خاطرهٔ خامنه ای از 12 فروردین 58 12 فروردین – 94
بهتر وبه جا بود که
خامنه ای به جای بازگویی خاطره در 36 سال پیش که خمینی شیاد با عوامفریبی از عدم
شناخت مردم ایران از ماهیت خمینی واهداف پلیدو شیطانی اش سو استفاده کرذ که با عنوان " یک کلمه نه کم ونه یک کلمه بیش
جمهوری اسلامی: مدل حکومت دلخواهش را تحمیل
نمود درمورد شرایط کنونی خامنه ای نظر می داد که اکنون مردم ایران چه فکر
می کنند و اگر چنانچه یک همه پرسی آزاد انجام بگیرد چه نظری خواهند داشت؟
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار
حضرت آیت الله العظمی خامنه ای خاطره ای از رهبر معظم انقلاب را در مصاحبه ای که
در 12 فروردین 58 با ایشان درباره روز جمهوری اسلامی شده را منتشر کرد. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی
خامنه ای، متن کامل این مصاحبه به شرح زیر است:
ضمن تشکر از وقتی که در اختیار ما قرار دادید همان طور که می دانید در آستانه ی فرا رسیدن هفتمین سالگرد استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران هستیم. شش سال پیش در چنین روزی ملت ما با شرکت گسترده ی خود در رفراندم جمهوری اسلامی ایران به جمهوری اسلامی رأی آری داد اگر در این زمینه مطلبی دارید و یا احیانأ خاطره ی شیرینی از آن روزها به یاد دارید برای ما بیان کنید.
بسم الله الرّحمن الرّحیم
مطلب در باب روز جمهوری اسلامی و روز رفراندم خیلی زیاد است و البته خاطراتی هم از آن روز طبعاً داریم که لابد نمی شود همه ی آن مطالب را در این گفتار کوتاه آورد به طور خلاصه روز جمهوری اسلامی یک مقطع تاریخی بی نظیری در تاریخ کشور ماست، زیرا که برای اولین بار بعد از صدر اسلام و پس از فَترَت کوتاه اولین سالهای فتح ایران به دست مسلمین یعنی که در آن سالهای کوتاه البته حکومتها تا حدود زیادی اسلامی بودند در طول این تاریخ ممتدی که کشور ما داشته، برای اولین بار بعد از آن فَترَت و بعد از آن دوران کوتاه صدر اسلام یک حکومتی اعلان شد، یک نظامی اعلان شد که دارای دو خصوصیت مردمی بودن و الهی بودن هست؛ یعنی جمهوری اسلامی.
اصلاً این خاطره را با هیچ خاطره ای در تاریخ کشورمان نمی شود مقایسه کرد. نقطه ی مکمل و متمم انقلاب بیست ودو بهمن بود یعنی خلاصه محصول بیست ودو بهمن روز جمهوری اسلامی روز دوازدهم فروردین بود.
از یک نظر دیگر هم روز جمهوری اسلامی بسیار مهم است و آن این که این اولین نمونه در دنیای امروز هست که با مکتب ها، نظام ها، سیاست ها، دیدگاه های مختلف، شیوه های گوناگون حکومت را به مردم دنیا عرضه می کند، دارد عرضه می شود؛ این اولین نمونه ای است که مردم دنیا دارند می بینند جمهوری های دیگری که اعلان می شود جمهوری های سوسیالیستی، جمهوری های به سبک دموکراسی غربی به انواع و اقسامش هیچ کدام چیز جدیدی نیست اصل جمهوری هم چیز جدیدی نبود اما آن جمهوری که مبانی و ارزشهای اساسی اش و قواعد اصلیش از اسلام گرفته شده این یک چیز بی نظیری است.
یک خصوصیت دیگر هم در روز جمهوری اسلامی ما هست و آن این که آن روز عید فقط ما مردم ایران نیست، بلکه عید همه ی کسانی می تواند باشد که مسلمانند، یعنی نزدیک به یک میلیارد جمعیت. آنها هم، یعنی ملتهای مسلمان عادت کردند که اسلام را در حال دفاع در موضع انفعال، درحال انزوا ببینند. آن وقتی که یک ملتی در موضع تهاجم به قدرتهای سلطه گر و تهاجم به نظامهای بشری ناقص قرارمی گیرد و اعلان یک جمهوری براساس اسلام می کند این برای همه ی ملتهای مسلمان مایه مباهات و سربلندی است خلاصه خصوصیات گوناگونی در روز جمهوری اسلامی هست.
خاطره، من البته در آن روز، روز رأی گیری کرمان بودم از طرف امام یک مأموریتی به من محول شده بود که بروم بلوچستان و سر بزنم به شهرهای بلوچستان و مردم آن جا را از نزدیک دیدار بکنم و پیام امام را برای آن مردم ببرم. پیام محبت و دلسوزی را که ملاحظه می کنید از همان روزهای اوّل امام به فکر افتادند که با این مستضعفین دورافتاده ای که به کلی فراموش شده بودند، حتی در نظام گذشته ملاطفت و محبت کنند و من را که آن جا سابقه داشتم آشنائی نسبتاً زیادی داشتم فرستادند آن جا برای این کار.
