اوین نامه ی
کیهان یکشنبه 10 خردادماه سال 1394
يادداشت روز اوین نامه ی کیهان "باده فروش از كجا شنيد؟! "
يادداشت روز اوین نامه ی کیهان "باده فروش از كجا شنيد؟! "
گفته می شود
ترک عادت موجب مرض است . یااینکه میمون هرچه زشت تره بازیش از همه بیشتره . برای
همین است سربازجو شریعت نداری زشت روی با
تاریخچه 37 ساله ی اطلاعاتی – امنیتی – بولتن نویسی در اطلاعات سپاه دارد که مکمل تجربه ی بازجویی
وشکنجه گری و اعتراف گیری و پرونده سازی و تنظیم کیفرخواست که درون زندان وحتی اوین نامه ی کیهان دارد .عجیب اعتیاد مزمن ترک
ناپذیر به این حرفه و تخصص یادشده دارد .
از سوی
دیگر به دلیل اینکه نماینده ی ویژه ی ر هبرولی خامنه ای در اوین نامه ی کیهان می
باشد .برای خودش تبدیل به یک کروکی ولی فقیه همکاره ی بدون پاسخگوی شده است .برای
همین است که خیلی آسان بهرکه می خواهد اتهام می زندو توهین و تحقیر ومتهم می کند
وم صونیت کامل دارد.
لذا بی
جهت نیست که از موضع معلم وشاگرد دست به کالبد شکافی عملکرد روحانی زده و برایش
کلاس گذاشته است که به ویت فهیم کند باوجود
اینکه تجربه 37 ساله در مسایل سیاسی و امنیتی و کسوت آخوندی دارد .اما مواضع ايشان
آنگونه است که با آنچه از يک سياستمدار برجسته و مخصوصا در
کسوت شريف روحانيت ! آنهم روحانیتی همچون
خامنه ای ومصباح یزدی و احمد خاتمی و احمدجنتی و صدیقی و موحدی کرمانی و امثالهم
انتظار مي رود، وی فاصله زيادي دارد. برای
اینکه روحانی برای خنثی کردن توطئه های رقیب و دفع انتقادات سیستماتیک شان به
مذاکره ی هسته ای مجبور به سخنرانی وپاسخگویی می باشد که نمی تواند مورد قبول
معیار سرباز شریعت نداری وخط ترسیم شده عدم عبور از خط قرمز وی وخامنه ای
وپاسداران باشد. به خصوص اینکه روحانی در سخنرانی غرب تهران خود. آب برتوی سوراخ
مورچگان ریخت . چون گفت عده ای قلیل بسیار کوچک ولی بلندگوهای بسیار بزرگ را به عاریه
گرفته اند ومدام شعارهای تند می دهند .در صورتیکه با سردادن شعارهای تند معضلات
کشور حل نمی شود. ودر دیدار با فرمانداران باز آب بیشتری توی لانه ی مورچگان
هراسان ود لواپس هسته ای ریخت.
پس بی جهت
نیست که اکنون سربازجو شریعت نداری دردفاع
از خود وهنقطارانش خطاب به روحانی گفته است :
روحاني با
سابقه 37 ساله از حضور نزديک در عرصه سياسي پرفراز و نشيب رژیم وارونه ی ولایت
فقیه ، مي توان و بايد يک سياستمدار
کارکشته و سرد و گرم چشيده تلقي کرد ولي متاسفانه، برخي از مواضع ايشان با آنچه از
يک سياستمدار برجسته و مخصوصا در کسوت شريف روحانيت انتظار مي رود فاصله زيادي
دارد و به اين نگراني دامن مي زند که شايد حسن روحانی رئيس جمهور را شماري از مشاوران ناهمدل و
ناهمراه احاطه کرده باشند و مواضع مورد اشاره دستپخت همين مشاوران ناهمدل- و يا
دستکم نابلد- باشد. دراين باره اگرچه گفتني بسيار است ولي اظهارات ديروز روحاني در
«همايش سراسري فرمانداران» موضوع يادداشت پيش روي است که به مواردي از آن اشاره مي
شود.
روحاني در سخنان ديروز خود باز هم به روال هميشگي و براي چندمين بار به منتقدان دولت حمله کرد و البته اين بار از عباراتي نظير «برويد به جهنم»!، «بي سواد»! «کساني که از مراکز خاص پول مي گيرند»!، «کاسب تحريم»! و ... استفاده نکرد. حملات پي در پي وی به منتقدان، اين تلقي را در عرصه سياسي کشور پديد آورده است که ايشان هرگاه در برنامه هاي دولت با نارسايي و ناکامي روبرو مي شود و يا نشانه هايي از شکست و بن بست را احساس مي کند به جاي توضيح علت براي مردم که مي تواند جلب حمايت و همدلي آنان را در پي داشته باشد، منتقدان دولت را که در مواردي «فرضي»! نيز هستند، به باد انتقاد و عتاب مي گيرد.
