عبدالرضا داوری به زندان
میرود
حامیانو
نزدیکان آق ممود احمدی نژاد همه شان اینگونه اند بااین اختلاف که عذرخواهی نمی
کنند.
او پس از جذب در حلقه نزدیکان و یاران
محمود احمدینژاد خیلی زود صاحب نام و سمت شد. از آن ایام بود که نام عبدالرضا
داوری بهعنوان چهره نزدیک به احمدینژاد در فهرست نامهای «سیاسیون خوشمصاحبه»
خبرنگاران جا باز کرد. اینکه او چگونه راهی حلقه نزدیکان احمدینژاد شد، مسیر روشن
و دقیقی ندارد، اما آنچه روشن و عیان است، اینکه او چه در زمان رویکاربودن احمدینژاد
و چه در سه سال اخیر که احمدینژاد به انزوای سیاسی رفته است، دست از هواداری از
او برنداشته است و در قالب هر گفتوگوی خبری، سخنرانی و مناظره سیاسی تمام و کمال
مقابل مخالفان احمدینژاد قد علم میکند. آنچنان که منتقدانش به او لقب سخنگوی
احمدینژاد را دادهاند.
بهانه: داوری به ٣ سال حبس قطعی محکوم شد
داوری نشان داده که خبرسازی را دوست دارد؛ مؤید این ادعا هم تعدد اخبار منتشرشده به نقل از او در سایتهای خبری است. او چهره خبرسازی است که در ماه دستکم یک خبر از او منتشر میشود. بهانه امروز ما برای نوشتن از او مصاحبهاش با خبرگزاری ایسناست که در آن گفت: «به اتهام توهین به رهبری به سه سال حبس قطعی محکوم شدهام... آنطور که شنیدم، حکم جلب سیار و ورود به منزل برای من صادر شده؛ البته من مقاومتی ندارم؛ هرچند حکم را عادلانه نمیدانم ولی تنها راه اعاده دادرسی است که آن را پیگیری میکنیم».
شناسنامه: صادره از تهران
آخرین روز فروردین سال ٥٢ در تهران به دنیا آمد، ریاضی خواند و در اوایل دهه ٧٠ در رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد. آنطور که در قسمت معرفی وبلاگش آمده، او دکترای اقتصادش را از دانشگاه کارلینس نیویورک گرفته است. گذشته از همه این موارد، هویت رسانهای عبدالرضا داوری نه به خاطر مدارکش و نه به دلیل سابقه عضویت او در هیئت علمی- پژوهشی دانشگاه تهران و جهاد دانشگاهی است بلکه به دلیل فعالیتهای سیاسیاي است که از آن محروم شد. آنچه او را در عالم شهره کرده است، اصرارش برای هواداری از محمود احمدینژاد - رئیس دولتهای نهم و دهم- است.
کارنامه: هوادار دوآتشه محمود احمدینژاد
اواخر دولت نهم بود که نام داوری بهعنوان چهره رسانهای وابسته به دولت مطرح شد. داوری در دولت نهم نام آشنایی نبود، او سال ٨٧ مسئولیت اداره کل پژوهش و همچنین معاونت خبر خبرگزاری جمهوری اسلامی را برعهده داشت.
پس از انتخابات سال ٨٨ و تشکیل دولت دهم اما روزگار برایش خوشیمن شد و او چندین سمت و پست اجرائی را وارد رزومه کاری نهچندان بلندبالایش کرد. مشاور مصطفی محمدنجار وزیر وقت کشور و ریاست مرکز مطالعات راهبردی و آموزش وزارت کشور، رئیس مرکز مطالعات راهبردی و آموزش وزارت کشور، رئیس صندوق بازنشستگی مس و مدیرمسئول روزنامه شهروند از مسئولیتهای او در دولت دوم احمدینژاد است.
شهرت رسانهای او اما با اضافهشدن عنوان مشاور رسانهای محمود احمدینژاد به کارنامه اجرائیاش در ماههای پایانی دولت دهم بیشتر شد. پس از خداحافظی احمدینژاد با پاستور، داوری همراه و حامی احمدینژاد ماند و حتی هواداریاش از احمدینژاد دوچندان شد.
