گزیده ها قسمت – 2 .6مرداد -94
.در گفتوگو
با فرارو بررسی شد
فرارو- احمدینژادیها روز
پنجشنبه همایش برگزار میکنند و کارشناسان سیاسی اصلاحطلب و اصولگرا انتظارات و
پیشبینی خود را از این همایش مطرح کردند.
بازار فعالیتهای انتخاباتی داغ است و در این میان برخی هم تحت عناوین دیگری همایش برگزار میکنند، همایشها و گرد همآییهایی که نامش هر چه باشد در این ماههای باقیمانده تا انتخابات برگزار میشود و ارزیابی دولت کنونی و بررسی دستاوردهای دولتهای نهم و دهم را در برنامه دارد!
بر اساس خبری که روزنامه قانون منتشر کرده است حاميان مرد بهاري قرار است روز پنجشنبه - 8 مرداد - از سراسر ايران بهسوی پايتخت آیند. قرار است 600 يا 700 نفر و در چارچوب چهار كارگروه و در قالب همايشي بانام «اعضاي شوراهاي مركزي گفتمان تبيين انقلاب اسلامي استانها» گرد هم جمع شوند.
کارگروههای تبیین دستاوردهای دولت احمدینژاد به سرپرستي علينيكزاد و محمدرضا فرزين، تبيين انديشههاي امام (س) و رهبري به سرپرستي غلامحسين الهام و هاشمي ثمره، بررسي عملكرد دولت یازدهم به سرپرستي سيد شمسالدين حسيني و تبيين تحولات بینالمللی به سرپرستي ابوالفضل زهرهوند و ابومحمدعسگرخاني از چهار كارگروه اصلي اين گردهمايي هستند. مباني اين كارگروهها كه درگذشته نيز به آنها اشارهشده بود البته غير از بررسي عملكرد دولت روحانی، ادعاهايي است كه احمدينژاد در زمان رياستجمهوري خود نيز بيانميكرد ولي هیچگاه عملي نشد.
لازم به ذکر است که در اين گردهمايي قرار است خسرو معتضد در رابطه با تاريخ معاصر و روابط ايران و آمريكا در اين بازه زمانی سخن بگويد و مهدي كلهر، محمدرضافرزين و سيدشمسالدين حسيني نيز از ديگر سخنرانهاي اين مراسم هستند.
برخی از فعالان و کارشناسان سیاسی در گفتوگو با فرارو در این خصوص به اظهار نظر پرداختند که در ادامه میخوانید:
فرار به جلو را آغاز کردهاند
حسین کاشفی، فعال سیاسی اصلاحطلب: بر اساس قانون هر ایرانی حق دارد که بر اساس نگاه و فکر خود فعالیت کند، حزب تشکیل دهد و گردهمایی برگزار کند. این ازجمله حقوق شهروندی است؛ اما از برگزاری گرد همآییهای اینچنینی از سوی رییس دولت نهم و دهم باید بیشتر استقبال کرد زیرا خودشان را در معرض نگاه مردم قرار میدهند و فرصت خوبی است تا قضاوت شود که چه کردند و کشور را به کجا رساندند. در حقیقت فرصتی برای آسیبشناسی است.
میدانیم که کشور را با شعار نمیتوان اداره کرد. کسانی قصد تبیین اندیشههای امام و انقلاب رادارند که با هیچیک از موازین انقلاب ازجمله یکرنگی با مردم و ... سازگار نبودند و حالا بعد از پیروزی و موفقیت بزرگ دولت یازدهم در سیاست خارجی فرار روبهجلو خود را آغاز کردهاند و حتماً تلاش میکنند که با همان شعارها و شیوه سابق این دستاورد را در نگاه مردم بیاثر نشان دهند و توقعات اقتصادی بیشتری ایجاد کنند.
اگرچه هدف آنها در جهت تخریب دولت یازدهم و تلاش برای حضور در انتخاباتهای آتی روشن است و در این گردهمایی از مخالفانی که آنان را به چالش بکشند خالی است اما بازهم باید از برگزاری آن استقبال کرد زیرا این فرصت را فراهم میکند که مردم، صاحبنظران، فعالان سیاسی و حزبی، اصولگرایان منصف و اصلاحطلبان بار دیگر در مورد عملکرد آنها قضاوت کنند و از طریق رسانهها و تریبون های خود بخواهند که در مقابل آنچه بر سر کشور آوردند و تخلفات گسترده خود پاسخگو باشند.
اول به شبهات و سؤالات مردم پاسخ دهند
حسین کنعانی مقدم، فعال سیاسی اصولگرا: به نظر بنده اولین کاری که اینها باید در نشستها و گرد همآییهای خود انجام دهند این است که نسبت به سؤالات و شبهاتی که در خصوص عملکرد دولت نهم و دهم در ذهن مردم باقی است، پاسخ دهند. با توجه به اقداماتی که کردهاند، پروندههایی که اکنون وجود دارد و ... باید حتماً پاسخهای قانعکنندهای به مردم دهند زیرا بازگشت دوباره احمدینژاد و همفکران او به قدرت؛ منوط به پاسخگویی به این موارد است.
نکته دیگری که در خصوص این گرد همآییها به ذهن میرسد که لیدر اصلی و برگزارکننده آن مشخص شود. اگر در رأس آن خود احمدینژاد است باید بهصورت شفاف بیان شود زیرا اکنون شاهدیم که بسیاری از کسانی که با او کار میکردند از گره خوردن نامشان با احمدینژاد پرهیز میکنند. البته نباید اینطور باشد که کسانی بتوانند هشت سال با یک نفر کارکرده و در عرصه قدرت یکهتازی کنند و بعد از شکست، به همین سادگی اسب خود را عوض کرده و درصدد یکهتازی دوباره برآیند.
یک ضرورت دیگر نیز وجود دارد و آن حضور رسانهها بهعنوان نماینده مردم در این مراسمها است. خوب است که به سؤالات آنها پاسخ داده شود و فرصتی برای پنهان شدن پشت شخصیتهای سیاسی باقی نماند.
همایش آسیبشناسی یا نمایش پوپولیستی
محمدرضا خباز، معاون امور تقنینی معاونت پارلمانی رئیسجمهور: این گردهمایی که با چهار کارگروهی که نخستین آن به بررسی دستاوردهای دولت نهم و دهم میپردازد میتوان بسیار مفید باشد و هیچ فرد اهل مطالعهای با آن مخالفت نمیکند مشروط بر آنکه هدف اصلی آن بیان واقعیتها و شناخت آسیبها و یافتن راه درمان آن باشد. در غیر این صورت مانند گذشته یک حرکت پوپولیستی برای جلب نظر مردم خواهد بود.
در این گردهمایی برای بررسی دستاوردهای دولت خود باید به بازخوانی تحلیلهای خود درزمینهٔ های مختلف بپردازند. بهصورت علمی و دقیق به شاخصهایی مانند نرخ نقدینگی، نرخ تورم، نرخ بیکاری، ضریب جیبی، قیمت دلار و ... در زمان تحویل گرفتن و تحویل دادن دولت خود اشاره کنند و فرصت دهند که ناظرین بیطرف در مورد دستاوردهای آنان قضاوت کنند. این گام اول است و در مرحله بعد که با مقایسه درآمد نجومی این دولتها و دولتهای قبل از آن، قطعنامههای صادرشده علیه ما در شورای امنیت و رفتن ذیل فصل هفتم سازمان ملل و ... روشن میشود وضعیت کشور در آن هشت سال چقدر تغییر کرده است، از مردم عذرخواهی کنند.
