اوین
نامه ی کیهان 29 تیر-94
خامنه ای تاكيد كردسند وين تصويب بشود يا نشود موضع ايران عليه آمريكا تغيير نمي كند
اوین نامه ی کیهان با زدن
تیتر خبر "سند وین تصویب بشود یا نشود موضع رژیم علیه ی آمریکا تغییر نمی
کند" گفته خامن ها ی در نماز عید فطر که مصرف داخلی داشته ا ست. چون خامنه ا ی خواسته بااین شعار
تبلیغی موجب دل خوشک دلواپسان هسته ا ی شود تا مانع از یأس وناامیدی شان نشود و
متوجه نشوند قمپز های توخالی شعار پاسداران که مدعز بودند سرب مذاب جواب هرکس است که
پایش به مراکز نظامی باز شود. درحالیکه
خامنه ا ی با شکرو قدردانی از تیم مذاکره کننده ی هسته ای آشکارا بند را آب دادکه
جام زهر هسته ای را سرکشیده است .ولی چون منقلی است ومنقلی ها اساساً بزدل و ترسو
هستند .بنابراین خامنه ای همچون خمینی
شهامت اعلام سرکشی جام زهر هسته ای رانداشته است .
نماز عيد سعيد فطر صبح روز شنبه با حضور ميليوني
مردم تهران به امامت رهبر معظم انقلاب در مصلاي امام خميني(ره) برگزار شد متن کامل
خطبه هاي حضرت آيت الله العظمي خامنه اي به شرح زير است.
بسم الله الرّحمن الرّحيم
السّلام عليکم و رحمه ًْالله. الحمدلله ربّ العالمين، الحمدلله الّذي خلق السّماوات و الارض و جعل الظّلمات و النّور ثمّ الّذين کفروا بربّهم يعدلون. نحمده و نسبّحه و نتوب اليه و نصلّي و نسلّم علي حبيبه و نجيبه و خيرته في خلقه سيّدنا و نبيّنا ابي القاسم المصطفي محمّد و علي ءاله الاطيبين الاطهرين المنتجبين الهداة المهديّين المعصومين سيّما بقيّه ًًًًْْْْالله في الارضين.
تبريک عرض مي کنم [اين ] عيد سعيد را به همه شما برادران و خواهران و به ملّت عزيز ايران و به مسلمانان سراسر جهان. و شما نمازگزاران و خودم را توصيه مي کنم به رعايت تقواي الهي، پرهيزکاري، مراقبت از نفس و دوري از گناه.
ماه رمضان امسال به معناي واقعي کلمه، يک ماه مبارک بود؛ برکات الهي بر اين ملّت فروباريد و نشانه هاي آن در روزه داريِ روزهاي بلند و گرم، در محافل قرآنيِ گسترده در همه جاي کشور، در مجالس عظيم دعا و توسّل -که هزاران جوان و پير و مرد و زن، دست تضرّع و دعا بلند مي کردند، با خداي خود مخلصانه و خاشعانه سخن مي گفتند - در انفاق ها، در افطاري هاي گسترده اي که خوشبختانه چند سالي است رواج پيدا کرده است در مساجد، در معابر، در خيابان ها، و بالاخره در راهپيمايي عظيم روز قدس [ديده شد]؛ اينها نشانه هاي رحمت الهي است؛ مردم روزه داري که شب قبل را به مناسبت احياء بيست وسوّم ماه مبارک رمضان و شب قدر تا صبح بيداري کشيده بودند، در روز گرم تابستان، با زبان روزه در اين راهپيمايي عظيم شرکت کردند. اينها است راه درست شناخت ملّت ايران؛ اين ملّت ايران است. اين ملّت ايران است که ماه رمضان در محراب عبادتْ آن جور، و در صحنه مقابله و مبارزه با استکبار اين جور، خود را عرضه مي کند و نشان مي دهد. ملّت ما را از زبان مغرضِ ديگران نبايد شناخت؛ ملّت ما را از خودش، از شعارش، از حرکتش، از اين جلوه هاي عظيم بايد شناخت؛ اين است ملّت ايران. آنچه دشمن با فضاسازي سعي مي کند از ملّت ايران نشان بدهد و بعضي کج فهم ها هم متاسّفانه همان را تکرار مي کنند، انحراف و غلط است. ملّت ايران همان ملّتي است که ابعاد و اجزاي گوناگون خود را در اين ماه رمضان نشان داد. ان شاءالله امروز، همه تان کارنامه قبولي مي گيريد؛ امروز ان شاءالله به مناسبت عيد، ملّت ايران کارنامه قبولي اين عبادات را از منبع لطف و رحمتِ پروردگار خواهد گرفت؛ ان شاءالله بعضي از شما علاوه بر کارنامه قبولي، جايزه هم مي گيريد، درجه هم مي گيريد، اعتلاي معنوي و روحي هم پيدا مي کنيد. شعارهاي ملّت ايران، نشان داد که جهت گيري ها چيست؛ در روز قدس، شعار مرگ بر اسرائيل و مرگ بر آمريکا، فضاي کشور را تکان داد؛ مخصوص تهران و شهرهاي بزرگ هم نبود؛ همه کشور در زير چتر اين حرکت عظيم قرار گرفت.