هواداری او دایره وسیعی دارد و هواخواهی احمدینژاد و تخریب منتقدانش را دربر میگیرد. مثلا مرداد ٩٢ بود که او در صفحه فیسبوکش اتهاماتی را به علیاکبر ناطقنوری و برخی اعضای خانواده او وارد کرد که با شکایت ناطقنوری مواجه شد. ١٠ ماه بعد یعنی خرداد ٩٣ هم شعبه ١٥ دادگاه انقلاب پس از رسیدگی به پرونده، داوری را به سه سال حبس محکوم کرد. به دنبال این محکومیت بود که دست به قلم شد و باز هم در صفحه فیسبوکش در نامهای خطاب به ناطقنوری از او طلب حلالیت کرد و خواست ناطقنوری از شکایت خود منصرف شود و اعلام رضایت کند که ناطق هم درخواستش را پذیرفت و او را عفو کرد. البته ناطق تنها چهرهای نبود که در سیبل اتهامات او قرار گرفت و هرکس به احمدینژاد خرده میگرفت، آماج حملات داوری قرار میگرفت اما نکته جالب این بود که او اعلام میکرد صفحه فیسبوکش هک شده و موارد مذکور اعتقاد او نبوده است.
با وجود این تکذیبیهها و ادعاها اما چهارم خرداد ٩٣ بود که در پی موضعگیری تند داوری علیه منتقدان احمدینژاد، خبر آمد که او به اتهام انتساب دروغ به مسئولان و نشر اکاذیب بازداشت شده است. این بازداشت ١١روزه پایان هواداری او از سیاستمدار محبوبش نبود و شش ماه بعد یعنی در بهمن ٩٣ او بهعنوان مسئول پایگاه هواداران محمود احمدینژاد «هما» مصاحبهای کرد و گفت قرار است در تهران و شهرستانها و در دنیای مجازی از وایبر تا فیسبوک و اینستاگرام و سایر رسانههای اجتماعی مواضع احمدینژاد را منتشر کنند و خواستههای هوادارانش را پاسخ دهند و به این واسطه در شبکههای مجازی، سایتهای خبری و رسانههای مکتوب به انتقاداتش ادامه داد.
داستان خبرسازی و طلب عفوکردن او تنها محدود به ناطق نبود و باز هم تکرار شد؛ او سال گذشته – سال ٩٤- در کانال تلگرامیاش مطلبی را علیه حسامالدین آشنا مشاور حسن روحانی منتشر کرد که از سوی آشنا تکذیب شد اما بیتوجه به تکذیبیه آشنا بر اتهاماتش علیه او تأکید کرد تا اینکه آبان ماه سال جاری یکباره با انتشار مطلبی از حسامالدین آشنا، طلب بخشش کرد.
سال ٩٤ سال پرحاشیهای برای داوری بود و او با موضعگیریهایش جنجالسازی میکرد؛ مثلا بیستوهشتم اسفندماه ٩٤ بود که عبدالرضا داوری در واکنش به نامه عزتالله انتظامی، از پیشکسوتان عرصه بازیگری، خطاب به حسن روحانی برای رفع حصر، در مطلبی علیه انتظامی نوشت: «دیالوگ مشهور عزتالله انتظامی در فیلم «گاو»: من «مش حسن» نیستم من «گاو مش حسنم»». این اقدام او در عالم رسانه و شبکههای مجازی به شدت مورد نکوهش قرار گرفت.
خبرسازترین اقدام او اما پیشبینیاش درباره سال ٩٦ بود که به «مگاپیشبینی داوری» شهره شد. او در این مطلب که دیماه ٩٥ در پایگاه خبری ماهنامه منتشر شد، پیشبینی کرده بود: «فروردین ٩٦ حسن روحانی از کاندیداتوری برای انتخابات ریاستجمهوری اعلام انصراف میکند و قالیباف رئیسجمهوری میشود»، بنا به پیشبینی او در زمستان ٩٦ هم لایحه تغییر ساختار قوهمجریه با هدف انتقال از «نظام ریاستی» به «نظام پارلمانی» مطرح میشود تا پس از حذف یا محدودسازی اختیارات رئیسجمهوری و احیای نهاد نخستوزیری، قوهمجریه تحتنظارت، هدایت و راهبری تامه مجلس شورای اسلامی و ریاست آن قرار گیرد.
