این شهر بوی گُل می دهد

 این شهر بوی گُل می دهد10 دی -97
وقتی فضای کشور خفقانی وانقباظی بدون وسایل سالم تفریحی و سرگرمی شود مشخص  روی به مصرف موادمخدر وگل و... افزایش می یابد.
تهران- ایرنا- گُل یکی از خطرناک‌ترین مواد مخدری است که این روزها در دست جوان‌ها می‌چرخد و به اسم یک روان‌گردان طبیعی در بیشتر مکان ها مانند پارک ها، اطراف مدارس و ... خرید وفروش می‌شود به نحوی که می توان گفت تمام شهر بوی گُل می دهد.
به گزارش گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ میدان ولیعصر به سمت خیابان کارگر که قدم بزنی، در مسیر بلوار کشاورز جوانان و نوجوانانی می بینی که باهم در حال گفت وگو هستند و در همین حال نیز سیگارهایی در دست دارند که 2 یا چند تَنی آن را می کَشند؛ سیگارهایی که وقتی بوی آن به مشام می رسد متوجه می شوی که سیگار معمولی نیست و به نظر می آید بوی دیگر دارد. به خیابان کارگر که برسی از گوشه پارک لاله این بوی غلیط به حدی زیاد می شود که تمام پیاده رو را در بر می گیرد. بویی که نباید آن را تنها به همین یک مسیر خلاصه کرد. در این میان اطراف مدارس نیز وضعیت بهتری ندارند. این روزها در گوشه و کنار بیشتر پارک ها، فضای سبزها و ... چنین صحنه هایی دیده می شود و به راستی که این شهر بوی «گل» می دهد.

شاید از بسیاری از افراد شنیده باشید که مصرف گُل بی خطر است و مشکلی برای فرد به وجود نمی آورد در حالی که مصرف آن علاوه بر عوارض و پیامد هایی که دارد، زمینه ساز اعتیاد فرد به مواد مخدر دیگر نیز می شود.

**
گُل چیست؟
ماده مخدر گُل از مشتقات «ماری جوانا» و زیر دسته «کانابیس ها» یا همان گیاه شاهدانه است که سده ‌ها برای مصرف های صنعتی و طبی و به سبب اثرات روانگردان یا برانگیختگی ذهنی حاصل از آن کشت می‌ شده است. گل به سبب تشابه علایم و حالت های آن به عنوان یک ماده توهم زا نیز معرفی می شود.

گُل با کاهش عملکرد سیستم انتقال پیام های عصبی در مغز موجب ایجاد حالتی آرامش بخش در فرد می شود و بویی شبیه به بوی گیاه می دهد. مدت زمان اثر آن میان 2 تا 6 ساعت است و برخلاف مواد مخدر که وابستگی جسمی بالایی دارند و ترک کردن آن با درد جسمانی بالایی همراه است، وابستگی جسمی ندارد اما وابستگی ذهنی و روانی شدید در فرد به وجود می آورد.

**
علایم مصرف
یکی از مشخص ترین علایم ماده مخدر گُل تغییر رفتار فرد در طول روز است. به طور معمول این افراد پس از مصرف ماده مخدر رفتار بسیار خوبی دارند اما زمانی که صبح ها از خواب بیدار می شوند و ساعت های طولانی از زمان مصرف می گذرد، عصبی، بی قرار و پرخاشگر می شوند و همواره به دنبال راهی برای ترک خانه هستند.

مصرف گُل باعث فاصله گرفتن فرد از خانواده اش می شود و تغییرات قابل توجهی را در میزان تشنگی، اشتها و خواب بسته به شرایط جسمی فرد ایجاد می کند. این افراد به طور معمول پس از مصرف تمایل زیادی به خوابیدن دارند و در زمانی که احساس خماری می کنند، بی خواب می شوند.

تغییر رفتار از بارزترین پیامدهای مصرف ماده مخدر گل است که در اوایل مصرف تشخیص علت این تغییر رفتار برای خانواده مشکل و سخت محسوب می شود. افرادی که گل مصرف می کنند، نسبت به گذشته، گوشه گیرتر می شوند و تمایل شرکت در جمع های خانوادگی را از دست می دهند و بیشتر علاقه مند هستند که در جمع های دوستان خود باشند تا بتوانند به راحتی گل مصرف کنند.

