رسانه های
منتقد؛ انعکاس مطالبه منهای پذیرش مسوولیت 11بهمن-96
رسانه های خبری ومطبوعاتی منتقد دولت چون جزو حامیان نزدیک خامنه ای وپاسداران اند
بنابراین برخوردار ازدیوار آهنین امنیتی می باشند. برای همین بدون واهمه انتقاد
شدید به دولت می کنند و سئوال وپرسش و پاسخگویی هم در کارنیست.
تهران- ایرنا- رویکرد رسانه های مخالف
دولت اعتدالی عموما تابعی از الگوی لایتغیر انعکاس مشکلات و پیوند زدن آن با نحوه
مدیریت مسوولان اجرایی بوده است؛ الگویی که وجه ممیزه دیگر آن را باید گریز از
پذیرش هرگونه مسوولیت و ارایه بدیل در زمینه چالش های موجود دانست.
به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های
خبری ایرنا، معضلات شهری و انسداد جاده ها بر اثر بارش برف در کشور، پذیرش معاهده
مقابله با جرایم سازمان یافته فراملی موسوم به «معاهده پالرمو» و تصویب آن در
مجلس، انتشار گزارش تفریغ بودجه پارسال از سوی دیوان محاسبات، رد کلیات لایحه
بودجه سال آتی در مجلس و ... ؛ این ها مهمترین محورهای تبلیغات سیاسی رسانه های
مخالف دولت در این روزها است.
از ابتدای هفته جاری بارش برف و دردسرهای آن برای شهروندان و در جاده ماندگان سوژه ای شد تا رسانه های مزبور با انتقاد از دستگاه هایی چون استانداری ها و وزارت راه و شهرسازی، مسوولان اجرایی را به موازات مدیران شهری به ویژه در شهرداری پایتخت به فرو رفتن در «خواب زمستانی» متهم سازند.
پیش از آن البته اظهارات اواخر هفته گذشته رییس دیوان محاسبات مبنی بر ناهمخوانی عملکرد مالی دستگاه اجرایی با قانون بودجه سال 95 خوراک منتقدان را به وجود آورد تا به رغم توضیحات روز شنبه سخنگوی دولت و وزیر نفت در جمع خبرنگاران و بی توجه به استناد و استدلال های دولت همچنان با تیترها و عناوین زهردار و پرکنایه بر مسوولان اجرایی بتازند.
رد کلیات بودجه سال 97 در جلسه علنی روز یکشنبه اما موضوعی بود به سرعت مورد استقبال مخالفان قرار گرفت تا باز هم دولت در زمینه نرخ گذاری سوخت و حامل های انرژی، اجرای قانون هدفمندی یارانه ها و چگونگی رسیدگی به چالش هایی نظیر خشکسالی، فقر و ... زیر تیغ اظهارنظرهای متعارض قرار گیرد.
جدا از موارد مختلف ناسازگاری های مزمن یا موضعی با مسوولان اجرایی، تمرکز بر دو محور حذف گروه هایی از یارانه بگیران و نیز وضعیت مسکن مهر که در روزهای اخیر بسیار برجسته بوده مصداق حقیقی موج سواری بر مطالبات و حساسیت های عمومی در جهت اهداف سیاسی به شمار می آید.
آنچه مشخص است اختلاف دیدگاه ها میان بودجه ریزان سازمان برنامه و نمایندگان مجلس درباره چند و چون پرداخت یارانه های نقدی و حذف گروه هایی از خانوارهای پردرآمد از دلایل رخداد کم سابقه رد کلیات بودجه سال آتی بوده اما زیر سوال بردن انگیزه های مسوولان در این زمینه خود ادعایی جداگانه و قابل بحث است.
برخی رسانه ها در روزهای گذشته در ارتباط با برنامه دولت برای پرداخت یارانه مدعی بی توجهی مسوولان به نیازها و اوضاع شهروندان شده و بر این گزاره تاکید کرده اند که در سیاستگذاری و برنامه ریزی های دستگاه اجرایی مردم اصل نبوده و جایگاهی پیرامونی دارند.
