آقاي ظريف! برجام اگر براساس اعتماد نبود چطور امضاي كري تضمين شد؟! 24 مهر - 96
شرایط بحرانی شدن برجام گر چه همه خواست
سربازجو شریعت نداری را تأمین نکرده است چون خواهان لغوآن بوده است .ولی فرصت
متاسبی برایش فراهم کرده است تا با عقده گشایی مخالفت های جندسال گذشته اش با
مذاکرات هسته ای و برجام را باز سازی کند . برای همین از موضع بازجویی یقه ظریف را
گرفته که باید پاسخگوی باشد اگر اعتراف کردی آمریکا قابل اعتماد نیست چرا خنده
کنانو قدم زنان توی خیابان با کری امضای موافقت برجام تضمین شد؟
وزير امور
خارجه کشورمان گفته است برجام براساس بي اعتمادي به آمريکا بوده است، حال آنکه
دولتمردان امضاي جان کري را تضمين معرفي مي کردند!
محمدجواد ظريف وزير امور خارجه کشورمان در برنامه نگاه يک شبکه اول سيما در ارزيابي از راهبردهاي آمريکا در قبال ايران و ادبيات غير ديپلماتيک از جمله ياغي خطاب کردن مردم ايران توسط ترامپ گفت : اگر قرار باشد از اين واژه ها استفاده شود، حتما فردي که تعهدات کشور خودش را زير پا مي گذارد از روزي که مسئوليت رياست جمهوري را برعهده گرفته، تقريبا هر تعهدي که دولت آمريکا به آن پيوسته بوده زير پا گذاشته است. ايشان خيال مي کند با تغيير يک دولت آن هم از مسير انتخابات مي تواند تعهدات را زير پا بگذارد. اگر تعبيري براي کلمه «ياغي» داشته باشيم، کسي است که متعهد به هيچ مقرره و موازين بين المللي نيست.
البته آقاي ظريف قطعا مي دادند ياغي گري و نقض تعهدات فقط مختص ترامپ نيست و در ساختار سياسي حاکم بر اين کشور نهادينه شده است. همچنانکه روند نقض برجام و زير پا گذاشتن آن هم نه از دولت ترامپ که از دولت اوباما شروع شده بود و دولت اوباما به دفعات برجام را به صورت فاحش نقض کرده است. تمديد قانون تحريمي آيسا و غارت ۲ ميليارد دلاري اموال ايران تنها بخش کوچکي از اين عهدشکني است. اوباما در آخرين روزهاي رياست جمهوري در اقدامي مزورانه، قانون وضعيت اضطراري عليه ايران را تمديد کرد.
وزير خارجه درباره برجام و اظهارات ترامپ درباره برجام و اينکه گفت من پايبندي ايران به برجام را تاييد نمي کنم نيز گفت: در برجام کاملا مشخص شده که تنها مرجع رسيدگي و پايبندي ايران به تعهداتش در برجام، آژانس بين المللي انرژي اتمي است و برجام چارچوب نظارت آژانس را خيلي دقيق مشخص کرده و در بندهاي 74 تا 78 ضميمه يک برجام کاملا مشخص شده که چگونه اين نظارت بايد انجام شود و هم پروتکل الحاقي و هم پادمان نشان مي دهد که نظارت چگونه بايد صورت گيرد.
بي اعتمادي يا امضاي جان کري؟!
وي افزود: مذاکرات ما دو نکته را نشان داد، يک نکته اينکه ما همه مقررات را در برجام ديده بوديم نشانگر اين واقعيت بود که ما از ابتدا به دولت آمريکا اعتماد نداشتيم و برجام براساس اعتماد تدوين نشده بود، بلکه براساس بي اعتمادي تدوين شده بود و اين موضعي بود که از ابتداي مذاکرات مسئولان ايران از جمله رهبري بر اين تاکيد داشتند که آمريکايي ها قابل اعتماد نيستند.
سخن از بي اعتمادي نسبت به آمريکا در حالي مطرح مي شود که مسئولان محترم دولت تا همين چند وقت پيش چه در جريان پروسه مذاکرات هسته اي، چه در زمان توافق برجام و چه در دوران پسا برجام در تقابل با بدبيني به آمريکا از سوي منتقدان دلسوز سخن مي راند و آنها را با برچسب هاي توهين مي نواختند و در ايامي که دلسوزان بر عدم خوش بيني در مذاکره با آمريکا تاکيد مي کردند، ضمن اصرار بر مذاکرات معتقد بود که خوش بيني و بدبيني در عالم سياست معني ندارد. افکار عمومي هنوز ادعاي «امضاي کري تضمين است» را فراموش نکرده اند!
