فرش
قرمز دولت، زير پاي دشمنان ملت
شرط گستاخانه آلمان براي گسترش روابط تجاري با ايران 30 تیر – 94
شرط گستاخانه آلمان براي گسترش روابط تجاري با ايران 30 تیر – 94
هنوز دلارهای آزاد شده بلوکه
قابل استفاده نمی باشد که لاشخوران بین المللی حریصانه در شرف سبقت گرفتن برای سهم
داشتن خودشان از ایند لارهاهستند .از سوی
دیگر سربازجو شریعت نداری هم خنجرازرو بسته
اش نیام برای شان برکشیده است .
معاون صدراعظم آلمان در حالي به همراه هياتي بلندپايه پا به کشورمان گذاشت که اصلي ترين شرط تحقق روابط عميق اقتصادي دو کشور را شناسايي رژيم صهيونيستي از جانب جمهوري اسلامي ايران دانسته است!
زيگمار گابريل، معاون صدراعظم و وزير اقتصاد و انرژي آلمان در راس هياتي بلندپايه عصر يکشنبه براي ديداري سه روزه وارد فرودگاه مهرآباد تهران شد.
گابريل در بدو ورود به فرودگاه مهرآباد مورد استقبال امير حسين زماني نيا معاون امور بين الملل و بازرگاني وزارت نفت و علي ماجدي، سفير ايران در آلمان قرار گرفت.
سخنگوي وزارت انرژي و اقتصاد آلمان پيش از اين گفته بود: «تجار آلماني شديداً به بهبود و گسترش روابط با ايران علاقمند هستند.»
اين نخستين هيئت اقتصادي اروپايي است که پس از اعلام جمع بندي گفتگوهاي هسته اي در وين به تهران سفر مي کند.
در اين سفر سه روزه، نمايندگان برخي از بزرگترين شرکت هاي آلماني به همراه تعداد زيادي از شرکت هاي کوچک، معاون صدراعظم آلمان را همراهي مي کنند.
ديدار با رئيس جمهور
حجت الاسلام حسن روحاني عصر دوشنبه در ديدار وزير اقتصاد و انرژي و معاون صدر اعظم آلمان با اشاره به اينکه مفاهمه و روابط نزديک تر ميان کشورها مي تواند شناخت بهتر و اعتماد طرفين را تامين کند، تصريح کرد: به ظاهر گفته مي شود، بهترين راه براي ايجاد اعتماد، نظارت آژانس بين المللي انرژي اتمي است ولي مهم تر از آن مناسبات طرفين بر مبناي احترام متقابل است، بهترين تضمين زماني حاصل مي شود که کشورها احساس کنند ارتباطات بسيار مهم و تاثيرگذاري در حوزه هاي اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي، سياسي و علمي دارند و نبايد بخاطر مسايل کم اهميت آن را از دست بدهند.
رئيس جمهوري تاکيد کرد: ايران به تعهدات خود پايبند خواهد بود به شرط آنکه طرف مقابل نيز به تعهداتش پايبند باشد.
رئيس شوراي عالي امنيت ملي با تاکيد بر اينکه امروز مراقبت از اجراي خوب تعهدات به سود همه خواهد بود، خاطر نشان کرد: بدون ترديد اينکه طرفين بخواهند واقعيت هاي يکديگر را از راه دور و از طريق واسطه درک کنند نادرست است، بلکه بايد با اجراي پروژه هاي مشترک، کار و رفت و آمد و ضمن ارتباطات گسترده علمي و فرهنگي در مقام عمل شناخت خود را از يکديگر افزايش دهيم.
رئيس جمهوري افزود: خوشبختانه تجار، سرمايه گذاران و بخش هاي مختلف دانشگاهي و علمي ايران از ساليان دراز با همتايان آلماني خود در ارتباط بوده اند و هميشه سابقه خوبي از همکاري با آلماني ها سراغ داريم. امروز هم معتقديم توسعه روابط دو کشور در عرصه هاي اقتصادي و فرهنگي در کنار همکاري هاي سياسي مي تواند راه را براي مناسبات نزديک تر باز کند.
