سفر ظریف
به شمال اروپا آغاز شد
ظریف پس ازرئیس خبرگان شدن جنتی و پاسدارعلی لاری جانی درمجلس ارتجاع دهم می داند که موضع مخالفان برجام ودولت وروحانی ورفسنجانی تقویت شده است وبر موج تهاجم وانتقادات شان به برجام افزوده خواهدشد.برای همین سفر به شمال اروپا کرده است به امیدآنکه با ضربه تبلیغات ازفشار مخالفت دلواپسان نگران حامی خامنه ای وپاسداران بکاهد.
وزیر امور خارجه در صدر هیاتی سیاسی-
تجاری دقایقی پیش سفر خود به شمال اروپا را آغاز کرد و به عنوان نخستین مقصد، عازم
ورشو پایتخت لهستان شد.
به گزارش ایرنا، جمعی از فعالان اقتصادی و تجاری ایران، محمد جواد ظریف را در سفر به لهستان، فنلاند، سوئد و لتونی همراهی می کنند.
دیدار با مقامات و شخصیت های سیاسی و همچنین شرکت در نشست مشترک فعالان اقتصادی این کشورها از برنامه های سفر رئیس دستگاه دیپلماسی و هیات همراه به چهار کشور اروپایی می باشد.
این سفر در حالی صورت می گیرد که پیش از این، «رادوسلاو شیکورسکی» وزیر خارجه لهستان در 10 اسفند 94 و همزمان با پانصد و چهلمین سالگرد ارتباط دیپلماتیک ایران و لهستان در راس هیاتی دیپلماتیک به ایران سفر کرده بود.
اگرچه گفته می شود روابط سیاسی ایران و لهستان به لحاظ تاریخی از سابقه و دیرینه یکهزار ساله برخوردار است و سکه های ایرانی دوران سامانی در کاوش های باستان شناسی آن کشور کشف شده است اما نخستین سند مکتوب تماس رسمی بین ایران و لهستان به سال 1474 میلادی و نامه «اوزون حسن آق قویونلو» به «یاگولینی» پادشاه وقت لهستان بر می گردد.
در سال 1795 و به هنگام تجزیه لهستان نیز ایران یکی از دو کشوری بود که اشغال و تجزیه لهستان را به رسمیت نشناخت و متقابلاً در 1838، ایزیدیر بوروفسکی یک افسر لهستانی تبار در جریان نبرد هرات جان خود را در دفاع از تمامیت ارضی ایران از دست داد.
علاوه بر این ، ایران پس از جنگ جهانی اول و بلافاصله پس از تشکیل مجدد لهستان مستقل ، در میان نخستین کشورهایی بود که لهستان را به رسمیت شناخت و با تاسیس سفارت در ورشو به برقراری روابط دیپلماتیک اقدام کرد. اگر چه ایران حتی پیش از جنگ جهانی اول ، در شهر ورشو کنسول افتخاری داشته است.
در آذر ماه 1299 هجری (1920 م) سفارت ایران در ورشو توسط اسد بهادر تاسیس شد و نامبرده تا اسفند 1300، کاردار و سپس تا مهر 1305 وزیر مختار بود. متقابلاً در سال 1925 میلادی نیز سفارت لهستان در تهران گشایش یافت.
به دنبال این تحولات در سال 1927 میلادی عهدنامه دوستی و مودت بعنوان یکی از مهمترین اسناد فیمابین دو کشور منعقد و بدین ترتیب روابط دوستانه تهران- ورشو وارد مرحله جدیدی شد به گونه ای که سفیر جمهوری لهستان در تهران اذعان دارد «ایران و لهستان در طول 540 سال گذشته روابط دوستانه و صلح آمیز خود را حفظ کرده اند که مساله کمیابی در بین کشورهای اروپایی است.»
به گفته «یولیوش گولیو»، وجود آثار تاریخی و هنری ایران در لهستان که بر اساس روابط تجاری و دوستانه و نه از طریق جنگ به دست آمده است، نشان دهنده قدمت بی نظیر روابط دو کشور است.
رژیم سیاسی لهستان جمهوری پارلمانی، مرکب از دو مجلس سنا و مجلس نمایندگان (سیم) است و از ماه می 2015 «آندره دودا» توانست با شکست کوموروفسکی در دور دوم با بیش از 50 درصد آرا به ریاست جمهوری لهستان انتخاب شود.
خانم اوا کوپاچ ، رهبر حزب پلتفرم شهروندی نیز از 22 سپتامبر سال 2014 پس از انتخاب دونالد توسک رهبر قبلی حزب و نخست وزیر سابق لهستان به ریاست شورای اروپا، سکان نخست وزیری و دولت لهستان را بدست گرفته است.
لهستان علاوه بر سازمان ملل متحد، در سازمان تجارت جهانی (WTO)، سازمان امنیت و همکاریهای اروپا (OSCE)،سازمان توسعه و همکاریهای اقتصادی (OECD)،صندوق بین المللی پول (IMF)، بانک جهانی برای توسعه و بازسازی (IBRD)،بانک سرمایه گذاری اروپائی(EIB)،بانک اروپائی توسعه و بازسازی (EBRD)، انجمن اروپائی تجارت آزاد (EFTA)،موافقتنامه تجارت آزاد اروپای مرکزی (CEFTA) و سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (NATO) عضویت دارد.
