اوین
نامه ی کیهان 3 اردیبهشت ماه سال 1394
يادداشت روز اوین نامه ی کیهان "آل سعود و آرزوهاي بر باد رفته "
يادداشت روز اوین نامه ی کیهان "آل سعود و آرزوهاي بر باد رفته "
در آخرين ساعات روز سه شنبه، دوم ارديبهشت ماه 94
خبر آتش بس به صورت يکطرفه از سوي رژيم آل سعود مخابره شد. وزارت دفاع عربستان
اعلام کرد عمليات هوايي عليه يمن موسوم به «توفان قاطع» را متوقف کرده اند. «احمد
عسيري»، سخنگوي ائتلاف دلاري سعودي ها اعلام کرد، موفق شده اند موشک هايي را که به
دست انصارالله افتاده بود و امنيت کشورهاي همسايه يمن را تهديد مي کرد از بين
ببرند! وي اين را هم گفت که عمليات تازه اي را با عنوان «احياي اميد» در يمن آغاز
مي کند تا بدين ترتيب با تکيه بر راه هاي سياسي، بحران يمن را حل و کمک رساني به
آسيب ديدگان را آغاز کند!
اما حقيقتا کدام طرف پيروز اين جنگ شد؟ دلايل توقف اين حملات چه بود؟ سعودي ها چقدر به اهداف از پيش تعيين شده خود در اين جنگ دست يافتند و از همه مهمتر اينکه؛ آينده اين تحولات چگونه رقم خواهد خورد؟
ساده ترين راه براي يافتن پاسخ سوال نخست، مراجعه به اظهارات و اهداف اعلامي آل سعود از آغاز اين جنگ و بررسي ميزان اجرايي شدن آنهاست. بازگرداندن منصور هادي، رئيس جمهور مستعفي و فراري يمن به کشور، نابودي توان دفاعي انصارالله، تسلط مجدد هواداران «عبد ربه منصور هادي»، رئيس جمهور مستعفي و فراري يمن به استان هاي مهم اين کشور، کاستن از احتمال حمله انصارالله به عربستان و متحدين مرتجع آن و بطور کلي، بازگرداندن مجدد سيطره سعودي ها بر يمن از جمله اين اهداف اعلامي بود. اگرچه ما معتقديم حمله نيابتي به يمن داراي اهدافي به مراتب مهمتر بود که احتمالاشاهزادگان عياش و کودن آل سعود از درک آن عاجزند که اگر نبودند، دست به چنين حماقتي نمي زدند.
سعودي ها براي رسيدن به اين اهداف، دست به «هر» جنايتي زدند. از تلاش براي تشکيل يک ائتلاف گران اما بي خاصيت عربي گرفته تا بمباران وحشيانه شهرهاي مختلف يمن با سلاح هاي متعارف و غيرمتعارف. بنابر اعلام منابع سعودي، رژيم آل سعود طي 27 روز تجاوز، 2415 حمله هوايي عليه يمن انجام داد. طي اين حملات نزديک به 3 هزار نفر که اکثريت قريب به اتفاق آنها غيرنظامي بودند، به شهادت رسيدند. حدود 400 تن از اين شهدا کودک هستند. کشتار اين همه کودک ظرف 27 روز، در نوع خود يک رکورد محسوب مي شود. رکوردي که پيش از اين تنها در اختيار رژيم صهيونيستي بود. اين خلاصه اي از اهداف اعلامي و نتايج جنگ نيابتي در يمن بود. آيا آل سعود به اهدافش رسيده است؟!
پاسخ روشن است. سعودي ها نتوانستند به اهداف خود دست يابند. اکنون که در حال مطالعه اين وجيزه هستيد، منصور هادي نه در يمن يا حتي استان عدن بلکه در رياض است. توان نظامي انصارالله نابود نشده (که اگر شده بود، رياض لحظه اي براي حمله زميني به يمن و فيصله دادن به خطر انصارالله ترديد نمي کرد.) انصارالله بر تنگه استراتژيک باب المندب تسلط «کامل» دارد. (همين يک مسئله براي پذيرفتن شکست هيمنه پوشالي ائتلاف سعودي-آمريکايي- صهيونيستي در جنگ با انقلابيون يمني کافي است.) از 20 استان يمن، 18 استان در تسلط کامل انصارالله است و در دو استان باقي مانده نيز، درگيري هايي بين انقلابيون و القاعده در جريان است. چهار پايتخت تاريخي يمن يعني، تعز، صنعا، عدن و صعده تحت کنترل انقلابيون است. پيش از حملات سعودي ها به يمن، انقلابيون فقط به مناطقي از شمال اين کشور تسلط داشتند.