اين روال تا آنجا پيش رفته است که امروز هرگاه روحانی زبان به ملامت منتقدان مي گشايد، بسياري از مردم و مخاطبان به گونه اي «شرطي» نارسايي ها و ناکامي هايي را جستجو مي کنند که دولت در همان ايام با آن روبرو بوده است! و حمله روحاني به منتقدان براي پوشاندن اين ناکامي ها و نارسايي ها ارزيابي مي کنند!
روحاني در سخنان ديروز خود باز هم به روال هميشگي و براي چندمين بار به منتقدان دولت حمله کرد و البته اين بار از عباراتي نظير «برويد به جهنم»!، «بي سواد»! «کساني که از مراکز خاص پول مي گيرند»!، «کاسب تحريم»! و ... استفاده نکرد. حملات پي در پي وی به منتقدان، اين تلقي را در عرصه سياسي کشور پديد آورده است که ايشان هرگاه در برنامه هاي دولت با نارسايي و ناکامي روبرو مي شود و يا نشانه هايي از شکست و بن بست را احساس مي کند به جاي توضيح علت براي مردم که مي تواند جلب حمايت و همدلي آنان را در پي داشته باشد، منتقدان دولت را که در مواردي «فرضي»! نيز هستند، به باد انتقاد و عتاب مي گيرد.
اين روال تا آنجا پيش رفته است که امروز هرگاه روحانی زبان به ملامت منتقدان مي گشايد، بسياري از مردم و مخاطبان به گونه اي «شرطي» نارسايي ها و ناکامي هايي را جستجو مي کنند که دولت در همان ايام با آن روبرو بوده است! و حمله روحاني به منتقدان براي پوشاندن اين ناکامي ها و نارسايي ها ارزيابي مي کنند!
سربازجو شریعت نداری بازگویی
بندهای کیفرخواست اتهامی روحانی را دنبال کرده است و برای اینکه مخالفت با روند مذاکره ی هسته ای کرده باشد . پس با بهانه ی سخنرانی روحانی در جمع فرمانداران و اشاره به جو
سازی تبلیغاتی منتقدان دولت ومخالفان مذاکره ی هسته ای وموضوع انتخابات بازارمکاره
ی مجلس ارتجاعی دهم با نقل قول گفته ای از خامنه ای روحانی رام تهم به فرافکنی
کرده است :
ظاهرا رئيس جمهور در اين بخش از اظهارات ديروز خود دچار
«سهواللسان» و خطاي الفاظ شده است، چرا که ايشان به خوبي مي دانند توصيه خامنه ای به دولت درباره شنيدن نظر منتقدان، فقط
يک «نصيحت» نيست، بلکه توصيه حضرت ايشان يک «دستورالعمل» است که دولت و شخص رئيس
جمهور هم به لحاظ قانوني و هم به لحاظ شرعي موظف به اجراي آن هستند. از اين روي
خواسته عده اي که به تعبير رئيس جمهور «راه افتاده اند»! و درباره روند مذاکرات و
داده ها و ستانده ها توضيح مي خواهند، يک اقدام کاملاقانوني است و فرافکني روحاني،
نه وجاهت قانوني دارد و نه وجاهت شرعي. اگرچه با توجه به شخصيت رئيس جمهور محترم
مي توان اظهارات ياد شده را به حساب خطاي بيان ايشان نوشت و شايد هم به حساب
عصبانيت غيرقابل توجيه وي از ناکامي در مذاکرات هسته اي و فاصله فراواني که ميان
وعده هاي اوليه ايشان با نقطه اي که امروزه در آن هستند پديد آمده است...
