خبر ويژه
ريختن آتش تهيه روي سنگر نيروهاي خودي! 23 تیر-94
ريختن آتش تهيه روي سنگر نيروهاي خودي! 23 تیر-94
موضع گیری انتقادی اوین نامه ی کیهان
پیرامون گفتگوی رفسنجانی با گاردین با
بهانه ی اشغال سفارت آمریکا در تهران که چانی
شده مبنز بر اینکه آمريکايي ها فشار
حداکثري خود را در تحميل شرايط بر ايران در روند مذاکرات هسته اي و تحميل يک
«توافق بد» بر ايران به کار گرفته اند. یعنی رفسنجانی متهم به همگامی با آمریکا
شده است.
سخنان
هاشمي رفسنجاني در زمينه بازگشايي سفارت (لانه جاسوسي) آمريکا در تهران در گفت وگو
با نشريه گاردين آن هم در شرايطي که آمريکايي ها فشار حداکثري خود را در تحميل
شرايط بر ايران در روند مذاکرات هسته اي و تحميل يک «توافق بد» بر ايران به کار
گرفته اند، موج جديدي از استقبال و وادادگي نشريات زرد، در غش کردن به دامن نظام سلطه
را به دنبال داشته، به گونه اي که يکي از اين روزنامه ها با تجليل از اين سخنان مي
نويسد، در وين مي توانيم شاهد زدوده شدن کينه هاي ايران و آمريکا از سينه ها باشيم.
روزنامه جوان با انتشار اين تحليل نوشت: انفعال و وادادگي در برابر نظام سلطه و بعضاً محق دانستن آنها، اگر چه از مدت ها قبل به محور اين نوع موضع گيري ها تبديل شده است اما بيان آن و آن هم در اوج مذاکرات هسته اي و در آستانه روز قدس معنايي جز تضعيف و تخريب جبهه خودي و فرو ريختن آتش تهيه به سنگر نيروهاي خط مقدم نمي تواند داشته باشد. براي درک بهتر شرايط سخت تيم مذاکره کننده هسته اي که اين روزها با بهانه جويي هاي مکرر و دبه درآوردن آمريکايي ها دست به گريبان است، شايد تنها اشاره به سخنان آقاي ظريف، رئيس تيم مذاکره کننده ايران کفايت کند که خطاب به طرف آمريکايي فرياد بزند که «هيچ گاه يک ايراني را تهديد نکنيد» و حال جالب است که عده اي در اين سوي جبهه و با شعار حمايت از تيم مذاکره کننده و در شرايطي که تيم بيشترين فشار را از سوي آمريکايي ها تحمل مي کند به استقبال بازگشايي سفارت آمريکا در تهران مي روند.
تجربه گذشته تاريخ روابط پرفراز و نشيب آمريکا و ايران طي سال هاي بعد از انقلاب اسلامي نشان مي دهد که هيچ گاه مواضع منفعلانه در برابر شيطان بزرگ تقويت موضع ايران را به دنبال نداشته، بلکه دشمن را در تشديد فشارها و تهديدهاي خود جري تر کرده است؛ نکته اي که در ماه هاي اخير و در جريان مذاکرات هسته اي به کرات تکرار شده است و نهايتاً آقاي ظريف را به اين موضع گيري کشانده که صراحتاً خطاب به طرف آمريکايي بگويد که هيچ گاه ايران را تهديد نکنيد.
جوان افزود: متاسفانه مواضعي نظير موضع رئيس مجمع تشخيص مصلحت که قبلاً در قالب خالي بودن خزانه يا پيوند خوردن «آب خوردن» با تحريم ها تکرار شده را مي توان مهم ترين دليل تطويل مذاکرات و تلاش دشمن براي امتيازگيري از ايران دانست.
عباس حاجي نجاري در اين يادداشت خاطرنشان کرد: آقاي هاشمي از انجام مذاکرات هسته اي گفت وگوي رودرروي ايران و آمريکا به عنوان «شکست يک تابو» نام مي برد و درعين حال مشکل اصلي را خصومت آمريکا با ايران مي داند و حال سوال اين است که از شکست اين تابو کدام طرف ماجرا تاکنون بيشتر سود برده است و خدشه بر روحيه استکبارستيزي انقلاب اسلامي در ماه هاي اخير تاکنون چه نفعي براي ايران داشته است. آيا از تهديدات نظامي آنها عليه ما کاسته شده يا اينکه مانند يک طرف منطقي حاضر به پذيرش استدلال هاي ما شده اند.
