دروغ نامه ی کیهان 4 شنبه 12 مهره ماه سال 1391

نقد وبررسی : (يادداشت روز)دروغ نامه ی کیهان " اطلاعات - عمليات جنگ 60 ساله "  

"اکنون که رئیس جمهور متوجه شده تاریخ مصرفش تمام شده است و مقصر شرایط بحرانی اقتصاد ورشکسته وافزایش تورم وگرانی و روند صعودی قیمت ارز وطلا شناخته می شود به خودش آمده است که چگونه آلت دست یا قربانی اهداف هسته ای شده است .زیرا که وی بود که پس از رئیس جمهور شدن در تور سفرهای استانی در رأس خواست وسخنرانی هایش دفاع از پروژه هسته ای بود و تأکید می کرد انرژی هسته ای حق مسلم ماست و موضع مخالفت  رادیکالی علیه قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل اتخاذ می کرد و آن را ورق پاره های بی ارزش بیش نمی دانست .در حالی که این موضع گیری خواست مشترک رهبر وسپاه پاسداران کودتاگر بوده است .ولی پاداش این چنین طوطی و بلندگو بودنش در 7 سال گذشته برای اینان تبدیل به متهم شدن شرایط نابسامانی های اقتصادی  موجود و افزایش بی ترمز و دنده قیمت دلار و ارز و سکه های طلای کنونی شده است .مهمتر اینکه دومین رو دستی که پاسدار احمدی نژاد از سوی رهبر و ولی فقیه خورده وکلاه گشاد برسرش رفته است. کیش دادن مستمر وی بسوی رفسنجانی وفرزندان وی بوده است . زیرا ضعیف شدن  دوجانبه وهمسوی رفسنجانی ومشاوران نزدیک رئیس جمهور به اتهام جریان انحرافی درون دولت بازی باخت- باخت برای احمدی نژاد  بود وبرد- برد یا 2 برهیچ به نفع رهبر و پاسداران کودتا گر شده است.."

قلم بر دست یادداشت روز نویس که هم لهجه پاسدار سرباز جو شریعتمداری است با فاکتور گرفتن از همکاری آخوند کاشانی با کودتاگران استعمار وارتجاع دربار علیه زنده یاد مصدف روی سخن به احمدی نژاد رئیس جمهور انتقاد کرده است که چرا وی در سفر اخیر خود پیشنهاد مذاکره به آمریکا داد. در صورتی  ولی پذیرفته نشد . در ادامه برای اینکه احمدی نژاد را شیر فهم کند آویزان به مصدق وکودتای ننگین 32 شده ونتجیه گرفته است آمریکا حتی به مصدق سکولارهم رحم نکرد. البته هدف از این نقل قول دفاع کردن از تحریم ها و پروژه ی اتمی است که در پوشش نمایندگی ملت یدک کشیدن از جانب آنان  ادعا کرده مقابل دشمن خارجی ایستاده اند. امااگر بر اساس ادعای هم لهجه سربازجو شریعتمداری ملت در کودتای 22 خرداد88 شرکت کرد و40 میلیون رأی داد و از کودتاگران ورژیم فاشیستی مذهبی کودتایی حمایت نمود؟ سئوال است پس برای چه پس از کودتای 22 خرداد88  تظاهرات  میلیونی وضد حکومتی  ملت معترض در خیابان ها با فریاد مرگ بر دیکتاتور سر دادند ؟ همینطور کودتاگران با اینان چگونه بر خورد و رفتار کردند؟ بعلاوه برای چه دو تن از رهبران رقیب مدعی اصلاح طلب بیش از یک ونیم سال است در حصر خانگی بسر می برند؟ بهرحال اگر هم لهجه پاسدار شریعتمداری که نماینده و سخنگوی ملت شده است مدعی شده که  ملت باید شرایط سخت طاقت فرسای تحمیل شده ناشی از رشد لجام گسیخته ی تورم وگرانی را تحمل کند زیراکه مرتبط به عدم توقف غنی سازی اورانیوم  وتأکید بر پیگیری اهداف نظامی هسته ای از سوی رهبر ولی فقیه است . اگر چنانچه این ادعای ملت داشتن وی دیمی وغیر واقعی و از موضع فرصت طلبی نمی باشد و مدعی به گفته خود باور دارد که ملت هم  مقابل تحریم های دشمن استقامت  می کند .