آيا بد حجابي و بد پوششي تضييع حق الناس نيست؟ 17 مرداد -95
اوج دجال گری و ابزاری شدن دین وخبرگی در کتمان حقایق وتصویر مار کشیدن ونار
قالب کردن می باشد که تن فروشی زنان که شامل زنان شوهر دار هن می شود که به دلیل
فقر ومحرومیت واعتیاد است آشکارا نادیده گرفته شود ولی طلبکارانه ادعای مضحک من درآوردی بد وبی حجابی ضایع کردن حق الناس نامیده شود .
نويسنده:
مجيد صباغيان هاتف
همه مي
دانيم حق الناس تنها مختص امور مادي نمي باشد و بسياري از امور ديگر که باعث رنج و
تالم روحي اشخاص مي گردد، شامل حق الناس مي شود ليکن در زمينه بدحجابي و بد پوششي
متاسفانه اين گونه بين برخي افراد جا افتاده که مسئله شخصي بوده و هرکس مي تواند
هر طور که دوست دارد و با هر وضعيتي در خارج از منزل ميان افراد جامعه ظاهر گردد.
به حديثي از حضرت امام علي ابن موسي الرضا(ع) که در بحارالانوار، ج 103، باب 61-62 نقل شده توجه کنيم:
امام رضا(ع) در پاسخ به اينکه چرا نگاه مردان نامحرم به موي زنان نامحرمِ متاهل و مجرد حرام است؟ فرمود: زيرا اين نگاه، زمينه ساز هيجاني در فرد است که به فساد کشش ايجاد مي کند و زمينه ارتکاب عمل ناپسند را که حرام است، فراهم مي سازد.
در جاي ديگر نيز مي فرمايند: «نگاه به موي زنان حرام است، چون موجب تحريک و فساد است.» (همان منبع)
از فسادها و فحشاهايي که منشاء آن چشم چراني است، مي توان به موارد ذيل اشاره کرد :
- تجاوز به عنف
- گرفتاري به معضل خودارضايي
- اختلاط و آميزش زنان و مردان در جامعه و برقراري روابط نامشروع
- خريد و فروش زنان و کودکان به خاطر مسائل جنسي
- احتمال تربيت فرزنداني که نسل فاسدي را تا روز قيامت به وجود خواهند آورد
- فيلم و سي دي هاي مبتذل براي گسترش فساد و فحشاء و ...
بايد گفت که همه اين موارد، يکي از منشاهايش نگاه آلوده است که باعث مي شود، جامعه و مردم تنزل كنند و آنها را به فکر شهوت راني و هوسبازي بيندازد و در نهايت عده اي به ورطه شوم زنا کشيده شوند و با اين عمل نسلي فاسد مي گردد و آيا حق الناسي از اين بزرگ تر وجود دارد؟
امام رضا در حديثي در باره عمل شنيع زنا مي فرمايند عمل زنا گناهش از آدم کشي و قتل نفس بيشتر است زيرا شخص قاتل جز مقتول کسي را فاسد نگرداند ولي شخص زناکار با اين کارش نسلي را تا روز قيامت فاسد مي گرداند. (تفسير جامع البيان، جلد 4 صفحه 461)
در سال هاي اخير منشا بيشتر اختلافات خانوادگي نگاه آلوده ذكر شده است. خانم هايي که با بدحجابي خود باعث اين اختلافات و يا حتي طلاق ها بوده اند، بايد جوابگوي اين رفتار خود در محضر خداوند باشند آيا حق الناسي از اين بالاتر هست؟!
مسئله به اينجا هم ختم نمي شود چرا که بعضي از فرزندان بي گناه اين خانواده ها و مشکلاتي که به صورت ادامه دار براي اين خانواده ها به وجود مي آيد نيز مانند اعمال ما تاخر مي باشد و شخص بدحجاب بايد جوابگوي گناهاني باشد که شايد تا ساليان دراز بعد از مرگش باعث بوجود آوردن آن بوده است.
