اوین
نامه ی کیهان 4 شنبه 6 خرداد ماه سال 1394
يادداشت روز اوین نامه ی کیهان "آيا دور جنايت آل سعود تندتر مي شود؟ "
يادداشت روز اوین نامه ی کیهان "آيا دور جنايت آل سعود تندتر مي شود؟ "
همکار وهم
قلم یادداشت روز نویس غیر ایرانی سربازجو شریعت نداری مثل هنیشه که قلمزنی در
کشورهای عربی به خصوص کشورهای همسایه می کند که در اصل سیاست صدورتروریسم و بحران و
ارتجاع ومداخله گری درامور داخلی کشورهای عربی وهمسایه رادنبال می کند .اکنون نیز
مشابه همین سیاست را دردفاع ا ز سیاست جنگ افروزانه ی پاسداران و حوثی های یمنی
وعلیه ی عربستان رادنبال کرده سیت .
«گفت وگوي ملي» يمني ها در
ژنو براي دومين بار و با درخواست منصور هادي به نمايندگي رژيم آل سعود و براي مدت
نامعلوم به تعويق افتاد و هم زمان با آن حملات رژيم سعودي به يمن و تحرکات عوامل
وابسته به عربستان در استانهاي جنوبي رو به فزوني گذاشته و روز گذشته خبرگزاري
رويترز نوشت: براي اولين بار پس از يک ماه اخير، نيروهاي ائتلاف عربستان به يک
موفقيت در شهر لحج دست يافته اند. در خصوص تحولات جاري يمن نکات زير اهميت دارند:
1- درخواست دوباره منصور هادي و عربستان از سازمان ملل براي به تعويق انداختن زمان برگزاري کنفرانس گروههاي يمني در ژنو و عدم اشاره به «زماني معين»، نشان مي دهد که در شرايط فعلي، مذاکره و گفت وگوي يمني يمني به نفع عربستان و گروه هاي يمني وابسته به آن نيست، اگرچه در ميز ژنو، طيف وابسته به عربستان از چند امتياز بزرگ برخوردار مي باشد؛ برگزاري مذاکرات زيرنظر سازمان ملل، سهم دو سوم گروه هاي وابسته به عربستان در ميز 40 تا 50 نفره مذاکرات، انجام مذاکره براساس قطعنامه 2216 که منصور را نماينده يمني ها معرفي و قدرت او را قانوني خوانده و گفت وگو براساس طرح شوراي همکاري خليج فارس بخش هايي از اين امتيازات سياسي است، اما در عين حال رژيم عربستان و منصور هادي برگزاري گفت وگوهاي ژنو را به نفع خود نمي دانند. دليل آن روشن است رژيم سعودي و گروه يمني وابسته به آن اگرچه از حمايت هاي فراوان خارجي برخوردارند ولي به هيچ کجاي يمن سيطره اي ندارند و لذا از سوي حريف که بخش اعظم يمن را در اختيار دارد، جدي گرفته نمي شود و هيچ قدرتي هم وجود ندارد که او را به پذيرش طرف مقابل وادار نمايد. از اين رو رژيم وابسته و عوامل يمني آن تا زماني که نتوانند به موفقيت چشمگيري در صحنه ميداني يمن برسند، رغبتي به شرکت در گفت وگوهاي ژنو نخواهند داشت.
2- به تعويق انداختن زمان برگزاري گفت وگوهاي ژنو تا زمان نامعلوم، حتما توام با تشديد جنگ و درگيري ها خواهد بود. کما اينکه روز گذشته نشانه هاي آن بروز پيدا کرد. رژيم جنايتکار سعودي بيش از گذشته حملات خود را متوجه استانهاي صعده، عمران و صنعا خواهد کرد چرا که از منظر اين رژيم، تشديد حملات به استانهاي زيدي، عزم نيروهاي رزمنده انصارالله در استانهاي جنوبي- با اکثريت شافعي- را سست مي کند و ميانه روهاي شمال را عليه تصميم انصار يعني پاکسازي مناطق جنوب، فعال کرده و در نهايت آنان را وادار به ترک جنوب مي نمايد و ترک جنوب آغاز ماجراي عقب نشيني انصارالله خواهد بود.