در ادامه سربازجو شریعت نداری افزوده » اين توصيه حکيمانه کجا و تعبير روحاني که «حالاعده اي راه مي افتند و مي گويند «دولت! اگر تشنه شدي بايد آب بخوري، دولت! تو به اکسيژن نياز داري»؟! آيا انتقاد منتقدان هسته اي اين است که چرا دولت وقتي تشنه است آب نمي خورد؟ و يا، چرا توجه ندارد که به اکسيژن نياز دارد؟! روحاني پيش از اين هم در واکنش منتقدان به اقدام نابجاي پياده روي ظريف با جان کري صورت مسئله را تغيير داده و گفته بود «اين که بگوئيم يک ديپلمات تند راه رفت يا کتش کج بود، عينکش چطور بود که حرف نشد»! و توضيح نداده بود که کدام منتقدي به کت و عينک آقاي ظريف انتقاد کرده بود؟! خدا بر درجات امام راحل ما(ره) بيفزايد که نه فقط انتقاد، بلکه تخطئه را نيز هديه الهي مي دانستند
در ادامه سربازجو شریعت نداری افزوده » اين توصيه حکيمانه کجا و تعبير روحاني که «حالاعده اي راه مي افتند و مي گويند «دولت! اگر تشنه شدي بايد آب بخوري، دولت! تو به اکسيژن نياز داري»؟! آيا انتقاد منتقدان هسته اي اين است که چرا دولت وقتي تشنه است آب نمي خورد؟ و يا، چرا توجه ندارد که به اکسيژن نياز دارد؟! روحاني پيش از اين هم در واکنش منتقدان به اقدام نابجاي پياده روي ظريف با جان کري صورت مسئله را تغيير داده و گفته بود «اين که بگوئيم يک ديپلمات تند راه رفت يا کتش کج بود، عينکش چطور بود که حرف نشد»! و توضيح نداده بود که کدام منتقدي به کت و عينک آقاي ظريف انتقاد کرده بود؟! خدا بر درجات امام راحل ما(ره) بيفزايد که نه فقط انتقاد، بلکه تخطئه را نيز هديه الهي مي دانستند
بالاخره
سربازجو شریعت نداری در پایان کیفرخواست تنظیمی خود علیه ی ر وحانی البته بدون آنکه بگوید دلیل
اعتراضات میلیون ها نفر پس از برگزاری نمایش خیمه شب بازی تقلباتی 22 خرداد 88 برای چه بود که برای 8ماه ادامه
یافت تا اینکه با سرکوب وحشیانه ی شدید خیابانی وبازداشت گسترده معترضان وارتکاب جنایت علیه ی
بشریت در بازداشتگاه کرج تظاهرات های ضد حکومتی 88 کنترل و مهار شد . اما برای
همسو کردن روحانی بار سانه های فارسی زبان " دویچه آلمان " ، "بی بی سی " و " رادیو آمریکا " روحانی را چنین
مورد مخاطب قرارداده است »
رئيس جمهور در سخنان
ديروز خود به انتخابات اشاره کرده و تاکيد مي کند؛
«انتخابات غير آزاد معني ندارد... اگر انتخابات به معني واقعي بود مي توانيم همه در آن رقابت سالم داشته باشيم». ممکن است بفرمايند مگر غير از اين است که بايد انتخابات آزاد داشته باشيم که بايد گفت؛ حضرتعالي يک روحاني سياستمدار و حقوقدان هستيد و به يقين مي دانيد که «اصرار بر يک امر بديهي به مفهوم و معناي ترديد در آن است». جناب روحاني آيا اگر گفته شود «آراء انتخاباتي رئيس جمهور يازدهم بايد به دقت شمرده شود» اين اظهارنظر به مفهوم آن نيست که صحت شمارش آراء جنابعالي مورد ترديد است؟!
ديروز بلافاصله بعد از اظهارات آقاي روحاني، اين بخش از سخنان ايشان که «انتخابات غيرآزاد معني ندارد» به تيتر اول خبرگزاري هاي خارجي نظير «دويچه وله»، «بي بي سي»، «راديو آمريکا» و... تبديل شد و اين تفسير را در پي داشت که سلامت انتخابات پيش روي در ايران مورد ترديد رئيس جمهور اين کشور است!
«انتخابات غير آزاد معني ندارد... اگر انتخابات به معني واقعي بود مي توانيم همه در آن رقابت سالم داشته باشيم». ممکن است بفرمايند مگر غير از اين است که بايد انتخابات آزاد داشته باشيم که بايد گفت؛ حضرتعالي يک روحاني سياستمدار و حقوقدان هستيد و به يقين مي دانيد که «اصرار بر يک امر بديهي به مفهوم و معناي ترديد در آن است». جناب روحاني آيا اگر گفته شود «آراء انتخاباتي رئيس جمهور يازدهم بايد به دقت شمرده شود» اين اظهارنظر به مفهوم آن نيست که صحت شمارش آراء جنابعالي مورد ترديد است؟!
ديروز بلافاصله بعد از اظهارات آقاي روحاني، اين بخش از سخنان ايشان که «انتخابات غيرآزاد معني ندارد» به تيتر اول خبرگزاري هاي خارجي نظير «دويچه وله»، «بي بي سي»، «راديو آمريکا» و... تبديل شد و اين تفسير را در پي داشت که سلامت انتخابات پيش روي در ايران مورد ترديد رئيس جمهور اين کشور است!
