روزی
نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 2 شنبه 6 شهریور ماه سال 1391
نقد
وبررسی : سرمقاله روزی نامه ی حکومتی جمهوری " اقتصاد، اولويت اجلاس سران عدم
تعهد "
"بنابراین با تقبل هزینه ی بسیار سنگین بر گزاری این اجلاس نه
اینکه کمکی به برون رفت از بحران انزوای منطقه ای وجهانی و رفع بحران هسته ای
وتحریم ها و سیاست حمایت از هم پیمان
سوریه نمی کند ، بلکه موجب تشدید بحران هاخواهد شد. بهرحال سرمقاله نویس با نادیده
انگاشتن نکات اشاره شده یا بطور عمد وارونه کردن اهداف مورد نظر از برگزاری این
اجلاس را لیست کرده و برروی ایجاد روابط اقتصادی با کشور های عضو غیر متتهد ها
تأکید کرده که باید مسئولان از این شرایط
استفاده مکفی کنند تا منتهی به ایجاد فضای مناسب عبور ا ز بحران هسته ای وتحریم ها
شود .به ویژه اینکه محور انرژی نفت منطقه مانور داده که مهم است و حربه ی فشار
سیاسی واقتصادی است . بالاخره در پایان این چنین توصیه کرده است که کشور های غیر
متعهد عضو باید مستقل تر حرکت کنند"
پیرامون اجلاس غیر متعهدها در تهران سرمقاله
نویس بدون توجه به این واقعیت که چه میزان هزینه صرف برگزاری این اجلاس غیر متعهد ها در تهران شده است؟ یا اینکه
بگوید مبلغ زیان وارده از 5 روز تعطیلی دولت در تهران و 4 روز در استان همجوار
البرز دارای عواقب وچه ضرر وزیان اقتصادی می باشد؟ مهمتر اینکه با نادیده گرفتن
این واقعیت که چگونه طرح های زنجیره ای از سوی نیروی انتظامی قبل از شروع این اجلاس اجرا شده است تا اینگونه با
سیاست پاک سازی تهران وتحمیل خفقان وحکومت نظامی وانمود شود که بلی ایران امن و
آزادترین کشور جهان است .آنچنان که موقع بر گزاری این اجلاس تشریفاتی تهران خاموش
وخلوت است و این شرایط مکمل نصب مجسمه ای
نصب شده توی خیابان های تهران شده است تا
شاید ننگ با رنگ پاک شود . بعلاوه اینکه گفته نشده است که چه مقامات 120 کشور عضو
غیر متعهد ها وارد تهران شدند وچه تعداد این اجلاس تشریفاتی را تحریم کرده اند؟
خلاصه سود و زیان مادی واقتصادی این اجلاس چگونه ارزیابی شده یا می شود؟ همچنین از
منظر سیاسی چگونه بر اساس ادعای مطرح شده این اجلاس می تواند کمک به برون رفت از بحران
انزوای منطقه ای وجهانی رژیم فاشیستی مذهبی نماید است که سر مقاله نویس از موضع طلبکارانه آدرس غلط داده
و ادعا کرده است که این اجلاس موجب انزوای آمریکا واسراییل شده است . در صورتیکه
بر خلاف تبلیغات گسترده ای که محور پذیرش
دعوت به این اجلاس از سوی محمد مرسی رئیس
جمهور مصر شده است تابعنوان برگ برنده محور این سفر وحضور مانور تبلیغاتی داده شود
که ایران ومصر دو کشور مهم منطقه اند ومی توانند نقش مهمی در منطقه ایفا کنند .
