مضرات كمبود منيزيم در بدن 30 تیر-94
کمبود منيزيم مي تواند براي انسان مشکلاتي نظير گرفتگي عضلات، مشکلات قلبي- عروقي، ديابت، فشار خون، مشکلات عصبي، ميگرن، پوکي استخوان و آنفارکتوس قلبي ايجاد کند.
منيزيم يکي از مواد معدني حياتي براي بدن است، در واقع افراد براي داشتن عضلات و سيستم عصبي سالم، سيستم ايمني قوي، ضربان قلب منظم و داشتن استخوان هاي محکم ضروري است از اين مواد معدني غني استفاده کنند.
کمبود منيزيم مي تواند براي انسان مشکلاتي نظير گرفتگي عضلات، مشکلات قلبي- عروقي، ديابت، فشار خون بالا، مشکلات عصبي، ميگرن، پوکي استخوان و آنفارکتوس قلبي ايجاد کند.
برنج، سبوس، گندم، جو، شکلات هاي تلخ، سبزي هاي معطر و خشک شده، کنجد، تخمه آفتابگردان و انواع مغزها داراي منيزيم کافي هستند که مصرف آنها به تمامي افراد توصيه مي شود.
در ميان خوراکي ها مغزها بهترين منبع منيزيم هستند به طوري که ميزان منيزيم بادام به قدري بالاست که هر 100 گرم آن 286 ميلي گرم منيزيم دارد.
در واقع اين عنصر مغذي انرژي بدن را تکميل کرده و به کارکردن بهتر بدن کمک مي کند. منيزيم بيماري هايي نظير سکته قلبي، فشار خون، افسردگي و آسم را تا حدي در بدن کاهش مي دهد.
يک رژيم غذايي مناسب بايد حاوي منيزيم، کلسيم، فسفر، پتاسيم و ساير مواد معدني مفيد براي بدن را داشته باشد.
مضرات کمبود منيزيم
اگرچه کمبود شديد منيزيم نادر است اما علائم باليني آن با لرزش، ضعف، اسپاسم عضله، بي اشتهايي، بالارفتن فشار خون، تشنج و کما بروز مي کند.
مصرف مکمل هاي حاوي منيزيم در دوران بارداري نه تنها ابتلابه پوکي استخوان را کاهش مي دهد، بلکه با کاهش فشار خون بارداري شانس ابتلابه مسموميت بارداري را کم مي کند.
مصرف بسيار سديم (نمک)، کافئين، فيبر باعث از دست رفتن منيزيم بدن مي شود. بدون شک خستگي زياد و بيش از اندازه طبيعي نيست، شايد در طول روز به دليل عوامل متعددي مانند استرس هاي کاري، مشغله هاي روزمره و غيره احساس خستگي و بي حالي کنيم اما خستگي طولاني مدت و دائمي يکي از علائم کمبود منيزيم محسوب شود.
همچنين لازم به ذکر است: معمولاً اين نوع خستگي تا زماني که ميزان کافي منيزيم جذب بدن افراد نشود، از بين نخواهد رفت.
اسپاسم و کرامپ هاي عضلاني
معمولاً ورزشکاران به طور مرتب از گرفتگي هاي عضلاني ناشي از کشيدگي نامناسب عضلات بي آبي يا تغذيه نامناسب رنج مي برند اما افراد ديگر نيز با اين مشکل دست و پنجه نرم مي کنند بدون اينکه به درستي دليل آن را بدانند.
کرامپ ها و گرفتگي عضلاني از علائم شديد کمبود منيزيم است. افرادي که از گرفتگي هاي عضلاني رنج مي برند ميزان اين ماده فلزي را بايد در بدن خود چک کنند.
در واقع منيزيم يکي از مواد معدني مهم بدن است که کمبود آن باعث بروز مشکلات عمومي جدي بدن مي شود.
به دليل اينکه منيزيم روي سيستم عصبي بدن تاثير مي گذارد کرخي و لمسي بدن را مي تواند در بر داشته باشد چرا که منيزيم ماده اي معدني و مفيد است. کمبود ماده معدني مي تواند مانع از ارسال سيگنال هاي مناسب از سوي بدن باشد که در نتيجه منجر به کرخي و لمسي آن مي شود.
