خطر جدی انقراض هوبره 16-دی-95
معاون پایش و نظارت بر حیات‌وحش استان ایلام نسبت به خطر انقراض گونه پرنده
«هوبره» خبر داد.
«علی‌طاهر سارایی» در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: پرنده
«هوبره» در نوع خود هم خیلی زیباست و هم مانند شتر که در بیابان‌ها و کویر بی‌آب
و علف می‌تواند زیست کند بسیار مقاوم و زیستگاه این پرنده بیابان‌های خشک و نقاطی
است که کمتر در دسترس شکارچیان است.
وی افزود: شکار آن با تفنگ نیز مشکل است زیرا از فاصله دور متوجه حضور
انسان یا خودرو می‌شود و هنوز به تیررس نرسیده پرواز می‌کند
سارایی با بیان اینکه هوبره پرنده‌ای محجوب و تماشایی است، خاطرنشان کرد:
هوبره Houbara Bustard از خانواده Otididae پرنده‌ای بیابان‌گرد و
خجالتی است و در جزایر قناری، شمال آفریقا و جنوب غربی آسیا زندگی می‌کند.
معاون پایش و نظارت محیط‌زیست استان با اشاره به اینکه «هوبره یا آهوبره» به
مرغ بمب‌انداز معروف است و از لحاظ ترکیب و شکل ظاهری تا حدودی به بوقلمون شباهت
دارد، تصریح کرد: این پرنده در ایران به‌صورت بومی و مهاجر دیده می‌شود.
وی ادامه داد: این پرنده بین 75-65 سانتیمتر طول و حدود 1.5 کیلو وزن
دارد که هم‌اندازه میش‌مرغ ماده است ولی از لحاظ زنگوله بال، بسیار بزرگ‌تر و
متفاوت با آن و ازنظر شکل ظاهری شبیه بوقلمون است و طول بال‌های آن به 140
سانتیمتر می‌رسد و به‌طورکلی با پروبال قهوه‌ای‌رنگ، زیر تنه خاکستری سفید با دسته
پرهای سیاه‌و سفید بلند که از دو طرف گردن آویزان است و حالت دامن مانندی به آن می‌دهد
مشخص می‌شوند و دارای نشان و رنگ و حالتی شبیه پوست پلنگ هستند. همچنین
انتهای شاه‌پرهای بال‌سیاه است، در زمستان سطح پشتی شاه‌پرهای ثانویه سفید می‌شود
و پرواز این پرنده سنگین و آهسته است و در هنگام پرواز ابتدا به‌تندی راه می‌رود و
بعد پرواز می‌کند و دارای دم نسبتاً بلندی است و هوبره پرنده‌ای تماشایی است که در
هنگام پرواز پرهای زیبایش تلوتلویی از رنگ سفید و قهوه‌ای دارد.
معاون پایش و نظارت محیط‌زیست استان تصریح کرد: هوبره ماده کوچک‌تر از نر
است و زیر تنه خاکستری پررنگ‌تری دارد و این پرنده چشمان زرد و درشت دارد و در
هنگام قوز کردن، هماهنگی کامل با محل شنزار محیط خود پیدا می‌کند.
وی گفت: این پرنده در هنگام جفت‌گیری، نرها روش عجیبی در جذب ماده دارند،
آن‌ها کورکورانه با گام‌های بلند راه می‌روند و پرهای طوق گردن و کاکل سرشان را به
هوا بلند کرده و برای ماده نمایش می‌دهند، ماده این پرنده 2.4 تخم روی زمین می‌گذارد
و هوبره و گونه آسیایی آن جزء پرنده‌های بی‌صدا ( بسیار آرام ) هستند.
سارایی با اشاره به اینکه این پرنده هنگام راه رفتن در بیابان از دانه‌ها و
غله‌ها، جوانه‌ها، حشرات، کرم‌ها، حلزون‌ها و خزندگان کوچک مثل مارمولک‌ها، بزمجه‌های
کوچک و انواع حشرات مثل سوسک که در کویرها یافت می‌شوند تغذیه می‌کند خاطرنشان
کرد: این پرنده به خوردن " شور" که علف خودروی وحشی مخصوص این
مناطق است بسیار علاقه دارد و ندرتاً آب می‌نوشد و بیشتر آب بدنش را از غذایی که
می‌خورد به دست می‌آورد.
وی ادامه داد: زیستگاه این پرنده در مناطق شنی و تپه‌ماهورهای ریگزار،
بیابان‌ها و نواحی کویری و نیمه کویری آزاد و حفاظت‌شده با بوته‌های پراکنده یا
علف‌های کوتاه و حاشیه گندم‌زارها است و رنگ او از هر لحاظ بارنگ خاک مشابهت دارد.
معاون پایش و نظارت بر حیات‌وحش استان تصریح کرد: روی زمین آشیانه می‌سازد
و در هوای گرم تابستان و نیمروز در پناه بوته‌ای به‌اصطلاح جفت پیدا می‌کند و کمتر
به چشم می‌آید به همین جهت دیدن آن در چنان شرایطی بسیار مشکل است ولی وقتی کمی
باد می‌وزد و چه صبح و چه عصر برای یافتن طعمه و نوشیدن آب حرکت می‌کند و در این
وضع از فاصله دور کاملاً دیده می‌شود.
سارایی نسبت به خطر جدی انقراض این پرنده هشدار داد و گفت: از این‌گونه
جانوری فقط 7 عدد زیست می‌کند و محیط یست استان با تمام توان از این پرنده محافظ
می‌کند اما بدون همراهی و همکاری مردم خطر انقراض این پرنده زیبا جدی است.
