: مزاحمت‌های تلفنی مرد
میان سال، باعث تشدید اختلاف‌های خانوادگی و فروپاشی کانون خانوادگی زوج جوان شد.
زن جوان گفت: عمری با آبرو زندگی کرده ام، اما نزدیک بود به خاطر گناه نکرده آبرویم بر باد رود. شانس آوردم کارشناسان پلیس فتا با تحقیقات علمی خود فردی که حیثیتم را به بازی گرفته بود شناسایی و دستگیرکردند، من از لحظه‌ای که شکایت کردم تا آن موقع که این متهم دستگیر شد آرام و قرار نداشتم، در برابر پرونده‌ای قرار داشتم که چند زن جوان، شاکی آن بودند.
وی ادامه داد: تمام مدارک و مستندات به ظاهر مرا متهم می‌کرد، اماهمان‌طور که گفتم شانس یارم بود و پلیس حقیقت را کشف کرد، ماجرا از این قرار بود؛ چند وقت قبل شناسنامه و چند برگ دیگر از مدارکم را گم کردم، نمی‌دانستم که مفقود شدن این مدارک و امروز و فردا کردن من برای پیگیری موضوع چه دردسری برایم درست خواهد کرد.
پلیس می‌گوید: مردی میان سال که عیالوار بود مدارک این زن را پیدا می‌کند، او با این مدارک شناسایی، یک سیم کارت تلفن همراه با نام و مشخصات او می‌گیرد. بعد هم از سر شیطنت و مسخره بازی با شماره تلفن‌هایی به طور تصادفی تماس برقرار می‌کرد و مزاحم خانم‌های جوان می‌شد، یکی از طعمه‌های این مرد میان سال، زن جوانی بود که با شوهرش اختلاف خانوادگی داشت. متاسفانه ادامه‌دار شدن مزاحمت‌های تلفنی مرد میان سال برای زن جوان باعث تشدید اختلاف‌های خانوادگی او می‌شود و به فروپاشی کانون خانواده این زن و شوهر می‌انجامد.
پلیس می‌گوید: آنها هم شکایت می‌کنند و پلیس در مرحله اول زن جوان را به عنوان مالک سیم کارت احضار می‌کند، زن جوان شوکه می‌شود.
زن جوان می‌گوید: واقعیت را به پلیس گفتم، کارشناسان پلیس فتا هم وارد عمل شدند و در کمتر از چهار ساعت، متهم پرونده را در تایباد دستگیر کردند. فکر می‌کردم با فردی جوان و کم سن و سال روبه رو خواهم شد، اما مردی میان سال را دیدم که از کرده خود اظهار پشیمانی می‌کرد و نمی‌دانم با چه عقل و منطقی به چنین کار اشتباهی تن داده بود...
*مفقود شدن مدارک خود را بلافاصله اطلاع رسانی کنید
سرهنگ "حسن ناگهانی" در گفتگو با مهر با اشاره به این پرونده می‌گوید: با اعلام شکایت چند زن جوان مبنی بر ایجاد مزاحمت‌های تلفنی، تحقیقات پلیسی بلافاصله آغاز و کارشناسان پلیس فتا فردی را به عنوان مظنون احضار کردند که مشخصات او به عنوان مالک سیم کارت به ثبت رسیده بود.
سرهنگ «حسن ناگهانی» افزود: با بررسی‌های اولیه مشخص شد که مالک سیم کارت چندی قبل مدارک هویتی خود را گم کرده و متاسفانه سهل انگاری در پی گیری موضوع، فرصت سوء استفاده را برای مرد میان سال فراهم ساخته است.
وی خاطر نشان کرد: در مواردی نیز ممکن است شهروندان عزیز سیم کارت خود را گم کنند و یا این که گوشی تلفن همراه آنها به سرقت برود که در این موارد نیز باید بلافاصله موضوع را به پلیس اطلاع دهند و در خصوص غیر فعال کردن سیم کارت خود اقدام کنند.
وی گفت: تصور اشتباه مرد میان سال نیز با این باور که سیم کارت به نام فردی دیگر ثبت مدارک شده و اعتماد او به ایمن بودن فضای مجازی سبب شد تا دست به چنین کار اشتباهی بزند، اما پلیس فتا با اشرافیت کامل وتحقیقات علمی خود این گونه موارد را به طور دقیق رصد کرده و با افرادی که بخواهند نظم و امنیت و آرامش شهروندان را به خطر بیندازند برخورد جدی می‌کند.
