اوین
نامه ی کیهان شنبه 25 دی ماه سال 1395
يادداشت روز اوین نامه ی کیهان "خطا، چند بار؟!
"
یادداشت
نویس بدون امضای اوین نامه ی کیهان برای اینکه روحانی ودولت وی متهم کند که محور خرید وورود ایربایس به
فرودگاه تهران مقابل دشمن دچار خطا شده
است . بنابراین با نقل قول از موضع خامنه ای همکاره در سال 93 که در
دیدار با مسئولان به موضوع کليدي تلاش دشمن گفته بود «ايجاد خطاي محاسباتي» به عنوان اصلي ترين هدف
استکبار در مقابل رژیمو ارونه
ولایت فقیه است . درا دامه افزوده اين
موضوع از چنان اهميتي برخوردار بود که حدود دو هفته پس از آن نيز در ديدار با
دانشجويان باز هم نسبت به اين قضيه هشدار داده وگفت ؛ «هدف اساسي دشمن اين است که
در دستگاه محاسباتي ما اختلال ايجاد بکند. دستگاه محاسباتي وقتي دچار اختلال شد،
از داده هاي درست، خروجي هاي غلط به دست خواهد آورد؛ يعني تجربه ها هم ديگر به درد
او نخواهد خورد. وقتي دستگاه محاسباتي خوب کار نکرد، درست کار نکرد و محاسبه درست
انجام نگرفت، تجربه ها هم ديگر به کار نمي آيد.»
یادداشت
نویس درا دامه مقدمه چینی خود افزوده است همين خطاي محاسباتي باعث مي شود برخي از مسئولان
بلندپايه دولتي و نمايندگان مجلس در مراسم تحويل يک فروند ايرباس حضور يابند و جشن
و پايکوبي به راه بيندازند. اگر اسير جوگيري و فضاسازي ها نشويم و نگاه درستي به
صحنه داشته باشيم، طبق برجام طرف مقابل ليستي طولاني از تعهدات را نسبت به ايران
داشته که اجازه فروش هواپيما تنها يکي از آنهاست. ايران قرارداد خريد 100 هواپيما
را با ايرباس امضا کرده و حال يکي از اين 100 فروند تحويل ايران شده است. وقتي
مشاور رئيس جمهور مدعي است هواپيماها نصف قيمت خريداري شده، مشمول «اسنپ بک»
-بازگشت خودکار تحريم ها- نمي شود و در نتيجه ايران به خريداري حرفه اي! تبديل شده
است،
رهبر معظم
انقلاب اسلامي نخستين بار 16 تيرماه 1393 در ديدار مسئولان نظام، به موضوع کليدي
تلاش دشمن براي «ايجاد خطاي محاسباتي» اشاره کرده و از آن به عنوان اصلي ترين هدف
استکبار در مقابل جمهوري اسلامي ياد کردند. اين موضوع از چنان اهميتي برخوردار بود
که حدود دو هفته پس از آن نيز در ديدار با دانشجويان باز هم نسبت به اين قضيه
هشدار داده و فرمودند؛ «هدف اساسي دشمن اين است که در دستگاه محاسباتي ما اختلال
ايجاد بکند. دستگاه محاسباتي وقتي دچار اختلال شد، از داده هاي درست، خروجي هاي
غلط به دست خواهد آورد؛ يعني تجربه ها هم ديگر به درد او نخواهد خورد. وقتي دستگاه
محاسباتي خوب کار نکرد، درست کار نکرد و محاسبه درست انجام نگرفت، تجربه ها هم
ديگر به کار نمي آيد.»
نگاهي به برخي تحولات و قضاياي اخير در کشور گوياي اين واقعيت است که تلاش دشمن در اين زمينه بشدت ادامه دارد و شواهدي در دست است که نشان مي دهد موضوع «خطاي محاسباتي» را بايد جدي تر گرفت و براي پيشگيري از آن، در سطوح مختلف چاره انديشي و برنامه ريزي عملي کرد.