کرمان رسیده بودم من در راه بلوچستان که روز رأی گیری بود، در فرودگاه بچه های حزب الهی و داغ کرمان آمدند، صندوق را آوردند چند تا صندوق بود، هر کدام می خواستند که بیاورند من تویش رأی بیاندازم. آنها هم من را می شناختند. یعنی سابق که کرمان رفته بودم و مردم کرمان با من آشنا بودند. من هم خیلی به مردم کرمان از قدیم علاقه داشتم مردم خیلی بامحبت و جالب بودند همیشه در چشم من. خیلی لحظه ی شیرینی بود برای من، آن لحظه ای که این رأی را من می انداختم توی صندوق و می دیدم آن شور و هیجانی را که مردم کرمان از خودشان نشان می دادند در رأی دادن. بعد هم نشان داده شد که خب نودونه درصد آراء به جمهوری اسلامی آری بود.
خاطره ای که فقط اشاره می کنم مخالفت هایی است که با رأی گیری به این شکل وجود داشت که از طرف جناح های مختلف این مخالفت ها بود همه هم خودشان را بعدها نشان دادند. هم آن جناحهایی که بر مطبوعات کشور مسلط بودند، روشنفکرهای چپ و نیمه چپ و لیبرال و التقاطی، اینها که مطبوعات آن روز را اطلاعات، کیهان آن روز را توی مشت داشتند که خب بحمدالله بعد همه ازاله شدند و روزنامه ی حسابی دیگری هم نبود یعنی همین روزنامه ی جمهوری اسلامی که نبود روزنامه دیگری هم که بشود مورد اتفاق باشد همین طور. هرچه دلشان می خواست می نوشتند. رفته بودند این جا و آن جا این روشنفکرهای گروهکی سیاسی ملحد و نیمه ملحد از شخصیتهای گوناگون نظر خواسته بودند که به نظر شما آری یا نه درست است؟ یا بیائید چندجور حکومت را مطرح کنیم و رأی بگیریم. مقصودشان هم این بود که مردم را از آن یکپارچگی خارج کنند، اگرچه فرقی هم نمی کرد یعنی تأثیری هم نداشت. اگر مردم خب طبیعی بود که به آن شیوه های دیگر رأی نمی دادند و به خصوص بعداز آنی که امام آنجور صریح فرمودند جمهوری اسلامی نه یک کلمه کم، نه یک زیاد، لکن آنها کار خودشان را می کردند به امید این که شاید بتوانند شکاف بیندازند این رأی زیاد مردم را کم کنند، رأی را تقسیم کنند از این کارها می کردند و اوضاعی داشتیم ما در شورای انقلاب با آن جناح لیبرال و به اصطلاح ملی گرا که بیشترین خصوصیتشان مخالفت با خط اصیل انقلاب بود که این شیوه ای را که بعد هم انجام گرفت این شیوه را اثبات کنیم که این شیوه ی درستی است. مصاحبه درباره ی روز دوازدهم فروردین 1364/1/10.
ضمن تشکر از وقتی که در اختیار ما قرار دادید همان طور که می دانید در آستانه ی فرا رسیدن هفتمین سالگرد استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران هستیم. شش سال پیش در چنین روزی ملت ما با شرکت گسترده ی خود در رفراندم جمهوری اسلامی ایران به جمهوری اسلامی رأی آری داد اگر در این زمینه مطلبی دارید و یا احیانأ خاطره ی شیرینی از آن روزها به یاد دارید برای ما بیان کنید.
بسم الله الرّحمن الرّحیم
مطلب در باب روز جمهوری اسلامی و روز رفراندم خیلی زیاد است و البته خاطراتی هم از آن روز طبعاً داریم که لابد نمی شود همه ی آن مطالب را در این گفتار کوتاه آورد به طور خلاصه روز جمهوری اسلامی یک مقطع تاریخی بی نظیری در تاریخ کشور ماست، زیرا که برای اولین بار بعد از صدر اسلام و پس از فَترَت کوتاه اولین سالهای فتح ایران به دست مسلمین یعنی که در آن سالهای کوتاه البته حکومتها تا حدود زیادی اسلامی بودند در طول این تاریخ ممتدی که کشور ما داشته، برای اولین بار بعد از آن فَترَت و بعد از آن دوران کوتاه صدر اسلام یک حکومتی اعلان شد، یک نظامی اعلان شد که دارای دو خصوصیت مردمی بودن و الهی بودن هست؛ یعنی جمهوری اسلامی.
اصلاً این خاطره را با هیچ خاطره ای در تاریخ کشورمان نمی شود مقایسه کرد. نقطه ی مکمل و متمم انقلاب بیست ودو بهمن بود یعنی خلاصه محصول بیست ودو بهمن روز جمهوری اسلامی روز دوازدهم فروردین بود.