بنابراين بدحجابي و بي حجابي باعث تحريک است و صد البته تحريک عواقب خود را دارد:
تضعيف ايمان و تقوا ميان مردم، گناه هاي جنسي و اخلاقي، تجاوزها، الفاظ رکيک و زشت تند خويي ها و ترويج مسابقه مد و چشم و همچشمي در نماياندن لباس و تحريک در به اشتراک گزاردن زيبايي هاي جسمي و در معرض قرار دادن آن، تنها پاره اي از گناهان ناشي از بدحجابي و بدپوششي است که همه تضييع حق الناس بوده و شخص بايد در محضر الهي در روز قيامت جوابگوي اشخاص زيادي باشد.
البته در سال هاي اخير متاسفانه مقدار حجاب و پوشش سليقه اي شده و اين مطلب باعث شده طيف نسبتا وسيعي از بانوان در تشخيص حجاب واقعي به اشتباه بيفتند.
حجاب واقعي همان است که از نظر مراجع تقليد شخص بايد به هنگام نماز رعايت کند يعني همانطور که به هنگام نماز حتي يک موي خانم ها اگر پيدا باشد، نماز باطل مي شود، در بحث حجاب هم پوشيدگي مو بايد کامل باشد.
از طرف ديگر نوع حجاب نيز متاسفانه سليقه اي شده و در اين راستا مانتوها و ساپورت هاي رنگارنگ و چسبان و روسري ها و شال ها و کفش هايي که جلب توجه مي کنند، افراد را دچار تزلزل در نوع حجاب مي کند ليکن آيه 31 سوره نور هرگونه بهانه اي را از بين مي برد و از زنان خواسته شده که زيور و زينت خود را آشکار نسازند که همانا منظور حجابي است که جلب توجه نکند و صد البته آرايش هاي مختلف و استفاده از عطر و ادکلن در معابر عمومي و هر چيزي که باعث جلب توجه شود از اين قاعده مستثني نيست.
در اين باره رسول خدا(ص) فرمودند: هر زني كه خود را خوشبو نمايد و از منزل خارج شود تا زماني كه برمي گردد مورد لعنتِ (خدا و ملائكه) قرار مي گيرد. (بحارالانوار، ج 100، ص247)
بنابراين بد حجابي و بي حجابي گناهي است که ثمرات شوم آن جامعه را فاسد مي کند و گناهي که جامعه را فاسد مي کند ضايع کردن حق الناس است، در انتها با حديثي از رسول گرامي اسلام(ص) اين نوشتار را پايان مي بريم:
بين مردان و زنان نامحرم جدايي ايجاد کنيد زيرا هنگامي که آنان رو درروي يکديگر قرار گرفتند و با هم ارتباط داشتند، جامعه به دردي مبتلاخواهد شد که درمان نخواهد داشت. (مستدرک الوسايل، ج 14، ص 246)
به حديثي از حضرت امام علي ابن موسي الرضا(ع) که در بحارالانوار، ج 103، باب 61-62 نقل شده توجه کنيم:
امام رضا(ع) در پاسخ به اينکه چرا نگاه مردان نامحرم به موي زنان نامحرمِ متاهل و مجرد حرام است؟ فرمود: زيرا اين نگاه، زمينه ساز هيجاني در فرد است که به فساد کشش ايجاد مي کند و زمينه ارتکاب عمل ناپسند را که حرام است، فراهم مي سازد.
در جاي ديگر نيز مي فرمايند: «نگاه به موي زنان حرام است، چون موجب تحريک و فساد است.» (همان منبع)
از فسادها و فحشاهايي که منشاء آن چشم چراني است، مي توان به موارد ذيل اشاره کرد :
- تجاوز به عنف
- گرفتاري به معضل خودارضايي
- اختلاط و آميزش زنان و مردان در جامعه و برقراري روابط نامشروع
- خريد و فروش زنان و کودکان به خاطر مسائل جنسي
- احتمال تربيت فرزنداني که نسل فاسدي را تا روز قيامت به وجود خواهند آورد
- فيلم و سي دي هاي مبتذل براي گسترش فساد و فحشاء و ...
