گزیده ها قسمت دوم 20 آذر - 96
عارف: هتك حرمت عاشوراي 88 را محكوم مي كنيم /ماجراي سال 88 توطئه اي بود كه ريشه خارجي داشت
عارف: هتك حرمت عاشوراي 88 را محكوم مي كنيم /ماجراي سال 88 توطئه اي بود كه ريشه خارجي داشت
رئيس فراکسيون اميد در مجلس شوراي اسلامي با تاکيد بر اينکه هتک حرکت عاشوراي 88 را محکوم مي کنيم، گفت: آن هتک حرمت هاي 88 توطئه بود و مبناي ما صحبت هاي رهبري است که ريشه فتنه گري را در خارج از کشور مي دانند نه در داخل.
محمدرضا عارف در جمع دانشجويان دانشگاه شهرکرد با اشاره به اظهارات اخير رئيس جمهور آمريکا، گفت: بي تدبيري ترامپ با تدبير ملت هاي اسلامي بايد برطرف شود.
وي با اشاره به 16 آذرماه و روز دانشجو، ابراز داشت: جنبش دانشجويي تاريخ رسمي 74 ساله و ريشه در ارزش هاي اسلامي دارد، اين جنبش همواره در حل بحران هاي کشور پيش قدم بوده، راه آن با راه رهبري گره خورده است و در راستاي منويات ايشان قدم برمي دارد.
عارف با اشاره به اينکه وظيفه دانشجو علم آفريني است، توضيح داد: دانشجو بايد علم را به ثروت و فناوري تبديل کند و جنبش دانشجويي بايد برنامه راهبردي براي دهه پنجم داشته باشد چرا که مديران دهه آينده همين دانشجويان امروز هستند.
رئيس فراکسيون اميد مجلس شوراي اسلامي تصريح کرد: عليرغم اختلاف نظرها بايد همه تشکلات دانشجويي وفاق داشته باشند، روي تاکتيک ها اختلاف هست اما روي رويکردهاي کلي يک نظر مشترک وجود دارد.
به گزارش فارس، عارف با تاکيد بر اينکه هتک حرمت عاشوراي 88 را محکوم مي کنيم، بيان داشت: هتک حرمت هاي 88 توطئه بود، هتک حرمت عاشوراي 76 هم توطئه بود و بايد در قبال هر دو موضع گرفت؛ مبناي ما صحبت هاي رهبري است که ريشه فتنه گري را در خارج از کشور مي داند نه در داخل.
وي ادامه داد: ما اعتدال را گفتمان نمي دانيم، اعتدال يک رويداد است و يک روشي است که در دهه فعلي ضرورتي براي پيشرفت محسوب مي شود.
محمدرضا عارف در جمع دانشجويان دانشگاه شهرکرد با اشاره به اظهارات اخير رئيس جمهور آمريکا، گفت: بي تدبيري ترامپ با تدبير ملت هاي اسلامي بايد برطرف شود.
وي با اشاره به 16 آذرماه و روز دانشجو، ابراز داشت: جنبش دانشجويي تاريخ رسمي 74 ساله و ريشه در ارزش هاي اسلامي دارد، اين جنبش همواره در حل بحران هاي کشور پيش قدم بوده، راه آن با راه رهبري گره خورده است و در راستاي منويات ايشان قدم برمي دارد.
عارف با اشاره به اينکه وظيفه دانشجو علم آفريني است، توضيح داد: دانشجو بايد علم را به ثروت و فناوري تبديل کند و جنبش دانشجويي بايد برنامه راهبردي براي دهه پنجم داشته باشد چرا که مديران دهه آينده همين دانشجويان امروز هستند.
رئيس فراکسيون اميد مجلس شوراي اسلامي تصريح کرد: عليرغم اختلاف نظرها بايد همه تشکلات دانشجويي وفاق داشته باشند، روي تاکتيک ها اختلاف هست اما روي رويکردهاي کلي يک نظر مشترک وجود دارد.
به گزارش فارس، عارف با تاکيد بر اينکه هتک حرمت عاشوراي 88 را محکوم مي کنيم، بيان داشت: هتک حرمت هاي 88 توطئه بود، هتک حرمت عاشوراي 76 هم توطئه بود و بايد در قبال هر دو موضع گرفت؛ مبناي ما صحبت هاي رهبري است که ريشه فتنه گري را در خارج از کشور مي داند نه در داخل.