از یک نظر دیگر هم روز جمهوری اسلامی بسیار مهم است و آن این که این اولین نمونه در دنیای امروز هست که با مکتب ها، نظام ها، سیاست ها، دیدگاه های مختلف، شیوه های گوناگون حکومت را به مردم دنیا عرضه می کند، دارد عرضه می شود؛ این اولین نمونه ای است که مردم دنیا دارند می بینند جمهوری های دیگری که اعلان می شود جمهوری های سوسیالیستی، جمهوری های به سبک دموکراسی غربی به انواع و اقسامش هیچ کدام چیز جدیدی نیست اصل جمهوری هم چیز جدیدی نبود اما آن جمهوری که مبانی و ارزشهای اساسی اش و قواعد اصلیش از اسلام گرفته شده این یک چیز بی نظیری است.
یک خصوصیت دیگر هم در روز جمهوری اسلامی ما هست و آن این که آن روز عید فقط ما مردم ایران نیست، بلکه عید همه ی کسانی می تواند باشد که مسلمانند، یعنی نزدیک به یک میلیارد جمعیت. آنها هم، یعنی ملتهای مسلمان عادت کردند که اسلام را در حال دفاع در موضع انفعال، درحال انزوا ببینند. آن وقتی که یک ملتی در موضع تهاجم به قدرتهای سلطه گر و تهاجم به نظامهای بشری ناقص قرارمی گیرد و اعلان یک جمهوری براساس اسلام می کند این برای همه ی ملتهای مسلمان مایه مباهات و سربلندی است خلاصه خصوصیات گوناگونی در روز جمهوری اسلامی هست.
خاطره، من البته در آن روز، روز رأی گیری کرمان بودم از طرف امام یک مأموریتی به من محول شده بود که بروم بلوچستان و سر بزنم به شهرهای بلوچستان و مردم آن جا را از نزدیک دیدار بکنم و پیام امام را برای آن مردم ببرم. پیام محبت و دلسوزی را که ملاحظه می کنید از همان روزهای اوّل امام به فکر افتادند که با این مستضعفین دورافتاده ای که به کلی فراموش شده بودند، حتی در نظام گذشته ملاطفت و محبت کنند و من را که آن جا سابقه داشتم آشنائی نسبتاً زیادی داشتم فرستادند آن جا برای این کار.
کرمان رسیده بودم من در راه بلوچستان که روز رأی گیری بود، در فرودگاه بچه های حزب الهی و داغ کرمان آمدند، صندوق را آوردند چند تا صندوق بود، هر کدام می خواستند که بیاورند من تویش رأی بیاندازم. آنها هم من را می شناختند. یعنی سابق که کرمان رفته بودم و مردم کرمان با من آشنا بودند. من هم خیلی به مردم کرمان از قدیم علاقه داشتم مردم خیلی بامحبت و جالب بودند همیشه در چشم من. خیلی لحظه ی شیرینی بود برای من، آن لحظه ای که این رأی را من می انداختم توی صندوق و می دیدم آن شور و هیجانی را که مردم کرمان از خودشان نشان می دادند در رأی دادن. بعد هم نشان داده شد که خب نودونه درصد آراء به جمهوری اسلامی آری بود.
خاطره ای که فقط اشاره می کنم مخالفت هایی است که با رأی گیری به این شکل وجود داشت که از طرف جناح های مختلف این مخالفت ها بود همه هم خودشان را بعدها نشان دادند. هم آن جناحهایی که بر مطبوعات کشور مسلط بودند، روشنفکرهای چپ و نیمه چپ و لیبرال و التقاطی، اینها که مطبوعات آن روز را اطلاعات، کیهان آن روز را توی مشت داشتند که خب بحمدالله بعد همه ازاله شدند و روزنامه ی حسابی دیگری هم نبود یعنی همین روزنامه ی جمهوری اسلامی که نبود روزنامه دیگری هم که بشود مورد اتفاق باشد همین طور. هرچه دلشان می خواست می نوشتند. رفته بودند این جا و آن جا این روشنفکرهای گروهکی سیاسی ملحد و نیمه ملحد از شخصیتهای گوناگون نظر خواسته بودند که به نظر شما آری یا نه درست است؟ یا بیائید چندجور حکومت را مطرح کنیم و رأی بگیریم. مقصودشان هم این بود که مردم را از آن یکپارچگی خارج کنند، اگرچه فرقی هم نمی کرد یعنی تأثیری هم نداشت. اگر مردم خب طبیعی بود که به آن شیوه های دیگر رأی نمی دادند و به خصوص بعداز آنی که امام آنجور صریح فرمودند جمهوری اسلامی نه یک کلمه کم، نه یک زیاد، لکن آنها کار خودشان را می کردند به امید این که شاید بتوانند شکاف بیندازند این رأی زیاد مردم را کم کنند، رأی را تقسیم کنند از این کارها می کردند و اوضاعی داشتیم ما در شورای انقلاب با آن جناح لیبرال و به اصطلاح ملی گرا که بیشترین خصوصیتشان مخالفت با خط اصیل انقلاب بود که این شیوه ای را که بعد هم انجام گرفت این شیوه را اثبات کنیم که این شیوه ی درستی است. مصاحبه درباره ی روز دوازدهم فروردین 1364/1/10.