وی در پایان تاکید کرد: متاسفانه تهدیدات فضای مجازی کانون خانواده‌ها و افرادی که ناآگاهانه از آن استفاده می‌کنند را تهدید کرده و باید در این خصوص خود مراقبتی همراه با شناخت تهدیدها و آسیب‌ها مد نظر شهروندان عزیز باشد، چرا که گاهی افرادی با ندانم کاری برای خودشان و افراد دیگر مشکلات حیثیتی و... به وجود می‌آورند و دچار دردسر می‌شوند.
زن جوان گفت: عمری با آبرو زندگی کرده ام، اما نزدیک بود به خاطر گناه نکرده آبرویم بر باد رود. شانس آوردم کارشناسان پلیس فتا با تحقیقات علمی خود فردی که حیثیتم را به بازی گرفته بود شناسایی و دستگیرکردند، من از لحظه‌ای که شکایت کردم تا آن موقع که این متهم دستگیر شد آرام و قرار نداشتم، در برابر پرونده‌ای قرار داشتم که چند زن جوان، شاکی آن بودند.
وی ادامه داد: تمام مدارک و مستندات به ظاهر مرا متهم می‌کرد، اماهمان‌طور که گفتم شانس یارم بود و پلیس حقیقت را کشف کرد، ماجرا از این قرار بود؛ چند وقت قبل شناسنامه و چند برگ دیگر از مدارکم را گم کردم، نمی‌دانستم که مفقود شدن این مدارک و امروز و فردا کردن من برای پیگیری موضوع چه دردسری برایم درست خواهد کرد.
پلیس می‌گوید: مردی میان سال که عیالوار بود مدارک این زن را پیدا می‌کند، او با این مدارک شناسایی، یک سیم کارت تلفن همراه با نام و مشخصات او می‌گیرد. بعد هم از سر شیطنت و مسخره بازی با شماره تلفن‌هایی به طور تصادفی تماس برقرار می‌کرد و مزاحم خانم‌های جوان می‌شد، یکی از طعمه‌های این مرد میان سال، زن جوانی بود که با شوهرش اختلاف خانوادگی داشت. متاسفانه ادامه‌دار شدن مزاحمت‌های تلفنی مرد میان سال برای زن جوان باعث تشدید اختلاف‌های خانوادگی او می‌شود و به فروپاشی کانون خانواده این زن و شوهر می‌انجامد.
پلیس می‌گوید: آنها هم شکایت می‌کنند و پلیس در مرحله اول زن جوان را به عنوان مالک سیم کارت احضار می‌کند، زن جوان شوکه می‌شود.
زن جوان می‌گوید: واقعیت را به پلیس گفتم، کارشناسان پلیس فتا هم وارد عمل شدند و در کمتر از چهار ساعت، متهم پرونده را در تایباد دستگیر کردند. فکر می‌کردم با فردی جوان و کم سن و سال روبه رو خواهم شد، اما مردی میان سال را دیدم که از کرده خود اظهار پشیمانی می‌کرد و نمی‌دانم با چه عقل و منطقی به چنین کار اشتباهی تن داده بود...
*مفقود شدن مدارک خود را بلافاصله اطلاع رسانی کنید
سرهنگ "حسن ناگهانی" در گفتگو با مهر با اشاره به این پرونده می‌گوید: با اعلام شکایت چند زن جوان مبنی بر ایجاد مزاحمت‌های تلفنی، تحقیقات پلیسی بلافاصله آغاز و کارشناسان پلیس فتا فردی را به عنوان مظنون احضار کردند که مشخصات او به عنوان مالک سیم کارت به ثبت رسیده بود.
سرهنگ «حسن ناگهانی» افزود: با بررسی‌های اولیه مشخص شد که مالک سیم کارت چندی قبل مدارک هویتی خود را گم کرده و متاسفانه سهل انگاری در پی گیری موضوع، فرصت سوء استفاده را برای مرد میان سال فراهم ساخته است.
وی خاطر نشان کرد: در مواردی نیز ممکن است شهروندان عزیز سیم کارت خود را گم کنند و یا این که گوشی تلفن همراه آنها به سرقت برود که در این موارد نیز باید بلافاصله موضوع را به پلیس اطلاع دهند و در خصوص غیر فعال کردن سیم کارت خود اقدام کنند.
