سرمقاله : جمهوری " اهداف اردوغان از حمله مصلحتی به داعش "

روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 2 شنبه 5 مرداد -94

سرمقاله : روزی نامه ی جمهوری اسلامی " اهداف اردوغان از حمله مصلحتی به داعش "

بدون توجه به زمانیکه حزب اسلام گرادرترکیه برنده شد که عجیب موجب هوراکشی رهبرو دولتمردان و رسانه های خبری و مطبوعاتی رژیم وارونه ی ولایت فقیه ازجمله قلمزنان روزی نامه ی جمهوری اسلمی و اقع شد .آنگونه که اعتراف شد این پس لرزه صدور ارتجاع خمینی شیاد است که با تأخیر به ترکیه رسیده است .ولی به مرور صف بندی بین دوکشور محور اسراییل وسوریه شروع شد تاجاییکه خیلی وقت است روابط میان دوکشور تنش زا شده است .زیرا که ترکیه تأکیدبر برکناری بشار اسد جنایتکار وهم پیمان رژیم و ارونه ی و لایت فقیه کرده و از مخالفان سوری حمایت می کند.  بنابراین اکنون که دولت ترکیه مجبور به جنگ علیه ی داعش وحزب پ ک ک شده است .شرایط ایده آل مورد نظر حاکمان رژیم و ارونه ی ولایت فقیه ی فراهم شده است .بعیدنیست که نقش مخرب وتحریک آمیزدربه وجود آمدن این شرایط تحمیلی درترکیه داشته باشند .زیراکه رژیم وارونه ی ولایت فقیه متهم به پدرخوانده ی داعش  وتروریست جهانی است .

بهرحال سرمقاله نویس روزی نامه ی جمهوری اسلامی ذوق کنان در این مورد  قلمفرسایی کرده   و گفته است  این تحولات درحالی اتفاق می‌افتد که به اذعان اکثر ناظران، ترکیه از حامیان اصلی گروه‌های تروریستی از جمله داعش بوده و نقش موثری در پیدایش، رشد و قدرت‌یابی این گروه‌ها داشته است.

درادامه سئوال مطرح کرده است که آیا آنکارا سیاست خود را در منطقه و در قبال گروه‌های تروریستی تغییر داده است؟
پاسخ این سئوال به دلایل روشن و متعدد، منفی است و اقدامات اخیر یک تاکتیک جدید از سوی دولت اردوغان می‌باشد که در ورای آن اهداف خاصی مستتر است.
مهمتراینکه بدون توجه به حضور سپاه قدس در عراق  وسوریه  وحمایت از حزب الشیطان در جنگ  33 روزه باا سراییل و پشتیبانی از حوثی های یمنی ومسلح کردنش  برای طرح کودتا در یمن  دردفاع از بشار اسد جنایتکار ادعا کرده  تجاوز به خاک کشورهای دیگر به هر بهانه اقدامی غیرقانونی و مغایر با مقررات و منشورهای بین‌المللی است و دیر یا زود آنکارا تاوان آن را در سطح بین‌المللی باید بپردازد.