پروردگارا! از ملّت ايران، به رحمت و لطف خود قبول بفرما؛ پروردگارا! توفيقات خود، رحمت خود و الطاف بي پايان خود را بر اين ملّت فرو ببار؛ پروردگارا! شهداي عزيز ما را، امام بزرگوار را، همه کساني که ملّت را در اين راه کمک کردند و ياري کردند، مشمول رحمت و مغفرت خود قرار بده.
بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ
وَالعَصرِ. اِنَّ الاِنسانَ لَفي خُسر. اِلَّا الَّذينَ ءامَنوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ تَواصَوا بِالحَقِّ وَ تَواصَوا بِالصَّبر.(۱)
خطبه دوم
بسم الله الرّحمن الرّحيم
و الحمدلله ربّ العالمين و الصّلاهًْ و السّلام علي سيّدنا و نبيّنا ابي القاسم المصطفي محمّد و صلّ علي ائمّهًْ المسلمين و حماة المستضعفين، اميرالمومنين، و سيّدهًْ نساء العالمين و الحسن و الحسين سبطي الرّحمة و امامي الهدي و عليّ بن الحسين زين العابدين و محمّد بن عليٍّ و جعفر بن محمّدٍ و موسي بن جعفرٍ و عليّ بن موسي و محمّد بن عليٍّ و عليّ بن محمّدٍ و الحسن بن عليٍّ و الخلف الهادي المهديّ، حججک علي عبادک و امنائک في بلادک.
سلام و تحيّت و تبريک به همه برادران و خواهران نمازگزار همراه با توصيه به تقوا، نخستين سخن ما در خطبه دوّم است.
حوادث منطقه ما در اين ماه رمضان و قبل از آن، حوادث ناگواري بود و هست؛ متاسّفانه دست هاي نامبارکي، ماه مبارک را براي بسياري از مردم منطقه تلخ کرد. در يمن، در بحرين، در فلسطين، در سوريّه، بسياري از مردم مسلمانِ مومن، به خاطر سيه کاري هاي دشمنان، روزهاي سختي را گذراندند و روزه هاي دشواري گرفتند. همه اين قضايا براي ملّت ما مهم است.
يک مسئله هم مسئله داخلي ما است که مسئله مذاکرات هسته اي است. چند نکته را در زمينه اين مسئله لازم است عرض کنم. نکته اوّل تشکّر از دست اندرکاران اين مذاکرات طولاني و نفس گير است، رئيس جمهور محترم و بالخصوص هيئت مذاکره کننده که حقيقتاً زحمت کشيدند و تلاش کردند؛ چه اين متني که تهيّه شده است، در مجاري قانوني پيش بيني شده خود تصويب بشود و چه نشود، اجر آنها محفوظ است؛ اين را به خود آن برادران هم از نزديک عرض کرديم. البتّه براي تصويب اين متن، يک مسير قانونيِ پيش بيني شده اي وجود دارد که بايد اين مسير را طي کند و خواهد کرد؛ ان شاءالله. انتظار ما اين است که دست اندرکاران، با دقّت مصالح را -مصالح کشور را، مصالح ملّي را- در نظر بگيرند و آنچه را تحويل ملّت خواهند داد، بتوانند با گردن افراشته، در مقابل خداي متعال هم ارائه بدهند.
نکته بعدي اين است که چه اين متن تصويب بشود و چه نشود، به حول و قوّه الهي، اجازه هيچ گونه سوءاستفاده اي از آن داده نخواهد شد؛ اجازه خدشه در اصول اساسي نظام اسلامي به کسي داده نخواهد شد؛ قابليّت هاي دفاعي و حريم امنيّت کشور، به فضل الهي حفظ خواهد شد، اگرچه مي دانيم دشمنان بر روي اين نقطه بخصوص، تکيه زيادي دارند. جمهوري اسلامي، در زمينه حفظ قابليّت هاي دفاعي و امنيّتي خود - آن هم در اين فضاي تهديدي که دشمنان برايش به وجود مي آورند- هرگز تسليم زياده خواهي دشمن نخواهد شد.