وي ادامه داد: ما اعتدال را گفتمان نمي دانيم، اعتدال يک رويداد است و يک روشي است که در دهه فعلي ضرورتي براي پيشرفت محسوب مي شود.
خبر ويژه
توضيح علي مطهري درباره تصويب 20 دقيقه اي برجام و پاسخ كيهان
توضيح علي مطهري درباره تصويب 20 دقيقه اي برجام و پاسخ كيهان
متن توضيح وي به اين شرح است: «در شماره دوشنبه 13 آذر 96 آن روزنامه، بخش خبر ويژه، ذيل مطلبي تحت عنوان «برجام شاهکار نبود اما شما شاهکار کرديد آقاي مطهري» ضمن اشاره به مطلبي از اينجانب در برنامه دست خط شبکه 5 سيما، آمده است: «مطهري از حاميان تصويب چشم بسته و بدون بررسي برجام بود چنان که بعدها گفت 20 دقيقه هم براي تصويب برجام زياد بود.»
نظر به اين که اين مطلب تاکنون چند بار در آن روزنامه تکرار شده و ممکن است برخي خوانندگان آن روزنامه آن را باور کنند، به عرض مي رساند: توافقنامه هايي شبيه برجام که توافق ميان دو يا چند دولت است و پس از سال ها مذاکره روي کلمات آن توافق شده است، زماني که به مجلس مي آيد، نمايندگان يا بايد آن را رد کنند و يا تصويب. اگر بخواهند با پيشنهادهاي خود متن توافق را تغيير دهند به اين معني است که آن دولت ها دوباره بايد بنشينند و متن جديدي بنويسند، که اين امر در مورد برجام امکان پذير نبود و طرفين متن مورد توافق را متن نهايي اعلام کرده بودند. در واقع تصويب پيشنهادهاي جديد توسط مجلس به معني رد توافق بود. لذا مجلس يا بايد توافق برجام را به همين شکل که هست قبول مي کرد و يا رد مي کرد. اين گونه توافقنامه ها با لايحه و طرح که دست نمايندگان براي تغيير آن باز است متفاوت است.
در مجلس نهم در جلسات متعدد علني و غيرعلني با حضور مسئولان سياست خارجي و امنيت ملي و مديران فني انرژي هسته اي کشور، نمايندگان با زير و بم اين توافقنامه آشنا شده و به تشخيص رسيدند، آنگاه در جلسه علني با توجه به اين که طرح پيشنهادها عملاً مفيد فايده اي نبود و بلکه به معني رد توافق نامه بود، به کل برجام راي مثبت دادند. نمايندگاني که اصرار به طرح پيشنهادها داشتند منظورشان رد برجام بود و طبعاً راي منفي دادند.
بنابراين اولاً همان طور که قبلاً گفته ام 20 دقيقه هم براي تصويب برجام زياد بود، اما 20 دقيقه اي که مسبوق به چهل پنجاه ساعت کار کارشناسي نمايندگان روي برجام بود که آنها را به آري يا نه رسانده بود و طبعاً دادن راي آري يا نه، نياز به 20 دقيقه زمان نداشت. روزنامه باسابقه ديرينه و جايگاه حکومتي کيهان نبايد با مغالطه، خواسته يا ناخواسته، موجب فريب خوانندگانش شود. ثانياً از مطالب فوق روشن شد که همين جمله کيهان نيز که «مطهري از حاميان تصويب چشم بسته و بدون بررسي برجام بود» صحت ندارد.
مستدعي است اين نامه طبق قانون مطبوعات در اولين شماره آن روزنامه عيناً و در همان محل درج گردد. قبلاً سپاسگزارم.»
