نگاه بازجویانه اوین نامه ی کیهان
سربازجو شریعت نداري به ديروزنامه هاي زنجيره اي جناح رقیب 3 دی – 96
تخم مرغ و برنج از نظر دولتمردان کالاي اساسي نيستند
سرويس سياسي روزنامه بهار در گزارشي به اظهارات خلاف واقع محمد باقر نوبخت سخنگوي دولت مبني بر اينکه دولت تحت هيچ شرايطي آماده نيست کالايي را گران کند، اشاره کرد و نوشت: «اين سخنان در حالي مطرح شد که مدتي است قيمت برخي کالاهاي اساسي در بازار افزايش پيدا کرده و روند رشد قيمت اين اقلام همچنان ادامه دارد؛ کالاهايي که در سبد هزينه خانوار نقش مهمي دارند.»
گراني بي سر و صداي 20 تا 50 درصدي کالاهاي اساسي
در بخش ديگري از اين گزارش آمده است: «گزارش هاي ميداني حاکي است که اکثر برندهاي لبني، قيمت فرآورده خود را حدود ١۰ درصد افزايش داده اند؛ علاوه بر اين طي هفته هاي اخير قيمت برنج خارجي در بازار روند افزايشي به خود گرفته و گزارش هاي ميداني نشان مي دهد قيمت هر کيسه 10 کيلويي برنج هندي طي اين مدت بين 7 تا 8 هزار تومان گران شده است...همچنين يکي ديگر از کالاهايي که طي هفته هاي اخير، قيمت آن دستخوش تغييرات زيادي بوده تخم مرغ است به طوري که در حال حاضر قيمت هر شانه تخم مرغ به حدود 15 تا 18 هزار تومان (که البته اين رقم روز گذشته به 20 هزار تومان افرايش يافت) رسيده است.
روزنامه اصلاح طلب بهار نوشت: «به نظر مي رسد مسئولان دولتي برنج، لبنيات و تخم مرغ را جزو کالاهاي اساسي بشمار نمي آورند يا اينکه از افزايش چشمگير قيمت آنها در بازار بي اطلاع هستند و خبر ندارند که روند افزايش قيمت اين اقلام همچنان ادامه دارد.»
فرافکني شگفت انگيز مدعيان اصلاحات
ناکارآمدي دولت در حل معضلات معيشتي مردم و نابساماني هاي موجود، مدعيان اصلاحات را آنچنان نگران کرد که موجب شد يکي از روزنامه هاي اصلاح طلب به جهانگيري پيشنهاد خروج از دولت را بدهد تا ضمن فاصله گذاري با روحاني، مشکلات دولت به پاي وي نوشته نشود و بتواند در انتخابات 1400 حرفي براي گفتن داشته باشد! اما ديروز همين روزنامه با فرافکني، طرح اين پيشنهاد را به منتقدان دولت نسبت داد!
پيشنهاد خروج جهانگيري از دولت را منتقدان دادند!
روزنامه آرمان ديروز در گفت وگويي نوشت: «براي بنده هنوز منشا اين طرح مبهم است و جاي سوال دارد و معتقدم اين طرح يک طرح نسنجيده، خام و البته مشکوک است... برخي گروه هاي مخالف دولت تلاش مي کنند وجهه آقاي جهانگيري را خراب کنند و يا اينکه ايشان را يکي از عناصر ايجادکننده انشقاق در دولت معرفي کنند. به همين دليل نيز در هفته هاي اخير موضوع اختلاف در نهاد رياست جمهوري و طرح خروج جهانگيري از دولت را مطرح کرده اند.»
بايد به روزنامه آرمان گزارشي را که چند روز پيش منتشر کرده بود، يادآوري کرد؛ چراکه مطرح کننده موضوع اختلاف در نهاد رياست جمهوري و پيشنهاددهنده طرح خروج جهانگيري از دولت و همين روزنامه و شماري از مدعيان اصلاحات بودند.
آرمان روز پنجشنبه 23 آذرماه سال جاري گزارشي را با عنوان «جهانگيري برود مي ماند» را منتشر کرد و زير تيتر زد: «کناره گيري معاون اول او را در سياست و 1400 مانا مي کند.»
