روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی شنبه 21 شهریور ماه
سال 1394
سرمقاله : روزی نامه ی جمهوری " مطالبه‌ای که حق است"
چرا سرمقاله نویس بارانت خواری از 17
شهریور یا حمعه ی خونین وسباه 57 یاد
نموده ولی نگفته است که مگر آخوندهای پیرو
خمینی شیاد تأکیدنکرده بودند که مردم معترض تهران در شرایط حکومت نظامی در چنین
روزی تظاهرات نکنند؟ حال بماند بعداً فرصت
طلبانه تلاش کردند از این شرایط بهره
برداری تبلیغاتی به نفع خودشان کنند . اکنون نیز سرمقاله نویس با به چنین روزی اشاره
کرده است تافرصت طلبانه باترفند ازریش بریدن پیوند سبیل کندو به روزهای 8 شهریور و 14 و 20 شهریور به عنوان مطالبه حق است و مردم ایران باید بدانند
در ماه شهریور چه گذشته است؟ در ادامه با عقده گشایی انتقام از مجاهدین گرفته باشد. البته بدون آنکه یک ارزن صداقت و یک جو
شهامت داشته باشد وبگوید که چرا این
مطالبه حق نیست که نسل جوان باید بداند از
30 خرداد 60 تا بیستم شهریور 60 چه تعداد از هواداران مجاهدین د ستگیر وشکنجه
وتیرباران شدند؟
هر چند شهریور ماه رو به پایان است، ولی رویدادهای تاثیرگذار شهریور هرگز
فراموش نمی‌شوند و از یادها و خاطره‌ها نمی‌روند.
هفته گذشته در دیدار روز چهارشنبه هزاران نفر از مردم با رهبر معظم انقلاب، ایشان به موضوع بسیار مهمی اشاره کردند که شاید چندان به آن پرداخته نشود ولی موضوع بسیار مهمی برای تداوم آرمان‌های انقلابی است و به همین دلیل باید مورد توجه رسانه‌ها و دست‌اندر کاران امور تبلیغات قرار گیرد.این موضوع، مربوط به وقایع مهمی است که در شهریورماه رخ داده‌اند ولی آن طور که لازم است مورد توجه و اهتمام قرار نمی‌گیرند.روز هشتم شهریور روز شهادت رئیس‌جمهور رجایی و نخست‌وزیر باهنر است، روز 17شهریور یادآور حضور انقلابی مردم تهران در میدان شهدا و قتل عام هزاران نفر به دست دژخیمان شاه و کماندوهای اسرائیلی است، روز چهاردهم شهریور روز شهادت آیت‌الله قدوسی، دادستان کل انقلاب به دست منافقین و روز بیستم شهریور روز به خون غلطیدن آیت‌الله مدنی در محراب نماز جمعه تبریز است که آن نیز یادآور قساوت منافقین است.این که در تاریخ یک ملت این همه واقعه مهم و تاثیرگذار در یک ماه وجود داشته باشد، بسیار مهم است و باید از آن حداکثر بهره‌برداری را برای ترویج راهی که شهدای چنین وقایع مهمی طی کردند به عمل آورد به ویژه آن که پایان شهریور مصادف با آغاز هفته افتخارآفرین دفاع مقدس نیز هست.
رهبر معظم انقلاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بیانات روز چهارشنبه گذشته بعد از بر شمردن این مناسبت‌ها از این که چنین خاطرات مهمی به تدریج فراموش شوند و جوانان از آن چه به این وقایع مربوط است بی‌اطلاع بمانند ابراز نگرانی کردند و ضمن انتقاد از دستگاه‌های مسئول به خاطر کم کاری در این زمینه افزودند: «این گونه حوادث عبرت‌آموز نباید در حافظه تاریخی ملت کمرنگ شود، چرا که اگر نسل جوان از شناخت و ریشه یابی این گونه خاطرات تاریخی و ملی باز ماند، در راه شناخت راه حل و آینده کشور دچار خطا خواهد شد.»