در این شرایط نوین و پس از بهحاشیهرفتن همزمان «اصلاحطلبان» و «حامیان جناب محمود احمدینژاد»، جناب علی لاریجانی در ترازی بالاتر به بازتولید نقش موازنهگر جناب هاشمیرفسنجانی در دهه ٦٠ را که موازنه میان نیروهای «چپ و راست» حاکمیت را برعهده داشت، پرداخته و متکفل نقش موازنهگر میان «اصولگرایان» و «اعتدالیون» در سطح عالی نظام خواهد بود». او همچنین پیشبینی کرده بود که در اسفند ٩٨ همزمان با انتخابات مجلس یازدهم، همهپرسی مربوط به تغییر برخی اصول مرتبط با قوهمجریه در قانون اساسی برگزار خواهد شد.
مواضع:
صحت اظهارات مرا پلیس فتا، مرکز سایبری سپاه و مرکز انفورماتیک قوهقضائیه تأیید کرد و ادلهای در پرونده برای محکومیتم وجود نداشت، اما شعبه ١٥ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی، مرا جمعا به ششسالونیم حبس محکوم کرد./ مصاحبه با خبرگزاری تسنیم، دی ٩٥.
در دولت سازندگی مانور تجمل برگزار شد و در دولت بعد هم ادامه پیدا کرد./ مصاحبه با خبرگزاری دانشجو، بهمن ٨٩.
هدف نهایی آشوبهای خیابانی سقوط دولت احمدینژاد بهعنوان نماد جنبش ضداشرافیگری است./ مصاحبه با خبرگزاری فارس، خرداد ٨٨.
احمدینژاد خودش از سرسلسله نیروهای انقلابی است و نظرات رهبر معظم انقلاب قطعا برای او نیز حجیت خواهد داشت./ عصر ایران، مهر ٩٥.
هاشمی با مواضعی که بعد از فتنه ۸۸ اتخاذ کرد، هیچ جایگاهی در فضای حاکمیتی نظام جمهوری اسلامی نخواهد داشت و صرفا در یک پست تشریفاتی مثل ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام نمیتواند فراتر نگاه کند. معتقدم به احتمال بسیار در انتخابات مجلس خبرگان آقای هاشمیرفسنجانی در سال آتی ردصلاحیت میشود/ ٩٣.
تنها کسی که میتواند روحانی را شکست دهد، احمدینژاد است. او اگر نیاید، روحانی قطعا رئیسجمهور هشتساله خواهد بود./ گفتوگو با عصر ایران، تیر ٩٥.
احمدینژاد فقط یک جرم داشت و آن هم اینکه کسانی را که خود را مالک انقلاب میدانستند و فکر میکردند این انقلاب آمده تا آنها بگویند انقلاب باید به کجا برود، سر جای خود نشاند./ دولت بهار، اردیبهشت ٩٥.
بهانه: داوری به ٣ سال حبس قطعی محکوم شد
داوری نشان داده که خبرسازی را دوست دارد؛ مؤید این ادعا هم تعدد اخبار منتشرشده به نقل از او در سایتهای خبری است. او چهره خبرسازی است که در ماه دستکم یک خبر از او منتشر میشود. بهانه امروز ما برای نوشتن از او مصاحبهاش با خبرگزاری ایسناست که در آن گفت: «به اتهام توهین به رهبری به سه سال حبس قطعی محکوم شدهام... آنطور که شنیدم، حکم جلب سیار و ورود به منزل برای من صادر شده؛ البته من مقاومتی ندارم؛ هرچند حکم را عادلانه نمیدانم ولی تنها راه اعاده دادرسی است که آن را پیگیری میکنیم».
شناسنامه: صادره از تهران
آخرین روز فروردین سال ٥٢ در تهران به دنیا آمد، ریاضی خواند و در اوایل دهه ٧٠ در رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد. آنطور که در قسمت معرفی وبلاگش آمده، او دکترای اقتصادش را از دانشگاه کارلینس نیویورک گرفته است. گذشته از همه این موارد، هویت رسانهای عبدالرضا داوری نه به خاطر مدارکش و نه به دلیل سابقه عضویت او در هیئت علمی- پژوهشی دانشگاه تهران و جهاد دانشگاهی است بلکه به دلیل فعالیتهای سیاسیاي است که از آن محروم شد. آنچه او را در عالم شهره کرده است، اصرارش برای هواداری از محمود احمدینژاد - رئیس دولتهای نهم و دهم- است.