وی گفت: تصور اشتباه مرد میان سال نیز با این باور که سیم کارت به نام فردی دیگر ثبت مدارک شده و اعتماد او به ایمن بودن فضای مجازی سبب شد تا دست به چنین کار اشتباهی بزند، اما پلیس فتا با اشرافیت کامل وتحقیقات علمی خود این گونه موارد را به طور دقیق رصد کرده و با افرادی که بخواهند نظم و امنیت و آرامش شهروندان را به خطر بیندازند برخورد جدی می‌کند.
وی در پایان تاکید کرد: متاسفانه تهدیدات فضای مجازی کانون خانواده‌ها و افرادی که ناآگاهانه از آن استفاده می‌کنند را تهدید کرده و باید در این خصوص خود مراقبتی همراه با شناخت تهدیدها و آسیب‌ها مد نظر شهروندان عزیز باشد، چرا که گاهی افرادی با ندانم کاری برای خودشان و افراد دیگر مشکلات حیثیتی و... به وجود می‌آورند و دچار دردسر می‌شوند.
خبر ويژه
آش برجام شور شد صداي يكي از آشپزها درآمد
آش برجام شور شد صداي يكي از آشپزها درآمد
انتقاد
اخير محمود سريع القلم، حکايت از شور شدن آش برجام و درآمدن صداي يکي از آشپزهاي
آن دارد.
رجانيوز نوشت: زمان زيادي از دوران «به به و چه چه» مذاکرات هسته اي و تقديس هاي غيرعقلاني مذاکرات منتهي به برجام نمي گذرد و در ايام کنوني که حتي روحاني هم مذاکره با آمريکا را ديوانگي مي خواند، منورالفکران بسياري هستند که اندک اندک به جمع منتقدان برجام پيوسته اند. محمود سريع القلم، مشاور سابق حسن روحاني را بايد از اين جمله افراد دانست.
وام داري دولت يازدهم و دوازدهم از سريع القلم در نوع تعامل با دنيا بر کسي پوشيده نبوده و نيست و شايد بتوان اعتراف کرد که مسير دولت هماني است که سريع القلم در کتاب «ايران و جهاني شدن چالش ها و راه حل ها» ترسيم مي کند. عقل منفصل دولت در ايام مذاکرات هسته اي اظهار نظر مردم عادي اعم از رانندگان تاکسي و لبوفروشان پيرامون انرژي هسته اي را برنمي تابيد و با پوپوليسم خواندن آن مي گفت: «تربيت عقلي در خانواده و مدرسه بسيار ضعيف است. در نتيجه ما احساسي، غريزي و پوپوليستي تربيت مي شويم. صدا و سيماي ما هم متاسفانه به اين جريان کمک مي کند. از يک لبوفروش يا راننده تاکسي که تمام روز را سرگرم حل مشکلات معيشتي اش است، درباره جريان هسته اي نظرخواهي مي کند. بنابراين صدا و سيما اصالتا يک نهاد پوپوليستي است و به جلوگيري از رشد عقلي و استدلالي جامعه کمک مي کند.»
اما در ايام «نه کدخدا» به « اعتماد» تيم مذاکره کننده هسته اي دولت و کنار رفتن پرده هاي خوش بيني، استراتژيست اصلي دولت يازدهم نيز به جرگه منتقدان پيوسته و در جريان پانزدهمين کنفرانس بين المللي مديريت با بيان اين که مذاکرات برجام بر اساس دانش بين المللي نبود، تصريح مي کند: چرا که اين مذاکرات دچار هيجان و احساس بود و بايد مطالعات بيشتري صورت مي پذيرفت.
سريع القلم حتي مي گويد: بايد در جريان تصميم سازي ديد که آيا از همه نهادها و افرادي که داراي ديدگاه هستند، استفاده شده است يا خير و اگر دستگاه ديپلماسي ما در رابطه با موضوع برجام مشاور بين المللي مي گرفت و متن مذاکرات 22 جلدي آمريکا و چين را مطالعه مي کرد که چه مواردي در سال هاي 70 تا 78 بين آمريکا و چين اتفاق افتاده است و چگونه مذاکرات را پيش بردند، قطعاً موفقيت بيشتري با دريافت امتيازات حاصل مي شد.
