با دشمن اصلی بجنگیم

با دشمن اصلی بجنگیم 9 مرداد – 97

 دشمن اصلی را مردم ناراضی و معترض آشکارا در اعتراضات ضد حکومتی شان فریاد می زنند چون خطاب به  غلط دهندگان عمدی آدرس که  دشمن برون مرز و آمریکاست. اینان  می گویند دشمن ما همین جاست، دروغ میگین آمریکاست.

«ما از بس شعار داده‌ایم و مرگ گفته‌ایم به ملتی پرخاشگر تبدیل شده‌ایم که نه تنها در برابر دشمنان که در برابر خودمان به اتهام‌زنی و تقابل و دشمنی مشغولیم و به سمتی پیش می‌رویم که برای نابودی خود احتیاج به دشمن نداریم. ما به تغییر استراتژی و تاکتیک‌ها نیاز داریم. ما به جای پرچم‌سوزی باید به راه علم و کار و تلاش صادقانه و خوش‌خلقی و درست‌کرداری حرکت کنیم.»

به گزارش ایسنا، خبرآنلاین در یادداشتی به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: «متاسفانه ما در مجامع کوچک و بزرگ و در مساجد و محافل به این و آن مرگ نثار کردیم و پرچم زیر پا گذاشته و سوزاندیم. پرچم نماد هویت یک ملت است. اگر یک گروهی در جائی پرچم بسوزاند، قابل ندیده گرفتن است اما اگر دولتی یا زیر نظر یک دولتی و به وسیله نمایندگان در مجلس قانون‌گذاری یک کشور پرچم کشور دیگر آتش‌زده شود، این یک سبک‌سری است و اهانت به یک ملت که قابل اغماض نیست. یک ملت وزین و دارای اعتماد به نفس دست به چنین کارهایی نمی‌زند و زبان به ناسزاگویی نمی‌گشایند.

منظور این نیست که ما صلح کل باشیم. ما دشمنان خود را می‌شناسیم و علت دشمنی آنها را می‌دانیم ما از سابقه و دشمنی گذشته و حال آمریکا به خوبی آگاهیم. ما از استقلال و هویت ملی و دینی خود مردانه و به قیمت جان دفاع می‌کنیم اما لازمه این کار پرخاشگری و ناسزاگویی نیست، بدخلقی و زشت‌گویی نیست. استقلال‌طلبی تنها با بیراه‌گویی و شعار و گفتار نیست، استقلال به علم است و خوداتکائی اقتصادی و تعالی فرهنگی و اخلاقی.

ما بعد از چهل سال نباید محتاج دانشگاه‌های اروپا و آمریکا می‌بودیم. باید اکنون دانشگاه‌های ما در سطح بزرگ‌ترین دانشگاه‌های جهان ارتقا پیدا می‌کردند تا آنها به سراغ مراکز علمی ما بیایند نه ما به سراغ آنها.

ما بعد از چهل سال باید به استقلال و خوداتکایی اقتصادی دست می‌یافتیم نه این که همچنان وابسته به فروش نفت خام و دلار آمریکایی باقی بمانیم و اسیر تحریم‌های آمریکا بشویم. ما زیاد دشمن دشمن می‌گوییم و آن را در بیرون مرزهای خود سراغ می‌گیریم در حالی که دشمن در درون ماست، یعنی همان نفس اماره که در درون ما لانه کرده است و فساد را تا حلقوم ما بالا برده است؛ همان دشمنی که آمار طلاق‌ها را بالا برده، ازدواج‌ها را به تاخیر انداخته، اعتیاد و بیکاری و بیماری را افزایش داده، سالن‌های دادگاه‌ها را شلوغ کرده، زندان‌ها را پر کرده، پانزده میلیون پرونده را روی دست دادگاه‌ها گذاشته، بدعهدی و بی‌اعتمادی مردمی را افزایش داده، اختلاس‌های بزرگ و بی‌سابقه را رواج داده.

دشمن ما در جایی است که وقتی مردمی معتبر و دارای کارت بازرگانی دلار دولتی و ارزان می‌گیرند، می‌روند دلار را در بازار آزاد به قیمت دو برابر می‌فروشند یا کالاهای دلخواه خود را وارد می‌کنند و به قیمت آزاد و گران می‌فروشند یا احتکار می‌کنند؛ بدون این که به فکر ملت و شرایط کشور باشند. دشمن ما در جایی است که اقتصاد آن گونه بی‌ سر و سامان باشد که یک نفر بتواند دو تن سکه طلا انباشته کند و بازار سکه کشور را در اختیار بگیرد و ما مشغول شعار دادن باشیم.

ما از بس شعار داده‌ایم و مرگ گفته‌ایم به ملتی پرخاشگر تبدیل شده‌ایم که نه تنها در برابر دشمنان که در برابر خودمان به اتهام‌زنی و تقابل و دشمنی مشغولیم و به سمتی پیش می‌رویم که برای نابودی خود احتیاج به دشمن نداریم. ما به تغییر استراتژی و تاکتیک‌ها نیاز داریم. ما به جای پرچم‌سوزی باید به راه علم و کار و تلاش صادقانه و خوش‌خلقی و درست‌کرداری حرکت کنیم.»