از تخلف های کوچک تا مهندسی انتخابات و
تهدید قوه مجریه
فرارو- بالاخره شورای نگهبان بعد
از ده روز و در پایان زمان قانونی، سلامت انتخابات را تائید کرد. این درحالی بود
که اصولگرایان طی ده روز گذشته بارها و بارها از تریبون های رسمی و غیر رسمی مسئله
تخلف و مهندسی انتخابات را مطرح می کردند. اما نکته جالب توجه این است که آیا حالا
که مشخص شد همه این ادعا صرفا تهمت های بی اساس بودند، برای آنها تبعاتی دارد؟
به گزارش فرارو؛ هنوز زمان زیادی
از آغاز زمان رای گیری نگذشته بود که به صورت گسترده در رسانه های جریان اصولگرایی
به صورت پیوسته و مداوم منتشر و پوشش خبری دادند. آنها مدعی شدند که به برخی مراکز
رای گیری تعرفه نرسیده و است و برخی دیگر روند رای گیری را دیر آغاز کردند.
البته مواردی دیگری هم بود اما همه آنها
از سوی وزیر کشور و رئیس ستاد انتخابات کشور بارها و بارها رد شد و تاکید کردند که
چنین ادعاهایی صحت ندارد. با اینحال رسانه های حامی ابراهیم رئیسی همچنان اصرار
داشتند که آنها واقعیت را می گویند و دولتی‌ها در حال تخلف در انتخابات هستند.
گویا همین مسئله هم موجب شد رئیسی پیش از پایان زمان رای گیری حدود ساعت 10 به
وزارت کشور برود.
همان موقع رسانه های حامی مدعی شدند که
او قصد دارد به مسئولان دولت و انتخابات تذکر دهد که به تخلف ها پایان دهند و...
اما او آمد همان ادعای رسانه ها را مجدد مطرح کرد و همان پاسخ را از مسئولان وزارت
کشور شنید و رفت. نکته جالب این بود که اگر از صبح تخلف هایی صورت می گرفت چرا این
کاندیدا دوساعت مانده به پایان زمان رای گیری برای مطرح کردن ادعاهایی مانند عدم
ارائه تعرفه یا کمبود تعرفه به وزارت کشور رفت؟
خلاصه زمان رای گیری به پایان رسید و
بعد اعلام نتیجه انتخابات، برخی طیف ها و رسانه‌های اصولگرایی که حامی جدی ابراهیم
رئیسی بودند به سمتی رفتند که در انتخابات تخلف‌های گسترده ای انجام شده است و
باید شورای نگهبان به آن رسیدگی کند. در این کنار این مسئله ابراهیم رئیسی با
ارائه مدارکی به شورای نگهبان شکایت کرد.
اما از همان موقع این گروه ها جنگ روانی
را در سطح جامعه با کلیدواژه «مهندسی انتخابات» آغاز کردند تا به نوعی افکار عمومی
را به سمتی ببرند که نگاه مثبتی به دولت روحانی و شخص رئیس جمهور نداشته باشند حتی
پیشبرد این هدف که القای تخلف های گسترده در انتخابات از سوی دولت بود تا
جایی پیش رفت که حتی از تریبون های رسمی مانند نماز جمعه نیز شنیده می‌شد و افکار
عمومی را هدف قرار میدادند.
حتی موحدی کرمانی در یکی از سخنرانی های
خود اعلام کرد که این تخلف ها در حدود 5میلیون است و قاعدتا دو میلیون از رای
روحانی کم می شود و سه میلیون به رای ابراهیم رئیسی اضافه می شود. او حتی از
آرای رئیسی به عنوان آرای حلال هم یاد کرد. آرایی که بنا بر گفته خودش هیچ شکی در
سلامت آن وجود ندارد یعنی نقطه مقابل آرای حرام که آرای روحانی بود.
از این مسئله هم رسانه های اصولگرا
استفاده کردند و حتی روزنامه وطن امروز در صفحه یک به وضوح اعلام کرد که «روحانی
رای حرام را باب کرد» البته عجیب هم نبود. زمانی که اصولگرایان به خود اجازه
میدادند در مقابل دوربین رسانه ملی رئیس جمهور را درغگو خطاب کنند، چنینی تیتری از
روزنامه ای مانند وطن امروز بعید نبود.
