گزیده
ها 1 تیر- 97
شبی که دختران بدون ریش به ورزشگاه آزادی رفتند
شبی که دختران بدون ریش به ورزشگاه آزادی رفتند
مردانی که بارها برای تشویق تیم محبوبشان در
ورزشگاه آزادی آمدند می‌دانند که معمولا پس از دریافت گل، تماشاگران چند دقیقه
سکوت می‌کنند اما این بار گل خوردن هم تشویق‌ها را قطع نکرد. شاید بانوان و
کودکانی که در آزادی بودند، در تشویق تیم محبوبشان مهارت بالایی نداشتند اما روحیه
بالای آنها موجب شده بود تا ثانیه‌ای تشویق ایران، ایران قطع نشود. در شب نمایش
فوق‌العاده تیم‌ملی مقابل ستارگان گرانقیمت اسپانیا، خانواده‌های ایرانی توانستند
برای تماشای این دیدار در ورزشگاه آزادی حضور پیدا کنند و در جوی سالم این دیدار
را تماشا کنند. به گزارش ایسنا، پدر، مادر و دختر کوچولویی که با چشمان ذوق زده در
حال دویدن بودند. پدری که دخترش را در آغوش گرفته بود و به همسرش غُر می‌زد که
سریع‌تر بیا. دسته‌های خانوادگی مردم که با بوق و شیپور در حال تشویق تیم‌ملی
بودند و صدها صحنه دیگر که اهمیت تماشای دیدار سرنوشت‌ساز تیم‌ملی مقابل اسپانیا
در ورزشگاه آزادی را نشان می‌داد. دوندگی مردم نمایانگر این موضوع بود که هنوز
باورشان نمی‌شد، می‌توانند در ورزشگاه ۱۰۰ هزار نفری
آزادی کنار خانواده‌هایشان به تماشای فوتبال بنشینند. حتی اگر این فوتبال ده‌ها
هزار کیلومتر آن طرف‌تر برگزار شود و آنها مجبور باشند تا پای نمایشگر بی‌کیفیت
این فوتبال را تماشا کنند. وقتی نزدیک درهای جایگاه VIP که محل ورود مردم است می‌شویم، عده کمی غرغر کنان به خاطر
کیفیت پایین تصویر و صدای بزرگترین نمایشگر ایران، در حال خروج هستند اما مردم به
حرف‌های آنها توجه نمی‌کنند و گروه گروه وارد ورزشگاه ۱۰۰ هزار نفری آزادی می‌شوند. اگر کسی تاکنون حضور یا عدم حضور
خانواده‌ها در ورزشگاه آزادی برایش تفاوتی نمی‌کرد، قطعا با ورود داخل سکوها متوجه
کمتر شدن بوی سیگار می‌شد. حتی اگر گوش‌ها و چشم‌هایش را هم تیز می‌کرد، متوجه می‌شد
که نه نشانی از فحاشی‌های معمول در ورزشگاه‌هاست و نه پدری گوش‌های پسربچه‌اش را
گرفته تا حرف بد نشنود. قطعا این فرد هم متوجه تفاوت یک موضوع شده بود و اگر
کنجکاوی‌اش باعث می‌شد تا از بغل دستی‌اش راجع به این تفاوت سوال کند، پاسخی که
دریافت می‌کرد حضور خانواده‌ها بود. بازی کیلومترها آن طرف‌تر برگزار می‌شد اما
حدود ۷ هزار زن و مرد و کودک طوری ۹۰ دقیقه تیم کشورشان را تشویق می‌کردند که انگار ملی‌پوشان مقابل
آنها ستارگان اسپانیا را به ستوه آورده بودند. با هر توپی که مدافعان و دروازه‌بان
ایران دفع می‌کردند، با هر توپی که روی دروازه اسپانیا ارسال می‌شد و با هر خطایی
که در بازی گرفته می‌شد، یک صدا ایران را تشویق می‌کردند. اینجا بود که شعار ۸۰ میلیون نفر، یک ملت، یک ضربان قلب در ورزشگاه آزادی متبلور شده
بود. مردانی که بارها برای تشویق تیم محبوبشان در ورزشگاه آزادی آمدند می‌دانند که
معمولا پس از دریافت گل، تماشاگران چند دقیقه سکوت می‌کنند اما این بار گل خوردن
هم تشویق‌ها را قطع نکرد. شاید بانوان و کودکانی که در آزادی بودند، در تشویق تیم
محبوبشان مهارت بالایی نداشتند اما روحیه بالای آنها موجب شده بود تا ثانیه‌ای
تشویق ایران، ایران قطع نشود. شاید این بازی را باختیم اما قطعا تنها شکست ما در
نتیجه بود، چون هم نمایش جانانه ملی‌پوشان و هم تشویق جانانه تماشاگران باعث شد تا