ظريف در پاسخ به سوال ديگري درباره اظهارات ترامپ و نقض برجام گفت: صحبت هاي جمعه شب او و هم صحبت هايي که در مجمع عمومي عنوان کرد سازگاري با بندهاي 26و 28 و 29 برجام نداشت. اين نکات را قبلا به خانم موگريني به عنوان مسئول هماهنگ کننده کميسيون مشترک اعلام کرديم و در جلسات کميسيون مشترک بررسي کرديم.
وي افزود: ما اقدامات مناسبي را در برابر اقدامات آمريکا انجام داده و مي دهيم و هيئت نظارت بر برجام چارچوب هاي لازم را براي نحوه برخورد با اقدامات آمريکا را مشخص مي کند. برجام با دقت تدوين شده انواع نقض ها را داريم نقض هايي را داريم که تخطي هستند نقض هايي را داريم که کوتاهي هستند و همچنين نقض فاحش و براي هر يک هم در چارچوب کميسيون مشترک اقداماتي تدوين و تعريف مي شود و هم در چارچوب سياست هاي ايران.
نامه به موگريني
ظريف با اشاره به نامه وي به موگريني که در يکي سايت ها منتشر شده است، خاطرنشان کرد: اگر به سايت ميدل ايست آي مراجعه کنيد اين نامه در ماه اسفند نوشته شده است. اين نامه دو ماه بعد از روي کار آمدن ترامپ نوشته شده و به کل اعضاي 1+5 است.
وي افزود: از تابستان سال گذشته تا دو هفته قبل 9 نامه درباره مواردي که آمريکا در اجراي تعهدات برجامي اش کوتاهي کرده، در برخي موارد کوتاهي و در برخي تاخير بوده، اولين نامه درباره تاخير آمريکا در اجازه دادن به صدور مجوز خزانه داري آمريکا براي خريد هواپيماهاي ايران بود. سال گذشته در تابستان نامه را نوشتيم و نامه منجر به آن شد که آمريکا قبل از جلسه کميسيون مشترک، هم اجازه هاي بوئينگ را صادر کرد هم ايرباس را.
رئيس دستگاه ديپلماسي ادامه داد: از آن تاريخ تا امروز 9 نامه نوشته ايم و کوتاهي ها و موارد نقض در آنها ذکر شده است. يکي نامه اي است که در مارس 2017 من براي خانم موگريني نوشتم و بعد از آن هم نامه نوشتم.
در اين باره گفتني است که مقامات آمريکائي از همان ابتدا مذاکرات و در توافق نامه هم ضمانت اجرائي را لحاظ کردند (بازگشت تحريمها) و هم بازه زماني 90 روزه بر اساس «راستي آزمايي» را ملاک و معيار اين توافق قرار دادند حال آنکه متاسفانه در حال حاضر تنها ابزار وزارت خارجه و دولت در برابر نقض برجام تنها فشار ايميلي و نوشن نامه است.
وزير خارجه در ادامه گفت: از نظر من اينگونه نيست که برجام کاملا يک طرفه به نفع ايران باشد، ولي اين نشانگر آن تفکر و گرايشي است که عادت کرده به تحميل. اروپايي ها چون هيچکدامشان ابرقدرت در صحنه بين المللي نيستند، کشورهاي موثري هستند که از روش هاي ديگري براي پيگيري منافعشان استفاده مي کنند و براي آنها ديپلماسي بسيار مهم تر از آمريکاست. اروپايي ها به اين منطقه نزديکترند و منافع امنيتي دارند که در اين منطقه آشوب جديد و تشنج تصنعي براساس اتهامات واهي شکل نگيرد. اروپايي ها منافعي دارند، اروپايي ها منافع اقتصادي، سياسي، امنيتي و حيثتيتي در تداوم برجام دارند و به همين خاطر تاکنون مقاومت کرده اند.
از چنين مواضع و اظهاراتي از اين دست نيز اينگونه بر مي آيد که ظاهرا بعد از چيدن گلابي برجام از باغ آمريکا، اکنون فصل دلخوشي به اروپا رسيده و دولت بر خلاف گذشته، اکنون رويکرد ادامه راه با اروپا فرزند خوانده آمريکا را در پيش گرفته است! حال آنکه در شرايطي که سابقه بدعهدي اروپايي ها و نيز همراهي تام و تمام آنها با آمريکا در مقابله با کشورمان مسبوق به سابقه است ، تماس تلفني روز گذشته «آنگلا مرکل»، صدراعظم آلمان و «ترزا مي»، نخست وزير انگليس و توافق آنها بر سر اينکه جامعه جهاني بايد ايران را براي متوقف کردن فعاليت هايش در منطقه و برنامه موشکي اش تحت فشار قرار دهد، نشان مي دهد اميد بستن به اروپايي ها براي در امان ماندن از تهديد آمريکا، افتادن در دام شغال از هراس چنگ و دندان نشان دادن گرگ است.
