نقد و بررسی " انكار نمادهاي انقلاب و نظام !" روزنامه ی جمهوری اسلامی دوشنبه 20 آبان ماه سال 1387
"پیشنهاد کاهش روز های تعطیلی سالیانه ، هدف حذف تعطیلی روز 29 اسفنذد روز ملی کردن صنعت نفت می باشذ"
نظامی که 3 دهه سابقه و تجربه ی ضد مردم وسرکوبگری و دزد ی دارد . برای اینکه حاکمانش فقط به فکر چگونه هرچه بیشتر غارتگر کردن و چاپیدن خودشان بوده و می باشند . بنابراین وقتی که مسئولان و مأمورانش ئه در خدمت مردم نمی باشند؛ بلکه راندمان کارشان بسیار منفی و پائین وپر هزینه می باشد . لذا فعال و تعطیل بودن ایام کاری این دولت چه فرقی به حال مردم ایران می کند که اکنون قرار باشد چانه زنی وبحث و جدل و یقه درانی پیرامون کاهش یا افزایش روزهای تعطیل سال ر بازار مکاره شود ؟چونکه هر چه ایام کاری این دولت کمتر فعال باشد. مشخص است که هزینه کمتری هم صرف دستگاه بورکراسی عریض و طویل سیستم ارتجاعی حاکم می شود .هم اینکه مسئولان حاکم هم زیر پوشش خدمت رسانی به مردم یا در حقیقت سرویس به خودشان دادن کمتر فرصت غارتگری بیشتر دارند . در نهایت کمتر می توانند به خزانه ی دولت دستبرد بزنند. به خصوص اینکه سرمقاله نویس اعتراف کرده است که روز های تعطیلات غیر رسمی کمتر از روزهای رسمی نمی باشد . یعنی اینکه هر زمان رئیس پاسدار گماشته رئیس جمهور شده هرجا احساس کند که می تواند به نفع خودش تبلیغ کند؛ در جا روزهائی را تعطیل رسمی اعلام می کند .
البته فراموش نشود که انتقاد و مخالفت کردن سرمقاله نویس با عدم تعطیل روزهای 15 خرداد و 12 فردردین به دلیل مخالفت کردن با ایام تعطیلی نوروز می باشد نه اینکه انتقاد وی به دولت است که چرا خودسرانه بر روزهای تعطیلی غیر رسمی می افزاید و اکنون تصمیم گرفته شده است برخی روزهای تعطیلی حذف گردد. همینطور یکی از مهمترین وظیفه و مأموریت مجلس یا بازار مکاره کمدی و دکوری و انتصابی این است که هر از گاهی پیرامون همین موضوع زیادی روزهای تعطیلی در سال دست به معر که گیری می زند که از رو ی بیکاری و بی برنامگی و رشد اختلافات باندهای مافیائی داخلی می باشد که نوعی سر گرم مردم و تسویه حساب بادی و جناحی می باشد . از طرف دیگر در اصل هدف فرار کردن از عدم پاسخگوئی به مطالبات مردم ودور زدن بررسی مسائل مهمتر همچون پوشاندن ضعف و ناتوانی از برآوردن قول های داده شده مثل مهار تورم وگران می باشد.
سئوال است آیا مگر روز 15 خرداد و 12 فروردین که مربوط به خمینی شیاد نمی باشد که در 12 فروردین رژیمی را بدون یک کلمه کم وزیاد بنا نهاد که اساس و بنیانش جز دروغ و عوامفریبی و شیاد گری ودین فروشی وجنگ افروزی نمی باشد که 3 دهه است چنین هدایائی تحویل مردم ایران به خصوص تهی دستان ومحرومان داده شده است؟ زیرا که اگر چنانچه نظام دارای بازده ی مثبت و به نفع مردم می باشد برای چه چنین روزهائی می بایست تعطیل با شد ؟ از جهتی دیگر نمی توان منکر شد که کارکنان دولت به دلیل نارضایتی داشتن از سیستم هرچه بر روزهای تعطیلی افزوده گردد خیلی بیشتر خوشحال خواهند بود تا اینکه مجبور باشند برای چنیمن سیستمی کار کنند که از رأس تا ذیل آن آلوده به فساد و تبعیض رشوه و ... می باشد. البته مهره ی انگلیسی پیشنهاد دهنده ی روز های تعطیل برای مخلوط کردن دوغ و دوشاب روز 29 اسفند سالروز ملی شدن صنعت نفت ومقاومت و ایستان در برابر پبر استعار انگلیس دولت ارباب فخیمه را نیز گنجانیده است که نقل قول شده که مدعی گفته است چنین روزی نمی بایست تعطیل باشد چون گفته مربوط به روزهای نماد های خاص و معروف نمی باشد.
در خاتمه اینکه سرمقاله نویس در دنباله و پایان سرمقاله ی خود با زهم از روزهای 15 خرداد و 12 فروردین دفاع کرده است. از سوی دیگر ایشان نگرانی خودش را پیرامون نظر نماینده ی پیشنهاد دهنده ی مجلس دکوری و کمدی و انتصابی هشتم معطوف داشته واظهار و اعلام کرده و گفته است که با ادامه اینگونه پیشنهادات احتمال دارد که دامنه ی دشمنی با انقلاب و روز های انقلابی به جائی برسد که مخالفت به تعطیل بودن روز 22 بهمن سالگرد انقلاب نیز منتهی گردد وخواهان غیر تعطیل بودن چنین روزی شود.