ترکیه از روز جمعه گذشته تحرکات نظامی جدیدی را در خاک سوریه و عراق آغاز کرده که در جریان آن جنگنده‌های این کشور مناطقی را در شمال سوریه و عراق بمباران کرده‌اند و این حملات همچنان ادامه دارد.
آنکارا مدعی است که هدف از این اقدامات مبارزه با خطرات رو به رشد گروه‌های «تروریستی» است. وزارت خارجه ترکیه نیز با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد رسماً به ائتلاف آمریکایی «ضد داعش» می‌پیوندد.
رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه نیز این مساله را تایید کرد که آنکارا موافقت کرده است آمریکا از پایگاه هوایی اینجرلیک واقع در جنوب ترکیه، جهت عملیات نظامی علیه داعش استفاده کند.
این تحولات درحالی اتفاق می‌افتد که به اذعان اکثر ناظران، ترکیه از حامیان اصلی گروه‌های تروریستی از جمله داعش بوده و نقش موثری در پیدایش، رشد و قدرت‌یابی این گروه‌ها داشته است.
اکنون این سئوال مطرح است که آیا آنکارا سیاست خود را در منطقه و در قبال گروه‌های تروریستی تغییر داده است؟
پاسخ این سئوال به دلایل روشن و متعدد، منفی است و اقدامات اخیر یک تاکتیک جدید از سوی دولت اردوغان می‌باشد که در ورای آن اهداف خاصی مستتر است.
توجه به این نکته که رویدادهای اخیر بلافاصله پس از تماس تلفنی باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا با اردوغان، همتای ترکیه‌ای وی اتفاق می‌افتد، بر هدفمند بودن تحرکات نظامی اخیر و اینکه آنکارا برنامه‌هایی را در پوشش اقدامات اخیر تدارک دیده است روشن‌تر می‌سازد.
جزئیات منتشر شده از مذاکرات اوباما و اردوغان نشان می‌دهد طرفین توافق کرده‌اند در ازای پیوستن ترکیه به ائتلاف آمریکایی، آنکارا بتواند در خاک سوریه رسماً حضور نظامی داشته باشد، رویایی که ازدوغان از چهار سال قبل و از زمان آغاز بحران سازی علیه حکومت سوریه به دنبال آن بوده است.
براساس این توافق، منطقه وسیع به اصطلاح «امن» در خاک سوریه به عمق 50 کیلومتر و به طول 4500 کیلومتر ایجاد می‌شود و نیروهای نظامی ترکیه در این منطقه وسیع مستقر می‌شوند.
به زعم سیاستمداران ترکیه، این طرح می‌تواند آغاز گام عملی برای سرنگون ساختن حکومت سوریه باشد.
البته این، تنها هدفی نیست که ترکیه در مقطع فعلی دنبال می‌کند. پیروزی کردهای ترکیه در صحنه سیاسی که اخیراً با ورود آنها به مجلس ترکیه، برای اولین بار در تاریخ، حزب حاکم به خصوص شخص اردوغان را که در صدد احیای دوران امپراطوری بوده خشمگین کرده است. حزب عدالت و توسعه اردوغان تا چند ماه قبل یکه تاز میدان سیاست ترکیه بود و اردوغان قصد داشت خود را برای مادام العمر، «سلطان» کند ولی با انتخابات اخیر این معادله برهم خورد و کردها در این شکست نقش موثری داشتند و بدیهی است که اردوغان درصدد انتقام از عاملان برهم خوردن رویای صدارت همیشگی خود بر ترکیه برآید.
در این چارچوب، آنکارا به بهانه مبارزه با تروریسم، حملات گسترده‌ای را علیه حزب کارگران کرد ترکیه موسوم به پ. ک. ک آغاز کرده است با این هدف که کردها را بار دیگر به فاز نظامی باز گرداند و امکان تحرکات سیاسی را از آنها سلب نماید.
در پی اقدامات اخیر ارتش ترکیه، پ. ک. ک رسماً آتش بس یکساله با دولت را لغو کرد و مسئولان این گروه اعلام کردند با اعلان جنگ و حملات ارتش ترکیه، دیگر آتش بس معنایی ندارد.
سومین هدفی که اردوغان از طرح اخیر خود در به حرکت در آوردن ماشین جنگ دنبال می‌کند فرار از رسوایی بزرگی است که به دلیل حمایت‌های آشکار و نهانش از گروه‌های تروریستی، دامنگیر وی شده است. بسیاری از مردم ترکیه و همچنین سایر کشورها، اردوغان و حزبش را از بانیان و حامیان اصلی تروریست‌هایی می‌دانند که اخیراً در منطقه پدید آمده و به جولان پرداخته‌اند. این گروه‌ها با اقدامات ضدانسانی و جنایات تکان دهنده، آبرویی برای حامیان خود باقی نگذاشته‌اند و بدیهی است که اردوغان و حزب حاکم ترکیه متعلق به وی تحت فشار سنگینی قرار دارند.
اردوغان و حزب متبوعش درصدد هستند چنین القا کنند که نه تنها با این گروه‌ها ارتباطی ندارند بلکه مخالف آن‌ها هستند و بمباران چند موضع متعلق به این گروه‌ها و پیوستن به ائتلاف به اصطلاح ضد تروریستی به رهبری آمریکا، نشانه این عدم ارتباط است.
با اینحال بسیار بعید است که این رویکرد رندانه دولت اردوغان بتواند اهداف مورد نظر این دولت را برآورده سازد.
ادعای مبارزه اردوغان با گروه‌های تروریستی از جمله گروه داعش به قدری ساختگی و مضحک است که کسی آنرا چه در داخل و چه خارج ترکیه نخواهد پذیرفت. سیاست حمایت از گروه‌های تروریستی به خصوص در سوریه، یک واقعیت انکارناپذیر است و مقامات ترکیه بارها، خواسته و ناخواسته به آن اعتراف کرده‌اند. «احمد داوود اوغلو» نخست‌وزیر ترکیه، که درحال حاضر رهبر حزب عدالت و توسعه نیز هست، در مصاحبه‌ای در سال گذشته با صراحت تاکید کرد داعش گروهی از سنی‌های رنج کشیده و خشمگین هستند! اعزام گروه‌های تروریستی از طریق مرز ترکیه به سوریه، دخالت آنکارا در تسلیح و آموزش این گروه‌ها، واقعیت‌هایی هستند که آنکارا نمی‌تواند با اقدامات نمایشی اخیر بر آنها سرپوش بگذارد.
اردوغان با در پیش گرفتن به اصطلاح تاکتیک اخیر، در واقع رفتارهایی را ادامه می‌دهد که در طول چند سال اخیر تبعات سنگین و جبران ناپذیری را بر شخص وی، حزب حاکم و موقعیت بین‌المللی ترکیه وارد ساخته است.
تجاوز به خاک کشورهای دیگر به هر بهانه اقدامی غیرقانونی و مغایر با مقررات و منشورهای بین‌المللی است و دیر یا زود آنکارا تاوان آن را در سطح بین‌المللی باید بپردازد.
اردوغان و حزب عدالت و توسعه باید علت شکست‌های اخیر در صحنه داخل و خارج را در رفتارهای غلط و سیاست‌های اشتباه خود جستجو کند و درصدد تغییر آن رفتارها و سیاست‌ها بر آیند نه آنکه با اقدامات غلط دیگر، بر ابعاد شکست، ناکامی و رسوایی‌های خود بیفزایند.
جلیل حسنی