کارنامه: هوادار دوآتشه محمود احمدینژاد
اواخر دولت نهم بود که نام داوری بهعنوان چهره رسانهای وابسته به دولت مطرح شد. داوری در دولت نهم نام آشنایی نبود، او سال ٨٧ مسئولیت اداره کل پژوهش و همچنین معاونت خبر خبرگزاری جمهوری اسلامی را برعهده داشت.
پس از انتخابات سال ٨٨ و تشکیل دولت دهم اما روزگار برایش خوشیمن شد و او چندین سمت و پست اجرائی را وارد رزومه کاری نهچندان بلندبالایش کرد. مشاور مصطفی محمدنجار وزیر وقت کشور و ریاست مرکز مطالعات راهبردی و آموزش وزارت کشور، رئیس مرکز مطالعات راهبردی و آموزش وزارت کشور، رئیس صندوق بازنشستگی مس و مدیرمسئول روزنامه شهروند از مسئولیتهای او در دولت دوم احمدینژاد است.
شهرت رسانهای او اما با اضافهشدن عنوان مشاور رسانهای محمود احمدینژاد به کارنامه اجرائیاش در ماههای پایانی دولت دهم بیشتر شد. پس از خداحافظی احمدینژاد با پاستور، داوری همراه و حامی احمدینژاد ماند و حتی هواداریاش از احمدینژاد دوچندان شد.
هواداری او دایره وسیعی دارد و هواخواهی احمدینژاد و تخریب منتقدانش را دربر میگیرد. مثلا مرداد ٩٢ بود که او در صفحه فیسبوکش اتهاماتی را به علیاکبر ناطقنوری و برخی اعضای خانواده او وارد کرد که با شکایت ناطقنوری مواجه شد. ١٠ ماه بعد یعنی خرداد ٩٣ هم شعبه ١٥ دادگاه انقلاب پس از رسیدگی به پرونده، داوری را به سه سال حبس محکوم کرد. به دنبال این محکومیت بود که دست به قلم شد و باز هم در صفحه فیسبوکش در نامهای خطاب به ناطقنوری از او طلب حلالیت کرد و خواست ناطقنوری از شکایت خود منصرف شود و اعلام رضایت کند که ناطق هم درخواستش را پذیرفت و او را عفو کرد. البته ناطق تنها چهرهای نبود که در سیبل اتهامات او قرار گرفت و هرکس به احمدینژاد خرده میگرفت، آماج حملات داوری قرار میگرفت اما نکته جالب این بود که او اعلام میکرد صفحه فیسبوکش هک شده و موارد مذکور اعتقاد او نبوده است.
با وجود این تکذیبیهها و ادعاها اما چهارم خرداد ٩٣ بود که در پی موضعگیری تند داوری علیه منتقدان احمدینژاد، خبر آمد که او به اتهام انتساب دروغ به مسئولان و نشر اکاذیب بازداشت شده است. این بازداشت ١١روزه پایان هواداری او از سیاستمدار محبوبش نبود و شش ماه بعد یعنی در بهمن ٩٣ او بهعنوان مسئول پایگاه هواداران محمود احمدینژاد «هما» مصاحبهای کرد و گفت قرار است در تهران و شهرستانها و در دنیای مجازی از وایبر تا فیسبوک و اینستاگرام و سایر رسانههای اجتماعی مواضع احمدینژاد را منتشر کنند و خواستههای هوادارانش را پاسخ دهند و به این واسطه در شبکههای مجازی، سایتهای خبری و رسانههای مکتوب به انتقاداتش ادامه داد.
داستان خبرسازی و طلب عفوکردن او تنها محدود به ناطق نبود و باز هم تکرار شد؛ او سال گذشته – سال ٩٤- در کانال تلگرامیاش مطلبی را علیه حسامالدین آشنا مشاور حسن روحانی منتشر کرد که از سوی آشنا تکذیب شد اما بیتوجه به تکذیبیه آشنا بر اتهاماتش علیه او تأکید کرد تا اینکه آبان ماه سال جاری یکباره با انتشار مطلبی از حسامالدین آشنا، طلب بخشش کرد.