مصرف چربي و شکر نياز بدن به منيزيم را افزايش مي دهد بنابراين اگر از مصرف مواد قندي مضر پرهيز شود نياز بدن به منيزيم در حد طبيعي خواهد بود و افراد کمتر دچار آن مي شوند.
چاي، نوشابه هاي غيرالکلي، غذاهاي چرب، غذاهاي شيرين و مصرف آنتي بيوتيک ها قاتل منيزيم هستند.
کاکائو از جمله خوراکي هاي سرشار از منيزيم است. در واقع هر چه ميزان کاکائوي موجود در شکلات بيشتر و چربي و قند آن کمتر باشد، منيزيم بيشتري به بدنتان خواهد رسيد. اگر منيزيم بدن انسان به اندازه کافي نباشد امکان بروز استرس و خستگي روزانه به وجود مي آيد.
در واقع محل اصلي ذخيره منيزيم در استخوان ها است و کاربرد اصلي کليه ها دفع منيزيم است. کمبود منيزيم به صورت عوارضي مانند بي اشتهايي، اختلال در رشد، تحريک پذيري عصبي و آشفتگي هاي رواني و اختلالات قلبي- عروقي را در پي دارد.
گوجه فرنگي منيزيم فراواني دارد. در ميان مغزها بادام، فندق و غلات و سبوس نيز از منابع عالي اين ماده معدني محسوب مي شوند و توصيه مي شود براي تامين منيزيم روزانه از اين گروه غذايي مصرف کنيد.
غذاهاي حاوي منيزيم
سبزيجات سبز از قبيل اسفناج حاوي منيزيم است زيرا در مرکز کلروفيل (سبزينه گياهان) منيزيم وجود دارد، آب نيز مي تواند حاوي منيزيم باشد اما مقدارش وابسته به نوع منبع تاميني آن است، آمارهاي غذايي دريافت منيزيم حاصل از آب را برآورد نمي کنند که ممکن است منجر به تخمين نادرست دريافت کل منيزيم و تنوع آن گردد.
خطرات منيزيم اضافي
منيزيم موجود در غذاها براي سلامتي هيچ خطري ندارند اما دريافت مکمل منيزيم بيش از حد و همچنين منيزيم موجود در داروهاي ملين سبب عوارض جانبي از قبيل اسهال مي شود.
منيزيم يکي از مواد معدني حياتي براي بدن است، در واقع افراد براي داشتن عضلات و سيستم عصبي سالم، سيستم ايمني قوي، ضربان قلب منظم و داشتن استخوان هاي محکم ضروري است از اين مواد معدني غني استفاده کنند.
کمبود منيزيم مي تواند براي انسان مشکلاتي نظير گرفتگي عضلات، مشکلات قلبي- عروقي، ديابت، فشار خون بالا، مشکلات عصبي، ميگرن، پوکي استخوان و آنفارکتوس قلبي ايجاد کند.
برنج، سبوس، گندم، جو، شکلات هاي تلخ، سبزي هاي معطر و خشک شده، کنجد، تخمه آفتابگردان و انواع مغزها داراي منيزيم کافي هستند که مصرف آنها به تمامي افراد توصيه مي شود.
در ميان خوراکي ها مغزها بهترين منبع منيزيم هستند به طوري که ميزان منيزيم بادام به قدري بالاست که هر 100 گرم آن 286 ميلي گرم منيزيم دارد.
در واقع اين عنصر مغذي انرژي بدن را تکميل کرده و به کارکردن بهتر بدن کمک مي کند. منيزيم بيماري هايي نظير سکته قلبي، فشار خون، افسردگي و آسم را تا حدي در بدن کاهش مي دهد.
يک رژيم غذايي مناسب بايد حاوي منيزيم، کلسيم، فسفر، پتاسيم و ساير مواد معدني مفيد براي بدن را داشته باشد.
مضرات کمبود منيزيم
اگرچه کمبود شديد منيزيم نادر است اما علائم باليني آن با لرزش، ضعف، اسپاسم عضله، بي اشتهايي، بالارفتن فشار خون، تشنج و کما بروز مي کند.
مصرف مکمل هاي حاوي منيزيم در دوران بارداري نه تنها ابتلابه پوکي استخوان را کاهش مي دهد، بلکه با کاهش فشار خون بارداري شانس ابتلابه مسموميت بارداري را کم مي کند.
