نقد بررسی " چند و چون طرح امنيت اخلاقي" (يادداشت روز) روزنامه ی کیهان سه شنبه 4 اردیبهشت ماه سال – 1386
"سناریو سازی جدید مبارزه با مفاسد اجتماعی، یا طرح ارعاب در جامعه وتسویه حساب با رقباست که در راستای انتخابات مجلس هشتم است"
از اینکه سناریو پردازی کردن وبا بحران سازی نمودن وجامعه را مقصر دانستن وایجاد فضای ارعاب ووحشت وخفقان حاکم کردن مقوله ی نوظهور وجدیدی نمی باشد که کسی مشکل در درک وفهم آن داشته باشد که چرا مسئولان ومجریان رژیم ضد مردمی وتروریستی آخوندی هراز گاهی با اینگونه فیل هوا کردن ها وتبلیغ کردن ها، شروع به مانور دادن پیرامون آن می کنند . یعنی چرا پس از سناریوی فرار ی دادن شهرام جزایری در روزهای پایانی سال 85 و دست به تبلیغات گسترده پیرامون آن زدن واز مبارزه ی بی امان با مفسدان اقتصادی گفتن و حتی در خطبه ی نماز جمعه ی تهران در این مورد گفتن وبه قوه ی قضائیه ومسئولین زندان اوین انتقاد کردن و برای متهمینی همچون شهرام جزایری احکام اعدام صادر کردن برای وی به جای اینکه مرخصی داده شود تا در هر مرخصی یک زن جدید بگیرد . زمان زیادی از این سناریوی نمی گذرد که البته جدا از بحران گروگان گیری سپاه پاسداران و اجرای شوی مضحک کمدی کنفرانس مطبوعاتی داخلی وخارجی اجرا کردن پاسدار غلامک وگماشته احمدی نژاد برای آزادی گروگان های انگلیسی نمی باشد که آنگونه بصورت تئاتر سیاسی به نمایش گذاشته شد که اکنون شاهدیم سناریوی طرح امنیتی مبارزه با بد حجابی و مفسدین اخلاقی و اجتماعی شروع و جایگزین آن سناریوی مبارزه با مفسدین اقتصادی شده است و باند های مافیائی گوناگون دزد و غارتگر و خواهان سرکوبگری اجتماعی و ایجاد رعب و وحشت واختناق در جامعه، هورا کشان به دفاع از این طرح مبارزه با بی حجابی زنان ومردان و مفاسد اجتماعی برخاسته اند وهر باندی با نظرات وتبلیغات خاص خودش وارد صحنه شده است که ضمن ارائه و دفاع از طرح سرکوبگرایانه اختناق اجتماعی، نوعی تسویه حساب کردن با نظریه پردازان مبارزه ی فرهنگی رقیب است که مربوط به باند مغلوب دوم خردادی ها می باشد. اما اکنون که پاسدار یادداشت روز نویس کیهان نیز وارد این بازار مکاره و معرکه گردانی شده است ویکی به نعل زده ویکی به میخ زده است . چون خیلی مهیج شده این داستان تحلیل وتفسیر دادن یاددشت روز نویس شبیه آن یادآور خاطره ی تابستان گرم یکی از نماز جمعه های تهران شده است که بازیگران نماز گذار و شرکت کنندگان نماز عبادی – سیاسی بنا بر برنامه ریزان پشت صحنه برای اهداف خاص دست به راهپیمائی وسردان برخی شعار ها زده بودند که به علت خستگی واحتمالاً روزه بودن صفوف تظاهرکنندگان از هم پاشیده شده بود. از طرفی چون هر چه که از طریق بلند گو اعلام می شد اینان آن را بصورت جمعی تکرار می کردند تا بیشتر مشت بر دهان استکبار جهانی و شیطان بزرگ آمریکا زده شود . یکی از مجریان بلند گوها خطاب به تظاهرکنندگن در راهپیمائی گفته بود گشاد گشاد راه نروید. جمعیت که فکر کرده بود شعار است . آن را تکرار کرده بودند. سپس مجریان بلند گفته بود که گشاد گشاد راه نروید شعار نیست . دوباره جمعیت همین را بصورت جمعی تکرار کرده بودند. اکنون نظراتی که