هر انسان منصفی میفهمند که در این مدت کشور چقدر سقوط کرد و نهتنها سند چشمانداز و برنامههای چهارم و پنجم توسعه اجرا نشد بلکه منحرف هم شد.
بنده از نیت آقایان خبر ندارم اما پیشینه آنها در دولت و شهرداری نشان میدهد که قصدی برای انجام یک کار کارشناسی و علمی ندارد و به دنبال مطرح کرده دوباره خود و تلاش برای بازگشت به قدرت هستند. بههرحال اگر عزمی برای کار کارشناسی منطقی باشد در کارگروه نخست باید به همه مشکلات ایجادشده برای کشور بپردازند و با تأکید بر اشتباه در تحلیلها و سیاستهای خود از مدرم عذرخواهی کنند در غیر این صورت این همایش هم نمایشی از تحلیلهای غیرمنطقی و ادامه شعارهای بیمحتوای گذشته خواهد بود.
حرکتهای زیرپوستی توهین به شعور مردم است
شهربانو امانی، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی: نکته جالبتوجه این است که دولتی که قول خودشان دولت تئوری نبود و دنبال تحزب نبود اکنون همایش برگزار کرده و فعالیت انتخاباتی میکند. این فعالیتها بدون آنکه هدف اصلی آن عنوان شود و به ظن خودشان بهصورت زیرپوستی صورت میگیرد و در حقیقت توهین به شعور مردم فرهیخته و نوعی تخلف است.
البته داشتن تخلف اجتماعی و سیاسی از سوی کسانی که تخلفات اقتصادی وسیع داشتن چندان عجیب نیست.
باید از آقایانی که فعالیت احزاب، سازمانهای مردمنهاد و غیردولتی را مانع کار خود دانسته و به بهانههای واهی با آن مخالفت میکردند تا جایی که خانه احزاب را منحل کرده و فضای سیاسی کشور را امنیتی نمودند؛ چطور اکنون به دنبال برگزاری نشستها و گردهماییها هستند؟
اگر فرض را بر این گذاریم که به نتیجه رسیدهاند باید با شناسنامه وارد فضای سیاسی و اجتماعی کشور شد شاید به توان به آنها فکر کرد و فرصت داد در فضایی بدون استفاده از رانتهای سیاسی و اجتماعی که قبلاً داشتند و حاشیه امنی که از آن بهرهمند بودند، به عرصه آیند. برای این کار نیز ضروری است که با اخذ مجوز فعالیت حزبی از سوی وزارت کشور و تحت لوای یک برند سیاسی مشخص فعالیت کنند.
به نظر میرسد که چنین قصدی ندارد و ترجیح میدهند کار انتخاباتی خود را با نام تبیین گفتمان انقلاب پیش برند. این همایش در حالی برگزار میشود که خبر میرسد استانداران دولت احمدینژاد سازماندهی شده و نمایندگان خبرگان رهبری جلسه میگذارند و به دنبال مهره چینی در مجلس خبرگان هستند.
بازار فعالیتهای انتخاباتی داغ است و در این میان برخی هم تحت عناوین دیگری همایش برگزار میکنند، همایشها و گرد همآییهایی که نامش هر چه باشد در این ماههای باقیمانده تا انتخابات برگزار میشود و ارزیابی دولت کنونی و بررسی دستاوردهای دولتهای نهم و دهم را در برنامه دارد!
بر اساس خبری که روزنامه قانون منتشر کرده است حاميان مرد بهاري قرار است روز پنجشنبه - 8 مرداد - از سراسر ايران بهسوی پايتخت آیند. قرار است 600 يا 700 نفر و در چارچوب چهار كارگروه و در قالب همايشي بانام «اعضاي شوراهاي مركزي گفتمان تبيين انقلاب اسلامي استانها» گرد هم جمع شوند.
کارگروههای تبیین دستاوردهای دولت احمدینژاد به سرپرستي علينيكزاد و محمدرضا فرزين، تبيين انديشههاي امام (س) و رهبري به سرپرستي غلامحسين الهام و هاشمي ثمره، بررسي عملكرد دولت یازدهم به سرپرستي سيد شمسالدين حسيني و تبيين تحولات بینالمللی به سرپرستي ابوالفضل زهرهوند و ابومحمدعسگرخاني از چهار كارگروه اصلي اين گردهمايي هستند. مباني اين كارگروهها كه درگذشته نيز به آنها اشارهشده بود البته غير از بررسي عملكرد دولت روحانی، ادعاهايي است كه احمدينژاد در زمان رياستجمهوري خود نيز بيانميكرد ولي هیچگاه عملي نشد.
لازم به ذکر است که در اين گردهمايي قرار است خسرو معتضد در رابطه با تاريخ معاصر و روابط ايران و آمريكا در اين بازه زمانی سخن بگويد و مهدي كلهر، محمدرضافرزين و سيدشمسالدين حسيني نيز از ديگر سخنرانهاي اين مراسم هستند.
برخی از فعالان و کارشناسان سیاسی در گفتوگو با فرارو در این خصوص به اظهار نظر پرداختند که در ادامه میخوانید:
فرار به جلو را آغاز کردهاند
حسین کاشفی، فعال سیاسی اصلاحطلب: بر اساس قانون هر ایرانی حق دارد که بر اساس نگاه و فکر خود فعالیت کند، حزب تشکیل دهد و گردهمایی برگزار کند. این ازجمله حقوق شهروندی است؛ اما از برگزاری گرد همآییهای اینچنینی از سوی رییس دولت نهم و دهم باید بیشتر استقبال کرد زیرا خودشان را در معرض نگاه مردم قرار میدهند و فرصت خوبی است تا قضاوت شود که چه کردند و کشور را به کجا رساندند. در حقیقت فرصتی برای آسیبشناسی است.
میدانیم که کشور را با شعار نمیتوان اداره کرد. کسانی قصد تبیین اندیشههای امام و انقلاب رادارند که با هیچیک از موازین انقلاب ازجمله یکرنگی با مردم و ... سازگار نبودند و حالا بعد از پیروزی و موفقیت بزرگ دولت یازدهم در سیاست خارجی فرار روبهجلو خود را آغاز کردهاند و حتماً تلاش میکنند که با همان شعارها و شیوه سابق این دستاورد را در نگاه مردم بیاثر نشان دهند و توقعات اقتصادی بیشتری ایجاد کنند.
اگرچه هدف آنها در جهت تخریب دولت یازدهم و تلاش برای حضور در انتخاباتهای آتی روشن است و در این گردهمایی از مخالفانی که آنان را به چالش بکشند خالی است اما بازهم باید از برگزاری آن استقبال کرد زیرا این فرصت را فراهم میکند که مردم، صاحبنظران، فعالان سیاسی و حزبی، اصولگرایان منصف و اصلاحطلبان بار دیگر در مورد عملکرد آنها قضاوت کنند و از طریق رسانهها و تریبون های خود بخواهند که در مقابل آنچه بر سر کشور آوردند و تخلفات گسترده خود پاسخگو باشند.
