تصویر آغوش گرم
مادر. 11
مهر -92
امید است بر من خرده گرفته نشود که چرا ازنگاهی دیگر به مسایل وحتی تصاویر جالب ومناظر زیبامی
نگرم . چون چه می شود کرد، غم واندوه آنقدر فراوان ونا گفتنی ها بسیار که هرخبر
وتصویر و... بهانه ای برای بازگشودن گفته ها و بیان ناگفته های نه چندان خوشآیند
می شود . چون قصه ی این تراژدی 35 ساله
همچنان ادامه دار است . بهرحال همانگونه که سزاوار وجایز نیست این دو دلیند را از آغوش گرم از هم دیگر جدا نمود. معلوم است که در مورد جدا سازی فرزندان از مادران و سایر
اعضای خانواده ها وحذف فیزیکی کردن شان هرگز مجاز و انسانی نیست .پس ننگ ابدی بر
حاکمانی باد که بدلایل و بهانه های گوناگون مرتکب این جنایت ضد انسانی می شوند .به
ویژه در مورد حاکمان ایران که 35 سال مرتکب
چنین جنایت ضد انسانی ادامه دار شده اند. طوریکه پس از 25 سال که از قتل عام
زندانیان سیاسی سال 67 می گذرد هنوز اجازه نمی دهند اعضای خانواده های داغدار وعزادار بر سر مزار
عزیزان خوددر دشت خاوران حضور یابند .حتی اجساد اعدام شدگان درون سیاه چال های شان را تحویل خانواده های
داغدار شان نمی دهند .یا در برون مرز وقتی با هم پیمان دژخیم خود نوری مالکی در
دهم شهریور در اشرف دست به ارتکاب جنایت علیه ی بشریت می زنند وپس از قتل عام 7
نفر را می ربایند .حاضر نیستند که این ربوده شدگان به گروگان گرفته شده را تحویل دهند .