اين روزنامه در گزارش مذکور نوشت: «صادق زيباکلام استاد دانشگاه تهران در مراسم روز دانشجو در دانشگاه اميرکبير مي گويد: «به نظرم جهانگيري بايد کنار بکشد و خود را براي انتخابات ۱۴۰۰ آماده کند.» اين واقعيت ماجراست که اگر جهانگيري تا پايان در دولت بماند بد و خوب دولت در همه عرصه ها به پاي او نيز نوشته خواهد شد. از اين رو با وجود برخي مشکلات مثل باقي بودن رکود، بيکاري، مشکلات موسسات مالي و اعتباري، صندوق هاي بازنشستگي و چالش وعده هاي بي سرانجام، جهانگيري بايد به فکر آينده سياسي خود و اصلاح طلبان باشد و راه مطلوبي برگزيند.
آرمان همچنين نوشته بود: «...يک فعال سياسي اصلاح طلب در ارتباط با کنش سياسي معاون اول رئيس جمهور در آينده اظهار داشت: من نخستين کسي بودم که پيشنهاد خروج آقاي جهانگيري از دولت را دادم. فياض زاهد به «آرمان» گفت: معتقدم که اين اقدامي درست است چون اولا آقاي جهانگيري به نسبت دولت گذشته نقش بازيگرداني و صحنه گرداني را برعهده ندارد و دفتر رئيس جمهور و معاونت اقتصادي و شايد تاحدي خود رئيس جمهور حوزه مانور عملياتي او را محدود کرده اند.»
اين يادآوري براي تصريح بر ناشايست بودن اين سبک روزنامه نگاري بجا بود، گرچه بعيد است که آرمان گزارش منتشر شده خود را فراموش کرده باشد؛ در اين صورت است که مرزهاي فرافکني جا به جا مي شود!
تعطيلي هزاران واحد توليدي در چهار ماهه منتهي به دي ماه
روزنامه اصلاح طلب جامعه فردا ديروز در گزارشي به پيش بيني درآمد مالياتي 128 هزار ميليارد توماني دولت در بودجه 97 در شرايط تعطيلي 18772 واحد صنفي طي چهار ماه اشاره کرد و نوشت: «سهم درآمدهاي نفتي در لايحه بودجه سال 97 کاهش قابل توجهي پيدا کرده درحالي که درآمدهاي مالياتي نسبت به سال جاري 12 هزار ميليارد تومان افزايش داشته است. در سال 97 قرار است از راه ماليات 128 هزار ميليارد تومان درآمد براي کشور کسب شود. اما آيا کشور زير ساخت هاي لازم را براي جذب اين هدف مالياتي دارد؟ آيا اجراي اين سياست با زير ساخت هاي فعلي کشور در زمينه پرداخت ماليات باعث آسيب به توليد ملي، کاهش اشتغال و تعطيلي واحدهاي توليدي نخواهد شد؟»
اين روزنامه در ادامه نوشت: «متاسفانه در شرايط رکود، اصناف توليدي به جاي اينکه حامي توليد باشند در حال تعطيل شدن يا توليد با حداقل ظرفيت هستند. حتي بخش اعظم تسهيلاتي که سال گذشته براي احياي کسب و کارهاي کوچک و متوسط در نظر گرفته شده بودند، صرف پرداخت معوقات توليدکنندگان به بانک ها شده و آنچنانکه بايد و شايد باعث بهبود اين کسب و کارها نشده اند... اگر صنف توليدي وجود نداشته باشد، توليدي نيز وجود ندارد که بابت آن مالياتي پرداخته شود. بنابراين دولت از کدام راه مي خواهد به درآمدهاي مالياتي بيشتر برسد.»
در بخش ديگري از اين گزارش آمده است: «از طرفي آمارهاي رسمي ارائه شده از سوي دبيرخانه هيئت عالي نظارت بر سازمان هاي صنفي کشور خبر از تعطيلي 18772 واحد صنفي توليدي در چهار ماهه منتهي به دي ماه سال جاري مي دهد. اگر اين آمار را به کل سال تعميم دهيم بايد شاهد تعطيلي 75088 واحد صنفي توليدي در يک سال باشيم. علاوه بر اين اگر طبق برآوردهاي اين دبيرخانه فرض کنيم به ازاي هر واحد صنفي در کشور، دو و نيم نفر اشتغال ايجاد مي شود. بايد گفت که در طول اين سه ماه با تعطيلي 18773 واحد توليدي، 46930 نفر به تعداد بيکاران اضافه شده است.»