براين اساس به نظر مي آيد از يک سو طي روزهاي آينده شاهد تشديد بمباران استان هاي صعده، عمران و صنعا باشيم و در اين ميان احيانا رژيم آل سعود پا را از استفاده از سلاح هاي مجاز فراتر بگذارد و درصدد برآيد تا با «خلق جنايت بزرگ»، موفقيتي بدست آورد. هم زمان با اين موضوع، قاعدتا درگيري ها در استانهاي جنوبي نيز تشديد مي شود. ديروز تلويزيون سعودي العربيه از دست يافتن عوامل سعودي به يک موفقيت در استان لحج خبر داد. اين خبر توسط بعضي از رسانه هاي ديگر از جمله خبرگزاري رويترز هم منتشر شد و بعضي از رسانه ها حتي از سقوط استان لحج خبر دادند که واقعيت ندارد. لحج استان نسبتا پهناوري است با 12650 کيلومترمربع مساحت و نزديک به 850 هزار نفر جمعيت، با توجه به اشراف اين استان بر باب المندب از يک سو و اشراف بر شهر استراتژيک عدن از سوي ديگر، سيطره هر جريان بر لحج نقش تعيين کننده اي در قدرت آن دارد. از منظر ميداني اگر رژيم سعودي و وابستگان يمني آن نتوانند به يک موقعيت استراتژيک دست پيدا نمايند، در گفت وگوهاي ژنو و يا هر جاي ديگر شرکت نخواهند کرد کما اينکه منصور هادي از سوي عربستان اعلام کرد که در اجلاسي که انصارالله يک طرف آن باشد، شرکت نمي کند.
۳- طي روزهاي اخير رژيم عربستان با توافق گروه انصارالشريعه- شاخه يمني القاعده- رفت و آمد هوايي و دريايي به فرودگاه و اسکله «مکلا» مرکز استان بزرگ «حضر موت» را آغاز کرد. گفته مي شود گروه القاعده که از حدود دو ماه پيش بر مرکز اين استان سيطره دارد در قبال دريافت وجه، فرودگاه و امکانات بندري مکلارا براي نقل و انتقالات نيرويي در اختيار عربستان قرار داده است کما اينکه چند روز پيش گفته شد، رژيم آل سعود طي يک هفته حدود 2000 نيروي جديد را به داخل يمن گسيل کرده تا از آنان در مارب و عدن استفاده کند.
در يکي- دو روز گذشته، منصور هادي از حضرموت به عنوان پايتخت جديد يمن ياد کرد و خالد بحاح نخست وزير مستعفي نيز از امکان انتقال نيروهاي کابينه از رياض به اين شهر خبر داد. يک مطلب هم در فضاي مجازي منعکس شد مبني بر اينکه بعضي از کشورهاي عربي درباره انتقال سفارت خانه هاي خود به مکلااعلام آمادگي کرده اند. اين خبر از جهاتي قابل قبول به نظر نمي رسد. از يک سو اعلان تبليغاتي انتقال پايتخت به عدن مي توانست در صورت جدي تلقي شدن، حمله انصار به مکلارا در پي داشته باشد و از اين رو اعلام رسانه اي با جدي بودن خبر منافات دارد. از سوي ديگر انتقال هادي و بحاح و گروههاي اصلاح و ... به حضر موت، سبب فرو ريختن کامل موقعيت حزب اصلاح در مارب، تعز و عدن مي شود و اين يعني تثبيت قدرت انصارالله در جنوب. اين در حالي است که قبايل يمني استان حضر موت، تبديل شدن اين استان به محل درگيري انصار، القاعده و عوامل وابسته به عربستان را تحمل نکرده و عليه عوامل سعودي تحريک مي شوند و اين به نفع آنان نيست.
آنچه از مجموعه تحرکات نظامي و سياسي عوامل وابسته به سعودي فهميده مي شود اين است که رژيم وابسته سعودي درصدد است تا از مرکز استان مارب که هنوز بخش هايي از آن در تصرف حزب اصلاح و ميليشياي هادي است به سمت صنعا يک جبهه باز کند. اين خبر درست است که نيروهاي جديدي از طريق بنادر حضر موت به سمت مارب گسيل شده اند. اين احتمال وجود دارد که رژيم آل سعود يک فلش هم از استان شمالي جوف به سمت صنعا باز کند. ممکن است فلش سومي هم از سمت غرب صنعا در دستور کار باشد. رژيم وابسته عربستان با کمک نظاميان آمريکايي و اسرائيلي مدتي است که استراتژي جديدي اتخاذ و توجهات خود را از جنوب به سمت شمال معطوف کرده است هدف آنان از تغيير فلش عملياتي از جنوب به شمال اين است که از يک سو حيات خلوت انصار را با بحران مواجه نمايند و از سوي ديگر با بحران شمال، از يک طرف به نيروهاي شکست خورده خود در شهرهاي عدن، تعز، مارب و... روحيه داده و آنان را بار ديگر فعال نمايند و از طرف ديگر انصارالله را وادار نمايند که بخشي از نيروهاي خود در جنوب را به شمال بازگرداند و از سماجت بر حضور در جنوب دست بردارد.