پيش از حملات سعودي ها، نفرت از وهابيون سعودي بنا به دلايل متعدد تاريخي، در ميان مردم يمن وجود داشت. اين را مي توان در پرچم معروف انقلابيون اين کشور و شعارهايي که در تظاهرات ها و مراسم مختلف سياسي و مذهبي خود حمل مي کنند ديد. طبيعتا اين تجاوزگري بر اين نفرت به شدت افزوده است. اگر تاکنون سعودي ها مدعي بودند، براي کاهش«خطر احتمالي» حمله انصارالله به خاک کشورشان به يمن حمله کرده اند، از اين پس بايد بپذيرند، اين حملات بر احتمال افزايش خطر حمله انصارالله به خاک عربستان افزوده است. با اين تفاوت که اين بار بر نفرت يمني ها بيش از پيش افزوده شده است! بنابر اين اظهارات آقاي احمد عسيري مبني بر اين که، «ائتلاف سعودي به اهداف خود از اين جنگ رسيده است» کاملامضحک و بي اساس است. آل سعود احتمالاقصد داشته با اين اظهارات، آرزوهاي بر باد رفته خود را به عنوان خبر به مخاطبينش قالب کند.
در خصوص علل توقف اين حملات اما، مي توان به چند احتمال اشاره کرد. آل سعود از اين تجاوزگري، طرفي نبست جز قتل عام تعداد زيادي از مردم عادي. اگر کشتار مردم عادي، تخريب خانه ها و مساجد و بيمارستان ها و بطور کلي زيرساخت هاي يک کشور فقير آن هم با حمايت هاي همه جانبه سازمان هاي بين المللي و قدرت هايي مثل آمريکا و ... را پيروزي بدانيم، عربستان در اين جنگ پيروز شده است! براي سعودي ها، هزينه کردن در ميان افکار عمومي بيش از اين صرفه نداشت بنابر اين مي بايست راهي آبرومندانه براي خروج از باتلاق يمن مي يافت. چه راهي بهتر از اعلام آتش بس يکطرفه آن هم ساعاتي پس از حملات بي سابقه به شهرهاي يمن با بمب هاي حاوي اورانيوم و سلاح هاي شيميايي؟ پيام اين آتش بسِ پس از بمباران با بمب هاي غيرمتعارف چيزي نبود جز القاء اين توهم که، سعودي ها در اوج قدرت و تسلط بر اوضاع، حملات را متوقف مي کنند!
مسئله دوم اين که، به احتمال قريب به يقين، سعودي ها همانطور که با اشاره آمريکا دست به اين جنگ افروزي زدند، با اشاره همين آمريکايي ها حملات را متوقف کرده اند. به گفته سخنگوي انصارالله، آمريکايي ها وقتي به اهداف سياسي خود از اين حملات نرسيدند، به نوکران سعودي خود دستور دادند، آن را متوقف کنند، چرا که ادامه اين جنگ را بنا به دلايل متعدد ديگر به صلاح نمي ديدند. حضور غيرمنتظره ناوهاي جنگي ايران در منطقه و نگراني از گسترش جنگ در اين مناطق استراتژيک نيز مي تواند دليل ديگري باشد براي اين عقب نشيني مفتضحانه. مفتضحانه براي اينکه، انصارالله در اين جنگ بدون شليک حتي يک موشک، سعودي ها را شکست دادند.
اگر در فضاي ديپلماتيک هم بخواهيم براي اين سوال پاسخي بيابيم، مي توان اين احتمال را هم مطرح کرد که، برخي رايزني هاي ديپلماتيک بين طرفين درگيري و متحدينشان، در توقف اين حملات بي تاثير نبوده اند.
اما مسئله مهم بعدي، آينده اين تحولات است. تنها ساعاتي پس از اعلام آتش بس، جنگنده هاي سعودي به بمباران پراکنده برخي مناطق يمن مثل استان تعز ادامه دادند. سواي از اين که، هدف واقعي از اين حملات کور و پراکنده چيست، بايد گفت، جنگ در يمن هنوز تمام نشده و آتش بس اعلام شده نيز شکننده است. به نظر مي رسد، يمن روزهاي حساس و سرنوشت سازي را در پيش رو خواهد داشت. به احتمال زياد سعودي ها پس از ناکامي در حملات هوايي، به فکر چاره افتاده و با اعلام آتش بس خواسته اند، علاوه بر انجام يک مانور تبليغاتي، راه حلي براي جبران اين شکست بيابند. اينکه بپذيريم جنگ در يمن تمام شده صحيح نيست. جنگ در يمن تازه آغاز شده است. اگر اين آتش بس بتواند دوام پيدا کند، انصارالله قطعا در تثبيت ارضي و بيرون راندن تروريست هاي القاعده به موفقيت هاي مهمتري نيز دست خواهد يافت. اگرچه آمريکا تاکنون، با استفاده از ظرفيت تکفيري هاي القاعده، تلاش کرده است، حمله زميني انصارالله به عربستان را با تاخير روبرو کند اما، بديهي است اوضاع هميشه به همين شکل باقي نخواهد ماند. گذشت زمان بسياري از حقايق را نشان خواهد داد از جمله اين که، آيا ائتلاف سعودي، عبري، آمريکايي توانسته موشک هاي انصارالله را نابود کرده و مقاومت انقلابيون را بشکند! جعفر بلوري.
