وقوع کمبارشی ۴۴ درصدی در سال زراعی
جاری؛
ضرورت بازنگری برنامههای
توسعهای با توجه به تغییر اقلیم در کشور/ سازگاری با اقلیم راهکاری خردمندانه 12فروردین-97
به گفته بسیاری از
کارشناسان سال زراعی ۸۶-۸۷ با کم بارشی ۴۱ درصدی یکی از بدترین سال های زراعی از لحاظ بارش بود که در سال 96 رکورد
آن نیز شکسته شد و این رقم به ۴۴ درصد افزایش یافت.
به گزارش ایلنا پدیده کم بارشی و خشکسالی یکی از پدیدههایی است که
دانشمندان تکرار آن را با پدیده گرمایش جهانی مرتبط میدانند. دمای کره زمین به
دلیل افزایش غلظت گازهای گلخانهای نسبت به دوره پیش صنعتی حدود ۱ درجه افزایش پیدا کرده است و به
همین دلیل شاهد فراوانی رخداد پدیدههای هواشناختی با انرژیهای بالا مانند
خشکسالی و یا بارشهای سیلآسا در کشور در سالهای اخیر هستیم.
معاون وزیر راه و شهرسازی با
پرداختن به این موضوع و در گفت وگویی با پایگاه خبری وزارت راه وشهرسازی درباره
جزییات بیشتر این اتفاق گفت:سال زراعی جاری از اول مهر سال ۹۶ آغاز و تا پایان شهریورماه سال ۹۷ ادامه دارد که متأسفانه در حال
حاضر با توجه به پیشبینیهای انجام شده شاهد کمبارشیهای شدید و تبدیل آن به
خشکسالی هستیم.
داوود پرهیزکار شاخصهای خشکسالی میزان بارش از سال ۸۱ تا کنون را همواره منفی دانست و
گفت: این میزان در سال ۹۵ به شدیدترین حالت خود رسیده
است. انباشت کمبارشیهای سالهای گذشته در سال ۹۵ خود را نشان داده و انتظار می رود
این وضعیت خشکسالی شدید به سال زراعی ۹۶- ۹۷ نیز انتقال یافته و به شدیدترین
حالت خود تا پایان این دوره برسد.
رئیس سازمان هواشناسی کل کشور در ادامه همچنین از افزایش ۲ درجهای دمای هوا و کاهش ۵۰ میلیمتری بارشها طی ۵۰ سال گذشته در کشور خبر داد و گفت:
افزایش دمای هوا به طبع باعث افزایش پتانسیل تبخیر و تعرق و کاهش آبهای قابل
دسترسی شده که ما باید در این راستا به بازنگری تمامی برنامههای توسعهای در سطح
کشور با توجه به این تغییر اقلیم بپردازیم.
وی ادامه داد: بدون شک اگر در گذشته برنامههای توسعه ای کشور بر اساس بارش
حدود ۲۹۰ میلیمتری بود، اکنون باید بر اساس ۲۳۰ میلیمتر بارندگی سالانه برنامه
ریزی کنیم، به عنوان نمونه باید کشاورزی را مدیریت کنیم که با کمترین مقدار آب
محصول تولید شود، صنایع آبی به جایی که آب هست برده شود، مصرف خانگی و آب شرب را
تنظیم کنیم، همچنین باید در بحث توسعه به توان اقلیمی توجه شود؛ توسعه پایدار به
این معنا است که هرگونه توسعه اقتصادی و اجتماعی باید به گونه ای باشد که به محیط
زیست آسیب نزند.
پرهیزکار در ادامه سخنان خود در تعریف مفهوم توسعه پایدار در کشور گفت:
توسعه پایدار بدین معناست که هر نوع توسعه اقتصادی و اجتماعی باید در حد و گونهای
باشد که محیط زیست را دچار اختلال نکند، درحقیقت توسعه پایدار باید در حد توان خرد
اقلیم باشد.
به گفته وی مولفههای متعددی محدودیت توان اقلیم را مشخص میکنند
که آب، هوا و خاک از جمله آن ها به شمار می روند، بدون شک اگر تنها یکی از این
شاخص ها رعایت نشود قطعا توسعه پایدار رخ نخواهد داد.
این مقام مسئول در ادامه با تأکید براینکه سازمان هواشناسی در این حوزه
وارد شده و گزارش جامعی را درخصوص تغییرات اقلیمی تهیه و برای مقامات کشور ارسال
کرده است گفت: خوشبختانه هم اکنون این حساسیت در کشور ایجاد شده، متأسفانه در
گذشته شاهد بی توجهیهای متعددی در این حوزه بودیم که بردن آب از منطقهای به
منطقه دیگر از جمله آن به شمار می رود.
معاون وزیر راه و شهرسازی آمادگی برای پدیده های جوی و هوشیاری در برابر
اقلیم را شعار سازمان هواشناسی جهانی در سال جاری اعلام کرد و گفت: ما قطعا نمی
توانیم با اقلیم بجنگیم چراکه آن محصول انرژی های عظیم جوی است، ما باید علاوه بر
سازگاری با اقلیم در برابر آن هوشیار نیز باشیم تا متحمل آسیبی نشویم./
به گفته بسیاری از
کارشناسان سال زراعی ۸۶-۸۷ با کم بارشی ۴۱ درصدی یکی از بدترین سال های زراعی از لحاظ بارش بود که در سال 96 رکورد
آن نیز شکسته شد و این رقم به ۴۴ درصد افزایش یافت.