مرداد - 95
با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از
نخستین گالری مجازی ایران رونمایی شد و علی جنتی با خرید اثر نقاشی خطی از غفار
قنبرپور به قیمت ۷ میلیون تومان اولین خرید از این گالری را انجام داد.
به گزارش خبرنگار مهر، مراسم رونمایی از نخستین گالری مجازی ایران با عنوان «ایران هنر» عصر امروز دوم مرداد در خانه هنرمندان برپا شد و علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، احمد مسجد جامعی عضو شورای اسلامی شهر تهران، علی تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، حسام الدین آشنا مشاور فرهنگی رئیس جمهور، جمعی از گالری دارها و مجموعه داران و تعدادی از هنرمندان در این مراسم حضور داشتند.
در ابتدای این مراسم سید جمال هادیان، مدیر شورای سیاست گذاری این گالری مجازی به معرفی آن پرداخت و گفت: ایده راه اندازی این گالری یک ایده ۱۵ ساله است. از زمانی که در حوزه هنری بودم و اولین فروشگاه مجازی را آنجا ایجاد کردیم این ایده را داشتم تا اینکه سال گذشته عده ای جوان خوش ذوق این ایده را مطرح کردند و با همراهی و برنامه ریزی همدیگر این اتفاق مقدور شد.
وی با بیان اینکه برای راه اندازی این گالری از مشورت هنرمندان و اقتصادانان بهره گرفته شده است، بیان کرد: این گالری مجازی که با شعار «اصل بهتر از کپی است» راه افتاده است صرفا یک گالری برای نمایش و فروش آثار هنری نیست بلکه قصد ما ایجاد یک بانک اطلاعی جامع درباره هنرمندان است. این حرکت با اتکا به بخش خصوصی انجام گرفته و ما معتقدیم هر ایده ای باید بهترین راه اجرایی شدن را برای خود طراحی کند و راه اجرایی شدنش را هم باید بدون اتکا به نهادهای دولتی طرح ریزی کند به همین منظور. ما از صفر تا صد این ایده را در بخش غیر دولتی پایه ریزی کردیم.
هادیان افزود: اهداف مهمی پشت راه اندازی این مجموعه است که حمایت از هنرمند از مهمترین اهداف ماست. طبق اساسنامه قرار است بخشی از عواید فروش آثار به هنرمندانی که بیماری های صعب العلاج دارند اختصاص یابد.
وی با اشاره به چهار بخش نقاشی، خوشنویسی، آثار حجمی و دست نوشته که بخش های این گالری است مهمترین بخش را بخش دست نویس ها عنوان کرد و گفت: اسنادی وجود دارد که نزد مردم است و توسط این گالری می توانند برای فروش بگذارند و نهادهای دولتی و غیر دولتی که دنبال این آثار هستند آنها را پیدا کنند.
هادیان امکان بزرگ دیگر این گالری مجازی را بخش حراج آن عنوان کرد که قرار است به صورت فصلی برگزار شود. ایجاد بخش حمایت از هنرمندان خودآموخته با کمک انجمن هنرمندان خودآموخته نیز از دیگر اهداف این گالری عنوان شد.
احمد مسجد جامعی دیگر سخنران این مراسم بود که ابتدای سخنانش را با اشاره به اثر «هفت چنار » عباس کیارستمی که در طبقه دوم خانه هنرمندان اجرا شده است آغاز کرد تا هم یادی از این هنرمند درگذشته بکند و هم با تکیه به این اثر که به گفته وی با خود «آن» هنری دارد به تبیین شعاری که برای گالری مجازی ایران هنر با عنوان «اصل بهتر از کپی است» بپردازد. وی در این باره گفت: آثار هنری اصل به گفته والتر بنیامین یک هاله ای دارند و وقتی کپی می شوند این هاله آن از بین می رود. ما در فرهنگ خودمان به جای هاله از کلمه «آن» هنری استفاده می کنیم. اثر هنری در صورت تجاری شدن و کپی شدن از این حالت خارج می شود.
وی ادامه داد: فرهنگ و هنر در دوره صنعتی شدن به ناچار وارد فضای تجاری شد. در این دنیا در دسترس قرار گرفتن اثر هنری مانع از کپی شدنش می شود و این اتفاقی است با گالری مجازی رخ می دهد. رفتن به سمت فضای مجازی هم در این دوره اجتناب ناپذیر است و می شود کالاهای فرهنگی را هم مانند کالاهای تجاری در این فضا ارائه کرد.
مسجد جامعی با بیان اینکه باید تلاش کنیم مردم هنر را به عنوان کالای سرمایه ای بشناسند، گفت: این روزها بانک ها متوجه این موضوع شده اند و موزه هایی تشکیل داده اند. باید به سمت همه گیر شدن این حرکت برویم و ضمن اینکه هنر ما ظرفیت بالایی برای صادرات دارد که به این امر نیز باید توجه کنیم.
در ادامه مراسم رونمایی رسمی از گالری مجازی ایران هنر با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی صورت گرفت و بخش های مختلف این سایت برای حاضران تشریح شد. در ادامه با خرید یک نقاشی خط از غفار قنبرپور به قیمت ۷ میلیون تومان توسط وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی این گالری کار خود را آغاز کرد.
سپس علی جنتی در سخنانی درباره این رویداد گفت: عالی ترین و کامل ترین گونه خلقت هنری، خود قرآن است که مظهر هنر است و در وصف هنر آفرینش بسیار سخن گفته است. بنابراین منشأ و سرچشمه هنر خود خداوند است. از این نظر، هنرمند قابل احترام است چون آفریننده ای است که وجهی هرچند ناچیز از زیبایی آفرینشگر را جلوه گر است. وقتی هنر و هنرمند را ستایش می کنید، در حقیقت گوشه ای از جمال حق را می ستایید. هنرمند معنوی، اصیل ترین هنر را که نشانه هایی از زیبایی شناسی در آن نهفته است خلق می کند.
اثر خریداری شده توسط وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی/ هنرمند: غفار قنبرپور
وی اظهار کرد: خرسندیم که به برکت انقلاب، حوزه هنرهای تجسمی بسیار گسترش پیدا کرده و صاحب رویدادها و عناوین معتبری مثل همین رویداد شده است. حرکت های خودجوشی مثل تأسیس این گالری، ایده ای است که با اهتمام بخش خصوصی شکل گرفته و پدیدآورندگان آن، علاقه و انگیزه وافری برای خدمت به اهالی فرهنگ و هنر دارند.
وزیر ارشاد همچنین بیان کرد: کسانی که این حرکت را انجام داده اند، نیت خیرخواهانه، برنامه ای مدون و اهدافی دقیق دارند و مجوزهای لازم را از مراجع ذی ربط گرفته اند. این شوق و انگیزه هرگز نباید تضعیف شود، بلکه باید مورد حمایت و تشویق قرار گیرد. منظور فقط حمایت های معمولی مالی یا امکانات دولتی نیست، بلکه معرفی سامانه به هنرمندان، مجموعه داران و مردم و شرکت در تبادل آثار است.
جنتی گفت: هر اثر اصیل هنری طبیعتا به فضای خشک و کسالت بار اطراف ما روح می بخشد و زیبایی را به مخاطب هدیه می کند. هر اثر هنری فشرده ای از دانش، تجربه ها و الهام های هنرمند است که در طول زمان، مفاهیم بلندی را به مخاطب ارائه می کند و مخاطب علاوه بر بهره یری از سیمای ظاهری اثر هنری، درباره عمق آن تفکر می کند، تأثیر می پذیرد و موجب عمومی شدن هنر در جامعه می شود.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در بخش دیگری از سخنانش، اظهار کرد: امروز در کشورهای توسعه یافته، اقتصاد مبتنی بر صنایع فرهنگی بخش عمده ای از تولید ناخالص ملی را تشکیل می دهد. آن ها با سرمایه گذاری در این بخش به سودهای کلانی دست پیدا کرده اند. در حالی که در بخش های صنعت و تجارت سرآمد دیگر کشورها هستند، اما این بخش را ب عنوان رکن چهارم اقتصاد مورد توجه قرار داده اند.
او ادامه داد: خیلی از مردم توان خریدن اثر هنری، حتی با قیمت های کم یا حضور در گالری ها را ندارند، اما از دیدن آثار هنری لذت می برند. بنابراین باید شرایط بومی شدن اثر هنری فراهم شود و این آثار در مراکز عمومی در معرض دید قرار گیرند. چه بسیار مکانها در ساختمانهای بزرگ وجود دارند که اتاقها، تالارها و سرسراهایشان بیروح و کسالتآور است و اثری از مظاهر فرهنگ و هنر در آنها دیده نمیشود.
جنتی معتقد است: بخش خصوصی در این زمینه میتواند گامهای موثری بردارد. بخش دولتی هم میتواند با بهرهگیری از هنر تجسمی، زیبایی بصری را در فضای سازمانی ایجاد کند و با خریدن و نگهداری آثار هنری، از آنها و پدیدآورندگانشان حمایت کنند.
وزیر ارشاد در بخش دیگری از سخنانش، به لایحه اختصاص درصدی از بودجه پروژه های عمرانی به خریدن آثار هنری اشاره کرد و گفت: در سال ۱۳۹۱ این لایحه در بودجه کل کشور پیشنهاد شد؛ اما در مجلس گذشته عملا رد شد. در سال ۱۳۹۴ هم باز در بودجه کشور این لایحه را گذاشتیم، اما الزام نکردیم بلکه گفتیم دستگاهها مجازند این کار را انجام دهند که در مجلس تصویب شد.
او اظهار کرد: ما در بخش فرهنگ و هنر دچار غفلت هستیم. اگر بر این باوریم که مهمترین داشته ما ایرانیان، فرهنگ و هنرمان است باید بپذیریم که در بهرهگیری از این سرمایه ارزشمند کوتاهی کردهایم و آن را بهعنوان رکن اساسی اقتصاد بهشمار نیاوردهایم. من از وقتی به وزارت ارشاد وارد شده ام، بخش اقتصاد هنر را در رأس برنامه ایم گذاشته ام. تلاشهایی هم در بخش اقتصاد خلاق و صنایع فرهنگی صورت گرفته است.
جنتی همچنین با بیان اینکه در زمینه ایجاد اشتغال، هزینه ای که در این حوزه می پردازیم یک سوم سایر حوز هاست، گفت: در حال حاضر پیشنهاد کرده ایم نهادی با عنوان «نهاد اقتصاد خلاق» تصویب شود.
جنتی توضیح داد: گالری های مجازی می توانند چند ده برابر بیشتر از گالری های فیزیکی، آثار هنری را به نمایش بگذارند و اطلاعات جامعی درباره اثر و پدیدآورندگان آن ارائه کنند. همچنین در هر ساعتی از شبانه روز، انبوهی از آثار هنری را می توانند در اختیار مخاطبان قرار دهند. با این همه، نگارخانه های مجازی هرگز رقیبی برای گالریهای فیزیکی نیستند، بلکه مکمل یکدیگرند و انتظار می رود همکاری های نزدیکی بین آن ها شکل بگیرد و به افزایش کارایی نگارخانه داری منجر شود.
