اوین
نامه ی کیهان 24 مهر -96
وزير خارجه آمريكا: حفظ برجام به نفع ماست
آمريكا و اروپا دو روي يك سكه
آمريكا و اروپا دو روي يك سكه
پیام تیتر صفحه اول اوین نامه کیهان بااین عنوان "وزير
خارجه آمريكا: حفظ برجام به نفع ماست، آمريكا و اروپا دو روي يك سكه اند " این است که برجام نه
توافق ادعایی برد- برد از سوی روحانی نبوده است که بطور دربست به زیان رژیم قرونوسطایی ولایت فقیه بوده است
.نتیجه اینکه سیاست انتقاد ومخالفت اوین نامه
ی کیهان با برجام درست و به جا بوده است.
سران
اروپا: ضمن حفظ برجام با برنامه موشکي و منطقه اي ايران مقابله مي کنيم
سرويس سياسي- وزير خارجه آمريکا تاکيد کرد که حفظ برجام به نفع واشنگتن است. سران کشورهاي اروپايي نيز در اظهارات جداگانه، همراستا با اظهارات مقامات آمريکايي مدعي شده اند که ضمن حفظ برجام بايد با برنامه موشکي و منطقه اي ايران مقابله کرد.
«رکس تيلرسون» وزير امور خارجه آمريکا در مصاحبه با شبکه «سي ان ان» گفت: ما حقيقتا به توافقي نياز داريم که گستره بيشتري از تهديدات از جانب ايران را شامل شود.
تيلرسون تاکيد کرد: اصلاح ايرادات برجام ممکن است از طريق يک توافق ثانويه صورت گيرد، نه با تغيير در مفاد برجام.
وي در ادامه ضمن اعلام موافقت خود با اظهارات اخير «جيمز متيس» وزير دفاع اين کشور تاکيد کرد که باقي ماندن در برجام در جهت تامين منافع امنيت ملي آمريکا است و رئيس جمهوري آمريکا نيز همين عقيده را دارد.
وزير خارجه آمريکا تصريح کرد: رئيس جمهور آمريکا نمي خواهد کنگره تحريم هايي را عليه ايران وضع کند که باعث لغو برجام شود.
تيلرسون افزود: آنچه رئيس جمهور آمريکا به دنبال آن است، يک راهبرد جامع تر در قبال ايران است... توافق هسته اي فعلي نقاط ضعفي دارد... بنابراين ما معتقديم که يا بايد اين نقاط ضعف برطرف شود و يا يک توافق جديد برقرار گردد... سياست دولت آمريکا نيز کاملا هماهنگ با اين مسئله است.
وي ادامه داد که آمريکا به دنبال آن است که ببيند آيا مي تواند نقاط ضعفي که در توافق هسته اي ايران وجود دارد را برطرف کند و همچنان به اين توافق پايبند بماند و با دوستان و متحدان خود و با ديگر امضا کنندگان اين توافق همکاري داشته باشد.
وزير خارجه آمريکا در ادامه گفت: آمريکا خواستار اجراي کامل توافق به همين صورتي است که در حال حاضر وجود دارد. ما خواستار پايبندي کامل ايران به توافق هستيم و بعدا فرآيند رسيدگي به نقاط ضعف آن را آغاز خواهيم کرد.
به گزارش فارس، «نيکي هيلي» سفير آمريکا در سازمان ملل در مصاحبه با برنامه
«Meet the Press» شبکه «ان بي سي» گفت: در حال حاضر شما شاهد ماندن ما در اين توافق هستيد.ما در اين توافق هستيم تا ببينيم که چطور مي توانيم آن را بهتر کنيم.
کيهان با استناد به متن برجام بارها تاکيد کرده بود که اين سند به همان اندازه که براي کشورمان خسارت آفرين است، در برگيرنده منافع آمريکاست و آمريکا هرگز از آن دست نمي کشد.
برد-برد با کدخدا!
«اروپايي ها روبه روي آمريکا قرار گرفته اند»،«در صورت خروج آمريکا از برجام؛ اروپا در کنار ايران خواهد ماند»، «اروپا عليه تکروي ترامپ»،«اتحاديه اروپا اجراي برجام را تضمين مي کند»، «اروپا اعلام کرده که بدون آمريکا هم برجام را ادامه مي دهد»،«اروپا براي حمايت از برجام جبهه واحد تشکيل مي دهد»و... اينها تنها بخشي از مواضع مقامات ارشد دولت دوازدهم و تيترهاي روزنامه هاي زنجيره اي در ماه هاي اخير است.آقاي روحاني- ارديبهشت 92- در جمع دانشجويان دانشگاه صنعتي شريف گفت: «اروپايي ها آقا اجازه هستند و آمريکا کدخداست؛ بستن با کدخدا راحت تر است».
