روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 3 شنبه 3 مرداد ماه سال 1391

نقد و بررسی : سرمقاله ی روزی نامه حکومتی جمهوری "نسل كشي مسلمانان ميانمار رسوائي مجامع بين المللي"

"مگر 33 سال نمی باشد که با شعار رو سری یا توسری  طرح های تبعیض آمیز جنسیتی مبارزه با بی حجابی علیه ی زنان و دختران اجرا شده است؟ همینطور مگر طرح جنسیتی تفکیک جنسیتی جدا سازی دختران وپسران در دانشگاه های کشور اعمال نمی شود؟ بعلاوه مگر با پسوند اسلامی و دین ابزار قدرت و ثروت شده یک آخوند منبری رهبر ولی فقیه نشده است و خود را  رهبر ا م القرای جهان اسلام و جنبش بیداری اسلامی نمی نامد و حق صدورتروریسم وبحران وارتجاع به برون مرز ومداخله گری در امور داخلی کشور های منطقه و همسایه ها را  وظیفه ی شرعی  و حق خودش نمی داند؟ مشخص است که این تفکر بغایت ارتجاعی و زن ستیزانه بهر مکان نفوذ ورسوخ نماید.می تواند دارای چه پیآمدهای خونین جنگ ستیزانه وجنگ افروزانه ای در بر داشته باشد .نمونه بارز در عراق وافغانستان وبحرین و یمن و لبنان وفلسطین و.... می باشد..."

چرا سرمقاله نویس معترض به سکوت سازمان ملل ومدافع سینه چاک  حقوق بشر شدن به خصوص اشک تمساح برای مسلمانان میانمار ریختن به خود زحمت نمی دهد تا بگوید وقتی از 33 سال پیش در ایران دین تبدیل به ابزار سرکوب و سانسور و قدرت و ثروت و غارتگری و تبعیض وجنگ افروزی شده است.آنگونه که جنگ خانمانسوز 8 ساله ی ایران وعراق که با اصرار خمینی شیاد 7 سال اضافی ادامه یافت موجب کشته و مجروح وآواره و بی خانمان شدن میلیون ها ایرانی وعراقی شد . تازه گذشته از این حجم تلفات انسانی رفسنجانی در خطبه ی نماز جمعه ی تهران خود اعلام نمود که  مبلغ یک هزار میلیارد دلار خسارات اقتصادی این جنگ بود . در صورتیکه خمینی شیاد این جنگ خانمان براندازانه راموهبت الهی نامید. از سوی دیگر مگر زنان نگون بحت  با فتوای زنا به وحشیانه ترین روش ضد انسانی سنگسار نشدند . یا اینکه با فتوای خطبه های پیش از نماز جمعه ی تهران آخوند محمد تقی مصباح یزدی سعید حنایی بسیجی تعداد 19 زنان نگون بختان خیابانی مشهدی را ترک موتور خود سوار نمی کرد و در بیرون از شهر مشهد با روسری شان خفه ننمود.در صورتی که بدلیل فقر دست به تن فروشی زده بودند . همچنین مگر 33 سال نمی باشد که با شعار رو سری یا توسری  طرح های تبعیض آمیز جنسیتی مبارزه با بی حجابی علیه ی زنان و دختران اجرا شده است؟ همینطور مگر طرح جنسیتی تفکیک جنسیتی جدا سازی دختران وپسران در دانشگاه های کشور اعمال نمی شود؟ بعلاوه مگر با پسوند اسلامی و دین ابزار قدرت و ثروت شده یک آخوند منبری رهبر ولی فقیه نشده است و خود را  رهبر ا م القرای جهان اسلام و جنبش بیداری اسلامی نمی نامد و حق صدورتروریسم وبحران وارتجاع به برون مرز ومداخله گری در امور داخلی کشور های منطقه و همسایه ها را  وظیفه ی شرعی  و حق خودش نمی داند؟ مشخص است که این تفکر بغایت ارتجاعی و زن ستیزانه بهر مکان نفوذ ورسوخ نماید.می تواند دارای چه پیآمدهای خونین جنگ ستیزانه وجنگ افروزانه ای در بر داشته باشد .نمونه بارز در عراق وافغانستان وبحرین و یمن و لبنان وفلسطین و.... می باشد.نمونه بارز در عراق وافغانستان وبحرین و یمن و لبنان وفلسطین و.... می باشد. بنابراین اکنون سرمقاله نویس اگر در دفاع خود از مسلمانان میانمار صداقت دارد وهدفش صرفاً دفاع انسانی می باشد . به جا بود که قبل  از وکیل مدافع مسلمان میانمار شدن و متهم کردن سازمان  ملل توضیح می داد که در 33 سال گذشته حاکمان ایران چگونه تعامل و گفتمانی با سایر مسلمانی  در ایران داشته اند که همچون  رفتار حاکمان نظامی میانمار  با مسلمانان این کشور نبوده است و مرتکب چه فجایع وجنایات خونین ضد انسانی شده اند. حال بماند که اهل تسنن در استان های سنی نشین حتی از داشتن یک استاندار اهل تسنن محروم شدند؟ بهر صورت سرمقاله نویس از موضع وکیل مدافع مسلمانان میانمار وجایگاه رهبر ام القرای جهان اسلام برای کشور های اسلامی  این چنین فتوا صادر کرده است در چنين شرايط رسالت سنگيني بر دوش مسلمانان، دولت ها و مجامع اسلامي قرار مي‌گيرد. دولت‌هاي حاكم بر كشورهاي اسلامي لازم است علاوه بر اعمال فشار بر دولت ميانمار، از طريق ارسال مايحتاج حياتي به ياري مسلمانان ميانمار بشتابند"