جنتی در پایان گفت: امروز احساس کردم یکی از آرزوهای من در این زمینه تحقق پیدا کرده است. در زمینه کتاب نیز کارهای خوبی انجام شده و نهادها و واحدهای خصوصی مثل شهر کتاب، کتاب ها را روی سایت قرار داده اند. بسیاری از بخش های خصوصی نیز در این زمینه فعالیت هایی داشته اند. در حوزه فیلم سینمایی و تولیدات موسیقایی نیز اخیرا اقدامی صورت گرفته و سامانه نمایش خانگی برای بهره برداری در حال بررسی است تا فیل ها و آثار موسیقایی ارزشمند در این سامانه قرار گیرند و مردم در سراسر جهان از آن ها استفاده کنند. امروز که دنیا، دنیای تجارت الکترونیکی است، بخش هنرهای تجسمی هم باید وارد شود و رسالت خود را انجام دهد
به گزارش خبرنگار مهر، مراسم رونمایی از نخستین گالری مجازی ایران با عنوان «ایران هنر» عصر امروز دوم مرداد در خانه هنرمندان برپا شد و علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، احمد مسجد جامعی عضو شورای اسلامی شهر تهران، علی تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، حسام الدین آشنا مشاور فرهنگی رئیس جمهور، جمعی از گالری دارها و مجموعه داران و تعدادی از هنرمندان در این مراسم حضور داشتند.
در ابتدای این مراسم سید جمال هادیان، مدیر شورای سیاست گذاری این گالری مجازی به معرفی آن پرداخت و گفت: ایده راه اندازی این گالری یک ایده ۱۵ ساله است. از زمانی که در حوزه هنری بودم و اولین فروشگاه مجازی را آنجا ایجاد کردیم این ایده را داشتم تا اینکه سال گذشته عده ای جوان خوش ذوق این ایده را مطرح کردند و با همراهی و برنامه ریزی همدیگر این اتفاق مقدور شد.
وی با بیان اینکه برای راه اندازی این گالری از مشورت هنرمندان و اقتصادانان بهره گرفته شده است، بیان کرد: این گالری مجازی که با شعار «اصل بهتر از کپی است» راه افتاده است صرفا یک گالری برای نمایش و فروش آثار هنری نیست بلکه قصد ما ایجاد یک بانک اطلاعی جامع درباره هنرمندان است. این حرکت با اتکا به بخش خصوصی انجام گرفته و ما معتقدیم هر ایده ای باید بهترین راه اجرایی شدن را برای خود طراحی کند و راه اجرایی شدنش را هم باید بدون اتکا به نهادهای دولتی طرح ریزی کند به همین منظور. ما از صفر تا صد این ایده را در بخش غیر دولتی پایه ریزی کردیم.
هادیان افزود: اهداف مهمی پشت راه اندازی این مجموعه است که حمایت از هنرمند از مهمترین اهداف ماست. طبق اساسنامه قرار است بخشی از عواید فروش آثار به هنرمندانی که بیماری های صعب العلاج دارند اختصاص یابد.
وی با اشاره به چهار بخش نقاشی، خوشنویسی، آثار حجمی و دست نوشته که بخش های این گالری است مهمترین بخش را بخش دست نویس ها عنوان کرد و گفت: اسنادی وجود دارد که نزد مردم است و توسط این گالری می توانند برای فروش بگذارند و نهادهای دولتی و غیر دولتی که دنبال این آثار هستند آنها را پیدا کنند.
هادیان امکان بزرگ دیگر این گالری مجازی را بخش حراج آن عنوان کرد که قرار است به صورت فصلی برگزار شود. ایجاد بخش حمایت از هنرمندان خودآموخته با کمک انجمن هنرمندان خودآموخته نیز از دیگر اهداف این گالری عنوان شد.
احمد مسجد جامعی دیگر سخنران این مراسم بود که ابتدای سخنانش را با اشاره به اثر «هفت چنار » عباس کیارستمی که در طبقه دوم خانه هنرمندان اجرا شده است آغاز کرد تا هم یادی از این هنرمند درگذشته بکند و هم با تکیه به این اثر که به گفته وی با خود «آن» هنری دارد به تبیین شعاری که برای گالری مجازی ایران هنر با عنوان «اصل بهتر از کپی است» بپردازد. وی در این باره گفت: آثار هنری اصل به گفته والتر بنیامین یک هاله ای دارند و وقتی کپی می شوند این هاله آن از بین می رود. ما در فرهنگ خودمان به جای هاله از کلمه «آن» هنری استفاده می کنیم. اثر هنری در صورت تجاری شدن و کپی شدن از این حالت خارج می شود.
وی ادامه داد: فرهنگ و هنر در دوره صنعتی شدن به ناچار وارد فضای تجاری شد. در این دنیا در دسترس قرار گرفتن اثر هنری مانع از کپی شدنش می شود و این اتفاقی است با گالری مجازی رخ می دهد. رفتن به سمت فضای مجازی هم در این دوره اجتناب ناپذیر است و می شود کالاهای فرهنگی را هم مانند کالاهای تجاری در این فضا ارائه کرد.
مسجد جامعی با بیان اینکه باید تلاش کنیم مردم هنر را به عنوان کالای سرمایه ای بشناسند، گفت: این روزها بانک ها متوجه این موضوع شده اند و موزه هایی تشکیل داده اند. باید به سمت همه گیر شدن این حرکت برویم و ضمن اینکه هنر ما ظرفیت بالایی برای صادرات دارد که به این امر نیز باید توجه کنیم.
در ادامه مراسم رونمایی رسمی از گالری مجازی ایران هنر با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی صورت گرفت و بخش های مختلف این سایت برای حاضران تشریح شد. در ادامه با خرید یک نقاشی خط از غفار قنبرپور به قیمت ۷ میلیون تومان توسط وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی این گالری کار خود را آغاز کرد.
سپس علی جنتی در سخنانی درباره این رویداد گفت: عالی ترین و کامل ترین گونه خلقت هنری، خود قرآن است که مظهر هنر است و در وصف هنر آفرینش بسیار سخن گفته است. بنابراین منشأ و سرچشمه هنر خود خداوند است. از این نظر، هنرمند قابل احترام است چون آفریننده ای است که وجهی هرچند ناچیز از زیبایی آفرینشگر را جلوه گر است. وقتی هنر و هنرمند را ستایش می کنید، در حقیقت گوشه ای از جمال حق را می ستایید. هنرمند معنوی، اصیل ترین هنر را که نشانه هایی از زیبایی شناسی در آن نهفته است خلق می کند.
اثر خریداری شده توسط وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی/ هنرمند: غفار قنبرپور
وی اظهار کرد: خرسندیم که به برکت انقلاب، حوزه هنرهای تجسمی بسیار گسترش پیدا کرده و صاحب رویدادها و عناوین معتبری مثل همین رویداد شده است. حرکت های خودجوشی مثل تأسیس این گالری، ایده ای است که با اهتمام بخش خصوصی شکل گرفته و پدیدآورندگان آن، علاقه و انگیزه وافری برای خدمت به اهالی فرهنگ و هنر دارند.
وزیر ارشاد همچنین بیان کرد: کسانی که این حرکت را انجام داده اند، نیت خیرخواهانه، برنامه ای مدون و اهدافی دقیق دارند و مجوزهای لازم را از مراجع ذی ربط گرفته اند. این شوق و انگیزه هرگز نباید تضعیف شود، بلکه باید مورد حمایت و تشویق قرار گیرد. منظور فقط حمایت های معمولی مالی یا امکانات دولتی نیست، بلکه معرفی سامانه به هنرمندان، مجموعه داران و مردم و شرکت در تبادل آثار است.
جنتی گفت: هر اثر اصیل هنری طبیعتا به فضای خشک و کسالت بار اطراف ما روح می بخشد و زیبایی را به مخاطب هدیه می کند. هر اثر هنری فشرده ای از دانش، تجربه ها و الهام های هنرمند است که در طول زمان، مفاهیم بلندی را به مخاطب ارائه می کند و مخاطب علاوه بر بهره یری از سیمای ظاهری اثر هنری، درباره عمق آن تفکر می کند، تأثیر می پذیرد و موجب عمومی شدن هنر در جامعه می شود.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در بخش دیگری از سخنانش، اظهار کرد: امروز در کشورهای توسعه یافته، اقتصاد مبتنی بر صنایع فرهنگی بخش عمده ای از تولید ناخالص ملی را تشکیل می دهد. آن ها با سرمایه گذاری در این بخش به سودهای کلانی دست پیدا کرده اند. در حالی که در بخش های صنعت و تجارت سرآمد دیگر کشورها هستند، اما این بخش را ب عنوان رکن چهارم اقتصاد مورد توجه قرار داده اند.
او ادامه داد: خیلی از مردم توان خریدن اثر هنری، حتی با قیمت های کم یا حضور در گالری ها را ندارند، اما از دیدن آثار هنری لذت می برند. بنابراین باید شرایط بومی شدن اثر هنری فراهم شود و این آثار در مراکز عمومی در معرض دید قرار گیرند. چه بسیار مکانها در ساختمانهای بزرگ وجود دارند که اتاقها، تالارها و سرسراهایشان بیروح و کسالتآور است و اثری از مظاهر فرهنگ و هنر در آنها دیده نمیشود.
جنتی معتقد است: بخش خصوصی در این زمینه میتواند گامهای موثری بردارد. بخش دولتی هم میتواند با بهرهگیری از هنر تجسمی، زیبایی بصری را در فضای سازمانی ایجاد کند و با خریدن و نگهداری آثار هنری، از آنها و پدیدآورندگانشان حمایت کنند.
وزیر ارشاد در بخش دیگری از سخنانش، به لایحه اختصاص درصدی از بودجه پروژه های عمرانی به خریدن آثار هنری اشاره کرد و گفت: در سال ۱۳۹۱ این لایحه در بودجه کل کشور پیشنهاد شد؛ اما در مجلس گذشته عملا رد شد. در سال ۱۳۹۴ هم باز در بودجه کشور این لایحه را گذاشتیم، اما الزام نکردیم بلکه گفتیم دستگاهها مجازند این کار را انجام دهند که در مجلس تصویب شد.
او اظهار کرد: ما در بخش فرهنگ و هنر دچار غفلت هستیم. اگر بر این باوریم که مهمترین داشته ما ایرانیان، فرهنگ و هنرمان است باید بپذیریم که در بهرهگیری از این سرمایه ارزشمند کوتاهی کردهایم و آن را بهعنوان رکن اساسی اقتصاد بهشمار نیاوردهایم. من از وقتی به وزارت ارشاد وارد شده ام، بخش اقتصاد هنر را در رأس برنامه ایم گذاشته ام. تلاشهایی هم در بخش اقتصاد خلاق و صنایع فرهنگی صورت گرفته است.
جنتی همچنین با بیان اینکه در زمینه ایجاد اشتغال، هزینه ای که در این حوزه می پردازیم یک سوم سایر حوز هاست، گفت: در حال حاضر پیشنهاد کرده ایم نهادی با عنوان «نهاد اقتصاد خلاق» تصویب شود.