نکته بعدي اين است که چه اين متن تصويب بشود و چه نشود، ما از حمايت دوستانمان در منطقه دست نخواهيم کشيد: از ملّت مظلوم فلسطين، از ملّت مظلوم يمن، از ملّت و دولت سوريه، از ملّت و دولت عراق، از مردم مظلوم بحرين، از مجاهدان صادق مقاومت در لبنان و فلسطين؛ [اينها] همواره مورد حمايت ما خواهند بود.
نکته بعدي اين است که با اين مذاکرات و با متني که تهيّه شده است، در هر صورت سياست ما در مقابل دولت مستکبر آمريکا هيچ تغييري نخواهد کرد. همان طور که بارها تکرار کرديم، ما با آمريکا در مورد مسائل گوناگون جهاني و منطقه اي مذاکره اي نداريم؛ در مورد مسائل دوجانبه مذاکره اي نداريم؛ گاهي در موارد استثنائي مثل اين مورد هسته اي، بر اساس مصلحت، مذاکره کرده ايم؛ اين مورد هم فقط نبوده است، قبل از اين هم مواردي بوده است که من در سخنراني هاي عمومي قبلي به آنها اشاره کرده ام. سياست هاي آمريکا در منطقه با سياست هاي جمهوري اسلامي ۱۸۰ درجه اختلاف دارد. آمريکايي ها حزب الله را و مقاومت لبنان را -که فداکارترين نيروهاي دفاع ملّي در يک کشورند- متّهم به تروريسم مي کنند، از اين بي انصافي بالاتر نمي شود. آن وقت در مقابل، دولت تروريست صهيونيستيِ کودک کُش را مورد حمايت خودشان قرار مي دهند، با يک چنين سياستي چگونه مي شود معامله کرد، چگونه مي شود مذاکره کرد، چگونه مي شود به توافق رسيد؟ حالاموارد ديگر هم هست که من تفصيلش را مي گذارم براي جاي ديگر.
نکته بعدي در مورد رجزخواني هاي آمريکا در اين چند روز است. در اين چند روزي که از پايان اين مذاکرات گذشته است، حضرات مسئولين آمريکايي - دولتمردانشان، دولت زنانشان- مشغول رجزخواني اند، هر کدام با زباني رجزي مي خوانند. البتّه ما ايرادي به اين کار آنها نداريم؛ مشکلات داخليِ آنها، آنها را ناچار مي کند که اين رجزخواني ها را بکنند که بله، ما ايران را سر ميز مذاکره کشانديم، ما ايران را تسليم کرديم، ما مانع از سلاح هسته اي ايران شديم، ما فلان امتياز را گرفتيم و از اين قبيل! خب، حقيقت قضيّه چيز ديگري است. مي گويند ما جلوي سلاح هسته اي ايران را گرفتيم؛ سلاح هسته اي ايران، ربطي به گفت وگوي با آمريکا و غير آمريکا ندارد؛ خود آنها هم مي دانند؛ گاهي هم اهمّيّت فتواي حرمت سلاح اتمي را بر زبان آورده اند؛ ما بر اساس حکم قرآن و شريعت اسلامي، توليد سلاح هسته اي و نگهداري آن و به کار بردن آن را حرام مي دانيم و به آن اقدام نمي کنيم؛ اين هيچ ربطي به آنها ندارد، به اين مذاکرات هم ربطي ندارد. آنها خودشان مي دانند که اين واقعيّت است - مي دانند که آنچه مانع جمهوري اسلامي در زمينه توليد سلاح هسته اي است، تهديد و توپ و تشر آنها نيست؛ يک مانع شرعي است؛ اهمّيّت اين فتوا را مي دانند- در عين حال باز مي گويند که ما بوديم [که نگذاشتيم ]؛ به ملّت خودشان راست نمي گويند، حقيقت را نمي گويند. آنها درباره مسائل گوناگون ديگر، مي گويند ما درباره صنعت هسته اي اين جور کرديم، اين جور گفتيم، ايران را تسليم کرديم؛ تسليم ايران را مگر به خواب ببينند. پنج رئيس جمهور ديگر [آمريکا] از اوّل انقلاب تا امروز، در اين آرزو که جمهوري اسلامي را تسليم کنند يا مُردند يا در تاريخ گم شدند، شما هم مثل آنها؛ شما هم اين آرزو را هرگز به دست نخواهيد آورد که ايران اسلامي را تسليم کنيد.