**
مصرف گُل در ایران
ماری جوانا که امروزه با نام های گوناگون شناخته می‌شود، نوع طبی آن با نام گُل وارد بازار ایران شده است. این گیاه با دارا بودن حداقل 24 درصد ماده مخدر «تتراهیدروکانابینول» و مواد شیمیایی اثرات اعتیادآور برای مصرف‌کننده دارد در حالی که ماری‌جوانای معمولی(غیرطبی) که از برگ گیاه شاهدانه به دست می آید، دارای کمتر از هشت درصد ماده مخدر تتراهیدروکانابینول است.

ماری جوانا و مشتقات آن شامل گُل، گرس، علف با 11.9 درصد، پس از تریاک دومین مواد مخدر مصرفی در میان مصرف کنندگان مستمر مواد مخدر در ایران اعلام شده است. ماده ای که در میان جوانان و جامعه کارگری کشور نیز رواج گستره ای دارد به نحوی که «انوشیروان محسنی بندپی» رییس اسبق سازمان بهزیستی کشور اعلام کرده بود «میان 23 تا 27 درصد از جامعه کارگری مصرف کننده مواد مخدر» گل هستند.

البته مصرف گُل به پشت در مدارس رسیده است و در میان دانش آموزان آمار روبه رشدی دارد به گونه ای که اگر عده ای به آن معتاد نباشند لااقل تجربه یک بار مصرف این ماده را پیدا کرده اند که اصلی‌ترین علت افزایش مصرف آن، تبلیغات دروغ درباره بی‌خطر بودن یا اعتیادآور نبودن گل بوده است.

همچنین مصرف این ماده در میان خانم‌ها نیز گسترش پیدا کرده که دلیل اصلی استفاده از آن همان طرز تفکر اشتباه درباره شادی‌ آور بودن آن است اما مصرف‌کنندگان این ماده باید بدانند این شادی در مدت کوتاهی به افسردگی و انزوا تبدیل خواهد شد.

**
کاشت گُل در ایران
گُل در ایران از 2 طریق به دست می آید؛ یکی اینکه از مرز به خصوص مرز افغانستان وارد کشور می شود و دیگری اینکه در خود کشور کشت می شود که در سال های گذشته نیز افزایش چشمگیری پیدا کرده است؛ یعنی با سودآور بودن آن بسیاری از افراد سودجو در باغات و حتی خانه های خود اقدام به کاشت و فروش این ماده مخدر می کنند که خبرهایی از اینگونه کشت کردن ها نیز در رسانه ها منتشر شد.

البته کاشت این ماده مخدر به صورت مزرعه بارها به وسیله مقامات مختلف تکذیب شده است اما سوالی که باقی می ماند این است که این حجم از مصرف چگونه به دست می آید؟ آیا تمام آن وارد می شود یا بخش قابل توجهی از آن مربوط به کشت های گلدانی و خانگی است؟ که به نظر می آید به دور از باور باشد اما هرچه که هست مصرف گُل افزایش بی سابقه ای پیدا کرده است و باید برای آن چاره ای اندیشید.

**
فرجام سخن
عامل اصلی مصرف گُل ریشه در مشکلات خانواده ها و آسیب های عاطفی دارد که بیشتر افراد برای پر کردن این خلاء عاطفی و روحی به طرف مصرف این ماده مخدر کشیده می شوند. بنابراین اعتیاد گُل را باید اعتیادی فکری و ذهنی دانست که خود فرد مصرف کننده توانایی ترک آن را ندارد. از این رو نقش اعضای خانواده در ترک کردن اعتیاد به ماده مخدر گُل بسیار حیاتی است. از رایج ترین روش هایی که به وسیله خانواده ها برای ترک اعتیاد به گُل مورد استفاده قرار می گیرد می توان به استفاده از کمپ، دارو درمانی، روان درمانی اشاره کرد.

پژوهشم**9370**9131