جنتی توضیح داد: گالری های مجازی می توانند چند ده برابر بیشتر از گالری های فیزیکی، آثار هنری را به نمایش بگذارند و اطلاعات جامعی درباره اثر و پدیدآورندگان آن ارائه کنند. همچنین در هر ساعتی از شبانه روز، انبوهی از آثار هنری را می توانند در اختیار مخاطبان قرار دهند. با این همه، نگارخانه های مجازی هرگز رقیبی برای گالریهای فیزیکی نیستند، بلکه مکمل یکدیگرند و انتظار می رود همکاری های نزدیکی بین آن ها شکل بگیرد و به افزایش کارایی نگارخانه داری منجر شود.
جنتی در پایان گفت: امروز احساس کردم یکی از آرزوهای من در این زمینه تحقق پیدا کرده است. در زمینه کتاب نیز کارهای خوبی انجام شده و نهادها و واحدهای خصوصی مثل شهر کتاب، کتاب ها را روی سایت قرار داده اند. بسیاری از بخش های خصوصی نیز در این زمینه فعالیت هایی داشته اند. در حوزه فیلم سینمایی و تولیدات موسیقایی نیز اخیرا اقدامی صورت گرفته و سامانه نمایش خانگی برای بهره برداری در حال بررسی است تا فیل ها و آثار موسیقایی ارزشمند در این سامانه قرار گیرند و مردم در سراسر جهان از آن ها استفاده کنند. امروز که دنیا، دنیای تجارت الکترونیکی است، بخش هنرهای تجسمی هم باید وارد شود و رسالت خود را انجام دهد
ریزه خواری به مفهوم مصرف پراکنده
خوراکی های مختلف در طول ساعات بیداری، مغایر بهداشت دهان و دندان است و به گفته
دندان پزشکان، سبب تسریع در روند پوسیدگی دندان ها می شود.
معمولا افراد در میان وعده های اصلی غذایی، برای رفع گرسنگی و یا از روی تفنن و سرگرمی اقدام به صرف انواع خوراکی به ویژه مواد قندی می کنند اما این عادت علاوه بر نقشی که در چاقی و اضافه وزن دارد، سبب پوسیدگی دندان ها می شود و حتی فرایند تخریب آنها را سرعت می بخشد.
در حالیکه کارشناسان و دندان پزشکان بر ضرورت مسواک زدن پس از هر بار مصرف مواد قندی تاکید دارند، در ریزه خواری این توصیه مهم اجرا نمی شود.
** پوسیدگی دندان ها و رژیم بد غذایی
رئیس هیات مدیره انجمن دندان پزشکان ایران ضمن تایید ارتباط ریزه خواری با پوسیدگی دندان ها، در مورد نقش رژیم بدغذایی و پوسیدگی دندان ها می گوید: رژیم های بدغذایی مانند مصرف مواد غذایی خیلی ترش و شیرین یا مواد غذایی چسبناک مانند لواشک و پفک در طول روز که در میان دندان ها گیر می کنند و ساعات طولانی تا مسواک زدن قبل از خواب در بین دندان ها باقی می مانند و به سختی از سطح دندان ها پاک می شوند، فرایند تخریب دندان ها را تسریع می کنند.
دکتر علی تاجرنیا با تاکید بر لزوم مسواک زدن و استفاده از نخ دندان بعد از صرف هر نوع ماده غذایی به ویژه پس از وعده های غذایی اصلی می افزاید: اینکه از صبح تا شب انواع موادغذایی مصرف شوند و تنها یک بار قبل از خواب دندان ها مسواک زده شوند، کمک چندانی به پیشگیری از پوسیدگی دندان ها نمی کند.
وی رعایت بهداشت دهان و دندان را در پیشگیری از پوسیدگی های دندانی و تحمیل هزینه های سنگین دندان پزشکی بسیار موثر دانسته و تصریح می کند: بسیاری از افراد تصور می کنند که خمیردندان ها نقش مهمی در پیشگیری از تخریب دندان ها دارند و تبلیغات رسانه ای نیز به این تصور غلط دامن می زنند، این درحالیست که در حوزه بهداشت دهان و دندان، جنس مسواک، نحوه مسواک زدن و پس از آن استفاده از نخ دندان و دهان شویه ها اهمیت بیشتری دارند.
وی ادامه می دهد: مسواک به تنهایی سه سطح دندان را تمیز می کند، سطوح بین دندانی فقط با نخ دندان تمیز می شود و در نهایت دهانشویه است که با توجه به این که فلور میکروبی دهان را پایین می آورد، می تواند در جلوگیری از پوسیدگی دندان ها موثر باشد.
تاجرنیا با بیان اینکه مصرف دهانشویه، پیش از خواب توصیه می شود، می گوید : بخش عمده ای از میکروارگانیسم هایی که موجب پوسیدگی دندان ها می شوند، در فضای بی هوازی فعالیت می کنند یعنی زمانی که فرد خواب است و دهانش بسته است؛ بنابراین مصرف دهانشویه ها می تواند احتمال پوسیدگی دندان ها را کاهش دهد.
** فلوراید
رییس هیات مدیره انجمن دندان پزشکان ایران تصریح می کند: اضافه شدن فلوراید به آب آشامیدنی از جمله اقداماتی است که در بیشتر کشورها بویژه ایران برای پیشگیری از پوسیدگی های دندانی انجام می شود؛ این اقدام به پیشگیری از پوسیدگی های دندانی بویژه در کودکانی که در شرایط شکل گیری و سخت شدن دندان ها قرار دارند، کمک قابل توجهی می کند.
تاجرنیا می افزاید: البته نباید این تصور ایجاد شود که با نوشیدن آب دیگر لزومی به استفاده از مسواک، نخ دندان و دهانشویه ها نیست، بلکه فلوراید در کنار رعایت اصول اولیه بهداشت دهان و دندان می تواند در این زمینه کمک کننده باشد.
وی ادامه می دهد: البته اضافه شدن فلوراید به آب باید با رعایت استاندارهای علمی و متناسب با آنها صورت گیرد، زیرا بیش از اندازه بودن فلوراید نیز می تواند سبب بروز برخی مشکلات مانند بدرنگی دندان ها شود.
معمولا افراد در میان وعده های اصلی غذایی، برای رفع گرسنگی و یا از روی تفنن و سرگرمی اقدام به صرف انواع خوراکی به ویژه مواد قندی می کنند اما این عادت علاوه بر نقشی که در چاقی و اضافه وزن دارد، سبب پوسیدگی دندان ها می شود و حتی فرایند تخریب آنها را سرعت می بخشد.
در حالیکه کارشناسان و دندان پزشکان بر ضرورت مسواک زدن پس از هر بار مصرف مواد قندی تاکید دارند، در ریزه خواری این توصیه مهم اجرا نمی شود.
** پوسیدگی دندان ها و رژیم بد غذایی
رئیس هیات مدیره انجمن دندان پزشکان ایران ضمن تایید ارتباط ریزه خواری با پوسیدگی دندان ها، در مورد نقش رژیم بدغذایی و پوسیدگی دندان ها می گوید: رژیم های بدغذایی مانند مصرف مواد غذایی خیلی ترش و شیرین یا مواد غذایی چسبناک مانند لواشک و پفک در طول روز که در میان دندان ها گیر می کنند و ساعات طولانی تا مسواک زدن قبل از خواب در بین دندان ها باقی می مانند و به سختی از سطح دندان ها پاک می شوند، فرایند تخریب دندان ها را تسریع می کنند.
دکتر علی تاجرنیا با تاکید بر لزوم مسواک زدن و استفاده از نخ دندان بعد از صرف هر نوع ماده غذایی به ویژه پس از وعده های غذایی اصلی می افزاید: اینکه از صبح تا شب انواع موادغذایی مصرف شوند و تنها یک بار قبل از خواب دندان ها مسواک زده شوند، کمک چندانی به پیشگیری از پوسیدگی دندان ها نمی کند.
وی رعایت بهداشت دهان و دندان را در پیشگیری از پوسیدگی های دندانی و تحمیل هزینه های سنگین دندان پزشکی بسیار موثر دانسته و تصریح می کند: بسیاری از افراد تصور می کنند که خمیردندان ها نقش مهمی در پیشگیری از تخریب دندان ها دارند و تبلیغات رسانه ای نیز به این تصور غلط دامن می زنند، این درحالیست که در حوزه بهداشت دهان و دندان، جنس مسواک، نحوه مسواک زدن و پس از آن استفاده از نخ دندان و دهان شویه ها اهمیت بیشتری دارند.
وی ادامه می دهد: مسواک به تنهایی سه سطح دندان را تمیز می کند، سطوح بین دندانی فقط با نخ دندان تمیز می شود و در نهایت دهانشویه است که با توجه به این که فلور میکروبی دهان را پایین می آورد، می تواند در جلوگیری از پوسیدگی دندان ها موثر باشد.
تاجرنیا با بیان اینکه مصرف دهانشویه، پیش از خواب توصیه می شود، می گوید : بخش عمده ای از میکروارگانیسم هایی که موجب پوسیدگی دندان ها می شوند، در فضای بی هوازی فعالیت می کنند یعنی زمانی که فرد خواب است و دهانش بسته است؛ بنابراین مصرف دهانشویه ها می تواند احتمال پوسیدگی دندان ها را کاهش دهد.
** فلوراید
رییس هیات مدیره انجمن دندان پزشکان ایران تصریح می کند: اضافه شدن فلوراید به آب آشامیدنی از جمله اقداماتی است که در بیشتر کشورها بویژه ایران برای پیشگیری از پوسیدگی های دندانی انجام می شود؛ این اقدام به پیشگیری از پوسیدگی های دندانی بویژه در کودکانی که در شرایط شکل گیری و سخت شدن دندان ها قرار دارند، کمک قابل توجهی می کند.
تاجرنیا می افزاید: البته نباید این تصور ایجاد شود که با نوشیدن آب دیگر لزومی به استفاده از مسواک، نخ دندان و دهانشویه ها نیست، بلکه فلوراید در کنار رعایت اصول اولیه بهداشت دهان و دندان می تواند در این زمینه کمک کننده باشد.
وی ادامه می دهد: البته اضافه شدن فلوراید به آب باید با رعایت استاندارهای علمی و متناسب با آنها صورت گیرد، زیرا بیش از اندازه بودن فلوراید نیز می تواند سبب بروز برخی مشکلات مانند بدرنگی دندان ها شود.
راز جنایت
سمند سوخته شده در جاده ورامین با اعتراف پسرخاله عاشقپیشه برملا شد.
بامداد ١٦ تیرماه بود که آتشسوزی خودرو سواری سمند در جاده ورامین به مرکز امدادی ١٢٥ اعلام شد. وقتی مأموران آتشنشانی به کمربندی دوم تهران (جاده ورامین – پل فیروزآباد) رفتند در عملیات اطفای حریق با جسد فردی روی صندلی شاگرد راننده مواجه شدند که بلافاصله موضوع از طریق مرکز فوریتهای پلیسی ١١٠ به کلانتری ٢١١ قلعهنو اعلام شد.
کارآگاهان با شناسایی ارکان هویتی خودرو سمند، مالک خودرو را به نام پژمان ٤٨ ساله شناسایی کردند. وقتی با خانواده این مرد تماس گرفته شد و برادر مقتول از طریق گردنبند فلزی روی گردن پژمان موفق به شناسایی جسد برادرش شد، در اظهارات اولیه به کارآگاهان عنوان کرد که برادرش در منطقه فلکه سوم تهرانپارس زندگی میکرده و دارای همسر و دو دختر ١٠ و ١٢ ساله است. با آغاز تحقیقات همسر مقتول مورد بازجویی قرار گرفت.