اوايل مهرماه سال جاري بود که رئيس جمهور محترم کشورمان پس از بازگشت از اجلاس مجمع عمومي سازمان ملل متحد در جمع خبرنگاران گفت؛ آمريکا قول داده است به تعهدات خود در برجام عمل کند. آقاي روحاني چند روز پيش از آن نيز در سخنراني مجمع عمومي، نسبت به بدعهدي هاي آمريکا اعتراض کرده بود. چند روز بعد دولت آمريکا رسماً به اعتراضات ايران پاسخ داد و گفت واشنگتن به همه تعهدات خود عمل کرده است! حال با گذشت يک سال از روز اجراي برجام - همان روزي که قرار بود همه تحريم ها يکباره لغو شوند- و چهار ماه از اعتراض ايران و قول کذايي آمريکايي ها، تيم هسته اي کشورمان هفته گذشته موضوع بدعهدي ها و نقض برجام از سوي آمريکا را در ششمين نشست کميسيون مشترک برجام مطرح و نسبت به آن اعتراض کرد. موضوع اصلي اعتراض تمديد تحريم هاي 10 ساله عليه ايران - موسوم به قانون آيسا- بود.
نتيجه اين اعتراض هم قابل توجه است. بيانيه پاياني به شکلي تنظيم شده که گويا هيچ اتفاقي رخ نداده و اصلاً اعتراضي وجود نداشته است. مسئولان کشورمان نيز مي گويند آمريکايي ها قول داده اند تحريم هاي آيسا اجرايي نشده و ضربه اي به برجام نخواهد زد! اعتماد به قول آمريکا را اگر خطاي محاسباتي ندانيم، چه عنواني شايسته آن است؟ خطاي محاسباتي است که باعث مي شود از تجربه قول دادن و عمل نکردن آمريکايي ها در چهار ماه پيش درس نگيريم.
همين خطاي محاسباتي باعث مي شود برخي از مسئولان بلندپايه دولتي و نمايندگان مجلس در مراسم تحويل يک فروند ايرباس حضور يابند و جشن و پايکوبي به راه بيندازند. اگر اسير جوگيري و فضاسازي ها نشويم و نگاه درستي به صحنه داشته باشيم، طبق برجام طرف مقابل ليستي طولاني از تعهدات را نسبت به ايران داشته که اجازه فروش هواپيما تنها يکي از آنهاست. ايران قرارداد خريد 100 هواپيما را با ايرباس امضا کرده و حال يکي از اين 100 فروند تحويل ايران شده است. وقتي مشاور رئيس جمهور مدعي است هواپيماها نصف قيمت خريداري شده، مشمول «اسنپ بک» -بازگشت خودکار تحريم ها- نمي شود و در نتيجه ايران به خريداري حرفه اي! تبديل شده است، طرف مقابل چه فکري مي کند و چه تصوري خواهد داشت؟ وبسايت راديو فرانسه (مالک ايرباس) 19 مهر 1392 حق داشت، بنويسد؛ «ارزيابي غرب از وضعيت کنوني دولت روحاني، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقي است که خود را ناگزير از فروش حقوق ملي مي بيند. بر پايه اين جمع بندي اگر خريدار صبور باشد، شرايط فروشنده را دشوارتر مي کند و در همان حال قيمت فروش را کمتر خواهد کرد».
