نقد وبررسی " چند و چون مصوبه دولت عراق (يادداشت روز)" روزنامه ی کیهان جمهوری چهار شنبه 29 آبان ماه سال 1387
"چرا سایر کشور همسایه ی عراق و حتی عراقی ها و آمریکائی های مستقر در عراق، همچون سران رژیم تروریستی آخوندی نسبت به عراق حساسیت ندارند؟"
پاسدار قلم بر دست عرب غیر ایرانی باز مأموریت یافته است که پیرامون همسایه های رژیم تروریستی آخوندی حاکم برایران قلم فرسائی کند به خصوص در مورد عراق و به ویژه پیرامون توافقنامه ی امنیتی میان دولت عراق و آمریکا تحلیل سربزو حسینشریعتمداری گونه ارائه کرده است ونتیجه گیری نموده که بنابر نظرتحلیل گران رسانه های منطقه ای و داخلی کارشناسانی که نام ونشان ندارند، تصویب این توافقنامه در پارلمان عراق موجب پیروزی آمریکا وشکست برای یک جریان سیاسی عراق شده است . البته جریان سیاسی عراق یعنی رژیم تروریستی آخوندی و عوامل نفوذی اش در عراق می باشد . زیرا که اگر چنانچه این جریان سیاسی عراقی شکست خورده دارای وزن و اعتبار در عراق باشد . می بایست هم در کابینه ی عراق حضور داشته باشد کهاجازه نمی داد تا که این توافقنامه ی امنیتی میان دولت عراق و آمریکا در کابینه تصویب می شد . علی الخصوص اینکه نظر سنج های روزنامه ی پرونده و سناریو ساز کیهان سر باز جو حسین شریعتمداری چند روز پیش از عراق گزارش دادند که 88% مردم عراق مخالف توافقنامه ی میان دولت عراق با آمریکاهستند که دیگر جای هیچگونه عذر و بهانه برای موافقت 12% در کابینه ی عراق با توافقنامه ی امنیتی باقیمانده نمی ماند.
ولی همانگونه که این نظر سنجی همچون مدرک جعلی پاسدار معزول علی کردان بی اعتبار بود . اکنون نیز تحلیل پاسدار عرب یادداشت روز نویس مشابه و مترادف اعتبار رأی تقلبی وزیر کشور شدن پاسدار غارتگر و میلیاردی محمد صادق محصولی است که باگل زدن در وقت اضافی به دروازه ی خودی از سوی محمد رضا باهنر پیروزی وزیر کشور دکوری برای پاسدار میلیاردی صادق محصولی کسب شد و جای پاسدار علی کردان آمد که فقط با ضرب چاقوی نایب رئیس دوم مجلس دکوری و کمدی و انتصابی و فرمایشی هشتم و محمد رضا باهنر نایب رئیس دوم مجلس وعضو باند مافیائی غارتگر انگلیسی مؤتلفه امکان پذیر شد که خودش نیز مدافع پاسدار غارتگر میلیاردی مشابه خودش صادق محصولی بود.
بنابراین چون توافقنامه ی امنیتی میان دولت عراق و آمریکا موجب مسدود یا محدود شدن مانور دادن وباج گیری کردن لوطی جماران و سپاه پاسداران در عراق می شود که می تواند پیآمدهای منفی بس فراتر از عراق در فلسطین لبنان و افغنستان بهمراه داشته باشد . لذا در ادامه ی روند تلاش گسترده ی مخالفت با این توافقنامه تأکید شده که امضای هر نوع توافقنامه با آمریکا موجب می شود که به ضرر تمام عراق تمام شود . یعنی اینک شکست یک جریان سیاسی عراقی که ناشی از تصویب این توافقنامه است، اکنون تعمیم داده شده و همچون نظر سنجی 88% شامل ضرر همه ی عراق شده است .