جامعه فردا در پايان نتيجه گيري کرد: «تعطيلي اين تعداد واحد در طول سه ماه اتفاق خوبي نبوده و تاثير بسزايي در افزايش نرخ بيکاري خواهد داشت. حال دولت براي مقابله با اين نرخ بيکاري در شرايطي که يکي از مهم ترين نهادهاي جذب نيروي کار با کاهش اعضا مواجه است چه راهکارهايي انديشيده و با کدام پشتوانه توليدي درآمدهاي مالياتي خود را براي سال آينده افزايش داده است.»
نقش منتقدان در فشل سازي دولت!
سرمقاله روزنامه اعتماد در شماره ديروز در راستاي توجيه ناکارآمدي دولت و عدم تحقق شعارهاي انتخاباتي به تخريب منتقدان دولت پرداخت.
در اين نوشتار آمده است: «هر وقت دولت توفيق پيدا كرده و حتي بدنه مايل به اصولگرايان به دولت نظر مثبت پيدا مي كنند؛ چند وزير را استيضاح يا تخريب مي كند. اين جناح اكنون نيز در همين راستا مي كوشد. وزرا را زير سوال برده و مي خواهد كه دولت را فشل كند.»در ادامه اين نوشتار آمده است: «يكي از اهداف مخالفان مستاصل كردن دولت بود و براي رسيدن به اهداف شان حوزه سياست خارجي را به عنوان محور انتخاب كردند... استراتژي مخالفان روحاني اين بود كه از ابتداي دولت دوازدهم ساز ناكارآمد بودن دولت را كوك كنند و اجازه ندهند كه اصلاحات آغاز شده در دولت يازدهم به نتيجه برسد.»نويسنده سرمقاله اعتماد در دوره اصلاحات وزير راه و ترابري بود که توسط نمايندگان ملت در مجلس استيضاح شد. در کوتاه ترين حالت اين سرمقاله مي خواهد به مخاطب القا کند که آنچه منتقدان دولت گفته اند و مي گويند مشتي حرف نادرست است که هدفي جز تخريب دولت ندارند!
نويسنده با هدف سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدي دولت به دشمن سازي فرضي روي آورده است. چرا که اگر انصاف در کار بود و ملاک سنجش قرار مي گرفت و معيار قلم صداقت بود، اين متن چنين تقرير نمي شد. دولت تدبير و اميد دولتي بود که بيشترين همراهي را از جانب مجلس با خود شاهد بود. در مجلس نهم برجام را در 20دقيقه تصويب کردند و در مجلس دهم وزراي پيشنهادي با کمترين ميزان مخالفت بر مسند وزراتخانه نشستند. آنچه از اين متن برمي آيد اين است که از نگاه نويسنده مجلس خوب و ايده آل مجلسي است که هرگاه دولت اصلاح طلب يا همسو با اصلاح طلبان در راس کار قرار گرفت، نمايندگان ملت به «بله قربان گوهاي دولت» بدل شوند و هر روزشان را در بهارستان به مدح دولت اختصاص دهند؛ از نظارت بر عملکرد دولت چشم پوشيده و هيچ انتقاد نداشته باشند.
در فقره تخريب هم ايشان کافي بود تا به زمان دولت هاي نهم و دهم بازگردد و ببيند که هم قطاران او مرزهاي تخريب را درنورديده و براي رئيس جمهور از واژه هايي ناشايست (که بيشتر به فحش و ناسزا شبيه بود) استفاده کردند. کار به آنجا رسيد که حتي به تمسخر چهره نيز پرداختند. لازم به ذکر است که کيهان خود در سال هاي آخر دولت دهم در شمار منتقدان رئيس جمهور وقت درآمد اما اينکه رسانه هاي اصلاح طلب به جاي نقد به فحاشي روي آوردند کاري ناپسند و ناشايست بود.
به جاي هياهو دستاوردها را بنويسيد
ديگر اينکه نويسنده مدعي شده منتقدان مي خواهند دولت را فشل کنند يا فشل معرفي نمايند! اي کاش ايشان به جاي برچسب زدن و دشمن سازي فرضي دست به قلم برده و دستاوردهاي چهار و نيم سال گذشته دولت را نام مي بردند. يا اينکه تنها در وزارتخانه اي که خود ايشان نيز زماني در مسند رياستش تکيه زده بود يعني وزارتخانه راه و شهرسازي دستاوردهاي دولت را شمارش مي کردند. جالب آن است که دولت محترم تدبير و اميد پروژه هاي نيمه کاره قبلي را نيز تعطيل کرد. قابل توجه است که در مجموع 16سال دولت هاي سازندگي و اصلاحات تقريبا 370 هزار خانه ساخته شد. حال اين را با مسکن مهر مقايسه کنيد که به واسطه آن قريب به 4ميليون خانه در 8 سال يا ساخته و يا نوسازي شد.