به عنوان قلم در اینگونه نوشتارهای یادداشت روز یا سرمقالات روزنامه ی جمهوری اسلامی و رسالت و... سایر مطبوعات وابسته به باند ولی فقیه آورده می شود یا از بصورت گفتاری و مصاحبه وگفتگو از رسانه یا شبکه های صدا و سیما پخش می گردد درست شبیه همان مجری بلند آن صحنه ی تظاهرات تابستان راهپیمانان نمازجمعه ی تهران می باشد. بنابراین چون یادداشت روز خوب هدف باند های مافیائی دزد وغارتگر مفسدین اقتصادی را می داند که برای چه آویزان به طرح سرکوبگرایانه ی مبارزه با مفاسد اخلاقی و اجتماعی شده اند پس از این معضل به عنوان ناهنجاری اجتماعی یاد کرده و به صاحبان ذینفع ودامن زنند گان درآن اشاره کرده وهمچون فیلم های سینمائی محصول نظام، چنین مردم وخانواده ها مقصر به جای دولت مقصر قلمداد شده اند:
"ناهنجاري هاي اجتماعي با منافع و مصالح جمعي جامعه تقابل دارند و بروز و ظهور آنان همواره در معرض ديد پليس نيست و طبعاً محول كردن برخورد با آنان- صرفاً- به پليس راهگشا نمي باشد از همين رو- اگر چه در جاي خود بايد بر نقش آفريني نهادهاي انتظامي و قضايي تاكيد نمود- نبايد تصور كرد كه اگر دولت بخواهد، ريشه هاي اين ناهنجاري ها از ميان برداشته مي شود. چرا بايد بطور غيرمستقيم دولت (يعني نظام) را مسئول وضع موجود معرفي نمائيم. نتيجه اين يكسويه نگري اين است كه عده زيادي از كساني كه بايد وظيفه خود را در محيط خانه، محيط كار، محيط محله و محيط شهر انجام دهند و توانايي آن هم دارند رسماً از گردونه مبارزه با مفاسد خارج كرده ايم و دولت را كه در مقايسه با توانايي مردم محدوديت هايي دارد يك جانبه به زير بار مسئوليت برده ايم. چرا نبايد با مردم صادقانه برخورد كرد و به آنان يادآور شد كه كاهش ناهنجاري ها بيش از اراده نظام به عزم شما بستگي دارد."
همچنانکه یادآوری شد هدف اصلی نوعی تسویه حساب کردن با رقبا می باشد تااینکه قرار باشد ریشه ی معضل وناهنجاری های اجتماعی و اخلاقی و اقتصادی و فرهنگی حل گردد . لذا پاسدار یادداشت روز نویس در فرموله کردن ناهنجاری های اجتماعی به سراغ رقیب مغلوب رفته است واینگونه از عملکرد گذشته و ادعاهای تناقض آمیز حرفی وبدون پشتوانه ی عملی ومایه گذاری کردن آنان داد سخن داده است . یا در حقیقت دست به افشاگری علیه ی منتقدین کنونی زده است:
- ناهنجاري ها پديده هايي- ضد- فرهنگي اند و به مواجهه اي فرهنگي نياز دارند و به لحاظ منطقي مواجهه فرهنگي بر مواجهه انتظامي تقدم دارد. ولي اين همه حرف نيست بلكه سخن مهمتر اين است كه اين ناهنجاري ها - نوعاً- جنبه اي ضدشرعي دارند؛ قداره بندي، عربده كشي، توزيع و مصرف علني مشروبات حرام، اراذل و بطور كلي برهم زنندگان امنيت اخلاقي و رواني جامعه در تقابل با احكام شرع مقدس مي باشند از همين رو اگر چه بايد بر ضرورت، نياز و تقدم رتبي كار فرهنگي صحه گذاشت ولي به هيچ وجه نمي توان اجراي احكام شرعي و نيز اجراي احكام حكومتي اسلام را متوقف كرد و به كار فرهنگي پرداخت. البته اسلام از ما مي خواهد كه «موازين» و «حدود» را در اجراي احكام شرعي- و طبعاً احكام حكومتي- رعايت كنيم نه اينكه اجراي حدود الهي را متوقف كنيم و صرفاً به كار فرهنگي بپردازيم.3- به