بر همين اساس از ابتداي مذاکرات هسته اي ايران و 1+5، گزاره«با کدخدا مي شود بست و بازي برد- برد انجام داد» به نخ تسبيح راهبرد دولت يازدهم تبديل شد. به اين ترتيب در مذاکرات هسته اي ايران و 1+5 ديدارهاي دوجانبه وزراي خارجه ايران و آمريکا (ظريف-کري) رکورد زد. پياده روي 15 دقيقه اي ظريف و جان کري در ژنو، تماس تلفني روحاني و اوباما و دست دادن ظريف و اوباما در سازمان ملل را نيز بايد به فهرست اقدامات دولت در مذاکرات اضافه کرد. در مجموع تيم مذاکره کننده هسته اي از تمام امکانات و توانايي هاي موجود در پيشبرد مذاکرات آن هم به روش خود بهره برد.
مذاکرات پايان يافت. منتقدان دلسوز تاکيد کردند که آمريکا کارنامه سياهي در اجراي توافقات بين المللي دارد و بر همين اساس با توجه به عهدشکني طرف مقابل و به جهت حفظ منافع ملي و عزت مردم کشورمان بايد «توازن تعهدات»، «همزماني اجراي تعهدات»، «اخذ تضمين از طرف مقابل» و «پيش بيني برگشت پذيري امتيازات واگذار شده در صورت نقض عهد» در برجام رعايت شود.
برخي از مقامات ارشد دولت و روزنامه هاي زنجيره اي مدعي اصلاحات، منتقدان را به سخره گرفته و تاکيد کردند که «آمريکا هيچگاه پرستيژ و اعتبار بين المللي خود را به واسطه يک توافق خدشه دار نمي کند» و «ما به مذاکره با آمريکا خوش بين هستيم»!
برجام امضا شد. در فاصله امضا تا اجراي برجام، دولت ايران تعهدات را به صورت يکطرفه و شتابزده و برگشت ناپذير اجرا کرد. نوبت به اجراي تعهدات طرف مقابل رسيد. دولت اوباما که هيچ گرويي و سپرده اي در دست دولت روحاني نمي ديد، بدعهدي و تحريم ها را تشديد کرد. در اوج عهدشکني هاي آمريکا، روزنامه هاي زنجيره اي تاکيد کردند که «امضاي وزير خارجه آمريکا تضمين است». حال همان جماعت تاکيد دارند که آمريکا تنها يکي از طرفين توافق است و اتحاديه اروپا و اعضاي اروپايي 1+5 اجراي برجام را تضمين کرده اند و در صورت خروج آمريکا از برجام؛ اروپا در کنار ايران خواهد ماند!
شرط و شروط گستاخانه!
به نظر شما اين رويکرد تا چه اندازه به واقعيت نزديک است؟! به اظهارات زير توجه کنيد:
- «زيگمار گابريل» وزير خارجه آلمان (مهر 96): برلين آمادگي دارد فشار ديپلماتيک بر ايران را افزايش دهد اما برجام نبايد آسيب ببيند.
- «بوريس جانسون» وزير خارجه انگليس (مهر 96): انگليس تلاش مي کند تا توافق هسته اي را حفظ کند اما ايران هم بايد به سهم خود عمل کرده و نقش منطقه اي اخلالگرانه خود را کاهش دهد.
- «امانوئل ماکرون» رئيس جمهور فرانسه(شهريور 96): با توجه به تحولات وضعيت منطقه و فشار فزاينده اي که ايران به منطقه وارد مي کند و با توجه به فعاليت رو به گسترش ايران در زمينه موشک هاي بالستيک، بايد براي محدود کردن فعاليت موشکي ايران و تمديد محدوديت هاي برجام بر غني سازي ايران براي دوران پس از سال 2025، با اين کشور گفت وگو کرد.
- «آنگلا مرکل»، صدراعظم آلمان و «ترزا مي»، نخست وزير انگليس در گفت وگوي تلفني(مهر 96): لازم است جامعه جهاني براي مقابله با فعاليت هاي منطقه اي بي ثبات کننده ايران و بررسي روش هاي رفع نگراني ها درباره برنامه موشکي ايران همراه شود.
- «ژان ايو لودريان» وزير خارجه فرانسه (مهر 96): ما سوالاتي جدي در مورد رفتارهاي ايران از جمله برنامه موشکي داريم.