اگر اين مدعي اصلاح طلبي تنها شماره هاي گذشته همين روزنامه اعتماد را ورق مي زد، اين گزارش را حتما مي ديد که با اين عنوان منتشر شد: «قصه هزار و يك شب طرح «اختصاصي» عباس آخوندي/ مسكن اجتماعي رويايي كه تعبير نشد» يا اينکه سرمقاله 25 آذرماه اعتماد را مي ديد که در آن يکي از هم مسلکان او به صراحت بيان کرده بود: «برنامه اقتصادي آقاي روحاني به گونه اي نبود كه اميد داشته باشيم تا در انتهاي تونل بعد از چهار سال نوري دميده خواهد شد.»
درآمد حاصل از افزايش نرخ بنزين چه مي شود؟
آرمان در يادداشتي به لزوم شفاف سازي درباره هزينه کرد درآمد حاصل از افزايش نرخ بنزين پرداخت و نوشت: «در صحبت هاي اخير رئيس جمهور عنوان شد که ما مي خواهيم درآمد ناشي از افزايش قيمت بنزين و گازوئيل را براي رفاه عمومي و ايجاداشتغال به کار ببريم. اين يک مطلب کلي است، دولت به طور مشخص بگويد که با اين پول چه کاري مي خواهد انجام دهد؟ چه تعداد تخت بيمارستاني قرار است احداث شود؟ چه تعداد مدرسه مي خواهد ساخته شود؟ چه تعداد خوابگاه دانشجويي مي خواهد ساخته شود؟ چند کيلومتر آزادراه و راه آهن قرار است ساخته شود؟
در بخش ديگري از اين يادداشت آمده است: «درخواستم از رئيس جمهور اين است که... به طور مشخص بگويند که اگر قيمت بنزين به 1500 تومان در هر ليتر رسيد با اين درآمد مازاد، چه کاري قرار است در کشور انجام شود؟... اينکه قيمت بنزين و گازوئيل را گران کند و پول آن به ناکجاآبادها برود و تنها تورم آن توسط مردم تحمل شود، اين چيزي نيست جز پاشنه آشيلي که دولت از آن آسيب خواهد ديد.»
بازي با کارت پاريس يا با منافع و امنيت ملي؟
آفتاب يزد ديروز گزارشي را با عنوان «بازي با کارت پاريس» منتشر کرد و رو تيتر زد: «چرا بايد از سفر قريب الوقوع وزير خارجه فرانسه به ايران استقبال کنيم؟»
اين روزنامه نوشت: «واقعيت محيط بين الملل امروز از ترامپي مي گويد که مقابل ايران ترمز بريده و هر روز از يک سو به دنبال اقدام عليه تهران است. اتهاماتي چون حمايت از تروريسم، نقض برجام و ارسال موشک بالستيک به يمن، روي ميز رئيس جمهور آمريکاست تا بتواند همان اجماعي که پيش از برجام عليه ايران در عرصه بين الملل ايجاد شده بود را بار ديگر خلق کند، اما آمريکا مانند سابق به اروپا نياز دارد... در اين ميان نقش فرانسه چشمگير است. اين کشور بعد از برجام بيشترين تبادلات اقتصادي را با ايران داشته و همين نشان مي دهد ما شانس بازي با کارت فرانسه را داريم.»
اميد بستن به فرانسه براي کاهش فشار بر ايران در حالي است که رئيس جمهور و وزير خارجه اين کشور در اقدامي وقيحانه، مداخله جويانه و بي شرمانه، تا به حال بارها بر لزوم فشار بر ايران بر سر توانمندي موشکي تاکيد کرده اند و در اين مسير با آمريکا کاملا هماهنگ اند و وحدت نظر دارند.
البته از مدعيان اصلاحات که مذاکره با قدرت هاي استکباري را نسخه معجزه آساي مشکلات جا زدند و توافق خسارت بار و يک طرفه هسته اي را معجزه قرن و فتح الفتوح خواندند، عجب نيست که اکنون هم بدون کمترين توجهي به عبرت هاي برجام، مسير شيفتگي خود به تمدن غرب را ادامه دهند و براي غالب کردن راهکارهاي عقيم غربگرايانه خود تلاش کنند.
