نقد و برسی " بن بست در كدام سو؟ (يادداشت روز)"روز نامه ی کیهان دوشنبه 13 آبان ماه سال 1387
"تناقض گوئی و تحریف گری باوارونه گوئی و کتمان کردن حقایق، پیرامون 13 آبان سال 58 و اشغال سفارت آمریکا در تهران"
باز 13 آبان سالگرد اشغال گری سفارت آمریکا فرا رسید و معرکه گردانان اصلی همچون سربازجو حسین شریعتمداری با جا خالی دادن ، ترجیح داده است که به پشت خاک ریز تهاجمی علیه ی آمریکا سنگر پنهانس بگیرد و همچون گذشته دست به مرثیه خوانی و مداحی گری نزند و یادداشت های روز مشابه 13 آبان سال 83 تهیه و تنظیم نکند. البته به دلیل گلاب زنی هائی که پاسدار گماشته احمدی نژاد و کابینه اش با دلال و جاسوس چند جانبه هوشنگ امیر احمدی و سفر رحیم مشائی معاون رئیس جمهور به آمریکا کرده و رسوائی بزرگ برجای گذاشته است ناچاراً سربازجو حسین شریعتمداری نیز میدان یکه تازی جنگ کاغذی با آمریکا را تحویل پاسدار طلبله ی یادداشت روز نویسی دیگر داده است . اما اکنون با ادعائی که این طلبه پاسدار یادداشت روزنویس کرده، پرسش است که چه اشکال دارد برای اینکه رسوا شود هر که در اوغش باشد یک همه پرسی آزاد در ایران بر گزارشود و از مردم ابراز نظر خواهی شود که ضریب تنفرشان نسب به سران رژیم تروریستی آخوندی و مقامات آمریکائی را بیان کنند تا که سپس ارزیابی و مشخص شود که واقعیت چیست؟ ضمن اینکه آنگاه با دست پر و مستند تر هم لوطی جماران می تواند به اتکای این همه پرسی، از شرایط مرگ و زندگی دشمنی به جای ایجاد رابطه ا آمریکا بگوید .هم اینکه امثال طلبه پاسداران قلم بر دست و یادداشت روز نویس شده قادر می باشند با آویزان شدن به گفته های لوطی جماران در این مورد قلمفرسئی و یکه تازی کند و مانور تبلیغاتی علیه آمریکا دهد.
جالب است با اینکه طلبه پاسدار یادداشت روز نویس با اینکه مواضع هر دو نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا وابسته به هر دوحزب آمریکا در مورد رژیم تروریستی آخوندی را می داند و اعتراف کرده که هرگز آمریکا از دشمنی با رژیم تروریستی آخوندی به خصوص متوقف ساختن غنی سازی اورانیوم پروژه ی هسته ای رژیم برای دسترسی به سلاح هسته ای دست برنمی دارد ، اما مشخص نیست که چرا به تلاش های پاسدار گماشته احمدی نژاد و اعضای کابینه ی وی اشاره نکرده است که چگونه از همه سو دارند کوشش می کنند تا ایجاد رابطه با آمریکا بر قرار کنند: بدتر اینکه طلبه پاسدار یادداشت روز نویس در ادامه ی یادداشت روز خود ضمن ضمن نقل قول کردن نظرات مقامات و سیاستمداران حزب دمکرات که علیه رژیم تروریستی و سیاست پروژه ی هسته ای می باشد . نتیجه گرفته است طبق تجربه ی 30 سال گذشته پس از انتخابات آمریکا تغییری در سیاست خارجی آمریکانسبت به رژیم تروریستی آخوندی و پروژه ی هست ای اش حاصل نمی شود.