آيا اين موضع گيري ها و اظهارات مشابه به معني آن است که اروپايي ها روبه روي آمريکا قرار گرفته اند؟! آيا از اين اظهارات اينگونه برداشت مي شود که اروپا عليه تکروي ترامپ ايستاده است؟!
مقامات آمريکايي-کاخ سفيد و کنگره- در هفته هاي اخير به صراحت اعلام کرده اند که بايد برجام از يک توافق مدت دار به توافقي دائمي تبديل شده و مسائلي از جمله توان موشکي ايران و قدرت منطقه اي کشورمان نيز به آن اضافه شود.
اين اظهارنظر مختص دولت ترامپ نيست. باراک اوباماي مودب! و باهوش! (تعبيري که مقامات ارشد دولت يازدهم به کار بردند) هم در اين مسئله دقيقا با دولت ترامپ هم عقيده بود. اوباما در کنفرانس خبري نشست امنيت هسته اي در واشنگتن -فروردين 95- گفت:«روح توافق هسته اي و شرط برخورداري ايران از امتيازات اقتصادي، کنار گذاشتن توانايي موشکي و متوقف کردن اقدامات منطقه اي از سوي ايران است».
«جان کري» وزير خارجه سابق آمريکا نيز- دي ماه 95- در يادداشتي که به مناسبت نزديک شدن به روزهاي پاياني حضور در کابينه آمريکا نوشته بود، تاکيد کرد: «مذاکرات با تهران براي عقب نشاندن ايران از برنامه هسته اي به نتيجه رسيد و حالا دولت بعدي آمريکا بايد ضمن ادامه اعمال فشار بر ايراني ها، براي عقب نشاندن برنامه موشکي ايران تلاش کند».
حتي مقامات رژيم صهيونيستي نيز همين ديدگاه را دارند. براي نمونه «الداد پاردو» کارشناس مسائل ايران در دانشگاه عبري اورشليم در سرزمين هاي اشغالي در مصاحبه با لس آنجلس تايمز-مهر 96- گفت: «بهترين گزينه براي آمريکا اين خواهد بود که با شامل کردن موضوع موشکي، برجام را بهبود بخشد».
باجگيرها!
به لحاظ راهبردي، منافع بلندمدت کشورهاي اروپايي طرف برجام بيش از ايران به آمريکا گره خورده است و لفاظي هاي آنها در دفاع از برجام، خيلي زود رنگ مي بازد.
«حسين راغفر» کارشناس اقتصادي حامي دولت- 23 مهر 96- در يادداشتي در روزنامه اعتماد نوشت:«اروپايي ها نشان دادند با يک تهديد آمريکا به سهولت راضي مي شوند تمام شرکت هاي خود را از ايران جمع کنند و بروند. اين امر طبيعي نيز هست، آمريکا همواره همه شرکت ها را در مقابل دوراهي انتخاب ميان همکاري با خود يا ايران مي گذارد. هر چند اقتصاد آمريکا آينده روشني ندارد، اما حداقل تا چند دهه آينده يکي از بزرگ ترين اقتصادهاي جهان خواهد بود و بازار مصرف سودآور و باثبات تر اين کشور، مي تواند براي هر فعال اقتصادي جذاب باشد. اروپايي ها نيز با آگاهي از اين ماجرا به شکل باج گيرانه اي با ايران برخورد مي کنند. مثلاً انتظار فرانسه اين است که بازسازي اقتصاد خود را با انرژي ارزان ايران و امتيازهاي مالي سنگين پيش ببرد».
کارشناسان معتقدند که سفر «امانوئل ماکرون» رئيس جمهور فرانسه در روزهاي آينده به ايران با همين هدف صورت مي گيرد.
در روزهاي گذشته، روزنامه ديلي ميل به نقل از رئيس جمهور آمريکا نوشت: «رئيس جمهور فرانسه زنگ زد و با من صحبت کرد. من به او گفتم: «ببين امانوئل! آنها همين حالا پول زيادي به رنو داده اند. پولشان را بگير و لذت ببر!».
همچنين سايت ضد انقلاب زيتون-مرداد 96- در مطلبي نوشت: «باز کردن حساب ويژه روي اتحاديه اروپا مي تواند خطاي فاحش ايران باشد. اروپا از خلال رابطه با ايران، يک سري منافع کوتاه و ميان مدت از جمله همين قراردادهاي تجاري را دارد. براي محفوظ ماندن اين منافع هم، اروپا تا حدي به آمريکا دست کم براي امنيت برجام، فشار خواهد آورد اما ايران نبايد فکر کند که مي تواند از اتحاديه اروپا به عنوان کارت سبز دائمي در برابر ترامپ استفاده کند».