در اين صحبت ها نيز به نوعي درک غلط از روابط بين الملل ديده مي شود، چرا که تاريخ به درستي گواهي مي دهد که چين زماني به مذاکره با آمريکا پرداخت که يک قدرت اتمي محسوب مي شد و مسلح به بمب اتمي بود، لذا خواندن متن مذاکرات 22 جلدي آمريکا و چين هيچ کمکي به افرادي چون محمدجواد ظريف نمي کند که با ديگر دوستان خود در تضعيف ابزار اقتدار ملي چون صنعت هسته اي مسابقه گذاشته و به جاي تکميل راکتور اراک، از احتمال رويايي تکرار حادثه چرنوبيل سخن مي گفتند!
انتقاد اخير سريع القلم حکايت از آن دارد که آش ناکامي برجام به حدي شور شده که داد يکي از آشپزهاي اصلي آن را نيز درآورده است! با اين تفاسير آيا احتمال دارد که تداوم روند فعلي به وضعيتي منجر شود که حتي سريع القلم نيز به جرگه لبوفروشان و رانندگان تاکسي بپيوندد؟
رجانيوز نوشت: زمان زيادي از دوران «به به و چه چه» مذاکرات هسته اي و تقديس هاي غيرعقلاني مذاکرات منتهي به برجام نمي گذرد و در ايام کنوني که حتي روحاني هم مذاکره با آمريکا را ديوانگي مي خواند، منورالفکران بسياري هستند که اندک اندک به جمع منتقدان برجام پيوسته اند. محمود سريع القلم، مشاور سابق حسن روحاني را بايد از اين جمله افراد دانست.
وام داري دولت يازدهم و دوازدهم از سريع القلم در نوع تعامل با دنيا بر کسي پوشيده نبوده و نيست و شايد بتوان اعتراف کرد که مسير دولت هماني است که سريع القلم در کتاب «ايران و جهاني شدن چالش ها و راه حل ها» ترسيم مي کند. عقل منفصل دولت در ايام مذاکرات هسته اي اظهار نظر مردم عادي اعم از رانندگان تاکسي و لبوفروشان پيرامون انرژي هسته اي را برنمي تابيد و با پوپوليسم خواندن آن مي گفت: «تربيت عقلي در خانواده و مدرسه بسيار ضعيف است. در نتيجه ما احساسي، غريزي و پوپوليستي تربيت مي شويم. صدا و سيماي ما هم متاسفانه به اين جريان کمک مي کند. از يک لبوفروش يا راننده تاکسي که تمام روز را سرگرم حل مشکلات معيشتي اش است، درباره جريان هسته اي نظرخواهي مي کند. بنابراين صدا و سيما اصالتا يک نهاد پوپوليستي است و به جلوگيري از رشد عقلي و استدلالي جامعه کمک مي کند.»
اما در ايام «نه کدخدا» به « اعتماد» تيم مذاکره کننده هسته اي دولت و کنار رفتن پرده هاي خوش بيني، استراتژيست اصلي دولت يازدهم نيز به جرگه منتقدان پيوسته و در جريان پانزدهمين کنفرانس بين المللي مديريت با بيان اين که مذاکرات برجام بر اساس دانش بين المللي نبود، تصريح مي کند: چرا که اين مذاکرات دچار هيجان و احساس بود و بايد مطالعات بيشتري صورت مي پذيرفت.
سريع القلم حتي مي گويد: بايد در جريان تصميم سازي ديد که آيا از همه نهادها و افرادي که داراي ديدگاه هستند، استفاده شده است يا خير و اگر دستگاه ديپلماسي ما در رابطه با موضوع برجام مشاور بين المللي مي گرفت و متن مذاکرات 22 جلدي آمريکا و چين را مطالعه مي کرد که چه مواردي در سال هاي 70 تا 78 بين آمريکا و چين اتفاق افتاده است و چگونه مذاکرات را پيش بردند، قطعاً موفقيت بيشتري با دريافت امتيازات حاصل مي شد.
در اين صحبت ها نيز به نوعي درک غلط از روابط بين الملل ديده مي شود، چرا که تاريخ به درستي گواهي مي دهد که چين زماني به مذاکره با آمريکا پرداخت که يک قدرت اتمي محسوب مي شد و مسلح به بمب اتمي بود، لذا خواندن متن مذاکرات 22 جلدي آمريکا و چين هيچ کمکي به افرادي چون محمدجواد ظريف نمي کند که با ديگر دوستان خود در تضعيف ابزار اقتدار ملي چون صنعت هسته اي مسابقه گذاشته و به جاي تکميل راکتور اراک، از احتمال رويايي تکرار حادثه چرنوبيل سخن مي گفتند!