سربلند و با چهره برنده از ورزشگاه کازان آره‌نا و آزادی خارج شویم. پس از بازی
هیچکس ناراحت نبود. حسرت امتیاز از دست رفته وجود داشت اما کسی ناراحتی نبود. کسی
منقلب نشد و همه احساس غرور می‌کردند. همه خوش‌حال بودند، انگار که قهرمان جهان
شده‌ایم. قطعا ۳۰ خرداد ۱۳۹۷ یکی از بزرگترین و شاید بزرگترین شب فوتبال
ایران باشد. شبی که بازیکنان ما در زمین نشان دادند می‌توانند پا به پای ستارگان
گرانقیمت جهان مبارزه کنند و شبی که پای خانواده‌ها حتی برای تماشای فوتبالی که
کیلومترها آنطرف‌تر برگزار می‌شد به ورزشگاه آزادی باز شد. شبی که ملی‌پوشان نشان
دادند که جام‌جهانی می‌تواند سکوی پرتاب آنها در زندگی فوتبالی باشد و شبی که
خانواده‌ها نشان دادند که می‌توانند در سکوهای ورزشگاه‌های ایران جایی برای نشستن
داشته باشند. شبی که دیگر دختران "ریش‌دار" به ورزشگاه نیامدند و تنها
گریم بانوان، نقش بستن سه رنگ پرچم ایران روی صورت‌هایشان بود.
قرائتی: هيچ‌گاه روزنامه نمي‌خوانم و فيلم نمي‌بينم
رئيس ستاد اقامه نماز با بيان اينکه هيچ‌گاه
روزنامه نمي‌خوانم و فيلم نمي‌بينم؛ عنوان کرد: براي اينکه از جامعه عقب نمانم،
خلاصه اخبار را گوش مي‌کنم، اما وقت بسياري صرف آن نمي‌کنم. وي با تاکيد براينکه ۵ ميليون دانشجو و ١٢ ميليون دانش‌آموز در کشور داريم؛ خاطرنشان
کرد: اين افراد، 90 روز درس و کلاسي ندارند، در تابستان کدام‌يک از اين دانشجو‌ها
١٠ نفر از دانش‌آموزان را براي آموزش کنار خود جمع مي‌کند؟ روزنامه رسالت نوشت:
رئیس ستاد اقامه نماز با بیان اینکه خاک حوزه و دانشگاه را باید عوض کرد؛ گفت:
طلاب ما باید خطرات فضای مجازی را به‌مردم و جوانان گوشزد کنند. حجت‌الاسلام محسن
قرائتي در جلسه‌اي از سلسله جلسات درس اخلاق با محوريت بايستگي‌هاي تبليغ که در
مسجد دانشگاه علوم اسلامي رضوي، برگزار شد، در خصوص اهميت و ارزش علم گفت: انسان
که اشرف مخلوقات بوده و سگ حيواني پست و نجس بوده است، اما آموزش در هر دو اثر
دارد، گاهي يک مسئله علمي بعد از صدها سال تجربه به‌دست آمده که نشان دهنده اهميت
علم است. رئيس ستاد اقامه نماز با بيان اينکه علم داراي 3 بخش است؛ اظهار کرد:
مردم در بحث علم، توليدکننده، توزيع‌کننده يا مصرف‌کننده هستند و برترين افراد
طلبه بوده، چراکه اگر علمي توليد نکند، قطعا توزيع‌کننده است.وي با اشاره به
اينکه آيا دانشگاه‌هاي ما در بحث علم، پاسخگو نياز جامعه هستند يا خير، افزود: ما
٣ نوع علم مفيد، مضر و نه مفيد و مضر داريم، زماني که آدم علم ياد گرفت، عقل و چشم‌انداز
او رشد مي‌کند، اما بسياري از علوم رشدي در پي ندارد. قرائتي با تأکيد بر اينکه
350 «اعوذ» در قرآن کريم داريم؛ يادآور شد: يکي از آنها در ارتباط با علم و کساني
است که فقط مدرک داشته و علمي ندارند.رئيس ستاد اقامه نماز ضمن اشاره بر لزوم
انتشار علم مفيد؛ افزود: آيت‌الله بروجردي مي‌گفت، تمام آيات و روايات ارزش علم
براي علمي است که گفته شود و به‌دست مردم برسد، همچنين اگر محفوظات همراه با
ارتباط با جوانان و نوجوانان شهر بوده، اين علمي نافع است. وي متذکر شد: براي مدرک
درس نخوانيد، علمي تاثيرگذار است که با جوانان ارتباط داشته باشد.قرائتي بسياري از
حرف‌ها را تخمين حدسيات برشمرد و گفت: تشابهات، علم نيست، امروزه بديهيات را به‌نام
علم به‌مردم مي‌دهيم، اين اشتباه است، علم بايد نور باشد و تاريکي را روشن کند.