يک نکته اي در خلال حرف هاي رئيس جمهور آمريکا در اين چند روز وجود داشت و آن اعتراف به اشتباهات گذشته آمريکا بود؛ البتّه مشتي از خروار را ايشان گفت. اعتراف کرد که در بيست وهشتم مرداد، آمريکايي ها در ايران خطا کردند؛ اعتراف کرد که در کمک به صدّام حسين، آمريکايي ها خطا کردند؛ دو سه مورد را گفت، [امّا] ده ها مورد را نگفت؛ ۲۵ سال حکومت ظالمانه و جائرانه پهلوي دوّم را نگفت؛ شکنجه ها، غارت ها، کشتارها، جنايت ها، فاجعه آفريني ها، از بين بردن عزّت ملّت ايران، لگدکوب کردن منافع داخلي و خارجي ملّت ايران را که به وسيله آمريکا انجام گرفت نگفت، تسلّط صهيونيست ها را نگفت، نابود کردن مسافرين هواپيماي مسافربري را به وسيله شليک موشک از دريا نگفت، و بسياري چيزهاي ديگر؛ [امّا] چند اشتباه را تکرار کرد. من جمله اي را مي خواهم ناصحانه به اين حضرات بگويم: امروز شما بعد از گذشت سال هاي طولاني از بيست وهشتم مرداد يا از جنگ هشت ساله و دفاع جمهوري اسلامي، اعتراف مي کنيد که اشتباه کرديد؛ من مي خواهم بگويم الان هم داريد اشتباه مي کنيد، الان هم در جاهاي مختلف اين منطقه و بخصوص نسبت به جمهوري اسلامي و ملّت ايران مشغول اشتباه هستيد؛ چند سال ديگر يک کس ديگري مي آيد و همين اشتباه شما را به رخ خواهد کشيد، همچنان که شما امروز اشتباه گذشتگانتان را به رخ مي کشيد؛ شما هم داريد اشتباه مي کنيد، بيدار شويد، از اشتباه خارج شويد، حقيقت را بفهميد. در منطقه اشتباهات بزرگي را دارند مرتکب ميشوند.
آنچه من به ملّت ايران مي خواهم عرض بکنم [اين است]: جمهوري اسلامي به توفيق الهي و به حول و قوّه الهي، مقتدر و قوي است، روزبه روز هم قوي تر شده است. ده سال، دوازده سال است که شش دولت بزرگ جهاني -که از لحاظ ثروت اقتصادي و غيره، جزو کشورهاي مقتدر دنيا محسوب مي شوند- اينها نشسته اند در مقابل ايران، با هدف اينکه ايران را از پيگيري صنعت هسته اي خودش باز بدارند؛ اين را صريحاً گفته اند. هدف واقعي آنها اين است که پيچ و مهره هاي صنعت هسته اي بکلّي باز بشود؛ اين را سال ها پيش هم به مسئولين ما صريحاً بيان کردند، الان هم در همين آرزو هستند. ده سال، دوازده سال کشمکش با جمهوري اسلامي، نتيجه [اش] اين شد که اين شش قدرت، امروز ناچار شدند که گردش چند هزار سانتريفيوژ را در کشور تحمّل کنند؛ ناچار شدند ادامه اين صنعت را در کشور تحمّل کنند؛ ناچار شدند ادامه تحقيقات و توسعه اين صنعت را تحمّل کنند. تحقيق و توسعه صنعت هسته اي ادامه خواهد يافت؛ گردش صنعت هسته اي ادامه خواهد يافت؛ اين چيزي است که آنها سال ها تلاش کردند، [ولي] امروز روي کاغذ آوردند و امضا دارند مي کنند که حرفي ندارند. اين معنايش چيست جز اقتدار ملّت ايران؟ اين بر اثر ايستادگي ملّت، مقاومت ملّت، و بر اثر شهامت و ابتکار دانشمندان عزيز ما است. رحمت خدا بر شهرياري ها و رضائي نژادها و احمدي روشن ها و عليمحمّدي ها؛ رحمت خدا بر شهداي هسته اي، رحمت خدا بر خانواده هاي اينها، رحمت خدا بر ملّتي که پاي حرف حقّ خود و احقاق حقّ خود مي ايستد.
يک مطلب ديگر هم که نکته آخر است عرض بکنم. اين آقا گفته است که مي تواند ارتش ايران را نابود کند. قديمي هاي ما اين جور حرف ها را «لاف در غريبي» مي گفتند.(۲) من نمي خواهم در اين زمينه چيزي بگويم، آنها که اين حرف را خواهند شنيد، اگر ميخواهند درست بفهمند، اگر ميخواهند از تجربه هاي خود درست استفاده بکنند بدانند، البتّه ما از هيچ جنگي استقبال نمي کنيم، ما به هيچ جنگي مبادرت نمي کنيم و پيش دستي نمي کنيم، امّا اگر جنگي اينجا اتّفاق بيفتد، آن کسي که سرشکسته از جنگ خارج خواهد شد آمريکاي متجاوز و جنايتکار است.