انتقاد اخير سريع القلم حکايت از آن دارد که آش ناکامي برجام به حدي شور شده که داد يکي از آشپزهاي اصلي آن را نيز درآورده است! با اين تفاسير آيا احتمال دارد که تداوم روند فعلي به وضعيتي منجر شود که حتي سريع القلم نيز به جرگه لبوفروشان و رانندگان تاکسي بپيوندد؟
خبر ويژه
چك بي محل بايدهاي روحاني در پنجمين سال فعاليت دولت
چك بي محل بايدهاي روحاني در پنجمين سال فعاليت دولت
«درحالي که سايه سياه ذرات
آلاينده در هفته هاي اخير ميزبان کلانشهرهاي کشور بوده است، رئيس جمهور در سخنراني
خود به جاي ارائه کارنامه صرفاً سوال مي کند، از بايدها مي گويد و در بهترين وضعيت
به آينده ارجاع مي دهد. گويي رئيس جمهور هنوز در فضاي تبليغات انتخاباتي است و نمي
خواهد نوع گفتمان خود را تغيير دهد.»
سايت الف نوشت: حدود چهار سال ونيم از فرصت هشت ساله و دو دوره رياست جمهوري روحاني به پايان رسيده است. اما آمار و شاخص همگي نشان دهنده اوضاع نابسامان و بيشتر شدن مشکلات است اما انگار قرار نيست اتفاقي بيفتد و ذره اي از مصائب مردم کاسته شود.
در اين بين در هفته هاي اخير وضعيت آلودگي هوا در چند کلان شهر کشور به شدت بحراني بود اما رئيس جمهور در سخنان اخير خود به گونه اي صحبت مي کند که مشخص نيست چه ارگان و سازمان بايد به اين وضعيت نابسامان سروسامان دهد.
روحاني در نشست گزارش اجراي حقوق شهروندي با اشاره به اينکه محيط زيست هم حقوق شهروندي مردم است، گفت: در روزي داريم در تهران صحبت مي کنيم که متاسفانه مدارس ما به دليل آلودگي هوا تعطيل است. اينجا به وزير نيرو و وزير نفت و مسئول محيط زيست مي گويم، اين مسئوليت سنگين ماست. صنعت ما بايد درست شود. خودرو و نيروگاه و بنزين و گازوييل و وسايل گرم کننده منزل هاي ما بايد درست شود. همه بايد دست به دست هم دهيم. در يک روزهايي هم ماشين شخصي استفاده نکنيم. راه ديگري نداريم.
در ادامه همين سخنراني روحاني تاکيد مي کند: «اين تنها ما نيستيم، شما نگوييد اين دولت پس چه مي کند؟ شما بگوييد دنيا چه مي کند؟ از ما بدتر دهلي است. از تهران بدتر هواي پکن و مکزيکوسيتي است. مثل تهران برخي شهرهاي اروپايي است. در ماه هاي گذشته، يک معضل جهاني است. اين معضلي است که با آن مواجه هستيم و بايد آن را حل کنيم. وظيفه ماست که حل کنيم. روزبه روز بايد هواي سالم و پاک بيشتر شود. روزبه روز بايد ناسالم بودن هوا کمتر شود.»
گفتني است از ابتداي امسال تهران شصت و سومين روز آلوده را پشت سر گذاشته و پاييز 96 آلوده ترين پاييز چند سال اخير بوده است. سايه سياه ذرات آلاينده ميهمان ريه هاي مردم تبريز، اصفهان، اروميه و ... نيز بوده است. درواقع هر سال وضعيت آلودگي هوا بدتر مي شود و مشخص است که دولت برنامه اي براي بهبود شرايط ندارد و به اذعان سازمان محيط زيست منتظر باد و باران است. همچنين کيفيت خودروسازها، بنزين، حمل ونقل عمومي و ... نامشخص است.
براساس يک جستجوي ساده در سخنراني آقاي روحاني، که در پايگاه اطلاع رساني رياست جمهوري منتشر گرديده، وي حدود 71 بار از کلمه «بايد» استفاده کرده است. اما مشخص نيست مخاطب اين بايدها چه فرد، ارگان و سازماني مي باشد. اين کار نشان مي دهد که دولت هنوز در فضاي انتخابات باقي مانده و به جاي اقدام عملي به شعارهاي شبه انتخاباتي روي آورده است که برخي از آن به حرف درماني ياد کرده اند.