حتی این روزنامه در راستای اهداف طیف
تندروی جریان اصولگرایی در یادداشتی دولت را تهدید کرده و نوشته بود: هیهات از 4
درصدی‌ها؛ اگر اطاعت ما از قوانین مملکت نبود، شنبه 30 اردیبهشت 96 را چنان به کام‌تان
تلخ می‌کردیم که برای ابد، از خاطرتان محو نشود.
با این وجود ناصر ایمانی روایت
دیگری از حرف ها و اظهار نظرهای این گروه ها در آن روزها دارد. این فعال اصولگرا
در گفت‌وگو با فراروگفت: صحبتی که تا پیش از اعلام نظر نهایی شورای نگهبان
مبنی بر اینکه انتخابات در صحت و سلامت کامل برگزار شده است، صرفا مسئله تخلف بود.
تخلف هم عموما به معنی تغییر در انتخابات نیست مگر اینکه تا حد گسترده انجام شود
که بتواند تاثیر جدی در نتیجه انتخابات ایجاد کند.
وی ادامه داد: در این انتخابات هم
همانطور که شورای نگهبان اعلام کرد، تخلف هایی صورت گرفته که به قوه قضائیه ارجاع
داده شده و قرار است آنها بررسی کنند اما قطعا تخلف های تاثیرگذاری نبودند که
شورای نگهبان بعد از بررسی ها اعلام کرده است، انتخابات در سلامت برگزار شده است.
ایمانی تاکید کرد: تا پیش از این مسئله
هم هر آنچه مطرح شده بود صرفا موضوع تخلف بود که البته شورای نگهبان هم آن را
تائید کرده است. اما با توجه به اینکه فاصله رای میان آقایان روحانی و رئیسی حدود
7میلیون است حتی اگر تقلب هم شده بود و برخی صندوق ها را باطل می کردند هم امکان
تغییر نتیجه وجود نداشت.
او افزود: به نظر من طرح مسئله تخلف
کاملا منطقی بود. ما در دو انتخابات طی سال های بعد از انقلاب شائبه تخلف در
انتخاباتمان وجود داشته است. یکی سال 88 و دیگری سال 96. حالا شما ببینید اصلاح
طلبان در آن دوره چگونه رفتار کردند و اصولگرایان در این دوره چه کردند.
اما نکته ای که برای ما جالب توجه بود
اشتراک ها میان اصولگرایان و اصلاح طلبان در سال 88 و 96 بود. در آن دوره انتخابات
هم اصلاح طلبان مدعی بودند که در انتخابات تخلف های بسیاری انجام شده اما این ادعا
تبعات متفاوتی برای فعالان این دو جریان سیاسی داشت. زمانی که از ایمانی درباره آن
سوال پرسیدیم، گفت: در سال 88 با وجود تاکید بسیار وزارت کشور و شورای
نگهبان اصلاح طلبان مدارک و مستندات خود را تحویل ندادند و کار را به خیابان
کشاندند اما در این دوره اصولگرایان طی سه روز زمان قانون شکایت، مدارک خود را
تحویل شورای نگهبان دادند. شاید دوره دیگر یا در دوره های دیگر جای ما و اصلاح
طلبان تغییر کند و آنها مدعی تقلب شوند. ما از این مسئله استقبال می کنیم زیرا
فضای جامعه را باز می کند.
با وجود توضیحات ایمانی اما همچنان این
سوال مطرح است که اگر فردی شکایتی انجام دهد آیا می تواند با استفاده از تریبون
های رسمی و غیر رسمی دولت را مورد حمله قرار دهد و این نباید تبعاتی برای این
افراد داشته باشد؟
ایمانی در پاسخ به این سوال عنوان کرد:
من از تمامی اقدامات و اظهار نظرهای اصولگرایان و نزدیکان آقای رئیسی دفاع نمی کنم
و معتقدم آنها ایراداتی هم داشته اند و حرف‌هایی زدند که نه تنها درست نبود بلکه
ما هم آن را نقد کردیم. به عنوان مثال صحبت های آقای موحدی کرمانی بسیار اشتباه
بود و ما هم به این مسئله اشاره کردیم. اما من بیشتر نگاهم به اقدام قانونی
اصولگرایان است که معتقدم تصمیم زیبا و درستی بود که به مراجع قانونی شکایت کردند
و این نشان دهنده رفتار دموکراتیک اصولگرایان است.