معاون صدر اعظم آلمان با تاکيد بر اينکه توسعه همکاري هاي تجاري و اقتصادي کار دشواري نيست، به وجود وضعيت اقتصادي مشترک ميان جامعه ايران و آلمان اشاره کرد و گفت: شهروندان دو کشور در سطح عالي از مهارت هستند و گرايش به فناوري هاي پيشرفته دارند و امروز شرايط مساعد براي همکاري هاي اقتصادي ميان دو کشور قابل مقايسه با ساير کشورهاي منطقه نيست.
وي با بيان اينکه در اين سفر تحت تاثير ميهمان نوازي ايرانيان قرار گرفته است، مناسبات خوب دو کشور در سال هاي اخير را يادآور شد و گفت: ما از حل و فصل مساله هسته اي خرسنديم و آن را نقطه شروع جديد مناسبات ميان ايران و آلمان و ايران و کل اروپا مي دانيم.
گابريل با اشاره به اينکه هيات تجاري بزرگي از آلمان در اين سفر او را همراهي مي کند، گفت: جامعه تجاري آلمان خواهان بازگشت و حضور در ايران و همکاري با شرکاي ايراني است؛ فکر مي کنم بايد از اين فرصت و وضعيت نه فقط براي توسعه همکاري هاي تجاري بلکه براي گسترش تبادلات فرهنگي بيشتر استفاده کنيم. قرار است در آينده نزديک شوراي تجاري اقتصادي و تجاري دو کشور احياء و اولين نشست آن در بهار 2016 برگزار شود که اين موضوع مي تواند به دنيا نشان دهد که نبايد فرصت ها براي همکاري را از دست داد.
درخواست عجيب و غيرمنطقي آلمان از ايران
به گزارش جام نيوز، «زيگمار گابريل» قائم مقام آنگلامرکل، صدراعظم آلمان و وزير اقتصاد اين کشور که در راس هياتي سياسي اقتصادي به تهران سفر کرده، درخواست غيرمنطقي و عجيب مطرح کرده است.
وي در جمع تعدادي از صاحبان صنعت و تجارت ايران وآلمان گفت: «زير سوال بردن حق موجوديت اين کشور [منظور رژيم نامشروع و اشغالگر صهيونيستي است] مساله اي نيست که ما آلماني ها بتوانيم آن را قبول کنيم.»
وزير اقتصاد آلمان که بلافاصله پس از توافق هسته اي به ايران آمده، گفت: اگر اين موضوع مورد بحث قرار نگيرد ايران نمي تواند در بلند مدت روابط اقتصادي خوبي با آلمان برقرار کند.وي آنقدر اين درخواستش را جدي گرفت که پيشنهاد ميانجي گري آلمان براي بهبود روابط ايران و رژيم اشغالگر را مطرح کرد.
آلمان به قدري مشتاق ورود به بازارهاي ايران است که حتي منتظر تصويب قطعنامه شوراي امنيت نشد و پنج روز پس از توافق هسته اي هياتي متشکل از 10 شرکت بزرگ را با قائم مقام صدراعظم اين کشور راهي ايران کرد. قرار است قراردادهايي در بخش هاي ماشين آلات صنعتي، شيمي و داروسازي ميان دو کشور امضا شود.
اکنون با وجود اين اشتياق آلماني ها براي حضور در ايران، مطرح کردن شرط به رسميت شناختن رژيم نامشروع و اشغالگر صهيونيستي از سوي دولت و ملت ايران، عجيب و احمقانه به نظر مي رسد.
پيش از اعمال تحريم هاي هسته اي، آلمان بزرگ ترين شريک تجاري ايران در اروپا بود. ميزان صادرات کالااز آلمان به ايران که در سال ۲۰۰۶ ميلادي، 4/1 ميليارد يورو برآورد شده بود، در سال ۲۰۱۳ به 1/8 ميليارد يورو رسيد. هر چند که صادرات آلمان به ايران بعد از توافق موقت ژنو در اواخر سال ۲۰۱۳ حدود ۳۰ درصد رشد کرد.
شناسايي رژيم تل آويو شرط آلمان براي رابطه با ايران!
به گزارش فارس به نقل از روزنامه آلماني «بيلد» معاون صدراعظم آلمان قصد دارد درباره رابطه ميان ايران و رژيم صهيونيستي با مقامات ايراني صحبت کند و نقش ميانجي را در اين زمينه ايفا کند.