امروز مردم از دولت در دور دوم نه انتظار حرف و وعده بلکه انجام اقدامات عملي در راستاي کاهش مشکلات از جمله آلودگي هوا را دارند و در آخر اين کارنامه دولت است که نشان دهنده کارآمدي يا عدم کارآمدي آن است. پس بهتر است تا دير نشده رئيس جمهور و کابينه دوازدهم کاري کنند و از وعده دادن، طرح سوال و ... فاصله بگيرند.
سايت الف نوشت: حدود چهار سال ونيم از فرصت هشت ساله و دو دوره رياست جمهوري روحاني به پايان رسيده است. اما آمار و شاخص همگي نشان دهنده اوضاع نابسامان و بيشتر شدن مشکلات است اما انگار قرار نيست اتفاقي بيفتد و ذره اي از مصائب مردم کاسته شود.
در اين بين در هفته هاي اخير وضعيت آلودگي هوا در چند کلان شهر کشور به شدت بحراني بود اما رئيس جمهور در سخنان اخير خود به گونه اي صحبت مي کند که مشخص نيست چه ارگان و سازمان بايد به اين وضعيت نابسامان سروسامان دهد.
روحاني در نشست گزارش اجراي حقوق شهروندي با اشاره به اينکه محيط زيست هم حقوق شهروندي مردم است، گفت: در روزي داريم در تهران صحبت مي کنيم که متاسفانه مدارس ما به دليل آلودگي هوا تعطيل است. اينجا به وزير نيرو و وزير نفت و مسئول محيط زيست مي گويم، اين مسئوليت سنگين ماست. صنعت ما بايد درست شود. خودرو و نيروگاه و بنزين و گازوييل و وسايل گرم کننده منزل هاي ما بايد درست شود. همه بايد دست به دست هم دهيم. در يک روزهايي هم ماشين شخصي استفاده نکنيم. راه ديگري نداريم.
در ادامه همين سخنراني روحاني تاکيد مي کند: «اين تنها ما نيستيم، شما نگوييد اين دولت پس چه مي کند؟ شما بگوييد دنيا چه مي کند؟ از ما بدتر دهلي است. از تهران بدتر هواي پکن و مکزيکوسيتي است. مثل تهران برخي شهرهاي اروپايي است. در ماه هاي گذشته، يک معضل جهاني است. اين معضلي است که با آن مواجه هستيم و بايد آن را حل کنيم. وظيفه ماست که حل کنيم. روزبه روز بايد هواي سالم و پاک بيشتر شود. روزبه روز بايد ناسالم بودن هوا کمتر شود.»
گفتني است از ابتداي امسال تهران شصت و سومين روز آلوده را پشت سر گذاشته و پاييز 96 آلوده ترين پاييز چند سال اخير بوده است. سايه سياه ذرات آلاينده ميهمان ريه هاي مردم تبريز، اصفهان، اروميه و ... نيز بوده است. درواقع هر سال وضعيت آلودگي هوا بدتر مي شود و مشخص است که دولت برنامه اي براي بهبود شرايط ندارد و به اذعان سازمان محيط زيست منتظر باد و باران است. همچنين کيفيت خودروسازها، بنزين، حمل ونقل عمومي و ... نامشخص است.
براساس يک جستجوي ساده در سخنراني آقاي روحاني، که در پايگاه اطلاع رساني رياست جمهوري منتشر گرديده، وي حدود 71 بار از کلمه «بايد» استفاده کرده است. اما مشخص نيست مخاطب اين بايدها چه فرد، ارگان و سازماني مي باشد. اين کار نشان مي دهد که دولت هنوز در فضاي انتخابات باقي مانده و به جاي اقدام عملي به شعارهاي شبه انتخاباتي روي آورده است که برخي از آن به حرف درماني ياد کرده اند.
امروز مردم از دولت در دور دوم نه انتظار حرف و وعده بلکه انجام اقدامات عملي در راستاي کاهش مشکلات از جمله آلودگي هوا را دارند و در آخر اين کارنامه دولت است که نشان دهنده کارآمدي يا عدم کارآمدي آن است. پس بهتر است تا دير نشده رئيس جمهور و کابينه دوازدهم کاري کنند و از وعده دادن، طرح سوال و ... فاصله بگيرند.