در خاتمه اینکه طلبه پاسدار یادداشت روز نویس تأکید کرده است که مهم نیست چه کسی در آمریکا رئیس جمهور خواهد شد؟ زیرا که در ادامه اذعان کرده است که آمریکا همچنان دشمن رژیم تروریستی آخوندی باقی خواهد ماند. البته اینگونه نظر و تحلیل های ارائه کردن که در عمل کاملاً تناقض آمیز است فقط توجیه کننده ی ادعای خود مدعی قلم بر دست است و برایش قابل پذیرش است . زیرا که مدعی شده است که عدم آشتی میان دو کشور را می بایست در ماهیت هر دو سیستم دید که برای تفهیم آن ادعای کمدی کرده است چون رژیم تروریستی آخوندی ظلم ستیز و عدالت محور می باشد با آمریکا مشکل دارد ، البته از نوع عدالتی که با رشد تورم و گرانی و افزایش قیمت کالا ها و فقر و بیکاری و دوقطبی شدن جامعه همراه و همزاد می باشد و یک قلم لیست عملکرد چنین عدالتی پرونده ی قضائی بایگانی شده ی اسامی 44 نفر دزدان و غارتگرا دانه درشت و مفسدان بیت المال است که عباس پالیز دار اسامی شان را در دانشگاه همدان افشا و اعلام و رسوا کرد. همچنین عدالتی که آخوند ها در 3 دهه ی گذشته در ایران حاکم کرده اند منتهی به زندگی 80 % جمعیت کشوردر زیر خط فقر زندگی شده است. همینطور از بس پاسدار گماشاته احمدی نژاد گلاب زده است . طالبه پاسدار یادداشت روز نویس شهامت اشاره کردن یا سخن گفتن از چگونگی عدالت حاکم در جامعه نداشته است . ولی در عوض سر نخی داده است که بطور مستتد ثابت می کند که عدالت پوشالی درحاکمیت رژیم بر بربرمنش و تاریک اندیش قرون وسطائی آخوندی چگونه می باشد برای همین جرأت نکرده در این مورد به نمونه ای از عدالت حاکم شده در ایران اشاره کند . در عوض با فرافکنی از بن بست در روابط آمریکا با رژیم تروریستی آخوندی گفته است که بقول خودش ناشی از عدم عدالت آمریکا است که منجر به ایجاد به اختلاف با حکومت آمریکا با رژیم بربر منش و تاریک اندیش و جنگ افروز آخوندی و دوری جستن � و فاصله گرفتن از آن شده است .
1387 دوشنبه 13 آبان ماه سال
"تناقض گوئی و تحریف گری باوارونه گوئی و کتمان کردن حقایق، پیرامون 13 آبان سال 58 و اشغال سفارت آمریکا در تهران"
باز 13 آبان سالگرد اشغال گری سفارت آمریکا فرا رسید و معرکه گردانان اصلی همچون سربازجو حسین شریعتمداری با جا خالی دادن ، ترجیح داده است که به پشت خاک ریز تهاجمی علیه ی آمریکا سنگر پنهانس بگیرد و همچون گذشته دست به مرثیه خوانی و مداحی گری نزند و یادداشت های روز مشابه 13 آبان سال 83 تهیه و تنظیم نکند. البته به دلیل گلاب زنی هائی که پاسدار گماشته احمدی نژاد و کابینه اش با دلال و جاسوس چند جانبه هوشنگ امیر احمدی و سفر رحیم مشائی معاون رئیس جمهور به آمریکا کرده و رسوائی بزرگ برجای گذاشته است ناچاراً سربازجو حسین شریعتمداری نیز میدان یکه تازی جنگ کاغذی با آمریکا را تحویل پاسدار طلبله ی یادداشت روز نویسی دیگر داده است . اما اکنون با ادعائی که این طلبه پاسدار یادداشت روزنویس کرده، پرسش است که چه اشکال دارد برای اینکه رسوا شود هر که در اوغش باشد یک همه پرسی آزاد در ایران بر گزارشود و از مردم ابراز نظر خواهی شود که ضریب تنفرشان نسب به سران رژیم تروریستی آخوندی و مقامات آمریکائی را بیان کنند تا که سپس ارزیابی و مشخص شود که واقعیت چیست؟ ضمن اینکه آنگاه با دست پر و مستند تر هم لوطی جماران می تواند به اتکای این همه پرسی، از شرایط مرگ و زندگی دشمنی به جای ایجاد رابطه ا آمریکا بگوید .هم اینکه امثال طلبه پاسداران قلم بر دست و یادداشت روز نویس شده قادر می باشند با آویزان شدن به گفته های لوطی جماران در این مورد قلمفرسئی و یکه تازی کند و مانور تبلیغاتی علیه آمریکا دهد.