کيهان: 1- برخي تعهدات برجام براي کشورمان 10 تا 15 ساله است. آقاي مطهري در اظهارات خود مدعي شده بود در برجام چيز زيادي از دست نداده ايم که نشان از بي خبري يا تغافل ايشان داشت؛ از جمله خارج شدن 97 درصد اورانيوم غني شده طي يک دهه از کشور، اوراق کردن 15 هزار سانتريفيوژ از مجموع 19 هزار سانتريفيوژ، ريختن بتون در قلب رآکتور تهران و از کار انداختن مطلق آن و از اين قبيل. آيا چنين تعهدات سنگيني، مثلاً با توافقنامه همکاري هاي علمي و آموزشي با فلان يا بهمان کشور يکي است که بشود در کمتر از 20 دقيقه تصويب کرد.
2- کميسيون ويژه برجام قريب 40 روز براي بررسي برجام وقت گذاشت و از متخصصان اقتصادي و سياسي و امنيتي و حقوقي و هسته اي نظر گرفت و در پايان يک گزارش مبسوط، ناظر به هشدارهاي جدي درباره منافذ و ايرادات پرخسارات متن توافق ارائه کرد. اين کميسيون منتخب خود مجلس بود اما به گزارش مبسوط و مستند آن کمترين ترتيب اثري داده نشد چون طيفي خاص در مجلس، تصميم خود را به مثابه وکيل دولت گرفته بود؛ بنابراين نه به 20 دقيقه بلکه به 2 دقيقه هم براي تصويب تعهدات يک طرفه برجام نياز نداشت!
3- اگر قرار بود نظر کميسيون مورد بي اعتنايي مطلق قرار گيرد يا اصلاً توافق در صحن علني بررسي نشود، پس اصلاً چرا به مجلس ارجاع شد؟! البته به ياد داريم که دولت مخالف اين مسئله بود و با اصرار رهبر حکيم انقلاب بر رعايت قانون و نقش نظارتي مجلس، توافق به مجلس رفت.
4- عدم توازن تعهدات و عدم همزماني اجراي آنها، و عدم بازگشت پذيري تعهدات ايران، نقد و آني بودن تعهدات ما (که در کمتر از 2 ماه با عجله دولت انجام شد) در مقابل وعده هاي نسيه و فاقد ضمانت طرف مقابل، فقدان مکانيسم معقول براي شکايت و مطالبه حق ايران در صورت بدعهدي طرف مقابل و... ايراداتي از اين قبيل، به وفور در متن توافق مشاهده مي شد و بارها مورد هشدار کارشناسان منتقد قرار گرفت اما چون دولت و نمايندگان منتسب به آن گوش خود را گرفته بودند و در وضعيت هيجان زدگي مطلق قرار داشتند، هيچ کدام اين ايرادات بزرگ را در ليلي(!) زشت سيماي برجام نديدند و آن فاجعه در مجلس رقم خورد.
اين درحالي است که مجلس موظف بود اين منافذ پرخسارت را در توافق ببندد ولو اعلام توافق به تاخير مي افتاد. اما چون توافق به هر قيمت و اجراي به هر قيمت آن، دستور کار دولت و برخي وکيل الدوله ها بود، براي تصويب بي چون و چراي توافق فشار آوردند؛ و خسارت هاي دو سال گذشته برجام و بدعهدي هاي بعدي آمريکا رقم خورد تا جايي که رئيس بانک مرکزي، عايدي برجام را تقريباً هيچ خواند، رئيس سازمان انرژي اتمي از دبه کردن آمريکا شکايت کرد و وزير خارجه ضمن تاکيد چندباره بر نقض برجام، اذعان کرد بعد از دو سال هنوز طرف ايراني نمي تواند حتي يک حساب بانکي در انگليس باز کند.
5- آقاي مطهري مي گويد 20 دقيقه هم براي تصويب برجام زياد بود اما 20 دقيقه اي که مسبوق به 50-40 ساعت کار کارشناسي بود اما تعمداً نمي گويد که وي و امثال وي، دقيقاً بر عکس همان بررسي کارشناسي مستند و به فرموده دولت راي دادند و زحمت چون و چرا و عمل به تکليف نظارتي مجلس را از دوش خود برداشتند.