روزنامه زنجيره اي آفتاب يزد نيز-شهريور 96- در مطلبي نوشت:«بايد پذيرفت در مجموع آنچه در آمريکا دنبال مي شود در اروپا با ادبياتي ديگر بدان توجه مي شود و آنچه آشکارا آمريکا از آن مي گويد، اروپا در نهان و با هزينه هاي بيشتري از ايران مي خواهد. در نهايت اگر اروپا قرار بر انتخاب بين ايران و آمريکا داشته باشد حتي در عصر ترامپ نيز اروپا و آمريکا چسبندگي بيشتري با يکديگر دارند... از لحاظ عملي موسسات و بانک هاي اروپايي قطعاً آمريکا را به ايران ترجيح مي دهند، ديديم چندروز پيش مجلس جمهوري چک قانون منع فروش مواد براي نيروگاه هسته اي به ايران را تمديد کرد اين نشان از نفوذ آمريکايي ها در غرب حتي در زمان ترامپ دارد».
همچنين روزنامه شرق-شهريور 96- در مصاحبه با «داوود هرميداس باوند» نوشت:«اين نکته را بايد در نظر داشت که همراهي نسبي اتحاديه اروپا با ما در هر وضعيتي ادامه پيدا نمي کند. بنابراين اگر آمريکا بخواهد تحريم هاي يک جانبه مضاعف خود را عليه ما فعال کند، بسياري از شرکت هاي اروپايي ترجيح مي دهند که خودشان را به دردسر نيندازند. آنها مي آيند، مذاکره و تفاهم مي کنند اما در مرحله اجرا متوقف مي شوند».
اختلال محاسباتي
با کنار هم قراردادن اظهارات مقامات اروپايي و آمريکايي به اين نتيجه مي رسيم که آمريکا با همراهي کشورهاي اروپايي با ژست دروغين مخالفت با برجام و نمايش مضحک «پليس خوب-پليس بد» به دنبال ايجاد اختلال محاسباتي در افکار عمومي و مجموعه تصميم گير در دستگاه ديپلماسي است.
همان طور که مشخص بود و منتقدان بارها به آن اشاره کردند-عليرغم تبليغات گسترده و وعده و وعيدهاي فراوان مقامات دولتي- برجام نه تنها به لغو تحريم ها منجر نشد، بلکه به عاملي جهت فشار بر ايران تبديل شد. هدف اصلي طرف غربي در پروژه برجام، درگيرکردن ديگر مولفه هاي قدرت جمهوري اسلامي ايران و تعميم خسارت محض برجام به اين مولفه هاست.
نقطه هاي خيالي!
متاسفانه اظهارات مقامات ارشد دولت در روزهاي اخير نشان دهنده اين است که دولت همچنان در پي «حفظ برجام به هر قيمت» است.
در حال حاضر اجراي اقتصاد مقاومتي و بهره مندي از ظرفيت هاي عظيم ملي و توان داخلي کشور هيچ جايگاهي در برنامه هاي دولت ندارد. موکول شدن تحقق سياست هاي اقتصادي و معيشتي به نتيجه مسائلي نظير برجام، ثمره اي جز به تعويق افتادن رسيدگي به اقتصاد کشور و کاهش کارآمدي نخواهد داشت.
تجربه نشان داده که اگر ضعف هاي اقتصادي را برطرف نکنيم، دشمنان ملت ايران باز هم در را بر اين پاشنه خواهند چرخاند. بنابراين چشم دوختن به نقطه هاي خيالي و غافل شدن از نقطه هاي اميدبخش حقيقي، هيچ دستاوردي در پي نخواهد داشت.
اصلاح برجام!
روزنامه «تايمز» رژيم صهيونيستي در گزارشي نوشت: بنيامين نتانياهو نخست وزير اسرائيل، تصميم ترامپ براي عدم تاييد پايبندي ايران به برجام را تحسين کرد و گفت که اين امر فرصتي را براي اصلاح اين توافق و خنثي کردن فعاليت هاي منطقه اي ايران به وجود آورد.
همچنين «هربرت مک مستر» مشاور امنيت ملي کاخ سفيد با بيان اينکه اروپا از نظارت سختگيرانه بر برنامه هسته اي ايران حمايت مي کند، مدعي شد که نمي توان با يقين گفت که ايران به برجام پايبند بوده است.