برخورد اين روزهاي روزنامه هاي زنجيره اي و جريان مدعي اصلاحات چه در فضاي رسمي رسانه اي و چه در فضاي مجازي و شبکه هاي اجتماعي با صداوسيما نيز از منظر خطاي محاسباتي قابل توجه و تامل است. (اين خط سالهاست به صورت غليظ تر و عريان تر از سوي ضدانقلاب خارج نشين دنبال مي شود.) اين جريان از يک سو مدعي است صداوسيما جايگاه و پايگاه خود را در ميان افکار عمومي از دست داده و مخاطب آن ريزش کرده است و از سوي ديگر چند روزي است به شدت اين رسانه را به باد ناسزا گرفته که چرا در ماجراي فوت مرحوم آيت الله هاشمي رفسنجاني چنين و چنان نکرده است! (بررسي و نقد آسيب شناسي و نقد برخورد اين سازمان با اين قضيه البته ماجراي ديگري است و به عنوان يک موضوع مستقل، قابل تحليل) به راستي اگر صداوسيما در ميان افکار عمومي جايگاهي ندارد، اين همه نگراني و جنجال و فحاشي براي چيست؟! آنها صداوسيما را بوقي براي اهداف خود مي خواهند. بوقي که عقلانيت و دورانديشي را تعطيل و با موج هاي گذرا و غيرواقعي همراه شود. نمونه بارز آن در ماجراي مذاکرات هسته اي بود که اگر در ميان جوش و خروش حاميان توافق، در بدترين ساعت پخش و فلان شبکه مهجور سيما، کسي انتقادي هرچند اندک مطرح مي کرد، صداوسيما به ايستادگي مقابل بهشت موعود توافق هسته اي متهم مي شد! آيا هدف از اين جوسازي ها چيزي جز ايجاد خطاي محاسباتي در اصلي ترين ابزار رسانه اي کشور است؟ آن روز سينه چاک کردن و دميدن در دستاوردها و چشم انداز خيالي برجام مد بود و امروز بايد تحويل يک هواپيما را قدر دانست و بر صدر اخبار و تحليل ها نشاند، و الاحرکت در خلاف مسير رودخانه است و باعث انزوا و دوري و دلخوري مردم مي شود!
اما شايد بتوان گفت مردم قابل تامل ترين و در عين حال غم انگيزترين سطح از اهداف ايجاد خطاي محاسباتي هستند. سخن در اين زمينه بسيار است اما خلاصه آن که مردم را به سمتي مي کشانند که به جاي تلاش و حرکت و تغيير در وضع موجود، بنشينند و منتظر باشند تا دستي از غيب برون آيد و کاري بکند! برجامي بيايد و تمام مشکلات کشور از آب خوردن گرفته تا اشتغال و صنعت و کشاورزي و حتي آلودگي هوا را حل کند. در اين سطح، نه تنها سعي مي شود پتانسيل هاي دروني مغفول واقع شوند بلکه حتي همين رفتار نسبت به ضعف ها و موانع واقعي نيز انجام مي گيرد. هفته گذشته رهبر معظم انقلاب در ديدار جمعي از مردم قم «بي انگيزگي، نااميدي، بي حالي، بي نشاطي، تنبلي، سياست هاي غلط، رفتارهاي بد، اختلافات گوناگون، و تنگ نظري» را دشمن دروني معرفي کردند. وقتي محاسبات خطا شد، براي رفع اين نواقص و کاستي فکر و اقدامي نمي شود - دشمن داخلي ناديده گرفته مي شود- و دشمن خارجي در حرکتي وارونه تبديل به دوست شده و ناجي مشکلات معرفي مي شود! مردمي که بايد ضعف هاي دروني خود را رفع کرده و با اتکا به پتانسيل هاي بسيارشان، آستين براي آباداني دين و دنياي خود بالابزنند، منتظرند که دستي از غرب برون آيد و همه چيز را سامان دهد.
دشمن به شدت و بي وقفه در حال تلاش براي ايجاد خطاي محاسباتي در مردم، مسئولان و رسانه هاي کشور است. وقتي خطاي محاسباتي ايجاد شد، فرد مسئول يا رسانه مذکور صرفاً کارايي مطلوب خود را از دست نمي دهد بلکه خود به عنصري براي ايجاد خطاي محاسباتي در ديگران تبديل مي شود. چيزي شبيه بيماري هاي مسري مانند وبا و... که فرد مبتلاعلاوه بر اينکه خود درگير عوارض بيماري است، اطرافيانش را نيز بيمار و درگير مي سازد. تراژيک ترين بخش داستان آنجاست که از همان دستي که خود عامل کشنده بيماري را شايع کرده، طلب درمان نيز داشته باشيم!
نگاهي به برخي تحولات و قضاياي اخير در کشور گوياي اين واقعيت است که تلاش دشمن در اين زمينه بشدت ادامه دارد و شواهدي در دست است که نشان مي دهد موضوع «خطاي محاسباتي» را بايد جدي تر گرفت و براي پيشگيري از آن، در سطوح مختلف چاره انديشي و برنامه ريزي عملي کرد.