رئيس ستاد اقامه نماز با بيان اينکه هيچ‌گاه روزنامه نمي‌خوانم و فيلم نمي‌بينم؛
عنوان کرد: براي اينکه از جامعه عقب نمانم، خلاصه اخبار را گوش مي‌کنم، اما وقت
بسياري صرف آن نمي‌کنم. وي با تاکيد براينکه ۵ ميليون دانشجو و ١٢ ميليون دانش‌آموز در کشور داريم؛ خاطرنشان
کرد: اين افراد، 90 روز درس و کلاسي ندارند، در تابستان کدام‌يک از اين دانشجو‌ها
١٠ نفر از دانش‌آموزان را براي آموزش کنار خود جمع مي‌کند؟ قرائتي علم مفيد را
همراه با رشد دانست و اظهار کرد: علم بايد انسان را بزرگ کند نه مغز او را، وصل
انسان به‌خدا، انسان را بزرگ مي‌کند.رئيس ستاد اقامه نماز با انتقاد از علم در
جامعه امروز؛ بيان کرد: اينهايي که ما مي‌خوانيم علم نيست، تغيير اصطلاحات و جزء
کارهاي بيهوده است، امروزه بي‌اهميت‌ترين حرف‌ها را با اصطلاحات همراه مي‌کنند و
به‌نام حوزه علميه تحويل جامعه مي‌دهند.
ايران و توطئه‌های نفتی
در اين
ميان چگونگي حضور ما در بازارهاي جهاني يا نوع بازي‌مان مي‌تواند اثر هر گونه
تحريم يا محدوديت‌هاي بين‌المللي را كمرنگ كند. مهم‌ترين اقدام اين است كه ما به
سمت افزايش ظرفيت توليد پيش برويم و ميزان توليد نفت‌مان را افزايش دهيم. اينكه
شما يك ميليون بشكه در روز توليد مي‌كنيد يا چهار ميليون بشكه، تاثير زيادي در
قدرت چانه‌زني‌تان خواهد داشت. سيد مهدي حسيني در روزنامه اعتماد نوشت: اهميت
سياسي اين دوره از نشست اوپك با توجه به خروج امريكا از برجام، اتحاد روسيه و
عربستان و اعمال محدوديت‌هاي جديد بين‌المللي براي ايران بيش از پيش افزايش يافته
و اين نشست را به يكي از سياسي‌ترين گردهمايي‌هاي اوپك تبديل كرده است. در اين
ميان اتحاد عربستان و روسيه بسيار عجيب به نظر مي‌رسد گويي كه سعودي‌ها پاداش پكيج
قرارداد ٣٠ ميليارد دلاري همكاري‌هاي اقتصادي خود با روسيه را دريافت كرده‌اند.
اينكه عربستان در جبهه مقابل ايران قرار گيرد كاملا طبيعي بوده و از دايره منطق
روابط بين‌الملل در شرايط فعلي خارج نيست اما هم‌كاسه شدن روس‌ها با سعودي‌ها قدري
قابل تامل است. آنها در منطقه شريك استراتژيك ايران هستند و بديهي است كه در وضعيت
كنوني كه امريكا از برجام خارج شده است نيز بايد همكاري استراتژيك خود را در قالب
اقتصاد به ويژه نقش‌آفريني همسو با ايران در بازار نفت، نشان دهند . اما روس‌ها
منافع ملي خود را به منافع استراتژيك‌شان با ايران ترجيح داده‌اند و در اين مقطع
حساس پشت سر سياست سعودي‌ها ظهر شده‌اند. درسي كه ما از اتحاد اين دو كشور مي‌توانيم
بگيريم اين است كه روابط بين‌الملل در سايه بده‌بستان‌ها و مذاكرات هدفمند برقرا
شده و بهتر است ما نيز در يارگيري‌هاي سياسي خود به اين موضوع توجه داشته باشيم تا
بدين شكل غافلگير نشويم. در اينكه ايران قادر است هرگونه توافق بر سر افزايش توليد
نفت در اوپك را وتو كند شكي نيست چون اعضاي اوپك در اين زمينه بايد به اجماع برسند
و هر كشور كه با تصميم اكثريت مخالفت كند مي‌تواند اين اجماع را غير‌عملي كند.