نشريه«نيويورکر» در يادداشتي مدعي شد: «محمد جواد ظريف» وزير خارجه ايران حدود يک ماه قبل به رابين رايت (نويسنده يادداشت) گفته بود ايران شايد بتواند تصميم آمريکا براي تاييد نکردن پايبندي به برجام را تحمل کند در صورتي که تحريم هاي جديد اعمال نشود و ديگر کشورها نيز در تعامل با ايران – مخصوصا از لحاظ اقتصادي – باقي بمانند.
سرويس سياسي- وزير خارجه آمريکا تاکيد کرد که حفظ برجام به نفع واشنگتن است. سران کشورهاي اروپايي نيز در اظهارات جداگانه، همراستا با اظهارات مقامات آمريکايي مدعي شده اند که ضمن حفظ برجام بايد با برنامه موشکي و منطقه اي ايران مقابله کرد.
«رکس تيلرسون» وزير امور خارجه آمريکا در مصاحبه با شبکه «سي ان ان» گفت: ما حقيقتا به توافقي نياز داريم که گستره بيشتري از تهديدات از جانب ايران را شامل شود.
تيلرسون تاکيد کرد: اصلاح ايرادات برجام ممکن است از طريق يک توافق ثانويه صورت گيرد، نه با تغيير در مفاد برجام.
وي در ادامه ضمن اعلام موافقت خود با اظهارات اخير «جيمز متيس» وزير دفاع اين کشور تاکيد کرد که باقي ماندن در برجام در جهت تامين منافع امنيت ملي آمريکا است و رئيس جمهوري آمريکا نيز همين عقيده را دارد.
وزير خارجه آمريکا تصريح کرد: رئيس جمهور آمريکا نمي خواهد کنگره تحريم هايي را عليه ايران وضع کند که باعث لغو برجام شود.
تيلرسون افزود: آنچه رئيس جمهور آمريکا به دنبال آن است، يک راهبرد جامع تر در قبال ايران است... توافق هسته اي فعلي نقاط ضعفي دارد... بنابراين ما معتقديم که يا بايد اين نقاط ضعف برطرف شود و يا يک توافق جديد برقرار گردد... سياست دولت آمريکا نيز کاملا هماهنگ با اين مسئله است.
وي ادامه داد که آمريکا به دنبال آن است که ببيند آيا مي تواند نقاط ضعفي که در توافق هسته اي ايران وجود دارد را برطرف کند و همچنان به اين توافق پايبند بماند و با دوستان و متحدان خود و با ديگر امضا کنندگان اين توافق همکاري داشته باشد.
وزير خارجه آمريکا در ادامه گفت: آمريکا خواستار اجراي کامل توافق به همين صورتي است که در حال حاضر وجود دارد. ما خواستار پايبندي کامل ايران به توافق هستيم و بعدا فرآيند رسيدگي به نقاط ضعف آن را آغاز خواهيم کرد.
به گزارش فارس، «نيکي هيلي» سفير آمريکا در سازمان ملل در مصاحبه با برنامه
«Meet the Press» شبکه «ان بي سي» گفت: در حال حاضر شما شاهد ماندن ما در اين توافق هستيد.ما در اين توافق هستيم تا ببينيم که چطور مي توانيم آن را بهتر کنيم.
کيهان با استناد به متن برجام بارها تاکيد کرده بود که اين سند به همان اندازه که براي کشورمان خسارت آفرين است، در برگيرنده منافع آمريکاست و آمريکا هرگز از آن دست نمي کشد.
برد-برد با کدخدا!
«اروپايي ها روبه روي آمريکا قرار گرفته اند»،«در صورت خروج آمريکا از برجام؛ اروپا در کنار ايران خواهد ماند»، «اروپا عليه تکروي ترامپ»،«اتحاديه اروپا اجراي برجام را تضمين مي کند»، «اروپا اعلام کرده که بدون آمريکا هم برجام را ادامه مي دهد»،«اروپا براي حمايت از برجام جبهه واحد تشکيل مي دهد»و... اينها تنها بخشي از مواضع مقامات ارشد دولت دوازدهم و تيترهاي روزنامه هاي زنجيره اي در ماه هاي اخير است.آقاي روحاني- ارديبهشت 92- در جمع دانشجويان دانشگاه صنعتي شريف گفت: «اروپايي ها آقا اجازه هستند و آمريکا کدخداست؛ بستن با کدخدا راحت تر است».