آقاي دکتر روحاني را با سابقه 37 ساله از حضور نزديک
در عرصه سياسي پرفراز و نشيب جمهوري اسلامي ايران، مي توان و بايد يک سياستمدار
کارکشته و سرد و گرم چشيده تلقي کرد ولي متاسفانه، برخي از مواضع ايشان با آنچه از
يک سياستمدار برجسته و مخصوصا در کسوت شريف روحانيت انتظار مي رود فاصله زيادي
دارد و به اين نگراني دامن مي زند که شايد رئيس جمهور محترم کشورمان را شماري از
مشاوران ناهمدل و ناهمراه احاطه کرده باشند و مواضع مورد اشاره دستپخت همين
مشاوران ناهمدل- و يا دستکم نابلد- باشد. دراين باره اگرچه گفتني بسيار است ولي اظهارات
ديروز آقاي دکتر روحاني در «همايش سراسري فرمانداران» موضوع يادداشت پيش روي است
که به مواردي از آن اشاره مي شود.
1- آقاي دکتر روحاني در سخنان ديروز خود باز هم به روال هميشگي و براي چندمين بار به منتقدان دولت حمله کرد و البته اين بار از عباراتي نظير «برويد به جهنم»!، «بي سواد»! «کساني که از مراکز خاص پول مي گيرند»!، «کاسب تحريم»! و ... استفاده نکرد. حملات پي در پي آقاي رئيس جمهور به منتقدان، اين تلقي را در عرصه سياسي کشور پديد آورده است که ايشان هرگاه در برنامه هاي دولت با نارسايي و ناکامي روبرو مي شود و يا نشانه هايي از شکست و بن بست را احساس مي کند به جاي توضيح علت براي مردم که مي تواند جلب حمايت و همدلي آنان را در پي داشته باشد، منتقدان دولت را که در مواردي «فرضي»! نيز هستند، به باد انتقاد و عتاب مي گيرد.
اين روال تا آنجا پيش رفته است که امروز هرگاه رئيس جمهور زبان به ملامت منتقدان مي گشايد، بسياري از مردم و مخاطبان به گونه اي «شرطي» نارسايي ها و ناکامي هايي را جستجو مي کنند که دولت محترم در همان ايام با آن روبرو بوده است! و حمله آقاي دکتر روحاني به منتقدان را - با عرض پوزش- براي پوشاندن اين ناکامي ها و نارسايي ها ارزيابي مي کنند!
کاش آقاي رئيس جمهور افرادي را بدون تابلوي نهاد رياست جمهوري به ميان مردم مي فرستاد و بازتاب سخنان ديروز خود را از زبان آنها مي شنيد و چنانچه ملاحظه مي کرد بسياري از آنان، برخي از نارسايي هاي اين روزها نظير ناهماهنگي در افزايش قيمت بنزين، بي تدبيري در افزايش بهاي گاز مصرفي، اظهارات چندگانه و متضاد مسئولان دولتي درباره باقي ماندن يا حذف سهميه بنزين، بخشنامه معاون اول که تا پايان سال هيچ افزايش قيمتي نخواهيم داشت و... را علت حمله اخير وي به منتقدان مي دانند و بر اين باورند که توضيح رئيس جمهور درباره چرايي اين معضلات و بي تدبيري ها ضروري تر از سخنان ديروز ايشان است.
2- آقاي رئيس جمهور در بخشي از سخنان ديروز خود مي گويد: «اسرار کشور بايد محفوظ باشد، مگر کسي در اين شک دارد؟ حالايک نصيحتي رهبر معظم انقلاب فرمودند و چون رهبر هستند بايد نصيحت کنند. حالاعده اي راه مي افتند و مي گويند؛ دولت! اگر تشنه شدي بايد آب بخوري يا دولت! تو به اکسيژن نياز داري. خودمان هم مي دانيم. افرادي که امروز مسئوليت مذاکرات را دارند از لحاظ سياسي و عمومي و در حد فني در سطح بالايي هستند»! درباره اين بخش از سخنان ايشان گفتني است؛
الف: ظاهرا آقاي رئيس جمهور در اين بخش از اظهارات ديروز خود دچار «سهواللسان» و خطاي الفاظ شده است، چرا که ايشان به خوبي مي دانند توصيه رهبر معظم انقلاب به دولت درباره شنيدن نظر منتقدان، فقط يک «نصيحت» نيست، بلکه توصيه حضرت ايشان يک «دستورالعمل» است که دولت و شخص رئيس جمهور هم به لحاظ قانوني و هم به لحاظ شرعي موظف به اجراي آن هستند. از اين روي خواسته عده اي که به تعبير رئيس جمهور «راه افتاده اند»! و درباره روند مذاکرات و داده ها و ستانده ها توضيح مي خواهند، يک اقدام کاملاقانوني است و فرافکني آقاي دکتر روحاني، نه وجاهت قانوني دارد و نه وجاهت شرعي. اگرچه با توجه به شخصيت رئيس جمهور محترم مي توان اظهارات ياد شده را به حساب خطاي بيان ايشان نوشت و شايد هم به حساب عصبانيت غيرقابل توجيه وي از ناکامي در مذاکرات هسته اي و فاصله فراواني که ميان وعده هاي اوليه ايشان با نقطه اي که امروزه در آن هستند پديد آمده است...
