فارس گزارش
می‌دهد«پتو» لباس
فُرم جدید دانش‌آموزان «مزنده شاوه» / آتش فلرهای نفتی، مدارس را گرم نمی‌کند 8 دی – 97
چنانچه در فصل سرما دانش آموزان مدارس
گرم نمی شوند و برای گرمک ردن خوددانش آموزان مجبورند تا پتو پیچ شوندیا بدتر همچون زاهدان دانش آموزان درآتش زنده زنده
سوختند وجان باختند . ولی در مقابل تنور جنگ افروزی پاسداران در عراق وسوریه و
لبنان ویمن و... داغ داغ است.
دانش‌آموزان روستای «مزنده شاوه» به علت
نبود وسایل گرمایشی، با پیچاندن پتو به دور خود راهی مدرسه می‌شوند.
به گزارش خبرگزاری فارس از رامشیر، «از
درِ خانه که وارد می‌شود با عجله سراغ بخاری را می‌گیرد؛ دستانش از سرما سرد و
کِرخت شده است؛ فرصت نمی‌کند پاسخ مادرش را بدهد فقط می‌خواهد کنار بخاری بایستد
تا کمی گرم شود؛ مادر با نگرانی به‌صورت رنگ‌پریده پسرش که از مدرسه برگشته نگاه
می‌کند و می‌پرسد: بازهم سرما خوردی؟ و محمد پاسخ می‌دهد: هوا خیلی سرد است، در
کلاس بخاری نداریم» این‌ها را ابومحمد، پدر یک دانش‌آموز مدرسه شهیدجدحانی واقع در
روستای مزنده شاوه می‌گوید.
دانش‌آموزان از سرما دور خود پتو
پیچیدند
وی اضافه می‌کند: پسر و دختر من در این
مدرسه درس می‌خوانند؛ مدرسه هیچ وسیله گرمایشی ندارد؛ کابل تیر برق که در نزدیکی
مدرسه است را سال گذشته دزدیدند و برق مدرسه قطع‌شده است؛ گاز هم ندارد؛ تنها راهی
که به ذهن ما رسید با پیچاندن پتو دور بچه‌ها آنها را راهی مدرسه کنیم؛ هوا که
خیلی سرد شد حدود 4 تا 5 روز دختر و پسرم مدرسه نرفتند.
پسرم بیمار خاص است
محمدحسن عقیلی دانش‌آموز این مدرسه
مبتلا به یک بیماری خاص است؛ پزشکان گفته‌اند به‌هیچ‌عنوان نباید سرما بخورد؛ پدر
محمدحسن می‌گوید: هر جا فکرش را بکنید مشکل مدرسه را مطرح کردم از آموزش‌وپرورش
گرفته تا بخشدار اما کسی ما را به حساب نمی‌آورد؛ پسرم به شدت سرماخورده و دارویی
که باید استفاده کند را 300 هزارتومان خریداری کردم؛ مردم اینجا فقیر و محروم
هستند و دادن این هزینه‌ها برای آنها سخت است؛ فکر کردم محمد با پتو سرما نخورد
اما الآن حالش خوب نیست.
وضعیت اهالی خوب نیست
آل سعد پدر یکی دیگر از دانش‌آموزان این
مدرسه است، وی می‌گوید: دما 6 درجه بالای صفر است و هوا شدید سرد شده است اما کسی
توجه نمی‌کند؛ بچه‌های ما چند وقتی است که علاوه بر کیف و کتاب سنگینی کشیدن پتو
با خود تا مدرسه را تحمل می‌کنند؛ مدرسه نه برق دارد نه لوله‌کشی گاز که بتوانند
بخاری روشن کنند؛ وضعیت مالی اهالی هم در حدی نیست که بتوانند کابل برق بخرند که
برق وصل شود.
گرمای فلرهای نفتی به ما نمی‌رسد
حاج رسول یکی از اهالی روستای «مزنده
شاوه» است وی می‌گوید: شاوه شامل چیزی حدود 20 روستا است که مزنده یکی از آنها
است؛ جمعیت این روستاها بیش از شهر است؛ فلرهای نفتی در همسایگی ما قرار دارند اما
گرمای شعله‌های آنها ما را گرم نمی‌کند؛ لوله‌های نفتی از برخی روستاهای ما می‌گذرد
و اغلب بچه‌ها با گذاشتن از لوله‌ها به مدرسه می‌آیند اما به ما می‌گویند پول‌نداریم
کابل بخریم.
مسئولان توپ را توی زمین همدیگر می‌اندازند
محمد حمید دهیار روستای مزنده شاوه در
این رابطه اظهار می‌کند: دو کابل برق روستا را دزدیدند؛ فاصله تیر برق با مدرسه
زیاد است؛ به شبکه برق گفتیم تیر برق را نزدیک مدرسه بیاورد تا مسافت کم شود و
کابل کمتری نیاز داشته باشیم اما نپذیرفتند.
وی می‌افزاید: طرح مشکل روستا پیش
بخشدار هم راه به‌جایی نبرد و مسئولان عادت کردند توپ را در زمین دیگری بیندازند.
یکی از اهالی نیز می‌گوید: رسانه‌ای
کردن مشکل دانش‌آموزان بسیار خوب است؛ باید از نقاط مختلف این منطقه بازدید کنید و
مشکلات 20 روستای شاوه را از نزدیک ببینید.
به گزارش خبرگزاری فارس، مدرسه شهید
جدحانی در روستای مزنده شاوه از توابع شهرستان رامشیر و در میان چاه‌ها و فلرهای
نفتی واقع‌شده است اما دانش‌آموزان به علت نبود وسایل سرمایشی، با پتو در سر کلاس
حاضر می‌شوند.
گزارش: عاطفه اسماعیلی منش