اما حقيقتا کدام طرف پيروز اين جنگ شد؟ دلايل توقف اين حملات چه بود؟ سعودي ها چقدر به اهداف از پيش تعيين شده خود در اين جنگ دست يافتند و از همه مهمتر اينکه؛ آينده اين تحولات چگونه رقم خواهد خورد؟
ساده ترين راه براي يافتن پاسخ سوال نخست، مراجعه به اظهارات و اهداف اعلامي آل سعود از آغاز اين جنگ و بررسي ميزان اجرايي شدن آنهاست. بازگرداندن منصور هادي، رئيس جمهور مستعفي و فراري يمن به کشور، نابودي توان دفاعي انصارالله، تسلط مجدد هواداران «عبد ربه منصور هادي»، رئيس جمهور مستعفي و فراري يمن به استان هاي مهم اين کشور، کاستن از احتمال حمله انصارالله به عربستان و متحدين مرتجع آن و بطور کلي، بازگرداندن مجدد سيطره سعودي ها بر يمن از جمله اين اهداف اعلامي بود. اگرچه ما معتقديم حمله نيابتي به يمن داراي اهدافي به مراتب مهمتر بود که احتمالاشاهزادگان عياش و کودن آل سعود از درک آن عاجزند که اگر نبودند، دست به چنين حماقتي نمي زدند.
سعودي ها براي رسيدن به اين اهداف، دست به «هر» جنايتي زدند. از تلاش براي تشکيل يک ائتلاف گران اما بي خاصيت عربي گرفته تا بمباران وحشيانه شهرهاي مختلف يمن با سلاح هاي متعارف و غيرمتعارف. بنابر اعلام منابع سعودي، رژيم آل سعود طي 27 روز تجاوز، 2415 حمله هوايي عليه يمن انجام داد. طي اين حملات نزديک به 3 هزار نفر که اکثريت قريب به اتفاق آنها غيرنظامي بودند، به شهادت رسيدند. حدود 400 تن از اين شهدا کودک هستند. کشتار اين همه کودک ظرف 27 روز، در نوع خود يک رکورد محسوب مي شود. رکوردي که پيش از اين تنها در اختيار رژيم صهيونيستي بود. اين خلاصه اي از اهداف اعلامي و نتايج جنگ نيابتي در يمن بود. آيا آل سعود به اهدافش رسيده است؟!
پاسخ روشن است. سعودي ها نتوانستند به اهداف خود دست يابند. اکنون که در حال مطالعه اين وجيزه هستيد، منصور هادي نه در يمن يا حتي استان عدن بلکه در رياض است. توان نظامي انصارالله نابود نشده (که اگر شده بود، رياض لحظه اي براي حمله زميني به يمن و فيصله دادن به خطر انصارالله ترديد نمي کرد.) انصارالله بر تنگه استراتژيک باب المندب تسلط «کامل» دارد. (همين يک مسئله براي پذيرفتن شکست هيمنه پوشالي ائتلاف سعودي-آمريکايي- صهيونيستي در جنگ با انقلابيون يمني کافي است.) از 20 استان يمن، 18 استان در تسلط کامل انصارالله است و در دو استان باقي مانده نيز، درگيري هايي بين انقلابيون و القاعده در جريان است. چهار پايتخت تاريخي يمن يعني، تعز، صنعا، عدن و صعده تحت کنترل انقلابيون است. پيش از حملات سعودي ها به يمن، انقلابيون فقط به مناطقي از شمال اين کشور تسلط داشتند.
پيش از حملات سعودي ها، نفرت از وهابيون سعودي بنا به دلايل متعدد تاريخي، در ميان مردم يمن وجود داشت. اين را مي توان در پرچم معروف انقلابيون اين کشور و شعارهايي که در تظاهرات ها و مراسم مختلف سياسي و مذهبي خود حمل مي کنند ديد. طبيعتا اين تجاوزگري بر اين نفرت به شدت افزوده است. اگر تاکنون سعودي ها مدعي بودند، براي کاهش«خطر احتمالي» حمله انصارالله به خاک کشورشان به يمن حمله کرده اند، از اين پس بايد بپذيرند، اين حملات بر احتمال افزايش خطر حمله انصارالله به خاک عربستان افزوده است. با اين تفاوت که اين بار بر نفرت يمني ها بيش از پيش افزوده شده است! بنابر اين اظهارات آقاي احمد عسيري مبني بر اين که، «ائتلاف سعودي به اهداف خود از اين جنگ رسيده است» کاملامضحک و بي اساس است. آل سعود احتمالاقصد داشته با اين اظهارات، آرزوهاي بر باد رفته خود را به عنوان خبر به مخاطبينش قالب کند.
