جایگاه
ایران در منطقه 9تیر-97
جایگاه یا منزوی بودن رژیم وارونه ولایت فقیه
درمنطقه طوریست که با سیاست باج دادن
های مالی و تسلیحاتی به حوثی های یمنی و بشار اسد جنایتکار وحزب الشیطان
لبنان والحشد الشعبی عراقی هیچ حامی دیگری ندارد چون رژیم ولایت فقیه تروریستی ومداخله جویانه درامورد اخلی کشورهای منطقه وهمسایه است .
تهران- ایرنا- روابط کشورها در جهان
امروز بر اساس منافع آنها قابل تعریف است. سیاست در سطح بین‌المللی منافع کنشگران
و بازیگرانی است که در ساحت‌های گوناگون با یکدیگر فعالیت می‌کنند.
روزنامه روزان در یادداشتی که به قلم
علی مطهرنیا کارشناس مسایل بین الملل نگاشته شد، آورده است: در نتیجه حقوق و
قوانین حقوقی در سایه این اصل اساسی مورد بررسی قرار می‌گیرد. از این جهت در صحنه
واقعی سه کنشگر، کنش ورز و بازیگرانی که درحال فعالیت برای رسیدن به اهداف در نظام
بین الملل هستند به راحتی می‌توانند در مراحل حساس از مسئولیت‌های بین المللی خود
شانه خالی کرده و این اقدام خود را توجیه کنند و برای سود بیشتر از هرگونه توافق
خارج شده و نفع خود را بیش از نفع دیگران و امتیاز خویش را بیش از امتیاز دیگر
رقبا حتی متحدین خود در نظر بگیرند.
آمریکا هم اکنون در پی تحکیم هژمونی اقتصادی و امنیتی خود در جهان است و ورود به معاهدات گوناگون را تنها با همخوانی با منافع خود عملی می‌کند نه قواعد و قوانین حقوقی پذیرفته شده در سازمان‌های گوناگون. آمریکا معتقد است به میزانی از قدرت دست یافته و می‌تواند اصل اساسی منفعت گرایی را برای خود تضمین کند. حال باید دید نگرش آمریکا متکی بر این واقعیت است یا این اصل تنها توسط ترامپ به اجرا در می‌آید؟ در این صورت به این نتیجه خواهیم رسید که آمریکا تنها به منافع خود در آینده سیاسی و کنش‌ورزی در جهان می‌اندیشد یا اینکه منافع سایر متحدان خود را نیز مورد نظر دارد. اکنون نمی‌توان به‌صورت قاطع در این مورد پاسخ داد.
بعضی کشورها و افراد حاکم بر آن کشورها ممکن است تعریف دیگری از منافع خود با مصداق‌های دیگر داشته باشند. به طور مثال ایالات متحده در سوریه منافع خود را در برداشتن اسد از قدرت تعریف نمی‌کند بلکه منافع خود را در ایجاد تفاهم در میان قدرت‌های رقیب خود؛ در شکل دادن به نظم آینده جهانی و همچنین هزینه آور کردن جنگ نیابتی برای کشورهای دارای منابع نفتی مانند ایران و عربستان تعریف پذیر کرده و مصداق‌های عملیاتی آن را کدگذاری می‌کند.
جایگاه ایران در منطقه به برجام متصل نیست. ایران از نظر سنتی کشوری است با پیشینه تمدنی بالا؛ دارای تمدنی چند هزار ساله که به خوبی توانسته دولت -ملت و دولت -کشور را تشکیل دهد و دارای سابقه بسیار بالا در منطقه و نظام بین‌الملل است. از طرف دیگر انقلابی در آن رخ داده که این انقلاب به چالشگری نظام بین‌الملل در چهار دهه اخیر پرداخته و پیامدهای گوناگون از خود به جا گذاشته است.