مركز پژوهش هاي مجلس: وابستگي دولت به نفت در بودجه ۹۷ افزايش يافت
مرکز
پژوهش هاي مجلس شوراي اسلامي پس از بررسي لايحه بودجه 97 اعلام کرد: وابستگي بودجه
به نفت نسبت به قانون بودجه سال 96 به ميزان يک درصد افزايش يافته و به 36 درصد
رسيده است.
مرکز پژوهش هاي مجلس در گزارشي با عنوان «بررسي لايحه بودجه سال 1397 کل کشور 18. منابع بودجه (ويرايش اول)» منتشر شده است، تاکيد کرد که به رغم دستيابي به صادرات حدود 6/2 ميليون بشکه در روز براي نفت خام و ميعانات گازي در سال جاري و چشم انداز مثبت رشد اقتصادي در سال آتي به نظر مي رسد برخي اقلام درآمدي ازجمله درآمدهاي مالياتي، به طور کامل محقق نشده و در نتيجه مي توان گفت منابع بودجه عمومي دولت در لايحه بودجه سال 1397، دچار بيش برآوردي است.
اين گزارش تصريح مي کند: منابع مالياتي در لايحه بودجه سال 1397 نسبت به قانون بودجه سال 1396، بيش از 10 درصد و نسبت به پيش بيني عملکرد سال جاري حدود 20 درصد افزايش يافته است. مقدار در نظر گرفته شده درآمدهاي مالياتي حدود 1/287 هزار ميليارد ريال است که انتظار مي رود حدود 1/241 هزار ميليارد ريال آن محقق شود.
مرکز پژوهش هاي مجلس در اين بررسي تصريح مي کند که مجموع منابع نفتي (با احتساب منابع برداشت شده از صندوق توسعه ملي) در لايحه بودجه سال 1397 نسبت به قانون بودجه سال 1396، حدود 10 درصد رشد داشته و به بيش از 1/333 هزار ميليارد ريال رسيده است که با توجه به وضعيت بازار نفت تحقق آن دور از دسترس نيست.
گزارش حاضر کسري بودجه بدون نفت را در لايحه بودجه سال 1397، حدود 1379 هزار ميليارد ريال برآورد مي کند و اذعان مي دارد که علاوه بر اين وابستگي بودجه به نفت در لايحه بودجه سال 1397 نسبت به قانون بودجه سال 1396 به ميزان يک واحد درصد افزايش يافته است و به 36 درصد رسيده است.اين گزارش خاطرنشان مي کند که در مجموع با ملاحظه شرايط اقتصادي کشور و عدم قطعيت هايي که در تحقق منابع بودجه عمومي کشور (ازجمله درآمدهايي مالياتي و ساير درآمدها) وجود دارد لازم است در تصويب رديف هاي درآمدي بودجه در مجلس شوراي اسلامي دقت شود و مجلس شوراي اسلامي ضمن پرهيز از افزايش منابع پيش بيني شده در رديف هاي بودجه اي سازوکاري پيشنهاد کند تا بخشي از مصارف بودجه عمومي تا وصول قطعي منابع به تاخير افتد.
وابستگي 40 درصدي بودجه 97 به نفت
عضو کميسيون برنامه و بودجه مجلس هم درباره موضوع وابستگي به نفت، با تاکيد بر اينکه حذف 35 ميليون نفر از دريافت يارانه ، افزايش قيمت بنزين و ماليات از نکات منفي بودجه است، گفت: در بودجه سال 97 وابستگي به نفت پارسال 32 درصد بود اما امسال اين عدد به 36 درصد رسيده است که البته اگر با دقت بررسي کنيم اين عدد بيشتر از اين است. چرا که دولت پيشنهاد کرده است که از محل صندوق توسعه ملي 32 درصد را واريز نکند و 20 درصد واريز کند و اگر اين گونه لحاظ کنيم به 40 درصد مي رسد.
مهرداد بائوج لاهوتي در گفت و گو با خبرگزاري فارس، در خصوص معايب و مزاياي بودجه 97، گفت: بودجه 97 داراي معايب و مزايايي است که اگر به معايب بودجه بخواهيم اشاره کنيم مي توان به رشد هزينه هاي جاري آن ايراد گرفت که به حدود 20 هزار ميليارد تومان رسيده است، در حاليکه طبق توافقي که با دولت صورت گرفته قرار بود هزينه هاي جاري کاهش يابد که از 252 هزار ميليارد تومان پارسال به 276 هزار ميليارد تومان افزايش يافته است.