گابريل پيش از سفر به بيلد گفت که وي کوشش مي کند تا دولت ايران موجوديت اسرائيل را به رسميت بشناسد. وي گفت: آلمان بسيار تلاش کرد که با توافق هسته اي با ايران از ساخت بمب اتمي جلوگيري شود. اين بزرگترين گام براي عادي سازي روابط با ايران است و ديگر گام ها هم بايد برداشته شود. با توجه به نقش ايران در مناقشات منطقه و به خصوص در روابط با اسرائيل، آلمان مي تواند نقش ميانجي داشته باشد.
روزنامه بيلد نوشت: معاون مرکل در حالي از عادي سازي روابط با اسرائيل سخن مي گويد که «آيت الله علي خامنه اي» رهبر معظم انقلاب ايران در خطبه هاي نماز جمعه تهران گفت: «سياست ما در منطقه همچنان بر خلاف آمريکاست».
واکنش ضعيف به گستاخي آلمان!
در حالي که انتظار مي رفت درخواست گستاخانه آلمان و دخالت آنها در سياست هاي کشورمان که مصداق باج خواهي براي روابط تجاري است، با واکنش مناسب و قاطع وزارت امور خارجه مواجه شود، سخنگوي وزارت خارجه با بسنده کردن به اينکه ما نسبت به برخي مسائل منطقه خاورميانه ديدگاه هايي کاملامتفاوت از سياست هاي آلمان داريم، گفت: طي 35 سال گذشته نيز ديدگاه هايمان را در مذاکرات متعدد و مختلف صريحا بيان کرده ايم و اين موضوع جديدي نيست.
افخم در واکنشي عجيب و بسيار ضعيف به اين درخواست گستاخانه آلمان گفت: ايران نسبت به برخي مسائل منطقه ديدگاههاي متفاوتي با سياست هاي آلمان دارد! مرضيه افخم در گفت وگو با خبرنگار سياست خارجي گروه سياسي باشگاه خبرنگاران جوان؛ در رابطه با اظهارات معاون صدر اعظم و وزير اقتصاد آلمان مبني بر به رسميت شناختن رژيم صهيونيستي از طرف ايران و طرح اين موضوع در ديدارهايش در تهران اظهار داشت: ما نسبت به برخي مسائل منطقه خاورميانه ديدگاه هايي کاملامتفاوت از سياست هاي آلمان داريم و همواره طي 35 سال گذشته نيز ديدگاه هايمان را در مذاکرات متعدد و مختلف صريحا بيان کرده ايم و اين موضوع جديدي نيست.
معلوم نيست اين ديدگاه متفاوت که از نگاه افخم چگونه ممکن است با نظر رهبر انقلاب و امام راحل که اسرائيل را غده سرطاني و چرکين ميدانستند جمع شود!؟
افخم با اشاره به علائق مشترک و ظرفيت هاي وسيع همکاري دو کشور تصريح کرد: در حوزه همکاري هاي دوجانبه سياسي و اقتصادي و همچنين مشورت ها پيرامون موضوعات و بحران هاي مختلف بين المللي سابقه تماس ها و فعاليت هاي سازنده اي ميان دو کشور وجود دارد.
سخنگوي وزارت خارجه همچنين بيان داشت: بخش اصلي اين سفر گفتگو و تبادل نظر پيرامون زمينه ها و چشم انداز همکاري هاي دوجانبه را شامل مي شود و طبيعي است در گفتگو پيرامون منطقه ما همچون گذشته نگراني ها و نظرات مان در خصوص تهديدات موجود و از جمله تهديدات رژيم صهيونيستي و ريشه هاي بحران در منطقه را مطرح خواهيم کرد.
گفتني است که نظام سياسي آلمان در مدت زمان دو سال اخير مواضع مداخله جويانه اي عليه جمهوري اسلامي ايران اتخاذ کرده است. آخرين نمونه اين مداخلات اظهارات «کلوديا روت» نايب رئيس مجلس قانون گذاري آلمان پس از ورود به خاک ايران و ديدار با برخي از شخصيت ها و مقامات کشور بود. وي که به فاصله اندکي از توافق مقدماتي ژنو وارد ايران شده بود در اظهاراتي گستاخانه به انتقاد از عملکرد نهاد شوراي نگهبان پرداخت و نظام جمهوري اسلامي ايران را بابت حصر سران فتنه سرزنش کرد.