خواست رهبری انقلاب از دستگاه‌های ذیربط در این زمینه، مطالبه حقی است که همه باید به آن اهتمام ورزند و پرداختن به این حوادث مهم و زنده نگهداشتن این خاطرات را وظیفه انکارناپذیر خود بدانند. آن چه رهبری در این زمینه یادآور شدند، محدود به وقایع شهریور ماه نیست.خرداد و تیر وبهمن و سایر ماه‌ها هم همین طورند و سر تا سر ایام سال پر است از خاطرات مهمی که اصول، آرمان‌ها و ارزش‌های دینی، انقلابی و ملی را در خود دارند و زنده نگه داشتن و انتقال آنها به نسل‌های بعدی از ضرورت هاست.قبل از آن که به مشخص کردن دستگاه‌های موظف برای زنده نگه داشتن این خاطرات بپردازیم، خوب است به مهم‌ترین عامل به فراموشی سپرده شدن این وظیفه مهم توجه نماییم.
در سال‌های اول بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، علاوه بر دستگاه‌های تبلیغاتی رسمی کشور، ارگان‌های دولتی و نهادهای انقلابی نیز در مناسبت‌ها اقدام به برگزاری مراسم می‌کردند و در حد و اندازه خودشان به زنده نگه داشتن خاطرات و محتوای آن چه به این ایام مربوط است اهتمام داشتند. حتی بسیاری از دستگاه‌های غیر دولتی نیز داوطلبانه برای بزرگداشت شهدا به ویژه شهدای نامدار و سرشناس مراسم برگزار می‌کردند. این اقدام مطلوب، در دولت‌های نهم و دهم به فراموشی سپرده شد و برای خالی نبودن عریضه به یکی دو جلسه رسمی محدود گردید. طبیعی است که دولت جمهوری اسلامی و دستگاه‌های تابعه به ویژه وزارت خانه‌ها برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدای انقلاب و فداکاری‌های آنها وظیفه‌ای سنگین بر عهده دارند. امام خمینی، علاوه بر 15خرداد و 22بهمن، حتی 17شهریور را نیز از ایام‌الله دانستند و بزرگداشت آن را به عنوان وظیفه به همه یادآور شدند.
در مورد دستگاه‌هایی که وظیفه دارند خاطرات روزهای مهم را زنده نگه دارند نباید ذهن‌ها فقط به سراغ شورای هماهنگی تبلیغات و سازمان تبلیغات یا امثال این‌ها بروند. این، یک وظیفه انقلابی، اسلامی و ملی است که علاوه بر دستگاه‌های تبلیغاتی باید وزارت خانه‌ها، نهاد‌ها، شرکت‌ها، موسسات اقتصادی، دانشگاه‌ها، مدارس، حوزه‌های علمیه و حتی مجموعه‌های بخش خصوصی به آن بپردازند. در این میان وظیفه رسانه‌ها اعم از رسانه ملی، رسانه‌های مکتوب و رسانه‌های مجازی سنگین‌تر است. از طریق زنده نگه داشتن همین خاطره‌هاست که اصل انقلاب و نظام ارزشی پایه‌ریزی شده توسط آن زنده و پایدار می‌ماند و تداوم می‌یابد.
هفته گذشته در دیدار روز چهارشنبه هزاران نفر از مردم با رهبر معظم انقلاب، ایشان به موضوع بسیار مهمی اشاره کردند که شاید چندان به آن پرداخته نشود ولی موضوع بسیار مهمی برای تداوم آرمان‌های انقلابی است و به همین دلیل باید مورد توجه رسانه‌ها و دست‌اندر کاران امور تبلیغات قرار گیرد.این موضوع، مربوط به وقایع مهمی است که در شهریورماه رخ داده‌اند ولی آن طور که لازم است مورد توجه و اهتمام قرار نمی‌گیرند.روز هشتم شهریور روز شهادت رئیس‌جمهور رجایی و نخست‌وزیر باهنر است، روز 17شهریور یادآور حضور انقلابی مردم تهران در میدان شهدا و قتل عام هزاران نفر به دست دژخیمان شاه و کماندوهای اسرائیلی است، روز چهاردهم شهریور روز شهادت آیت‌الله قدوسی، دادستان کل انقلاب به دست منافقین و روز بیستم شهریور روز به خون غلطیدن آیت‌الله مدنی در محراب نماز جمعه تبریز است که آن نیز یادآور قساوت منافقین است.این که در تاریخ یک ملت این همه واقعه مهم و تاثیرگذار در یک ماه وجود داشته باشد، بسیار مهم است و باید از آن حداکثر بهره‌برداری را برای ترویج راهی که شهدای چنین وقایع مهمی طی کردند به عمل آورد به ویژه آن که پایان شهریور مصادف با آغاز هفته افتخارآفرین دفاع مقدس نیز هست.