اول به شبهات و سؤالات مردم پاسخ دهند
حسین کنعانی مقدم، فعال سیاسی اصولگرا: به نظر بنده اولین کاری که اینها باید در نشستها و گرد همآییهای خود انجام دهند این است که نسبت به سؤالات و شبهاتی که در خصوص عملکرد دولت نهم و دهم در ذهن مردم باقی است، پاسخ دهند. با توجه به اقداماتی که کردهاند، پروندههایی که اکنون وجود دارد و ... باید حتماً پاسخهای قانعکنندهای به مردم دهند زیرا بازگشت دوباره احمدینژاد و همفکران او به قدرت؛ منوط به پاسخگویی به این موارد است.
نکته دیگری که در خصوص این گرد همآییها به ذهن میرسد که لیدر اصلی و برگزارکننده آن مشخص شود. اگر در رأس آن خود احمدینژاد است باید بهصورت شفاف بیان شود زیرا اکنون شاهدیم که بسیاری از کسانی که با او کار میکردند از گره خوردن نامشان با احمدینژاد پرهیز میکنند. البته نباید اینطور باشد که کسانی بتوانند هشت سال با یک نفر کارکرده و در عرصه قدرت یکهتازی کنند و بعد از شکست، به همین سادگی اسب خود را عوض کرده و درصدد یکهتازی دوباره برآیند.
یک ضرورت دیگر نیز وجود دارد و آن حضور رسانهها بهعنوان نماینده مردم در این مراسمها است. خوب است که به سؤالات آنها پاسخ داده شود و فرصتی برای پنهان شدن پشت شخصیتهای سیاسی باقی نماند.
همایش آسیبشناسی یا نمایش پوپولیستی
محمدرضا خباز، معاون امور تقنینی معاونت پارلمانی رئیسجمهور: این گردهمایی که با چهار کارگروهی که نخستین آن به بررسی دستاوردهای دولت نهم و دهم میپردازد میتوان بسیار مفید باشد و هیچ فرد اهل مطالعهای با آن مخالفت نمیکند مشروط بر آنکه هدف اصلی آن بیان واقعیتها و شناخت آسیبها و یافتن راه درمان آن باشد. در غیر این صورت مانند گذشته یک حرکت پوپولیستی برای جلب نظر مردم خواهد بود.
در این گردهمایی برای بررسی دستاوردهای دولت خود باید به بازخوانی تحلیلهای خود درزمینهٔ های مختلف بپردازند. بهصورت علمی و دقیق به شاخصهایی مانند نرخ نقدینگی، نرخ تورم، نرخ بیکاری، ضریب جیبی، قیمت دلار و ... در زمان تحویل گرفتن و تحویل دادن دولت خود اشاره کنند و فرصت دهند که ناظرین بیطرف در مورد دستاوردهای آنان قضاوت کنند. این گام اول است و در مرحله بعد که با مقایسه درآمد نجومی این دولتها و دولتهای قبل از آن، قطعنامههای صادرشده علیه ما در شورای امنیت و رفتن ذیل فصل هفتم سازمان ملل و ... روشن میشود وضعیت کشور در آن هشت سال چقدر تغییر کرده است، از مردم عذرخواهی کنند.
هر انسان منصفی میفهمند که در این مدت کشور چقدر سقوط کرد و نهتنها سند چشمانداز و برنامههای چهارم و پنجم توسعه اجرا نشد بلکه منحرف هم شد.
بنده از نیت آقایان خبر ندارم اما پیشینه آنها در دولت و شهرداری نشان میدهد که قصدی برای انجام یک کار کارشناسی و علمی ندارد و به دنبال مطرح کرده دوباره خود و تلاش برای بازگشت به قدرت هستند. بههرحال اگر عزمی برای کار کارشناسی منطقی باشد در کارگروه نخست باید به همه مشکلات ایجادشده برای کشور بپردازند و با تأکید بر اشتباه در تحلیلها و سیاستهای خود از مدرم عذرخواهی کنند در غیر این صورت این همایش هم نمایشی از تحلیلهای غیرمنطقی و ادامه شعارهای بیمحتوای گذشته خواهد بود.
حرکتهای زیرپوستی توهین به شعور مردم است
شهربانو امانی، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی: نکته جالبتوجه این است که دولتی که قول خودشان دولت تئوری نبود و دنبال تحزب نبود اکنون همایش برگزار کرده و فعالیت انتخاباتی میکند. این فعالیتها بدون آنکه هدف اصلی آن عنوان شود و به ظن خودشان بهصورت زیرپوستی صورت میگیرد و در حقیقت توهین به شعور مردم فرهیخته و نوعی تخلف است.
البته داشتن تخلف اجتماعی و سیاسی از سوی کسانی که تخلفات اقتصادی وسیع داشتن چندان عجیب نیست.
باید از آقایانی که فعالیت احزاب، سازمانهای مردمنهاد و غیردولتی را مانع کار خود دانسته و به بهانههای واهی با آن مخالفت میکردند تا جایی که خانه احزاب را منحل کرده و فضای سیاسی کشور را امنیتی نمودند؛ چطور اکنون به دنبال برگزاری نشستها و گردهماییها هستند؟
اگر فرض را بر این گذاریم که به نتیجه رسیدهاند باید با شناسنامه وارد فضای سیاسی و اجتماعی کشور شد شاید به توان به آنها فکر کرد و فرصت داد در فضایی بدون استفاده از رانتهای سیاسی و اجتماعی که قبلاً داشتند و حاشیه امنی که از آن بهرهمند بودند، به عرصه آیند. برای این کار نیز ضروری است که با اخذ مجوز فعالیت حزبی از سوی وزارت کشور و تحت لوای یک برند سیاسی مشخص فعالیت کنند.
به نظر میرسد که چنین قصدی ندارد و ترجیح میدهند کار انتخاباتی خود را با نام تبیین گفتمان انقلاب پیش برند. این همایش در حالی برگزار میشود که خبر میرسد استانداران دولت احمدینژاد سازماندهی شده و نمایندگان خبرگان رهبری جلسه میگذارند و به دنبال مهره چینی در مجلس خبرگان هستند.
علی تاجر
نیا در گفت و گو با فرارو بررسی کرد
فرارو- "احمدینژاد از طرح
شکایت علیه جهانگیری سه هدف دارد." یک کارشناس مسائل سیاسی بابیان این مطلب
فرار روبهجلو، فضاسازی برای کمرنگ کردن تخلفات دولت خود و برجسته کردن خود باهدف
انتخاباتی را اهداف احمدینژاد از این اقدام سیاسی دانست.
دو سال از اتمام دوران هشتساله احمدینژاد گذشته است. تخلفات مالی گستردهای در دولت نهم و دهم برملا شده و دو تن از معاون او پایشان در این فسادها گیر است. تاکنون مسئولان اجرایی کشور بارها در این خصوص صحبت کردهاند و آمار و ارقام قابلتوجهی از تخلفات این دولت ارائه کردهاند. حالا بعد از دو سال رییسجمهور پیشین صدایش درآمده است اما بهجای پاسخ گفتن در مورد مسائل مطرحشده از معاون اول دولت فعلی شکایت کرده است!
