خبر ويژه
مردم ديگر در انتخابات 96 وعده 100 روزه را از روحاني نمي پذيرند 8 شهریور – 95
مردم ديگر در انتخابات 96 وعده 100 روزه را از روحاني نمي پذيرند 8 شهریور – 95
رقیب روحانی کیست وقرار است باچه شعار تبلیغاتی وارد صحنه
رقابت نمایش انتخابات ریاست جمهوری 96 شود که الگوی احمدی نژاد چهره هزار سوم
نباشد؟ چون نامزدان مدعی اصول گرا همگی شان ازقماش احمدی نژادند؟
«متاسفانه آقاي روحاني نگاه
خوش بينانه اي به برجام داشت که محقق نشد. در انتخابات آينده ديگر نمي توان وعده
هاي 100 روزه به مردم داد.»
حسين راغفر استاد دانشگاه الزهرا در مصاحبه با روزنامه آرمان گفته است: نمي توان به انفعالي بودن سياست هاي اقتصادي دولت بي توجه بود. دولت يازدهم در ماه هاي پاياني خود تازه در حال بررسي مشکلات بنگاه هاست که چگونه مي تواند مشکلات بنگاه ها را حل کند. اين در حالي است که اين تحقيقات بايد در ابتداي دولت و در زماني اتفاق مي افتاد که هنوز کابينه تشکيل نشده بود. اگر در آن مقطع زماني اين تحقيقات انجام مي شد در طول سه سال گذشته دولت مجبور مي شد براي آن راه حل پيدا کند. متاسفانه دولت آقاي روحاني تنها نگاه خوشبينانه به ظرفيت هاي برجام داشت که اين ظرفيت ها هم محقق نشد.
وي ادامه مي دهد: مهم ترين چالش آقاي روحاني در انتخابات آينده که يکي از دغدغه هاي اصلي خانواده هاي جامعه نيز است مسئله اشتغال است.
چالش دوم آقاي روحاني در انتخابات آينده که ممکن است مورد توجه رقباي انتخاباتي ايشان قرار بگيرد وضعيت مسکن در جامعه است. در گذشته چالش سوم آقاي روحاني در انتخابات نابرابري هاي فاحش اجتماعي و اقتصادي است که در جامعه به وجود آمده و روز به روز نيز در حال عميق تر و گسترده شدن است. به نظر من اين مسئله از ابعاد مختلف مي تواند وضعيت آقاي روحاني را در انتخابات به خطر بيندازد.
اين اصلاح طلب در ادامه مي گويد: بدون شک ثمرات اقتصادي دولت يازدهم براي مردم چندان ملموس نبوده است اين مسئله مي تواند در پايگاه راي آقاي روحاني تاثيرگذار باشد.
در شرايط کنوني عاقلانه ترين کار اين است که دولت کاستي ها و نقصان هاي خود را بپذيرد و تلاش کند براي اين کمبودها راه حل مناسب ارائه دهد. دولت بايد نگاه خود را از بنگاه هاي بزرگ به سمت بنگاه هاي کاربر که اشتغال بيشتري توليد مي کند تغيير دهد و تلاش کند به صورت همزمان هم توليد داخلي و هم اشتغال را تقويت کند. بدون شک در انتخابات آينده شعارهايي مانند اينکه طي 100 روز مشکلات اقتصادي کشور رامي توان حل کرد مورد پذيرش مردم قرار نخواهد گرفت.
راغفر همچنين درباره به هم خوردن مرز فعاليت مديران در دولت و شرکت هاي خصوصي مي گويد: نکته قابل تامل در دولت آقاي روحاني اين است که اغلب اعضاي تيم اقتصادي دولت که به صورت مستقيم يا مشاوره اي در دولت حضور دارند در بخش خصوصي نيز فعاليت مي کنند. در نتيجه منافع اغلب اعضاي دولت بين بخش خصوصي و دولتي دچار تعارض شده است. در اغلب کشورهاي جهان هنگامي که چنين اتفاقي در يک دولت رخ مي دهد زمينه هاي فساد به وجود مي آيد و دولت با چالش ناکارآمدي مواجه مي شود. نمي توان شرايطي را در نظر گرفت که يک نفر در سياست گذاري عمومي کشور تاثيرگذار باشد و در عين حال در بخش خصوصي نيز داراي منافع و نفوذ باشد. متاسفانه دولت آقاي روحاني دچار اين چالش مهم شده و به همين دليل بايد براي اين مشکل يک راه حل منطقي و علمي پيدا کند. نکته ديگر اينکه کابينه آقاي روحاني نياز به افراد جوان تري دارد.
