گزیده ها قسمت دوم 8 دی - 97
كاهش 27 درصدي بودجه دفاعي كشور!
در حالي لايحه بودجه 98 توسط روحاني به مجلس تقديم شد كه بودجه دفاعي كشور در حدود 27 درصد نسبت به بودجه سال جاري كاهش نشان مي دهد.
روز سه شنبه با ارائه لايحه بودجه 98 به مجلس توسط آقاي روحاني بحث و بررسي ها درباره اعداد و ارقام پيشنهادي در ميان كارشناسان و اهالي رسانه شروع شد.
يكي از موارد مورد مناقشه ارقام مربوط به بودجه پيشنهادي دفاعي كشور است كه به نظر ميانگين آن در مقايسه با سال جاري در حدود 27 درصد كاهش يافته است.
بودجه دفاعي كشور در 2 بخش در لايحه بودجه گنجانده مي شود 1- وزارت دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح 2- بودجه تقويت بنيه دفاعي حدود 90 درصد بودجه دفاعي، ذيل بودجه وزارت دفاع قرار دارد و مابقي، بعنوان بودجه تقويت بنيه دفاعي رديف ديگري دارد.
بودجه دفاعي كه ذيل رديف بودجه وزارت دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح قرار مي گيرد، شامل موارد ذيل است 1- وزارت دفاع 2- ارتش 3- سپاه 4- بسيج
5- ستادكل نيروهاي مسلح است كه به تفكيك بودجه پيشنهادي دولت براي اين نهادها را به طور جداگانه از اين قرار است:
1- بودجه ارتش بودجه مصوب سال جاري: 111/318/066/000/000 ريال و بودجه پيشنهادي براي سال آينده: 102/058/390/000/000ريال است كه بر اين اساس بودجه ارتش كاهش يافته است.
2- بودجه سپاه بودجه مصوب سال جاري:202/361/971/000/000ريال و بودجه پيشنهادي براي سال آينده: 254/718/684/000/000 ريال است كه بر اين اساس بودجه سپاه افزايش يافته است.
3- بودجه ستاد كل نيروهاي مسلح بودجه مصوب سال جاري: 29/210/606/000/000 ريال و بودجه پيشنهادي براي سال آينده: 4/627/190/000/000 ريال بوده كه بودجه ستادكل كاهش چشمگيري داشته است.
4- بودجه قرارگاه مركزي خاتم الانبيا(ص) بودجه مصوب سال جاري: 2/590/000/000/000 ريال و بودجه پيشنهادي براي سال آينده: 3/358/000/000/000 ريال است كه بودجه قرارگاه مركزي خاتم افزايش يافته است.
5- بودجه سازمان بسيج بودجه مصوب سال جاري: 13/104/843/000/000ريال و بودجه پيشنهادي براي سال آينده: 13/300/000/000 ريال است كه بر اساس آن بودجه بسيج افزايش بسيار كمي داشته است.
6- بودجه وزارت دفاع بودجه مصوب سال جاري: 68/591/635/000/000 ريال و بودجه پيشنهادي براي سال آينده: 35/971/704/000/000 ريال است كه بودجه وزارت دفاع تقريبا نصف شده است و تيتر كاهش 50 درصدي بودجه دفاعي مربوط به بودجه وزارت دفاع است.
سرجمع بودجه دفاعي پيشنهادي دولت براي سال 98، حدود 27/3 درصد نسبت به بودجه دفاعي سال جاري (هزينه اي) كاهش داشته است. 27 درصد كاهش، رقم بسيار زيادي براي نهادهاي نظامي به حساب مي آيد.
آش مديريت شستا شور شد صداي اصلاح طلبان هم درآمد
خبرگزاري اصلاح طلب كار (ايلنا) در واكنش به اظهارات رئيس جمهور مبني بر زياندهي و واگذاري شستا نوشت آيا قرار است اين مجموعه به ثمن بخس واگذار شود؟ دولت نمي تواند درباره اين مجموعه، به مثابه «مال خود» برخورد كند.
