ملتی بیچاره است که قهرمان نداشته باشد

گزارش  خبر گزاری پاسداران از ششمین روز جشنواره مردمی عمار:

ملتی بیچاره است که قهرمان نداشته باشد/ اگر قهرمانان با ارزش نباشند بی‌ارزش‌ها اسطوره می‌شوند 15  دی - 95

اما بیچاره تر ملت یاا متی است که قهرمانش همچون این پاسدار بُزبُز قندی همشهری خامنه ای و علم الهدا باشد.

اگر قهرمان می‌تراشیم تا به او تکیه کنیم ضعیف هستیم،‌اگر قهرمان به مفهوم الگو می‌خواهیم که بر اساس آن قدرت روحی پیدا و مسیر سخت انسانیت را طی کنیم بیچاره ملتی که این قهرمان را ندارد!

به گزارش خبرنگار مستند خبرگزاری فارس، ششمین روز جشنواره مردمی فیلم عمار  در سالن‌های اکران فیلم سینما فلسطین برگزار شد.

مستندهای «راوی نیل»، «سرود خاموش»، «کلاغ پر»،‌«روسای کوچک»،‌«از دیار حبیب»،‌«پرونده ناتمام»،‌«زخم های استوایی»، «در حصار»، « پل ورسک»، «افطاری ساده»، «آقای سبز»، «امان نامه»،‌«راه غریب»،‌«به خاطر یک مشت علف»، «مهمان مامان» و ...

مستند «زخم های استوایی» اثر مجتبی رضوانی که درباره کشتار مسلمانان میانمار تهیه شده است. تصویربرداری این کار در خط مرزی تایلند و میانمار با آوارگان و کسانی که از طریق قاچاقچیان انسان رد و بدل می شدند شروع شده است. وی علاوه بر این ،مستند جذاب ودیدنی«خون جون» را نیز در جشنواره اکران کرده که درباره مسلمانان نیجریه و شیخ ابراهیم زکزاکی می باشد.

کارگاه آموزشی آشنایی با ارکان فیلم مستند نیز با تدریس آرین طاهری و کارگاه تخصصی آرشیو در مستند با تدریس مهدی نقویان در سالن شماره 3 برگزا شد.

رحیم پور ازغدی از سخنرانان جشنواره بود که طی سخنانی عنوان کرد: محور این جشنواره سینمای قهرمان پرور است ممکن است از چند جهت تردید شود که یک سینمای مکتبی دینی توحیدی و خدا محور می تواند نوعی قهرمان محوری بشری را محور داستان و فیلم و سینما و تئاتر قرار دهد؟ بنده معتقدم همه ژانرهای هنری به الهی و غیر الهی تقسیم می شود سینمای جنگی ،‌عشقی، کمدی، داستانی،‌مستند از این امر مستنثی نیست.

وی در ادامه افزود: آیا هنر قهرمان محور با توحید منافات دارد؟ یک عده گفته‌اند بیچاره ملتی که قهرمان ندارد و عده ای هم می‌گویند بیچاره ملتی که احتیاج به قهرمان دارد .به نظر من هر دو این وجوه درست است اگر در جای خود بکار برود. یک وقت است که می‌گوییم ملتی با قهرمان تراشی برای خود سرابی تشکیل داده و آن را با آب اشتباه گرفته است این قهرمان برای جامعه یک بهانه سلب مسئولیت است پس اینجا ملت بیچاره هستند!

رحیم پور ازغدی با اشاره به اینکه قهرمان شناسی همان الگویابی و جهت شناسی است، گفت: قهرمان تراشی قالب کردن بدلیجات به جای اصل است.

وی با اشاره به اسطوره و اسطوره شناسی در سینما گفت: اسطوره‌های صهیونیستی بخش مهم سینمای جهان را تشکیل داده است بخشی از سینمای هند و مسیحیت نیز در واقع سینمای صهیونیستی و اسطوره سازی به سبک خرافات مدرن مذهبی است که باطنش سکولار و نمادهایش مذهبی است .سینمای سکولار در  صد سال گذشته بر وجه قالب غرب و جهان استوار بوده است ،اینها خود می‌دانستند که در این سینما در حال اسطوره سازی هستند.

این استاد دانشگاه گفت: اگر در سنت دینی چهره‌های دینی منشأ اسطوره بودند. در غرب چهره‌های رقصنده،‌سکس و شرک آمیز خرافی که اکنون تبدیل به چهره های الحادی خرافی مادی شده‌اند، اسطوره شدند. ما امروز یک فیلم بدون قهرمان در غرب پیدا نمی‌کنیم اینها از بین نمی‌روند اما با هم جابه جا می شوند. بشر به معنایی نیاز به قهرمان دارد. اگر قهرمانان با ارزش نباشند بی ارزش‌ها اسطوره می شوند.

وی در ادامه یادآور شد: اگر قهرمان محوری به معنای شخصیت پرستی باشد حتی اگر صفات درستی به قهرمان داده شود باز هم ضد تکامل است. قهرمان داشتن و نداشتن دو مفهوم دارد. الان نقش اول خیلی از فیلم‌های جذاب که دزد بانک، قاتل حرفه‌ای و ... هستند ، چند صفت اخلاقی شاید هم اسلامی داشته باشند وگرنه قهرمان نمی‌شوند.

رحیم پور ازغدی در ادامه یادآور شد: امروز سینمای جذاب، بدون قهرمان در جهان نیست چنانچه در زندگی واقعی هم همیشه قهرمان و ضد قهرمان داریم .بخشی از  ماجراها که احساسات و عقل ما را درگیر کرده تعارض بین قهرمان و ضد قهرمان است. هیچ وقت بشر بدون خوب و بد کردن روز را به شب نرسانده است .لذا عقل و وحی آمدند تا این معیار و مصداق‌ها را نشان دهند.

وی در ادامه گفت:‌ اگر  قهرمان می‌تراشیم تا به او تکیه کنیم ضعیف هستیم،‌اگر قهرمان به مفهوم الگو می‌خواهیم که ما براساس آن قدرت روحی پیدا کنیم و مسیر سخت انسانیت را طی کنیم بیچاره ملتی که این قهرمان را ندارد!