وی در اظهاراتش به کارآگاهان عنوان داشت: «همراه همسر و بچهها به خانه پدرم برای صرف شام رفته بودیم و پس از صرف شام، بهمن از خانه خارج شد. ساعت ٣٠: ٢٢ بهمن با من تماس گرفت. از او خواستم تا به دنبال من و بچهها بیاید تا به خانه بازگردیم اما او با طرح بهانه خستگی پیشنهاد داد که من و بچهها شب را خانه پدرم بمانیم و من نیز به ناچار قبول کردم. پس از آن نیز دیگر اطلاعی از بهمن نداشتم تا اینکه پلیس با من تماس گرفت.»
کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی تهران بزرگ با حضور در محل سکونت مقتول در یک ساختمان دوطبقه، در پارکینگ ساختمان با یک خودرو پژو ٢٠٧ روبهرو شدند. ابتدا تصور بر آن بود که خودرو متعلق به همسایه طبقه اول است اما در ادامه مشخص شد جوانی حدودا ٣٠ساله در شب حادثه با خودرو پژو ٢٠٧ به خانه مقتول مراجعه کرده و پس از قرار دادن خودرو ٢٠٧ در محل پارکینگ متعلق به مقتول، با خودرو سمند سفیدرنگ مقتول و به همراه وی از ساختمان خارج شده است. با توجه به اطلاعات بهدست آمده، کارآگاهان در تحقیقات از اعضای خانواده مقتول اطلاع پیدا کردند که مقتول به همراه پسرخاله همسرش به نام «ناصر» ٢٣ ساله و به صورت مشارکتی در زمینه خرید و فروش خودرو فعالیت داشتند و به تازگی اقدام به خرید یک خودرو پژو ٢٠٧ کردهاند.
کارآگاهان به تحقیق از «ناصر» پرداختند و او در اظهاراتش به کارآگاهان گفت: «بهخاطر نداشتن پارکینگ، پژو ٢٠٧ تازه خریداری شده را به پارکینگ خانه پژمان (مقتول) بردم تا پس از پایان تعطیلات آخر هفته، اقدام به فروش آن کنیم. پس از گذاشتن خودرو در پارکینگ، پژمان اصرار کرد که مرا تا خانه برساند و زمانی که من اصرار او را برای این کار دیدم، قبول کردم تا مرا به سه راه تهرانپارس برساند تا از آنجا خودم به خانه بروم و پس از آن دیگر اطلاعی از وی نداشتم تا اینکه در تماس با همسر مقتول متوجه موضوع شدم.»
در ادامه رسیدگی به پرونده، کارآگاهان اطلاع پیدا کردند که مقتول و همسرش به نام «الهام» ٣٥ساله چندینسال است که با یکدیگر اختلاف دارند و این اختلاف به تازگی شدت پیدا کرده است؛ همچنین در بررسی اظهارات همسر مقتول مبنی بر حضور در خانه پدرش، کارآگاهان در تحقیقات خود اطلاع پیدا کردند که پدر و مادر الهام در شب حادثه در مسافرت خارج از تهران بودهاند.
در ادامه تحقیقات، کارآگاهان با بررسی اظهارات «ناصر» اطلاع پیدا کردند که پس از خارج شدن مقتول به همراه ناصر از پارکینگ خانه مقتول و برخلاف ادعای ناصر که عنوان کرده بود مقتول وی را به سه راه تهرانپارس رسانده است، آنها به سمت منطقه حکیمیه رفتهاند. در تحقیقات پلیسی، الهام به داشتن رابطه عاطفی با پسرخالهاش (ناصر) اعتراف کرد اما منکر هرگونه مشارکت یا دخالتش در جنایت و مرگ همسرش (پژمان) شد.
وی در قسمتی از اظهاراتش به کارآگاهان گفت: «چندینبار ناصر از من درخواست ازدواج کرده بود اما من هربار به او عنوان میکردم که من دارای همسر و دو فرزند هستم و این کار امکانپذیر نیست. ناصر چندینبار عنوان کرده بود که باید مانع ازدواجمان را از میان بردارد و حتی یکبار نیز پیشنهاد داد که پژمان را با سم به قتل برسانیم که با او مخالفت کردم و به هیچ عنوان اطلاع ندارم که آیا او همسرم را کشته است یا نه؟»
سرانجام ناصر لب به اعتراف گشود و عنوان داشت که پژمان توسط وی به قتل رسیده و مدعی شد که الهام هیچگونه ارتباطی در این ماجرا ندارد. ناصر در اعترافاتش به کارآگاهان گفت: «یک روز قبل از جنایت و طی تماس تلفنی با الهام متوجه درگیری شدید مابین الهام و همسرش شدم. بسیار عصبانی شدم و تصمیم گرفتم تا اینبار پژمان را بکشم. به بهانه تحویل دادن پژو ٢٠٧ به خانه مقتول رفتم. مقتول قصد داشت مرا به خانهمان برساند اما با طرح این موضوع که با یکی از دوستانم در شهرک حکیمیه قرار ملاقات دارم، از وی خواستم تا مرا به حکیمیه برساند. زمانی که به بهانه پیاده شدن از پژمان خواستم تا خودرو را نگه دارد، به محض توقف با چاقو به وی حملهور شدم و چندین ضربه به او زدم و او را به قتل رساندم. جسد مقتول را به صندلی شاگرد راننده منتقل کردم و بیهدف به راه افتادم. مسیر اتوبان امام علی را ادامه دادم تا اینکه ناگهان خودم را ابتدای جاده ورامین دیدم. ابتدا قصد آتش زدن خودرو را نداشتم اما پس از چند متری که از خودرو دور شده بودم، تصمیم به آتش زدن آن گرفتم. با بنزین داخل صندوق عقب، صندلی راننده و شاگرد راننده را به آتش کشیدم و به سرعت از محل دور شدم.»
بامداد ١٦ تیرماه بود که آتشسوزی خودرو سواری سمند در جاده ورامین به مرکز امدادی ١٢٥ اعلام شد. وقتی مأموران آتشنشانی به کمربندی دوم تهران (جاده ورامین – پل فیروزآباد) رفتند در عملیات اطفای حریق با جسد فردی روی صندلی شاگرد راننده مواجه شدند که بلافاصله موضوع از طریق مرکز فوریتهای پلیسی ١١٠ به کلانتری ٢١١ قلعهنو اعلام شد.
کارآگاهان با شناسایی ارکان هویتی خودرو سمند، مالک خودرو را به نام پژمان ٤٨ ساله شناسایی کردند. وقتی با خانواده این مرد تماس گرفته شد و برادر مقتول از طریق گردنبند فلزی روی گردن پژمان موفق به شناسایی جسد برادرش شد، در اظهارات اولیه به کارآگاهان عنوان کرد که برادرش در منطقه فلکه سوم تهرانپارس زندگی میکرده و دارای همسر و دو دختر ١٠ و ١٢ ساله است. با آغاز تحقیقات همسر مقتول مورد بازجویی قرار گرفت.
وی در اظهاراتش به کارآگاهان عنوان داشت: «همراه همسر و بچهها به خانه پدرم برای صرف شام رفته بودیم و پس از صرف شام، بهمن از خانه خارج شد. ساعت ٣٠: ٢٢ بهمن با من تماس گرفت. از او خواستم تا به دنبال من و بچهها بیاید تا به خانه بازگردیم اما او با طرح بهانه خستگی پیشنهاد داد که من و بچهها شب را خانه پدرم بمانیم و من نیز به ناچار قبول کردم. پس از آن نیز دیگر اطلاعی از بهمن نداشتم تا اینکه پلیس با من تماس گرفت.»
کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی تهران بزرگ با حضور در محل سکونت مقتول در یک ساختمان دوطبقه، در پارکینگ ساختمان با یک خودرو پژو ٢٠٧ روبهرو شدند. ابتدا تصور بر آن بود که خودرو متعلق به همسایه طبقه اول است اما در ادامه مشخص شد جوانی حدودا ٣٠ساله در شب حادثه با خودرو پژو ٢٠٧ به خانه مقتول مراجعه کرده و پس از قرار دادن خودرو ٢٠٧ در محل پارکینگ متعلق به مقتول، با خودرو سمند سفیدرنگ مقتول و به همراه وی از ساختمان خارج شده است. با توجه به اطلاعات بهدست آمده، کارآگاهان در تحقیقات از اعضای خانواده مقتول اطلاع پیدا کردند که مقتول به همراه پسرخاله همسرش به نام «ناصر» ٢٣ ساله و به صورت مشارکتی در زمینه خرید و فروش خودرو فعالیت داشتند و به تازگی اقدام به خرید یک خودرو پژو ٢٠٧ کردهاند.
کارآگاهان به تحقیق از «ناصر» پرداختند و او در اظهاراتش به کارآگاهان گفت: «بهخاطر نداشتن پارکینگ، پژو ٢٠٧ تازه خریداری شده را به پارکینگ خانه پژمان (مقتول) بردم تا پس از پایان تعطیلات آخر هفته، اقدام به فروش آن کنیم. پس از گذاشتن خودرو در پارکینگ، پژمان اصرار کرد که مرا تا خانه برساند و زمانی که من اصرار او را برای این کار دیدم، قبول کردم تا مرا به سه راه تهرانپارس برساند تا از آنجا خودم به خانه بروم و پس از آن دیگر اطلاعی از وی نداشتم تا اینکه در تماس با همسر مقتول متوجه موضوع شدم.»
در ادامه رسیدگی به پرونده، کارآگاهان اطلاع پیدا کردند که مقتول و همسرش به نام «الهام» ٣٥ساله چندینسال است که با یکدیگر اختلاف دارند و این اختلاف به تازگی شدت پیدا کرده است؛ همچنین در بررسی اظهارات همسر مقتول مبنی بر حضور در خانه پدرش، کارآگاهان در تحقیقات خود اطلاع پیدا کردند که پدر و مادر الهام در شب حادثه در مسافرت خارج از تهران بودهاند.
در ادامه تحقیقات، کارآگاهان با بررسی اظهارات «ناصر» اطلاع پیدا کردند که پس از خارج شدن مقتول به همراه ناصر از پارکینگ خانه مقتول و برخلاف ادعای ناصر که عنوان کرده بود مقتول وی را به سه راه تهرانپارس رسانده است، آنها به سمت منطقه حکیمیه رفتهاند. در تحقیقات پلیسی، الهام به داشتن رابطه عاطفی با پسرخالهاش (ناصر) اعتراف کرد اما منکر هرگونه مشارکت یا دخالتش در جنایت و مرگ همسرش (پژمان) شد.