هم اینکه دفاع از پروژه هسته ای می نماید .چرا زحمت پیشنهاد بر گزاری یک نظر سنجی آزادانه را نمی دهد تا مشخص شود ملت ایران چگونه در این مورد فکر می کند .آنگاه از موضع نمایندگی وسخنگوی ملت نظر بدهد؟البته وی اینگونه ادعای وارونه کرده است تا با تناقض گویی هم از سخنان روز گذشته رئیس جمهور  پیرامون تحریم وافزایش قیمت ارز ودلار وسکه طلا و گرانی ها دفاع  وهم انتقاد کرده باشد . زیرا که قرار نیست چاقو دسته ش را ببرد .برای اینکه  وی از رهبر در دفاع از پروژه ی هسته ای واهداف نظامی آن دفاع می کند که رهبرتأکید کرده تحریم ها ربطی به گرانی ها ندارد. در صورتیکه اکنون که رئیس جمهور متوجه شده تاریخ مصرفش تمام شده است و مقصر شرایط بحرانی اقتصاد ورشکسته وافزایش تورم وگرانی و روند صعودی قیمت ارز وطلا شناخته می شود به خودش آمده است که چگونه آلت دست یا قربانی اهداف هسته ای شده است .زیرا که وی بود که پس از رئیس جمهور شدن در تور سفرهای استانی در رأس خواست وسخنرانی هایش دفاع از پروژه هسته ای بود و تأکید می کرد انرژی هسته ای حق مسلم ماست و موضع مخالفت  رادیکالی علیه قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل اتخاذ می کرد و آن را ورق پاره های بی ارزش بیش نمی دانست .در حالی که این موضع گیری خواست مشترک رهبر وسپاه پاسداران کودتاگر بوده است .ولی پاداش این چنین طوطی و بلندگو بودنش در 7 سال گذشته برای اینان تبدیل به متهم شدن شرایط نابسامانی های اقتصادی  موجود و افزایش بی ترمز و دنده قیمت دلار و ارز و سکه های طلای کنونی شده است .مهمتر اینکه دومین رو دستی که پاسدار احمدی نژاد از سوی رهبر و ولی فقیه خورده وکلاه گشاد برسرش رفته است. کیش دادن مستمر وی بسوی رفسنجانی وفرزندان وی بوده است . زیرا ضعیف شدن  دوجانبه وهمسوی رفسنجانی ومشاوران نزدیک رئیس جمهور به اتهام جریان انحرافی درون دولت بازی باخت- باخت برای احمدی نژاد  بود وبرد- برد یا 2 برهیچ به نفع رهبر و پاسداران کودتا گر شده است .آنگونه که احمدی نژاد مجبور به اعتراف شده وبه نقش تحریم ها وخبر گزاری دروغ پرداز پاسداران فارس در به وجود آمدن شرایط نابسامان اقتصادی وآشفته بازار موجود در کنفرانس خبری اش اشاره کرد. بهرصورت هم لهجه پاسدار شریعتمداری در ادامه روضه خوانی نقل قول کردن از رهبر تلاش کرده است تا به احمدی نژاد تفهیم کند .نق علیه خودی زدن ومقصر جلوه دادن شان راه ورسم دشمن شناسی وتوی زمینش بازی نکردن نیست . برای اینکه رئیس جمهور باید هوشیار باشد وبداند که فتنه گراني مجرم تر از قاتلان هستند. با اين محافل نبايد ذره اي ترحم که مبارزه كرد:

ملت ما نه فقط امروز كه در دهه 1330 هنگامي كه براي ملي كردن صنعت نفت قيام كرد و خواست دسترنج خود را مالك باشد و نان خود را بر سر سفر خويش بگذارد و بي منت اجنبي بخورد، مغضوب مستكبران واقع شد و همان روزگار در معرض تحريم ها قرار گرفت. ملت ما آن روز هنوز مانند امروز خباثت آمريكا را نديده بودند.. نخست وزير وقت دكتر محمد مصدق به ايالات متحده به چشم دوست مي نگريست و اميد داشت او ميان ايران و انگليس واسطه شود. اما آمريكا همان روزگار به ملت ما رحم نكرد و طرح عمليات آژاكس (كودتاي 28مرداد 1332) را مشتركا با انگليس ريخت. آمريكا و انگليس حتي به مصدق سكولار و لائيك رحم نكردند كه استاندارد محض آنها، نوكرصفتاني مانند رضاخان و محمدرضا پهلوي و تقي زاده و فروغي و رزم آرا و زاهدي و هويدا بودند. قريب 30 سال پس از كودتاي 28مرداد، مأموران سازمان سيا مكرر از زبان رابرت گيتس شنيدند- و بعدها برخي از آنها در مطبوعات اروپايي نقل كردند- كه «ايراني ميانه رو و معتدل وجود ندارد. ما پس از انقلاب مدت هاست دنبال افراد ميانه رو مي گرديم اما ايراني خوب، ايراني مرده است»!تنها امروز نيست كه حربه تحريم ها را براي به زانو در آوردن ملت ما و به هم ريختن ثبات ايران به كار گرفته اند. نيش آنان هم از ره كين و هم اقتضاي طبيعت تغييرناپذير استكباري آنهاست. دشمن اما اين بار با شيوه پيچيده تري به جنگ ملت ما آمده است؛ اينكه جماعت ايراني را درگير معارضه با خود كنند. حرف هاي سه روز پيش آويگدور ليبرمن وزير خارجه رژيم صهيونيستي در مصاحبه با روزنامه هاآرتص قابل توجه است. «تاثير تحريم ها عليه ايران به درجه اي رسيده كه تا تابستان آينده و برگزاري انتخابات رياست جمهوري در اين كشور، مردم عليه حكومت اسلامي قيام كنند زيرا تحريم ها و تنگناي اقتصادي مردم را به جان مي آورد. تحريم ها مي تواند به اپوزيسيون كمك كند تا مانند سال 2009 دست به تظاهرات بزند. وظيفه غرب اين است كه در چنين صورتي چه از نظر اقتصادي و چه سياسي از اپوزيسيون حمايت كند.اما هنوز هم يك گير بزرگ پيش پاي دشمن وجود دارد. اين گير و گره بزرگ، باور و استقامت ملت ايران است كه جاي دوست و دشمن را - برخلاف برخي رجال و گروه هاي سياسي- اشتباه نمي گيرد. همه جا صحبت از قيمت دلار و سكه است، همه از گراني مي نالند و هيچ كسي نيست كه تركش آن را مزه مزه نكرده باشد. اما واقعا خط قرمز آنها كجاست؟ دلار چه قدر بشه اعتراض مي كنن؟ پاسخ اين است: مردم ايران خط قرمز ندارند حتي اگر دلار به 7-6هزار تومان برسد!كاش آنها اين اعتراضي رو كه براي هتك حرمت به ساحت پيامبرشون مي كردند، در قبال قيمت ارز و دلار مي كردن» و «چرا مردم به خيابانها نمي ريزند؟ آخه يعني چي؟!! مردم صبور!!! مردم غيور!!! مردم انقلابي!!! مردم بدبخت!!! مردم [...]!!! مردم[...]... هيچ جاي كره زمين مردمي مثل اين مردم[...] وجود نداره». ملت ما، همان ها كه سر زندگي خويش را در 22خرداد88 با حضور 40 ميليوني پاي صندوق ها رأي - و فارغ از اينكه به فلان نامزد رأي دادند يا بهمان نامزد- به رخ دشمن كشيدند و بالاتفاق روز نهم در همان سال پاي غيرت حسيني خويش ايستادند، خوب مي فهمند كه كشور ما نه امروز و نه سالها و دهه هاي اخير كه دست كم يك قرن است با جنگ و تعدي و تعرض دشمناني قسم خورده طرف است؛ دشمناني كه به دروغ مي گويند تحريم ها، هوشمند است و صرفا حاكميت يا حوزه هاي دخيل در حوزه هسته اي را هدف قرار داده اند اما انتقام اصلي را از ملت ايران مي گيرند. در اين ميان يك سوال مهم وجود دارد و آن اينكه آيا رجال سياسي و سران طوايف و گروه ها و حلقه هاي سياسي نيز به اندازه مردم نجيب و فهيم ما، به حقيقت اين جنگ و لوازم و اقتضائات آن باور دارند؟ اين نوشته بر آن نيست كه سهم تحريم ها در چالش اقتصادي موجود را تماما انكار يا همه مسئوليت اين چالش را متوجه دشمني دشمن كند. طبعا در ريشه يابي تلاطم اقتصادي اخير مي توان عواملي نظير تحريم هاي خارجي، سودجويي زالوصفتان اقتصادي، عمليات رواني و رسانه اي همه بدخواهان، حلقه ها و محافل فتنه گر معارض، رقابت ها و تسويه حساب هاي كم مايه سياسي، و بي تدبيري و كوتاهي و كج فهمي برخي متوليان امر را فهرست كرد. اما قبل از مشخص كردن ميزان سهم هر يك از اين عوامل، مسئله اين است كه آيا سياستمداران و گروه هاي سياسي ميدان جنگ را درست شناسايي كرده اند؟ تعبير رهبر حكيم انقلاب در اين زمينه خواندني و انديشيدني است. «بنده بارها اين جبهه هاي سياسي و صحنه هاي سياسي را مثال مي زنم به جبهه جنگ. اگر شما تو جبهه جنگ نظامي، هندسه زمين در اختيارتان نباشد، احتمال خطاهاي بزرگ هست. براي همين هم هست كه شناسايي مي روند. يكي از كارهاي مهم در عمل نظامي، شناسايي است؛ شناسايي از نزديك كه زمين را بروند ببينند؛ دشمن كجاست، چه جوري است، مواضعش چگونه است، عوارضش چگونه است، تا بفهمند چه كار بايد بكنند. اگر كسي اين شناسايي را نداشته باشد، ميدان را نشناسد، دشمن را گم بكند، يك وقت مي بيند كه دارد خمپاره اش را، توپخانه اش را آتش مي كند به طرفي كه اتفاقا اين طرف، طرف دوست است نه طرف دشمن. نمي داند ديگر. عرصه سياسي عينا همين جور است. اگر بصيرت نداشته باشيد، دوست را نشناسيد، دشمن را نشناسيد، يك وقت مي بينيد آتش توپخانه تبليغات شما و گفت و شنود شما و عمل شما به طرف قسمتي است كه آنجا دوستان مجتمعند نه دشمنان.» مسئله فقط اين نيست كه كسي اين واقعيت را بفهمد كه كشور در مواجهه با دشمن در موقعيت پيروز بدر و خيبر است يا متوجه نشود و مثلا تصور كند ما در وضعيت شعب ابيطالب هستيم. مسئله اين است كه موقعيت جنگ بدر و خيبر با وجود پيروزي، فارغ از مجاهدت و خطرپذيري و مواجهه با دشمن نبود همان گونه كه مسلمانان صدر اسلام در مضيقه تكرارناشدني شعب ابيطالب كه چند نفر با يك دانه خرما و در حد چشيدن طعم آن و بستن سنگ به شكم خويش سر مي كردند، اسير و تسليم فشار دشمن نشدند و در موضع استقامت قرار گرفتند نه آن كه به سياق آقاي الف يا ه - يا هر اسم ديگري با هر حرف الفبا كه آغاز شود- خيال كنند با ابراز ضعف و كليد گشايش مشكلات را در كج كردن گردن به سوي آمريكا دانستن، دشمني زورگويان جهاني با ملت ايران پايان مي پذيرد. مسئله مهم اين است كه برخي حريفان و رقيبان سياسي چند هزينه را يكجا به كشور و ملت و نظام تحميل مي كنند، يكبار آنجا كه رقابت و