به نظر مي رسد مقامات کشورمان با رسيدن به توافق وين، همه گذشته خيانت بار و ظالمانه کشورهاي اروپايي را فراموش کرده اند و بي توجه به رفتارهاي مداخله جويانه و وقيحانه آنها، فرش قرمز بازار بکر ايران را زير پاي آنها پهن کرده اند!حال آنکه کمترين درايت سياسي و اقتصادي اينگونه اقتضا مي کند که مقامات دولتي،امتياز بازار هفتاد ميليوني ايران را به ارزاني و آساني به دشمنان ديروز و امروز ملت پيشکش نکنند بلکه در يک فرايند رقابتي و حساب شده، بهترين شرکاي تجاري و بازرگاني را براي مردم کشورشان انتخاب کنند.
البته اين تنها يک نمونه از دست و دل بازي دولتمردان در برابر اروپايي هاست و نمونه ديگر آن را مي توان در دلدادگي مقامات اقتصادي به خودروسازان رده چندم فرانسه ديد. در حالي که سالهاست ستاره هاي جديد در عرصه ساخت خودرو در جهان ظهور کرده و کيفيت و قيمت محصولات آنها با برخي برندهاي خاص فرانسوي قابل مقايسه نيست، اصرار مقامات ايراني براي اينکه به هر قيمتي پاي پژو و رنو به ايران باز باشد، قابل درک نيست! آن هم در شرايطي که فرانسه از اصلي ترين دشمنان ايران در جريان تحريم ها و از کارشکن ترين طرف هاي مذاکرات بود! اين موضوع به حدي مهم و حائز اهميت است که حتي صداي رسانه هاي همنوا و همسو با دولت را هم در آورده است! بعنوان نمونه روزنامه شرق در يادداشتي به اين موضوع اشاره کرده و مي نويسد:«در سال هاي اخير، خودروهاي وارداتي فرانسوي از اقبال بسيار کمي در بازار ايران برخوردار بوده و مصرف کنندگان رضايت کمتري از آنها نسبت به ديگر خودروها دارند. کيفيت عمومي پايين تر نسبت به قيمت بالاي خودرو و قطعات يدکي فرانسوي از نقاط ضعف خودروهاي فرانسوي به شمار مي رود. به نظر مي رسد، براي خودروسازان فرانسوي که در سطح جهاني هر سال از رقبا عقب مانده اند، ايران بهترين و شايد تنها بخت تجاري در سطح جهان محسوب شده و به ويژه که اگر قراردادهاي جديد به سبک سابق احيا شوند، بازار خوبي براي خودروسازان و قطعه سازان فرانسوي فراهم خواهد شد. همچنين ضمن اينکه منافع صنعتي و اقتصادي کشور بايد مدنظر قرار گيرند، کارشکني ها و سرسختي هاي دولت فرانسه در خلال مذاکرات هسته اي اخير نبايد به سادگي فراموش شود و بايد به خاطر داشت که آلمان، ژاپن و ايتاليا کمترين ضديت را با ايران، در سال هاي اخير از خود بروز داده اند. از سويي بايد توجه داشت که تحت عناوين جذاب از قبيل انتقال تکنولوژي و ليسانس ساخت، همانند نيمه اول دهه ٨٠، اقدام به واردات گسترده قطعات منفصله (CKD) جهت مونتاژ و حتي واردات خودروي کامل نشود.
اميد مي رود، خودروسازان کشور با ديدي باز و آينده نگرانه و با درس گرفتن از انبوه تجارب نيم قرن اخير، بهترين انتخاب هاي ممکن را اتخاذ کرده و با اتکا به استراتژي دوگانه تکيه بر قطعه سازان داخلي و اتحاد با خودروسازان برتر جهاني، پس از ربع قرن پسرفت، مسير رقابتي و مبتني بر خواست بازار و در جهت منافع ملي را در پيش گيرند.»
