لطفاً ما را ببینید! 9 اسفند- 94
خوب بود به آن اکثریتی هم که رأی نداده اند توجه یا اشاره ای می شد تا دیده
شوند
قطعا حضور حماسی ملت در انتخابات مثل همیشه موجب درس گرفتن بیگانگان و
دشمنان مردم خواهد شد ولی آیا تا کنون از خود پرسیده‌ایم که: مردم، این ناجیان
همیشگی نظام و پاسداران اصلی آن در گذرگاه‌های سخت و خطرناک، برای ما مسئولان و
خواص جامعه هم پیام‌هایی دارند یا خیر؟ آقایان خواص توجه فرمایید
حضور 32میلیون نفری مردم که در شهری مثل تهران در آن شلوغی و سختی رفت و آمد باید با حوصله تمام اسامی 46نفر را روی برگه‌های رای می‌نوشتند به حساب چه می‌گذارید؟ رضایت از عملکرد خودتان یا رضایت از وضعیت زندگی خودشان؟
واقعیت این است که باید گفت هیچکدام!چون هر وجدان بیداری به روشنی داوری می‌کند، حداقل در یک دهه گذشته عملکرد خواص و بویژه فساد و سوء استفاده از بیت المال و... فقط خون به دل مردم کرده است که اگر در این مقال، مجال بیان آنها بود مثنوی هفتاد من کاغذ می‌شد. و در زندگی خودشان هم با ملاحظه آمار‌های فقر روز افزون و شکاف طبقاتی، بیکاری، اعتیاد، طلاق، سختی‌های طاقت فرسای معیشتی و.....هیچ دلیلی برای رضایت دیده نمی‌شود.
پس چرا اینگونه در صحنه حضور می‌یابند؟
شاید برای اینکه بار دیگر با ما اتمام حجت کنند وبه افراد و جریانات سیاسی که با حرارت تمام مشغول جمع زدن آمار پیروزی خود و جناح شان! از این حضور هستند، بگویند: ما آمدیم و بار دیگر شما را به کرسی‌های قدرت رساندیم حالا می‌خواهید چه کنید؟ ما را می‌بینید یا نه؟دیدید که ما چه راحت می‌بخشیم و فراموش می‌کنیم پس چرا شما اینگونه در حق یکدیگر دشمنی و کینه ورزی دارید؟ آن هم برای متاع قلیلی که امیر المومنین(ع) ارزش آن را از آب دهان بزی کمتر می‌دانست اگر منجر به برقراری حق و جلوگیری از باطلی نشود؟
این هم یک فرصت دیگر برای اینکه ثابت کنید استحقاق اعتماد مجدد ما را داشته اید.با پاکدامنی‌تان، با حریت و آزادگی‌تان، با شجاعت و شهامت، با قلب‌هایی که بر دشمنان سخت می‌گیرد و با دوستان رئوف و مهربان است، راستش را بخواهید در این سال‌ها ما را خسته و آزرده کردید با مشاجرات و درگیری‌های خصمانه‌تان، با سخت‌گیری‌های بی‌دلیلی که بنام اسلام بر آن پای فشردید و خود رعایت نکردید، با دروغ‌ها، تهمت زدن‌ها، بازی‌کردن با آبروی افراد برای رسیدن به اهدافی که پست و حقیر بودند، باباز گذاشتن راه ثروت اندوزی‌های مذموم و حتی فساد و اختلاس و حرام خواری.
بس است دیگر!
شاید فرصت دیگری پیش رویتان نباشد، پس خوب دقت کنید! مشکل ما نان روی سفره‌مان است، بیکاری جوانانمان، اقتصاد بی‌سامان، بد اخلاقی و بی‌فرهنگی لجام گسیخته، بازی‌های چندش آور سیاسی که مانع اصلاح اوضاع می‌گردد و هر روز از دیانت دورتر می‌شود،آری مشکلات و دردهای ما با شما خواص متفاوت است ولی اگر می‌خواهید از ما تقدیر کنید احتیاجی به سخنرانی و اطلاعیه و تقدیر و تشکر‌های چند روزه نیست. ما آمدیم تا بگوییم نظام و انقلاب اسلامی و کشور خود را دوست داریم و برای حفظ آن مثل همیشه آماده‌ایم و هرگز از گذشته پر افتخار خویش به اندازه ذره‌ای نیز پشیمان نیستیم و در جستجوی آینده‌ای بهتر امیدمان به همت و تلاش شماست ولی احساس می‌کنیم شما زیادی خود را می‌بینید درخواست ما فقط این است که: لطفا ما را هم ببینید!