سرويس سياسي روزنامه بهار در گزارشي به اظهارات خلاف واقع محمد باقر نوبخت سخنگوي دولت مبني بر اينکه دولت تحت هيچ شرايطي آماده نيست کالايي را گران کند، اشاره کرد و نوشت: «اين سخنان در حالي مطرح شد که مدتي است قيمت برخي کالاهاي اساسي در بازار افزايش پيدا کرده و روند رشد قيمت اين اقلام همچنان ادامه دارد؛ کالاهايي که در سبد هزينه خانوار نقش مهمي دارند.»
گراني بي سر و صداي 20 تا 50 درصدي کالاهاي اساسي
در بخش ديگري از اين گزارش آمده است: «گزارش هاي ميداني حاکي است که اکثر برندهاي لبني، قيمت فرآورده خود را حدود ١۰ درصد افزايش داده اند؛ علاوه بر اين طي هفته هاي اخير قيمت برنج خارجي در بازار روند افزايشي به خود گرفته و گزارش هاي ميداني نشان مي دهد قيمت هر کيسه 10 کيلويي برنج هندي طي اين مدت بين 7 تا 8 هزار تومان گران شده است...همچنين يکي ديگر از کالاهايي که طي هفته هاي اخير، قيمت آن دستخوش تغييرات زيادي بوده تخم مرغ است به طوري که در حال حاضر قيمت هر شانه تخم مرغ به حدود 15 تا 18 هزار تومان (که البته اين رقم روز گذشته به 20 هزار تومان افرايش يافت) رسيده است.
روزنامه اصلاح طلب بهار نوشت: «به نظر مي رسد مسئولان دولتي برنج، لبنيات و تخم مرغ را جزو کالاهاي اساسي بشمار نمي آورند يا اينکه از افزايش چشمگير قيمت آنها در بازار بي اطلاع هستند و خبر ندارند که روند افزايش قيمت اين اقلام همچنان ادامه دارد.»
فرافکني شگفت انگيز مدعيان اصلاحات
ناکارآمدي دولت در حل معضلات معيشتي مردم و نابساماني هاي موجود، مدعيان اصلاحات را آنچنان نگران کرد که موجب شد يکي از روزنامه هاي اصلاح طلب به جهانگيري پيشنهاد خروج از دولت را بدهد تا ضمن فاصله گذاري با روحاني، مشکلات دولت به پاي وي نوشته نشود و بتواند در انتخابات 1400 حرفي براي گفتن داشته باشد! اما ديروز همين روزنامه با فرافکني، طرح اين پيشنهاد را به منتقدان دولت نسبت داد!
پيشنهاد خروج جهانگيري از دولت را منتقدان دادند!
روزنامه آرمان ديروز در گفت وگويي نوشت: «براي بنده هنوز منشا اين طرح مبهم است و جاي سوال دارد و معتقدم اين طرح يک طرح نسنجيده، خام و البته مشکوک است... برخي گروه هاي مخالف دولت تلاش مي کنند وجهه آقاي جهانگيري را خراب کنند و يا اينکه ايشان را يکي از عناصر ايجادکننده انشقاق در دولت معرفي کنند. به همين دليل نيز در هفته هاي اخير موضوع اختلاف در نهاد رياست جمهوري و طرح خروج جهانگيري از دولت را مطرح کرده اند.»
بايد به روزنامه آرمان گزارشي را که چند روز پيش منتشر کرده بود، يادآوري کرد؛ چراکه مطرح کننده موضوع اختلاف در نهاد رياست جمهوري و پيشنهاددهنده طرح خروج جهانگيري از دولت و همين روزنامه و شماري از مدعيان اصلاحات بودند.
آرمان روز پنجشنبه 23 آذرماه سال جاري گزارشي را با عنوان «جهانگيري برود مي ماند» را منتشر کرد و زير تيتر زد: «کناره گيري معاون اول او را در سياست و 1400 مانا مي کند.»