منتقدانی که هرگونه تغییر در وضعیت پرداخت یارانه و حذف دهک های پردرآمد را به چشم مستمسکی برای زیر سوال بردن دولت می نگرند، در سال های اخیر خود معترض وضعیت موجود بوده و طرفه آنکه از ارایه هر بدیل یا برنامه ای در این زمینه پرهیز کرده اند.
نمونه ای از بهانه جویی ها در این زمینه را می توان در اعتراض مداوم به نبود سازوکاری در جهت تمایز نیازمندان از توانگران و ادعای ضریب بالای خطای دستگاه های دولتی در حذف یارانه بگیران مشاهده کرد. این در حالی است که اکنون از تلاش دولت برای شناسایی افراد نیازمند به یارانه با کنایه هایی چون «آزمون بضاعت» و «سرکشی به حساب های مردم» یاد می شود.
در مورد مسکن مهر نیز تازه ترین انتقادات از گفت وگوی تلویزیونی هفته گذشته رییس جمهوری با مردم آغاز شد و توصیف رییس جمهوری از خانه های کوچک و بی آب و برقِ ساخته شده در این طرح دست آویزی را برای گلایه شدید از «حسن روحانی» فراهم ساخت.
در همین ارتباط، برخی با انتشار اخباری با موضوع برداشت سازمان امور مالیاتی از حساب متقاضیان مسکن مهر، حتی کاستی های مربوط به این طرح پرهیاهو اما کم ثمر را به دولت کنونی نسبت دادند.
نکته مهمی که در زمینه مواضع مخالفان دولت بسیار برجسته است انعکاس مطالبات و تلاش برای بهره گیری از حساسیت های عمومی بدون پذیرش مسوولیت یا پاسخگویی است.
حامیان دیروز طرح هایی چون مسکن مهر و اجرای ناقص و پرایراد قانون هدفمندی یارانه ها با در پیش گرفتن مواضعی دوگانه، مصداق تمثیل خربزه خوردن واقع شده اما پای لرزیدن آن نایستاده اند و در مقابل، با فرافکنی قصد دارند انگشت اتهام را به سوی دیگران نشانه بگیرند.
تلاش برای اوج گرفتن بر موج مشکلات، رویکردی است که به رغم تبعاتی چون رخدادهای اعتراضی ماه گذشته و بدون در نظر گرفتن مصالح کشور با شتاب و تقلایی خیره کننده ادامه دارد و در این میان اغلب خواست و مطالبات مردم آخرین و حاشیه ای ترین مساله ای است که انگیزه اقدام و انتقاد قرار می گیرد.
پژوهشم** 9279**1601** خبرنگار: سیدمحمد موسی کاظمی ** انتشار: شهناز حسنی
از ابتدای هفته جاری بارش برف و دردسرهای آن برای شهروندان و در جاده ماندگان سوژه ای شد تا رسانه های مزبور با انتقاد از دستگاه هایی چون استانداری ها و وزارت راه و شهرسازی، مسوولان اجرایی را به موازات مدیران شهری به ویژه در شهرداری پایتخت به فرو رفتن در «خواب زمستانی» متهم سازند.
پیش از آن البته اظهارات اواخر هفته گذشته رییس دیوان محاسبات مبنی بر ناهمخوانی عملکرد مالی دستگاه اجرایی با قانون بودجه سال 95 خوراک منتقدان را به وجود آورد تا به رغم توضیحات روز شنبه سخنگوی دولت و وزیر نفت در جمع خبرنگاران و بی توجه به استناد و استدلال های دولت همچنان با تیترها و عناوین زهردار و پرکنایه بر مسوولان اجرایی بتازند.
رد کلیات بودجه سال 97 در جلسه علنی روز یکشنبه اما موضوعی بود به سرعت مورد استقبال مخالفان قرار گرفت تا باز هم دولت در زمینه نرخ گذاری سوخت و حامل های انرژی، اجرای قانون هدفمندی یارانه ها و چگونگی رسیدگی به چالش هایی نظیر خشکسالی، فقر و ... زیر تیغ اظهارنظرهای متعارض قرار گیرد.
