در حاشیه
اعترافات متهمان 2 پرونده مهم فساد اقتصادی.عدالت در گام دوم/ دستگاه قضا«خط
قرمز»های مجازی را درهم می شکند؟خبرگزاری فارس:دیگر کمتر کسی است که نداند آقای
«...» یا آقای «...» چه کسانی هستند و دولتمردانی که در این دادگاه ها نام آنها به
میان آمده ،اگر می‌خواهند اعتباری پیش مردم داشته باشند،خود پیش قدم شوند و در
محکمه عدالت، در خصوص اتهامات مطرح شده،توضیح دهند.9 خرداد 91
عدالت ادعا شده درون دستگاه فاسد قضاییه
ادامه همان طنز تلخ و جوک بیمزه ی عضو بازار مکاره ی اصفهان می باشد . زیرا در رژیم بربرمنش ضدبشری عوامفریب
و دین فروش که آشکارا دین 33 سال است که تبدیل به ابزار قدرت وثروت و سرکوب و
سانسور و توجیه گرغارتگری ودروغ و وارونه گویی برایش شده است. مگر عدالت هم همچون
دین ابزار تبعیض و بی قانونی وبی عدالتی دستگاه فاسد قضاییه نشده است؟ زیرا اگر
رژیم از رأس تا ذیل آلوده به فساد و رشوه
واختلاس وشیاد گری نبود .مگر امکان داشت که به سادگی رقم 3 هزار میلیارد تومانی
اتفاق بی افتد و موجب نمایش آلودگی به فساد ورشوه واختلاس همه نهاد هاشود؟ مگر این اولین پرونده اختلاس و
فساد مالی می باشد که کشف و فاش شده است؟ مگر دادگاه مرتضی رفیقدوست
و غلامحسین کرباسچی شهردار تهران در زمان رفسنجانی وداد گاه شهرام جزایری
در زمان خاتمی وکروبی فراموش شده است که در دادگاه جزایری فاش شد چگونه دفاتر ریاست
جمهوری و رئیس مجلس مدعیان اصلاح طلب وبرخی از نمایندگان بازار مکاره یا مجلس رشوه 300 میلیون تومانی از شهرام جزایر دریافت
کردند؟ تازه تشکیل اینگونه شوهای نمایشی برای حذف رقبا از صحنه بوده است ونه اینکه
عدالت اجرا گردد . مهمتر اینکه کدام آقازاده حکومتی یاا شرکای شان را می توان یافت
که دست به غارتگری های کلان وهنگفت نزده باشند .حال چه آقازاده مجتبی خامنه ای
باشد .چه آقازاده های رفسنجانی و ناطق نوری و واعظ طبسی واحمد جنتی و شیخ محمد
یزدی و مصباح یزدی و ..... عسگر اولادی وباند مؤتلفه غارتگر مؤتلفه و سایر شرکا
وبه ویژه فرمانده های پاسداران کودتا گر باشد . بنابراین این چنین نیست که اختلاس
و غارتگری ورشوه گیری فقط مختص اعترافات
خواهرزاده یکی از مقامات مشهور دولت ساده زیست عدالت محور اصول گرا باشد که در پرونده فساد 3 هزار میلیارد تومان بانکی دست
داشته است . همچنین وی به
صراحت از یکی از عالی ترین مسئولان
دولتی اعتراف کرده و نام برده که جزو متهمان بیمه ایران است. مشروط بر اینکه سئوال است که چرا
علا ء الدین بروجرودی ودو آقازاده اش از لیست متهمان پرونده اختلاس 3 هزار میلیارد تومان
بانکی خط زده شده است؟
دادگاه فساد 3 هزار میلیاردی و اختلاس
بیمه ایران طی روزهای اخیر با اعترافات برخی متهمان و ذکر نام برخی افراد مشهور و
صاحب منصب وارد مرحله تازه‌ای شده است و اینک افکار عمومی منتظر گام دوم و اصلی
دستگاه قضایی در رسیدگی به پرونده مفاسد کلان است.سوالاتی که از مدتها پیش ذهن
مردم را اشغال کرده بود و جوابی پیدا نمی‌کرد این بار با اعتراف متهمان پرونده