وی در قسمتی از اظهاراتش به کارآگاهان گفت: «چندینبار ناصر از من درخواست ازدواج کرده بود اما من هربار به او عنوان میکردم که من دارای همسر و دو فرزند هستم و این کار امکانپذیر نیست. ناصر چندینبار عنوان کرده بود که باید مانع ازدواجمان را از میان بردارد و حتی یکبار نیز پیشنهاد داد که پژمان را با سم به قتل برسانیم که با او مخالفت کردم و به هیچ عنوان اطلاع ندارم که آیا او همسرم را کشته است یا نه؟»
سرانجام ناصر لب به اعتراف گشود و عنوان داشت که پژمان توسط وی به قتل رسیده و مدعی شد که الهام هیچگونه ارتباطی در این ماجرا ندارد. ناصر در اعترافاتش به کارآگاهان گفت: «یک روز قبل از جنایت و طی تماس تلفنی با الهام متوجه درگیری شدید مابین الهام و همسرش شدم. بسیار عصبانی شدم و تصمیم گرفتم تا اینبار پژمان را بکشم. به بهانه تحویل دادن پژو ٢٠٧ به خانه مقتول رفتم. مقتول قصد داشت مرا به خانهمان برساند اما با طرح این موضوع که با یکی از دوستانم در شهرک حکیمیه قرار ملاقات دارم، از وی خواستم تا مرا به حکیمیه برساند. زمانی که به بهانه پیاده شدن از پژمان خواستم تا خودرو را نگه دارد، به محض توقف با چاقو به وی حملهور شدم و چندین ضربه به او زدم و او را به قتل رساندم. جسد مقتول را به صندلی شاگرد راننده منتقل کردم و بیهدف به راه افتادم. مسیر اتوبان امام علی را ادامه دادم تا اینکه ناگهان خودم را ابتدای جاده ورامین دیدم. ابتدا قصد آتش زدن خودرو را نداشتم اما پس از چند متری که از خودرو دور شده بودم، تصمیم به آتش زدن آن گرفتم. با بنزین داخل صندوق عقب، صندلی راننده و شاگرد راننده را به آتش کشیدم و به سرعت از محل دور شدم.»
منبع: روزنامه شهروند
مهدی سنایی
سفیر ایران در روسیه در گفتگویی با ایراس به تشریح روابط ایران و روسیه پرداخته که
متن این گفتگو در ادامه می آید:
جناب آقای سفیر، روابط سیاسی بین ایران و روسیه با توجه به نتایج حاصل از سال 1394 و ماه های ابتدایی سال 1395 چطور ارزیابی می کنید؟
سال 1394، سال مهمی در روابط دو جانبه جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه بوده است. در این سال سران دو کشور سه بار با هم دیگر دیدار داشتند: در تیر ماه شاهد سفر جناب آقای دکتر روحانی به شهر اوفا برای حضور در نشست مشترک سران بریکس و شانگهای بودیم. در مهر ماه، دیدار دو رییس جمهور در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک انجام شد و در آذر ماه، سفر جناب آقای پوتین به تهران برای شرکت در اجلاس سران مجمع کشورهای صادر کننده گاز و دیدار ایشان با مقام معظم رهبری و ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران انجام شد. به علاوه مکالمات متعدد تلفنی بین رؤسای جمهور دو کشور برقرار شده است.
وزرای خارجه ایران و روسیه نیز در سال 1394 و چهار ماه ابتدایی سال 1395 در مسکو و تهران و نیز در فرصت های بین المللی و چند جانبه بارها با یک دیگر دیدار و گفتگو داشته اند. یادداشت تفاهم همکاری در جهت تسهیل صدور روادید نیز به امضای وزرای خارجه دو کشور رسید و اجرایی شد.
به علاوه در سال 1394 همکاری های منطقه ای ایران و روسیه به ویژه در زمینه مبارزه با تروریسم در سوریه و همکاری های دو کشور در سازمان های بین المللی تقویت شد. روسیه علاوه بر تلاش هایی که برای به سرانجام رسیدن توافق هسته ای داشته است، برای اجرای برجام نیز گفتگوهای فشرده ای از جمله در زمینه تبادل اورانیوم با طرف ایرانی داشته است و آمادگی خود را برای بازطراحی سایت فردو و تولید ایزوتوپ های پایدار اعلام کرده است.
طی یک سال و نیم گذشته، دو دور گفتگوهای حقوق بشری و دو دور گفتگوی های کنترل تسلیحات بین ایران و روسیه در مسکو و تهران با ابتکار بخش های مرتبط وزارت خارجه برگزار شد. یکی از اهداف این گفتگوها، تقویت همکاری های طرفین در سطح بین المللی بوده است. به علاوه با توجه به تحولات افغانستان، به منظور همکاری های نزدیک تر دو کشور در زمینه حفظ صلح و ثبات و مبارزه با تروریسم و قاچاق مواد مخدر در این کشور، برنامه ریزی هایی انجام گرفته است.
از دیگر جنبه های مهم روابط دو جانبه، همکاری های دفاعی و نظامی است. مقامات ارشد نظامی کشور در سال 1394 و چهار ماه ابتدایی سال 1395 دیدارها و گفتگوهای مفصلی در تهران و مسکو داشتند و تحولات مهمی برای گسترش همکاری های دفاعی دو کشور از جمله در زمینه تحویل سامانه اس 300 آغاز شد.
این ارتباطات تنها محدود به قوه مجریه نبوده است. شهردار تهران و تعدادی از اعضای شورای شهر تهران به مسکو و سن پترزبورگ سفر کرده اند و در خصوص تبادل تجربیات گفتگوهایی انجام شده است. مقامات پارلمانی دو کشور هم سفرهای حایز اهمیتی داشته اند. به ویژه سفر مهر ماه 1394 جناب آقای دکتر لاریجانی، به شهر سوچی روسیه و سخنرانی ایشان در کنفرانس باشگاه مباحثه والدای و دیدار ایشان با رییس جمهور روسیه و هم چنین سفر اردیبهشت ماه 1395 ایشان به مسکو و شرکت در اجلاس رؤسای پارلمان کشورهای اوراسیا حایز اهمیت بسیار بود.
قوه قضائیه و وزارت خانه های دادگستری ایران و روسیه نیز همکاری های گسترده ای داشته اند و تماس بین آن ها در سطوح مختلف تداوم دارد. از جمله آخرین تحولات بخش قضایی دو کشور، سفر مقامات وزارت دادگستری روسیه به تهران و تلاش برای نهایی کردن موافقت نامه انتقال محکومین و یادداشت تفاهم همکاری دادستانی های کل کشور را می توان نام برد. هم چنین طی سال 1394، وزیر دادگستری، دادستان کل کشور، رییس سازمان بازرسی کل کشور و معاون ستاد حقوق بشر قوه قضائیه با سفر به روسیه علاوه بر حضور در همایش های حقوقی و قضایی بین المللی، با همتایان روس دیدار و گفتگو کردند. در سفر وزیر محترم دادگستری کشورمان به روسیه در سال 1394 سند همکاری بین وزارتخانه های دادگستری دو کشور امضاء گردید.
روسیه مشارکت خود را در خاورمیانه افزایش داده است. به نظر شما جایگاه و نقش روسیه در این منطقه چیست؟
روسیه یک کشور اوراسیایی است و تقویت سیاست نگاه به شرق در شرایط جدید سیاست خارجی روسیه طبیعی است. در این چهارچوب تقویت رویکرد روسیه به خاورمیانه می تواند با توجه به نارضایتی ها از سیاست های برخی کشورهای غربی در خاورمیانه قابل توجه است. جمهوری اسلامی ایران از مشارکت روسیه در تحولات منطقه ای خاورمیانه استقبال می کند و نقش روسیه را در راستای مبارزه با تروریسم و برقراری صلح و ثبات در منطقه حایز اهمیت می داند. چنین نقشی به تقویت ارتباطات روسیه با دیگر بازیگران بین المللی نیز کمک می کند. به ویژه تقویت مشارکت روسیه در تحولات سوریه از نظر جمهوری اسلامی ایران اهمیت بسیاری داشته است.
با وجود ظرفیت اقتصادی عظیم همکاری بین ایران و روسیه، سطح روابط اقتصادی آن ها در مقابل تعاملات سیاسی کم است. روابط تجاری اقتصادی ایران و روسیه را چطور ارزیابی می کنید؟
حجم مبادلات اقتصادی ایران و روسیه رضایت بخش نیست و این حجم باید افزایش یابد. طی سال های اخیر مسایلی از جمله مسأله تحریم ها مانعی در روابط ایران با روسیه هم بوده اند. به علاوه برخی موانع ساختاری و قانونی در روابط تجاری بین دو کشور وجود داشته است.
در سال 1394 و چهار ماه ابتدایی سال 1395 ایران و روسیه بسیاری از موانع توسعه روابط دو جانبه که در گذشته وجود داشت را
یکی از مشکلات همکاری های اقتصادی، تعرفه های بالای گمرکی بوده است. خوشبختانه اقداماتی چون کاهش عوارض گمرکی از جمله در زمینه آبزیان از حدود 30 درصد تا حدود کمتر از 5 درصد به سرانجام رسید. در حال حاضر مسأله استفاده محصولات ایران از کریدور سبز گمرکی مطرح است و باید الزامات مرتبط با آن را تحقق ببخشیم. در زمینه کاهش تعرفه ها هم چنین به دنبال استفاده از مزایای اتحادیه اقتصادی اوراسیا هستیم. براساس مصوبه اخیر شورای کمیسیون اقتصادی اوراسیا، نرخ عوارض گمرکی واردات ۸ محصول گل کلم، کلم بروکلی، پسته، مغز پسته، خرما، کشمش سیاه بیهسته، کشمش سلطانی و انواع دیگر کشمش به کشورهای عضو اتحادیه اوراسیا صفر شده است. مشکل ارتباطات بانکی هم با رفع تحریم ها تا حد زیادی تسهیل شده است. به علاوه روسیه آمادگی خود را برای تأمین اعتبار چند پروژه صنعتی اعلام کرد.
مقامات اقتصادی دو کشور نیز سفرهای پرباری داشته اند و این سفرها در چندین مورد با همراهی هیأت های بزرگ تجاری از بخش های دولتی و خصوصی انجام شده است. به ویژه سفر آقای شوالوف معاون اول نخست وزیر روسیه، آقای مانتوروف وزیر صنعت و تجارت روسیه، آقای تکاچوف وزیر کشاورزی روسیه، و آقای نوواک وزیر انرژی و رییس طرف روسی کمیسیون مشترک اقتصادی ایران و روسیه به تهران حایز اهمیت بوده است. هم چنین سفر آقای واعظی وزیر ارتباطات و فن آوری اطلاعات و رییس طرف ایرانی کمیسیون مشترک اقتصادی ایران و روسیه و سفر آقای نعمت زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت مهم بوده اند. در زمان سفر آقای واعظی به مسکو، دوازدهمین کمیسیون مشترک اقتصادی ایران و روسیه در مسکو برگزار شد که سکوی مناسبی برای بحث در مورد مسایل مهم در روابط تجاری و اقتصادی دو کشور، و بررسی مشکلات و راه کارها در این روابط است.
به علاوه با اقداماتی از جمله برگزاری همایش ها و نمایشگاه های تجاری اختصاصی دو کشور و هم چنین مشارکت تجار ایرانی و روس در همایش ها و نمایشگاه های تجاری بین المللی، زمینه آشنایی هر چه بیش تر طرفین با ظرفیت های کار تجاری با یکدیگر فراهم شده است.