اين روزنامه در گزارش مذکور نوشت: «صادق زيباکلام استاد دانشگاه تهران در مراسم روز دانشجو در دانشگاه اميرکبير مي گويد: «به نظرم جهانگيري بايد کنار بکشد و خود را براي انتخابات ۱۴۰۰ آماده کند.» اين واقعيت ماجراست که اگر جهانگيري تا پايان در دولت بماند بد و خوب دولت در همه عرصه ها به پاي او نيز نوشته خواهد شد. از اين رو با وجود برخي مشکلات مثل باقي بودن رکود، بيکاري، مشکلات موسسات مالي و اعتباري، صندوق هاي بازنشستگي و چالش وعده هاي بي سرانجام، جهانگيري بايد به فکر آينده سياسي خود و اصلاح طلبان باشد و راه مطلوبي برگزيند.
آرمان همچنين نوشته بود: «...يک فعال سياسي اصلاح طلب در ارتباط با کنش سياسي معاون اول رئيس جمهور در آينده اظهار داشت: من نخستين کسي بودم که پيشنهاد خروج آقاي جهانگيري از دولت را دادم. فياض زاهد به «آرمان» گفت: معتقدم که اين اقدامي درست است چون اولا آقاي جهانگيري به نسبت دولت گذشته نقش بازيگرداني و صحنه گرداني را برعهده ندارد و دفتر رئيس جمهور و معاونت اقتصادي و شايد تاحدي خود رئيس جمهور حوزه مانور عملياتي او را محدود کرده اند.»
اين يادآوري براي تصريح بر ناشايست بودن اين سبک روزنامه نگاري بجا بود، گرچه بعيد است که آرمان گزارش منتشر شده خود را فراموش کرده باشد؛ در اين صورت است که مرزهاي فرافکني جا به جا مي شود!
تعطيلي هزاران واحد توليدي در چهار ماهه منتهي به دي ماه
روزنامه اصلاح طلب جامعه فردا ديروز در گزارشي به پيش بيني درآمد مالياتي 128 هزار ميليارد توماني دولت در بودجه 97 در شرايط تعطيلي 18772 واحد صنفي طي چهار ماه اشاره کرد و نوشت: «سهم درآمدهاي نفتي در لايحه بودجه سال 97 کاهش قابل توجهي پيدا کرده درحالي که درآمدهاي مالياتي نسبت به سال جاري 12 هزار ميليارد تومان افزايش داشته است. در سال 97 قرار است از راه ماليات 128 هزار ميليارد تومان درآمد براي کشور کسب شود. اما آيا کشور زير ساخت هاي لازم را براي جذب اين هدف مالياتي دارد؟ آيا اجراي اين سياست با زير ساخت هاي فعلي کشور در زمينه پرداخت ماليات باعث آسيب به توليد ملي، کاهش اشتغال و تعطيلي واحدهاي توليدي نخواهد شد؟»
اين روزنامه در ادامه نوشت: «متاسفانه در شرايط رکود، اصناف توليدي به جاي اينکه حامي توليد باشند در حال تعطيل شدن يا توليد با حداقل ظرفيت هستند. حتي بخش اعظم تسهيلاتي که سال گذشته براي احياي کسب و کارهاي کوچک و متوسط در نظر گرفته شده بودند، صرف پرداخت معوقات توليدکنندگان به بانک ها شده و آنچنانکه بايد و شايد باعث بهبود اين کسب و کارها نشده اند... اگر صنف توليدي وجود نداشته باشد، توليدي نيز وجود ندارد که بابت آن مالياتي پرداخته شود. بنابراين دولت از کدام راه مي خواهد به درآمدهاي مالياتي بيشتر برسد.»
در بخش ديگري از اين گزارش آمده است: «از طرفي آمارهاي رسمي ارائه شده از سوي دبيرخانه هيئت عالي نظارت بر سازمان هاي صنفي کشور خبر از تعطيلي 18772 واحد صنفي توليدي در چهار ماهه منتهي به دي ماه سال جاري مي دهد. اگر اين آمار را به کل سال تعميم دهيم بايد شاهد تعطيلي 75088 واحد صنفي توليدي در يک سال باشيم. علاوه بر اين اگر طبق برآوردهاي اين دبيرخانه فرض کنيم به ازاي هر واحد صنفي در کشور، دو و نيم نفر اشتغال ايجاد مي شود. بايد گفت که در طول اين سه ماه با تعطيلي 18773 واحد توليدي، 46930 نفر به تعداد بيکاران اضافه شده است.»