سال ٩٤ سال پرحاشیهای برای داوری بود و او با موضعگیریهایش جنجالسازی میکرد؛ مثلا بیستوهشتم اسفندماه ٩٤ بود که عبدالرضا داوری در واکنش به نامه عزتالله انتظامی، از پیشکسوتان عرصه بازیگری، خطاب به حسن روحانی برای رفع حصر، در مطلبی علیه انتظامی نوشت: «دیالوگ مشهور عزتالله انتظامی در فیلم «گاو»: من «مش حسن» نیستم من «گاو مش حسنم»». این اقدام او در عالم رسانه و شبکههای مجازی به شدت مورد نکوهش قرار گرفت.
خبرسازترین اقدام او اما پیشبینیاش درباره سال ٩٦ بود که به «مگاپیشبینی داوری» شهره شد. او در این مطلب که دیماه ٩٥ در پایگاه خبری ماهنامه منتشر شد، پیشبینی کرده بود: «فروردین ٩٦ حسن روحانی از کاندیداتوری برای انتخابات ریاستجمهوری اعلام انصراف میکند و قالیباف رئیسجمهوری میشود»، بنا به پیشبینی او در زمستان ٩٦ هم لایحه تغییر ساختار قوهمجریه با هدف انتقال از «نظام ریاستی» به «نظام پارلمانی» مطرح میشود تا پس از حذف یا محدودسازی اختیارات رئیسجمهوری و احیای نهاد نخستوزیری، قوهمجریه تحتنظارت، هدایت و راهبری تامه مجلس شورای اسلامی و ریاست آن قرار گیرد.
در این شرایط نوین و پس از بهحاشیهرفتن همزمان «اصلاحطلبان» و «حامیان جناب محمود احمدینژاد»، جناب علی لاریجانی در ترازی بالاتر به بازتولید نقش موازنهگر جناب هاشمیرفسنجانی در دهه ٦٠ را که موازنه میان نیروهای «چپ و راست» حاکمیت را برعهده داشت، پرداخته و متکفل نقش موازنهگر میان «اصولگرایان» و «اعتدالیون» در سطح عالی نظام خواهد بود». او همچنین پیشبینی کرده بود که در اسفند ٩٨ همزمان با انتخابات مجلس یازدهم، همهپرسی مربوط به تغییر برخی اصول مرتبط با قوهمجریه در قانون اساسی برگزار خواهد شد.
مواضع:
صحت اظهارات مرا پلیس فتا، مرکز سایبری سپاه و مرکز انفورماتیک قوهقضائیه تأیید کرد و ادلهای در پرونده برای محکومیتم وجود نداشت، اما شعبه ١٥ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی، مرا جمعا به ششسالونیم حبس محکوم کرد./ مصاحبه با خبرگزاری تسنیم، دی ٩٥.
در دولت سازندگی مانور تجمل برگزار شد و در دولت بعد هم ادامه پیدا کرد./ مصاحبه با خبرگزاری دانشجو، بهمن ٨٩.
هدف نهایی آشوبهای خیابانی سقوط دولت احمدینژاد بهعنوان نماد جنبش ضداشرافیگری است./ مصاحبه با خبرگزاری فارس، خرداد ٨٨.
احمدینژاد خودش از سرسلسله نیروهای انقلابی است و نظرات رهبر معظم انقلاب قطعا برای او نیز حجیت خواهد داشت./ عصر ایران، مهر ٩٥.
هاشمی با مواضعی که بعد از فتنه ۸۸ اتخاذ کرد، هیچ جایگاهی در فضای حاکمیتی نظام جمهوری اسلامی نخواهد داشت و صرفا در یک پست تشریفاتی مثل ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام نمیتواند فراتر نگاه کند. معتقدم به احتمال بسیار در انتخابات مجلس خبرگان آقای هاشمیرفسنجانی در سال آتی ردصلاحیت میشود/ ٩٣.
تنها کسی که میتواند روحانی را شکست دهد، احمدینژاد است. او اگر نیاید، روحانی قطعا رئیسجمهور هشتساله خواهد بود./ گفتوگو با عصر ایران، تیر ٩٥.
احمدینژاد فقط یک جرم داشت و آن هم اینکه کسانی را که خود را مالک انقلاب میدانستند و فکر میکردند این انقلاب آمده تا آنها بگویند انقلاب باید به کجا برود، سر جای خود نشاند./ دولت بهار، اردیبهشت ٩٥.