بسم الله الرّحمن الرّحيم
اِذا جآءَ نَصرُاللهِ وَ الفَتح. وَ رَاَيتَ النّاسَ يَدخُلونَ في دينِ اللهِ اَفواجًا. فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّکَ وَ استَغفِرهُ اِنَّهُ کانَ تَوّابًا. (۳)
و السّلام عليکم و رحمه الله و برکاته
۱- سوره عصر، آيه ۱ تا ۳؛ «سوگند به عصرِ [غلبه ي حق بر باطل]. که واقعاً انسان دستخوش زيان است. مگر کساني که گرويده و کارهاي شايسته کرده و همديگر را به حق سفارش و به شکيبايي توصيه کرده اند.»
۲- خنده نمازگزاران
۳- سوره نصر، آيه ۱ الي ۳؛ «چون ياري خدا و پيروزي فرا رسد، و ببيني که مردم دسته دسته در دين خدا درآيند، پس به ستايش پروردگارت نيايشگر باش و از او آمرزش خواه، که وي همواره توبه پذير است.»
بسم الله الرّحمن الرّحيم
السّلام عليکم و رحمه ًْالله. الحمدلله ربّ العالمين، الحمدلله الّذي خلق السّماوات و الارض و جعل الظّلمات و النّور ثمّ الّذين کفروا بربّهم يعدلون. نحمده و نسبّحه و نتوب اليه و نصلّي و نسلّم علي حبيبه و نجيبه و خيرته في خلقه سيّدنا و نبيّنا ابي القاسم المصطفي محمّد و علي ءاله الاطيبين الاطهرين المنتجبين الهداة المهديّين المعصومين سيّما بقيّه ًًًًْْْْالله في الارضين.
تبريک عرض مي کنم [اين ] عيد سعيد را به همه شما برادران و خواهران و به ملّت عزيز ايران و به مسلمانان سراسر جهان. و شما نمازگزاران و خودم را توصيه مي کنم به رعايت تقواي الهي، پرهيزکاري، مراقبت از نفس و دوري از گناه.
ماه رمضان امسال به معناي واقعي کلمه، يک ماه مبارک بود؛ برکات الهي بر اين ملّت فروباريد و نشانه هاي آن در روزه داريِ روزهاي بلند و گرم، در محافل قرآنيِ گسترده در همه جاي کشور، در مجالس عظيم دعا و توسّل -که هزاران جوان و پير و مرد و زن، دست تضرّع و دعا بلند مي کردند، با خداي خود مخلصانه و خاشعانه سخن مي گفتند - در انفاق ها، در افطاري هاي گسترده اي که خوشبختانه چند سالي است رواج پيدا کرده است در مساجد، در معابر، در خيابان ها، و بالاخره در راهپيمايي عظيم روز قدس [ديده شد]؛ اينها نشانه هاي رحمت الهي است؛ مردم روزه داري که شب قبل را به مناسبت احياء بيست وسوّم ماه مبارک رمضان و شب قدر تا صبح بيداري کشيده بودند، در روز گرم تابستان، با زبان روزه در اين راهپيمايي عظيم شرکت کردند. اينها است راه درست شناخت ملّت ايران؛ اين ملّت ايران است. اين ملّت ايران است که ماه رمضان در محراب عبادتْ آن جور، و در صحنه مقابله و مبارزه با استکبار اين جور، خود را عرضه مي کند و نشان مي دهد. ملّت ما را از زبان مغرضِ ديگران نبايد شناخت؛ ملّت ما را از خودش، از شعارش، از حرکتش، از اين جلوه هاي عظيم بايد شناخت؛ اين است ملّت ايران. آنچه دشمن با فضاسازي سعي مي کند از ملّت ايران نشان بدهد و بعضي کج فهم ها هم متاسّفانه همان را تکرار مي کنند، انحراف و غلط است. ملّت ايران همان ملّتي است که ابعاد و اجزاي گوناگون خود را در اين ماه رمضان نشان داد. ان شاءالله امروز، همه تان کارنامه قبولي مي گيريد؛ امروز ان شاءالله به مناسبت عيد، ملّت ايران کارنامه قبولي اين عبادات را از منبع لطف و رحمتِ پروردگار خواهد گرفت؛ ان شاءالله بعضي از شما علاوه بر کارنامه قبولي، جايزه هم مي گيريد، درجه هم مي گيريد، اعتلاي معنوي و روحي هم پيدا مي کنيد. شعارهاي ملّت ايران، نشان داد که جهت گيري ها چيست؛ در روز قدس، شعار مرگ بر اسرائيل و مرگ بر آمريکا، فضاي کشور را تکان داد؛ مخصوص تهران و شهرهاي بزرگ هم نبود؛ همه کشور در زير چتر اين حرکت عظيم قرار گرفت.
پروردگارا! از ملّت ايران، به رحمت و لطف خود قبول بفرما؛ پروردگارا! توفيقات خود، رحمت خود و الطاف بي پايان خود را بر اين ملّت فرو ببار؛ پروردگارا! شهداي عزيز ما را، امام بزرگوار را، همه کساني که ملّت را در اين راه کمک کردند و ياري کردند، مشمول رحمت و مغفرت خود قرار بده.
بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ
وَالعَصرِ. اِنَّ الاِنسانَ لَفي خُسر. اِلَّا الَّذينَ ءامَنوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ تَواصَوا بِالحَقِّ وَ تَواصَوا بِالصَّبر.(۱)
خطبه دوم
بسم الله الرّحمن الرّحيم
و الحمدلله ربّ العالمين و الصّلاهًْ و السّلام علي سيّدنا و نبيّنا ابي القاسم المصطفي محمّد و صلّ علي ائمّهًْ المسلمين و حماة المستضعفين، اميرالمومنين، و سيّدهًْ نساء العالمين و الحسن و الحسين سبطي الرّحمة و امامي الهدي و عليّ بن الحسين زين العابدين و محمّد بن عليٍّ و جعفر بن محمّدٍ و موسي بن جعفرٍ و عليّ بن موسي و محمّد بن عليٍّ و عليّ بن محمّدٍ و الحسن بن عليٍّ و الخلف الهادي المهديّ، حججک علي عبادک و امنائک في بلادک.
سلام و تحيّت و تبريک به همه برادران و خواهران نمازگزار همراه با توصيه به تقوا، نخستين سخن ما در خطبه دوّم است.
حوادث منطقه ما در اين ماه رمضان و قبل از آن، حوادث ناگواري بود و هست؛ متاسّفانه دست هاي نامبارکي، ماه مبارک را براي بسياري از مردم منطقه تلخ کرد. در يمن، در بحرين، در فلسطين، در سوريّه، بسياري از مردم مسلمانِ مومن، به خاطر سيه کاري هاي دشمنان، روزهاي سختي را گذراندند و روزه هاي دشواري گرفتند. همه اين قضايا براي ملّت ما مهم است.
يک مسئله هم مسئله داخلي ما است که مسئله مذاکرات هسته اي است. چند نکته را در زمينه اين مسئله لازم است عرض کنم. نکته اوّل تشکّر از دست اندرکاران اين مذاکرات طولاني و نفس گير است، رئيس جمهور محترم و بالخصوص هيئت مذاکره کننده که حقيقتاً زحمت کشيدند و تلاش کردند؛ چه اين متني که تهيّه شده است، در مجاري قانوني پيش بيني شده خود تصويب بشود و چه نشود، اجر آنها محفوظ است؛ اين را به خود آن برادران هم از نزديک عرض کرديم. البتّه براي تصويب اين متن، يک مسير قانونيِ پيش بيني شده اي وجود دارد که بايد اين مسير را طي کند و خواهد کرد؛ ان شاءالله. انتظار ما اين است که دست اندرکاران، با دقّت مصالح را -مصالح کشور را، مصالح ملّي را- در نظر بگيرند و آنچه را تحويل ملّت خواهند داد، بتوانند با گردن افراشته، در مقابل خداي متعال هم ارائه بدهند.
نکته بعدي اين است که چه اين متن تصويب بشود و چه نشود، به حول و قوّه الهي، اجازه هيچ گونه سوءاستفاده اي از آن داده نخواهد شد؛ اجازه خدشه در اصول اساسي نظام اسلامي به کسي داده نخواهد شد؛ قابليّت هاي دفاعي و حريم امنيّت کشور، به فضل الهي حفظ خواهد شد، اگرچه مي دانيم دشمنان بر روي اين نقطه بخصوص، تکيه زيادي دارند. جمهوري اسلامي، در زمينه حفظ قابليّت هاي دفاعي و امنيّتي خود - آن هم در اين فضاي تهديدي که دشمنان برايش به وجود مي آورند- هرگز تسليم زياده خواهي دشمن نخواهد شد.
نکته بعدي اين است که چه اين متن تصويب بشود و چه نشود، ما از حمايت دوستانمان در منطقه دست نخواهيم کشيد: از ملّت مظلوم فلسطين، از ملّت مظلوم يمن، از ملّت و دولت سوريه، از ملّت و دولت عراق، از مردم مظلوم بحرين، از مجاهدان صادق مقاومت در لبنان و فلسطين؛ [اينها] همواره مورد حمايت ما خواهند بود.