آقای معاون اول نیز از این شکایت استقبال کرده و گفته است که مستندات تخلفات و سوء مدیریتهای او را به مراجع قضایی تسلیم خواهد کرد. گذشته از اینکه نتیجه این شکایت کردن چیست و در جریان این پرونده چقدر از دیگر تخلفات دولتهای نهم و دهم روشن خواهد شد، باید به این نکته توجه کرد که هدف احمدینژاد از این اقدام در فضای کنونی سیاست داخلی چیست؟
علی تاجرنیا فعال سیاسی اصلاحطلب و نماینده پیشین مجلس در گفتوگو با فرارو در این خصوص گفت: خیلی از مسائل و رفتارها در دوران احمدینژاد بهصورت جدید و بدیع بود. از جمله تصمیماتی که راسا از سوی او گرفته میشد و مراحل اداری و قانونی خود را طی نمیکرد مانند برداشتها از حساب ارزی یا بسیاری از اتفاقات دیگر که بعد از اتمام دولت او مشخص شد.
وی افزود: وظیفه هر دولتی است که با مردم صادق و شفاف باشد و توضیح بدهد که چه چیزی را تحویل گرفته و چه چیزی تحویل میدهد لذا اظهارات جهانگیری در مورد دولت قبل در این راستا بوده است. توجه داشته باشید که دولت احمدینژاد ازنظر نگاه غیرمنصفانه و بیان اظهارات آمیخته با مسائل غیرواقعی در این زمینه رکورددار است.
عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت ادامه داد: در دولتهای نهم و دهم با روشهایی مانند ارائه آمار غیرواقعی و ... نهفقط دولت قبل از خودشان بلکه همه دولتهای بعد از انقلاب را نقد و فراتر از آن نفی کردند. از سوی دیگر در اظهارات آقای جهانگیری که پیرامون مسائل اقتصادی در دولت قبل بوده است بیش از آنکه نگاه سیاسی داشته باشد، کارشناسانه بوده است.
تاجرنیا این اقدام احمدینژاد را نوعی فرار روبهجلو تعبیر کرد و گفت: بهجای پاسخگویی در خصوص عملکرد خود اقدام به این شکایت کرده است. همیشه معمول بوده است که وقتی در مورد مجموعهای اظهارنظر میشود، ذینفعان آن نسبت به اظهارات عنوانشده پاسخ خود را ارائه کنند لذا باید گفت که طرح شکایت به این خاطر ایجاد کردن یک فضای روانی و فرار از پاسخگویی است.
وی با تأکید بر اینکه در دولت احمدینژاد که ادعای پاک دستی داشت خطاهای بزرگی صورت گرفت که حداقل دو تن از معاون او در آن نقش داشتند؛ گفت: کارنامه احمدینژاد در بخش اقتصاد از نظر تصمیمگیری اقتصادی و از نظر شفافیت بسیار تیره است لذا بهتر است بهجای آنکه به دنبال فرافکنی باشند، اشکالات عملکرد خود را پذیرفته و از مردم عذرخواهی کنند.
این کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: سرنوشت حاکمیتی که تن به چارچوبهای قانونی ندهد و حتی مجلس همسو و همفکر خود را هم برنتابد، گرفتار فساد شدن است و شکایت کردن از کسانی که این فسادها را به مردم میگویند چاره کار نیست.
وی در پاسخ به این پرسش که هدف احمدینژاد از طرح این شکایت در این مقطع زمانی – دو سال بعد از اتمام دولتش- چیست؟ گفت: به نظر من سه دلیل وجود داد. نخست اینکه روند رسیدگی به جرائم اقتصادی طی خواهد شد و به معاونان احمدینژاد نیز ختم نمیشود. حتی ممکن است دامن خود را نیز به خاطر قرار داشتن در رأس آن مجموعه بگیرد.
تاجر نیا افزود: از سوی دیگر آنها احساس میکنند که هرچقدر حاشیهها بیشتر باشد، کمتر مجبور میشوند که هزینه دهند و در برابر مشکلات ایجاد کرده برای کشور پاسخگو باشند لذا سعی میکنند که با جریان سازی و درعینحال مظلومنمایی، تخلفات و مسائل برملا شده دورانشان را کمرنگ کنند.
نماینده پیشین مجلس با اشاره به اینکه نگاه به فعالیتهای انتخاباتی هدف دیگر آنها است، گفت: جریان احمدینژاد در حقیقت یک جریان سیاسی نیست و گفتمان مشخصی هم ندارد. این جریان معطوف به شخص و رفتارهای احمدینژاد است لذا برای بازگشت به قدرت و کسب موفقیت باید نقش شخصی خود را برجستهتر کند.
به گفته وی این سه مورد ازجمله اهداف احمدینژاد از طرح شکایت علیه اسحاق جهانگیری است تا با این فضاسازیها و همزمان با آن، بیان انتقاداتی که بعد از دو سال میتوان به دولت یازدهم کرد؛ در جهت اثرگذاری بر دولت کنونی حرکت کند.
دو سال از اتمام دوران هشتساله احمدینژاد گذشته است. تخلفات مالی گستردهای در دولت نهم و دهم برملا شده و دو تن از معاون او پایشان در این فسادها گیر است. تاکنون مسئولان اجرایی کشور بارها در این خصوص صحبت کردهاند و آمار و ارقام قابلتوجهی از تخلفات این دولت ارائه کردهاند. حالا بعد از دو سال رییسجمهور پیشین صدایش درآمده است اما بهجای پاسخ گفتن در مورد مسائل مطرحشده از معاون اول دولت فعلی شکایت کرده است!
آقای معاون اول نیز از این شکایت استقبال کرده و گفته است که مستندات تخلفات و سوء مدیریتهای او را به مراجع قضایی تسلیم خواهد کرد. گذشته از اینکه نتیجه این شکایت کردن چیست و در جریان این پرونده چقدر از دیگر تخلفات دولتهای نهم و دهم روشن خواهد شد، باید به این نکته توجه کرد که هدف احمدینژاد از این اقدام در فضای کنونی سیاست داخلی چیست؟
علی تاجرنیا فعال سیاسی اصلاحطلب و نماینده پیشین مجلس در گفتوگو با فرارو در این خصوص گفت: خیلی از مسائل و رفتارها در دوران احمدینژاد بهصورت جدید و بدیع بود. از جمله تصمیماتی که راسا از سوی او گرفته میشد و مراحل اداری و قانونی خود را طی نمیکرد مانند برداشتها از حساب ارزی یا بسیاری از اتفاقات دیگر که بعد از اتمام دولت او مشخص شد.
وی افزود: وظیفه هر دولتی است که با مردم صادق و شفاف باشد و توضیح بدهد که چه چیزی را تحویل گرفته و چه چیزی تحویل میدهد لذا اظهارات جهانگیری در مورد دولت قبل در این راستا بوده است. توجه داشته باشید که دولت احمدینژاد ازنظر نگاه غیرمنصفانه و بیان اظهارات آمیخته با مسائل غیرواقعی در این زمینه رکورددار است.
عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت ادامه داد: در دولتهای نهم و دهم با روشهایی مانند ارائه آمار غیرواقعی و ... نهفقط دولت قبل از خودشان بلکه همه دولتهای بعد از انقلاب را نقد و فراتر از آن نفی کردند. از سوی دیگر در اظهارات آقای جهانگیری که پیرامون مسائل اقتصادی در دولت قبل بوده است بیش از آنکه نگاه سیاسی داشته باشد، کارشناسانه بوده است.