اوايل مهرماه سال جاري بود که رئيس جمهور محترم کشورمان پس از بازگشت از اجلاس مجمع عمومي سازمان ملل متحد در جمع خبرنگاران گفت؛ آمريکا قول داده است به تعهدات خود در برجام عمل کند. آقاي روحاني چند روز پيش از آن نيز در سخنراني مجمع عمومي، نسبت به بدعهدي هاي آمريکا اعتراض کرده بود. چند روز بعد دولت آمريکا رسماً به اعتراضات ايران پاسخ داد و گفت واشنگتن به همه تعهدات خود عمل کرده است! حال با گذشت يک سال از روز اجراي برجام - همان روزي که قرار بود همه تحريم ها يکباره لغو شوند- و چهار ماه از اعتراض ايران و قول کذايي آمريکايي ها، تيم هسته اي کشورمان هفته گذشته موضوع بدعهدي ها و نقض برجام از سوي آمريکا را در ششمين نشست کميسيون مشترک برجام مطرح و نسبت به آن اعتراض کرد. موضوع اصلي اعتراض تمديد تحريم هاي 10 ساله عليه ايران - موسوم به قانون آيسا- بود.
نتيجه اين اعتراض هم قابل توجه است. بيانيه پاياني به شکلي تنظيم شده که گويا هيچ اتفاقي رخ نداده و اصلاً اعتراضي وجود نداشته است. مسئولان کشورمان نيز مي گويند آمريکايي ها قول داده اند تحريم هاي آيسا اجرايي نشده و ضربه اي به برجام نخواهد زد! اعتماد به قول آمريکا را اگر خطاي محاسباتي ندانيم، چه عنواني شايسته آن است؟ خطاي محاسباتي است که باعث مي شود از تجربه قول دادن و عمل نکردن آمريکايي ها در چهار ماه پيش درس نگيريم.
همين خطاي محاسباتي باعث مي شود برخي از مسئولان بلندپايه دولتي و نمايندگان مجلس در مراسم تحويل يک فروند ايرباس حضور يابند و جشن و پايکوبي به راه بيندازند. اگر اسير جوگيري و فضاسازي ها نشويم و نگاه درستي به صحنه داشته باشيم، طبق برجام طرف مقابل ليستي طولاني از تعهدات را نسبت به ايران داشته که اجازه فروش هواپيما تنها يکي از آنهاست. ايران قرارداد خريد 100 هواپيما را با ايرباس امضا کرده و حال يکي از اين 100 فروند تحويل ايران شده است. وقتي مشاور رئيس جمهور مدعي است هواپيماها نصف قيمت خريداري شده، مشمول «اسنپ بک» -بازگشت خودکار تحريم ها- نمي شود و در نتيجه ايران به خريداري حرفه اي! تبديل شده است، طرف مقابل چه فکري مي کند و چه تصوري خواهد داشت؟ وبسايت راديو فرانسه (مالک ايرباس) 19 مهر 1392 حق داشت، بنويسد؛ «ارزيابي غرب از وضعيت کنوني دولت روحاني، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقي است که خود را ناگزير از فروش حقوق ملي مي بيند. بر پايه اين جمع بندي اگر خريدار صبور باشد، شرايط فروشنده را دشوارتر مي کند و در همان حال قيمت فروش را کمتر خواهد کرد».