جامعه فردا در پايان نتيجه گيري کرد: «تعطيلي اين تعداد واحد در طول سه ماه اتفاق خوبي نبوده و تاثير بسزايي در افزايش نرخ بيکاري خواهد داشت. حال دولت براي مقابله با اين نرخ بيکاري در شرايطي که يکي از مهم ترين نهادهاي جذب نيروي کار با کاهش اعضا مواجه است چه راهکارهايي انديشيده و با کدام پشتوانه توليدي درآمدهاي مالياتي خود را براي سال آينده افزايش داده است.»
نقش منتقدان در فشل سازي دولت!
سرمقاله روزنامه اعتماد در شماره ديروز در راستاي توجيه ناکارآمدي دولت و عدم تحقق شعارهاي انتخاباتي به تخريب منتقدان دولت پرداخت.
در اين نوشتار آمده است: «هر وقت دولت توفيق پيدا كرده و حتي بدنه مايل به اصولگرايان به دولت نظر مثبت پيدا مي كنند؛ چند وزير را استيضاح يا تخريب مي كند. اين جناح اكنون نيز در همين راستا مي كوشد. وزرا را زير سوال برده و مي خواهد كه دولت را فشل كند.»در ادامه اين نوشتار آمده است: «يكي از اهداف مخالفان مستاصل كردن دولت بود و براي رسيدن به اهداف شان حوزه سياست خارجي را به عنوان محور انتخاب كردند... استراتژي مخالفان روحاني اين بود كه از ابتداي دولت دوازدهم ساز ناكارآمد بودن دولت را كوك كنند و اجازه ندهند كه اصلاحات آغاز شده در دولت يازدهم به نتيجه برسد.»نويسنده سرمقاله اعتماد در دوره اصلاحات وزير راه و ترابري بود که توسط نمايندگان ملت در مجلس استيضاح شد. در کوتاه ترين حالت اين سرمقاله مي خواهد به مخاطب القا کند که آنچه منتقدان دولت گفته اند و مي گويند مشتي حرف نادرست است که هدفي جز تخريب دولت ندارند!
نويسنده با هدف سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدي دولت به دشمن سازي فرضي روي آورده است. چرا که اگر انصاف در کار بود و ملاک سنجش قرار مي گرفت و معيار قلم صداقت بود، اين متن چنين تقرير نمي شد. دولت تدبير و اميد دولتي بود که بيشترين همراهي را از جانب مجلس با خود شاهد بود. در مجلس نهم برجام را در 20دقيقه تصويب کردند و در مجلس دهم وزراي پيشنهادي با کمترين ميزان مخالفت بر مسند وزراتخانه نشستند. آنچه از اين متن برمي آيد اين است که از نگاه نويسنده مجلس خوب و ايده آل مجلسي است که هرگاه دولت اصلاح طلب يا همسو با اصلاح طلبان در راس کار قرار گرفت، نمايندگان ملت به «بله قربان گوهاي دولت» بدل شوند و هر روزشان را در بهارستان به مدح دولت اختصاص دهند؛ از نظارت بر عملکرد دولت چشم پوشيده و هيچ انتقاد نداشته باشند.
در فقره تخريب هم ايشان کافي بود تا به زمان دولت هاي نهم و دهم بازگردد و ببيند که هم قطاران او مرزهاي تخريب را درنورديده و براي رئيس جمهور از واژه هايي ناشايست (که بيشتر به فحش و ناسزا شبيه بود) استفاده کردند. کار به آنجا رسيد که حتي به تمسخر چهره نيز پرداختند. لازم به ذکر است که کيهان خود در سال هاي آخر دولت دهم در شمار منتقدان رئيس جمهور وقت درآمد اما اينکه رسانه هاي اصلاح طلب به جاي نقد به فحاشي روي آوردند کاري ناپسند و ناشايست بود.
به جاي هياهو دستاوردها را بنويسيد
ديگر اينکه نويسنده مدعي شده منتقدان مي خواهند دولت را فشل کنند يا فشل معرفي نمايند! اي کاش ايشان به جاي برچسب زدن و دشمن سازي فرضي دست به قلم برده و دستاوردهاي چهار و نيم سال گذشته دولت را نام مي بردند. يا اينکه تنها در وزارتخانه اي که خود ايشان نيز زماني در مسند رياستش تکيه زده بود يعني وزارتخانه راه و شهرسازي دستاوردهاي دولت را شمارش مي کردند. جالب آن است که دولت محترم تدبير و اميد پروژه هاي نيمه کاره قبلي را نيز تعطيل کرد. قابل توجه است که در مجموع 16سال دولت هاي سازندگي و اصلاحات تقريبا 370 هزار خانه ساخته شد. حال اين را با مسکن مهر مقايسه کنيد که به واسطه آن قريب به 4ميليون خانه در 8 سال يا ساخته و يا نوسازي شد.