تجربه ثابت شده آنان كه مي گويند راه حل ناهنجاري ها نه كار انتظامي و قضايي بلكه كار فرهنگي است، اهل كار فرهنگي هم نيستند- و شايد به آن اعتقادي هم نداشته باشند- بلكه اساساً با هر نوع مقابله با ناهنجاري ها مخالفند. صاحب اين قلم در يكي از سالهاي پاياني دهه 1360 در جلسه اي حضور داشت كه در آن وزير وقت كشور سخنراني مي كرد او در اثناي سخنان خود با مقابله انتظامي- قضايي با ناهنجاري هاي اخلاقي مخالفت كرد و بر راهكار فرهنگي تاكيد داشت. او يك بار ديگر در نيمه دوم دهه 1370 وزيركشور شد و بازهم با مقابله انتظامي- قضايي با ناهنجاري ها مخالفت مي كرد و به كار فرهنگي توصيه مي نمود ما در طول اين دوران هيچگاه نديديم كه او و گروههاي سياسي مورد قبول او به اندازه يك جو براي مهار ناهنجاري ها از خود مايه گذاشته باشند. اينكه سهل است آنان خود به بعضي از ناهنجاري ها تحت عنوان «حقوق شهروندي»، «كرامت انساني» ، «آزادي» و... دامن زده و مي زنند. همين ديروز چند روزنامه آنان - از جمله اعتماد- با درج يك عكس به مرثيه سرايي براي بدحجاب ها روي آورده بود كه چه نشسته ايد نيروي انتظامي به 11 توريست اروپايي در ميدان شميران تذكر داد و از آنان خواست كه حجاب را رعايت نمايند!"
پاسدار یادداشت روز نویس در ادامه ی بیان فرموله کردن ناهنجاری های اجتماعی که در یادداشت روز خود آورده است به بی هزینه بودن آنان برای هنجار شکنان اجتماعی گفته و نسخه صادر نموده است که اگر قرار است نتیجه وپاسخ مثبت در بر داشته باشد گذشته از ضرب و شتم کردن ودستگیر نمودن متهمین می بایست با پرداخت هزینه نیز اینان مواجه شود . یعنی اینکه باید با زندان یا جریمه های گوناگون نقدی و تبعید وزندان وشلاق زدن ومحروم کردن و..... همراه باشد تااینکه جلوی تکرار آن چنین در جامعه گرفته شود:
"در حال حاضر ناهنجاري هاي اجتماعي در كشور بدون هزينه صورت مي گيرند. اگر كساني كه به ناهنجاري هاي اجتماعي دامن مي زنند و امنيت اخلاقي جامعه را مخدوش مي كنند، هزينه رفتار خود را بپردازند، حتماً -اكثريت آنان- از آلودگي پرهيز مي كنند، آنگاه آلودگان به اين ناهنجاري ها به حداقل مي رسند و راه مقابله با آنان بسيار آسان مي شود. اگر ناهنجاري هاي اجتماعي توسط نظام بر شمرده شوند و مفسده بودن آن براي مردم تشريح گردد و نيز مشخص شود كه اين ناهنجاري ها چه هزينه هايي را بر فرد تحميل مي كند و آنگاه در عمل اين هزينه ها بر افرادي كه به ناهنجاري ها دامن مي زنند، تحميل شود، حتماً روند ناهنجاري ها به كنترل درمي آيد بدون آنكه - در اين مرحله- برخوردي انتظامي - قضايي صورت گرفته باشد. اين مايه تأسف است كه در حال حاضر بسياري از افراد فاسد و حتي مفسد- كه ديگران را هم به فساد مي كشانند- در مراكز اداري جمهوري اسلامي به استخدام درمي آيند، از سيستم خدمات عمومي كشور - در همه زمينه ها- استفاده مي كنند، به راحتي در دانشگاههاي كشور به تحصيل مشغول مي شوند، انواع كارت هاي گواهي هويت را دريافت مي كنند و... آنگاه كه محيط اجتماعي ما به سبب هنجارشكني آنان آكنده از آلودگي شد از كنترل قضايي- انتظامي سخن به ميان مي آوريم! چرا زور خود را مي دهيم و التماس مي كنيم."