سوال اينجاست كه آيا با توجه به اعلام آمادگي عربستان و روسيه براي افزايش توليد
نفت يا به عبارت بهتر پر كردن جاي خالي ايران در بازار، آنان در بلندمدت نيز
قادرند نقش ايران را در بازارهاي جهاني كمرنگ كنند؟ معتقدم كه پس از نشست اوپك اين
احتمال وجود دارد كه برخي اعضا اجماع را رعايت نكرده و به گونه‌اي ديگر نفت مازاد
را به بازارهاي جهاني عرضه كنند. تاكنون عربستان به امضاي خود در اوپك پايبند بوده
اما با توجه به شرايط سياسي پيش آمده اين احتمال وجود دارد تا از عراق و روسيه به
عنوان حربه استفاده كرده و به كمك آنان نفت بيشتري را در بازار عرضه كنند. در
كوتاه‌مدت عربستان و امريكا با تكيه بر ذخاير استراتژيك و تجاري‌شان قادرند كمبود
نفت موجود را جبران كرده و به ايران فشار بياورند به صورتي كه امريكا از ذخاير
استراتژيك خود استفاد كرده و آن را روانه بازار كند اما عربستان مدعي شود كه او
توانسته با افزايش توليد به نظم بازار كمك كند. اين ترفند عمري شش ماهه بيشتر
نخواهد داشت و در بلندمدت بازار با كمبود نفت مواجه خواهد شد. در اين ميان چگونگي
حضور ما در بازارهاي جهاني يا نوع بازي‌مان مي‌تواند اثر هر گونه تحريم يا محدوديت‌هاي
بين‌المللي را كمرنگ كند. مهم‌ترين اقدام اين است كه ما به سمت افزايش ظرفيت توليد
پيش برويم و ميزان توليد نفت‌مان را افزايش دهيم. اينكه شما يك ميليون بشكه در روز
توليد مي‌كنيد يا چهار ميليون بشكه، تاثير زيادي در قدرت چانه‌زني‌تان خواهد داشت.
اگر عربستان امروز توانسته به يك بازيگر بزرگ در اوپك تبديل شود به اين خاطر است
كه در سال‌هاي گذشته افزايش ظرفيت داده و اينك قادر است تا سقف ١٠ ميليون بشكه نفت
در روز را به توليد برساند. از اين رو لازم است تا سياستگذاران نفتي ما از همين
امروز به فكر افزايش ظرفيت خود باشند و با انعقاد قراردادهاي گسترده ميزان توليد
نفت‌مان را افزايش دهند . اينكه ما در قالب قراردادهاي جديد نفتي اصرار مي‌كرديم
تا مي‌توانيم بايد از فضاي برجام استفاده كنيم و قرارداد ببنديم به اين خاطر بود
تا بر اساس منافع ملي‌مان حركت كنيم و قادر باشيم دست بازتري در مذاكرات نفتي
داشته باشيم. كساني كه آن روزها اين قراردادها را زير سوال بردند و با فشارهاي
سياسي و طومار‌نويسي‌هاي خود اجازه ندادند وزارت نفت در بستن قراردادها موفق باشد
امروز بايد پاسخگوي اقدامات اشتباه خود باشند. به هرحال نشست فعلي اوپك به قدري
سياسي شده كه اين امكان را به وجود خواهد آورد تا برخي اعضاي آن به تعهد خود
پايبند نباشند و در ادامه بخواهند در جهت افزايش توليد نفت و كاهش قيمت آن نقش‌آفريني
كنند.