نظر به اين که اين مطلب تاکنون چند بار در آن روزنامه تکرار شده و ممکن است برخي خوانندگان آن روزنامه آن را باور کنند، به عرض مي رساند: توافقنامه هايي شبيه برجام که توافق ميان دو يا چند دولت است و پس از سال ها مذاکره روي کلمات آن توافق شده است، زماني که به مجلس مي آيد، نمايندگان يا بايد آن را رد کنند و يا تصويب. اگر بخواهند با پيشنهادهاي خود متن توافق را تغيير دهند به اين معني است که آن دولت ها دوباره بايد بنشينند و متن جديدي بنويسند، که اين امر در مورد برجام امکان پذير نبود و طرفين متن مورد توافق را متن نهايي اعلام کرده بودند. در واقع تصويب پيشنهادهاي جديد توسط مجلس به معني رد توافق بود. لذا مجلس يا بايد توافق برجام را به همين شکل که هست قبول مي کرد و يا رد مي کرد. اين گونه توافقنامه ها با لايحه و طرح که دست نمايندگان براي تغيير آن باز است متفاوت است.
در مجلس نهم در جلسات متعدد علني و غيرعلني با حضور مسئولان سياست خارجي و امنيت ملي و مديران فني انرژي هسته اي کشور، نمايندگان با زير و بم اين توافقنامه آشنا شده و به تشخيص رسيدند، آنگاه در جلسه علني با توجه به اين که طرح پيشنهادها عملاً مفيد فايده اي نبود و بلکه به معني رد توافق نامه بود، به کل برجام راي مثبت دادند. نمايندگاني که اصرار به طرح پيشنهادها داشتند منظورشان رد برجام بود و طبعاً راي منفي دادند.
بنابراين اولاً همان طور که قبلاً گفته ام 20 دقيقه هم براي تصويب برجام زياد بود، اما 20 دقيقه اي که مسبوق به چهل پنجاه ساعت کار کارشناسي نمايندگان روي برجام بود که آنها را به آري يا نه رسانده بود و طبعاً دادن راي آري يا نه، نياز به 20 دقيقه زمان نداشت. روزنامه باسابقه ديرينه و جايگاه حکومتي کيهان نبايد با مغالطه، خواسته يا ناخواسته، موجب فريب خوانندگانش شود. ثانياً از مطالب فوق روشن شد که همين جمله کيهان نيز که «مطهري از حاميان تصويب چشم بسته و بدون بررسي برجام بود» صحت ندارد.
مستدعي است اين نامه طبق قانون مطبوعات در اولين شماره آن روزنامه عيناً و در همان محل درج گردد. قبلاً سپاسگزارم.»
کيهان: 1- برخي تعهدات برجام براي کشورمان 10 تا 15 ساله است. آقاي مطهري در اظهارات خود مدعي شده بود در برجام چيز زيادي از دست نداده ايم که نشان از بي خبري يا تغافل ايشان داشت؛ از جمله خارج شدن 97 درصد اورانيوم غني شده طي يک دهه از کشور، اوراق کردن 15 هزار سانتريفيوژ از مجموع 19 هزار سانتريفيوژ، ريختن بتون در قلب رآکتور تهران و از کار انداختن مطلق آن و از اين قبيل. آيا چنين تعهدات سنگيني، مثلاً با توافقنامه همکاري هاي علمي و آموزشي با فلان يا بهمان کشور يکي است که بشود در کمتر از 20 دقيقه تصويب کرد.
2- کميسيون ويژه برجام قريب 40 روز براي بررسي برجام وقت گذاشت و از متخصصان اقتصادي و سياسي و امنيتي و حقوقي و هسته اي نظر گرفت و در پايان يک گزارش مبسوط، ناظر به هشدارهاي جدي درباره منافذ و ايرادات پرخسارات متن توافق ارائه کرد. اين کميسيون منتخب خود مجلس بود اما به گزارش مبسوط و مستند آن کمترين ترتيب اثري داده نشد چون طيفي خاص در مجلس، تصميم خود را به مثابه وکيل دولت گرفته بود؛ بنابراين نه به 20 دقيقه بلکه به 2 دقيقه هم براي تصويب تعهدات يک طرفه برجام نياز نداشت!
3- اگر قرار بود نظر کميسيون مورد بي اعتنايي مطلق قرار گيرد يا اصلاً توافق در صحن علني بررسي نشود، پس اصلاً چرا به مجلس ارجاع شد؟! البته به ياد داريم که دولت مخالف اين مسئله بود و با اصرار رهبر حکيم انقلاب بر رعايت قانون و نقش نظارتي مجلس، توافق به مجلس رفت.