ب: حتي اگر توصيه رهبرمعظم انقلاب را فقط يک «نصيحت» تلقي کنيم، باز هم آقاي رئيس جمهور و دولت ايشان ملزم و مکلف به اجراي بي کم و کاست آن بوده و هستند و اساسا مقبوليت و مشروعيت همه دولتمردان و مسئولان در پيروي از منويات رهبرمعظم انقلاب - چه دستورالعمل و چه نصيحت- قابل تعريف است.
ج: حالابه توصيه حضرت آقا خطاب به رئيس جمهور و تيم مذاکره کننده هسته اي که موضوع بند ياد شده است، توجه کنيد؛
«همدلي لازم است، همدلي را بايد به وجود آورد، همدلي را بايد رشد داد. اين توصيه من به همه است. الان فرصت خوبي است براي همدلي؛ يک عده اي مخالفند، يک عده اي اعتراض دارند؛ خيلي خب، مسئولين ما که مردمان صادقي هستند، مردمان علاقمند به منافع ملي اند، بسيار خب، يک جمعي از مخالفان را - از آن افرادي که شاخصند- دعوت کنند، حرفهاي آنها را بشنوند، اي بسا در حرفهاي آنها يک نکته اي باشد که اين نکته را اگر رعايت کنند، کارشان بهتر پيش برود؛ اگر چنانچه نکته اي هم نبود، آنها را قانع کنند؛ اين مي شود همدلي؛ اين مي شود يکسان سازي دل ها و احساس ها».
آيا هيچ عقل سليمي مي تواند در خيرخواهي حکيمانه اين توصيه حضرت آقا براي رئيس جمهور و تيم مذاکره کننده هسته اي کمترين ترديدي روا بدارد؟ آيا همدلي با مردم و از جمله منتقدان نياز مبرم و حياتي دولت محترم نيست؟ و يا شنيدن نقد و نظر منتقدان به قول رهبر معظم انقلاب «پيشرفت بهتر کارها» را به دنبال ندارد؟
اين توصيه حکيمانه کجا و تعبير آقاي روحاني که «حالاعده اي راه مي افتند و مي گويند «دولت! اگر تشنه شدي بايد آب بخوري، دولت! تو به اکسيژن نياز داري»؟! آيا انتقاد منتقدان هسته اي اين است که چرا دولت وقتي تشنه است آب نمي خورد؟ و يا، چرا توجه ندارد که به اکسيژن نياز دارد؟! آقاي روحاني پيش از اين هم در واکنش منتقدان به اقدام نابجاي پياده روي آقاي ظريف با جان کري صورت مسئله را تغيير داده و گفته بود «اين که بگوئيم يک ديپلمات تند راه رفت يا کتش کج بود، عينکش چطور بود که حرف نشد»! و توضيح نداده بود که کدام منتقدي به کت و عينک آقاي ظريف انتقاد کرده بود؟! خدا بر درجات امام راحل ما(ره) بيفزايد که نه فقط انتقاد، بلکه تخطئه را نيز هديه الهي مي دانستند.