نجات از چوبه دار بعد از 7 سال
با
پایان گفته‌های متهم با توجه به درخواست اولیای دم و نافذنبودن دفاعیات متهم رأی
بر قصاص صادر شد و این حکم از سوی دیوان عالی کشور مورد تأیید قرار گرفت. پسر
جوانی که در یک درگیری دوستش را به قتل رسانده بود، هفت سال بعد از ارتکاب قتل
موفق به جلب رضایت اولیای دم و نجات از چوبه دار شد. به گزارش شرق، متهم که در
زمان قتل 30ساله بود بعد از بازداشت ادعا کرد كه نمی‌داند چرا دوستش به او حمله
کرده است. ساعاتی بعد از قتل بود که مرد جوان بازداشت شد و گفت: من و دوستم کیان
روی موتور نشسته بودیم. من راکب بودم و کیان ترک من نشسته بود. یک‌دفعه چاقو
کشید و روی پهلوی من گذاشت و فحاشی کرد. من متوقف شدم و با هم درگیر شدیم و یک
ضربه به کیان زدم؛ اصلا قصدم کشتن او نبود و فقط خواستم از خودم دفاع کنم و به
همین خاطر هم مقتول را به بیمارستان رساندم اما گفتند او فوت شده است. متهم در
پاسخ به این سؤال که چرا با دوستش درگیر شد، گفت: من اصلا نمی‌دانم یک‌دفعه چه
اتفاقی افتاد. وقتی کیان چاقو کشید و فحاشی کرد، من شوکه شدم. ما درگیری با هم
نداشتیم و نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد. بعد از گفته‌های متهم و تکمیل تحقیقات
کیفرخواست علیه متهم صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه 10 دادگاه کیفری استان
تهران ارسال شد. در جلسه رسیدگی بعد از اینکه نماینده دادستان کیفرخواست را خواند
و خواستار مجازات متهم شد، اولیای دم در جایگاه قرار گرفتند؛ آنها درخواست قصاص
کردند و گفتند حاضر به گذشت نیستند. سپس نوبت به متهم رسید؛ او نیز در جایگاه حاضر
شد و گفت: من به خاطر اتفاقی که افتاده است متأسفم و به اولیای دم تسلیت می‌گویم.
او گفت: باور کنید خودم هم نمی‌دانم چه شد، اصلا نفهمیدم کیان از چه چیز ناراحت
بود و چرا روی من چاقو کشید. او با من تماس گرفت و گفت اگر وقت داری با هم بیرون
برویم و من هم قبول کردم. وقتی ترک موتور من نشسته بود، یک‌دفعه به من حمله کرد و
با فحاشی و تهدید با چاقو به من گفت که مرا می‌کشد؛ او حتی فرصت نداد بفهمم چه
اتفاقی افتاده است و چرا به من حمله می‌کند. وقتی درگیری بین ما بالا گرفت، من
برای اینکه بتوانم به خودم کمک کنم و جانم را نجات دهم، یک ضربه به کیان زدم و بعد
هم او را به بیمارستان رساندم. هنوز هم نمی‌دانم کیان چرا ناراحت بود و چرا با من
دعوا کرد. با پایان گفته‌های متهم با توجه به درخواست اولیای دم و نافذنبودن
دفاعیات متهم رأی بر قصاص صادر شد و این حکم از سوی دیوان عالی کشور مورد تأیید
قرار گرفت. درحالی‌که متهم هفت سال نامش در میان مجرمان آماده اجرای حکم قرار داشت،
در نهایت خانواده او موفق به جلب رضایت اولیای دم شدند و مرد جوان از مرگ نجات
پیدا کرد. او که این‌بار برای محاکمه به لحاظ جنبه عمومی جرم در شعبه 10 دادگاه
کیفری استان تهران قرار گرفت وقتی در برابر قضات حاضر شد، گفت: من شرمنده اولیای دم
هستم و از آنها به خاطر گذشتی که کردند، تشکر می‌کنم. من سال‌های خیلی سختی را پشت
سر گذاشتم و هر روز با کابوس قصاص از خواب بیدار شدم و فکر می‌کردم دیگر امروز
آخرین روز عمرم است. واقعا قصدی برای کشتن مقتول نداشتم و هنوز بزرگترین سؤال
ذهنم این است که چرا کیان روز حادثه به من حمله کرد. حالا هم از اولیای دم تشکر
می‌کنم و باز هم می‌گویم از کاری که کردم بسیار پشیمان هستم. با پایان گفته‌های
متهم و با توجه به مدت بازداشت متهم، قضات او را به حبس با توجه به ایام بازداشت
محکوم کردند و او به‌زودی آزاد می‌شود.