برخورد اين روزهاي روزنامه هاي زنجيره اي و جريان مدعي اصلاحات چه در فضاي رسمي رسانه اي و چه در فضاي مجازي و شبکه هاي اجتماعي با صداوسيما نيز از منظر خطاي محاسباتي قابل توجه و تامل است. (اين خط سالهاست به صورت غليظ تر و عريان تر از سوي ضدانقلاب خارج نشين دنبال مي شود.) اين جريان از يک سو مدعي است صداوسيما جايگاه و پايگاه خود را در ميان افکار عمومي از دست داده و مخاطب آن ريزش کرده است و از سوي ديگر چند روزي است به شدت اين رسانه را به باد ناسزا گرفته که چرا در ماجراي فوت مرحوم آيت الله هاشمي رفسنجاني چنين و چنان نکرده است! (بررسي و نقد آسيب شناسي و نقد برخورد اين سازمان با اين قضيه البته ماجراي ديگري است و به عنوان يک موضوع مستقل، قابل تحليل) به راستي اگر صداوسيما در ميان افکار عمومي جايگاهي ندارد، اين همه نگراني و جنجال و فحاشي براي چيست؟! آنها صداوسيما را بوقي براي اهداف خود مي خواهند. بوقي که عقلانيت و دورانديشي را تعطيل و با موج هاي گذرا و غيرواقعي همراه شود. نمونه بارز آن در ماجراي مذاکرات هسته اي بود که اگر در ميان جوش و خروش حاميان توافق، در بدترين ساعت پخش و فلان شبکه مهجور سيما، کسي انتقادي هرچند اندک مطرح مي کرد، صداوسيما به ايستادگي مقابل بهشت موعود توافق هسته اي متهم مي شد! آيا هدف از اين جوسازي ها چيزي جز ايجاد خطاي محاسباتي در اصلي ترين ابزار رسانه اي کشور است؟ آن روز سينه چاک کردن و دميدن در دستاوردها و چشم انداز خيالي برجام مد بود و امروز بايد تحويل يک هواپيما را قدر دانست و بر صدر اخبار و تحليل ها نشاند، و الاحرکت در خلاف مسير رودخانه است و باعث انزوا و دوري و دلخوري مردم مي شود!
اما شايد بتوان گفت مردم قابل تامل ترين و در عين حال غم انگيزترين سطح از اهداف ايجاد خطاي محاسباتي هستند. سخن در اين زمينه بسيار است اما خلاصه آن که مردم را به سمتي مي کشانند که به جاي تلاش و حرکت و تغيير در وضع موجود، بنشينند و منتظر باشند تا دستي از غيب برون آيد و کاري بکند! برجامي بيايد و تمام مشکلات کشور از آب خوردن گرفته تا اشتغال و صنعت و کشاورزي و حتي آلودگي هوا را حل کند. در اين سطح، نه تنها سعي مي شود پتانسيل هاي دروني مغفول واقع شوند بلکه حتي همين رفتار نسبت به ضعف ها و موانع واقعي نيز انجام مي گيرد. هفته گذشته رهبر معظم انقلاب در ديدار جمعي از مردم قم «بي انگيزگي، نااميدي، بي حالي، بي نشاطي، تنبلي، سياست هاي غلط، رفتارهاي بد، اختلافات گوناگون، و تنگ نظري» را دشمن دروني معرفي کردند. وقتي محاسبات خطا شد، براي رفع اين نواقص و کاستي فکر و اقدامي نمي شود - دشمن داخلي ناديده گرفته مي شود- و دشمن خارجي در حرکتي وارونه تبديل به دوست شده و ناجي مشکلات معرفي مي شود! مردمي که بايد ضعف هاي دروني خود را رفع کرده و با اتکا به پتانسيل هاي بسيارشان، آستين براي آباداني دين و دنياي خود بالابزنند، منتظرند که دستي از غرب برون آيد و همه چيز را سامان دهد.
دشمن به شدت و بي وقفه در حال تلاش براي ايجاد خطاي محاسباتي در مردم، مسئولان و رسانه هاي کشور است. وقتي خطاي محاسباتي ايجاد شد، فرد مسئول يا رسانه مذکور صرفاً کارايي مطلوب خود را از دست نمي دهد بلکه خود به عنصري براي ايجاد خطاي محاسباتي در ديگران تبديل مي شود. چيزي شبيه بيماري هاي مسري مانند وبا و... که فرد مبتلاعلاوه بر اينکه خود درگير عوارض بيماري است، اطرافيانش را نيز بيمار و درگير مي سازد. تراژيک ترين بخش داستان آنجاست که از همان دستي که خود عامل کشنده بيماري را شايع کرده، طلب درمان نيز داشته باشيم!