هوشنگ � بهداد
دوشنبه 20 آبان ماه سال 1387
"پیشنهاد کاهش روز های تعطیلی سالیانه ، هدف حذف تعطیلی روز 29 اسفنذد روز ملی کردن صنعت نفت می باشذ"
نظامی که 3 دهه سابقه و تجربه ی ضد مردم وسرکوبگری و دزد ی دارد . برای اینکه حاکمانش فقط به فکر چگونه هرچه بیشتر غارتگر کردن و چاپیدن خودشان بوده و می باشند . بنابراین وقتی که مسئولان و مأمورانش ئه در خدمت مردم نمی باشند؛ بلکه راندمان کارشان بسیار منفی و پائین وپر هزینه می باشد . لذا فعال و تعطیل بودن ایام کاری این دولت چه فرقی به حال مردم ایران می کند که اکنون قرار باشد چانه زنی وبحث و جدل و یقه درانی پیرامون کاهش یا افزایش روزهای تعطیل سال ر بازار مکاره شود ؟چونکه هر چه ایام کاری این دولت کمتر فعال باشد. مشخص است که هزینه کمتری هم صرف دستگاه بورکراسی عریض و طویل سیستم ارتجاعی حاکم می شود .هم اینکه مسئولان حاکم هم زیر پوشش خدمت رسانی به مردم یا در حقیقت سرویس به خودشان دادن کمتر فرصت غارتگری بیشتر دارند . در نهایت کمتر می توانند به خزانه ی دولت دستبرد بزنند. به خصوص اینکه سرمقاله نویس اعتراف کرده است که روز های تعطیلات غیر رسمی کمتر از روزهای رسمی نمی باشد . یعنی اینکه هر زمان رئیس پاسدار گماشته رئیس جمهور شده هرجا احساس کند که می تواند به نفع خودش تبلیغ کند؛ در جا روزهائی را تعطیل رسمی اعلام می کند .
البته فراموش نشود که انتقاد و مخالفت کردن سرمقاله نویس با عدم تعطیل روزهای 15 خرداد و 12 فردردین به دلیل مخالفت کردن با ایام تعطیلی نوروز می باشد نه اینکه انتقاد وی به دولت است که چرا خودسرانه بر روزهای تعطیلی غیر رسمی می افزاید و اکنون تصمیم گرفته شده است برخی روزهای تعطیلی حذف گردد. همینطور یکی از مهمترین وظیفه و مأموریت مجلس یا بازار مکاره کمدی و دکوری و انتصابی این است که هر از گاهی پیرامون همین موضوع زیادی روزهای تعطیلی در سال دست به معر که گیری می زند که از رو ی بیکاری و بی برنامگی و رشد اختلافات باندهای مافیائی داخلی می باشد که نوعی سر گرم مردم و تسویه حساب بادی و جناحی می باشد . از طرف دیگر در اصل هدف فرار کردن از عدم پاسخگوئی به مطالبات مردم ودور زدن بررسی مسائل مهمتر همچون پوشاندن ضعف و ناتوانی از برآوردن قول های داده شده مثل مهار تورم وگران می باشد.
سئوال است آیا مگر روز 15 خرداد و 12 فروردین که مربوط به خمینی شیاد نمی باشد که در 12 فروردین رژیمی را بدون یک کلمه کم وزیاد بنا نهاد که اساس و بنیانش جز دروغ و عوامفریبی و شیاد گری ودین فروشی وجنگ افروزی نمی باشد که 3 دهه است چنین هدایائی تحویل مردم ایران به خصوص تهی دستان ومحرومان داده شده است؟ زیرا که اگر چنانچه نظام دارای بازده ی مثبت و به نفع مردم می باشد برای چه چنین روزهائی می بایست تعطیل با شد ؟ از جهتی دیگر نمی توان منکر شد که کارکنان دولت به دلیل نارضایتی داشتن از سیستم هرچه بر روزهای تعطیلی افزوده گردد خیلی بیشتر خوشحال خواهند بود تا اینکه مجبور باشند برای چنیمن سیستمی کار کنند که از رأس تا ذیل آن آلوده به فساد و تبعیض رشوه و ... می باشد. البته مهره ی انگلیسی پیشنهاد دهنده ی روز های تعطیل برای مخلوط کردن دوغ و دوشاب روز 29 اسفند سالروز ملی شدن صنعت نفت ومقاومت و ایستان در برابر پبر استعار انگلیس دولت ارباب فخیمه را نیز گنجانیده است که نقل قول شده که مدعی گفته است چنین روزی نمی بایست تعطیل باشد چون گفته مربوط به روزهای نماد های خاص و معروف نمی باشد.
در خاتمه اینکه سرمقاله نویس در دنباله و پایان سرمقاله ی خود با زهم از روزهای 15 خرداد و 12 فروردین دفاع کرده است. از سوی دیگر ایشان نگرانی خودش را پیرامون نظر نماینده ی پیشنهاد دهنده ی مجلس دکوری و کمدی و انتصابی هشتم معطوف داشته واظهار و اعلام کرده و گفته است که با ادامه اینگونه پیشنهادات احتمال دارد که دامنه ی دشمنی با انقلاب و روز های انقلابی به جائی برسد که مخالفت به تعطیل بودن روز 22 بهمن سالگرد انقلاب نیز منتهی گردد وخواهان غیر تعطیل بودن چنین روزی شود.
هوشنگ � بهداد
دوشنبه 20 آبان ماه سال 1387