مصرف بسيار سديم (نمک)، کافئين، فيبر باعث از دست رفتن منيزيم بدن مي شود. بدون شک خستگي زياد و بيش از اندازه طبيعي نيست، شايد در طول روز به دليل عوامل متعددي مانند استرس هاي کاري، مشغله هاي روزمره و غيره احساس خستگي و بي حالي کنيم اما خستگي طولاني مدت و دائمي يکي از علائم کمبود منيزيم محسوب شود.
همچنين لازم به ذکر است: معمولاً اين نوع خستگي تا زماني که ميزان کافي منيزيم جذب بدن افراد نشود، از بين نخواهد رفت.
اسپاسم و کرامپ هاي عضلاني
معمولاً ورزشکاران به طور مرتب از گرفتگي هاي عضلاني ناشي از کشيدگي نامناسب عضلات بي آبي يا تغذيه نامناسب رنج مي برند اما افراد ديگر نيز با اين مشکل دست و پنجه نرم مي کنند بدون اينکه به درستي دليل آن را بدانند.
کرامپ ها و گرفتگي عضلاني از علائم شديد کمبود منيزيم است. افرادي که از گرفتگي هاي عضلاني رنج مي برند ميزان اين ماده فلزي را بايد در بدن خود چک کنند.
در واقع منيزيم يکي از مواد معدني مهم بدن است که کمبود آن باعث بروز مشکلات عمومي جدي بدن مي شود.
به دليل اينکه منيزيم روي سيستم عصبي بدن تاثير مي گذارد کرخي و لمسي بدن را مي تواند در بر داشته باشد چرا که منيزيم ماده اي معدني و مفيد است. کمبود ماده معدني مي تواند مانع از ارسال سيگنال هاي مناسب از سوي بدن باشد که در نتيجه منجر به کرخي و لمسي آن مي شود.
مصرف چربي و شکر نياز بدن به منيزيم را افزايش مي دهد بنابراين اگر از مصرف مواد قندي مضر پرهيز شود نياز بدن به منيزيم در حد طبيعي خواهد بود و افراد کمتر دچار آن مي شوند.
چاي، نوشابه هاي غيرالکلي، غذاهاي چرب، غذاهاي شيرين و مصرف آنتي بيوتيک ها قاتل منيزيم هستند.
کاکائو از جمله خوراکي هاي سرشار از منيزيم است. در واقع هر چه ميزان کاکائوي موجود در شکلات بيشتر و چربي و قند آن کمتر باشد، منيزيم بيشتري به بدنتان خواهد رسيد. اگر منيزيم بدن انسان به اندازه کافي نباشد امکان بروز استرس و خستگي روزانه به وجود مي آيد.
در واقع محل اصلي ذخيره منيزيم در استخوان ها است و کاربرد اصلي کليه ها دفع منيزيم است. کمبود منيزيم به صورت عوارضي مانند بي اشتهايي، اختلال در رشد، تحريک پذيري عصبي و آشفتگي هاي رواني و اختلالات قلبي- عروقي را در پي دارد.
گوجه فرنگي منيزيم فراواني دارد. در ميان مغزها بادام، فندق و غلات و سبوس نيز از منابع عالي اين ماده معدني محسوب مي شوند و توصيه مي شود براي تامين منيزيم روزانه از اين گروه غذايي مصرف کنيد.
غذاهاي حاوي منيزيم
سبزيجات سبز از قبيل اسفناج حاوي منيزيم است زيرا در مرکز کلروفيل (سبزينه گياهان) منيزيم وجود دارد، آب نيز مي تواند حاوي منيزيم باشد اما مقدارش وابسته به نوع منبع تاميني آن است، آمارهاي غذايي دريافت منيزيم حاصل از آب را برآورد نمي کنند که ممکن است منجر به تخمين نادرست دريافت کل منيزيم و تنوع آن گردد.
خطرات منيزيم اضافي
منيزيم موجود در غذاها براي سلامتي هيچ خطري ندارند اما دريافت مکمل منيزيم بيش از حد و همچنين منيزيم موجود در داروهاي ملين سبب عوارض جانبي از قبيل اسهال مي شود.