4- عدم توازن تعهدات و عدم همزماني اجراي آنها، و عدم بازگشت پذيري تعهدات ايران، نقد و آني بودن تعهدات ما (که در کمتر از 2 ماه با عجله دولت انجام شد) در مقابل وعده هاي نسيه و فاقد ضمانت طرف مقابل، فقدان مکانيسم معقول براي شکايت و مطالبه حق ايران در صورت بدعهدي طرف مقابل و... ايراداتي از اين قبيل، به وفور در متن توافق مشاهده مي شد و بارها مورد هشدار کارشناسان منتقد قرار گرفت اما چون دولت و نمايندگان منتسب به آن گوش خود را گرفته بودند و در وضعيت هيجان زدگي مطلق قرار داشتند، هيچ کدام اين ايرادات بزرگ را در ليلي(!) زشت سيماي برجام نديدند و آن فاجعه در مجلس رقم خورد.
اين درحالي است که مجلس موظف بود اين منافذ پرخسارت را در توافق ببندد ولو اعلام توافق به تاخير مي افتاد. اما چون توافق به هر قيمت و اجراي به هر قيمت آن، دستور کار دولت و برخي وکيل الدوله ها بود، براي تصويب بي چون و چراي توافق فشار آوردند؛ و خسارت هاي دو سال گذشته برجام و بدعهدي هاي بعدي آمريکا رقم خورد تا جايي که رئيس بانک مرکزي، عايدي برجام را تقريباً هيچ خواند، رئيس سازمان انرژي اتمي از دبه کردن آمريکا شکايت کرد و وزير خارجه ضمن تاکيد چندباره بر نقض برجام، اذعان کرد بعد از دو سال هنوز طرف ايراني نمي تواند حتي يک حساب بانکي در انگليس باز کند.
5- آقاي مطهري مي گويد 20 دقيقه هم براي تصويب برجام زياد بود اما 20 دقيقه اي که مسبوق به 50-40 ساعت کار کارشناسي بود اما تعمداً نمي گويد که وي و امثال وي، دقيقاً بر عکس همان بررسي کارشناسي مستند و به فرموده دولت راي دادند و زحمت چون و چرا و عمل به تکليف نظارتي مجلس را از دوش خود برداشتند.
خبر ويژه
نعمتي: زياده خواهي اصلاح طلبان ائتلاف اميد را از هم پاشيد
نعمتي: زياده خواهي اصلاح طلبان ائتلاف اميد را از هم پاشيد
سخنگوي هيئت رئيسه مجلس توضيحاتي درباره پيوستن و جدايي اش از ائتلاف اميد ارائه کرد.
بهروز نعمتي که از نمايندگان نزديک به لاريجاني محسوب مي شود، درباره پيوستن به ائتلاف موسوم به اميد، به روزنامه شرق گفت: آقاي واعظي به عنوان متولي موضوع از من خواسته بودند. در مجلس نهم با هم بوديم. ايشان وزير بودند. ايشان مدير سياسي حزب اعتدال و توسعه است.بالاخره از ما دعوت شد و قرار بر اين بود ليست 10-10-10 باشد. 10 اصلاح طلب، 10 مجموعه اصولگرايان معتدل و 10 صداي ملت.
وي در پاسخ اين سوال که «جلسه هاي متعدد پيش از انتخابات- 60 جلسه معروف- کجاها برگزار مي شد؟» گفت: از سال 92 اين جلسه ها برگزار مي شد. آقايان واعظي، جنتي، دکتر جلالي و آقاي بانک بودند. در جاهاي مختلف. دفاتر شخصي مختلف بود.
ايده اين جلسه ها از کجا شروع شد؟ بيشتر دکتر جلالي و واعظي دنبال اين موضوع بودند. در آن ليست قرار بود آقاي رجايي و عوض حيدرپور باشند. حتي آقاي ابوترابي و مظفر باشند که خودشان نيامدند. آن ترکيب تشکيل نشد. آقاي رجايي (رئيس کميسيون کشاورزي) رد صلاحيت شد. آقاي ابوترابي ترجيح دادند در ليست اصولگراها باشد. بعداً که اين اتفاقات افتاد، در نهايت به آن جمع بندي رسيديم.