شايد ذوق زدگي و دلدادگي برخي مقامات اقتصادي دولت و نيز وجود منافع برخي ديگر در هم پيماني با اروپاييان گستاخ و بدنام، عامل تمايل آنها به هم پيمان شدن با آنها در شرايط جديد اقتصادي باشد. اما هرچه هست نبايد فراموش کرد که تعيين خط مشي هاي نظام، تابع ملاقات با يک چهره اقتصادي و دست و پا گم کردن پيش صاحبان چند کمپاني نيست.
معاون صدراعظم آلمان در حالي به همراه هياتي بلندپايه پا به کشورمان گذاشت که اصلي ترين شرط تحقق روابط عميق اقتصادي دو کشور را شناسايي رژيم صهيونيستي از جانب جمهوري اسلامي ايران دانسته است!
زيگمار گابريل، معاون صدراعظم و وزير اقتصاد و انرژي آلمان در راس هياتي بلندپايه عصر يکشنبه براي ديداري سه روزه وارد فرودگاه مهرآباد تهران شد.
گابريل در بدو ورود به فرودگاه مهرآباد مورد استقبال امير حسين زماني نيا معاون امور بين الملل و بازرگاني وزارت نفت و علي ماجدي، سفير ايران در آلمان قرار گرفت.
سخنگوي وزارت انرژي و اقتصاد آلمان پيش از اين گفته بود: «تجار آلماني شديداً به بهبود و گسترش روابط با ايران علاقمند هستند.»
اين نخستين هيئت اقتصادي اروپايي است که پس از اعلام جمع بندي گفتگوهاي هسته اي در وين به تهران سفر مي کند.
در اين سفر سه روزه، نمايندگان برخي از بزرگترين شرکت هاي آلماني به همراه تعداد زيادي از شرکت هاي کوچک، معاون صدراعظم آلمان را همراهي مي کنند.
ديدار با رئيس جمهور
حجت الاسلام حسن روحاني عصر دوشنبه در ديدار وزير اقتصاد و انرژي و معاون صدر اعظم آلمان با اشاره به اينکه مفاهمه و روابط نزديک تر ميان کشورها مي تواند شناخت بهتر و اعتماد طرفين را تامين کند، تصريح کرد: به ظاهر گفته مي شود، بهترين راه براي ايجاد اعتماد، نظارت آژانس بين المللي انرژي اتمي است ولي مهم تر از آن مناسبات طرفين بر مبناي احترام متقابل است، بهترين تضمين زماني حاصل مي شود که کشورها احساس کنند ارتباطات بسيار مهم و تاثيرگذاري در حوزه هاي اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي، سياسي و علمي دارند و نبايد بخاطر مسايل کم اهميت آن را از دست بدهند.
رئيس جمهوري تاکيد کرد: ايران به تعهدات خود پايبند خواهد بود به شرط آنکه طرف مقابل نيز به تعهداتش پايبند باشد.
رئيس شوراي عالي امنيت ملي با تاکيد بر اينکه امروز مراقبت از اجراي خوب تعهدات به سود همه خواهد بود، خاطر نشان کرد: بدون ترديد اينکه طرفين بخواهند واقعيت هاي يکديگر را از راه دور و از طريق واسطه درک کنند نادرست است، بلکه بايد با اجراي پروژه هاي مشترک، کار و رفت و آمد و ضمن ارتباطات گسترده علمي و فرهنگي در مقام عمل شناخت خود را از يکديگر افزايش دهيم.
رئيس جمهوري افزود: خوشبختانه تجار، سرمايه گذاران و بخش هاي مختلف دانشگاهي و علمي ايران از ساليان دراز با همتايان آلماني خود در ارتباط بوده اند و هميشه سابقه خوبي از همکاري با آلماني ها سراغ داريم. امروز هم معتقديم توسعه روابط دو کشور در عرصه هاي اقتصادي و فرهنگي در کنار همکاري هاي سياسي مي تواند راه را براي مناسبات نزديک تر باز کند.
معاون صدر اعظم آلمان با تاکيد بر اينکه توسعه همکاري هاي تجاري و اقتصادي کار دشواري نيست، به وجود وضعيت اقتصادي مشترک ميان جامعه ايران و آلمان اشاره کرد و گفت: شهروندان دو کشور در سطح عالي از مهارت هستند و گرايش به فناوري هاي پيشرفته دارند و امروز شرايط مساعد براي همکاري هاي اقتصادي ميان دو کشور قابل مقايسه با ساير کشورهاي منطقه نيست.