روابط اقتصادی ایران و روسیه به سطح مطلوب نرسیده است. علت آن چیست؟ تعاملات اقتصادی طرفین با توجه به توافقات ایران و روسیه و لغو تحریم ها تا چه حدی افزایش خواهد یافت؟
طی سال های اخیر چندین مشکل اساسی در مسیر همکاری های اقتصادی بین دو کشور وجود داشته اند. یکی از دلایل مهم بالا نبودن حجم روابط تجاری دو کشور، تشابه اقتصاد دو کشور به عنوان صادر کنندگان منابع انرژی است. در صورتی که طرفین اگر نیازهای متقابل همدیگر را تکمیل نمایند، می توان امید بیش تری به ارتقای همکاری های تجاری آن ها داشت.
به علاوه، برای داشتن روابط اقتصادی قوی، طرفین باید شناخت گسترده تر و عمیق تری از ظرفیت های تجاری یکدیگر و چگونگی انجام کار تجاری در کشور مقابل داشته باشند. مسأله یادگیری زبان طرف مقابل مانعی در توسعه ارتباطات تجاری بین طرفین بوده است. برای کار در روسیه باید برنامه دراز مدت داشت و با قواعد روسیه کار کرد. کار با سرمایه خرد و اقدام با شتاب در بازار روسیه موفقیتی نخواهد داشت.
در شرایط نوین لغو تحریم ها به ویژه گشایشی که در زمینه تبادلات مالی و بانکی ایجاد شد و رهایی از ترس تحریم نزد برخی شرکت های روس، زمینه ساز گسترش تعاملات تجاری و اقتصادی ایران و روسیه را فراهم کرده است. سفرهای متعدد مدیران و نمایندگان شرکت های بزرگ تجاری روسیه، نشانه آشکاری از زمینه سازی برای یک جهش در روابط اقتصادی دو کشور است.
در نتیجه زمینه سازی هایی که به ویژه طی دو سال گذشته انجام شده است، وزیر انرژی روسیه در همایش اقتصادی سن پترزبورگ اعلام کرد ارزش مبادلات اقتصادی میان ٢ کشور در ٦ ماه نخست 2016 نسبت به مدت مشابه پارسال حدود ٦٩ درصد افزایش یافت. این در حالی است که به دلیل مسایل مرتبط با تحریم های روسیه، کاهش قیمت انرژی و کاهش ارزش روبل روسیه، حجم تجارت این کشور با بسیاری از شرکای اصلی آسیایی و اروپایی اش طی دو سال گذشته کاهش داشته است.
چه رشته های همکاری اقتصادی بین دو کشور به نظر جناب عالی بیش تر امیدوار کننده است؟
حوزه های حمل و نقل به ویژه راه آهن، صنایع نفت و گاز، نیروگاه های حرارتی و هسته ای، معادن، صنایع هوا – فضا، کشاورزی و شیلات زمینه های مساعدی برای ارتقای همکاری های اقتصادی طرفین هستند. امید و تلاش ما بر این است که برای اجرایی کردن اسناد همکاری که در این زمینه ها منعقد شده اند، گام های مهمی برداریم.
روسیه آمادگی را برای ارایه وام به مبلغ 7 میلیارد دلار برای ایران ابراز نموده است. آیا می شود انتظار داشت که ایران این وجوه را به عنوان سرمایه گذاری پروژه های شرکت های روس در ایران استفاده خواهد کرد؟
یکی از معضلات همکاری های اقتصادی دو کشور، مشکل تأمین منابع مالی برای اجرای طرح های مورد توافق بوده است. با مذاکراتی که با طرف روس انجام شده است، برای اعطای وام دولتی 5 میلیارد دلاری و وام 2 میلیارد دلاری «ونش اکونوم بانک» توافق شده است. این وام ها برای حمایت از پروژه های مهم در همکاری های اقتصادی بین دو کشور اختصاص می یابند. به عنوان مثال پروژه برقی کردن راه آهن گرمسار – اینچه برون و پروژه نیروگاه حرارتی بندرعباس که هر دو با مشارکت شرکت های روسیه انجام خواهند شد، با این وام ها تأمین اعتبار می شوند. با نهایی شدن برخی از این پروژه ها، در اولین مرحله از اعطای وام دولتی، مبلغ 2.2 میلیارد دلار از این مبلغ به ایران پرداخت خواهد شد.
آیا همکاری بین ایران و روسیه در زمینه نفت و گاز مطرح است؟
مقامات وزارت نفت کشورمان بارها آمادگی خود را برای پذیرش شرکت های بزرگ خارجی از جمله شرکت های بزرگ روسیه در پروژه های نفتی و گازی ایران اعلام کرده اند. تا مدت ها ترس از تحریم مانع انجام همکاری های جدی در این زمینه بوده است. با رفع تحریم ها، این مانع برداشته شد. شرکت های بزرگ نفتی و گازی روسیه طی ماه های اخیر ارتباطات خود را با طرف های ایرانی تقویت نموده اند. وزیر انرژی روسیه و مدیران شرکت های نفتی و گازی این کشور به تهران سفرهایی داشته اند و مذاکره برای مشارکت این شرکت ها در پروژه های مهم نفتی و گازی ایران در حال انجام است.
برای همکاری فعال تر و متقابلا سودمند بین ایران و روسیه در حوزه فن آوری چه اقداماتی انجام گرفته است؟
برای تقویت همکاری ها در زمینه فن آوری نیز اقدامات قابل توجهی انجام گرفت. آقای سورنا ستاری، معاون محترم علمی و فن آوری ریاست جمهوری ایران چندین نوبت به روسیه سفر نمود و با ظرفیت های علمی و فن آوری روسیه آشنا شد. هم چنین سفر آقای فورسنکو، دستیار علمی و فن آوری رییس جمهور روسیه و سفر آقای راگوزین، معاون نخست وزیر روسیه به تهران انجام گرفت و برنامه هایی برای آشنایی متقابل طرف های روس با ظرفیت های علمی و فن آوری ایران تنظیم شد.
در حال حاضر کمیته عالی علمی و فن آوری دو کشور شکل گرفته است و در این چهارچوب، ارتباطات علمی و فن آوری دو کشور بیش از گذشته تقویت شده است.
به علاوه با برگزاری اولین همایش دانشگاه های بزرگ و برتر ایران و روسیه که در آبان 1394 به میزبانی دانشگاه دولتی مسکو برگزار شد، اتحادیه دانشگاه های دو کشور شکل گرفت. این چهارچوب نیز زمینه دیگری برای تقویت ارتباطات علمی دو کشور گردید و در حال حاضر برای برگزاری دومین همایش دانشگاه های بزرگ و برتر ایران و روسیه به میزبانی دانشگاه تهران در مهر 1395 توافق شده است.
ارتباطات دو جانبه دانشگاه ها و مراکز علمی دو کشور نیز دنبال شده است و در این چهارچوب نیز همکاری های علمی و فن آوری طرفین تحقق یافته است.
همکاری های بین استانی ایران و روسیه در چه وضعیتی است؟
یکی از لوازم تعاملات گسترده تر اقتصادی دو کشور، تقویت همکاری های استانی است. روسیه فقط مسکو و سن پترزبورگ نیست. مناطق روسیه هم دارای ظرفیت های بالای اقتصادی، صنعتی، کشاورزی و علمی هستند و رقابت در این مناطق بسیار کمتر است. اینجانب سفرهای متعددی به استان ها و مناطق روسیه از جمله به استان های سن پترزبورگ، سوردلوفسک، چلیابینسک، آستراخان، جمهوری باشغیرستان و جمهوری تاتارستان داشته ام.
به علاوه سعی کرده ایم تا ارتباطات تجاری مناطق علاقمند روسیه را با استان های ایرانی را برقرار نماییم. سفرهای استانداران و مقامات اتاق بازرگانی از ایران به روسیه و از روسیه به ایران را تشویق نموده ایم. سفرهای متقابل استانداران ایرانی و استانداران روسیه در همراهی با هیأت های اقتصادی و علمی و فرهنگی انجام شده و زمینه ساز همکاری های متعددی گردیده است.
سرکنسولگری های جمهوری اسلامی ایران در قازان و آستراخان و سرکنسولگری های فدراسیون روسیه در اصفهان و رشت هم برای تقویت این ارتباطات تلاش زیادی می کنند. اما در این زمینه هم چنان نیاز به کار بیش تر و تعاملات گسترده تر و عمیق تر است. با در نظر داشتن شرایط لجستیکی، کالاهای ایرانی در مناطق جنوبی روسیه می توانند با قیمت تمام شده کم تری وارد بازار روسیه شوند.
آیا چشم اندازی برای انعقاد اسناد همکاری در زمینه سرمایه گذاری های مشترک وجود دارد؟
با توجه به اهمیت حمایت از سرمایه گذاری در جهت ارتقا و تحکیم همکاریهای اقتصادی و تأمین منافع هر دو دولت، موافقت نامه تشویق و حمایت متقابل از سرمایه گذاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت فدراسیون روسیه نیز در اوایل دی 1394 و در زمان سفر آقای ایگور شوالوف، معاون اول نخست وزیر روسیه به تهران به امضا رسید. این سند زمینه را برای بهبود وضعیت فعلی در انجام سرمایه گذاری ها فراهم می کند. در مورد سرمایه گذاری های مشترک نیز بخش های تجاری دو کشور تجربیاتی از گذشته دارند و با رفع برخی نگرانی ها امکان گسترش این حوزه کاری نیز فراهم می گردد.
جناب آقای سفیر نظر شما در مورد همکاری های فرهنگی بین ایران و روسیه چیست؟
من سال ها قبل، رایزن فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در قزاقستان و فدراسیون روسیه بوده ام. به علاوه زمانی که در تهران بوده ام، سمت های فرهنگی از جمله معاونت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی را بر عهده داشته ام. به همین دلیل تمایلی قوی برای افزایش و تعمیق تبادلات فرهنگی بین دو کشور دارم. به ویژه روی موضوع حمایت از زبان فارسی و ایران شناسی در روسیه تأکید می نمایم. دانشگاه های ایرانی نیز از روسیه انتظار حمایت از زبان روسی دارند. به علاوه جنبه های مختلف برای ارتباطات فرهنگی دو کشور در زمینه های حضور در رویدادهای فرهنگی، چاپ و انتشار کتاب، بررسی های آرشیوی، برنامه های موسیقی، فیلم و سینما، و تبادل اطلاعات و اقلام بین موزه ها و ... وجود دارد.
یک رویداد مهم سال 1394 در روابط فرهنگی دو کشور، حضور جمهوری اسلامی ایران به عنوان میهمان ویژه نمایشگاه بین المللی کتاب مسکو بود. وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران هم برای شرکت در این نمایشگاه و هم در فرصتی دیگر برای شرکت در یکی از اجلاس های یونسکو به روسیه سفر کرد. در بهار 1395 نیز فدراسیون روسیه به عنوان میهمان ویژه نمایشگاه بین المللی کتاب تهران حضور یافت و نماینده ویژه رییس جمهور روسیه در امور همکاری های فرهنگی بین المللی برای شرکت در این نمایشگاه به کشورمان سفر کرد.