بر همين اساس از ابتداي مذاکرات هسته اي ايران و 1+5، گزاره«با کدخدا مي شود بست و بازي برد- برد انجام داد» به نخ تسبيح راهبرد دولت يازدهم تبديل شد. به اين ترتيب در مذاکرات هسته اي ايران و 1+5 ديدارهاي دوجانبه وزراي خارجه ايران و آمريکا (ظريف-کري) رکورد زد. پياده روي 15 دقيقه اي ظريف و جان کري در ژنو، تماس تلفني روحاني و اوباما و دست دادن ظريف و اوباما در سازمان ملل را نيز بايد به فهرست اقدامات دولت در مذاکرات اضافه کرد. در مجموع تيم مذاکره کننده هسته اي از تمام امکانات و توانايي هاي موجود در پيشبرد مذاکرات آن هم به روش خود بهره برد.
مذاکرات پايان يافت. منتقدان دلسوز تاکيد کردند که آمريکا کارنامه سياهي در اجراي توافقات بين المللي دارد و بر همين اساس با توجه به عهدشکني طرف مقابل و به جهت حفظ منافع ملي و عزت مردم کشورمان بايد «توازن تعهدات»، «همزماني اجراي تعهدات»، «اخذ تضمين از طرف مقابل» و «پيش بيني برگشت پذيري امتيازات واگذار شده در صورت نقض عهد» در برجام رعايت شود.
برخي از مقامات ارشد دولت و روزنامه هاي زنجيره اي مدعي اصلاحات، منتقدان را به سخره گرفته و تاکيد کردند که «آمريکا هيچگاه پرستيژ و اعتبار بين المللي خود را به واسطه يک توافق خدشه دار نمي کند» و «ما به مذاکره با آمريکا خوش بين هستيم»!
برجام امضا شد. در فاصله امضا تا اجراي برجام، دولت ايران تعهدات را به صورت يکطرفه و شتابزده و برگشت ناپذير اجرا کرد. نوبت به اجراي تعهدات طرف مقابل رسيد. دولت اوباما که هيچ گرويي و سپرده اي در دست دولت روحاني نمي ديد، بدعهدي و تحريم ها را تشديد کرد. در اوج عهدشکني هاي آمريکا، روزنامه هاي زنجيره اي تاکيد کردند که «امضاي وزير خارجه آمريکا تضمين است». حال همان جماعت تاکيد دارند که آمريکا تنها يکي از طرفين توافق است و اتحاديه اروپا و اعضاي اروپايي 1+5 اجراي برجام را تضمين کرده اند و در صورت خروج آمريکا از برجام؛ اروپا در کنار ايران خواهد ماند!
شرط و شروط گستاخانه!
به نظر شما اين رويکرد تا چه اندازه به واقعيت نزديک است؟! به اظهارات زير توجه کنيد:
- «زيگمار گابريل» وزير خارجه آلمان (مهر 96): برلين آمادگي دارد فشار ديپلماتيک بر ايران را افزايش دهد اما برجام نبايد آسيب ببيند.
- «بوريس جانسون» وزير خارجه انگليس (مهر 96): انگليس تلاش مي کند تا توافق هسته اي را حفظ کند اما ايران هم بايد به سهم خود عمل کرده و نقش منطقه اي اخلالگرانه خود را کاهش دهد.
- «امانوئل ماکرون» رئيس جمهور فرانسه(شهريور 96): با توجه به تحولات وضعيت منطقه و فشار فزاينده اي که ايران به منطقه وارد مي کند و با توجه به فعاليت رو به گسترش ايران در زمينه موشک هاي بالستيک، بايد براي محدود کردن فعاليت موشکي ايران و تمديد محدوديت هاي برجام بر غني سازي ايران براي دوران پس از سال 2025، با اين کشور گفت وگو کرد.
- «آنگلا مرکل»، صدراعظم آلمان و «ترزا مي»، نخست وزير انگليس در گفت وگوي تلفني(مهر 96): لازم است جامعه جهاني براي مقابله با فعاليت هاي منطقه اي بي ثبات کننده ايران و بررسي روش هاي رفع نگراني ها درباره برنامه موشکي ايران همراه شود.
- «ژان ايو لودريان» وزير خارجه فرانسه (مهر 96): ما سوالاتي جدي در مورد رفتارهاي ايران از جمله برنامه موشکي داريم.
آيا اين موضع گيري ها و اظهارات مشابه به معني آن است که اروپايي ها روبه روي آمريکا قرار گرفته اند؟! آيا از اين اظهارات اينگونه برداشت مي شود که اروپا عليه تکروي ترامپ ايستاده است؟!