وي با بيان اينکه در اين سفر تحت تاثير ميهمان نوازي ايرانيان قرار گرفته است، مناسبات خوب دو کشور در سال هاي اخير را يادآور شد و گفت: ما از حل و فصل مساله هسته اي خرسنديم و آن را نقطه شروع جديد مناسبات ميان ايران و آلمان و ايران و کل اروپا مي دانيم.
گابريل با اشاره به اينکه هيات تجاري بزرگي از آلمان در اين سفر او را همراهي مي کند، گفت: جامعه تجاري آلمان خواهان بازگشت و حضور در ايران و همکاري با شرکاي ايراني است؛ فکر مي کنم بايد از اين فرصت و وضعيت نه فقط براي توسعه همکاري هاي تجاري بلکه براي گسترش تبادلات فرهنگي بيشتر استفاده کنيم. قرار است در آينده نزديک شوراي تجاري اقتصادي و تجاري دو کشور احياء و اولين نشست آن در بهار 2016 برگزار شود که اين موضوع مي تواند به دنيا نشان دهد که نبايد فرصت ها براي همکاري را از دست داد.
درخواست عجيب و غيرمنطقي آلمان از ايران
به گزارش جام نيوز، «زيگمار گابريل» قائم مقام آنگلامرکل، صدراعظم آلمان و وزير اقتصاد اين کشور که در راس هياتي سياسي اقتصادي به تهران سفر کرده، درخواست غيرمنطقي و عجيب مطرح کرده است.
وي در جمع تعدادي از صاحبان صنعت و تجارت ايران وآلمان گفت: «زير سوال بردن حق موجوديت اين کشور [منظور رژيم نامشروع و اشغالگر صهيونيستي است] مساله اي نيست که ما آلماني ها بتوانيم آن را قبول کنيم.»
وزير اقتصاد آلمان که بلافاصله پس از توافق هسته اي به ايران آمده، گفت: اگر اين موضوع مورد بحث قرار نگيرد ايران نمي تواند در بلند مدت روابط اقتصادي خوبي با آلمان برقرار کند.وي آنقدر اين درخواستش را جدي گرفت که پيشنهاد ميانجي گري آلمان براي بهبود روابط ايران و رژيم اشغالگر را مطرح کرد.
آلمان به قدري مشتاق ورود به بازارهاي ايران است که حتي منتظر تصويب قطعنامه شوراي امنيت نشد و پنج روز پس از توافق هسته اي هياتي متشکل از 10 شرکت بزرگ را با قائم مقام صدراعظم اين کشور راهي ايران کرد. قرار است قراردادهايي در بخش هاي ماشين آلات صنعتي، شيمي و داروسازي ميان دو کشور امضا شود.
اکنون با وجود اين اشتياق آلماني ها براي حضور در ايران، مطرح کردن شرط به رسميت شناختن رژيم نامشروع و اشغالگر صهيونيستي از سوي دولت و ملت ايران، عجيب و احمقانه به نظر مي رسد.
پيش از اعمال تحريم هاي هسته اي، آلمان بزرگ ترين شريک تجاري ايران در اروپا بود. ميزان صادرات کالااز آلمان به ايران که در سال ۲۰۰۶ ميلادي، 4/1 ميليارد يورو برآورد شده بود، در سال ۲۰۱۳ به 1/8 ميليارد يورو رسيد. هر چند که صادرات آلمان به ايران بعد از توافق موقت ژنو در اواخر سال ۲۰۱۳ حدود ۳۰ درصد رشد کرد.
شناسايي رژيم تل آويو شرط آلمان براي رابطه با ايران!
به گزارش فارس به نقل از روزنامه آلماني «بيلد» معاون صدراعظم آلمان قصد دارد درباره رابطه ميان ايران و رژيم صهيونيستي با مقامات ايراني صحبت کند و نقش ميانجي را در اين زمينه ايفا کند.
