هراس اسرائیل از باران موشکها فقط حزبالله، 190 هزار موشک! 11-بهمن-99
چرا اوین نامه کیهان به جای کرکری خوانی با موشک های
اهدایی صلواتی پاسداران جنایتکار می
خواند که به حزب الشیطان لبنان داده شده و
حال مانور تبلیغاتی قدرت نمایی پوچ مقابل اسراییل داده شده
است؟ چرا گفته نمی شود آیا این
موشک های اهدایی به حزب الشیطان لبنان قوی تر از موشک دوربردی است که پاسداران
جنایتکار در ادامه شعار بیش از 4 دهه
نابودی اسراییل که سر دادند بر بدنه موشک دور برد هنگام پرتاب به خط عبری بر بدنه اش محو اسراییل از کره
زمین نوشته شده بود در حالی که اسراییل نه اسناد مربوط به برنامه
هسته ای را از تهران به اسراییل برد وسپس افشاگری کرد که رهبر ام الفساد وهمه کارگزاران و فرماندهان
پاسدار جنایتکار و... اعتراف کردند پاسدار فخری
زاده دانشمند مغز هسته ای شان در جاده دماوند از سوی عوامل نفوذی اسراییل ترور کرد . حال بماند که سپاه قدس جرأت هیچگونه واکنشی مقابل تهاجمات کوبنده
موشکی جنگنده های نظامی اسراییل به پایگاه هایش در سوریه را ندارد؟ حال مشخص شد
کدام کشور از دشمن خود هراس دارد و چرا وارونه گویی آشکار می شود؟
رئیس ستاد مشترک اسرائیل هشدار داد؛ اگر
جنگی با ایران اتفاق بیفتد، بارانی از موشک بر سر شهرهای اسرائیل فرود خواهد آمد.
به گزارش رادیو اسرائیل، ژنرال آویو کوخاوی ضمن سخنرانی در گروه تحقیقاتی
وابسته به موسسه «مطالبات امنیت ملی اسرائيل» گفت: اسرائیل با تهدیدهای فزاینده
ایران و گروههای شبه نظامی وابسته به آن روبهرو است. او با استناد به دادههای
اطلاعاتی تأکید کرد حکومت ایران به تلاشهای خود برای تقویت توان نظامی ادامه میدهد.
آویو کوخاوی هشدار داد که در صورت وقوع جنگ با ایران تبعات آن دردناک خواهد بود.
او تهدیدهای موشکی ایران را جدی خواند و گفت که اگر جنگی در بگیرد جمهوری اسلامی
ایران و گروه های نیابتی آن قادرند بارانی از موشک و راکت به روی شهرها و
غیرنظامیان اسرائیلی پرتاب کنند.
کوخاوی اضافه کرد که بر اساس برآوردهای ارتش اسرائیل، حزبالله لبنان به
تنهایی دارای ١٩٠ هزار موشک و راکت و صدها موشک نقطهزن است و قادر است در صورت
وقوع جنگ روزانه هزار راکت و موشک به روی اسرائیل شلیک کند.
او گفت بخش بزرگی از فعالیتهای ارتش اسرائیل در جریان سال گذشته میلادی بر
جبهه شمال یعنی در لبنان و سوریه متمرکز بوده است. کوخاوی گفت که هدف اسرائیل از
این فعالیتها جلوگیری از استقرار نظامی ایران در سوریه و همچنین ممانعت از انتقال
سلاحهای پیشرفتۀ ایران به متحدان و گروههای نیابتی این کشور در کل منطقه بوده
است.