پاسدار یادداشت روز نویس، به کپی برداری از پاسدار فرمانده ی ا نتظامی احمدی مقدم مدعی شده است که مفاسد اجتماعی وناهنجاری های اجتماعی در زلف یک دختر ومشابه ی آن خلاصه نشده است ، بلکه ریشه در بی عدالتی در جامعه و ویژه خواری و فامیل سالاری و... در جامعه دارد که چون در این قسمت، شامل حال باند این کار گزاران واصلاح طلبان می شود . مشخص است که هدف بررسی ریشه ای ناهنجاری های اجتماعی نمی باشد . زیراکه اگر اینگونه باشد اول باید ریش ولی فقیه سنگر گرفته در سنگر منقل در جماران گرفته شود . در دنباله از بیت رهبری شروع و به عملکرد غیر قانونی هزاران اسکله های غیر مجاز سپاه پاسدران در بنادر جنوب کشور رسیدگی شود و به سراغ باند مافیائی ودزد مؤتلفه ی انگلیسی عسگر اولادی در بازار نیز رفت و در نهایت می بایست یقه ی پاسدار گماشته احمدی نژاد گرفته شود که مبلغ 350 میلیارد تومان اختلاس در دوران شهردار تهران بودنش را چه کرده است تا اینکه بتوان باور داشت فرموله کردن اینگونه ی ناهنجاری های اجتماعی که پاسدار یادداشت روز نویس از رقبا ردیف کرده است تاکتیکی و تسویه ی حساب کردن نمی باشد واهداف سیاسی باندی در پشت آن نهفته است:
"- اما اشتباه نشود مفاسد اجتماعي و يا ناهنجاري ها را نبايد در زلف يك دختر خانم و مواردي از اين قبيل محدود ديد. در اين مبارزه بايد روند «عمدي و باندي» مفاسد را نشانه گيري كرد و در عين حال نبايد از مظاهر فساد نظير بد حجابي غافل بود. بايد دانست كه «بي عدالتي»، «ويژه خواري» و «فاميل سالاري»، «سرمايه سالاري»، استثمار فقرا توسط ثروتمندان، روند ناعادلانه در بسياري از دستگاههاي اداري- آموزشي كشور و... رديف هاي اول مفاسد اجتماعي و به وجود آورنده بسياري از مفاسد ديگرند. روند مقابله با ناهنجاري ها بايد بگونه اي باشد كه توده هاي مردم- بخصوص جوانان كه بعضاً در مبارزه با مفاسد اجتماعي زخم برمي دارند-باور كنند كه نظام غصه دار مشكلات آنان است و دريابند كه ريشه كن كردن ناهنجاري ها در همه ابعاد آن مورد نظر مسئولين كشور مي باشد. مسئولان بايد نشان دهند كه منكر فقط بدحجابي نيست بلكه گرسنه خفتن عده اي از جوانان، محروميت بسياري از آنان از تحصيل دانشگاهي، بالا رفتن سن ازدواج آنان، بيكار ماندن جوانان و عاجز شدن طيف هاي زيادي از مردم از تامين حداقل هاي زندگي هم منكرهاي بزرگي اند. دست اندركاران نظام كه دلسوزانه در پي حل مشكلات مردم هستند، بايد اثبات كنند كه براي رفع اين ها هم برنامه هاي قاطعي دارند.بدون شك مبارزه با ناهنجاري هاي اجتماعي از منظر مخالفان اصولگرايي ديني يك «فرصت» به حساب مي آيد چرا كه در پناه آن، آنان مي توانند -به گمان خود- به مخاطبان طرح بالا بردن ضريب امنيت اخلاقي جامعه -كه عمدتاً جوانان هستند- نزديك شوند و طرف مقابل -يعني اصولگراها- را به مردم ستيزي، جوان ستيزي و خشونت متهم نمايند. البته از منظر اصولگراهاي ديني مبارزه با ناهنجاري هاي اجتماعي-در همه ابعاد آن- يك مسئوليت الهي و حتي يكي از دو فلسفه اصلي تشكيل حكومت است. آنان نهي از منكر را به اندازه امر به معروف مهم و مسئوليتي استوار مي دانند و البته ترديدي نيست كه مردم متدين و معنويت گراي ايران در راه مبارزه با ناهنجاري ها حتماً از دست اندركاران كشور جلوترند. "