گابريل پيش از سفر به بيلد گفت که وي کوشش مي کند تا دولت ايران موجوديت اسرائيل را به رسميت بشناسد. وي گفت: آلمان بسيار تلاش کرد که با توافق هسته اي با ايران از ساخت بمب اتمي جلوگيري شود. اين بزرگترين گام براي عادي سازي روابط با ايران است و ديگر گام ها هم بايد برداشته شود. با توجه به نقش ايران در مناقشات منطقه و به خصوص در روابط با اسرائيل، آلمان مي تواند نقش ميانجي داشته باشد.
روزنامه بيلد نوشت: معاون مرکل در حالي از عادي سازي روابط با اسرائيل سخن مي گويد که «آيت الله علي خامنه اي» رهبر معظم انقلاب ايران در خطبه هاي نماز جمعه تهران گفت: «سياست ما در منطقه همچنان بر خلاف آمريکاست».
واکنش ضعيف به گستاخي آلمان!
در حالي که انتظار مي رفت درخواست گستاخانه آلمان و دخالت آنها در سياست هاي کشورمان که مصداق باج خواهي براي روابط تجاري است، با واکنش مناسب و قاطع وزارت امور خارجه مواجه شود، سخنگوي وزارت خارجه با بسنده کردن به اينکه ما نسبت به برخي مسائل منطقه خاورميانه ديدگاه هايي کاملامتفاوت از سياست هاي آلمان داريم، گفت: طي 35 سال گذشته نيز ديدگاه هايمان را در مذاکرات متعدد و مختلف صريحا بيان کرده ايم و اين موضوع جديدي نيست.
افخم در واکنشي عجيب و بسيار ضعيف به اين درخواست گستاخانه آلمان گفت: ايران نسبت به برخي مسائل منطقه ديدگاههاي متفاوتي با سياست هاي آلمان دارد! مرضيه افخم در گفت وگو با خبرنگار سياست خارجي گروه سياسي باشگاه خبرنگاران جوان؛ در رابطه با اظهارات معاون صدر اعظم و وزير اقتصاد آلمان مبني بر به رسميت شناختن رژيم صهيونيستي از طرف ايران و طرح اين موضوع در ديدارهايش در تهران اظهار داشت: ما نسبت به برخي مسائل منطقه خاورميانه ديدگاه هايي کاملامتفاوت از سياست هاي آلمان داريم و همواره طي 35 سال گذشته نيز ديدگاه هايمان را در مذاکرات متعدد و مختلف صريحا بيان کرده ايم و اين موضوع جديدي نيست.
معلوم نيست اين ديدگاه متفاوت که از نگاه افخم چگونه ممکن است با نظر رهبر انقلاب و امام راحل که اسرائيل را غده سرطاني و چرکين ميدانستند جمع شود!؟
افخم با اشاره به علائق مشترک و ظرفيت هاي وسيع همکاري دو کشور تصريح کرد: در حوزه همکاري هاي دوجانبه سياسي و اقتصادي و همچنين مشورت ها پيرامون موضوعات و بحران هاي مختلف بين المللي سابقه تماس ها و فعاليت هاي سازنده اي ميان دو کشور وجود دارد.
سخنگوي وزارت خارجه همچنين بيان داشت: بخش اصلي اين سفر گفتگو و تبادل نظر پيرامون زمينه ها و چشم انداز همکاري هاي دوجانبه را شامل مي شود و طبيعي است در گفتگو پيرامون منطقه ما همچون گذشته نگراني ها و نظرات مان در خصوص تهديدات موجود و از جمله تهديدات رژيم صهيونيستي و ريشه هاي بحران در منطقه را مطرح خواهيم کرد.
گفتني است که نظام سياسي آلمان در مدت زمان دو سال اخير مواضع مداخله جويانه اي عليه جمهوري اسلامي ايران اتخاذ کرده است. آخرين نمونه اين مداخلات اظهارات «کلوديا روت» نايب رئيس مجلس قانون گذاري آلمان پس از ورود به خاک ايران و ديدار با برخي از شخصيت ها و مقامات کشور بود. وي که به فاصله اندکي از توافق مقدماتي ژنو وارد ايران شده بود در اظهاراتي گستاخانه به انتقاد از عملکرد نهاد شوراي نگهبان پرداخت و نظام جمهوري اسلامي ايران را بابت حصر سران فتنه سرزنش کرد.
