چنانچه بنا براعتراف سرمقاله
نویس که دولتهای نهم و دهم با توسل به
سیاستهای عوامفریبانه، طرح آشکارسازی یارانهها را اینگونه اجرا کردند که هرکس
دریافت یارانه را «حق مسلم» خود بداند، خطای بزرگی بود . چرا
نمایندگان مجلس ارتجاع نهم ودهم
مخالفت با این پیشنهاد نکردند تا جای تأسف
برایسرمقاله نویس باقی نماند تا در انتقاد
به دولت روحانی بگوید : متاسفانه این سیاست یارانه ای برای سال ها استمرار یافته و
دولت روحانی نیز بسیار دیر به فکر بررسی موضوع و شناسائی افراد یارانهبگیر در دهکهای
بالا پرداخته است. درا دامه افزوده در
واقع دولتهای نهم و دهم با در اختیار داشتن منابع متعدد برای دریافت اطلاعات جامع
و موثق، از همان ابتدا حاتمبخشی کردند، کاملاً روشن است که نمیبایست به افراد
متمکن و با درآمدهای بالا، یارانهای تعلق میگرفت ولی آنها با یک تبلیغات عوامفریبانه
مدعی شدند یارانه متعلق به امام زمان (عج) است و درنتیجه هرکس و حتی خانوارهای
برخوردار و متمکن هم برای دریافت وجوهی از طرف امام زمان (عج) وسوسه شدند درحالی
که اساساً کسانی با درآمدهای بالا، کمترین احتیاجی به یارانههای 45 هزارتومانی
ندارند. البته مقصر اصلی خامنه ای ر مال و مهندسی
پاسداران اند که با تقلب گسترده دو دوره احمدی نژادرا رئیس جمهور کردند تا وی درسفرهای ماراتونی استانی خود شعار انرژی
هسته ای حق مسلم پاسداران است را سر دهد و مؤسسات وشرکت های دولتی را زیر پوشش
خصوصی سازی به پاسداران و بسیج واگذار
کند.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از
تشکیل کارگروه حذف یارانه دهکهای بالای درآمدی خبر داده است. مطابق مصوبه هیئت
دولت، کارگروهی با مشارکت وزارت کار، سازمان برنامه، وزارت ارتباطات و وزارت کشور
برای حذف یارانه دهکهای بالای درآمدی تشکیل شده تا ضمن شناسائی افراد و خانوادههای
مرتبط نسبت به حذف یارانه آنها برای تخصیص به طرحهای محرومیتزدائی و اشتغالزائی
اقدام نمایند.
در این زمینه نکات مهمی وجود دارند که همواره مورد غفلت قرار گرفتهاند. اینکه دولتهای نهم و دهم با توسل به سیاستهای عوامفریبانه، طرح آشکارسازی یارانهها را اینگونه اجرا کردند که هرکس دریافت یارانه را «حق مسلم» خود بداند، خطای بزرگی بود و متاسفانه برای سالها استمرار یافته و دولت روحانی نیز بسیار دیر به فکر بررسی موضوع و شناسائی افراد یارانهبگیر در دهکهای بالا پرداخته است. در واقع دولتهای نهم و دهم با در اختیار داشتن منابع متعدد برای دریافت اطلاعات جامع و موثق، از همان ابتدا حاتمبخشی کردند، کاملاً روشن است که نمیبایست به افراد متمکن و با درآمدهای بالا، یارانهای تعلق میگرفت ولی آنها با یک تبلیغات عوامفریبانه مدعی شدند یارانه متعلق به امام زمان (عج) است و درنتیجه هرکس و حتی خانوارهای برخوردار و متمکن هم برای دریافت وجوهی از طرف امام زمان (عج) وسوسه شدند درحالی که اساساً کسانی با درآمدهای بالا، کمترین احتیاجی به یارانههای 45 هزارتومانی ندارند.
این قبیل سیاستهای غیرقابل توجیه باعث شد ماهانه صدها میلیارد تومان در سطح جامعه، بدون هیچگونه بررسی برای شناسائی نیازمندان واقعی پمپاژ گردد؛ پولی که میشد و هنوز هم این کار شدنی است که با شناسائی نیازمندان واقعی، کمکهای یارانهای دولت به کسانی پرداخت شود که واقعاً به همین ارقام احتیاج دارند.
انعکاس داخلی و جهانی این پدیدهها کمتر ارزیابی شده و کمتر مورد توجه قرار گرفته است که چرا باید 40 سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی که با هدف برقراری عدالت و رسیدگی به محرومان و توانمندسازی آنها شکل گرفته بود، کشور باید 75 میلیون نفر محتاج دریافت یارانه داشته باشد؟
همین رفتارهای عوامفریبانه و اجرای شتابزده طرحهای کمک به محرومان، امروزه گریبانگیر اقتصاد کشور شده و نوعی روحیه وابستگی به همین قبیل کمکها را ترویج و نهادینه کرده است. ارقام عظیم تخصیصی به این قبیل طرحها اگر بهدرستی و مطابق یک برنامه صحیح، دقیق، جامع و منسجم تخصیص یابد و هزینه شود، میتواند در مسیر عمران و آبادی و توانمندسازی محرومان و نیازمندان به کار گرفته شود و تدریجاً به نقطهای برسیم که افراد و خانوارها اعلام کنند نهتنها نیازی به دریافت یارانه و سهام عدالت و سود سهام عدالت ندارند بلکه به نوبه خود میتوانند افراد دیگری را تحت تکفل خود بگیرند و به آنها یاری برسانند.