درخاتمه اینکه اختراع کردن اینگونه سناریو های مبارزه با مفاسد اجتماعی آن روی سکه ی نخ نما شده ی مضحک مبارزه با مفسدان اقتصادی می باشد که بازی کردن وبسط دادن ومانور دادن پیرامون آن جدا از جنگ ورقابت وتضاد های باندهای مافیائی به هر دو جناح غالب ومغلوب نمی باشد. چونکه اکنون که فضای پیشرس نمایش خیمه شب بازی انتخابات - انتصابات مجلس هشتم شروع شده است و مدتیست که باند مغلوب دوم خردادی از موضع تهاجمی خود را بسیج کرده و شکست طرح های اقتصادی دولت نهم و آبرور یزی که سپاه پاسداران با گروگان گیری نظامیان انگلیسی شروع کرد وبا ا جرای شوی مسخره ی تئاتر سیاسی پاسدار وبا دست پر دست به افشاگری تبلیغاتی علیه ی جناح غالب زده است . بنابراین باندهای سرکوبگر مدعی اصولگرائی برای پاسخ دادن به ر قیب و برای بسته کردن دایره ی مانور تبلیغاتی با چماق و سناریوی مبارزه با مفاسد اجتماعی – اخلاقی وبد حجابی وارد صحنه شده است که هر گز هدفی جز ادامه ی ملبارزه ی نزاع و جنگ قدرت جناحی وباندی چیزی دیگری همراه ندارد که به نفع مردم محروم جامعه باشد . چون جز خفقان و ارعاب ووحشت بیشتر در جامعه وکنترل کردن واکنش اعتراضی و خشم آلود مردم ناراضی نمی باشد . پس می بایست که برای به انحراف کشاندن اذهان عمومی جامعه مدام سناریو سازی های زنجیره ای جدید شود که مبارزه با مفاسد اجتماعی و اخلاقی در همین بستر می باشد.
هوشنگ – بهداد
"سناریو سازی جدید مبارزه با مفاسد اجتماعی، یا طرح ارعاب در جامعه وتسویه حساب با رقباست که در راستای انتخابات مجلس هشتم است"
از اینکه سناریو پردازی کردن وبا بحران سازی نمودن وجامعه را مقصر دانستن وایجاد فضای ارعاب ووحشت وخفقان حاکم کردن مقوله ی نوظهور وجدیدی نمی باشد که کسی مشکل در درک وفهم آن داشته باشد که چرا مسئولان ومجریان رژیم ضد مردمی وتروریستی آخوندی هراز گاهی با اینگونه فیل هوا کردن ها وتبلیغ کردن ها، شروع به مانور دادن پیرامون آن می کنند . یعنی چرا پس از سناریوی فرار ی دادن شهرام جزایری در روزهای پایانی سال 85 و دست به تبلیغات گسترده پیرامون آن زدن واز مبارزه ی بی امان با مفسدان اقتصادی گفتن و حتی در خطبه ی نماز جمعه ی تهران در این مورد گفتن وبه قوه ی قضائیه ومسئولین زندان اوین انتقاد کردن و برای متهمینی همچون شهرام جزایری احکام اعدام صادر کردن برای وی به جای اینکه مرخصی داده شود تا در هر مرخصی یک زن جدید بگیرد . زمان زیادی از این سناریوی نمی گذرد که البته جدا از بحران گروگان گیری سپاه پاسداران و اجرای شوی مضحک کمدی کنفرانس مطبوعاتی داخلی وخارجی اجرا کردن پاسدار غلامک وگماشته احمدی نژاد برای آزادی گروگان های انگلیسی نمی باشد که آنگونه بصورت تئاتر سیاسی به نمایش گذاشته شد که اکنون شاهدیم سناریوی طرح امنیتی مبارزه با بد حجابی و مفسدین اخلاقی و اجتماعی شروع و جایگزین آن سناریوی مبارزه با مفسدین اقتصادی شده است و باند های مافیائی گوناگون دزد و غارتگر و خواهان سرکوبگری اجتماعی و ایجاد رعب و وحشت واختناق در جامعه، هورا کشان به دفاع از این طرح مبارزه با بی حجابی زنان ومردان