مقامات آمريکايي-کاخ سفيد و کنگره- در هفته هاي اخير به صراحت اعلام کرده اند که بايد برجام از يک توافق مدت دار به توافقي دائمي تبديل شده و مسائلي از جمله توان موشکي ايران و قدرت منطقه اي کشورمان نيز به آن اضافه شود.
اين اظهارنظر مختص دولت ترامپ نيست. باراک اوباماي مودب! و باهوش! (تعبيري که مقامات ارشد دولت يازدهم به کار بردند) هم در اين مسئله دقيقا با دولت ترامپ هم عقيده بود. اوباما در کنفرانس خبري نشست امنيت هسته اي در واشنگتن -فروردين 95- گفت:«روح توافق هسته اي و شرط برخورداري ايران از امتيازات اقتصادي، کنار گذاشتن توانايي موشکي و متوقف کردن اقدامات منطقه اي از سوي ايران است».
«جان کري» وزير خارجه سابق آمريکا نيز- دي ماه 95- در يادداشتي که به مناسبت نزديک شدن به روزهاي پاياني حضور در کابينه آمريکا نوشته بود، تاکيد کرد: «مذاکرات با تهران براي عقب نشاندن ايران از برنامه هسته اي به نتيجه رسيد و حالا دولت بعدي آمريکا بايد ضمن ادامه اعمال فشار بر ايراني ها، براي عقب نشاندن برنامه موشکي ايران تلاش کند».
حتي مقامات رژيم صهيونيستي نيز همين ديدگاه را دارند. براي نمونه «الداد پاردو» کارشناس مسائل ايران در دانشگاه عبري اورشليم در سرزمين هاي اشغالي در مصاحبه با لس آنجلس تايمز-مهر 96- گفت: «بهترين گزينه براي آمريکا اين خواهد بود که با شامل کردن موضوع موشکي، برجام را بهبود بخشد».
باجگيرها!
به لحاظ راهبردي، منافع بلندمدت کشورهاي اروپايي طرف برجام بيش از ايران به آمريکا گره خورده است و لفاظي هاي آنها در دفاع از برجام، خيلي زود رنگ مي بازد.
«حسين راغفر» کارشناس اقتصادي حامي دولت- 23 مهر 96- در يادداشتي در روزنامه اعتماد نوشت:«اروپايي ها نشان دادند با يک تهديد آمريکا به سهولت راضي مي شوند تمام شرکت هاي خود را از ايران جمع کنند و بروند. اين امر طبيعي نيز هست، آمريکا همواره همه شرکت ها را در مقابل دوراهي انتخاب ميان همکاري با خود يا ايران مي گذارد. هر چند اقتصاد آمريکا آينده روشني ندارد، اما حداقل تا چند دهه آينده يکي از بزرگ ترين اقتصادهاي جهان خواهد بود و بازار مصرف سودآور و باثبات تر اين کشور، مي تواند براي هر فعال اقتصادي جذاب باشد. اروپايي ها نيز با آگاهي از اين ماجرا به شکل باج گيرانه اي با ايران برخورد مي کنند. مثلاً انتظار فرانسه اين است که بازسازي اقتصاد خود را با انرژي ارزان ايران و امتيازهاي مالي سنگين پيش ببرد».
کارشناسان معتقدند که سفر «امانوئل ماکرون» رئيس جمهور فرانسه در روزهاي آينده به ايران با همين هدف صورت مي گيرد.
در روزهاي گذشته، روزنامه ديلي ميل به نقل از رئيس جمهور آمريکا نوشت: «رئيس جمهور فرانسه زنگ زد و با من صحبت کرد. من به او گفتم: «ببين امانوئل! آنها همين حالا پول زيادي به رنو داده اند. پولشان را بگير و لذت ببر!».
همچنين سايت ضد انقلاب زيتون-مرداد 96- در مطلبي نوشت: «باز کردن حساب ويژه روي اتحاديه اروپا مي تواند خطاي فاحش ايران باشد. اروپا از خلال رابطه با ايران، يک سري منافع کوتاه و ميان مدت از جمله همين قراردادهاي تجاري را دارد. براي محفوظ ماندن اين منافع هم، اروپا تا حدي به آمريکا دست کم براي امنيت برجام، فشار خواهد آورد اما ايران نبايد فکر کند که مي تواند از اتحاديه اروپا به عنوان کارت سبز دائمي در برابر ترامپ استفاده کند».