وی ادامه داد: من هم تائید می کنم که
حرف‌هایی بعد از انتخابات زده شد که نباید مطرح می کردند اما قسمت زیبای ماجرا این
است که بعد از اعلام نظر شورای نگهبان، آقای رئیسی در بیانیه ای ضمن قبول نظر این
نهاد نظارتی، ریاست جمهوری روحانی را هم قبول کردند. اما در این میان سوال من از
سایت فرارو این است که در ایام انتخابات وزرای دولت به تبلیغ برای دولت و حمله به
رئیسی پرداختند آیا این تخلف انتخاباتی نیست؟
این سوالی بود که باید به آن پاسخ داده
می شد و ما نیز برای بی جواب نگذاشتن آن صحبت های دولتی ها را مطرح کردیم که آنها
معتقدند نهادهای حکومتی هم از ابراهیم رئیسی حمایت و در ایام تبلیغات او را همراهی
کرده اند.
ایمانی در واکنش به این صحبت گفت: اگر
اینگونه است چرا اعلام تخلف از سوی دولت انجام نشد؟ چرا در سخنرانی خود از این
مسائل استفاده ابزاری کرد و رای جمع کرد اما به شورای نگهبان مستندات خود را اعلام
نکرد؟ به نظرم این کار کاملا غیردموکراتیک بود. زیرا تمام صحبت های آقای
روحانی از جمله غذا دادن در پادگان ها را نمی تواند ثابت کند و استفاده از
این موارد برای کسب رای بسیار ناجوانمردانه بود. از کجا معلوم که این حرف ها صحت
داشته اند؟ چرا آنها را به شورای نگهبان اطلاع ندادند؟ مگر نمی گویند سپاه یا بسیج
برای تبلیغات آقای رئیسی وارد عمل شده بود، چرا به شورای نگهبان شکایت نکردند تا
دیگر چنین اتفاقی رخ ندهد؟ به نظر من به این رفتارها می گویند پوپولیست.
البته ما به برخی سوالات ناصر ایمانی
پاسخ دادیم اما در مجموع وی اعتقادی بر این مسئله نداشت که باید اصولگرایان تبعات
ادعاها و جریحه دار کردن افکار عمومی را ببینند. بنابراین به سراغ حسین
کنعانی مقدم دیگر فعال اصولگرا رفتیم تا دیدگاه و نظر وی را جویا
شویم.
وی در پاسخ به سوال فرارو گفت:
انتخابات به خوبی و خوشی برگزار شد و شورای نگهبان هم سلامت آن را تائید کرد. لذا از
اینجا به بعد افردی حرفی خلاف نظر شورای نگهبان مطرح کند اقدام مجرمانه انجام داده
و باید طبق قانون با آنها برخورد شود. هر آنچه تا امروز گفته شد دیگر با نظر شورای
نگهبان باید تمام شود و تکرار نشود.
دبیر حزب سبز اسلامی ادامه داد: شورای
نگهبان سلامت انتخابات را تائید کرده و حالا زمان آن رسیده که بحث های انتخاباتی
تمام شود و بی دلیل کام مردم را با زیر سوال بردن نتیجه انتخابات تلخ نکنند. اما
متاسفانه هنوز از برخی محافل و طیف‌ها شنیده می شود که به دنبال اصرار بر مسئله
تخلف‌های گسترده در حد تقلب هستند و قصد دارند این روند را علی رقم نظر شورای
نگهبان ادامه دهند.
کنعانی مقدم تاکید کرد: با توجه به
تجربه ای که از سال 88 به دست آمده است بهتر است دیگر این ادعاها را ادامه ندهند
فضا را متشنج نکنند. ضمن اینکه آقای رئیسی هم نتیجه انتخابات را قبول کرده اند و
لزومی ندارد دیگران بر ادعاهای خود مبنی بر تقلب و تخلف اصرار کنند. قطعا در
انتخابات تخلف هایی صورت گرفته است اما نه تنها تاثیرگذار نبود بلکه سازمان‌یافته
نیز نبود. البته این پرونده به قوه قضائیه ارجاع داده شده و آنها نظر نهایی را
اعلام می کنند اما با توجه به نظر قطعی شورای نگهبان می توان این را متوجه شد که
تخلف ها نه گسترده بودند و نه تاثیرگذار.