و مفاسد اجتماعی برخاسته اند وهر باندی با نظرات وتبلیغات خاص خودش وارد صحنه شده است که ضمن ارائه و دفاع از طرح سرکوبگرایانه اختناق اجتماعی، نوعی تسویه حساب کردن با نظریه پردازان مبارزه ی فرهنگی رقیب است که مربوط به باند مغلوب دوم خردادی ها می باشد. اما اکنون که پاسدار یادداشت روز نویس کیهان نیز وارد این بازار مکاره و معرکه گردانی شده است ویکی به نعل زده ویکی به میخ زده است . چون خیلی مهیج شده این داستان تحلیل وتفسیر دادن یاددشت روز نویس شبیه آن یادآور خاطره ی تابستان گرم یکی از نماز جمعه های تهران شده است که بازیگران نماز گذار و شرکت کنندگان نماز عبادی – سیاسی بنا بر برنامه ریزان پشت صحنه برای اهداف خاص دست به راهپیمائی وسردان برخی شعار ها زده بودند که به علت خستگی واحتمالاً روزه بودن صفوف تظاهرکنندگان از هم پاشیده شده بود. از طرفی چون هر چه که از طریق بلند گو اعلام می شد اینان آن را بصورت جمعی تکرار می کردند تا بیشتر مشت بر دهان استکبار جهانی و شیطان بزرگ آمریکا زده شود . یکی از مجریان بلند گوها خطاب به تظاهرکنندگن در راهپیمائی گفته بود گشاد گشاد راه نروید. جمعیت که فکر کرده بود شعار است . آن را تکرار کرده بودند. سپس مجریان بلند گفته بود که گشاد گشاد راه نروید شعار نیست . دوباره جمعیت همین را بصورت جمعی تکرار کرده بودند. اکنون نظراتی که به عنوان قلم در اینگونه نوشتارهای یادداشت روز یا سرمقالات روزنامه ی جمهوری اسلامی و رسالت و... سایر مطبوعات وابسته به باند ولی فقیه آورده می شود یا از بصورت گفتاری و مصاحبه وگفتگو از رسانه یا شبکه های صدا و سیما پخش می گردد درست شبیه همان مجری بلند آن صحنه ی تظاهرات تابستان راهپیمانان نمازجمعه ی تهران می باشد. بنابراین چون یادداشت روز خوب هدف باند های مافیائی دزد وغارتگر مفسدین اقتصادی را می داند که برای چه آویزان به طرح سرکوبگرایانه ی مبارزه با مفاسد اخلاقی و اجتماعی شده اند پس از این معضل به عنوان ناهنجاری اجتماعی یاد کرده و به صاحبان ذینفع ودامن زنند گان درآن اشاره کرده وهمچون فیلم های سینمائی محصول نظام، چنین مردم وخانواده ها مقصر به جای دولت مقصر قلمداد شده اند:
"ناهنجاري هاي اجتماعي با منافع و مصالح جمعي جامعه تقابل دارند و بروز و ظهور آنان همواره در معرض ديد پليس نيست و طبعاً محول كردن برخورد با آنان- صرفاً- به پليس راهگشا نمي باشد از همين رو- اگر چه در جاي خود بايد بر نقش آفريني نهادهاي انتظامي و قضايي تاكيد نمود- نبايد تصور كرد كه اگر دولت بخواهد، ريشه هاي اين ناهنجاري ها از ميان برداشته مي شود. چرا بايد بطور غيرمستقيم دولت (يعني نظام) را مسئول وضع موجود معرفي نمائيم. نتيجه اين يكسويه نگري اين است كه عده زيادي از كساني كه بايد وظيفه خود را در محيط خانه، محيط كار، محيط محله و محيط شهر انجام دهند و توانايي آن هم دارند رسماً از گردونه مبارزه با مفاسد خارج كرده ايم و دولت را كه در مقايسه با توانايي مردم محدوديت هايي دارد يك جانبه به زير بار مسئوليت برده ايم. چرا نبايد با مردم صادقانه برخورد كرد و به آنان يادآور شد كه كاهش ناهنجاري ها بيش از اراده نظام به عزم شما بستگي دارد."