مرکز پژوهش هاي مجلس در گزارشي با عنوان «بررسي لايحه بودجه سال 1397 کل کشور 18. منابع بودجه (ويرايش اول)» منتشر شده است، تاکيد کرد که به رغم دستيابي به صادرات حدود 6/2 ميليون بشکه در روز براي نفت خام و ميعانات گازي در سال جاري و چشم انداز مثبت رشد اقتصادي در سال آتي به نظر مي رسد برخي اقلام درآمدي ازجمله درآمدهاي مالياتي، به طور کامل محقق نشده و در نتيجه مي توان گفت منابع بودجه عمومي دولت در لايحه بودجه سال 1397، دچار بيش برآوردي است.
اين گزارش تصريح مي کند: منابع مالياتي در لايحه بودجه سال 1397 نسبت به قانون بودجه سال 1396، بيش از 10 درصد و نسبت به پيش بيني عملکرد سال جاري حدود 20 درصد افزايش يافته است. مقدار در نظر گرفته شده درآمدهاي مالياتي حدود 1/287 هزار ميليارد ريال است که انتظار مي رود حدود 1/241 هزار ميليارد ريال آن محقق شود.
مرکز پژوهش هاي مجلس در اين بررسي تصريح مي کند که مجموع منابع نفتي (با احتساب منابع برداشت شده از صندوق توسعه ملي) در لايحه بودجه سال 1397 نسبت به قانون بودجه سال 1396، حدود 10 درصد رشد داشته و به بيش از 1/333 هزار ميليارد ريال رسيده است که با توجه به وضعيت بازار نفت تحقق آن دور از دسترس نيست.
گزارش حاضر کسري بودجه بدون نفت را در لايحه بودجه سال 1397، حدود 1379 هزار ميليارد ريال برآورد مي کند و اذعان مي دارد که علاوه بر اين وابستگي بودجه به نفت در لايحه بودجه سال 1397 نسبت به قانون بودجه سال 1396 به ميزان يک واحد درصد افزايش يافته است و به 36 درصد رسيده است.اين گزارش خاطرنشان مي کند که در مجموع با ملاحظه شرايط اقتصادي کشور و عدم قطعيت هايي که در تحقق منابع بودجه عمومي کشور (ازجمله درآمدهايي مالياتي و ساير درآمدها) وجود دارد لازم است در تصويب رديف هاي درآمدي بودجه در مجلس شوراي اسلامي دقت شود و مجلس شوراي اسلامي ضمن پرهيز از افزايش منابع پيش بيني شده در رديف هاي بودجه اي سازوکاري پيشنهاد کند تا بخشي از مصارف بودجه عمومي تا وصول قطعي منابع به تاخير افتد.
وابستگي 40 درصدي بودجه 97 به نفت
عضو کميسيون برنامه و بودجه مجلس هم درباره موضوع وابستگي به نفت، با تاکيد بر اينکه حذف 35 ميليون نفر از دريافت يارانه ، افزايش قيمت بنزين و ماليات از نکات منفي بودجه است، گفت: در بودجه سال 97 وابستگي به نفت پارسال 32 درصد بود اما امسال اين عدد به 36 درصد رسيده است که البته اگر با دقت بررسي کنيم اين عدد بيشتر از اين است. چرا که دولت پيشنهاد کرده است که از محل صندوق توسعه ملي 32 درصد را واريز نکند و 20 درصد واريز کند و اگر اين گونه لحاظ کنيم به 40 درصد مي رسد.
مهرداد بائوج لاهوتي در گفت و گو با خبرگزاري فارس، در خصوص معايب و مزاياي بودجه 97، گفت: بودجه 97 داراي معايب و مزايايي است که اگر به معايب بودجه بخواهيم اشاره کنيم مي توان به رشد هزينه هاي جاري آن ايراد گرفت که به حدود 20 هزار ميليارد تومان رسيده است، در حاليکه طبق توافقي که با دولت صورت گرفته قرار بود هزينه هاي جاري کاهش يابد که از 252 هزار ميليارد تومان پارسال به 276 هزار ميليارد تومان افزايش يافته است.