نکته بعدي اين است که با اين مذاکرات و با متني که تهيّه شده است، در هر صورت سياست ما در مقابل دولت مستکبر آمريکا هيچ تغييري نخواهد کرد. همان طور که بارها تکرار کرديم، ما با آمريکا در مورد مسائل گوناگون جهاني و منطقه اي مذاکره اي نداريم؛ در مورد مسائل دوجانبه مذاکره اي نداريم؛ گاهي در موارد استثنائي مثل اين مورد هسته اي، بر اساس مصلحت، مذاکره کرده ايم؛ اين مورد هم فقط نبوده است، قبل از اين هم مواردي بوده است که من در سخنراني هاي عمومي قبلي به آنها اشاره کرده ام. سياست هاي آمريکا در منطقه با سياست هاي جمهوري اسلامي ۱۸۰ درجه اختلاف دارد. آمريکايي ها حزب الله را و مقاومت لبنان را -که فداکارترين نيروهاي دفاع ملّي در يک کشورند- متّهم به تروريسم مي کنند، از اين بي انصافي بالاتر نمي شود. آن وقت در مقابل، دولت تروريست صهيونيستيِ کودک کُش را مورد حمايت خودشان قرار مي دهند، با يک چنين سياستي چگونه مي شود معامله کرد، چگونه مي شود مذاکره کرد، چگونه مي شود به توافق رسيد؟ حالاموارد ديگر هم هست که من تفصيلش را مي گذارم براي جاي ديگر.
نکته بعدي در مورد رجزخواني هاي آمريکا در اين چند روز است. در اين چند روزي که از پايان اين مذاکرات گذشته است، حضرات مسئولين آمريکايي - دولتمردانشان، دولت زنانشان- مشغول رجزخواني اند، هر کدام با زباني رجزي مي خوانند. البتّه ما ايرادي به اين کار آنها نداريم؛ مشکلات داخليِ آنها، آنها را ناچار مي کند که اين رجزخواني ها را بکنند که بله، ما ايران را سر ميز مذاکره کشانديم، ما ايران را تسليم کرديم، ما مانع از سلاح هسته اي ايران شديم، ما فلان امتياز را گرفتيم و از اين قبيل! خب، حقيقت قضيّه چيز ديگري است. مي گويند ما جلوي سلاح هسته اي ايران را گرفتيم؛ سلاح هسته اي ايران، ربطي به گفت وگوي با آمريکا و غير آمريکا ندارد؛ خود آنها هم مي دانند؛ گاهي هم اهمّيّت فتواي حرمت سلاح اتمي را بر زبان آورده اند؛ ما بر اساس حکم قرآن و شريعت اسلامي، توليد سلاح هسته اي و نگهداري آن و به کار بردن آن را حرام مي دانيم و به آن اقدام نمي کنيم؛ اين هيچ ربطي به آنها ندارد، به اين مذاکرات هم ربطي ندارد. آنها خودشان مي دانند که اين واقعيّت است - مي دانند که آنچه مانع جمهوري اسلامي در زمينه توليد سلاح هسته اي است، تهديد و توپ و تشر آنها نيست؛ يک مانع شرعي است؛ اهمّيّت اين فتوا را مي دانند- در عين حال باز مي گويند که ما بوديم [که نگذاشتيم ]؛ به ملّت خودشان راست نمي گويند، حقيقت را نمي گويند. آنها درباره مسائل گوناگون ديگر، مي گويند ما درباره صنعت هسته اي اين جور کرديم، اين جور گفتيم، ايران را تسليم کرديم؛ تسليم ايران را مگر به خواب ببينند. پنج رئيس جمهور ديگر [آمريکا] از اوّل انقلاب تا امروز، در اين آرزو که جمهوري اسلامي را تسليم کنند يا مُردند يا در تاريخ گم شدند، شما هم مثل آنها؛ شما هم اين آرزو را هرگز به دست نخواهيد آورد که ايران اسلامي را تسليم کنيد.
يک نکته اي در خلال حرف هاي رئيس جمهور آمريکا در اين چند روز وجود داشت و آن اعتراف به اشتباهات گذشته آمريکا بود؛ البتّه مشتي از خروار را ايشان گفت. اعتراف کرد که در بيست وهشتم مرداد، آمريکايي ها در ايران خطا کردند؛ اعتراف کرد که در کمک به صدّام حسين، آمريکايي ها خطا کردند؛ دو سه مورد را گفت، [امّا] ده ها مورد را نگفت؛ ۲۵ سال حکومت ظالمانه و جائرانه پهلوي دوّم را نگفت؛ شکنجه ها، غارت ها، کشتارها، جنايت ها، فاجعه آفريني ها، از بين بردن عزّت ملّت ايران، لگدکوب کردن منافع داخلي و خارجي ملّت ايران را که به وسيله آمريکا انجام گرفت نگفت، تسلّط صهيونيست ها را نگفت، نابود کردن مسافرين هواپيماي مسافربري را به وسيله شليک موشک از دريا نگفت، و بسياري چيزهاي ديگر؛ [امّا] چند اشتباه را تکرار کرد. من جمله اي را مي خواهم ناصحانه به اين حضرات بگويم: امروز شما بعد از گذشت سال هاي طولاني از بيست وهشتم مرداد يا از جنگ هشت ساله و دفاع جمهوري اسلامي، اعتراف مي کنيد که اشتباه کرديد؛ من مي خواهم بگويم الان هم داريد اشتباه مي کنيد، الان هم در جاهاي مختلف اين منطقه و بخصوص نسبت به جمهوري اسلامي و ملّت ايران مشغول اشتباه هستيد؛ چند سال ديگر يک کس ديگري مي آيد و همين اشتباه شما را به رخ خواهد کشيد، همچنان که شما امروز اشتباه گذشتگانتان را به رخ مي کشيد؛ شما هم داريد اشتباه مي کنيد، بيدار شويد، از اشتباه خارج شويد، حقيقت را بفهميد. در منطقه اشتباهات بزرگي را دارند مرتکب ميشوند.