جالب است با اینکه طلبه پاسدار یادداشت روز نویس با اینکه مواضع هر دو نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا وابسته به هر دوحزب آمریکا در مورد رژیم تروریستی آخوندی را می داند و اعتراف کرده که هرگز آمریکا از دشمنی با رژیم تروریستی آخوندی به خصوص متوقف ساختن غنی سازی اورانیوم پروژه ی هسته ای رژیم برای دسترسی به سلاح هسته ای دست برنمی دارد ، اما مشخص نیست که چرا به تلاش های پاسدار گماشته احمدی نژاد و اعضای کابینه ی وی اشاره نکرده است که چگونه از همه سو دارند کوشش می کنند تا ایجاد رابطه با آمریکا بر قرار کنند: بدتر اینکه طلبه پاسدار یادداشت روز نویس در ادامه ی یادداشت روز خود ضمن ضمن نقل قول کردن نظرات مقامات و سیاستمداران حزب دمکرات که علیه رژیم تروریستی و سیاست پروژه ی هسته ای می باشد . نتیجه گرفته است طبق تجربه ی 30 سال گذشته پس از انتخابات آمریکا تغییری در سیاست خارجی آمریکانسبت به رژیم تروریستی آخوندی و پروژه ی هست ای اش حاصل نمی شود.
در خاتمه اینکه طلبه پاسدار یادداشت روز نویس تأکید کرده است که مهم نیست چه کسی در آمریکا رئیس جمهور خواهد شد؟ زیرا که در ادامه اذعان کرده است که آمریکا همچنان دشمن رژیم تروریستی آخوندی باقی خواهد ماند. البته اینگونه نظر و تحلیل های ارائه کردن که در عمل کاملاً تناقض آمیز است فقط توجیه کننده ی ادعای خود مدعی قلم بر دست است و برایش قابل پذیرش است . زیرا که مدعی شده است که عدم آشتی میان دو کشور را می بایست در ماهیت هر دو سیستم دید که برای تفهیم آن ادعای کمدی کرده است چون رژیم تروریستی آخوندی ظلم ستیز و عدالت محور می باشد با آمریکا مشکل دارد ، البته از نوع عدالتی که با رشد تورم و گرانی و افزایش قیمت کالا ها و فقر و بیکاری و دوقطبی شدن جامعه همراه و همزاد می باشد و یک قلم لیست عملکرد چنین عدالتی پرونده ی قضائی بایگانی شده ی اسامی 44 نفر دزدان و غارتگرا دانه درشت و مفسدان بیت المال است که عباس پالیز دار اسامی شان را در دانشگاه همدان افشا و اعلام و رسوا کرد. همچنین عدالتی که آخوند ها در 3 دهه ی گذشته در ایران حاکم کرده اند منتهی به زندگی 80 % جمعیت کشوردر زیر خط فقر زندگی شده است. همینطور از بس پاسدار گماشاته احمدی نژاد گلاب زده است . طالبه پاسدار یادداشت روز نویس شهامت اشاره کردن یا سخن گفتن از چگونگی عدالت حاکم در جامعه نداشته است . ولی در عوض سر نخی داده است که بطور مستتد ثابت می کند که عدالت پوشالی درحاکمیت رژیم بر بربرمنش و تاریک اندیش قرون وسطائی آخوندی چگونه می باشد برای همین جرأت نکرده در این مورد به نمونه ای از عدالت حاکم شده در ایران اشاره کند . در عوض با فرافکنی از بن بست در روابط آمریکا با رژیم تروریستی آخوندی گفته است که بقول خودش ناشی از عدم عدالت آمریکا است که منجر به ایجاد به اختلاف با حکومت آمریکا با رژیم بربر منش و تاریک اندیش و جنگ افروز آخوندی و دوری جستن � و فاصله گرفتن از آن شده است .
1387 دوشنبه 13 آبان ماه سال
هوشنگ � بهداد