جنابعالی که در فعالیت های دانشگاهی و علمی تجربه زیادی دارید، چگونه به جنبه های دانشگاهی و انسانی همکاری روسیه و ایران می پردازید؟
من به دلیل عضویت در هیأت علمی دانشگاه تهران و تمایل شخصی خودم به همکاری های دانشگاهی و انسانی، به گسترش و تعمیق این زمینه از همکاری ها در روابط دو جانبه علاقمند هستم. با توجه به شناختی که دانشگاهیان هم در ایران و هم در روسیه از من دارند، انتظارات هم از من برای تقویت تعاملات دانشگاهی و انسانی بالا است. شکل گیری اتحادیه دانشگاه های ایران و روسیه در سال 1394، تداوم همکاری تعدادی از دانشگاه های ایران و روسیه در قالب اتحادیه دانشگاه های خزر، و هم چنین اسناد یادداشت تفاهم همکاری دو جانبه تعدادی از دانشگاه های ایران و روسیه، زمینه های مهمی برای تقویت این ارتباطات هستند. من هم چنین تلاش می کنم تا بخشی از وقت خود را برای ارایه سخنرانی در دانشگاه های روسیه باز نگه دارم.
جناب آقای سفیر، روابط سیاسی بین ایران و روسیه با توجه به نتایج حاصل از سال 1394 و ماه های ابتدایی سال 1395 چطور ارزیابی می کنید؟
سال 1394، سال مهمی در روابط دو جانبه جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه بوده است. در این سال سران دو کشور سه بار با هم دیگر دیدار داشتند: در تیر ماه شاهد سفر جناب آقای دکتر روحانی به شهر اوفا برای حضور در نشست مشترک سران بریکس و شانگهای بودیم. در مهر ماه، دیدار دو رییس جمهور در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک انجام شد و در آذر ماه، سفر جناب آقای پوتین به تهران برای شرکت در اجلاس سران مجمع کشورهای صادر کننده گاز و دیدار ایشان با مقام معظم رهبری و ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران انجام شد. به علاوه مکالمات متعدد تلفنی بین رؤسای جمهور دو کشور برقرار شده است.
وزرای خارجه ایران و روسیه نیز در سال 1394 و چهار ماه ابتدایی سال 1395 در مسکو و تهران و نیز در فرصت های بین المللی و چند جانبه بارها با یک دیگر دیدار و گفتگو داشته اند. یادداشت تفاهم همکاری در جهت تسهیل صدور روادید نیز به امضای وزرای خارجه دو کشور رسید و اجرایی شد.
به علاوه در سال 1394 همکاری های منطقه ای ایران و روسیه به ویژه در زمینه مبارزه با تروریسم در سوریه و همکاری های دو کشور در سازمان های بین المللی تقویت شد. روسیه علاوه بر تلاش هایی که برای به سرانجام رسیدن توافق هسته ای داشته است، برای اجرای برجام نیز گفتگوهای فشرده ای از جمله در زمینه تبادل اورانیوم با طرف ایرانی داشته است و آمادگی خود را برای بازطراحی سایت فردو و تولید ایزوتوپ های پایدار اعلام کرده است.
طی یک سال و نیم گذشته، دو دور گفتگوهای حقوق بشری و دو دور گفتگوی های کنترل تسلیحات بین ایران و روسیه در مسکو و تهران با ابتکار بخش های مرتبط وزارت خارجه برگزار شد. یکی از اهداف این گفتگوها، تقویت همکاری های طرفین در سطح بین المللی بوده است. به علاوه با توجه به تحولات افغانستان، به منظور همکاری های نزدیک تر دو کشور در زمینه حفظ صلح و ثبات و مبارزه با تروریسم و قاچاق مواد مخدر در این کشور، برنامه ریزی هایی انجام گرفته است.
از دیگر جنبه های مهم روابط دو جانبه، همکاری های دفاعی و نظامی است. مقامات ارشد نظامی کشور در سال 1394 و چهار ماه ابتدایی سال 1395 دیدارها و گفتگوهای مفصلی در تهران و مسکو داشتند و تحولات مهمی برای گسترش همکاری های دفاعی دو کشور از جمله در زمینه تحویل سامانه اس 300 آغاز شد.
این ارتباطات تنها محدود به قوه مجریه نبوده است. شهردار تهران و تعدادی از اعضای شورای شهر تهران به مسکو و سن پترزبورگ سفر کرده اند و در خصوص تبادل تجربیات گفتگوهایی انجام شده است. مقامات پارلمانی دو کشور هم سفرهای حایز اهمیتی داشته اند. به ویژه سفر مهر ماه 1394 جناب آقای دکتر لاریجانی، به شهر سوچی روسیه و سخنرانی ایشان در کنفرانس باشگاه مباحثه والدای و دیدار ایشان با رییس جمهور روسیه و هم چنین سفر اردیبهشت ماه 1395 ایشان به مسکو و شرکت در اجلاس رؤسای پارلمان کشورهای اوراسیا حایز اهمیت بسیار بود.
قوه قضائیه و وزارت خانه های دادگستری ایران و روسیه نیز همکاری های گسترده ای داشته اند و تماس بین آن ها در سطوح مختلف تداوم دارد. از جمله آخرین تحولات بخش قضایی دو کشور، سفر مقامات وزارت دادگستری روسیه به تهران و تلاش برای نهایی کردن موافقت نامه انتقال محکومین و یادداشت تفاهم همکاری دادستانی های کل کشور را می توان نام برد. هم چنین طی سال 1394، وزیر دادگستری، دادستان کل کشور، رییس سازمان بازرسی کل کشور و معاون ستاد حقوق بشر قوه قضائیه با سفر به روسیه علاوه بر حضور در همایش های حقوقی و قضایی بین المللی، با همتایان روس دیدار و گفتگو کردند. در سفر وزیر محترم دادگستری کشورمان به روسیه در سال 1394 سند همکاری بین وزارتخانه های دادگستری دو کشور امضاء گردید.
روسیه مشارکت خود را در خاورمیانه افزایش داده است. به نظر شما جایگاه و نقش روسیه در این منطقه چیست؟
روسیه یک کشور اوراسیایی است و تقویت سیاست نگاه به شرق در شرایط جدید سیاست خارجی روسیه طبیعی است. در این چهارچوب تقویت رویکرد روسیه به خاورمیانه می تواند با توجه به نارضایتی ها از سیاست های برخی کشورهای غربی در خاورمیانه قابل توجه است. جمهوری اسلامی ایران از مشارکت روسیه در تحولات منطقه ای خاورمیانه استقبال می کند و نقش روسیه را در راستای مبارزه با تروریسم و برقراری صلح و ثبات در منطقه حایز اهمیت می داند. چنین نقشی به تقویت ارتباطات روسیه با دیگر بازیگران بین المللی نیز کمک می کند. به ویژه تقویت مشارکت روسیه در تحولات سوریه از نظر جمهوری اسلامی ایران اهمیت بسیاری داشته است.
با وجود ظرفیت اقتصادی عظیم همکاری بین ایران و روسیه، سطح روابط اقتصادی آن ها در مقابل تعاملات سیاسی کم است. روابط تجاری اقتصادی ایران و روسیه را چطور ارزیابی می کنید؟
حجم مبادلات اقتصادی ایران و روسیه رضایت بخش نیست و این حجم باید افزایش یابد. طی سال های اخیر مسایلی از جمله مسأله تحریم ها مانعی در روابط ایران با روسیه هم بوده اند. به علاوه برخی موانع ساختاری و قانونی در روابط تجاری بین دو کشور وجود داشته است.
در سال 1394 و چهار ماه ابتدایی سال 1395 ایران و روسیه بسیاری از موانع توسعه روابط دو جانبه که در گذشته وجود داشت را
یکی از مشکلات همکاری های اقتصادی، تعرفه های بالای گمرکی بوده است. خوشبختانه اقداماتی چون کاهش عوارض گمرکی از جمله در زمینه آبزیان از حدود 30 درصد تا حدود کمتر از 5 درصد به سرانجام رسید. در حال حاضر مسأله استفاده محصولات ایران از کریدور سبز گمرکی مطرح است و باید الزامات مرتبط با آن را تحقق ببخشیم. در زمینه کاهش تعرفه ها هم چنین به دنبال استفاده از مزایای اتحادیه اقتصادی اوراسیا هستیم. براساس مصوبه اخیر شورای کمیسیون اقتصادی اوراسیا، نرخ عوارض گمرکی واردات ۸ محصول گل کلم، کلم بروکلی، پسته، مغز پسته، خرما، کشمش سیاه بیهسته، کشمش سلطانی و انواع دیگر کشمش به کشورهای عضو اتحادیه اوراسیا صفر شده است. مشکل ارتباطات بانکی هم با رفع تحریم ها تا حد زیادی تسهیل شده است. به علاوه روسیه آمادگی خود را برای تأمین اعتبار چند پروژه صنعتی اعلام کرد.
مقامات اقتصادی دو کشور نیز سفرهای پرباری داشته اند و این سفرها در چندین مورد با همراهی هیأت های بزرگ تجاری از بخش های دولتی و خصوصی انجام شده است. به ویژه سفر آقای شوالوف معاون اول نخست وزیر روسیه، آقای مانتوروف وزیر صنعت و تجارت روسیه، آقای تکاچوف وزیر کشاورزی روسیه، و آقای نوواک وزیر انرژی و رییس طرف روسی کمیسیون مشترک اقتصادی ایران و روسیه به تهران حایز اهمیت بوده است. هم چنین سفر آقای واعظی وزیر ارتباطات و فن آوری اطلاعات و رییس طرف ایرانی کمیسیون مشترک اقتصادی ایران و روسیه و سفر آقای نعمت زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت مهم بوده اند. در زمان سفر آقای واعظی به مسکو، دوازدهمین کمیسیون مشترک اقتصادی ایران و روسیه در مسکو برگزار شد که سکوی مناسبی برای بحث در مورد مسایل مهم در روابط تجاری و اقتصادی دو کشور، و بررسی مشکلات و راه کارها در این روابط است.
به علاوه با اقداماتی از جمله برگزاری همایش ها و نمایشگاه های تجاری اختصاصی دو کشور و هم چنین مشارکت تجار ایرانی و روس در همایش ها و نمایشگاه های تجاری بین المللی، زمینه آشنایی هر چه بیش تر طرفین با ظرفیت های کار تجاری با یکدیگر فراهم شده است.
روابط اقتصادی ایران و روسیه به سطح مطلوب نرسیده است. علت آن چیست؟ تعاملات اقتصادی طرفین با توجه به توافقات ایران و روسیه و لغو تحریم ها تا چه حدی افزایش خواهد یافت؟
طی سال های اخیر چندین مشکل اساسی در مسیر همکاری های اقتصادی بین دو کشور وجود داشته اند. یکی از دلایل مهم بالا نبودن حجم روابط تجاری دو کشور، تشابه اقتصاد دو کشور به عنوان صادر کنندگان منابع انرژی است. در صورتی که طرفین اگر نیازهای متقابل همدیگر را تکمیل نمایند، می توان امید بیش تری به ارتقای همکاری های تجاری آن ها داشت.
به علاوه، برای داشتن روابط اقتصادی قوی، طرفین باید شناخت گسترده تر و عمیق تری از ظرفیت های تجاری یکدیگر و چگونگی انجام کار تجاری در کشور مقابل داشته باشند. مسأله یادگیری زبان طرف مقابل مانعی در توسعه ارتباطات تجاری بین طرفین بوده است. برای کار در روسیه باید برنامه دراز مدت داشت و با قواعد روسیه کار کرد. کار با سرمایه خرد و اقدام با شتاب در بازار روسیه موفقیتی نخواهد داشت.