3- آقاي رئيس جمهور در توجيه خودداري از توضيح درباره جزئيات مذاکرات هسته اي و باخبر کردن مردم از آنچه داده ايم و آنچه گرفته ايم مي گويد «اسرار کشور بايد محفوظ باشد» و با تاکيد مي پرسد «مگر کسي در اين شک دارد»؟! درباره اين بخش از اظهارات ديروز آقاي رئيس جمهور بايد گفت؛
الف: بي ترديد اين سخن آقاي روحاني قابل قبول و منطقي است که «اسرار کشور بايد محفوظ باشد» ولي آنچه درخواست مکرر دلسوزان بوده و هست، افشاي اسرار کشور نبوده و نيست، بلکه منتقدان خواستار توضيح درباره «توافق لوزان» هستند زيرا آنچه از متن توافق ياد شده - و يا به قول دولتمردان بيانيه لوزان!- برمي آيد، از «داده هاي نقد» ما در مقابل «وعده هاي نسيه» حريف حکايت مي کند. آنهم وعده هاي نسيه اي که بهتر است هرگز تحقق پيدا نکند! چرا که ماهيت اين وعده هاي نسيه نيز واگذاري امتيازات بيشتر به طرف مقابل است و به عقيده نگارنده که دلايل آن هم به وضوح ارائه شده است؛ «در توافق لوزان اسب زين شده را داده ايم و افسار پاره تحويل گرفته ايم». خواسته بارها اعلام شده منتقدان، توضيح اين «داده ها و گرفته ها» است.
آيا توضيح و خبررساني دولت محترم درباره متن و محتواي توافق لوزان که در مقياس بين المللي منتشر شده است، «اسرار محرمانه» تلقي مي شود؟! عزيزان مذاکره کننده مي گويند آنچه آمريکايي ها در تفسير خود از توافق لوزان فکت شيت- منتشر کرده اند قابل اعتماد نيست. خب! تفسير شما از توافق ياد شده چيست؟ اينکه ديگر محرمانه نيست، هست؟! به قول حافظ؛ سرّ خدا که عارف سالک به کس نگفت در حيرتم که باده فروش از کجا شنيد؟!
4رئيس جمهور محترم در سخنان ديروز خود به انتخابات اشاره کرده و تاکيد مي کند؛
«انتخابات غير آزاد معني ندارد... اگر انتخابات به معني واقعي بود مي توانيم همه در آن رقابت سالم داشته باشيم».
ممکن است بفرمايند مگر غير از اين است که بايد انتخابات آزاد داشته باشيم که بايد گفت؛ حضرتعالي يک روحاني سياستمدار و حقوقدان هستيد و به يقين مي دانيد که «اصرار بر يک امر بديهي به مفهوم و معناي ترديد در آن است». جناب روحاني آيا اگر گفته شود «آراء انتخاباتي رئيس جمهور يازدهم بايد به دقت شمرده شود» اين اظهارنظر به مفهوم آن نيست که صحت شمارش آراء جنابعالي مورد ترديد است؟!
ديروز بلافاصله بعد از اظهارات آقاي روحاني، اين بخش از سخنان ايشان که «انتخابات غيرآزاد معني ندارد» به تيتر اول خبرگزاري هاي خارجي نظير «دويچه وله»، «بي بي سي»، «راديو آمريکا» و... تبديل شد و اين تفسير را در پي داشت که سلامت انتخابات پيش روي در ايران مورد ترديد رئيس جمهور اين کشور است! حسین شریعت نداری.
1- آقاي دکتر روحاني در سخنان ديروز خود باز هم به روال هميشگي و براي چندمين بار به منتقدان دولت حمله کرد و البته اين بار از عباراتي نظير «برويد به جهنم»!، «بي سواد»! «کساني که از مراکز خاص پول مي گيرند»!، «کاسب تحريم»! و ... استفاده نکرد. حملات پي در پي آقاي رئيس جمهور به منتقدان، اين تلقي را در عرصه سياسي کشور پديد آورده است که ايشان هرگاه در برنامه هاي دولت با نارسايي و ناکامي روبرو مي شود و يا نشانه هايي از شکست و بن بست را احساس مي کند به جاي توضيح علت براي مردم که مي تواند جلب حمايت و همدلي آنان را در پي داشته باشد، منتقدان دولت را که در مواردي «فرضي»! نيز هستند، به باد انتقاد و عتاب مي گيرد.
اين روال تا آنجا پيش رفته است که امروز هرگاه رئيس جمهور زبان به ملامت منتقدان مي گشايد، بسياري از مردم و مخاطبان به گونه اي «شرطي» نارسايي ها و ناکامي هايي را جستجو مي کنند که دولت محترم در همان ايام با آن روبرو بوده است! و حمله آقاي دکتر روحاني به منتقدان را - با عرض پوزش- براي پوشاندن اين ناکامي ها و نارسايي ها ارزيابي مي کنند!