تاجرنیا این اقدام احمدینژاد را نوعی فرار روبهجلو تعبیر کرد و گفت: بهجای پاسخگویی در خصوص عملکرد خود اقدام به این شکایت کرده است. همیشه معمول بوده است که وقتی در مورد مجموعهای اظهارنظر میشود، ذینفعان آن نسبت به اظهارات عنوانشده پاسخ خود را ارائه کنند لذا باید گفت که طرح شکایت به این خاطر ایجاد کردن یک فضای روانی و فرار از پاسخگویی است.
وی با تأکید بر اینکه در دولت احمدینژاد که ادعای پاک دستی داشت خطاهای بزرگی صورت گرفت که حداقل دو تن از معاون او در آن نقش داشتند؛ گفت: کارنامه احمدینژاد در بخش اقتصاد از نظر تصمیمگیری اقتصادی و از نظر شفافیت بسیار تیره است لذا بهتر است بهجای آنکه به دنبال فرافکنی باشند، اشکالات عملکرد خود را پذیرفته و از مردم عذرخواهی کنند.
این کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: سرنوشت حاکمیتی که تن به چارچوبهای قانونی ندهد و حتی مجلس همسو و همفکر خود را هم برنتابد، گرفتار فساد شدن است و شکایت کردن از کسانی که این فسادها را به مردم میگویند چاره کار نیست.
وی در پاسخ به این پرسش که هدف احمدینژاد از طرح این شکایت در این مقطع زمانی – دو سال بعد از اتمام دولتش- چیست؟ گفت: به نظر من سه دلیل وجود داد. نخست اینکه روند رسیدگی به جرائم اقتصادی طی خواهد شد و به معاونان احمدینژاد نیز ختم نمیشود. حتی ممکن است دامن خود را نیز به خاطر قرار داشتن در رأس آن مجموعه بگیرد.
تاجر نیا افزود: از سوی دیگر آنها احساس میکنند که هرچقدر حاشیهها بیشتر باشد، کمتر مجبور میشوند که هزینه دهند و در برابر مشکلات ایجاد کرده برای کشور پاسخگو باشند لذا سعی میکنند که با جریان سازی و درعینحال مظلومنمایی، تخلفات و مسائل برملا شده دورانشان را کمرنگ کنند.
نماینده پیشین مجلس با اشاره به اینکه نگاه به فعالیتهای انتخاباتی هدف دیگر آنها است، گفت: جریان احمدینژاد در حقیقت یک جریان سیاسی نیست و گفتمان مشخصی هم ندارد. این جریان معطوف به شخص و رفتارهای احمدینژاد است لذا برای بازگشت به قدرت و کسب موفقیت باید نقش شخصی خود را برجستهتر کند.
به گفته وی این سه مورد ازجمله اهداف احمدینژاد از طرح شکایت علیه اسحاق جهانگیری است تا با این فضاسازیها و همزمان با آن، بیان انتقاداتی که بعد از دو سال میتوان به دولت یازدهم کرد؛ در جهت اثرگذاری بر دولت کنونی حرکت کند.
یادداشت دریافتی- مالک رضایی؛ دستان
زندگی بخش تنها پزشک استان که با عفریت بی رحم سرطان مبارزه می کرد از حرکت
ایستاد. اینبار دستهای حاذق از مغز اندیشمندش فرمان نبرد، از قلبش فرمان برد که
دشنۀ دشنه داری بر آن فرود آمده بود.
چشمان صدها زندگی جوی گرفتار مرگ در حسرت و هجرانی عمیق فرو رفت وسرمایه ای که میتوانست سالهای سال در خدمت نیازمندترین قشر جامعه باشد از دست رفت.
جز تسلیت به جامعۀ شریف پزشکی اردبیل وخانوادۀ داغدار وی راهی دیگر باقی نمانده بود که شهروندان اردبیل آنرا به باشکوهترین وجهی به جای آوردند.
اگرچه چند و چون و چگونگی وقوع واقعه از عمق فاجعه نمی کاهد و در این میان چاقو و تیغ و دشنه ، آشکار تر از همه چیز خودنمایی کرده است. اما اظهارات مقامات رسمی حاکی از اینست که واقعه، هیچ رابطه ای با مسئولیت پزشکی مقتول نداشته است و این تنها خبر خوبی بود که افکار عمومی در میان فاجعه و شایعات گوناگون، آنرا دریافت کرد.
کژرویهایی از این دست در هر جامعه ای ممکن است اتفاق بیفتد اما واقعیت اینست که برخی ناهنجاریها در جامعۀ ما به مرز هشدار رسیده است.
مصادیق پرخاشگریها و خشونتها در رفتارها و مناسبات اجتماعی ما کم نیست .چند ماه پیش بود که دهها نفر در نزاعی وحشتناک در حیاط بیمارستانی از همین استان غائله آفریدند. تقبیح و مذمت رسانه ها و صدا وسیما از پخش اخبار آن از آمار و اهمیت آن نمی کاهد. باید به فکر چاره اندیشی جدی بود.
افرادی که صرفا با اتکا به ابزار فیزیکی و ذهنی ریاضی اندیش به جنگ این نابهنجاری ها می روند قطعا در کار خود موفقیت کامل حاصل نخواهند نمود. صد البته که چنین روشهایی هم لازم است اما کافی نیست.
آسانترین راه حلها برای برخورد با مشکلی، لزوما درست ترین آن نیست و مناسبات رفتاری جامعه پیچیده تر از آنست که بتوان مشکلات آنرا صرفا با یک روش، رفع و رجوع کرد و گرنه قرنها پیش ،متفکری بنام «اگوست کنت» علمی بنام «جامعه شناسی »بنا نمی نهاد تا پیچ خمهای مشکلات جامعه را در نوردد و برای حل آنها راهکارهای چند وجهی ارائه دهد.
دانشگاههای عالم هم بیکار نبودند که از دل همین جامعه شناسی، شاخه های مختلف علمی مانند علوم تربیتی، اقتصاد، سیاست، روانشناسی، مردم شناسی، انسان شناسی، مدیریت و... را بیرون بکشند تا فارغ التحصیلان هر کدام از آنها با بکار گیری تخصص و آموخته هایشان، مشکلی از مشکلات جامعه را حل کنند و المی از آلام جامعه را بکاهند. همۀ مسائل با قالبهای ثابت ذهنی و ریاضی گونه،قابل رفع ورجوع نیستند.
جا دارد مسئولین و دست اندرکاران استان، ارتباط ارگانیک و فعالتری میان کمیسیونهای مختلف فرهنگی ،اجتماعی و تربیتی استان، با مجامع علمی و صاحبنظران دانشگاهی برقرار سازند. به جرات میتوان گفت که چنین ارتباطی در استان اردبیل و در حال حاضر ضعیف است. استغنای اینکه برخی می پندارند باید با کفایت واحده خود و بی نیاز از هرگونه مشاوره های علمی و ارتباط فعال با صاحبنظران مختلف، کارشان قرین توفیق خواهد بود استغنایی واهیست و توهمی بیش نیست. چنین روشی را قبلیها هم آزموده اند و ره به جایی نبرده اند.
برای حل مشکلات جامعه و مدیریت آن «تک سبب بینی» خطاست و هر معلولی در جامعه ممکن است، دهها علت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، تربیتی و... داشته باشد. خود علم جامعه شناسی نیز با آنهمه آوازه و شهرت از محدودیتهای مختلف «زمانی» و «مکانی» رنج می برد.