۴- اما اين تحولات تا آنجا که به انصارالله و مردم يمن باز مي گردد، معناي ديگري پيدا مي کند. در حوزه سياسي، شرکت در گفت وگوهاي ژنو براي انصارالله نيز موضوعيت چنداني ندارد کما اينکه تاکيد انصار بر عدم حضور هادي و نمايندگان او در گفت وگوها از اين بي رغبتي خبر مي دهد. اما در عين حال انصارالله که مايل نيست حکومت آينده را کاملادر قبضه خود نگه دارد و کماکان بر يک دولت مردمي با مشارکت همه طيف هاي يمني تاکيد مي کند، به طور اصولي با شرکت در گفت وگوهاي يمني-يمني مشکل ندارد کما اينکه يک تيم از رهبران انصارالله که سابقه فعاليت موفق سياسي دارند براي شرکت در گفت وگوهاي ژنو آماده شده اند.
در حوزه ميداني، انصارالله در طول دوره طولاني بمباران هوايي، شرايط را مديريت کرده و مانع موفقيت دشمن شده است بنابراين حتي اگر عدد اعلامي رژيم وابسته عربستان مبني بر عزيمت 5000 نيروي جديد به يمن صحت داشته باشد که بعيد به نظر مي رسد، قدرت انصارالله و سطح آموزش هايي که ديده است، بسيار فراتر از توانايي هاي جديد و قديم مخالفان آن مي باشد. عوامل سعودي نمي توانند از مارب به سمت صنعا به حرکت درآيند چرا که در حدفاصل مارب تا پايتخت، قبايل طرفدار انصار اجازه عبور را به آنان نمي دهند کما اينکه فلش جوف به صنعا نيز با اين مانع مواجه است. فلش غربي هم پيش از اين يعني حدود 9 ماه قبل از سوي ژنرال محسن الاحمر فعال شد اما نتوانست صنعا را از محاصره قبايل متحد انصارالله خارج کند.
بنابراين برخلاف تبليغات گسترده رسانه اي که با محوريت «العربيه» در جريان است و از يک اتاق فکر مشترک آمريکايي، صهيونيستي و سعودي تغذيه مي کند، عمليات نظامي رژيم سعودي عليه مردم مظلوم يمن به بن بست رسيده است. علاوه بر آن به ميزاني که امکان حمله زميني عليه يمن به صفر رسيده به نتيجه رساندن حرکت هاي شورش گونه و متکي به دلار نيز منتفي مي باشد. اين تجربه هاي چندماه اخير است. و بايد گفت اگرچه حمله زميني عليه يمن تجربه نشد اما فعال کردن گروه هاي ضدانصار در جنوب تجربه شد و به شکست انجاميد. تجربه اي شکست خورده در جنوب که با خطوط فاصله به انصارالله وصل شده است، چگونه مي تواند در شمال که با خطوط مستقيم به انصارالله وصل مي باشد به نتيجه برسد؟ سعدالله زارعي
1- درخواست دوباره منصور هادي و عربستان از سازمان ملل براي به تعويق انداختن زمان برگزاري کنفرانس گروههاي يمني در ژنو و عدم اشاره به «زماني معين»، نشان مي دهد که در شرايط فعلي، مذاکره و گفت وگوي يمني يمني به نفع عربستان و گروه هاي يمني وابسته به آن نيست، اگرچه در ميز ژنو، طيف وابسته به عربستان از چند امتياز بزرگ برخوردار مي باشد؛ برگزاري مذاکرات زيرنظر سازمان ملل، سهم دو سوم گروه هاي وابسته به عربستان در ميز 40 تا 50 نفره مذاکرات، انجام مذاکره براساس قطعنامه 2216 که منصور را نماينده يمني ها معرفي و قدرت او را قانوني خوانده و گفت وگو براساس طرح شوراي همکاري خليج فارس بخش هايي از اين امتيازات سياسي است، اما در عين حال رژيم عربستان و منصور هادي برگزاري گفت وگوهاي ژنو را به نفع خود نمي دانند. دليل آن روشن است رژيم سعودي و گروه يمني وابسته به آن اگرچه از حمايت هاي فراوان خارجي برخوردارند ولي به هيچ کجاي يمن سيطره اي ندارند و لذا از سوي حريف که بخش اعظم يمن را در اختيار دارد، جدي گرفته نمي شود و هيچ قدرتي هم وجود ندارد که او را به پذيرش طرف مقابل وادار نمايد. از اين رو رژيم وابسته و عوامل يمني آن تا زماني که نتوانند به موفقيت چشمگيري در صحنه ميداني يمن برسند، رغبتي به شرکت در گفت وگوهاي ژنو نخواهند داشت.