، تکه تکه های پازل آن کنار هم قرار می‌گیرند و در ذهن مردم منتظر ، شکل و
شمایل پیدا می‌کنند.اعترافات خواهرزاده یکی از مقامات
مشهور دولتی در پرونده فساد 3 هزار میلیارد تومانی و اعتراف متهمان پرونده
اختلاس بیمه ایران که در آن به صراحت از یکی از عالیترین مسئولان دولتی کشور
نام برده شده است، گویی بازخوانی حرف و حدیث هایی است که از ماههای گذشته در
بین افکار عمومی و محافل سیاسی شنیده می‌شد.گر چه به علت محدودیت و
محذوریت های اخلاقی و قانونی ، رسانه‌ها از درج نام این افراد که به صراحت در صحن
دادگاه تکرار می‌شود، خودداری می کنند اما دیگر کمتر کسی است که نداند
آقای «...» یا آقای «...» چه کسانی هستند.اکنون نام آنهایی که قبلاً در پرده گفته
می‌شد یا بین مردم سینه به سینه نقل می شد، از پرده برون افتاده و در عیان و در
مرجع قضایی آشکارا بیان شده است و این یعنی آغاز یک آزمون بزرگ برای دستگاه عدالت
و قضا که مردم چشم به ترازوی آن دوخته‌اند که آیا این ترازو راست خواهد ایستاد یا
نه؟دستگاه قضایی کشور گام اول برخورد با فسادهای کلان سال های اخیر
را محکم و استوار برداشت اما اکنون در برابر یک
آزمون بزرگ تر قرار گرفته است. آزمونی که یک بار برای همیشه شائبه
عدم جدیت دستگاه قضا در برخورد با دانه درشت ها را باطل خواهد ساخت.افکارعمومی
انتظار دارد دستگاه قضایی، صاحب منصبانی را که طی روزهای اخیر نامشان در دادگاه
رسیدگی به مفاسد کلان اقتصادی به میان آمد پای میز محاکمه بکشاند و با رعایت همه
موازین قانونی و اخلاقی به اتهامات آن ها رسیدگی کند تا کار بزرگی که به نام نظام
اسلامی برای مقابله با مفاسد آغاز شده ، به فرجام مطلوب برسد و رویه ای بنیان
نهاده شود تا از این پس ، هر مقام مسئولی بداند در برخورد با مفاسد در جمهوری
اسلامی چیزی به نام «خط قرمز» وجود ندارد.صاحب منصبان و دولتمردانی نیز که در این
دادگاه ها نام آنها به میان آمده ،اگر می‌خواهند اعتباری در پیش مردم داشته باشند
باید خود پیش قدم شوند و به محکمه عدالت و به افکار عمومی و مردم سرزمینشان ،
در خصوص اتهامات مطرح شده ، توضیح دهند. اگر توانستند راستی و درستی خود را
اثبات کنند که آبروی خویش خریده‌اند و اعتبارشان را نگه داشته‌اند و اگر نتوانستند
بیگناهی خود را ثابت کنند و معلوم شد که دستی بر آتش فساد داشته‌اند باید دستگاه
قضایی بی هیچ واهمه‌ای شجاعانه و «علی وار» با آنان برخورد کند و به مردم بفهماند
که دستگاه قضایی با کسی شوخی و از کسی هراس ندارد و عدالت را برای بزرگان هم اجرا
می‌کند که چوب عدالت بر پشت بزرگان خطاکار خوشتر و رواتر از خرده‌پاها و
فرمانبران مجبور است.اینک موج سنگین «سؤالات» است که بر پشت سکانداران دستگاه قضا،
اجرا و قانونگذاران سنگینی می‌کند، نام های آشنایی به میان آمده است که
اگر همچنان لکه دار بمانند، دامن نظام را ملکوک نموده و بار آن بر
دوش ترازو داران تا همیشه سنگینی خواهد کرد و داغی خواهد ماند که پاک کردن آن به
مرور زمان سخت تر خواهد بود.هرگز چنین مباد