همچنین این کشور در اول ماه می سال 2004 به همراه 9 کشور دیگر رسماً به عضویت اتحادیه اروپایی پذیرفته شد و برای نخستین بار پس از عضویت در نیمه دوم سال 2011 به مدت 6 ماه ریاست دوره‌ای این اتحادیه را بر عهده داشت.
به گزارش ایرنا، جمعی از فعالان اقتصادی و تجاری ایران، محمد جواد ظریف را در سفر به لهستان، فنلاند، سوئد و لتونی همراهی می کنند.
دیدار با مقامات و شخصیت های سیاسی و همچنین شرکت در نشست مشترک فعالان اقتصادی این کشورها از برنامه های سفر رئیس دستگاه دیپلماسی و هیات همراه به چهار کشور اروپایی می باشد.
این سفر در حالی صورت می گیرد که پیش از این، «رادوسلاو شیکورسکی» وزیر خارجه لهستان در 10 اسفند 94 و همزمان با پانصد و چهلمین سالگرد ارتباط دیپلماتیک ایران و لهستان در راس هیاتی دیپلماتیک به ایران سفر کرده بود.
اگرچه گفته می شود روابط سیاسی ایران و لهستان به لحاظ تاریخی از سابقه و دیرینه یکهزار ساله برخوردار است و سکه های ایرانی دوران سامانی در کاوش های باستان شناسی آن کشور کشف شده است اما نخستین سند مکتوب تماس رسمی بین ایران و لهستان به سال 1474 میلادی و نامه «اوزون حسن آق قویونلو» به «یاگولینی» پادشاه وقت لهستان بر می گردد.
در سال 1795 و به هنگام تجزیه لهستان نیز ایران یکی از دو کشوری بود که اشغال و تجزیه لهستان را به رسمیت نشناخت و متقابلاً در 1838، ایزیدیر بوروفسکی یک افسر لهستانی تبار در جریان نبرد هرات جان خود را در دفاع از تمامیت ارضی ایران از دست داد.
علاوه بر این ، ایران پس از جنگ جهانی اول و بلافاصله پس از تشکیل مجدد لهستان مستقل ، در میان نخستین کشورهایی بود که لهستان را به رسمیت شناخت و با تاسیس سفارت در ورشو به برقراری روابط دیپلماتیک اقدام کرد. اگر چه ایران حتی پیش از جنگ جهانی اول ، در شهر ورشو کنسول افتخاری داشته است.
در آذر ماه 1299 هجری (1920 م) سفارت ایران در ورشو توسط اسد بهادر تاسیس شد و نامبرده تا اسفند 1300، کاردار و سپس تا مهر 1305 وزیر مختار بود. متقابلاً در سال 1925 میلادی نیز سفارت لهستان در تهران گشایش یافت.
به دنبال این تحولات در سال 1927 میلادی عهدنامه دوستی و مودت بعنوان یکی از مهمترین اسناد فیمابین دو کشور منعقد و بدین ترتیب روابط دوستانه تهران- ورشو وارد مرحله جدیدی شد به گونه ای که سفیر جمهوری لهستان در تهران اذعان دارد «ایران و لهستان در طول 540 سال گذشته روابط دوستانه و صلح آمیز خود را حفظ کرده اند که مساله کمیابی در بین کشورهای اروپایی است.»
به گفته «یولیوش گولیو»، وجود آثار تاریخی و هنری ایران در لهستان که بر اساس روابط تجاری و دوستانه و نه از طریق جنگ به دست آمده است، نشان دهنده قدمت بی نظیر روابط دو کشور است.
رژیم سیاسی لهستان جمهوری پارلمانی، مرکب از دو مجلس سنا و مجلس نمایندگان (سیم) است و از ماه می 2015 «آندره دودا» توانست با شکست کوموروفسکی در دور دوم با بیش از 50 درصد آرا به ریاست جمهوری لهستان انتخاب شود.
خانم اوا کوپاچ ، رهبر حزب پلتفرم شهروندی نیز از 22 سپتامبر سال 2014 پس از انتخاب دونالد توسک رهبر قبلی حزب و نخست وزیر سابق لهستان به ریاست شورای اروپا، سکان نخست وزیری و دولت لهستان را بدست گرفته است.
لهستان علاوه بر سازمان ملل متحد، در سازمان تجارت جهانی (WTO)، سازمان امنیت و همکاریهای اروپا (OSCE)،سازمان توسعه و همکاریهای اقتصادی (OECD)،صندوق بین المللی پول (IMF)، بانک جهانی برای توسعه و بازسازی (IBRD)،بانک سرمایه گذاری اروپائی(EIB)،بانک اروپائی توسعه و بازسازی (EBRD)، انجمن اروپائی تجارت آزاد (EFTA)،موافقتنامه تجارت آزاد اروپای مرکزی (CEFTA) و سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (NATO) عضویت دارد.
همچنین این کشور در اول ماه می سال 2004 به همراه 9 کشور دیگر رسماً به عضویت اتحادیه اروپایی پذیرفته شد و برای نخستین بار پس از عضویت در نیمه دوم سال 2011 به مدت 6 ماه ریاست دوره‌ای این اتحادیه را بر عهده داشت.