رهبر معظم انقلاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بیانات روز چهارشنبه گذشته بعد از بر شمردن این مناسبت‌ها از این که چنین خاطرات مهمی به تدریج فراموش شوند و جوانان از آن چه به این وقایع مربوط است بی‌اطلاع بمانند ابراز نگرانی کردند و ضمن انتقاد از دستگاه‌های مسئول به خاطر کم کاری در این زمینه افزودند: «این گونه حوادث عبرت‌آموز نباید در حافظه تاریخی ملت کمرنگ شود، چرا که اگر نسل جوان از شناخت و ریشه یابی این گونه خاطرات تاریخی و ملی باز ماند، در راه شناخت راه حل و آینده کشور دچار خطا خواهد شد.»
خواست رهبری انقلاب از دستگاه‌های ذیربط در این زمینه، مطالبه حقی است که همه باید به آن اهتمام ورزند و پرداختن به این حوادث مهم و زنده نگهداشتن این خاطرات را وظیفه انکارناپذیر خود بدانند. آن چه رهبری در این زمینه یادآور شدند، محدود به وقایع شهریور ماه نیست.خرداد و تیر وبهمن و سایر ماه‌ها هم همین طورند و سر تا سر ایام سال پر است از خاطرات مهمی که اصول، آرمان‌ها و ارزش‌های دینی، انقلابی و ملی را در خود دارند و زنده نگه داشتن و انتقال آنها به نسل‌های بعدی از ضرورت هاست.قبل از آن که به مشخص کردن دستگاه‌های موظف برای زنده نگه داشتن این خاطرات بپردازیم، خوب است به مهم‌ترین عامل به فراموشی سپرده شدن این وظیفه مهم توجه نماییم.
در سال‌های اول بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، علاوه بر دستگاه‌های تبلیغاتی رسمی کشور، ارگان‌های دولتی و نهادهای انقلابی نیز در مناسبت‌ها اقدام به برگزاری مراسم می‌کردند و در حد و اندازه خودشان به زنده نگه داشتن خاطرات و محتوای آن چه به این ایام مربوط است اهتمام داشتند. حتی بسیاری از دستگاه‌های غیر دولتی نیز داوطلبانه برای بزرگداشت شهدا به ویژه شهدای نامدار و سرشناس مراسم برگزار می‌کردند. این اقدام مطلوب، در دولت‌های نهم و دهم به فراموشی سپرده شد و برای خالی نبودن عریضه به یکی دو جلسه رسمی محدود گردید. طبیعی است که دولت جمهوری اسلامی و دستگاه‌های تابعه به ویژه وزارت خانه‌ها برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدای انقلاب و فداکاری‌های آنها وظیفه‌ای سنگین بر عهده دارند. امام خمینی، علاوه بر 15خرداد و 22بهمن، حتی 17شهریور را نیز از ایام‌الله دانستند و بزرگداشت آن را به عنوان وظیفه به همه یادآور شدند.
در مورد دستگاه‌هایی که وظیفه دارند خاطرات روزهای مهم را زنده نگه دارند نباید ذهن‌ها فقط به سراغ شورای هماهنگی تبلیغات و سازمان تبلیغات یا امثال این‌ها بروند. این، یک وظیفه انقلابی، اسلامی و ملی است که علاوه بر دستگاه‌های تبلیغاتی باید وزارت خانه‌ها، نهاد‌ها، شرکت‌ها، موسسات اقتصادی، دانشگاه‌ها، مدارس، حوزه‌های علمیه و حتی مجموعه‌های بخش خصوصی به آن بپردازند. در این میان وظیفه رسانه‌ها اعم از رسانه ملی، رسانه‌های مکتوب و رسانه‌های مجازی سنگین‌تر است. از طریق زنده نگه داشتن همین خاطره‌هاست که اصل انقلاب و نظام ارزشی پایه‌ریزی شده توسط آن زنده و پایدار می‌ماند و تداوم می‌یابد.
