"تکذیب تهاجم نظامی به احتمال نظامی تبدیل شده، بنابراین 13 آبان هم فراموش شد"

نقد و بررسی "جنگ سوم! (يادداشت روز) " روزنامه ی کیهان شنبه12 آبان ماه سال 1386
"تکذیب تهاجم نظامی به احتمال نظامی تبدیل شده، بنابراین 13 آبان هم فراموش شد"
سربازجوی پاسدار حسین شریعتمداری فراموش کرده است که زمانی که پاسدار احمدی نژاد از سفر آمریکا بازگشته بود وهنوز نشئه از استقبال گرم رئیس دانشگاه کلمبیای آمریکا بود که ولی فقیه در دیدار با اسدار احمدی نژاد وی را مایه ی سرافرازی ملت وایران معرفی کرد . وی نیز در یادداشت روز خود خطاب به نظامیان آمریکائی نوشته بود که نه آژانس اتمی ونه دستگاه های ماهواره ای جاسوسی آمریکائی در صورت تهاجم نظامی قادر نیستند که تأسیسات هسته ای استتار شده را ردیابی کنند که در سراسر ایران پخش شده است و مسئولان هسته ای رژیم تروریستی آنقدر ساده نبوده اند که همه ی اطلاعات مربوط به تأسیسات هسته ای را به آژانس اتمی داده باشند. از سوی دیگر حتماً که این پاسدار مختص تواب و پرونده سازی از یاد نبرده است آن زمانی را خاویر سونالا وارد تهران شد که حامل بسته ی هسته ای حاوی یک سری امتیازات از جمله تضمین امنیتی بود مشروط بر اینکه رژیم توقف غنی سازی اورانیوم را به پذیرد که وی با عنوان یادداشت روز "مذاکره برای هیچ" پاسخ داد که تا کنون مذاکره با اروپا بر سر هیچ بوده است ونتیجه گرفته بود که سرنوشت پرونده ی هسته ای نه در پشت میز مذاکره در اروپا که در خیابان های بیروت و بغداد تعیین می شود ونه رژیم که این آمریکا است که می بایست برای امنیت نیروهای نظام خود در عراق ومنطقه به التماس مسئولان رژیم تروریستی کنند تاکه امنیت آنان را تضمین کنند.
البته در ادامه ی این اخطار سپاه پاسداران از طریق بیرون جنگ 33 روزه با اسرائیل را راه انداخت که نه فقط خیابان ها بیروت که لبنان تبدیل به سرزمین سوخته شد. از سوی دیگر آمار عملیات تروریستی و انتخاری و استشهادی و بمب گذاری ها در عراق آنگونه افزایش یافت که عراق مبدل به باتلاق کامل شد و فقط در این ماه اکتبر است که چون سپاه پاسداران وقدس توی لیست تروریست رفته آمار سرباز کشی آمریکائی در عراق کمی کاهش یافته است که نشان می دهد قامات آمریکائی چقدر دیر در برابر موج تهاجمات وعملیات تروریستی ارگان های فاشیستی سپاه پاسداران و قدس اقدام کردند.
بهرحال این چگونه ادعای کمدی صلح آمیز پروژه ی هسته ای می باشد که دو دهه است که بطور پنهانی اهدافش دنبال شده است . رئیس مذاکره ی کننده اسبق هسته ای حسین موسویان جاسوس هسته ای ژاپن وانگلیس از آب در آمد. به آخوند روحانی پرخاشگری شدکه چرا خودسرانه به سفر برای مذاکره هسته ای رفتیر صورتیکه پرونده ی آن در ایران بسته شده است. دیگری پاسدار علی لاریجانی که اخیراً برکنار شد. خلاصه این همه عملیات تروریستی برون مرزی شده است ودر داخل کشور نیز سپاه پاسداران دست به کودتای خزنده علیه ی رقیب دوم خردادی زد وآنان را از صحنه ی قدرت اجرائی حذف کرد تا که خودش تسلط کامل بر تأسیسات هسته ای داشته باشد وبا رئیس جمهور کردن یک پاسدار به وی مأموریت داده شده است تا که در رأس اهداف وبرنامه ی کاری خودش دفاع وتبلیغ از پروژه ی هسته ای کند و از خبرهای خوش غنی سازی اورانیوم وبرگزاری جشن هسته ای در هر شهر واستانی بگوید وبرای این پاسدار اصلاً مهم نبوده است که به جای اقدام قول بردن نان بر توی سفره های خالی محرومان رشد نرخ لجام گسیخته ی تورم وگرانی و افزایش قیمت کالاها را جایگزین قول داده شده ی خود کرده است وگوشش هم به هیچگونه اعتراضی در این مورد بدهکار نیست که حتی به نمایندگان مجلس جواب دهد که مبلغ 120 میلیارد دلار در آمد نفت در دو سال گذشته کجا رفته است؟ چونکه از حمایت کامل سپاه پاسداران و پشیتیبانی دربست ولی فقیه برخوردار است. مهمتر از همهاینکه مشخص نیست که چرا سرازجو پاسدار یادداشت روز نویس در شرایطی وزرای امور خارجه و خزانه داری آمریکا سپاه پاسداران وقدس ووزارت دفاع را در لیست تروریست نهاده و 3 بانک و 22 سازمان های وابسته به اینان را مورد تحریم اقتصادی قرار داده اند و با وجود اینکه فردا روز 13 آبان سالگرد اشغال سفارت آمریکا در تهران می باشد که سر مقاله ی روزنامه ی جمهوری اسلامی به موضع ضد آمریکائی خمینی پرداخته و سابقه ی مبارزاتی 44 ساله در این مورد برایش ترسیم کرده است. ولی عجیب است که این سربازجو پاسدار یادداشت روز نویس فراموش کرده است حتی در این مورد اشاره ای داشته باشد. در صورتیکه ی همه ی ائمه ی جماعات شهرها فراخوان بسیج آماده باش پیرامون برگزاری تظاهرات برای چنین روزی داده اند.