2- به تعويق انداختن زمان برگزاري گفت وگوهاي ژنو تا زمان نامعلوم، حتما توام با تشديد جنگ و درگيري ها خواهد بود. کما اينکه روز گذشته نشانه هاي آن بروز پيدا کرد. رژيم جنايتکار سعودي بيش از گذشته حملات خود را متوجه استانهاي صعده، عمران و صنعا خواهد کرد چرا که از منظر اين رژيم، تشديد حملات به استانهاي زيدي، عزم نيروهاي رزمنده انصارالله در استانهاي جنوبي- با اکثريت شافعي- را سست مي کند و ميانه روهاي شمال را عليه تصميم انصار يعني پاکسازي مناطق جنوب، فعال کرده و در نهايت آنان را وادار به ترک جنوب مي نمايد و ترک جنوب آغاز ماجراي عقب نشيني انصارالله خواهد بود.
براين اساس به نظر مي آيد از يک سو طي روزهاي آينده شاهد تشديد بمباران استان هاي صعده، عمران و صنعا باشيم و در اين ميان احيانا رژيم آل سعود پا را از استفاده از سلاح هاي مجاز فراتر بگذارد و درصدد برآيد تا با «خلق جنايت بزرگ»، موفقيتي بدست آورد. هم زمان با اين موضوع، قاعدتا درگيري ها در استانهاي جنوبي نيز تشديد مي شود. ديروز تلويزيون سعودي العربيه از دست يافتن عوامل سعودي به يک موفقيت در استان لحج خبر داد. اين خبر توسط بعضي از رسانه هاي ديگر از جمله خبرگزاري رويترز هم منتشر شد و بعضي از رسانه ها حتي از سقوط استان لحج خبر دادند که واقعيت ندارد. لحج استان نسبتا پهناوري است با 12650 کيلومترمربع مساحت و نزديک به 850 هزار نفر جمعيت، با توجه به اشراف اين استان بر باب المندب از يک سو و اشراف بر شهر استراتژيک عدن از سوي ديگر، سيطره هر جريان بر لحج نقش تعيين کننده اي در قدرت آن دارد. از منظر ميداني اگر رژيم سعودي و وابستگان يمني آن نتوانند به يک موقعيت استراتژيک دست پيدا نمايند، در گفت وگوهاي ژنو و يا هر جاي ديگر شرکت نخواهند کرد کما اينکه منصور هادي از سوي عربستان اعلام کرد که در اجلاسي که انصارالله يک طرف آن باشد، شرکت نمي کند.
۳- طي روزهاي اخير رژيم عربستان با توافق گروه انصارالشريعه- شاخه يمني القاعده- رفت و آمد هوايي و دريايي به فرودگاه و اسکله «مکلا» مرکز استان بزرگ «حضر موت» را آغاز کرد. گفته مي شود گروه القاعده که از حدود دو ماه پيش بر مرکز اين استان سيطره دارد در قبال دريافت وجه، فرودگاه و امکانات بندري مکلارا براي نقل و انتقالات نيرويي در اختيار عربستان قرار داده است کما اينکه چند روز پيش گفته شد، رژيم آل سعود طي يک هفته حدود 2000 نيروي جديد را به داخل يمن گسيل کرده تا از آنان در مارب و عدن استفاده کند.
در يکي- دو روز گذشته، منصور هادي از حضرموت به عنوان پايتخت جديد يمن ياد کرد و خالد بحاح نخست وزير مستعفي نيز از امکان انتقال نيروهاي کابينه از رياض به اين شهر خبر داد. يک مطلب هم در فضاي مجازي منعکس شد مبني بر اينکه بعضي از کشورهاي عربي درباره انتقال سفارت خانه هاي خود به مکلااعلام آمادگي کرده اند. اين خبر از جهاتي قابل قبول به نظر نمي رسد. از يک سو اعلان تبليغاتي انتقال پايتخت به عدن مي توانست در صورت جدي تلقي شدن، حمله انصار به مکلارا در پي داشته باشد و از اين رو اعلام رسانه اي با جدي بودن خبر منافات دارد. از سوي ديگر انتقال هادي و بحاح و گروههاي اصلاح و ... به حضر موت، سبب فرو ريختن کامل موقعيت حزب اصلاح در مارب، تعز و عدن مي شود و اين يعني تثبيت قدرت انصارالله در جنوب. اين در حالي است که قبايل يمني استان حضر موت، تبديل شدن اين استان به محل درگيري انصار، القاعده و عوامل وابسته به عربستان را تحمل نکرده و عليه عوامل سعودي تحريک مي شوند و اين به نفع آنان نيست.