برجام پلی در ادامه تحرکات نظام جمهوری اسلامی ایران در نظام بین الملل محسوب می‌شود که در این مسیر ما شاهد چالش‌هایی از طرف ایالات متحده آمریکا و از طرف دیگر مسئله برانگیزی‌های جدی در داخل ایران در مقابل اجرای برجام بودیم. در نتیجه مسئله برانگیزی در تهران و از طرف دیگر چالش برانگیزی های معطوف به ایجاد بحران سیاسی برای ایران در آمریکا در ارتباط با ایران؛ جایگاه ایران را در جهت مدیریت بحران روابط ایران با نظام بین الملل با مرکزیت آمریکا افزایش بخشیده است و این می‌تواند موجب شود که ایران بار دیگر در برابر تحریم‌های بسیار فلج کننده و در عین حال فشار آمریکا برای انزوای بین‌المللی با قدرت و افزایش ضریب نفوذ بیشتر در وضعیت جدید قرار گیرد.
*منبع: روزنامه روزان،1397.4.9
آمریکا هم اکنون در پی تحکیم هژمونی اقتصادی و امنیتی خود در جهان است و ورود به معاهدات گوناگون را تنها با همخوانی با منافع خود عملی می‌کند نه قواعد و قوانین حقوقی پذیرفته شده در سازمان‌های گوناگون. آمریکا معتقد است به میزانی از قدرت دست یافته و می‌تواند اصل اساسی منفعت گرایی را برای خود تضمین کند. حال باید دید نگرش آمریکا متکی بر این واقعیت است یا این اصل تنها توسط ترامپ به اجرا در می‌آید؟ در این صورت به این نتیجه خواهیم رسید که آمریکا تنها به منافع خود در آینده سیاسی و کنش‌ورزی در جهان می‌اندیشد یا اینکه منافع سایر متحدان خود را نیز مورد نظر دارد. اکنون نمی‌توان به‌صورت قاطع در این مورد پاسخ داد.
بعضی کشورها و افراد حاکم بر آن کشورها ممکن است تعریف دیگری از منافع خود با مصداق‌های دیگر داشته باشند. به طور مثال ایالات متحده در سوریه منافع خود را در برداشتن اسد از قدرت تعریف نمی‌کند بلکه منافع خود را در ایجاد تفاهم در میان قدرت‌های رقیب خود؛ در شکل دادن به نظم آینده جهانی و همچنین هزینه آور کردن جنگ نیابتی برای کشورهای دارای منابع نفتی مانند ایران و عربستان تعریف پذیر کرده و مصداق‌های عملیاتی آن را کدگذاری می‌کند.
جایگاه ایران در منطقه به برجام متصل نیست. ایران از نظر سنتی کشوری است با پیشینه تمدنی بالا؛ دارای تمدنی چند هزار ساله که به خوبی توانسته دولت -ملت و دولت -کشور را تشکیل دهد و دارای سابقه بسیار بالا در منطقه و نظام بین‌الملل است. از طرف دیگر انقلابی در آن رخ داده که این انقلاب به چالشگری نظام بین‌الملل در چهار دهه اخیر پرداخته و پیامدهای گوناگون از خود به جا گذاشته است.
برجام پلی در ادامه تحرکات نظام جمهوری اسلامی ایران در نظام بین الملل محسوب می‌شود که در این مسیر ما شاهد چالش‌هایی از طرف ایالات متحده آمریکا و از طرف دیگر مسئله برانگیزی‌های جدی در داخل ایران در مقابل اجرای برجام بودیم. در نتیجه مسئله برانگیزی در تهران و از طرف دیگر چالش برانگیزی های معطوف به ایجاد بحران سیاسی برای ایران در آمریکا در ارتباط با ایران؛ جایگاه ایران را در جهت مدیریت بحران روابط ایران با نظام بین الملل با مرکزیت آمریکا افزایش بخشیده است و این می‌تواند موجب شود که ایران بار دیگر در برابر تحریم‌های بسیار فلج کننده و در عین حال فشار آمریکا برای انزوای بین‌المللی با قدرت و افزایش ضریب نفوذ بیشتر در وضعیت جدید قرار گیرد.
*منبع: روزنامه روزان،1397.4.9