آری معلوم نیست که چرا سرباز جو پاسدار یادداشت روز نویس یادداشت روز 13 آبان سال 1383 را از یاد برده است که از چه موضع تهاجمی و رادیکال ضد آمریکائی تنظیم شده بود و جانانه از اشغال سفارت آمریکا د تهران دفاع شده بود و جزو بندهای افتخار آمیزاین اشغال گری سفارت آمریکا نتیجه گیری شده بود که جنگ ایران وعراق، سقوط شوروی سابق، حذف نیروهای لیبرال از قدرت و سازمان ها سیاسی و تثیت وبقای نظام ، رشد اسلام گرائی اندیشه ی خمینی در منطقه و... جزو دستآوردهای این اشغال گری بود .خلاصه واقعه فاجعه آیز 11 سپتامبر را نیز جزو آثار این اشغال گری سفارت آمریکا در 13 آبان سال 58 در تهران دانسته بود. اکنون چگونه است که همه ی این تحلیل ها و دستأوردهای چنین روز و اشغال گرائی سفارت آمریکا در تهران فراموش شده است وحتی در حد یک امام جمعه دست چندم در این مورد نظر داده نشده ست وبرای چنین روزی بسیج حضور نیرو ها در صحنه داده نشده و فرخوان آماده باش برای فردا داده نشده است ؟ در عوض یقه ی رقیب حزب مشارکت گرفته شده است که چرا از احتمال تهاجم نظامی آمریکا ترسیده است و همین را بهانه وسوژه کرده است و پیرامونش روضه خوانده است که اگر آمریکا می خماهد دست به عمل تهاجم نظامی بزند به تنهائی نمی تواند این عمل را انجام دهد. بنابراین نیاز به کمک کشورهای تندرو فرانسه وانگلیس و کانادا و استرالیا و ژاپن دارد و افزوده شده موقعیت سوق الجیشی ایران و منابع و ذخایرفراوان چوب تاراج برآن زده شده آنقدر تحریم ای اقتصادی وسوسه آمیز و دارای منافع و استفاده می باشد که دل رقیب را بلرزاند که زیر پایش شل شود ودر دراز مدت با آمریکا ی حال فروپاشی و اضمحلال همگام نشود . بعلاوه اینکه رژیم تروریست توانسته نیروهای فراوان تروریستی تعلیم دهد ودر سراسر منطقه ی خاورمیانه آنان را پخش کند تا که موقع نیاز از آنان استفاده کند. همچنین دوستان و متحدین فراوان در منطقه همچون روسیه دارد که با همه باج های کلانی که به این داده شده است ولی هنوز حتی حاضر نیست که ذخیره ی سوخت اتمی نیروگاه اتمی بوشهر را تحویل دهد تا که فعال شود و فقط بلد است که برای پیگیری منافع خود سفرهای اضطراری با اخطار پیام هسته ای انجام دهد. بالاخره مسخره تر اینکه مشخص نیست که چرا برخلاف ادعاهای پوچ وکاذب گذشته که تهاجم نظامی آمریکا انکار وتکذیب می شد ودلایل پادداشت روز نویس پاسداری در پشت سنگر خاکریز تهیه می شود و ارائه می ردد اما اکنون احتمال تهاجم نظامی را رد نشد ه است و از ترس همین احتمال و تروریست نامیدن سپاه پاسداران است که یادداشت روز نویس جرأت نکرده اشاره ای به تظاهرات فردا سالگرد اشغال سفارت آمریکا در 13 آبان سال 58در تهران کند .
هوشنگ - بهداد
شنبه12 آبان ماه سال 1386