تسويه حساب با يكديگر را به مرز عداوت مي رسانند و باعث غفلت از دشمن مي شوند، بار دوم آنجا كه اين رقابت و عداوت را به متن مصالح ملي و منافع مردم مي كشانند و براي به كرسي نشاندن لجوجانه موضع خود، منافع عمومي را گروگان مي گيرند يا بدان لطمه مي زنند و بار سوم آنجا كه هر كدام ولو به لهجه و ادبيات خاص خود اما با يك منطق مشترك، انفعال مقابل دشمن را جايگزين مقاومت و مجاهدت و ايثار و از خودگذشتگي مي كنند.اين گيرها و گره هاي شخصي است كه يكبار رقباي سياسي را تبديل به دشمن يكديگر- از جيب مصالح و منافع عمومي- مي كند و يكبار ديگر همان ها را مشتركا اسباب گستاخي و طمع دشمن مي گرداند. و تا اين گير و گرفتاري هاي شخصيتي و روحي مداوا نشود، نه در دشمني رقبا و نه در همزباني آنان با هم خيري پديدار نخواهد شد. و اين چنين مي توان گفت بيراه نيست كه تحليل گراني بگويند فلان سياستمدار با وجود معارضه جدي با ديگري، جاده صاف كن وي شده و دومي با وجود آن كه سالها پيش چوب افراطيون را خورد، به اعتبار گيرها و درگيري هاي مشابه روحي، در زمين و نقشه افراطيون بازي مي كند و اين طيف سوم، امروز طعمه گروهك هايي شده اند كه دهه اول انقلاب سايه شان را به خاطر نوكري سفارت آمريكا با تير مي زدند. تازه حلقه چهارم مي شوند مدعيان طرفداري از دكتر مصدق كه با همه ضعف ها و كج فهمي ها، از سوي آمريكا و انگليس تحمل نشد؛ كه ايراني خوب، ايراني مرده است. مگر اين كه نوكر باشد و البته حساب و حرمت نوكر خائن به قوم و قبيله خود، نزد اغيار معلوم است!اين نوشته در مقدمات خود ماند. اگر ملت و كشور و نظام ما در متن يك جنگ چند لايه و پيچيده قرار دارد- كه ترديدي در اين باره نيست- بايد گفت لازمه هر جنگ؛ 1- جدا كردن صفوف خودي و دشمن 2- شناسايي ميدان و جمع آوري اطلاعات 3- تدبير جمعي 4- هم پشتي و همدلي و در اولويت قرار دادن تهاجم دشمن 5- پيش بيني رفتار طرف مقابل و تدارك لازم 6- پيشدستي و زدن ضربه به دشمن است. تلاطم و چالش اقتصادي اخير به چاره جويي هايي شامل تدابير اقتصادي براي تنظيم بازار و تدابير سياسي و امنيتي براي زدن سرپنجه تروريست هاي اقتصادي نيازمند است. صرف سرزنش و متهم كردن يكديگر يا مسئوليت اين كارزار را به دوش يكديگر انداختن و خوار كردن هم، راه تروريست ها و مهاجمان را سد نمي كند. هر دستي كه در بازار و محيط اقتصادي ما اقدام به اخلال و تخريب مي كند، كار پياده نظام دشمن و ستون پنجم او را مي كند. بايد اين تحركات را براي عوامل آن هزينه دار كرد.حلقه هاي مافيايي كه خون مردم مستضعف را به شيشه مي كنند تا زبان دشمن عليه آنان دراز شود، فتنه گراني مجرم تر از قاتلان هستند. «الفتنه اكبر من القتل» و «الفتنه اشدّ من القتل». با اين محافل نبايد ذره اي ترحم كرد. در كنار آرامش بخشي به بازار و كاربست تدابير تسكين دهنده، نبايد با عوامل عفونت مجامله نمود"

هوشنگ بهداد

http://www.kayhannews.ir/910712/2.htm#other200

دروغ نامه ی کیهان 4 شنبه 12 مهره ماه سال 1391

اطلاعات - عمليات جنگ 60 ساله (يادداشت روز)