حسين راغفر استاد دانشگاه الزهرا در مصاحبه با روزنامه آرمان گفته است: نمي توان به انفعالي بودن سياست هاي اقتصادي دولت بي توجه بود. دولت يازدهم در ماه هاي پاياني خود تازه در حال بررسي مشکلات بنگاه هاست که چگونه مي تواند مشکلات بنگاه ها را حل کند. اين در حالي است که اين تحقيقات بايد در ابتداي دولت و در زماني اتفاق مي افتاد که هنوز کابينه تشکيل نشده بود. اگر در آن مقطع زماني اين تحقيقات انجام مي شد در طول سه سال گذشته دولت مجبور مي شد براي آن راه حل پيدا کند. متاسفانه دولت آقاي روحاني تنها نگاه خوشبينانه به ظرفيت هاي برجام داشت که اين ظرفيت ها هم محقق نشد.
وي ادامه مي دهد: مهم ترين چالش آقاي روحاني در انتخابات آينده که يکي از دغدغه هاي اصلي خانواده هاي جامعه نيز است مسئله اشتغال است.
چالش دوم آقاي روحاني در انتخابات آينده که ممکن است مورد توجه رقباي انتخاباتي ايشان قرار بگيرد وضعيت مسکن در جامعه است. در گذشته چالش سوم آقاي روحاني در انتخابات نابرابري هاي فاحش اجتماعي و اقتصادي است که در جامعه به وجود آمده و روز به روز نيز در حال عميق تر و گسترده شدن است. به نظر من اين مسئله از ابعاد مختلف مي تواند وضعيت آقاي روحاني را در انتخابات به خطر بيندازد.
اين اصلاح طلب در ادامه مي گويد: بدون شک ثمرات اقتصادي دولت يازدهم براي مردم چندان ملموس نبوده است اين مسئله مي تواند در پايگاه راي آقاي روحاني تاثيرگذار باشد.
در شرايط کنوني عاقلانه ترين کار اين است که دولت کاستي ها و نقصان هاي خود را بپذيرد و تلاش کند براي اين کمبودها راه حل مناسب ارائه دهد. دولت بايد نگاه خود را از بنگاه هاي بزرگ به سمت بنگاه هاي کاربر که اشتغال بيشتري توليد مي کند تغيير دهد و تلاش کند به صورت همزمان هم توليد داخلي و هم اشتغال را تقويت کند. بدون شک در انتخابات آينده شعارهايي مانند اينکه طي 100 روز مشکلات اقتصادي کشور رامي توان حل کرد مورد پذيرش مردم قرار نخواهد گرفت.
راغفر همچنين درباره به هم خوردن مرز فعاليت مديران در دولت و شرکت هاي خصوصي مي گويد: نکته قابل تامل در دولت آقاي روحاني اين است که اغلب اعضاي تيم اقتصادي دولت که به صورت مستقيم يا مشاوره اي در دولت حضور دارند در بخش خصوصي نيز فعاليت مي کنند. در نتيجه منافع اغلب اعضاي دولت بين بخش خصوصي و دولتي دچار تعارض شده است. در اغلب کشورهاي جهان هنگامي که چنين اتفاقي در يک دولت رخ مي دهد زمينه هاي فساد به وجود مي آيد و دولت با چالش ناکارآمدي مواجه مي شود. نمي توان شرايطي را در نظر گرفت که يک نفر در سياست گذاري عمومي کشور تاثيرگذار باشد و در عين حال در بخش خصوصي نيز داراي منافع و نفوذ باشد. متاسفانه دولت آقاي روحاني دچار اين چالش مهم شده و به همين دليل بايد براي اين مشکل يک راه حل منطقي و علمي پيدا کند. نکته ديگر اينکه کابينه آقاي روحاني نياز به افراد جوان تري دارد.