محمدجواد ظريف وزير امور خارجه کشورمان در برنامه نگاه يک شبکه اول سيما در ارزيابي از راهبردهاي آمريکا در قبال ايران و ادبيات غير ديپلماتيک از جمله ياغي خطاب کردن مردم ايران توسط ترامپ گفت : اگر قرار باشد از اين واژه ها استفاده شود، حتما فردي که تعهدات کشور خودش را زير پا مي گذارد از روزي که مسئوليت رياست جمهوري را برعهده گرفته، تقريبا هر تعهدي که دولت آمريکا به آن پيوسته بوده زير پا گذاشته است. ايشان خيال مي کند با تغيير يک دولت آن هم از مسير انتخابات مي تواند تعهدات را زير پا بگذارد. اگر تعبيري براي کلمه «ياغي» داشته باشيم، کسي است که متعهد به هيچ مقرره و موازين بين المللي نيست.
البته آقاي ظريف قطعا مي دادند ياغي گري و نقض تعهدات فقط مختص ترامپ نيست و در ساختار سياسي حاکم بر اين کشور نهادينه شده است. همچنانکه روند نقض برجام و زير پا گذاشتن آن هم نه از دولت ترامپ که از دولت اوباما شروع شده بود و دولت اوباما به دفعات برجام را به صورت فاحش نقض کرده است. تمديد قانون تحريمي آيسا و غارت ۲ ميليارد دلاري اموال ايران تنها بخش کوچکي از اين عهدشکني است. اوباما در آخرين روزهاي رياست جمهوري در اقدامي مزورانه، قانون وضعيت اضطراري عليه ايران را تمديد کرد.
وزير خارجه درباره برجام و اظهارات ترامپ درباره برجام و اينکه گفت من پايبندي ايران به برجام را تاييد نمي کنم نيز گفت: در برجام کاملا مشخص شده که تنها مرجع رسيدگي و پايبندي ايران به تعهداتش در برجام، آژانس بين المللي انرژي اتمي است و برجام چارچوب نظارت آژانس را خيلي دقيق مشخص کرده و در بندهاي 74 تا 78 ضميمه يک برجام کاملا مشخص شده که چگونه اين نظارت بايد انجام شود و هم پروتکل الحاقي و هم پادمان نشان مي دهد که نظارت چگونه بايد صورت گيرد.
بي اعتمادي يا امضاي جان کري؟!
وي افزود: مذاکرات ما دو نکته را نشان داد، يک نکته اينکه ما همه مقررات را در برجام ديده بوديم نشانگر اين واقعيت بود که ما از ابتدا به دولت آمريکا اعتماد نداشتيم و برجام براساس اعتماد تدوين نشده بود، بلکه براساس بي اعتمادي تدوين شده بود و اين موضعي بود که از ابتداي مذاکرات مسئولان ايران از جمله رهبري بر اين تاکيد داشتند که آمريکايي ها قابل اعتماد نيستند.
سخن از بي اعتمادي نسبت به آمريکا در حالي مطرح مي شود که مسئولان محترم دولت تا همين چند وقت پيش چه در جريان پروسه مذاکرات هسته اي، چه در زمان توافق برجام و چه در دوران پسا برجام در تقابل با بدبيني به آمريکا از سوي منتقدان دلسوز سخن مي راند و آنها را با برچسب هاي توهين مي نواختند و در ايامي که دلسوزان بر عدم خوش بيني در مذاکره با آمريکا تاکيد مي کردند، ضمن اصرار بر مذاکرات معتقد بود که خوش بيني و بدبيني در عالم سياست معني ندارد. افکار عمومي هنوز ادعاي «امضاي کري تضمين است» را فراموش نکرده اند!
ظريف در پاسخ به سوال ديگري درباره اظهارات ترامپ و نقض برجام گفت: صحبت هاي جمعه شب او و هم صحبت هايي که در مجمع عمومي عنوان کرد سازگاري با بندهاي 26و 28 و 29 برجام نداشت. اين نکات را قبلا به خانم موگريني به عنوان مسئول هماهنگ کننده کميسيون مشترک اعلام کرديم و در جلسات کميسيون مشترک بررسي کرديم.