آنچه من به ملّت ايران مي خواهم عرض بکنم [اين است]: جمهوري اسلامي به توفيق الهي و به حول و قوّه الهي، مقتدر و قوي است، روزبه روز هم قوي تر شده است. ده سال، دوازده سال است که شش دولت بزرگ جهاني -که از لحاظ ثروت اقتصادي و غيره، جزو کشورهاي مقتدر دنيا محسوب مي شوند- اينها نشسته اند در مقابل ايران، با هدف اينکه ايران را از پيگيري صنعت هسته اي خودش باز بدارند؛ اين را صريحاً گفته اند. هدف واقعي آنها اين است که پيچ و مهره هاي صنعت هسته اي بکلّي باز بشود؛ اين را سال ها پيش هم به مسئولين ما صريحاً بيان کردند، الان هم در همين آرزو هستند. ده سال، دوازده سال کشمکش با جمهوري اسلامي، نتيجه [اش] اين شد که اين شش قدرت، امروز ناچار شدند که گردش چند هزار سانتريفيوژ را در کشور تحمّل کنند؛ ناچار شدند ادامه اين صنعت را در کشور تحمّل کنند؛ ناچار شدند ادامه تحقيقات و توسعه اين صنعت را تحمّل کنند. تحقيق و توسعه صنعت هسته اي ادامه خواهد يافت؛ گردش صنعت هسته اي ادامه خواهد يافت؛ اين چيزي است که آنها سال ها تلاش کردند، [ولي] امروز روي کاغذ آوردند و امضا دارند مي کنند که حرفي ندارند. اين معنايش چيست جز اقتدار ملّت ايران؟ اين بر اثر ايستادگي ملّت، مقاومت ملّت، و بر اثر شهامت و ابتکار دانشمندان عزيز ما است. رحمت خدا بر شهرياري ها و رضائي نژادها و احمدي روشن ها و عليمحمّدي ها؛ رحمت خدا بر شهداي هسته اي، رحمت خدا بر خانواده هاي اينها، رحمت خدا بر ملّتي که پاي حرف حقّ خود و احقاق حقّ خود مي ايستد.
يک مطلب ديگر هم که نکته آخر است عرض بکنم. اين آقا گفته است که مي تواند ارتش ايران را نابود کند. قديمي هاي ما اين جور حرف ها را «لاف در غريبي» مي گفتند.(۲) من نمي خواهم در اين زمينه چيزي بگويم، آنها که اين حرف را خواهند شنيد، اگر ميخواهند درست بفهمند، اگر ميخواهند از تجربه هاي خود درست استفاده بکنند بدانند، البتّه ما از هيچ جنگي استقبال نمي کنيم، ما به هيچ جنگي مبادرت نمي کنيم و پيش دستي نمي کنيم، امّا اگر جنگي اينجا اتّفاق بيفتد، آن کسي که سرشکسته از جنگ خارج خواهد شد آمريکاي متجاوز و جنايتکار است.
بسم الله الرّحمن الرّحيم
اِذا جآءَ نَصرُاللهِ وَ الفَتح. وَ رَاَيتَ النّاسَ يَدخُلونَ في دينِ اللهِ اَفواجًا. فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّکَ وَ استَغفِرهُ اِنَّهُ کانَ تَوّابًا. (۳)
و السّلام عليکم و رحمه الله و برکاته
۱- سوره عصر، آيه ۱ تا ۳؛ «سوگند به عصرِ [غلبه ي حق بر باطل]. که واقعاً انسان دستخوش زيان است. مگر کساني که گرويده و کارهاي شايسته کرده و همديگر را به حق سفارش و به شکيبايي توصيه کرده اند.»
۲- خنده نمازگزاران
۳- سوره نصر، آيه ۱ الي ۳؛ «چون ياري خدا و پيروزي فرا رسد، و ببيني که مردم دسته دسته در دين خدا درآيند، پس به ستايش پروردگارت نيايشگر باش و از او آمرزش خواه، که وي همواره توبه پذير است.»