کاش آقاي رئيس جمهور افرادي را بدون تابلوي نهاد رياست جمهوري به ميان مردم مي فرستاد و بازتاب سخنان ديروز خود را از زبان آنها مي شنيد و چنانچه ملاحظه مي کرد بسياري از آنان، برخي از نارسايي هاي اين روزها نظير ناهماهنگي در افزايش قيمت بنزين، بي تدبيري در افزايش بهاي گاز مصرفي، اظهارات چندگانه و متضاد مسئولان دولتي درباره باقي ماندن يا حذف سهميه بنزين، بخشنامه معاون اول که تا پايان سال هيچ افزايش قيمتي نخواهيم داشت و... را علت حمله اخير وي به منتقدان مي دانند و بر اين باورند که توضيح رئيس جمهور درباره چرايي اين معضلات و بي تدبيري ها ضروري تر از سخنان ديروز ايشان است.
2- آقاي رئيس جمهور در بخشي از سخنان ديروز خود مي گويد: «اسرار کشور بايد محفوظ باشد، مگر کسي در اين شک دارد؟ حالايک نصيحتي رهبر معظم انقلاب فرمودند و چون رهبر هستند بايد نصيحت کنند. حالاعده اي راه مي افتند و مي گويند؛ دولت! اگر تشنه شدي بايد آب بخوري يا دولت! تو به اکسيژن نياز داري. خودمان هم مي دانيم. افرادي که امروز مسئوليت مذاکرات را دارند از لحاظ سياسي و عمومي و در حد فني در سطح بالايي هستند»! درباره اين بخش از سخنان ايشان گفتني است؛
الف: ظاهرا آقاي رئيس جمهور در اين بخش از اظهارات ديروز خود دچار «سهواللسان» و خطاي الفاظ شده است، چرا که ايشان به خوبي مي دانند توصيه رهبر معظم انقلاب به دولت درباره شنيدن نظر منتقدان، فقط يک «نصيحت» نيست، بلکه توصيه حضرت ايشان يک «دستورالعمل» است که دولت و شخص رئيس جمهور هم به لحاظ قانوني و هم به لحاظ شرعي موظف به اجراي آن هستند. از اين روي خواسته عده اي که به تعبير رئيس جمهور «راه افتاده اند»! و درباره روند مذاکرات و داده ها و ستانده ها توضيح مي خواهند، يک اقدام کاملاقانوني است و فرافکني آقاي دکتر روحاني، نه وجاهت قانوني دارد و نه وجاهت شرعي. اگرچه با توجه به شخصيت رئيس جمهور محترم مي توان اظهارات ياد شده را به حساب خطاي بيان ايشان نوشت و شايد هم به حساب عصبانيت غيرقابل توجيه وي از ناکامي در مذاکرات هسته اي و فاصله فراواني که ميان وعده هاي اوليه ايشان با نقطه اي که امروزه در آن هستند پديد آمده است...
ب: حتي اگر توصيه رهبرمعظم انقلاب را فقط يک «نصيحت» تلقي کنيم، باز هم آقاي رئيس جمهور و دولت ايشان ملزم و مکلف به اجراي بي کم و کاست آن بوده و هستند و اساسا مقبوليت و مشروعيت همه دولتمردان و مسئولان در پيروي از منويات رهبرمعظم انقلاب - چه دستورالعمل و چه نصيحت- قابل تعريف است.
ج: حالابه توصيه حضرت آقا خطاب به رئيس جمهور و تيم مذاکره کننده هسته اي که موضوع بند ياد شده است، توجه کنيد؛
«همدلي لازم است، همدلي را بايد به وجود آورد، همدلي را بايد رشد داد. اين توصيه من به همه است. الان فرصت خوبي است براي همدلي؛ يک عده اي مخالفند، يک عده اي اعتراض دارند؛ خيلي خب، مسئولين ما که مردمان صادقي هستند، مردمان علاقمند به منافع ملي اند، بسيار خب، يک جمعي از مخالفان را - از آن افرادي که شاخصند- دعوت کنند، حرفهاي آنها را بشنوند، اي بسا در حرفهاي آنها يک نکته اي باشد که اين نکته را اگر رعايت کنند، کارشان بهتر پيش برود؛ اگر چنانچه نکته اي هم نبود، آنها را قانع کنند؛ اين مي شود همدلي؛ اين مي شود يکسان سازي دل ها و احساس ها».