وي افزود: ما اقدامات مناسبي را در برابر اقدامات آمريکا انجام داده و مي دهيم و هيئت نظارت بر برجام چارچوب هاي لازم را براي نحوه برخورد با اقدامات آمريکا را مشخص مي کند. برجام با دقت تدوين شده انواع نقض ها را داريم نقض هايي را داريم که تخطي هستند نقض هايي را داريم که کوتاهي هستند و همچنين نقض فاحش و براي هر يک هم در چارچوب کميسيون مشترک اقداماتي تدوين و تعريف مي شود و هم در چارچوب سياست هاي ايران.
نامه به موگريني
ظريف با اشاره به نامه وي به موگريني که در يکي سايت ها منتشر شده است، خاطرنشان کرد: اگر به سايت ميدل ايست آي مراجعه کنيد اين نامه در ماه اسفند نوشته شده است. اين نامه دو ماه بعد از روي کار آمدن ترامپ نوشته شده و به کل اعضاي 1+5 است.
وي افزود: از تابستان سال گذشته تا دو هفته قبل 9 نامه درباره مواردي که آمريکا در اجراي تعهدات برجامي اش کوتاهي کرده، در برخي موارد کوتاهي و در برخي تاخير بوده، اولين نامه درباره تاخير آمريکا در اجازه دادن به صدور مجوز خزانه داري آمريکا براي خريد هواپيماهاي ايران بود. سال گذشته در تابستان نامه را نوشتيم و نامه منجر به آن شد که آمريکا قبل از جلسه کميسيون مشترک، هم اجازه هاي بوئينگ را صادر کرد هم ايرباس را.
رئيس دستگاه ديپلماسي ادامه داد: از آن تاريخ تا امروز 9 نامه نوشته ايم و کوتاهي ها و موارد نقض در آنها ذکر شده است. يکي نامه اي است که در مارس 2017 من براي خانم موگريني نوشتم و بعد از آن هم نامه نوشتم.
در اين باره گفتني است که مقامات آمريکائي از همان ابتدا مذاکرات و در توافق نامه هم ضمانت اجرائي را لحاظ کردند (بازگشت تحريمها) و هم بازه زماني 90 روزه بر اساس «راستي آزمايي» را ملاک و معيار اين توافق قرار دادند حال آنکه متاسفانه در حال حاضر تنها ابزار وزارت خارجه و دولت در برابر نقض برجام تنها فشار ايميلي و نوشن نامه است.
وزير خارجه در ادامه گفت: از نظر من اينگونه نيست که برجام کاملا يک طرفه به نفع ايران باشد، ولي اين نشانگر آن تفکر و گرايشي است که عادت کرده به تحميل. اروپايي ها چون هيچکدامشان ابرقدرت در صحنه بين المللي نيستند، کشورهاي موثري هستند که از روش هاي ديگري براي پيگيري منافعشان استفاده مي کنند و براي آنها ديپلماسي بسيار مهم تر از آمريکاست. اروپايي ها به اين منطقه نزديکترند و منافع امنيتي دارند که در اين منطقه آشوب جديد و تشنج تصنعي براساس اتهامات واهي شکل نگيرد. اروپايي ها منافعي دارند، اروپايي ها منافع اقتصادي، سياسي، امنيتي و حيثتيتي در تداوم برجام دارند و به همين خاطر تاکنون مقاومت کرده اند.
از چنين مواضع و اظهاراتي از اين دست نيز اينگونه بر مي آيد که ظاهرا بعد از چيدن گلابي برجام از باغ آمريکا، اکنون فصل دلخوشي به اروپا رسيده و دولت بر خلاف گذشته، اکنون رويکرد ادامه راه با اروپا فرزند خوانده آمريکا را در پيش گرفته است! حال آنکه در شرايطي که سابقه بدعهدي اروپايي ها و نيز همراهي تام و تمام آنها با آمريکا در مقابله با کشورمان مسبوق به سابقه است ، تماس تلفني روز گذشته «آنگلا مرکل»، صدراعظم آلمان و «ترزا مي»، نخست وزير انگليس و توافق آنها بر سر اينکه جامعه جهاني بايد ايران را براي متوقف کردن فعاليت هايش در منطقه و برنامه موشکي اش تحت فشار قرار دهد، نشان مي دهد اميد بستن به اروپايي ها براي در امان ماندن از تهديد آمريکا، افتادن در دام شغال از هراس چنگ و دندان نشان دادن گرگ است.