حسن روحاني روز سه شنبه هنگام تقديم لايحه بودجه به مجلس گفت: «ما ثروت و دارايي زيادي داريم اما آن را در گاوصندوق گذاشته و قفل كرديم. صندوق هاي رفاه را ببينيد به چه روزي افتاده اند. ما زماني اگر مشكل داشتيم، به سمت صندوق ها مي رفتيم. شستا بنگاه هاي زيان ده دارد و نمي تواند پشتيبان صندوق باشد. ما در اقتصاد دولتي مشكل داريم. با قولي كه وزير كار داده سال 98 سال عرضه بنگاه هاي اقتصادي و شستا به بازار سرمايه خواهد بود.
در پي اين اظهارات خبرگزاري ايلنا از قول كامبيز نوروزي حقوقدان اصلاح طلب نوشت:
بدون ترديد يكي از كانون هاي جدي و عظيم «پنهان كاري دولت»، شستاست؛ حجم سرمايه آن مشخص نيست، ميزان سود و زيان آن نيز مشخص نيست، تقريبا اصلا معلوم نيست در شستا چه مي گذرد. چه اكنون كه اين نگراني وجود دارد كه شايد شركت هاي شستا واگذار شود و چه در گذشته، هميشه در مورد عملكرد شستا ترديدهاي جدي وجود داشته است، اطلاعات پنهان بوده و هيچ زمان ميزان دقيق مايملك اين سازمان مشخص نبوده است. در واقع دارايي ملت كه در اختيار اين سازمان عظيم اقتصادي ست، در هاله اي از انواع ابهامات است و پرسش هاي بي پاسخي در اين زمينه وجود دارد.
مسئله اصلي در مورد شستا اين نيست كه الان كدام سازمان و يا كدام وزارتخانه بيشتر مداخله مي كند و قصد بهره برداري از منابع آن را دارد؛ مسئله اصلي اين است كه يك محيط اقتصادي بسيار بزرگ داريم كه در برخي شاخه ها مثل شاخه هاي دارويي واجد «انحصار» است، اما همه روابط آن در فضايي پنهان، نضج مي گيرد و به پيش مي رود.دولت با وجود تبليغات گسترده و فراواني كه در رابطه با «گردش آزاد و شفاف اطلاعات» صورت مي دهد، هيچ زمان به اصل گردش آزاد اطلاعات وفادار نبوده است.
نوروزي گفت: وقتي دولتي شعاري سر مي دهد، علي القاعده بايد به اين شعار وفادار بماند؛ علت اصلي اين عدم وفاداري هم، حضور جريان هاي بسيار پرقدرت تكنوكراتيك است كه قدرت را در دولت قبضه كرده اند و لاجرم يك قلعه هول انگيز منافع براي خودشان تمهيد كرده اند و همين ها نمي گذارند و اجازه نمي دهند كه اطلاعات شفاف منتشر شود. همين الان هيچ يك از عملكردهاي واقعي شستا منتشر نمي شود و مانع از دسترسي جامعه به اطلاعات اقتصادي مي شوند. درحاليكه شستا جزو اموال ملت است و بايد همه بدانند در آن چه روندي در جريان است.
وي افزود: نه فقط كارگران، بلكه كل جامعه بايد بداند كه الان در شستا چه مي گذرد؟ درآمد آن چيست؟ سود و زيان چقدر است؟ چه مديراني حضور دارند؟ حقوق اين مديران چقدر است و نقل و انتقالات مالي چگونه انجام مي شود؟ منتها مع الاسف، اطلاعات منتشر نمي شود. هر زمان دولت مجاب شد كه بايد «صادقانه» اطلاعات را منتشر كند و از اين حلقه هاي پنهان كه سرشار از موقعيت هاي جرم زاست، شستا را خارج كرد، اين دغدغه ها هم خاتمه پيدا مي كند.