دولت روحانی متاسفانه تا این لحظه ارادهای در جهت ساماندهی وضع موجود از خود نشان نداده است و حتی امروز هم کارگروه تشکیل شده قرار است از «نقطه صفر» شروع کند و فعلاً به شناسائی افراد و خانوارهایی که نیازی به دریافت یارانه ندارند، بپردازد. این شروع دیرهنگام اگرچه توجیهی برای تردیدها و تعلل در شکلگیری سیاست متوقف ساختن پرداخت یارانه به دهکهای بالای درآمدی وجود ندارد، اقدام لازمی است به شرط آنکه واقعاً جدی گرفته شود و دولت روحانی با ملاحظهکاری در انجام آن بیش از این تردید نکند و پولها را به جای دادن به دهکهای با درآمد بالا، صرف حمایت از صنایع و کارگاههای کوچک و بزرگ نماید.
در این زمینه نکات مهمی وجود دارند که همواره مورد غفلت قرار گرفتهاند. اینکه دولتهای نهم و دهم با توسل به سیاستهای عوامفریبانه، طرح آشکارسازی یارانهها را اینگونه اجرا کردند که هرکس دریافت یارانه را «حق مسلم» خود بداند، خطای بزرگی بود و متاسفانه برای سالها استمرار یافته و دولت روحانی نیز بسیار دیر به فکر بررسی موضوع و شناسائی افراد یارانهبگیر در دهکهای بالا پرداخته است. در واقع دولتهای نهم و دهم با در اختیار داشتن منابع متعدد برای دریافت اطلاعات جامع و موثق، از همان ابتدا حاتمبخشی کردند، کاملاً روشن است که نمیبایست به افراد متمکن و با درآمدهای بالا، یارانهای تعلق میگرفت ولی آنها با یک تبلیغات عوامفریبانه مدعی شدند یارانه متعلق به امام زمان (عج) است و درنتیجه هرکس و حتی خانوارهای برخوردار و متمکن هم برای دریافت وجوهی از طرف امام زمان (عج) وسوسه شدند درحالی که اساساً کسانی با درآمدهای بالا، کمترین احتیاجی به یارانههای 45 هزارتومانی ندارند.
این قبیل سیاستهای غیرقابل توجیه باعث شد ماهانه صدها میلیارد تومان در سطح جامعه، بدون هیچگونه بررسی برای شناسائی نیازمندان واقعی پمپاژ گردد؛ پولی که میشد و هنوز هم این کار شدنی است که با شناسائی نیازمندان واقعی، کمکهای یارانهای دولت به کسانی پرداخت شود که واقعاً به همین ارقام احتیاج دارند.
انعکاس داخلی و جهانی این پدیدهها کمتر ارزیابی شده و کمتر مورد توجه قرار گرفته است که چرا باید 40 سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی که با هدف برقراری عدالت و رسیدگی به محرومان و توانمندسازی آنها شکل گرفته بود، کشور باید 75 میلیون نفر محتاج دریافت یارانه داشته باشد؟
همین رفتارهای عوامفریبانه و اجرای شتابزده طرحهای کمک به محرومان، امروزه گریبانگیر اقتصاد کشور شده و نوعی روحیه وابستگی به همین قبیل کمکها را ترویج و نهادینه کرده است. ارقام عظیم تخصیصی به این قبیل طرحها اگر بهدرستی و مطابق یک برنامه صحیح، دقیق، جامع و منسجم تخصیص یابد و هزینه شود، میتواند در مسیر عمران و آبادی و توانمندسازی محرومان و نیازمندان به کار گرفته شود و تدریجاً به نقطهای برسیم که افراد و خانوارها اعلام کنند نهتنها نیازی به دریافت یارانه و سهام عدالت و سود سهام عدالت ندارند بلکه به نوبه خود میتوانند افراد دیگری را تحت تکفل خود بگیرند و به آنها یاری برسانند.
دولت روحانی متاسفانه تا این لحظه ارادهای در جهت ساماندهی وضع موجود از خود نشان نداده است و حتی امروز هم کارگروه تشکیل شده قرار است از «نقطه صفر» شروع کند و فعلاً به شناسائی افراد و خانوارهایی که نیازی به دریافت یارانه ندارند، بپردازد. این شروع دیرهنگام اگرچه توجیهی برای تردیدها و تعلل در شکلگیری سیاست متوقف ساختن پرداخت یارانه به دهکهای بالای درآمدی وجود ندارد، اقدام لازمی است به شرط آنکه واقعاً جدی گرفته شود و دولت روحانی با ملاحظهکاری در انجام آن بیش از این تردید نکند و پولها را به جای دادن به دهکهای با درآمد بالا، صرف حمایت از صنایع و کارگاههای کوچک و بزرگ نماید.