همچنانکه یادآوری شد هدف اصلی نوعی تسویه حساب کردن با رقبا می باشد تااینکه قرار باشد ریشه ی معضل وناهنجاری های اجتماعی و اخلاقی و اقتصادی و فرهنگی حل گردد . لذا پاسدار یادداشت روز نویس در فرموله کردن ناهنجاری های اجتماعی به سراغ رقیب مغلوب رفته است واینگونه از عملکرد گذشته و ادعاهای تناقض آمیز حرفی وبدون پشتوانه ی عملی ومایه گذاری کردن آنان داد سخن داده است . یا در حقیقت دست به افشاگری علیه ی منتقدین کنونی زده است:
- ناهنجاري ها پديده هايي- ضد- فرهنگي اند و به مواجهه اي فرهنگي نياز دارند و به لحاظ منطقي مواجهه فرهنگي بر مواجهه انتظامي تقدم دارد. ولي اين همه حرف نيست بلكه سخن مهمتر اين است كه اين ناهنجاري ها - نوعاً- جنبه اي ضدشرعي دارند؛ قداره بندي، عربده كشي، توزيع و مصرف علني مشروبات حرام، اراذل و بطور كلي برهم زنندگان امنيت اخلاقي و رواني جامعه در تقابل با احكام شرع مقدس مي باشند از همين رو اگر چه بايد بر ضرورت، نياز و تقدم رتبي كار فرهنگي صحه گذاشت ولي به هيچ وجه نمي توان اجراي احكام شرعي و نيز اجراي احكام حكومتي اسلام را متوقف كرد و به كار فرهنگي پرداخت. البته اسلام از ما مي خواهد كه «موازين» و «حدود» را در اجراي احكام شرعي- و طبعاً احكام حكومتي- رعايت كنيم نه اينكه اجراي حدود الهي را متوقف كنيم و صرفاً به كار فرهنگي بپردازيم.3- به تجربه ثابت شده آنان كه مي گويند راه حل ناهنجاري ها نه كار انتظامي و قضايي بلكه كار فرهنگي است، اهل كار فرهنگي هم نيستند- و شايد به آن اعتقادي هم نداشته باشند- بلكه اساساً با هر نوع مقابله با ناهنجاري ها مخالفند. صاحب اين قلم در يكي از سالهاي پاياني دهه 1360 در جلسه اي حضور داشت كه در آن وزير وقت كشور سخنراني مي كرد او در اثناي سخنان خود با مقابله انتظامي- قضايي با ناهنجاري هاي اخلاقي مخالفت كرد و بر راهكار فرهنگي تاكيد داشت. او يك بار ديگر در نيمه دوم دهه 1370 وزيركشور شد و بازهم با مقابله انتظامي- قضايي با ناهنجاري ها مخالفت مي كرد و به كار فرهنگي توصيه مي نمود ما در طول اين دوران هيچگاه نديديم كه او و گروههاي سياسي مورد قبول او به اندازه يك جو براي مهار ناهنجاري ها از خود مايه گذاشته باشند. اينكه سهل است آنان خود به بعضي از ناهنجاري ها تحت عنوان «حقوق شهروندي»، «كرامت انساني» ، «آزادي» و... دامن زده و مي زنند. همين ديروز چند روزنامه آنان - از جمله اعتماد- با درج يك عكس به مرثيه سرايي براي بدحجاب ها روي آورده بود كه چه نشسته ايد نيروي انتظامي به 11 توريست اروپايي در ميدان شميران تذكر داد و از آنان خواست كه حجاب را رعايت نمايند!"