نعمتي مي افزايد: نخستين جلسه (با واعظي و جلالي) را مرداد 93 گذاشتيم. برجام در کشور موضوع بسيار مهمي بود و اگر وفاق و همدلي بين مجموعه ها نبود، به ثمر نمي رسيد. آنجا مبنايي شد که ارتباطات بيشتر شود و به نوعي کنار هم باشيم تا جلوي تندروي ها گرفته شود. روز اول به آقاي عارف گفتم فراکسيوني تشکيل دهيم که 240 نفري باشد، اما نشد.وي درباره انتخابات هيئت رئيسه مجلس دهم مي گويد: حدود 10 جلسه تشکيل شد؛ جلسه اي در دفتر دکتر جلالي تشکيل شد. بنده، آقايان جلالي، لاهوتي، جعفرزاده و طرف ديگر آقايان الياس حضرتي، حسين زاده، تابش و خانم سلحشوري بودند. آنجا گفتيم ترکيب هيئت رئيسه خوب است. فرمول 3-3-3 (از هر فراکسيون سه نفر)، دو نايب رئيس و آقاي لاريجاني. در آن جلسه بحث اين بود؛ آقاي تابش گفت ما قبول نداريم، گفتند جمعيت ما بيشتر است و ما بايد بيشتر باشيم.
اين جلسه به جمع بندي نرسيد. جلسه بعدي در کميسيون فرعي بودجه گذاشته شد. محور صحبت هاي آقاي تابش اين بود که گفت اولاً دو نايب رئيس از ما باشد که گفتيم ما بحث نداريم. شيطنتي هم شد که اينها مي خواهند مطهري را حذف کنند و در اينستاگرام پستي گذاشتم که آقاي مطهري گزينه اول ماست.
گفته شد دو نفر اهل سنت و يک نفر هم بايد خانم باشد. تا اينجا شد پنج نفر و دو نفر ديگر از ما باشد که مي شود هفت نفر. آقاي لاريجاني هم که مشترک بود و مي شد هشت نفر. آقاي تابش گفت معاونت اجرائي مجلس (به جاي آقاي افراشته) هم براي ما که ما به توافق نرسيديم. دوستان اصولگرا (ولايي ها) هم خيلي دنبال صحبت با ما بودند. گفتند با احتساب آقاي لاريجاني، 6-6 مي شويم که من جلسه را ترک کردم. نهايتاً قرار شد هر فراکسيون ليست خودش را بدهد.
بهروز نعمتي که از نمايندگان نزديک به لاريجاني محسوب مي شود، درباره پيوستن به ائتلاف موسوم به اميد، به روزنامه شرق گفت: آقاي واعظي به عنوان متولي موضوع از من خواسته بودند. در مجلس نهم با هم بوديم. ايشان وزير بودند. ايشان مدير سياسي حزب اعتدال و توسعه است.بالاخره از ما دعوت شد و قرار بر اين بود ليست 10-10-10 باشد. 10 اصلاح طلب، 10 مجموعه اصولگرايان معتدل و 10 صداي ملت.
وي در پاسخ اين سوال که «جلسه هاي متعدد پيش از انتخابات- 60 جلسه معروف- کجاها برگزار مي شد؟» گفت: از سال 92 اين جلسه ها برگزار مي شد. آقايان واعظي، جنتي، دکتر جلالي و آقاي بانک بودند. در جاهاي مختلف. دفاتر شخصي مختلف بود.
ايده اين جلسه ها از کجا شروع شد؟ بيشتر دکتر جلالي و واعظي دنبال اين موضوع بودند. در آن ليست قرار بود آقاي رجايي و عوض حيدرپور باشند. حتي آقاي ابوترابي و مظفر باشند که خودشان نيامدند. آن ترکيب تشکيل نشد. آقاي رجايي (رئيس کميسيون کشاورزي) رد صلاحيت شد. آقاي ابوترابي ترجيح دادند در ليست اصولگراها باشد. بعداً که اين اتفاقات افتاد، در نهايت به آن جمع بندي رسيديم.