ايلنا پرسيد: «از زمان روي كار آمدن روحاني، مدير فعلي، ششمين مدير شستاست؛ آيا اين تغييرات متناوب را مي توان در قالب منازعات جناحي و سياسي براي برخورداري از ثروت شستا، تفسير كرد؟». نوروزي پاسخ داد: معمولا تغييرات متناوب مديريتي، زاييده چند عامل درهم پيچيده است؛ يكي اينكه عزل و نصب ها بيش از اينكه ناشي از صلاحيت ها و توانمندي هاي فرد باشد، ناشي از روابط و منافع است؛ در شستا، منافع بسيار گسترده و هوس انگيزي در جريان است. بخش ديگر، ناشي از درهم ريختگي نهادي نظام حقوقي حاكم بر شستاست. ظاهرا شركت هاي شستا تحت ضوابط شركت هاي خصوصي فعاليت مي كنند اما سازمان تامين اجتماعي و شستا، از محل ثروت عمومي، تامين شده است. لذا ماهيت حقوقي شستا كاملا مبهم است و اتفاقا بخشي از اين ابهام «تعمدي» است به اين دليل كه هرجا ابهام زياد است، حكم محيط هاي تاريكي را پيدا مي كند كه در آن هر عملي مجاز است؛ بنابراين ناكارآمدي مديريت ها، منازعات قدرت و ابهامات عميق در ماهيت حقوقي شستا، عوامل جابجايي مديريت هاست و خود اين جابجايي مديريت ها، نشان دهنده ناكارآمدي و ناشايستگي سطوح بالادستي شستاست. بايد بدانيم جابجايي مدام مديريت، يكي از بدترين و زيانبارترين اتفاقاتي ست كه مي تواند براي يك سازمان عظيم اقتصادي رخ بدهد.
وي همچنين گفت: «نمي تواند» و نبايد با شستا به مثابه مال دولت برخورد كند. دولت در اين زمينه هيچ اختياري ندارد. منتها مشكل اصلي همان پنهانكاري هاي گسترده است.
كيهان يادآور مي شود آقاي روحاني توضيح نداده كه چرا در 5 سال، شش مدير شستا تغيير كرده اند و چرا اين شركت به زيان دهي رسيده اما دولت ظرف 5 سال گذشته دست روي دست گذاشته است. بنابر اعلام لطفي مديرعامل شستا، ارزش معاملات اين مجموعه بزرگ 2 درصد كل اقتصاد كشور را شامل مي شود.
ظريف: برجام را به معيشت گره زديم تا مطالبات براي انعقاد برجام بالا برود!
تصريح وقيحانه محمدجواد ظريف مبني بر فريب اقتصادي مردم در برجام، سزاوار توبيخ وي و ديگر دولتمردان مسئول، در مجلس و دستگاه قضايي است.
محمدجواد ظريف اخيرا در مصاحبه با روزنامه خراسان با رد اين كه اهداف برجام، اقتصادي بود، گفت: بايد دو موضوع را از هم جدا كنيم. يكي از اهداف راهبردي ما از برجام و ديگري مابه ازاهاي اقدامات ما و غرب. بله غربي ها بايد هزينه مي دادند كه آن هزينه اقتصادي بود. آن زمان يك معادله اي درست شد بين اقدامات ما و اقدامات غربي ها، اقدامات ما هسته اي بود و اقدامات آن ها اقتصادي، بنابراين در اين كه غربي ها در انجام تعهدات خود كوتاهي كردند، شكي نيست.
اما اين واقعيت به اين معني نيست كه هدف از برجام اقتصادي بود. اصلا اين طور نيست. مذاكرات ما درباره برجام تا فروردين 94 (يعني سه ماه قبل از توافق نهايي برجام) صرفا هسته اي و امنيتي بود. آقاي دري اصفهاني كه واقعا هم خدمات شاياني به برجام كرد در فروردين 94 در لوزان وارد مذاكرات شد يعني تا آن زمان ما بحث تخصصي اقتصادي نمي كرديم. بحث هاي هسته اي، امنيتي و خارج شدن از شوراي امنيت بحث هاي اصلي ما بود و اين كه كسي بگويد هدف برجام اقتصادي بود با واقعيات و خطوط قرمزي كه براي ما ترسيم شده بود، نمي سازد.
(برخلاف اين ادعاي ظريف، آقاي روحاني در روز اعلام توافق برجام، تصريح كرد كه همه تحريم هاي بانكي و مالي بالمره در روز اجراي توافق برداشته خواهد شد. او همچنين گفته بود تحريم ها بايد برداشته شود تا مشكل توليد و اشتغال و رونق اقتصادي و آب خوردن مردم و آلودگي هوا برطرف شود. همچنين رونق بخشيدن به اقتصاد ازطريق توافق به حدي كه مردم بي نياز از يارانه شوند، از شعارهاي دولت بود. همچنين حاميان دولت مدعي بودند هر روز تاخير در اجراي برجام چند صد ميليون دلار خسارت به همراه دارد).