در شرایط نوین لغو تحریم ها به ویژه گشایشی که در زمینه تبادلات مالی و بانکی ایجاد شد و رهایی از ترس تحریم نزد برخی شرکت های روس، زمینه ساز گسترش تعاملات تجاری و اقتصادی ایران و روسیه را فراهم کرده است. سفرهای متعدد مدیران و نمایندگان شرکت های بزرگ تجاری روسیه، نشانه آشکاری از زمینه سازی برای یک جهش در روابط اقتصادی دو کشور است.
در نتیجه زمینه سازی هایی که به ویژه طی دو سال گذشته انجام شده است، وزیر انرژی روسیه در همایش اقتصادی سن پترزبورگ اعلام کرد ارزش مبادلات اقتصادی میان ٢ کشور در ٦ ماه نخست 2016 نسبت به مدت مشابه پارسال حدود ٦٩ درصد افزایش یافت. این در حالی است که به دلیل مسایل مرتبط با تحریم های روسیه، کاهش قیمت انرژی و کاهش ارزش روبل روسیه، حجم تجارت این کشور با بسیاری از شرکای اصلی آسیایی و اروپایی اش طی دو سال گذشته کاهش داشته است.
چه رشته های همکاری اقتصادی بین دو کشور به نظر جناب عالی بیش تر امیدوار کننده است؟
حوزه های حمل و نقل به ویژه راه آهن، صنایع نفت و گاز، نیروگاه های حرارتی و هسته ای، معادن، صنایع هوا – فضا، کشاورزی و شیلات زمینه های مساعدی برای ارتقای همکاری های اقتصادی طرفین هستند. امید و تلاش ما بر این است که برای اجرایی کردن اسناد همکاری که در این زمینه ها منعقد شده اند، گام های مهمی برداریم.
روسیه آمادگی را برای ارایه وام به مبلغ 7 میلیارد دلار برای ایران ابراز نموده است. آیا می شود انتظار داشت که ایران این وجوه را به عنوان سرمایه گذاری پروژه های شرکت های روس در ایران استفاده خواهد کرد؟
یکی از معضلات همکاری های اقتصادی دو کشور، مشکل تأمین منابع مالی برای اجرای طرح های مورد توافق بوده است. با مذاکراتی که با طرف روس انجام شده است، برای اعطای وام دولتی 5 میلیارد دلاری و وام 2 میلیارد دلاری «ونش اکونوم بانک» توافق شده است. این وام ها برای حمایت از پروژه های مهم در همکاری های اقتصادی بین دو کشور اختصاص می یابند. به عنوان مثال پروژه برقی کردن راه آهن گرمسار – اینچه برون و پروژه نیروگاه حرارتی بندرعباس که هر دو با مشارکت شرکت های روسیه انجام خواهند شد، با این وام ها تأمین اعتبار می شوند. با نهایی شدن برخی از این پروژه ها، در اولین مرحله از اعطای وام دولتی، مبلغ 2.2 میلیارد دلار از این مبلغ به ایران پرداخت خواهد شد.
آیا همکاری بین ایران و روسیه در زمینه نفت و گاز مطرح است؟
مقامات وزارت نفت کشورمان بارها آمادگی خود را برای پذیرش شرکت های بزرگ خارجی از جمله شرکت های بزرگ روسیه در پروژه های نفتی و گازی ایران اعلام کرده اند. تا مدت ها ترس از تحریم مانع انجام همکاری های جدی در این زمینه بوده است. با رفع تحریم ها، این مانع برداشته شد. شرکت های بزرگ نفتی و گازی روسیه طی ماه های اخیر ارتباطات خود را با طرف های ایرانی تقویت نموده اند. وزیر انرژی روسیه و مدیران شرکت های نفتی و گازی این کشور به تهران سفرهایی داشته اند و مذاکره برای مشارکت این شرکت ها در پروژه های مهم نفتی و گازی ایران در حال انجام است.
برای همکاری فعال تر و متقابلا سودمند بین ایران و روسیه در حوزه فن آوری چه اقداماتی انجام گرفته است؟
برای تقویت همکاری ها در زمینه فن آوری نیز اقدامات قابل توجهی انجام گرفت. آقای سورنا ستاری، معاون محترم علمی و فن آوری ریاست جمهوری ایران چندین نوبت به روسیه سفر نمود و با ظرفیت های علمی و فن آوری روسیه آشنا شد. هم چنین سفر آقای فورسنکو، دستیار علمی و فن آوری رییس جمهور روسیه و سفر آقای راگوزین، معاون نخست وزیر روسیه به تهران انجام گرفت و برنامه هایی برای آشنایی متقابل طرف های روس با ظرفیت های علمی و فن آوری ایران تنظیم شد.
در حال حاضر کمیته عالی علمی و فن آوری دو کشور شکل گرفته است و در این چهارچوب، ارتباطات علمی و فن آوری دو کشور بیش از گذشته تقویت شده است.
به علاوه با برگزاری اولین همایش دانشگاه های بزرگ و برتر ایران و روسیه که در آبان 1394 به میزبانی دانشگاه دولتی مسکو برگزار شد، اتحادیه دانشگاه های دو کشور شکل گرفت. این چهارچوب نیز زمینه دیگری برای تقویت ارتباطات علمی دو کشور گردید و در حال حاضر برای برگزاری دومین همایش دانشگاه های بزرگ و برتر ایران و روسیه به میزبانی دانشگاه تهران در مهر 1395 توافق شده است.
ارتباطات دو جانبه دانشگاه ها و مراکز علمی دو کشور نیز دنبال شده است و در این چهارچوب نیز همکاری های علمی و فن آوری طرفین تحقق یافته است.
همکاری های بین استانی ایران و روسیه در چه وضعیتی است؟
یکی از لوازم تعاملات گسترده تر اقتصادی دو کشور، تقویت همکاری های استانی است. روسیه فقط مسکو و سن پترزبورگ نیست. مناطق روسیه هم دارای ظرفیت های بالای اقتصادی، صنعتی، کشاورزی و علمی هستند و رقابت در این مناطق بسیار کمتر است. اینجانب سفرهای متعددی به استان ها و مناطق روسیه از جمله به استان های سن پترزبورگ، سوردلوفسک، چلیابینسک، آستراخان، جمهوری باشغیرستان و جمهوری تاتارستان داشته ام.
به علاوه سعی کرده ایم تا ارتباطات تجاری مناطق علاقمند روسیه را با استان های ایرانی را برقرار نماییم. سفرهای استانداران و مقامات اتاق بازرگانی از ایران به روسیه و از روسیه به ایران را تشویق نموده ایم. سفرهای متقابل استانداران ایرانی و استانداران روسیه در همراهی با هیأت های اقتصادی و علمی و فرهنگی انجام شده و زمینه ساز همکاری های متعددی گردیده است.
سرکنسولگری های جمهوری اسلامی ایران در قازان و آستراخان و سرکنسولگری های فدراسیون روسیه در اصفهان و رشت هم برای تقویت این ارتباطات تلاش زیادی می کنند. اما در این زمینه هم چنان نیاز به کار بیش تر و تعاملات گسترده تر و عمیق تر است. با در نظر داشتن شرایط لجستیکی، کالاهای ایرانی در مناطق جنوبی روسیه می توانند با قیمت تمام شده کم تری وارد بازار روسیه شوند.
آیا چشم اندازی برای انعقاد اسناد همکاری در زمینه سرمایه گذاری های مشترک وجود دارد؟
با توجه به اهمیت حمایت از سرمایه گذاری در جهت ارتقا و تحکیم همکاریهای اقتصادی و تأمین منافع هر دو دولت، موافقت نامه تشویق و حمایت متقابل از سرمایه گذاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت فدراسیون روسیه نیز در اوایل دی 1394 و در زمان سفر آقای ایگور شوالوف، معاون اول نخست وزیر روسیه به تهران به امضا رسید. این سند زمینه را برای بهبود وضعیت فعلی در انجام سرمایه گذاری ها فراهم می کند. در مورد سرمایه گذاری های مشترک نیز بخش های تجاری دو کشور تجربیاتی از گذشته دارند و با رفع برخی نگرانی ها امکان گسترش این حوزه کاری نیز فراهم می گردد.
جناب آقای سفیر نظر شما در مورد همکاری های فرهنگی بین ایران و روسیه چیست؟
من سال ها قبل، رایزن فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در قزاقستان و فدراسیون روسیه بوده ام. به علاوه زمانی که در تهران بوده ام، سمت های فرهنگی از جمله معاونت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی را بر عهده داشته ام. به همین دلیل تمایلی قوی برای افزایش و تعمیق تبادلات فرهنگی بین دو کشور دارم. به ویژه روی موضوع حمایت از زبان فارسی و ایران شناسی در روسیه تأکید می نمایم. دانشگاه های ایرانی نیز از روسیه انتظار حمایت از زبان روسی دارند. به علاوه جنبه های مختلف برای ارتباطات فرهنگی دو کشور در زمینه های حضور در رویدادهای فرهنگی، چاپ و انتشار کتاب، بررسی های آرشیوی، برنامه های موسیقی، فیلم و سینما، و تبادل اطلاعات و اقلام بین موزه ها و ... وجود دارد.
یک رویداد مهم سال 1394 در روابط فرهنگی دو کشور، حضور جمهوری اسلامی ایران به عنوان میهمان ویژه نمایشگاه بین المللی کتاب مسکو بود. وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران هم برای شرکت در این نمایشگاه و هم در فرصتی دیگر برای شرکت در یکی از اجلاس های یونسکو به روسیه سفر کرد. در بهار 1395 نیز فدراسیون روسیه به عنوان میهمان ویژه نمایشگاه بین المللی کتاب تهران حضور یافت و نماینده ویژه رییس جمهور روسیه در امور همکاری های فرهنگی بین المللی برای شرکت در این نمایشگاه به کشورمان سفر کرد.
جنابعالی که در فعالیت های دانشگاهی و علمی تجربه زیادی دارید، چگونه به جنبه های دانشگاهی و انسانی همکاری روسیه و ایران می پردازید؟
من به دلیل عضویت در هیأت علمی دانشگاه تهران و تمایل شخصی خودم به همکاری های دانشگاهی و انسانی، به گسترش و تعمیق این زمینه از همکاری ها در روابط دو جانبه علاقمند هستم. با توجه به شناختی که دانشگاهیان هم در ایران و هم در روسیه از من دارند، انتظارات هم از من برای تقویت تعاملات دانشگاهی و انسانی بالا است. شکل گیری اتحادیه دانشگاه های ایران و روسیه در سال 1394، تداوم همکاری تعدادی از دانشگاه های ایران و روسیه در قالب اتحادیه دانشگاه های خزر، و هم چنین اسناد یادداشت تفاهم همکاری دو جانبه تعدادی از دانشگاه های ایران و روسیه، زمینه های مهمی برای تقویت این ارتباطات هستند. من هم چنین تلاش می کنم تا بخشی از وقت خود را برای ارایه سخنرانی در دانشگاه های روسیه باز نگه دارم.