نعمتي مي افزايد: نخستين جلسه (با واعظي و جلالي) را مرداد 93 گذاشتيم. برجام در کشور موضوع بسيار مهمي بود و اگر وفاق و همدلي بين مجموعه ها نبود، به ثمر نمي رسيد. آنجا مبنايي شد که ارتباطات بيشتر شود و به نوعي کنار هم باشيم تا جلوي تندروي ها گرفته شود. روز اول به آقاي عارف گفتم فراکسيوني تشکيل دهيم که 240 نفري باشد، اما نشد.وي درباره انتخابات هيئت رئيسه مجلس دهم مي گويد: حدود 10 جلسه تشکيل شد؛ جلسه اي در دفتر دکتر جلالي تشکيل شد. بنده، آقايان جلالي، لاهوتي، جعفرزاده و طرف ديگر آقايان الياس حضرتي، حسين زاده، تابش و خانم سلحشوري بودند. آنجا گفتيم ترکيب هيئت رئيسه خوب است. فرمول 3-3-3 (از هر فراکسيون سه نفر)، دو نايب رئيس و آقاي لاريجاني. در آن جلسه بحث اين بود؛ آقاي تابش گفت ما قبول نداريم، گفتند جمعيت ما بيشتر است و ما بايد بيشتر باشيم.
اين جلسه به جمع بندي نرسيد. جلسه بعدي در کميسيون فرعي بودجه گذاشته شد. محور صحبت هاي آقاي تابش اين بود که گفت اولاً دو نايب رئيس از ما باشد که گفتيم ما بحث نداريم. شيطنتي هم شد که اينها مي خواهند مطهري را حذف کنند و در اينستاگرام پستي گذاشتم که آقاي مطهري گزينه اول ماست.
گفته شد دو نفر اهل سنت و يک نفر هم بايد خانم باشد. تا اينجا شد پنج نفر و دو نفر ديگر از ما باشد که مي شود هفت نفر. آقاي لاريجاني هم که مشترک بود و مي شد هشت نفر. آقاي تابش گفت معاونت اجرائي مجلس (به جاي آقاي افراشته) هم براي ما که ما به توافق نرسيديم. دوستان اصولگرا (ولايي ها) هم خيلي دنبال صحبت با ما بودند. گفتند با احتساب آقاي لاريجاني، 6-6 مي شويم که من جلسه را ترک کردم. نهايتاً قرار شد هر فراکسيون ليست خودش را بدهد.
خبر ويژه
آقاي كرباسچي واقعا شهرداري جاي مديران خسته نيست؟!
آقاي كرباسچي واقعا شهرداري جاي مديران خسته نيست؟!
دبيرکل حزب کارگزاران که نقش اصلي را در رساندن محمدعلي نجفي به شهرداري تهران دارد، ضمن هشدار به وي گفت: شهرداري جاي مديران خسته و بازنشسته نيست.
کرباسچي به همراه حسين مرعشي نقش اصلي را در بستن فهرست موسوم به فهرست اميد در انتخابات شوراي شهر تهران داشت. اصلاح طلبان بسياري نظير منتجب نيا، اقدام کرباسچي و مرعشي را روش پدرخوانده ها توصيف کردند. اين دو پس از انتخابات نيز، نقش عمده اي در تحميل نجفي به شوراي شهر جديد داشتند اما اکنون کرباسچي خطاب به نجفي 66 ساله مي گويد: شهرداري يک کار اجرايي بسيار طاقت فرساست. آقاي نجفي بايد از نيروهاي توانمند و آشنا به مديريت شهري و در عين حال جوان، سرحال و شاداب استفاده کند تا مثل همه شهرهاي بزرگ و کوچک دنيا هر روز روش ها و ابتکارات جديدي براي حل مشکلات در نظر گرفته شود قدم آقاي نجفي که روي چشم شهروندان! ولي تلاش ايشان در جذب نيروهاي توانمند، شاداب، پرانرژي و فعال بايد واقعي باشد. به گزارش ايسنا، کرباسچي در مصاحبه اي افزود: خداي ناکرده شهرداري جاي مديران بازنشسته و خسته نيست. افرادي مثل ما که 60، 65 سال از عمرشان گذشته ديگر خيلي توانمندي لازم براي کارهاي سنگين اجرايي را ندارند، اين امر در دنيا هم تجربه شده است و نبايد فکر کنيم ما استثناء هستيم. اگر کسي مي توانست کاري کند تا حول و حوش همين سن و سال کرده بود.