روشی که ده سال پیش در مدیریت مناسبات رفتاری جامعه، به کار گرفته می شد شاید امروز به کار نیاید و راه حلی که برای جامعه ای خاص ارائه میشود، ای بسا در جامعۀ دیگر کارآیی لازم نداشته باشد.
اگر مطابق قانون آهنین ریاضی دو ضرب در دو ،در همه جای جهان ،چهار است در مسائل اجتماعی، اینگونه نیست. و اگر قانون انجماد آب در همه جای دنیا و در هر زمانی، صفر و نقطۀ جوش آن صد درجه است، سنجش رفتارها و مناسبات اجتماعی با این متر و معیارها ممکن نیست. هر جامعه، قواعد و هنجارهای خاص خود را دارد.
جوامعی که در مدیریت خود این اصول را به کار می گیرند و به مطالعات و نظرات کارشناسی در تمشیت امور، صد درصد بها میدهند با صدها مشکل ریز و درشت مواجه هستند، چه رسد به برخی از حوزه های مدیریتی ما که اظهارات کارشناسی برای آنان حکایت کَر و بیمار مولوی را دارد او چیزی می گوید و این ظنّ دیگری می برد.
چنین فاصلۀ پر مخافتی میان مدیران و صاحبنظران جامعه، نشانۀ خوبی در مدیریت نیست و اگر امام جمعۀ اندیشمند مرکز استان اردبیل، همین چند روز پیش در خطابه ای رسمی و شایسته با حضور معاون اول محترم ریاست جمهوری، به حق از در گلایه در آمدند که چندین مکاتبه شان با ریاست محترم جمهوری، بلاپاسخ مانده است، خوب است استحضار داشته باشند که چنین وضعیتی ذو مراتب است و فی المثل تنها نویسندۀ چهار جلد فرهنگ عمومی و شناسنامه امنیتی مرکز استان نیز افتخار حتی یک بار دعوت به شوراهای فرهنگ عمومی و یا کمیسیونهای اجتماعی استان را نیافته است.
نویسندۀ ششصد صفحه مطالب تحقیقی در آن زمینه ها شاید میتوانست سه جملۀ نسبی و راهگشا هم به آن شوراها وکمیسیونها ارائه نماید.شاید.
چشمان صدها زندگی جوی گرفتار مرگ در حسرت و هجرانی عمیق فرو رفت وسرمایه ای که میتوانست سالهای سال در خدمت نیازمندترین قشر جامعه باشد از دست رفت.
جز تسلیت به جامعۀ شریف پزشکی اردبیل وخانوادۀ داغدار وی راهی دیگر باقی نمانده بود که شهروندان اردبیل آنرا به باشکوهترین وجهی به جای آوردند.
اگرچه چند و چون و چگونگی وقوع واقعه از عمق فاجعه نمی کاهد و در این میان چاقو و تیغ و دشنه ، آشکار تر از همه چیز خودنمایی کرده است. اما اظهارات مقامات رسمی حاکی از اینست که واقعه، هیچ رابطه ای با مسئولیت پزشکی مقتول نداشته است و این تنها خبر خوبی بود که افکار عمومی در میان فاجعه و شایعات گوناگون، آنرا دریافت کرد.
کژرویهایی از این دست در هر جامعه ای ممکن است اتفاق بیفتد اما واقعیت اینست که برخی ناهنجاریها در جامعۀ ما به مرز هشدار رسیده است.
مصادیق پرخاشگریها و خشونتها در رفتارها و مناسبات اجتماعی ما کم نیست .چند ماه پیش بود که دهها نفر در نزاعی وحشتناک در حیاط بیمارستانی از همین استان غائله آفریدند. تقبیح و مذمت رسانه ها و صدا وسیما از پخش اخبار آن از آمار و اهمیت آن نمی کاهد. باید به فکر چاره اندیشی جدی بود.
افرادی که صرفا با اتکا به ابزار فیزیکی و ذهنی ریاضی اندیش به جنگ این نابهنجاری ها می روند قطعا در کار خود موفقیت کامل حاصل نخواهند نمود. صد البته که چنین روشهایی هم لازم است اما کافی نیست.
آسانترین راه حلها برای برخورد با مشکلی، لزوما درست ترین آن نیست و مناسبات رفتاری جامعه پیچیده تر از آنست که بتوان مشکلات آنرا صرفا با یک روش، رفع و رجوع کرد و گرنه قرنها پیش ،متفکری بنام «اگوست کنت» علمی بنام «جامعه شناسی »بنا نمی نهاد تا پیچ خمهای مشکلات جامعه را در نوردد و برای حل آنها راهکارهای چند وجهی ارائه دهد.
دانشگاههای عالم هم بیکار نبودند که از دل همین جامعه شناسی، شاخه های مختلف علمی مانند علوم تربیتی، اقتصاد، سیاست، روانشناسی، مردم شناسی، انسان شناسی، مدیریت و... را بیرون بکشند تا فارغ التحصیلان هر کدام از آنها با بکار گیری تخصص و آموخته هایشان، مشکلی از مشکلات جامعه را حل کنند و المی از آلام جامعه را بکاهند. همۀ مسائل با قالبهای ثابت ذهنی و ریاضی گونه،قابل رفع ورجوع نیستند.
جا دارد مسئولین و دست اندرکاران استان، ارتباط ارگانیک و فعالتری میان کمیسیونهای مختلف فرهنگی ،اجتماعی و تربیتی استان، با مجامع علمی و صاحبنظران دانشگاهی برقرار سازند. به جرات میتوان گفت که چنین ارتباطی در استان اردبیل و در حال حاضر ضعیف است. استغنای اینکه برخی می پندارند باید با کفایت واحده خود و بی نیاز از هرگونه مشاوره های علمی و ارتباط فعال با صاحبنظران مختلف، کارشان قرین توفیق خواهد بود استغنایی واهیست و توهمی بیش نیست. چنین روشی را قبلیها هم آزموده اند و ره به جایی نبرده اند.
برای حل مشکلات جامعه و مدیریت آن «تک سبب بینی» خطاست و هر معلولی در جامعه ممکن است، دهها علت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، تربیتی و... داشته باشد. خود علم جامعه شناسی نیز با آنهمه آوازه و شهرت از محدودیتهای مختلف «زمانی» و «مکانی» رنج می برد.
روشی که ده سال پیش در مدیریت مناسبات رفتاری جامعه، به کار گرفته می شد شاید امروز به کار نیاید و راه حلی که برای جامعه ای خاص ارائه میشود، ای بسا در جامعۀ دیگر کارآیی لازم نداشته باشد.
اگر مطابق قانون آهنین ریاضی دو ضرب در دو ،در همه جای جهان ،چهار است در مسائل اجتماعی، اینگونه نیست. و اگر قانون انجماد آب در همه جای دنیا و در هر زمانی، صفر و نقطۀ جوش آن صد درجه است، سنجش رفتارها و مناسبات اجتماعی با این متر و معیارها ممکن نیست. هر جامعه، قواعد و هنجارهای خاص خود را دارد.
جوامعی که در مدیریت خود این اصول را به کار می گیرند و به مطالعات و نظرات کارشناسی در تمشیت امور، صد درصد بها میدهند با صدها مشکل ریز و درشت مواجه هستند، چه رسد به برخی از حوزه های مدیریتی ما که اظهارات کارشناسی برای آنان حکایت کَر و بیمار مولوی را دارد او چیزی می گوید و این ظنّ دیگری می برد.
