روزی نامه ی حکومتی
جمهوری اسلامی 3 شنبه 27 دیماه سال 1390
نقد
وبررسی : سرمقاله ی روزی نامه ی
حکومتی جمهوری " خاورميانه، يكسال پس
از انقلاب تونس "
"بدون
آنکه اشاره ای به اوضاع کنونی ایران شود سپس
با وضعیت سایر کشورهای منطقه مقایسه شود
که چگونه می باشد و مردم چه می گویند و به
اینان چه پاسخ داده می شود؟ همچنین اوضاع اقتصادی ایران در شرایط کنونی چگونه می باشد ؟ یا که گفته شود سمت وسوی رقابت واختلافات وجنگ قدرت و ثروت در
ایران چگونه می باشد؟ رتبه ی جهانی جایگاه رژیم فاشیستی مذهبی کودتایی
ایران از نظر نقض حقوق بشر چگونه می باشد؟ همینطور روزانه از درون سیاه چال ها ی
ایران چگونه خبرهای وحشیانه ی ضد انسانی
مخابره می شود؟ یا اینکه سرمقاله نویس بگوید که وضعیت مطبو عات وشیوه ی خبرر سانی به خصوص
شبکه ی اینترنت چگونه می باشد وچرا سرعت آن کند وفیلتر می شود ؟ مهمتر اینکه درون
بانک ها چه می گذرد وفساد اقتصادی واختلاس بانکی در چه وضعیتی می باشد ؟
آنگاه به حکومت های فاسد و خود کامه در حال سقوط و فروپاشی منطقه وهمسایه وشیخ
نشینان به پردازد؟!"
بدون آنکه سر مقاله نویس
بگوید که جرقه ی اولیه تغییر وتحول در تونس ومصر ولیبی ومنطقه چگونه در کدام کشور یک سال زود تر زده شد ولی سرکوب شد . اما پژواک
مرگ بر دیکتاتورش در منطقه طنین انداز شد که الگوی فریاد دیگران در منطقه علیه
دیکتاتور ها شد . آنگاه چگونه این پیام مرگ بر دیکتاتور در منطقه فرا گیر شد .
آنگونه که دامنه ی آن به سوریه و عراق هم رسیده است که جزو پیمانان رژیم فاشیستی مذهبی
کودتایی ایران می باشند ؟ و یا اینکه لب بگشاید وغیر جانبدارانه بگوید که که در این دو کشور چگونه با معترضان رفتار می شود؟ یا اینکه چرا در مقایسه با سایر کشور های عربی
منطقه بیان این واقعیات مر بوط به این دو کشور بطور کلی سانسور می شود. یا اگر چنانچه اشاره
شود . از موضع ضد آمریکایی و اسراییلی معترضان تروریست وگول خورده وطرح آشوب از سوی دشمن بیگانه برای برهم زدن
ثبات و آرامش سوریه است ؟بهر حال سرمقاله نویس اما با فراموش کردن این واقعیات وبدون توجه
به فضای اختناق و وحشی گری وکشتار مردم بی گناه ومعترض وناراضی در عراق و سوریه که
هر روز از سوی حاکمان مزدور وخائن ودست
نشانده نوری مالکی ودیکتاتور جنایتکار بشار اسد
اعمال می شود . در عوض از موضع
دیپلماسی صدور تروریسم وبحران و ارتجاع به
برون مرز ومداخله گری آشکار در امور داخلی
کشور های منطقه و همسایه ها خبر ا ز فروپاشی به زودی حکومت های خود کامه وفاسد عریستان و بحرین و
عربستان وشیخ نشین های منطقه ورها شدن ملت های شان داده است. وبا سخنگو ی دولت ها ونماینده ملت های
کشور های منطقه اینگونه فضای این کشور را در یک سال گذشته ترسیم
نموده وتحلیل داده است :
"يكسال قبل، تونسيها
هرگز فكر نميكردند اعتراضات آنها به خودسوزي يك دست فروش دوره گرد در اندك زماني
به انقلابي بزرگ تبديل خواهد شد و ضمن برچيدهشدن كاخ ظلم و خودكامگي در آن كشور،
دامنه آن، اكثر كشورهاي عربي را نيز فرا خواهد گرفت. حكامي كه با بهره
گيري از حمايتهاي قدرتهاي خارجي و سركوب ملتها، براي خود حكومتهاي موروثي و
دائمي ايجاد كرده بودند. اكنون به وضوح مشاهده ميشود حكومتهاي بحرين، اردن،
عربستان و ساير حكومتهاي شيوخ عرب منطقه نيز در نوبت فروپاشي و سقوط قرار گرفتهاند
و ملتهاي منطقه اراده خود را جزم كردهاند تا خود را از زير يوغ اين حكومتهاي
فاسد و خودكامه رها سازند. نگاهي
به تداوم مبارزات مردم منطقه در طول يكسال گذشته نشان ميدهد توفان انقلاب كه
برپايه آرمانهاي ديني و آزاديخواهي ملتهاي مسلمان منطقه استوار است، بناي
ايستادن ندارد و همچنان درحال پيشروي است. مردم مصر با وجود سرنگوني مبارك، همچنان در
صحنه هستند و با ارادهاي استوار، پيگير انقلاب خود تا تحقق كامل اهداف آن ميباشند.