سخنان کرباسچي در حالي است که محمدعلي نجفي 66 ساله چند سال پيش از رياست سازمان ميراث فرهنگي به خاطر ناراحتي قلبي و توصيه پزشکان کنار رفت.
کرباسچي درباره رابطه شهرداري با دولت و اينکه آيا «فکر نمي کنيد لازم باشد دولت به خاطر اين رابطه بهتر (به نسبت شهردار قبلي) بدهي اش به شهرداري را پرداخت کند؟» گفت: من اميدوارم دولت رابطه اش را با شهرداري براساس روابط تنظيم نکند بلکه ضوابط را معيار خود قرار دهد. آقاي نجفي آدم خيلي خوبي است و حتما رابطه خوبي هم با اعضاي هيئت دولت و رئيس جمهوري دارد، اما اين رابطه خوب نبايد تنها دليل پرداخت بدهي باشد. ان شاءالله که اينطوري نيست. به هر حال دولت هم يک مجموعه است و بايد مثل وزارت خانه هاي مختلف، شرکت هاي دولتي و سازمان هاي وابسته به وزارت خانه ها هزينه استفاده از امکانات شهري را بپردازد.
کرباسچي به همراه حسين مرعشي نقش اصلي را در بستن فهرست موسوم به فهرست اميد در انتخابات شوراي شهر تهران داشت. اصلاح طلبان بسياري نظير منتجب نيا، اقدام کرباسچي و مرعشي را روش پدرخوانده ها توصيف کردند. اين دو پس از انتخابات نيز، نقش عمده اي در تحميل نجفي به شوراي شهر جديد داشتند اما اکنون کرباسچي خطاب به نجفي 66 ساله مي گويد: شهرداري يک کار اجرايي بسيار طاقت فرساست. آقاي نجفي بايد از نيروهاي توانمند و آشنا به مديريت شهري و در عين حال جوان، سرحال و شاداب استفاده کند تا مثل همه شهرهاي بزرگ و کوچک دنيا هر روز روش ها و ابتکارات جديدي براي حل مشکلات در نظر گرفته شود قدم آقاي نجفي که روي چشم شهروندان! ولي تلاش ايشان در جذب نيروهاي توانمند، شاداب، پرانرژي و فعال بايد واقعي باشد. به گزارش ايسنا، کرباسچي در مصاحبه اي افزود: خداي ناکرده شهرداري جاي مديران بازنشسته و خسته نيست. افرادي مثل ما که 60، 65 سال از عمرشان گذشته ديگر خيلي توانمندي لازم براي کارهاي سنگين اجرايي را ندارند، اين امر در دنيا هم تجربه شده است و نبايد فکر کنيم ما استثناء هستيم. اگر کسي مي توانست کاري کند تا حول و حوش همين سن و سال کرده بود.
سخنان کرباسچي در حالي است که محمدعلي نجفي 66 ساله چند سال پيش از رياست سازمان ميراث فرهنگي به خاطر ناراحتي قلبي و توصيه پزشکان کنار رفت.
کرباسچي درباره رابطه شهرداري با دولت و اينکه آيا «فکر نمي کنيد لازم باشد دولت به خاطر اين رابطه بهتر (به نسبت شهردار قبلي) بدهي اش به شهرداري را پرداخت کند؟» گفت: من اميدوارم دولت رابطه اش را با شهرداري براساس روابط تنظيم نکند بلکه ضوابط را معيار خود قرار دهد. آقاي نجفي آدم خيلي خوبي است و حتما رابطه خوبي هم با اعضاي هيئت دولت و رئيس جمهوري دارد، اما اين رابطه خوب نبايد تنها دليل پرداخت بدهي باشد. ان شاءالله که اينطوري نيست. به هر حال دولت هم يک مجموعه است و بايد مثل وزارت خانه هاي مختلف، شرکت هاي دولتي و سازمان هاي وابسته به وزارت خانه ها هزينه استفاده از امکانات شهري را بپردازد.