آنچه از مجموعه تحرکات نظامي و سياسي عوامل وابسته به سعودي فهميده مي شود اين است که رژيم وابسته سعودي درصدد است تا از مرکز استان مارب که هنوز بخش هايي از آن در تصرف حزب اصلاح و ميليشياي هادي است به سمت صنعا يک جبهه باز کند. اين خبر درست است که نيروهاي جديدي از طريق بنادر حضر موت به سمت مارب گسيل شده اند. اين احتمال وجود دارد که رژيم آل سعود يک فلش هم از استان شمالي جوف به سمت صنعا باز کند. ممکن است فلش سومي هم از سمت غرب صنعا در دستور کار باشد. رژيم وابسته عربستان با کمک نظاميان آمريکايي و اسرائيلي مدتي است که استراتژي جديدي اتخاذ و توجهات خود را از جنوب به سمت شمال معطوف کرده است هدف آنان از تغيير فلش عملياتي از جنوب به شمال اين است که از يک سو حيات خلوت انصار را با بحران مواجه نمايند و از سوي ديگر با بحران شمال، از يک طرف به نيروهاي شکست خورده خود در شهرهاي عدن، تعز، مارب و... روحيه داده و آنان را بار ديگر فعال نمايند و از طرف ديگر انصارالله را وادار نمايند که بخشي از نيروهاي خود در جنوب را به شمال بازگرداند و از سماجت بر حضور در جنوب دست بردارد.
۴- اما اين تحولات تا آنجا که به انصارالله و مردم يمن باز مي گردد، معناي ديگري پيدا مي کند. در حوزه سياسي، شرکت در گفت وگوهاي ژنو براي انصارالله نيز موضوعيت چنداني ندارد کما اينکه تاکيد انصار بر عدم حضور هادي و نمايندگان او در گفت وگوها از اين بي رغبتي خبر مي دهد. اما در عين حال انصارالله که مايل نيست حکومت آينده را کاملادر قبضه خود نگه دارد و کماکان بر يک دولت مردمي با مشارکت همه طيف هاي يمني تاکيد مي کند، به طور اصولي با شرکت در گفت وگوهاي يمني-يمني مشکل ندارد کما اينکه يک تيم از رهبران انصارالله که سابقه فعاليت موفق سياسي دارند براي شرکت در گفت وگوهاي ژنو آماده شده اند.
در حوزه ميداني، انصارالله در طول دوره طولاني بمباران هوايي، شرايط را مديريت کرده و مانع موفقيت دشمن شده است بنابراين حتي اگر عدد اعلامي رژيم وابسته عربستان مبني بر عزيمت 5000 نيروي جديد به يمن صحت داشته باشد که بعيد به نظر مي رسد، قدرت انصارالله و سطح آموزش هايي که ديده است، بسيار فراتر از توانايي هاي جديد و قديم مخالفان آن مي باشد. عوامل سعودي نمي توانند از مارب به سمت صنعا به حرکت درآيند چرا که در حدفاصل مارب تا پايتخت، قبايل طرفدار انصار اجازه عبور را به آنان نمي دهند کما اينکه فلش جوف به صنعا نيز با اين مانع مواجه است. فلش غربي هم پيش از اين يعني حدود 9 ماه قبل از سوي ژنرال محسن الاحمر فعال شد اما نتوانست صنعا را از محاصره قبايل متحد انصارالله خارج کند.
بنابراين برخلاف تبليغات گسترده رسانه اي که با محوريت «العربيه» در جريان است و از يک اتاق فکر مشترک آمريکايي، صهيونيستي و سعودي تغذيه مي کند، عمليات نظامي رژيم سعودي عليه مردم مظلوم يمن به بن بست رسيده است. علاوه بر آن به ميزاني که امکان حمله زميني عليه يمن به صفر رسيده به نتيجه رساندن حرکت هاي شورش گونه و متکي به دلار نيز منتفي مي باشد. اين تجربه هاي چندماه اخير است. و بايد گفت اگرچه حمله زميني عليه يمن تجربه نشد اما فعال کردن گروه هاي ضدانصار در جنوب تجربه شد و به شکست انجاميد. تجربه اي شکست خورده در جنوب که با خطوط فاصله به انصارالله وصل شده است، چگونه مي تواند در شمال که با خطوط مستقيم به انصارالله وصل مي باشد به نتيجه برسد؟ سعدالله زارعي