اگر اين مدعي اصلاح طلبي تنها شماره هاي گذشته همين روزنامه اعتماد را ورق مي زد، اين گزارش را حتما مي ديد که با اين عنوان منتشر شد: «قصه هزار و يك شب طرح «اختصاصي» عباس آخوندي/ مسكن اجتماعي رويايي كه تعبير نشد» يا اينکه سرمقاله 25 آذرماه اعتماد را مي ديد که در آن يکي از هم مسلکان او به صراحت بيان کرده بود: «برنامه اقتصادي آقاي روحاني به گونه اي نبود كه اميد داشته باشيم تا در انتهاي تونل بعد از چهار سال نوري دميده خواهد شد.»
درآمد حاصل از افزايش نرخ بنزين چه مي شود؟
آرمان در يادداشتي به لزوم شفاف سازي درباره هزينه کرد درآمد حاصل از افزايش نرخ بنزين پرداخت و نوشت: «در صحبت هاي اخير رئيس جمهور عنوان شد که ما مي خواهيم درآمد ناشي از افزايش قيمت بنزين و گازوئيل را براي رفاه عمومي و ايجاداشتغال به کار ببريم. اين يک مطلب کلي است، دولت به طور مشخص بگويد که با اين پول چه کاري مي خواهد انجام دهد؟ چه تعداد تخت بيمارستاني قرار است احداث شود؟ چه تعداد مدرسه مي خواهد ساخته شود؟ چه تعداد خوابگاه دانشجويي مي خواهد ساخته شود؟ چند کيلومتر آزادراه و راه آهن قرار است ساخته شود؟
در بخش ديگري از اين يادداشت آمده است: «درخواستم از رئيس جمهور اين است که... به طور مشخص بگويند که اگر قيمت بنزين به 1500 تومان در هر ليتر رسيد با اين درآمد مازاد، چه کاري قرار است در کشور انجام شود؟... اينکه قيمت بنزين و گازوئيل را گران کند و پول آن به ناکجاآبادها برود و تنها تورم آن توسط مردم تحمل شود، اين چيزي نيست جز پاشنه آشيلي که دولت از آن آسيب خواهد ديد.»
بازي با کارت پاريس يا با منافع و امنيت ملي؟
آفتاب يزد ديروز گزارشي را با عنوان «بازي با کارت پاريس» منتشر کرد و رو تيتر زد: «چرا بايد از سفر قريب الوقوع وزير خارجه فرانسه به ايران استقبال کنيم؟»
اين روزنامه نوشت: «واقعيت محيط بين الملل امروز از ترامپي مي گويد که مقابل ايران ترمز بريده و هر روز از يک سو به دنبال اقدام عليه تهران است. اتهاماتي چون حمايت از تروريسم، نقض برجام و ارسال موشک بالستيک به يمن، روي ميز رئيس جمهور آمريکاست تا بتواند همان اجماعي که پيش از برجام عليه ايران در عرصه بين الملل ايجاد شده بود را بار ديگر خلق کند، اما آمريکا مانند سابق به اروپا نياز دارد... در اين ميان نقش فرانسه چشمگير است. اين کشور بعد از برجام بيشترين تبادلات اقتصادي را با ايران داشته و همين نشان مي دهد ما شانس بازي با کارت فرانسه را داريم.»
اميد بستن به فرانسه براي کاهش فشار بر ايران در حالي است که رئيس جمهور و وزير خارجه اين کشور در اقدامي وقيحانه، مداخله جويانه و بي شرمانه، تا به حال بارها بر لزوم فشار بر ايران بر سر توانمندي موشکي تاکيد کرده اند و در اين مسير با آمريکا کاملا هماهنگ اند و وحدت نظر دارند.
البته از مدعيان اصلاحات که مذاکره با قدرت هاي استکباري را نسخه معجزه آساي مشکلات جا زدند و توافق خسارت بار و يک طرفه هسته اي را معجزه قرن و فتح الفتوح خواندند، عجب نيست که اکنون هم بدون کمترين توجهي به عبرت هاي برجام، مسير شيفتگي خود به تمدن غرب را ادامه دهند و براي غالب کردن راهکارهاي عقيم غربگرايانه خود تلاش کنند.