آيا هيچ عقل سليمي مي تواند در خيرخواهي حکيمانه اين توصيه حضرت آقا براي رئيس جمهور و تيم مذاکره کننده هسته اي کمترين ترديدي روا بدارد؟ آيا همدلي با مردم و از جمله منتقدان نياز مبرم و حياتي دولت محترم نيست؟ و يا شنيدن نقد و نظر منتقدان به قول رهبر معظم انقلاب «پيشرفت بهتر کارها» را به دنبال ندارد؟
اين توصيه حکيمانه کجا و تعبير آقاي روحاني که «حالاعده اي راه مي افتند و مي گويند «دولت! اگر تشنه شدي بايد آب بخوري، دولت! تو به اکسيژن نياز داري»؟! آيا انتقاد منتقدان هسته اي اين است که چرا دولت وقتي تشنه است آب نمي خورد؟ و يا، چرا توجه ندارد که به اکسيژن نياز دارد؟! آقاي روحاني پيش از اين هم در واکنش منتقدان به اقدام نابجاي پياده روي آقاي ظريف با جان کري صورت مسئله را تغيير داده و گفته بود «اين که بگوئيم يک ديپلمات تند راه رفت يا کتش کج بود، عينکش چطور بود که حرف نشد»! و توضيح نداده بود که کدام منتقدي به کت و عينک آقاي ظريف انتقاد کرده بود؟! خدا بر درجات امام راحل ما(ره) بيفزايد که نه فقط انتقاد، بلکه تخطئه را نيز هديه الهي مي دانستند.
3- آقاي رئيس جمهور در توجيه خودداري از توضيح درباره جزئيات مذاکرات هسته اي و باخبر کردن مردم از آنچه داده ايم و آنچه گرفته ايم مي گويد «اسرار کشور بايد محفوظ باشد» و با تاکيد مي پرسد «مگر کسي در اين شک دارد»؟! درباره اين بخش از اظهارات ديروز آقاي رئيس جمهور بايد گفت؛
الف: بي ترديد اين سخن آقاي روحاني قابل قبول و منطقي است که «اسرار کشور بايد محفوظ باشد» ولي آنچه درخواست مکرر دلسوزان بوده و هست، افشاي اسرار کشور نبوده و نيست، بلکه منتقدان خواستار توضيح درباره «توافق لوزان» هستند زيرا آنچه از متن توافق ياد شده - و يا به قول دولتمردان بيانيه لوزان!- برمي آيد، از «داده هاي نقد» ما در مقابل «وعده هاي نسيه» حريف حکايت مي کند. آنهم وعده هاي نسيه اي که بهتر است هرگز تحقق پيدا نکند! چرا که ماهيت اين وعده هاي نسيه نيز واگذاري امتيازات بيشتر به طرف مقابل است و به عقيده نگارنده که دلايل آن هم به وضوح ارائه شده است؛ «در توافق لوزان اسب زين شده را داده ايم و افسار پاره تحويل گرفته ايم». خواسته بارها اعلام شده منتقدان، توضيح اين «داده ها و گرفته ها» است.
آيا توضيح و خبررساني دولت محترم درباره متن و محتواي توافق لوزان که در مقياس بين المللي منتشر شده است، «اسرار محرمانه» تلقي مي شود؟! عزيزان مذاکره کننده مي گويند آنچه آمريکايي ها در تفسير خود از توافق لوزان فکت شيت- منتشر کرده اند قابل اعتماد نيست. خب! تفسير شما از توافق ياد شده چيست؟ اينکه ديگر محرمانه نيست، هست؟! به قول حافظ؛ سرّ خدا که عارف سالک به کس نگفت در حيرتم که باده فروش از کجا شنيد؟!
4رئيس جمهور محترم در سخنان ديروز خود به انتخابات اشاره کرده و تاکيد مي کند؛
«انتخابات غير آزاد معني ندارد... اگر انتخابات به معني واقعي بود مي توانيم همه در آن رقابت سالم داشته باشيم».
ممکن است بفرمايند مگر غير از اين است که بايد انتخابات آزاد داشته باشيم که بايد گفت؛ حضرتعالي يک روحاني سياستمدار و حقوقدان هستيد و به يقين مي دانيد که «اصرار بر يک امر بديهي به مفهوم و معناي ترديد در آن است». جناب روحاني آيا اگر گفته شود «آراء انتخاباتي رئيس جمهور يازدهم بايد به دقت شمرده شود» اين اظهارنظر به مفهوم آن نيست که صحت شمارش آراء جنابعالي مورد ترديد است؟!
ديروز بلافاصله بعد از اظهارات آقاي روحاني، اين بخش از سخنان ايشان که «انتخابات غيرآزاد معني ندارد» به تيتر اول خبرگزاري هاي خارجي نظير «دويچه وله»، «بي بي سي»، «راديو آمريکا» و... تبديل شد و اين تفسير را در پي داشت که سلامت انتخابات پيش روي در ايران مورد ترديد رئيس جمهور اين کشور است! حسین شریعت نداری.