چنین فاصلۀ پر مخافتی میان مدیران و صاحبنظران جامعه، نشانۀ خوبی در مدیریت نیست و اگر امام جمعۀ اندیشمند مرکز استان اردبیل، همین چند روز پیش در خطابه ای رسمی و شایسته با حضور معاون اول محترم ریاست جمهوری، به حق از در گلایه در آمدند که چندین مکاتبه شان با ریاست محترم جمهوری، بلاپاسخ مانده است، خوب است استحضار داشته باشند که چنین وضعیتی ذو مراتب است و فی المثل تنها نویسندۀ چهار جلد فرهنگ عمومی و شناسنامه امنیتی مرکز استان نیز افتخار حتی یک بار دعوت به شوراهای فرهنگ عمومی و یا کمیسیونهای اجتماعی استان را نیافته است.
نویسندۀ ششصد صفحه مطالب تحقیقی در آن زمینه ها شاید میتوانست سه جملۀ نسبی و راهگشا هم به آن شوراها وکمیسیونها ارائه نماید.شاید.
نگاهی به بازار خودرو
بعد از توافق هستهای
فرارو- "چینیها را از اول
نباید راه داد چون خارج کردنشان کار سادهای نیست." رییس شورای رقابت بابیان
این مطلب مسئله خروج چینیها و ورود اروپاییها به بازار خودرو را رد کرد و گفت:
این تغییرات بهسادگی و بهسرعت اتفاق نمیافتد.
بعد از دستیابی به توافق هستهای و لغو تحریمها انتظار میرود که اغلب بخشهای اقتصاد کشور تحت تأثیر قرار گیرد. بازار خودرو یکی از همین بخشها است که به خاطر عواملی همچون تغییرات احتمالی نرخ ارز، گرایش خودروسازان اروپایی به بازار ایران و ... دستخوش تغییراتی خواهد شد.
سایت خبری مشرق، هفته گذشته به بررسی تکاپوی خودروسازان خارجی برای حفظ قدرت مانور خود در بازار کشورمان بهعنوان نخستین نشانههای این امر پرداخت و نوشت «در صورت لغو یا تعلیق تحریمها علیه ایران که در توافق اولیه هستهای مورد تأکید قرارگرفته است، زمینه برای حضور بیشتر شرکتهای خارجی در ایران و عرضه بیشتر خودروهای خارجی در کشور فراهم خواهد شد. این مسئله باعث ایجاد نوعی نگرانی در بین برخی عرضهکنندگان خودروهای خارجی ایجاد کرده و خیز آنها به سمت اعمال تخفیف بر روی برخی محصولاتشان را موجب شده است.»
در این گزارش آمده بود که محصولات جیلران موتور ازجمله جیلی امگرند X7 اخیراً با تخفیف 16 میلیون تومانی به خریداران عرضه میشود و شرکت نگین خودرو نیز قیمت برخی محصولات خود را بین 5 تا 9 میلیون تومان کاهش داده است.
همچنین گفته شد که خودروهای امجی از سوی شرکت مدیا موتور با تخفیف 3 تا 5 میلیون تومانی عرضه میشود و شرکت دیار خودرو نیز در حال حاضر سابرینا را با تخفیف 2 میلیون تومانی میفروشد.
علاوه بر این، بسیاری نیز گرایش خودروسازان اروپایی را مقدمهای برای خروج چینیها از بازار دانستند. بر این اساس، چینیها که در سالهای اخیر به خاطر تحریمهای خارجی و نبود خودروسازان اروپایی همچون رنو توانستند در بازار ایران برای خود جایگاه قابلتوجهی به دست آورند حالا باید فکری برای خود کنند.
خبرگزاری ایسنا در گزارشی در این خصوص نوشت «اگرچه روند رشد تولید خودروسازان چینی در ایران در چند سال گذشته ادامه داشت اما در سال جاری با به نتیجه رسیدن مذاکرات هستهای و احتمال بالای ورود خودروسازان اروپایی به ایران، کارشناسان از آغاز دوره کاهش سهم و خروج برخی خودروسازان چینی از بازار ایران میگویند.»
بر اساس این گزارش مدیر شرکت خودروسازی چری چین از کاهش سهم بازار این شرکت در ایران خبر داده و گفته است که هرچند در سال گذشته شاهد استقبال خوب از محصولات تولیدی خود در ایران بودیم اما امسال به دلیل روند تأثیرگذاری مذاکرات هستهای، شاهد کاهش تمایل ایرانیان به این محصولات هستیم.
این در حالی است که برخی از کارشناسان بازار خودرو خروج سریع چینیها از بازار ایران و ظهور تحولات سریع در این بخش را پس از توافق هستهای سادهانگارانه میدانند و اعتقاددارند که حضور اروپایی در بازار ایران بهسادگی مقدور نخواهد بود. رضا شیوا رییس شورای رقابت ازجمله این گروه است که در گفتوگو با فرارو تغییرات بازار خودرو پس از توافق هستهای را تشریح کرد.
وی با تأکید بر اینکه صنعت خودرو یک صنعت سرمایهبر و تکنولوژی بر است، گفت: نمیتوان انتظار داشت که بازار خودرو در ایران بهسرعت تغییر کند زیرا هر خودروسازی برای سرمایهگذاری در یک بازار جدید – ایران یا هر جای دیگر- باید به فکر بازار فروش خود باشد.
شیوا توضیح داد: اکنون فروش کمتر از یکمیلیون برای هیچ خودروسازی مقرونبهصرفه نیست و این مقدار تقاضا در ایران وجود ندارد زیرا خودروسازان داخلی مشغول به کار هستند و چینیها هم جایگاه خود رادارند.
وی افزود: خودروساز اروپایی برای رفع این مشکل باید به بازاریابی در منطقه بپردازد و بازار فروشی را در آنجا برای خود ایجاد کند. البته سناریو دومی هم وجود دارد که همان شراکت و ادغام با خودروسازان داخلی است.
این کارشناس حوزه خودرو در پاسخ به این پرسش که آیا اروپاییها نمیتوانند جایگزین خودروسازان چینی شوند؟ گفت: بههیچوجه چنین امکانی فراهم نیست زیرا آنها چند سال است که در این ایران هستند و جای خود رادارند. با ابتکار و خلاقیت سلیقه مشتری خود را شناخته و بر اساس آن تولید میکنند. از سوی دیگر خودرو اروپایی که ازلحاظ کیفیت بهمراتب بالاتر از خودرو چینی است تفاوت قابلتوجهی در قیمت با آن خواهد داشت و همین به نفع چینیها است لذا در مورد چینیها باید گفت که آنها را از اول نباید به بازار راه داد زیرا خروج آنها بهسادگی مقدور نیست. اروپاییها در بازارهای دیگری هم حضور دارند که چینیها باقدرت در همان بازارها فعالیت میکنند.
وی در پاسخ به پرسش دیگر مبنی بر اینکه ورود خودروسازان اروپایی چه اثری بر فعالیت خودروسازان داخلی خواهد داشت، گفت: اگر سناریو دوم صورت گیرد یعنی اروپاییها با خودروساز داخلی شریک شوند حتما برای داخلیها هم بهتر خواهد بود اما فراموش نکنیم که وزارت صنعت و معدن باید یک برنامهریزی دقیق و مشخص برای مدیریت این صنعت داشته باشد.