نويسنده تاکيد کرد: جا داشت به جاي استقبال از بازگشايي يا شکست تابوي بزرگ جنايات آمريکا عليه ايران اسلامي از 28 مرداد سال 32 و به ويژه در سال هاي بعد از انقلاب بازخواني مي شد تا نسل جوان کشور چرايي ايستادگي و استقامت در برابر نظام سلطه را بهتر بشناسد، جناياتي که دليل اصلي آن شکست اراده ملت ايران در برابر نظام سلطه بوده و هست، جناياتي که از روند پيروزي انقلاب اسلامي به بهانه هاي گوناگون آغاز شده و اکنون در قالب تهديد نهايي فعاليت هاي هسته اي ايران، شکست اراده ملي را در قالب تحميل تحريم هاي فلج کننده دنبال مي کنند.
روزنامه جوان با انتشار اين تحليل نوشت: انفعال و وادادگي در برابر نظام سلطه و بعضاً محق دانستن آنها، اگر چه از مدت ها قبل به محور اين نوع موضع گيري ها تبديل شده است اما بيان آن و آن هم در اوج مذاکرات هسته اي و در آستانه روز قدس معنايي جز تضعيف و تخريب جبهه خودي و فرو ريختن آتش تهيه به سنگر نيروهاي خط مقدم نمي تواند داشته باشد. براي درک بهتر شرايط سخت تيم مذاکره کننده هسته اي که اين روزها با بهانه جويي هاي مکرر و دبه درآوردن آمريکايي ها دست به گريبان است، شايد تنها اشاره به سخنان آقاي ظريف، رئيس تيم مذاکره کننده ايران کفايت کند که خطاب به طرف آمريکايي فرياد بزند که «هيچ گاه يک ايراني را تهديد نکنيد» و حال جالب است که عده اي در اين سوي جبهه و با شعار حمايت از تيم مذاکره کننده و در شرايطي که تيم بيشترين فشار را از سوي آمريکايي ها تحمل مي کند به استقبال بازگشايي سفارت آمريکا در تهران مي روند.
تجربه گذشته تاريخ روابط پرفراز و نشيب آمريکا و ايران طي سال هاي بعد از انقلاب اسلامي نشان مي دهد که هيچ گاه مواضع منفعلانه در برابر شيطان بزرگ تقويت موضع ايران را به دنبال نداشته، بلکه دشمن را در تشديد فشارها و تهديدهاي خود جري تر کرده است؛ نکته اي که در ماه هاي اخير و در جريان مذاکرات هسته اي به کرات تکرار شده است و نهايتاً آقاي ظريف را به اين موضع گيري کشانده که صراحتاً خطاب به طرف آمريکايي بگويد که هيچ گاه ايران را تهديد نکنيد.
جوان افزود: متاسفانه مواضعي نظير موضع رئيس مجمع تشخيص مصلحت که قبلاً در قالب خالي بودن خزانه يا پيوند خوردن «آب خوردن» با تحريم ها تکرار شده را مي توان مهم ترين دليل تطويل مذاکرات و تلاش دشمن براي امتيازگيري از ايران دانست.
عباس حاجي نجاري در اين يادداشت خاطرنشان کرد: آقاي هاشمي از انجام مذاکرات هسته اي گفت وگوي رودرروي ايران و آمريکا به عنوان «شکست يک تابو» نام مي برد و درعين حال مشکل اصلي را خصومت آمريکا با ايران مي داند و حال سوال اين است که از شکست اين تابو کدام طرف ماجرا تاکنون بيشتر سود برده است و خدشه بر روحيه استکبارستيزي انقلاب اسلامي در ماه هاي اخير تاکنون چه نفعي براي ايران داشته است. آيا از تهديدات نظامي آنها عليه ما کاسته شده يا اينکه مانند يک طرف منطقي حاضر به پذيرش استدلال هاي ما شده اند.
نويسنده تاکيد کرد: جا داشت به جاي استقبال از بازگشايي يا شکست تابوي بزرگ جنايات آمريکا عليه ايران اسلامي از 28 مرداد سال 32 و به ويژه در سال هاي بعد از انقلاب بازخواني مي شد تا نسل جوان کشور چرايي ايستادگي و استقامت در برابر نظام سلطه را بهتر بشناسد، جناياتي که دليل اصلي آن شکست اراده ملت ايران در برابر نظام سلطه بوده و هست، جناياتي که از روند پيروزي انقلاب اسلامي به بهانه هاي گوناگون آغاز شده و اکنون در قالب تهديد نهايي فعاليت هاي هسته اي ايران، شکست اراده ملي را در قالب تحميل تحريم هاي فلج کننده دنبال مي کنند.