بهر صورت در دنباله این پاسدار عرب قلمزن و یادداشت روز نویس شده همچون سایر همتایان خود نماینده و سخنگو و وکیل مدافع تسخیری مردم و دولت عراق شده است و گفته که دولت عراق در شرایط ضعف در حالت اشغال نظامی تن به امضای این توافقنامه داده است . البته توضیحح داده نشده که این حالت نمایندگی و سخنگوئی مردم ودولت عراق چگونه به این پاسدارداده شده است؟ همانگونه که گفته نشده است که چرا عراق می بایست همچنان حیات خلوت لوطی جماران و سپاه پاسداران باقی بماند تا بیش از توی باتلاق ساخته شده فرو رود؟
بالاخره پاسدار یادداشت روز نویس غیر ایرانی با تأکید هر چه بیشتر برای حق ویژه ی دخالت گری در امور داخلی عراق قائل شدن و با روده درازی و حلاجی کردن بندهای این توافقنامه به این نتیجه رسیده است که چون مجلس عراق طبق قانون نمی تواند در مصوبات دولت دخالت کند . لذا خواست سران رژیم تروریستی آخوندی را اذعان و منتقل و تجویز کرده و گفته است تنها راه باقیمانده مخالفت پارلمان عراق با این توافقنامه ی امنیتی می باشد که چنین توضیح و تشریح داده شده است:
"-دولت نوري المالكي تعيين تكليف درباره دو بند مهم مصونيت قضايي و محموله هاي نظامي آمريكا را به مجلس محول كرد. اين در حالي است كه براساس قوانين موجود در عراق، مجلس نمي تواند در جزئيات و حتي اصول لايحه دولت دخالت كند و لذا راهي باقي نمي ماند جز اينكه مجلس با اصل و همه اصول و جزئيات مصوبه دولت مخالفت نمايد كه صد البته اين بهترين راه مواجهه مجلس عراق با توافقنامه مي باشد اما البته در اينكه جمعبندي فراكسيونهاي مختلف عراقي درخصوص اين موضوع چه باشد، سوالاتي وجود دارد."
در خاتمه اینکه اکنونسیاست دخالت گری در امور داخلی عراق و اهداف نهفته در پس آن آنچنان دیگر برجسته و عیان وعریان شده است که جای هیچگونه شکی باقی نمی گذارد که دلیل این همه حساسیت بیش از حد نسبت به عراق داشتن و ضریب مخالفت و دشمنی هیستریک نسبت به حضور آمریکا در عراق و توافقنامه ی امنیتی میان عراق و آمریکا داشتن ، به خصوص با همه امکانات تبلیغاتی و گرد آوری و بسیج کردن نیروهای اطلاعاتی و امنیتی و قاچاقچیان مواد مخدر و سلماندهی زیر پوشش زوار کرن و روزانه هزارهزار از نوار مرزی عراق و ایران وارد عراق کردن تا با شرکت کردن در تظاهرات مخالفت با حضور آمریکا در عراق و توافقنامه ی امنیتی داشتن. همچنین سایر اقدامات تروریستی و خرابکارانه وناامن سازی که در عرای یاد می کنند .هر گز نمی تواند مورد خوش باور ترین افراد عراق یا همسایگانش قرار گیرد که سران رژیم تروریستی آخوندی چشمداشتی نسبت به عراق ندارند و اهداف خاصی را در عراق تعقیب نمی کنند و اینگونه اعمال و فعالیت و اقدانات روزانه که پس از اشغال نظامی در عراق از سوی مقامات رژیم تروریستی دنبال می شود. صرفاً صلواتی و انسان دوستانه می باشد . زیرا که مردم عراق خیلی بیش از مردم ایران برای سران رژیم بربرمنش و تاریک اندیش و عوامفریب و جنگ افروز و غارتگر و دین فروش ارزش دارند . بطوریکه می بایست تمام مطالبات و نیاز های مردم ایران فراموش شود و بی خیال تورم و گرانی و افزیش قیمت کالا ها و فقر و بیکاری شد . زیرا که می بایست به خاطر دسترسی به سلاح هسته ای سیاست دخالت گری در امورد داخلی عراق و سایر کشور های همجوار و منطقه با صدور تروریسم وبنیاد گرائی دنبال شود . بلی برای رفع هر گونه شک و شبهه ای پرسش می شود چرا سایر کشور همسایه ی عراق و حتی عراقی ها و آمریکائی های مستقر در عراق، همچون سران رژیم تروریستی آخوندی، نسبت به عراق حساسیت ندارند؟
هوشنگ � بهداد
چهار شنبه 29 آبان ماه سال 1387