جدا از موارد مختلف ناسازگاری های مزمن یا موضعی با مسوولان اجرایی، تمرکز بر دو محور حذف گروه هایی از یارانه بگیران و نیز وضعیت مسکن مهر که در روزهای اخیر بسیار برجسته بوده مصداق حقیقی موج سواری بر مطالبات و حساسیت های عمومی در جهت اهداف سیاسی به شمار می آید.
آنچه مشخص است اختلاف دیدگاه ها میان بودجه ریزان سازمان برنامه و نمایندگان مجلس درباره چند و چون پرداخت یارانه های نقدی و حذف گروه هایی از خانوارهای پردرآمد از دلایل رخداد کم سابقه رد کلیات بودجه سال آتی بوده اما زیر سوال بردن انگیزه های مسوولان در این زمینه خود ادعایی جداگانه و قابل بحث است.
برخی رسانه ها در روزهای گذشته در ارتباط با برنامه دولت برای پرداخت یارانه مدعی بی توجهی مسوولان به نیازها و اوضاع شهروندان شده و بر این گزاره تاکید کرده اند که در سیاستگذاری و برنامه ریزی های دستگاه اجرایی مردم اصل نبوده و جایگاهی پیرامونی دارند.
منتقدانی که هرگونه تغییر در وضعیت پرداخت یارانه و حذف دهک های پردرآمد را به چشم مستمسکی برای زیر سوال بردن دولت می نگرند، در سال های اخیر خود معترض وضعیت موجود بوده و طرفه آنکه از ارایه هر بدیل یا برنامه ای در این زمینه پرهیز کرده اند.
نمونه ای از بهانه جویی ها در این زمینه را می توان در اعتراض مداوم به نبود سازوکاری در جهت تمایز نیازمندان از توانگران و ادعای ضریب بالای خطای دستگاه های دولتی در حذف یارانه بگیران مشاهده کرد. این در حالی است که اکنون از تلاش دولت برای شناسایی افراد نیازمند به یارانه با کنایه هایی چون «آزمون بضاعت» و «سرکشی به حساب های مردم» یاد می شود.
در مورد مسکن مهر نیز تازه ترین انتقادات از گفت وگوی تلویزیونی هفته گذشته رییس جمهوری با مردم آغاز شد و توصیف رییس جمهوری از خانه های کوچک و بی آب و برقِ ساخته شده در این طرح دست آویزی را برای گلایه شدید از «حسن روحانی» فراهم ساخت.
در همین ارتباط، برخی با انتشار اخباری با موضوع برداشت سازمان امور مالیاتی از حساب متقاضیان مسکن مهر، حتی کاستی های مربوط به این طرح پرهیاهو اما کم ثمر را به دولت کنونی نسبت دادند.
نکته مهمی که در زمینه مواضع مخالفان دولت بسیار برجسته است انعکاس مطالبات و تلاش برای بهره گیری از حساسیت های عمومی بدون پذیرش مسوولیت یا پاسخگویی است.
حامیان دیروز طرح هایی چون مسکن مهر و اجرای ناقص و پرایراد قانون هدفمندی یارانه ها با در پیش گرفتن مواضعی دوگانه، مصداق تمثیل خربزه خوردن واقع شده اما پای لرزیدن آن نایستاده اند و در مقابل، با فرافکنی قصد دارند انگشت اتهام را به سوی دیگران نشانه بگیرند.
تلاش برای اوج گرفتن بر موج مشکلات، رویکردی است که به رغم تبعاتی چون رخدادهای اعتراضی ماه گذشته و بدون در نظر گرفتن مصالح کشور با شتاب و تقلایی خیره کننده ادامه دارد و در این میان اغلب خواست و مطالبات مردم آخرین و حاشیه ای ترین مساله ای است که انگیزه اقدام و انتقاد قرار می گیرد.
پژوهشم** 9279**1601** خبرنگار: سیدمحمد موسی کاظمی ** انتشار: شهناز حسنی