در يمن، مردم از 10 ماه قبل در خيابانها هستند و با وجود
سركوبهاي وحشيانه رژيم علي عبدالله صالح و تحمل تنگناهاي معيشتي نشان دادهاند كه
قصد عقب نشيني ندارند. اين پايداري يمنيها، ديكتاتور جنايتكار را وادار ساخته است
تا از اين حكومت كنار برود ولي مأيوسانه به توطئههاي خود عليه انقلاب مردم يمن
ادامه ميدهد. در ليبي، معمر قذافي كه خود را "شاهنشاه
آفريقا" ميناميد و مردم معترض را "موش" و "معتاد" ميخواند
سرانجامش آن وضعيت فضاحت بار شد كه جهانيان شاهد آن بودند. در بحرين، مردم اين كشور نزديك به
10 ماه است عليه سياستهاي رژيم آل خليفه اعتراض ميكنند. بحرينيها را بايد در
مقايسه با ساير مردم منطقه، در مظلوميت مضاعف ديد چرا كه علاوه بر تحمل سركوب
وحشيانه رژيم منامه، با برخوردهاي ناجوانمردانه بينالمللي نيز مواجه هستند. معترضان
بحريني كه اكثريت مردم اين كشور را تشكيل ميدهند مورد بيمهري مجامع بينالمللي
تحت نفوذ غرب و غضب عربستان قرار دارند. اين برخورد، لكه ننگي بر پيشاني دولتهاي
غربي و مجامع بينالمللي باقي خواهند ماند هر چند كه اين برخوردهاي مزورانه و ضد
انساني، نخواهد توانست مانع از پيروزي ملت بحرين بر ديكتاتوري و ظلم رژيم حاكم شود. رژيم پادشاهي اردن، در طول يكسال
گذشته تلاش كرده است سقف اعتراضات مردم اين كشور را به انجام اصلاحات در نظام
حكومتي محدود سازد ولي اين سياست نيز اكنون شكست خورده و تظاهر كنندگان در اردن طي
روزهاي اخير، خشم و اعتراض خود را متوجه اصل و بنيان حكومت كردهاند بطوري كه رهبر
اخوان المسلمين اردن گفته است هدف اصلي تظاهرات و اعتراضات، اسقاط نظام شاهي است.در عربستان
با وجود فضاي بسيار سنگين امنيتي كه توسط رژيم حاكم ايجاد شده است، اعتراضات
همچنان ادامه دارد"
در خاتمه اینکه چون شیوه ی
خبررساتی و قلم زنی مطبوعاتی وتحلیل و
تفسیر سیاسی و.... در رژیم فاشیستی مذهبی کودتایی از استقلال و آزادی بر خوردار نیستند . برای همین
گذشته از اینکه سانسور نهادینه شده اجازه
ی بیان واقعیت بدون رعایت خط قرمرمز داده
نمی شود ، بلکه از موضع وارونه گویی می بایست بلندگوی رژیم به ویژه ی مدافع
بخش غالب در قدرت باشند . بهمین دلیل هر گز گفته نمی شود که شیوه ی برخورد گزمکان حکومتی با مخالفان ومنتقدان ودگر اندیشان وناراضیان و رقبا
چگونه می باشد؟ یا اینکه گفته نمی شود باتظاهر کنندگان معترض به کودتای
22 خرداد 88 چگونه وبا چه شیوه ی ضد
انسانی بر خورد و سر کوب شدند؟ همچنین با
رهبران رقیب چگونه رفتار شده واتهامات بسیار سنگین زده شده است ؟ یا حتی بدون آنکه
اشاره ای به اوضاع کنونی ایران شود سپس
با وضعیت سایر کشورهای منطقه مقایسه شود
که چگونه می باشد و مردم چه می گویند و به
اینان چه پاسخ داده می شود؟ همچنین اوضاع اقتصادی ایران در شرایط کنونی چگونه می باشد ؟ یا که گفته شود سمت وسوی رقابت واختلافات وجنگ قدرت و ثروت در
ایران چگونه می باشد؟ رتبه ی جهانی جایگاه رژیم فاشیستی مذهبی کودتایی
ایران از نظر نقض حقوق بشر چگونه می باشد؟ همینطور روزانه از درون سیاه چال ها ی
ایران چگونه خبرهای وحشیانه ی ضد انسانی
مخابره می شود؟ یا اینکه سرمقاله نویس بگوید که وضعیت مطبو عات وشیوه ی خبرر سانی به خصوص
شبکه ی اینترنت چگونه می باشد وچرا سرعت آن کند وفیلتر می شود ؟ مهمتر اینکه درون
بانک ها چه می گذرد وفساد اقتصادی واختلاس بانکی در چه وضعیتی می باشد ؟
آنگاه به حکومت های فاسد و خود کامه در حال سقوط و فروپاشی منطقه وهمسایه وشیخ
نشینان به پردازد؟!
هوشنگ بهداد
روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 3 شنبه 27 دیماه سال 1390
خاورميانه، يكسال پس از
انقلاب تونس