در خصوص علل توقف اين حملات اما، مي توان به چند احتمال اشاره کرد. آل سعود از اين تجاوزگري، طرفي نبست جز قتل عام تعداد زيادي از مردم عادي. اگر کشتار مردم عادي، تخريب خانه ها و مساجد و بيمارستان ها و بطور کلي زيرساخت هاي يک کشور فقير آن هم با حمايت هاي همه جانبه سازمان هاي بين المللي و قدرت هايي مثل آمريکا و ... را پيروزي بدانيم، عربستان در اين جنگ پيروز شده است! براي سعودي ها، هزينه کردن در ميان افکار عمومي بيش از اين صرفه نداشت بنابر اين مي بايست راهي آبرومندانه براي خروج از باتلاق يمن مي يافت. چه راهي بهتر از اعلام آتش بس يکطرفه آن هم ساعاتي پس از حملات بي سابقه به شهرهاي يمن با بمب هاي حاوي اورانيوم و سلاح هاي شيميايي؟ پيام اين آتش بسِ پس از بمباران با بمب هاي غيرمتعارف چيزي نبود جز القاء اين توهم که، سعودي ها در اوج قدرت و تسلط بر اوضاع، حملات را متوقف مي کنند!
مسئله دوم اين که، به احتمال قريب به يقين، سعودي ها همانطور که با اشاره آمريکا دست به اين جنگ افروزي زدند، با اشاره همين آمريکايي ها حملات را متوقف کرده اند. به گفته سخنگوي انصارالله، آمريکايي ها وقتي به اهداف سياسي خود از اين حملات نرسيدند، به نوکران سعودي خود دستور دادند، آن را متوقف کنند، چرا که ادامه اين جنگ را بنا به دلايل متعدد ديگر به صلاح نمي ديدند. حضور غيرمنتظره ناوهاي جنگي ايران در منطقه و نگراني از گسترش جنگ در اين مناطق استراتژيک نيز مي تواند دليل ديگري باشد براي اين عقب نشيني مفتضحانه. مفتضحانه براي اينکه، انصارالله در اين جنگ بدون شليک حتي يک موشک، سعودي ها را شکست دادند.
اگر در فضاي ديپلماتيک هم بخواهيم براي اين سوال پاسخي بيابيم، مي توان اين احتمال را هم مطرح کرد که، برخي رايزني هاي ديپلماتيک بين طرفين درگيري و متحدينشان، در توقف اين حملات بي تاثير نبوده اند.
اما مسئله مهم بعدي، آينده اين تحولات است. تنها ساعاتي پس از اعلام آتش بس، جنگنده هاي سعودي به بمباران پراکنده برخي مناطق يمن مثل استان تعز ادامه دادند. سواي از اين که، هدف واقعي از اين حملات کور و پراکنده چيست، بايد گفت، جنگ در يمن هنوز تمام نشده و آتش بس اعلام شده نيز شکننده است. به نظر مي رسد، يمن روزهاي حساس و سرنوشت سازي را در پيش رو خواهد داشت. به احتمال زياد سعودي ها پس از ناکامي در حملات هوايي، به فکر چاره افتاده و با اعلام آتش بس خواسته اند، علاوه بر انجام يک مانور تبليغاتي، راه حلي براي جبران اين شکست بيابند. اينکه بپذيريم جنگ در يمن تمام شده صحيح نيست. جنگ در يمن تازه آغاز شده است. اگر اين آتش بس بتواند دوام پيدا کند، انصارالله قطعا در تثبيت ارضي و بيرون راندن تروريست هاي القاعده به موفقيت هاي مهمتري نيز دست خواهد يافت. اگرچه آمريکا تاکنون، با استفاده از ظرفيت تکفيري هاي القاعده، تلاش کرده است، حمله زميني انصارالله به عربستان را با تاخير روبرو کند اما، بديهي است اوضاع هميشه به همين شکل باقي نخواهد ماند. گذشت زمان بسياري از حقايق را نشان خواهد داد از جمله اين که، آيا ائتلاف سعودي، عبري، آمريکايي توانسته موشک هاي انصارالله را نابود کرده و مقاومت انقلابيون را بشکند! جعفر بلوري.
