تصاویر روستای شمسان،که نمونه پیشرفت وگستردگی فقر است که انکار می شود.
فراموش نشده است رئیس
جمهوری پاسدار احمدی نژاد که رئیس دولت ساده زیست وعدالت محور است و مدعی پاک ترین
دولت تاریخ است . مدتی پیش در بر نامه ی تلویزیونی خود ادعاکرد که در کشور فقیری
وجود ندارد وکسی شب با شکم گرسنه سر بر بالین نمی گذارد . اکنون به تصاویر روستای
شمسان ضمیمه شده نگاه کنید و سئوال است که فقیر یعنی چه و معنی وریشه ی آن چیست و شامل چه کسانی می شود ؟ آیا این
تعریف فقر شیوه ی نه زندگی که زنده ماندن افراد این روستا را در بر می گیرد؟ همچنین سئوال است چه فرقی بین این افراد با آن
آقازاده هایی می باشد که بقول حسین زاغفر سوار خودروی پورش 750 میلیون تومانی یا
400 هزار دلاری در تهران می شوند وبا فخر فروشی به دیگران مانور و ویراژ می دهند؟
یا اینکه چه فرقی اینان با آقازاده های
رهبر ورفسنجانی و سایر مسئولان حکومت حامی مستضعفان وپا برهنگان دارند که ادعا می
شود این رژیم رهبر والگوی جنبش بیداری
اسلامی منطقه می باشد؟ یا اینکه چه فرقی میان اهالی این روستا با متهمان اختلاس 3 هزار میلیارد
تومانی و100 میلیون یورویی وجود دارد که
فقط دو مورد در رژیم عوامفریب ودین فروش وغارتگری می باشد که از رأس تا ذیل آن
آلوده به فساد می باشد؟ در صورتیکه گزارش شده خط فقر یک ونیم میلیون تومان می
باشد.
تصاویر روستای شمسان، نمونه دیگری از
پیشرفت های جکومت اسلامی (یا همان ویران کردن ایران)17 اردیبهشت 91
به
گزارش فرارو به نقل از آژانس عکس جام، در فاصله 1950 کیلومتری تهران روستایی وجود
دارد که باور وجودش حتی برای خودمان نیز دشوار است. مسیری صعب العبور و جادهای
سنگلاخ و بی نام و نشان تنها راه ارتباط به این روستاست.روستای شمسان در سردشت
بشاگرد واقع در محدوده استان هرمزگان که در آغاز ورود چیزی جز 12 کپر به عنوان
چهاردیواری و تعداد کمی بز چیزی وجود نداشت.جمعیت روستا به ۴۰ خانوار می رسد.زمانی که از
آنها جویای نامی می شدم از هویتشان تنها سند همان کلماتی بود که بر زبان بود و
حتی عدهای تکه ورق و نوشتهای به نامه شناسنامه نداشتند و البته این نکته طبیعی
به نظر میرسد هنگامی که آب و گاز و سرویس بهداشتی و حمامی وجود ندارد و اهالی
باید برای نظافت به کوه ها و تپههای اطراف بروند.تیرهای برق تا یک روستا قبل
آماده اند هرچند تیر برقهایی خالی از جریان برق،روستایی که حتی رادیو آنجا موجی
دریافت نمی کرد.آب های موجود که از ذخیره ی
باران سالی پیش به صورت زه کش بوده،در زیر سنگها پنهان است و پر است از انگل و
جلبک و خزه که تمام آلودگی ها را به خود جذب میکند.به دلیل همین عدم بهداشت و
امکانات عدهای از زنان در هنگام بارداری و وضع حمل جان خود را از دست می دهند.هنرشان
در بافت حصیر است و نواری تزئینی به نام خوس که گاه گاه آنها را به شهر برده و در
عوض آن عدس و سیب زمینی می گیرند که غذای اصلیشان محسوب می شود.کودکان باید برای
تحصیل کیلومترها با جادههای سنگلاخ مبارزه کنند تا به مدرسه برسند تا مقطع
ابتدایی را در آن سپری کنند.ارتباط از طریقه سیستمهای
مخابراتی در این روستا بی معنی است و حتی عده ی بسیاری از آنها از وجود نوع
دیگری از زندگی یا وضعیت سیاسی ،اجتماعی در دیگر نقاط ایران بیخبرند.