به نظر مي رسد مقامات کشورمان با رسيدن به توافق وين، همه گذشته خيانت بار و ظالمانه کشورهاي اروپايي را فراموش کرده اند و بي توجه به رفتارهاي مداخله جويانه و وقيحانه آنها، فرش قرمز بازار بکر ايران را زير پاي آنها پهن کرده اند!حال آنکه کمترين درايت سياسي و اقتصادي اينگونه اقتضا مي کند که مقامات دولتي،امتياز بازار هفتاد ميليوني ايران را به ارزاني و آساني به دشمنان ديروز و امروز ملت پيشکش نکنند بلکه در يک فرايند رقابتي و حساب شده، بهترين شرکاي تجاري و بازرگاني را براي مردم کشورشان انتخاب کنند.
البته اين تنها يک نمونه از دست و دل بازي دولتمردان در برابر اروپايي هاست و نمونه ديگر آن را مي توان در دلدادگي مقامات اقتصادي به خودروسازان رده چندم فرانسه ديد. در حالي که سالهاست ستاره هاي جديد در عرصه ساخت خودرو در جهان ظهور کرده و کيفيت و قيمت محصولات آنها با برخي برندهاي خاص فرانسوي قابل مقايسه نيست، اصرار مقامات ايراني براي اينکه به هر قيمتي پاي پژو و رنو به ايران باز باشد، قابل درک نيست! آن هم در شرايطي که فرانسه از اصلي ترين دشمنان ايران در جريان تحريم ها و از کارشکن ترين طرف هاي مذاکرات بود! اين موضوع به حدي مهم و حائز اهميت است که حتي صداي رسانه هاي همنوا و همسو با دولت را هم در آورده است! بعنوان نمونه روزنامه شرق در يادداشتي به اين موضوع اشاره کرده و مي نويسد:«در سال هاي اخير، خودروهاي وارداتي فرانسوي از اقبال بسيار کمي در بازار ايران برخوردار بوده و مصرف کنندگان رضايت کمتري از آنها نسبت به ديگر خودروها دارند. کيفيت عمومي پايين تر نسبت به قيمت بالاي خودرو و قطعات يدکي فرانسوي از نقاط ضعف خودروهاي فرانسوي به شمار مي رود. به نظر مي رسد، براي خودروسازان فرانسوي که در سطح جهاني هر سال از رقبا عقب مانده اند، ايران بهترين و شايد تنها بخت تجاري در سطح جهان محسوب شده و به ويژه که اگر قراردادهاي جديد به سبک سابق احيا شوند، بازار خوبي براي خودروسازان و قطعه سازان فرانسوي فراهم خواهد شد. همچنين ضمن اينکه منافع صنعتي و اقتصادي کشور بايد مدنظر قرار گيرند، کارشکني ها و سرسختي هاي دولت فرانسه در خلال مذاکرات هسته اي اخير نبايد به سادگي فراموش شود و بايد به خاطر داشت که آلمان، ژاپن و ايتاليا کمترين ضديت را با ايران، در سال هاي اخير از خود بروز داده اند. از سويي بايد توجه داشت که تحت عناوين جذاب از قبيل انتقال تکنولوژي و ليسانس ساخت، همانند نيمه اول دهه ٨٠، اقدام به واردات گسترده قطعات منفصله (CKD) جهت مونتاژ و حتي واردات خودروي کامل نشود.
اميد مي رود، خودروسازان کشور با ديدي باز و آينده نگرانه و با درس گرفتن از انبوه تجارب نيم قرن اخير، بهترين انتخاب هاي ممکن را اتخاذ کرده و با اتکا به استراتژي دوگانه تکيه بر قطعه سازان داخلي و اتحاد با خودروسازان برتر جهاني، پس از ربع قرن پسرفت، مسير رقابتي و مبتني بر خواست بازار و در جهت منافع ملي را در پيش گيرند.»
شايد ذوق زدگي و دلدادگي برخي مقامات اقتصادي دولت و نيز وجود منافع برخي ديگر در هم پيماني با اروپاييان گستاخ و بدنام، عامل تمايل آنها به هم پيمان شدن با آنها در شرايط جديد اقتصادي باشد. اما هرچه هست نبايد فراموش کرد که تعيين خط مشي هاي نظام، تابع ملاقات با يک چهره اقتصادي و دست و پا گم کردن پيش صاحبان چند کمپاني نيست.