اما رئیس دفتر مرسی گفته اسنت هدف سفر مرسی به تهران تلاش برای ایجاد رابطه با رژیم ضد بشری قرون
وسطایی نا متعارف ایران نیست ، بلکه برای انتقال این ریاست 3 ساله این جنبش غیر
متعهدها است .از طرف دیگر مرسی رابطه با آمریکا واسراییل را قطع نکرده است که قرار
باشد حضور وی وبرخی از کشور های دیگر که رابطه با آمریکا و حتی اسراییل دارند در
این اجلاس موجب انزوای آمریکا وسراییل شود .به ویژه اینکه رئیس جمهور ترکیه و
پادشاه عربستان که دو هم پیمان آمریکا و مصر وهمسایه ایران هستند در این اجلاس
حضور ندارند . حتی نه محمود عباس ونه اسماعیل هنینه هم حضور ندارند . بنابراین با
تقبل هزینه ی بسیار سنگین بر گزاری این اجلاس نه اینکه کمکی به برون رفت از بحران
انزوای منطقه ای وجهانی و رفع بحران هسته ای وتحریم ها و سیاست حمایت از هم پیمان سوریه نمی کند ، بلکه موجب تشدید
بحران هاخواهد شد. بهرحال سرمقاله نویس با نادیده انگاشتن نکات اشاره شده یا بطور
عمد وارونه کردن اهداف مورد نظر از برگزاری این اجلاس را لیست کرده و برروی ایجاد
روابط اقتصادی با کشور های عضو غیر متتهد ها تأکید کرده که باید مسئولان از این شرایط استفاده مکفی کنند تا منتهی به ایجاد فضای مناسب عبور ا ز بحران هسته ای وتحریم ها
شود .به ویژه اینکه محور انرژی نفت منطقه مانور داده که مهم است و حربه ی فشار
سیاسی واقتصادی است . بالاخره در پایان این چنین توصیه کرده است که کشور های غیر
متعهد عضو باید مستقل تر حرکت کنند :
"هر چند يافتن پاسخ‌هائي دقيق و
همه جانبه براي اين پرسش مستلزم بررسي تمامي زاويه‌هاي مطرح در اجلاس تهران است
اما مي‌توان با اولويت بندي مسائل مختلف، به دو نكته اساسي در اين مورد اشاره كرد؛
نخست نقشي كه برگزاري اين اجلاس در سنگين‌تر كردن كفه
ترازوي معادلات بين‌المللي به نفع ايران مي‌تواند ايفا كند و دوم تأثيري كه ايران
به عنوان ميزبان اجلاس شانزدهم سران كشورهاي عضو جنبش عدم تعهد مي‌تواند در تغيير
و تصحيح مسير آينده اين جنبش داشته باشد. اينكه اجلاس براي ما چه مي‌تواند داشته باشد؛
همانگونه كه مسئولان، صاحبنظران و ناظران داخلي و خارجي تاكنون بارها بيان كرده
اند، نفس برگزاري اجلاسي با اين اهميت و در چنين سطحي، خود به معناي رنگ باختن
راهبرد منزوي‌سازي جمهوري اسلامي ايران خواهد بود؛ راهبردي كه دشمنان و بدخواهان
ايران اسلامي با تمام قدرت به دنبال عملياتي كردن آن هستند. كاملاً به جاست اگر نفس برگزاري اين
اجلاس و ملزومات و پيامدهاي آن را رويداد مثبتي در راستاي حضور بيش از پيش ايران
در مراودات و معادلات جهاني ارزيابي كنيم. .
رويكرد جنبش عدم تعهد نسبت به برنامه صلح آميز هسته‌اي ايران و سنگ اندازي‌هاي غرب
در مسير دستيابي ما به اين حق مسلم نيز از اين قاعده مستثني نيست و چنانكه همواره
شاهد نفي رويكردهاي كشورهاي غربي از سوي كشورهاي عضو جنبش عدم تعهد بوده‌ايم نه
ارائه راه حل‌ها يا سياست‌هاي ايجابي براي هموارسازي مسير كشورها براي دستيابي به
انرژي صلح آميز هسته‌اي. از اين رو به نظر مي‌رسد دستگاه ديپلماسي جمهوري اسلامي
ايران بايد با استفاده هرچه تمام‌تر از فرصت ميزباني اجلاس شانزدهم، موضعگيريهاي
جنبش را به سمت رويكردهاي ايجابي سوق دهد. از سوي ديگر 35 ميليون بشكه از نفت
توليدي در جهان توسط كشورهاي عضو جنبش توليد و صادر مي‌شود و بنابر اين مي‌توان
جنبش عدم تعهد را يكي از بازيگران اصلي بازار نفت دانست. با در نظر گرفتن جميع اين مطالب، ضروري است
مسئولان كشورمان با مغتنم شمردن فرصت ميزباني شانزدهمين اجلاس سران كشورهاي عضو
جنبش عدم تعهد و رياست بر آن در دوره جديد، همكاريهاي اقتصادي ميان كشورهاي عضو
جنبش را گسترش دهد. اين مهم
بدون شك با ايجاد نهادهاي اقتصادي كارا و متناسب با ظرفيت‌هاي كشورهاي عضو ممكن
خواهد بود. بنابراين تلاش و رايزني براي تبديل كردن اقتصاد به محور اصلي تعاملات
ميان كشورهاي عضو جنبش عدم تعهد، بايد در اولويت برنامه‌هاي اجلاس شانزدهم قرار
بگيردچنين اتفاقي علاوه بر نهادسازي‌هاي مورد اشاره به
تغيير رفتار برخي از كشورهاي عضو نيز نياز دارد. اين كشورها بايد با كاستن از
وابستگي‌هاي سياسي به كشورهاي سلطه جو رفتاري مستقل‌تر در پيش بگيرند و در مناسبات
اقتصادي خود در داخل جنبش به نقش آفريني اين پيمان كمك كنند"
هوشنگ بهداد
روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 2 شنبه 6
شهریور ماه سال 1391.
اقتصاد، اولويت اجلاس سران عدم
تعهد