بايد گفت که همه اين موارد، يکي از منشاهايش نگاه آلوده است که باعث مي شود، جامعه و مردم تنزل كنند و آنها را به فکر شهوت راني و هوسبازي بيندازد و در نهايت عده اي به ورطه شوم زنا کشيده شوند و با اين عمل نسلي فاسد مي گردد و آيا حق الناسي از اين بزرگ تر وجود دارد؟
امام رضا در حديثي در باره عمل شنيع زنا مي فرمايند عمل زنا گناهش از آدم کشي و قتل نفس بيشتر است زيرا شخص قاتل جز مقتول کسي را فاسد نگرداند ولي شخص زناکار با اين کارش نسلي را تا روز قيامت فاسد مي گرداند. (تفسير جامع البيان، جلد 4 صفحه 461)
در سال هاي اخير منشا بيشتر اختلافات خانوادگي نگاه آلوده ذكر شده است. خانم هايي که با بدحجابي خود باعث اين اختلافات و يا حتي طلاق ها بوده اند، بايد جوابگوي اين رفتار خود در محضر خداوند باشند آيا حق الناسي از اين بالاتر هست؟!
مسئله به اينجا هم ختم نمي شود چرا که بعضي از فرزندان بي گناه اين خانواده ها و مشکلاتي که به صورت ادامه دار براي اين خانواده ها به وجود مي آيد نيز مانند اعمال ما تاخر مي باشد و شخص بدحجاب بايد جوابگوي گناهاني باشد که شايد تا ساليان دراز بعد از مرگش باعث بوجود آوردن آن بوده است.
بنابراين بدحجابي و بي حجابي باعث تحريک است و صد البته تحريک عواقب خود را دارد:
تضعيف ايمان و تقوا ميان مردم، گناه هاي جنسي و اخلاقي، تجاوزها، الفاظ رکيک و زشت تند خويي ها و ترويج مسابقه مد و چشم و همچشمي در نماياندن لباس و تحريک در به اشتراک گزاردن زيبايي هاي جسمي و در معرض قرار دادن آن، تنها پاره اي از گناهان ناشي از بدحجابي و بدپوششي است که همه تضييع حق الناس بوده و شخص بايد در محضر الهي در روز قيامت جوابگوي اشخاص زيادي باشد.
البته در سال هاي اخير متاسفانه مقدار حجاب و پوشش سليقه اي شده و اين مطلب باعث شده طيف نسبتا وسيعي از بانوان در تشخيص حجاب واقعي به اشتباه بيفتند.
حجاب واقعي همان است که از نظر مراجع تقليد شخص بايد به هنگام نماز رعايت کند يعني همانطور که به هنگام نماز حتي يک موي خانم ها اگر پيدا باشد، نماز باطل مي شود، در بحث حجاب هم پوشيدگي مو بايد کامل باشد.
از طرف ديگر نوع حجاب نيز متاسفانه سليقه اي شده و در اين راستا مانتوها و ساپورت هاي رنگارنگ و چسبان و روسري ها و شال ها و کفش هايي که جلب توجه مي کنند، افراد را دچار تزلزل در نوع حجاب مي کند ليکن آيه 31 سوره نور هرگونه بهانه اي را از بين مي برد و از زنان خواسته شده که زيور و زينت خود را آشکار نسازند که همانا منظور حجابي است که جلب توجه نکند و صد البته آرايش هاي مختلف و استفاده از عطر و ادکلن در معابر عمومي و هر چيزي که باعث جلب توجه شود از اين قاعده مستثني نيست.
در اين باره رسول خدا(ص) فرمودند: هر زني كه خود را خوشبو نمايد و از منزل خارج شود تا زماني كه برمي گردد مورد لعنتِ (خدا و ملائكه) قرار مي گيرد. (بحارالانوار، ج 100، ص247)
بنابراين بد حجابي و بي حجابي گناهي است که ثمرات شوم آن جامعه را فاسد مي کند و گناهي که جامعه را فاسد مي کند ضايع کردن حق الناس است، در انتها با حديثي از رسول گرامي اسلام(ص) اين نوشتار را پايان مي بريم:
بين مردان و زنان نامحرم جدايي ايجاد کنيد زيرا هنگامي که آنان رو درروي يکديگر قرار گرفتند و با هم ارتباط داشتند، جامعه به دردي مبتلاخواهد شد که درمان نخواهد داشت. (مستدرک الوسايل، ج 14، ص 246)