شیوا ادامه داد: نباید اینطور باشد که خودروساز خارجی همه قطعات را با خود بیاورد و ما به سمت رشد صنایع مونتاژی بریم. باید قراردادهایی بسته شود که تضمین کند ظرف یک بسته زمانی مثلاً 10 ساله 80 درصد خودرو در داخل تولید شود. قطعه سازان ما پتانسیل این کار رادارند و باید از این ظرفیت استفاده کرد. ما در صنعت خودرو خیلی سرمایهگذاری کردهایم و باید از این فرصت برای درگیر کردن قطعه سازان و دریافت تکنولوژی استفاده کرد.
بعد از دستیابی به توافق هستهای و لغو تحریمها انتظار میرود که اغلب بخشهای اقتصاد کشور تحت تأثیر قرار گیرد. بازار خودرو یکی از همین بخشها است که به خاطر عواملی همچون تغییرات احتمالی نرخ ارز، گرایش خودروسازان اروپایی به بازار ایران و ... دستخوش تغییراتی خواهد شد.
سایت خبری مشرق، هفته گذشته به بررسی تکاپوی خودروسازان خارجی برای حفظ قدرت مانور خود در بازار کشورمان بهعنوان نخستین نشانههای این امر پرداخت و نوشت «در صورت لغو یا تعلیق تحریمها علیه ایران که در توافق اولیه هستهای مورد تأکید قرارگرفته است، زمینه برای حضور بیشتر شرکتهای خارجی در ایران و عرضه بیشتر خودروهای خارجی در کشور فراهم خواهد شد. این مسئله باعث ایجاد نوعی نگرانی در بین برخی عرضهکنندگان خودروهای خارجی ایجاد کرده و خیز آنها به سمت اعمال تخفیف بر روی برخی محصولاتشان را موجب شده است.»
در این گزارش آمده بود که محصولات جیلران موتور ازجمله جیلی امگرند X7 اخیراً با تخفیف 16 میلیون تومانی به خریداران عرضه میشود و شرکت نگین خودرو نیز قیمت برخی محصولات خود را بین 5 تا 9 میلیون تومان کاهش داده است.
همچنین گفته شد که خودروهای امجی از سوی شرکت مدیا موتور با تخفیف 3 تا 5 میلیون تومانی عرضه میشود و شرکت دیار خودرو نیز در حال حاضر سابرینا را با تخفیف 2 میلیون تومانی میفروشد.
علاوه بر این، بسیاری نیز گرایش خودروسازان اروپایی را مقدمهای برای خروج چینیها از بازار دانستند. بر این اساس، چینیها که در سالهای اخیر به خاطر تحریمهای خارجی و نبود خودروسازان اروپایی همچون رنو توانستند در بازار ایران برای خود جایگاه قابلتوجهی به دست آورند حالا باید فکری برای خود کنند.
خبرگزاری ایسنا در گزارشی در این خصوص نوشت «اگرچه روند رشد تولید خودروسازان چینی در ایران در چند سال گذشته ادامه داشت اما در سال جاری با به نتیجه رسیدن مذاکرات هستهای و احتمال بالای ورود خودروسازان اروپایی به ایران، کارشناسان از آغاز دوره کاهش سهم و خروج برخی خودروسازان چینی از بازار ایران میگویند.»
بر اساس این گزارش مدیر شرکت خودروسازی چری چین از کاهش سهم بازار این شرکت در ایران خبر داده و گفته است که هرچند در سال گذشته شاهد استقبال خوب از محصولات تولیدی خود در ایران بودیم اما امسال به دلیل روند تأثیرگذاری مذاکرات هستهای، شاهد کاهش تمایل ایرانیان به این محصولات هستیم.
این در حالی است که برخی از کارشناسان بازار خودرو خروج سریع چینیها از بازار ایران و ظهور تحولات سریع در این بخش را پس از توافق هستهای سادهانگارانه میدانند و اعتقاددارند که حضور اروپایی در بازار ایران بهسادگی مقدور نخواهد بود. رضا شیوا رییس شورای رقابت ازجمله این گروه است که در گفتوگو با فرارو تغییرات بازار خودرو پس از توافق هستهای را تشریح کرد.
وی با تأکید بر اینکه صنعت خودرو یک صنعت سرمایهبر و تکنولوژی بر است، گفت: نمیتوان انتظار داشت که بازار خودرو در ایران بهسرعت تغییر کند زیرا هر خودروسازی برای سرمایهگذاری در یک بازار جدید – ایران یا هر جای دیگر- باید به فکر بازار فروش خود باشد.
شیوا توضیح داد: اکنون فروش کمتر از یکمیلیون برای هیچ خودروسازی مقرونبهصرفه نیست و این مقدار تقاضا در ایران وجود ندارد زیرا خودروسازان داخلی مشغول به کار هستند و چینیها هم جایگاه خود رادارند.
وی افزود: خودروساز اروپایی برای رفع این مشکل باید به بازاریابی در منطقه بپردازد و بازار فروشی را در آنجا برای خود ایجاد کند. البته سناریو دومی هم وجود دارد که همان شراکت و ادغام با خودروسازان داخلی است.
این کارشناس حوزه خودرو در پاسخ به این پرسش که آیا اروپاییها نمیتوانند جایگزین خودروسازان چینی شوند؟ گفت: بههیچوجه چنین امکانی فراهم نیست زیرا آنها چند سال است که در این ایران هستند و جای خود رادارند. با ابتکار و خلاقیت سلیقه مشتری خود را شناخته و بر اساس آن تولید میکنند. از سوی دیگر خودرو اروپایی که ازلحاظ کیفیت بهمراتب بالاتر از خودرو چینی است تفاوت قابلتوجهی در قیمت با آن خواهد داشت و همین به نفع چینیها است لذا در مورد چینیها باید گفت که آنها را از اول نباید به بازار راه داد زیرا خروج آنها بهسادگی مقدور نیست. اروپاییها در بازارهای دیگری هم حضور دارند که چینیها باقدرت در همان بازارها فعالیت میکنند.
وی در پاسخ به پرسش دیگر مبنی بر اینکه ورود خودروسازان اروپایی چه اثری بر فعالیت خودروسازان داخلی خواهد داشت، گفت: اگر سناریو دوم صورت گیرد یعنی اروپاییها با خودروساز داخلی شریک شوند حتما برای داخلیها هم بهتر خواهد بود اما فراموش نکنیم که وزارت صنعت و معدن باید یک برنامهریزی دقیق و مشخص برای مدیریت این صنعت داشته باشد.
شیوا ادامه داد: نباید اینطور باشد که خودروساز خارجی همه قطعات را با خود بیاورد و ما به سمت رشد صنایع مونتاژی بریم. باید قراردادهایی بسته شود که تضمین کند ظرف یک بسته زمانی مثلاً 10 ساله 80 درصد خودرو در داخل تولید شود. قطعه سازان ما پتانسیل این کار رادارند و باید از این ظرفیت استفاده کرد. ما در صنعت خودرو خیلی سرمایهگذاری کردهایم و باید از این فرصت برای درگیر کردن قطعه سازان و دریافت تکنولوژی استفاده کرد.