"انتشار تصاوير دلخراش از قتل عام مسلمانان در كشور ميانمار طي روزهاي گذشته رويدادي بود كه جهان را تكان داد.آمارهاي غيررسمي حاكي است كه در جريان حملات بودائيان افراطي حدود 50 هزار مسلمانان ميانماري قتل عام شده، هزاران خانه ويران گرديده و صدها هزار نفر آواره شده‌اند. سازمان ملل و شوراي به اصطلاح امنيت آن كه براي موارد سفارشي، به كرار جلسه تشكيل مي‌دهد و براي نقض حقوق بشر اشك تمساح مي‌ريزد در مقابل فجايع صورت گرفته در ميانمار كاملاً سكوت كرده است. دنيا بايد تا چه وقت شاهد سياست يك بام و دو هواي مجامع بين‌المللي باشد؟ آيا مرگ 50 هزار انسان بي‌دفاع و محروم، تنها به جرم اينكه در يك كشور اقليت محسوب مي‌شوند، كافي نيست تا وجدان اين مجامع عريض و طويل را به در آورد و آنها را به واكنش وادارد؟ نسل كشي مسلمانان ميانمار در چارچوب يك طرح برنامه ريزي شده و آشكار، درست زماني به اوج خود رسيده است كه غرب دست دولتمردان نظامي اين كشور را مي‌فشارد و پس از يك دوره چند دهه اختلاف، اكنون غربي‌ها با دولت نظامي ميانمار به اصطلاح به ماه عسل رفته‌اند. دولت ميانمار كه قاعدتاً بايد حامي اقليت مسلمان، كه بيش از هزار سال سابقه سكونت در اين كشور دارند باشد، متأسفانه به طرفداري از بودائيان افراطي وارد ميدان شده و خود در سركوب مسلمانان و جنايات دخيل شده است. رژيم حاكم با كمال گستاخي و بي‌شرمي مسلمانان را "اقوام خارجي" قلمداد كرده است كه بايد يا در اردوگاههاي اسكان داده شوند و يا اين كشور را ترك كنند! براساس گزارش‌هاي رسيده از اين منابع، تاكنون بيش از 50 روستا كاملاً منهدم گرديده و حداقل 26 مسجد به آتش كشيده شده است. وضعيت بسيار وخيمي مواجه هستند و از دسترسي به ابتدايي‌ترين امكانات معيشتي و دارويي محروم مي‌باشند. حتي گزارش شده است هليكوپترهاي ارتش ميانمار با حمله به مناطق مسلمان نشين به تكميل نسل كشي در اين منطقه پرداخته‌اند. بي تفاوتي و بي‌اعتنايي آشكار مجامع بين‌المللي و سازمان‌هاي جهاني در قبال حوادث ميانمار، لكه ننگ ديگري بر پيشاني اين سازمان هاست. اكنون بيش از پيش اين واقعيت محرز مي‌شود كه اين مجامع تنها زماني وارد ميدان مي‌شوند كه از سوي قدرت‌هاي استعمارگر و دولتهاي متنفذ تحريك شوند و استعمارگران نيز هنگامي تمايل به دخالت پيدا مي‌كنند كه اين دخالت براي آنها منافع استعماري داشته باشد كه به نظر مي‌رسد در مورد مسلمانان ميانمار، منافع قابل ملاحظه‌اي براي مداخله نيافته‌اند. اساساً انتظار واكنش از سوي غرب و مجامع غربي در حق مسلمانان ميانمار، بيهوده و دور از واقعيت است چرا كه با توجه به حوادث كوزوو، بوسني، افغانستان، عراق و فلسطين مي‌توان به اين نكته رسيد كه غرب چندان هم از نسل كشي در ميانمار ناراضي نمي‌باشد. در چنين شرايطي است كه رسالت سنگيني بر دوش مسلمانان، دولتها و مجامع اسلامي قرار مي‌گيرد. دولت‌هاي حاكم بر كشورهاي اسلامي لازم است علاوه بر اعمال فشار بر دولت ميانمار، از طريق ارسال مايحتاج حياتي به ياري مسلمانان ميانمار بشتابند. كشورهاي اسلامي مي‌توانند با ابزارهايي كه دردست دارند دولت ميانمار را تحت فشار قرار دهند تا از سياست نژادپرستانه و ضد بشري خود عليه اقليت مسلمان اين كشور دست بردارد و حقوق آنها را برسميت بشناسد."

هوشنگ بهداد

http://www.jomhourieslami.com/1391/13910503/13910503_01_jomhori_islami_sar_magaleh_0001.html

روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 3 شنبه 3 مرداد ماه سال 1391

نسل كشي مسلمانان ميانمار رسوائي مجامع بين المللي