احمد حسینی
حضور 32میلیون نفری مردم که در شهری مثل تهران در آن شلوغی و سختی رفت و آمد باید با حوصله تمام اسامی 46نفر را روی برگه‌های رای می‌نوشتند به حساب چه می‌گذارید؟ رضایت از عملکرد خودتان یا رضایت از وضعیت زندگی خودشان؟
واقعیت این است که باید گفت هیچکدام!چون هر وجدان بیداری به روشنی داوری می‌کند، حداقل در یک دهه گذشته عملکرد خواص و بویژه فساد و سوء استفاده از بیت المال و... فقط خون به دل مردم کرده است که اگر در این مقال، مجال بیان آنها بود مثنوی هفتاد من کاغذ می‌شد. و در زندگی خودشان هم با ملاحظه آمار‌های فقر روز افزون و شکاف طبقاتی، بیکاری، اعتیاد، طلاق، سختی‌های طاقت فرسای معیشتی و.....هیچ دلیلی برای رضایت دیده نمی‌شود.
پس چرا اینگونه در صحنه حضور می‌یابند؟
شاید برای اینکه بار دیگر با ما اتمام حجت کنند وبه افراد و جریانات سیاسی که با حرارت تمام مشغول جمع زدن آمار پیروزی خود و جناح شان! از این حضور هستند، بگویند: ما آمدیم و بار دیگر شما را به کرسی‌های قدرت رساندیم حالا می‌خواهید چه کنید؟ ما را می‌بینید یا نه؟دیدید که ما چه راحت می‌بخشیم و فراموش می‌کنیم پس چرا شما اینگونه در حق یکدیگر دشمنی و کینه ورزی دارید؟ آن هم برای متاع قلیلی که امیر المومنین(ع) ارزش آن را از آب دهان بزی کمتر می‌دانست اگر منجر به برقراری حق و جلوگیری از باطلی نشود؟
این هم یک فرصت دیگر برای اینکه ثابت کنید استحقاق اعتماد مجدد ما را داشته اید.با پاکدامنی‌تان، با حریت و آزادگی‌تان، با شجاعت و شهامت، با قلب‌هایی که بر دشمنان سخت می‌گیرد و با دوستان رئوف و مهربان است، راستش را بخواهید در این سال‌ها ما را خسته و آزرده کردید با مشاجرات و درگیری‌های خصمانه‌تان، با سخت‌گیری‌های بی‌دلیلی که بنام اسلام بر آن پای فشردید و خود رعایت نکردید، با دروغ‌ها، تهمت زدن‌ها، بازی‌کردن با آبروی افراد برای رسیدن به اهدافی که پست و حقیر بودند، باباز گذاشتن راه ثروت اندوزی‌های مذموم و حتی فساد و اختلاس و حرام خواری.
بس است دیگر!
شاید فرصت دیگری پیش رویتان نباشد، پس خوب دقت کنید! مشکل ما نان روی سفره‌مان است، بیکاری جوانانمان، اقتصاد بی‌سامان، بد اخلاقی و بی‌فرهنگی لجام گسیخته، بازی‌های چندش آور سیاسی که مانع اصلاح اوضاع می‌گردد و هر روز از دیانت دورتر می‌شود،آری مشکلات و دردهای ما با شما خواص متفاوت است ولی اگر می‌خواهید از ما تقدیر کنید احتیاجی به سخنرانی و اطلاعیه و تقدیر و تشکر‌های چند روزه نیست. ما آمدیم تا بگوییم نظام و انقلاب اسلامی و کشور خود را دوست داریم و برای حفظ آن مثل همیشه آماده‌ایم و هرگز از گذشته پر افتخار خویش به اندازه ذره‌ای نیز پشیمان نیستیم و در جستجوی آینده‌ای بهتر امیدمان به همت و تلاش شماست ولی احساس می‌کنیم شما زیادی خود را می‌بینید درخواست ما فقط این است که: لطفا ما را هم ببینید!
احمد حسینی