روزنامه زنجيره اي آفتاب يزد نيز-شهريور 96- در مطلبي نوشت:«بايد پذيرفت در مجموع آنچه در آمريکا دنبال مي شود در اروپا با ادبياتي ديگر بدان توجه مي شود و آنچه آشکارا آمريکا از آن مي گويد، اروپا در نهان و با هزينه هاي بيشتري از ايران مي خواهد. در نهايت اگر اروپا قرار بر انتخاب بين ايران و آمريکا داشته باشد حتي در عصر ترامپ نيز اروپا و آمريکا چسبندگي بيشتري با يکديگر دارند... از لحاظ عملي موسسات و بانک هاي اروپايي قطعاً آمريکا را به ايران ترجيح مي دهند، ديديم چندروز پيش مجلس جمهوري چک قانون منع فروش مواد براي نيروگاه هسته اي به ايران را تمديد کرد اين نشان از نفوذ آمريکايي ها در غرب حتي در زمان ترامپ دارد».
همچنين روزنامه شرق-شهريور 96- در مصاحبه با «داوود هرميداس باوند» نوشت:«اين نکته را بايد در نظر داشت که همراهي نسبي اتحاديه اروپا با ما در هر وضعيتي ادامه پيدا نمي کند. بنابراين اگر آمريکا بخواهد تحريم هاي يک جانبه مضاعف خود را عليه ما فعال کند، بسياري از شرکت هاي اروپايي ترجيح مي دهند که خودشان را به دردسر نيندازند. آنها مي آيند، مذاکره و تفاهم مي کنند اما در مرحله اجرا متوقف مي شوند».
اختلال محاسباتي
با کنار هم قراردادن اظهارات مقامات اروپايي و آمريکايي به اين نتيجه مي رسيم که آمريکا با همراهي کشورهاي اروپايي با ژست دروغين مخالفت با برجام و نمايش مضحک «پليس خوب-پليس بد» به دنبال ايجاد اختلال محاسباتي در افکار عمومي و مجموعه تصميم گير در دستگاه ديپلماسي است.
همان طور که مشخص بود و منتقدان بارها به آن اشاره کردند-عليرغم تبليغات گسترده و وعده و وعيدهاي فراوان مقامات دولتي- برجام نه تنها به لغو تحريم ها منجر نشد، بلکه به عاملي جهت فشار بر ايران تبديل شد. هدف اصلي طرف غربي در پروژه برجام، درگيرکردن ديگر مولفه هاي قدرت جمهوري اسلامي ايران و تعميم خسارت محض برجام به اين مولفه هاست.
نقطه هاي خيالي!
متاسفانه اظهارات مقامات ارشد دولت در روزهاي اخير نشان دهنده اين است که دولت همچنان در پي «حفظ برجام به هر قيمت» است.
در حال حاضر اجراي اقتصاد مقاومتي و بهره مندي از ظرفيت هاي عظيم ملي و توان داخلي کشور هيچ جايگاهي در برنامه هاي دولت ندارد. موکول شدن تحقق سياست هاي اقتصادي و معيشتي به نتيجه مسائلي نظير برجام، ثمره اي جز به تعويق افتادن رسيدگي به اقتصاد کشور و کاهش کارآمدي نخواهد داشت.
تجربه نشان داده که اگر ضعف هاي اقتصادي را برطرف نکنيم، دشمنان ملت ايران باز هم در را بر اين پاشنه خواهند چرخاند. بنابراين چشم دوختن به نقطه هاي خيالي و غافل شدن از نقطه هاي اميدبخش حقيقي، هيچ دستاوردي در پي نخواهد داشت.
اصلاح برجام!
روزنامه «تايمز» رژيم صهيونيستي در گزارشي نوشت: بنيامين نتانياهو نخست وزير اسرائيل، تصميم ترامپ براي عدم تاييد پايبندي ايران به برجام را تحسين کرد و گفت که اين امر فرصتي را براي اصلاح اين توافق و خنثي کردن فعاليت هاي منطقه اي ايران به وجود آورد.
همچنين «هربرت مک مستر» مشاور امنيت ملي کاخ سفيد با بيان اينکه اروپا از نظارت سختگيرانه بر برنامه هسته اي ايران حمايت مي کند، مدعي شد که نمي توان با يقين گفت که ايران به برجام پايبند بوده است.
نشريه«نيويورکر» در يادداشتي مدعي شد: «محمد جواد ظريف» وزير خارجه ايران حدود يک ماه قبل به رابين رايت (نويسنده يادداشت) گفته بود ايران شايد بتواند تصميم آمريکا براي تاييد نکردن پايبندي به برجام را تحمل کند در صورتي که تحريم هاي جديد اعمال نشود و ديگر کشورها نيز در تعامل با ايران – مخصوصا از لحاظ اقتصادي – باقي بمانند.