ظريف در ادامه ضمن تحريف واقعيت هاي مسلم مدعي شد: اين كه ما بياييم صورت مسئله را عوض كنيم و بگوييم هدف برجام رفع تحريم ها بود و ما نرسيديم درست نيست. هدف برجام چيز ديگري بود كه حاصل شد. وظيفه اروپا و آمريكا رفع تحريم ها بود كه به خصوص آمريكايي ها نشان دادند طرف مذاكراتي خوبي نيستند. اين به آن معنا نيست كه دوباره هدف برجام را بازتعريف كنيم. اما اشكال اين است كه در داخل، دولت برجام را با اقتصاد و معيشت مردم گره زده است. شايد به دليل فشارهاي برخي محافل داخلي كه مي خواستند فرايند برجام طي شود، دولت مجبور شد كه سرنوشت برجام را با اوضاع اقتصادي مردم گره بزند تا مطالبات را براي انعقاد توافق بالا ببرد. به نظر مي رسد اين نقطه انحراف باشد و الان ادبياتي كه تثبيت شده اين است كه هدف برجام اقتصاد بوده و چون نرسيديم برجام شكست خورده است.
اذعان به بالا بردن مطالبات عمومي براي انعقاد (به هر قيمت توافق)، اعتراف به خيانت ديگري هم هست و آن اينكه بدين ترتيب با يك دروغ و تبديل آن به مطالبه عمومي، عملا كشور را در عرصه مذاكره و چانه زني، پيشاپيش خلع سلاح كرده و در مقابل دشمن، مجبور وانمود كرده اند!
مرعشي: روحاني تندروي كرد و مجبور شد عقب نشيني كند
سخنگوي حزب كارگزاران مي گويد روحاني در انتخابات و پس از آن تندروي كرد و به خاطر همين اشتباه مجبور به عقب نشيني شد.
حسين مرعشي به روزنامه آرمان گفت: آقاي روحاني احساس كرد براي انتخابات نياز دارد كه مقداري تهاجمي عمل كند، لذا احساسش به تهاجم مثبت شد. بعد از انتخابات نيز اين را ادامه داد كه البته اين اشتباه را هم دوستان اصلاح طلب ما در مجلس ششم مرتكب شدند و هم آقاي روحاني بعد از راي در 96، بايد به اين نكته توجه كرد كه در دوره انتخابات وقتي شما تهاجم مي كنيد و راديكال مي شويد حداكثر تهاجمتان به طرف مقابل كه كانديداي ديگري از جريان رقيب است باز مي گردد، اما زماني كه پس از انتخابات اين تهاجم را ادامه مي دهيد طرف شما ديگر كانديداي شكست خورده نيست، بلكه شما با نظام طرف هستيد. لذا محيط تغيير مي كند و به نظر من آقاي دكتر روحاني متوجه اين ظرافت نشد كه محيط بعد از پيروزي با محيطي كه وي در آن قرار داشت تفاوت كرده بود. تندي هاي آقاي روحاني پس از انتخابات وي را بعدا با محدوديت هاي جدي مواجه كرد كه مجبور به عقب نشيني شد تا آن را جبران كند و اين عقب نشيني ها خلاف انتظار بود.
وي همچنين گفته است: آنچه من تا امروز فهميدم شايد آقاي روحاني چشم انداز روشني براي آينده ايران ندارد. رئيس جمهور در دولت نخستش هدف مشخصي را تعقيب مي كرد، كه برجام را به نتيجه برساند لذا ايستادگي كرد و خوب هم به نتيجه رسيد. در دولت دوم من هنوز نتوانستم بفهمم كه هدف و چشم انداز آقاي روحاني چيست. البته ممكن است وجود داشته باشد، اما از سخنان و مواضع رئيس جمهور، معاون اول و وزرا نمي توانيم بفهميم كه دولت به دنبال چيست. به نظر من پس از برخوردي كه آمريكايي ها با برجام كردند و 4 نيز تاكنون رفتار شايسته اي نداشته، الان به نظر مي آيد كه سياست دولت اداره مطلوب كشور در شرايط بحران است.