پاسدار یادداشت روز نویس در ادامه ی بیان فرموله کردن ناهنجاری های اجتماعی که در یادداشت روز خود آورده است به بی هزینه بودن آنان برای هنجار شکنان اجتماعی گفته و نسخه صادر نموده است که اگر قرار است نتیجه وپاسخ مثبت در بر داشته باشد گذشته از ضرب و شتم کردن ودستگیر نمودن متهمین می بایست با پرداخت هزینه نیز اینان مواجه شود . یعنی اینکه باید با زندان یا جریمه های گوناگون نقدی و تبعید وزندان وشلاق زدن ومحروم کردن و..... همراه باشد تااینکه جلوی تکرار آن چنین در جامعه گرفته شود:
"در حال حاضر ناهنجاري هاي اجتماعي در كشور بدون هزينه صورت مي گيرند. اگر كساني كه به ناهنجاري هاي اجتماعي دامن مي زنند و امنيت اخلاقي جامعه را مخدوش مي كنند، هزينه رفتار خود را بپردازند، حتماً -اكثريت آنان- از آلودگي پرهيز مي كنند، آنگاه آلودگان به اين ناهنجاري ها به حداقل مي رسند و راه مقابله با آنان بسيار آسان مي شود. اگر ناهنجاري هاي اجتماعي توسط نظام بر شمرده شوند و مفسده بودن آن براي مردم تشريح گردد و نيز مشخص شود كه اين ناهنجاري ها چه هزينه هايي را بر فرد تحميل مي كند و آنگاه در عمل اين هزينه ها بر افرادي كه به ناهنجاري ها دامن مي زنند، تحميل شود، حتماً روند ناهنجاري ها به كنترل درمي آيد بدون آنكه - در اين مرحله- برخوردي انتظامي - قضايي صورت گرفته باشد. اين مايه تأسف است كه در حال حاضر بسياري از افراد فاسد و حتي مفسد- كه ديگران را هم به فساد مي كشانند- در مراكز اداري جمهوري اسلامي به استخدام درمي آيند، از سيستم خدمات عمومي كشور - در همه زمينه ها- استفاده مي كنند، به راحتي در دانشگاههاي كشور به تحصيل مشغول مي شوند، انواع كارت هاي گواهي هويت را دريافت مي كنند و... آنگاه كه محيط اجتماعي ما به سبب هنجارشكني آنان آكنده از آلودگي شد از كنترل قضايي- انتظامي سخن به ميان مي آوريم! چرا زور خود را مي دهيم و التماس مي كنيم."
پاسدار یادداشت روز نویس، به کپی برداری از پاسدار فرمانده ی ا نتظامی احمدی مقدم مدعی شده است که مفاسد اجتماعی وناهنجاری های اجتماعی در زلف یک دختر ومشابه ی آن خلاصه نشده است ، بلکه ریشه در بی عدالتی در جامعه و ویژه خواری و فامیل سالاری و... در جامعه دارد که چون در این قسمت، شامل حال باند این کار گزاران واصلاح طلبان می شود . مشخص است که هدف بررسی ریشه ای ناهنجاری های اجتماعی نمی باشد . زیراکه اگر اینگونه باشد اول باید ریش ولی فقیه سنگر گرفته در سنگر منقل در جماران گرفته شود . در دنباله از بیت رهبری شروع و به عملکرد غیر قانونی هزاران اسکله های غیر مجاز سپاه پاسدران در بنادر جنوب کشور رسیدگی شود و به سراغ باند مافیائی ودزد مؤتلفه ی انگلیسی عسگر اولادی در بازار نیز رفت و در نهایت می بایست یقه ی پاسدار گماشته احمدی نژاد گرفته شود که مبلغ 350 میلیارد تومان اختلاس در دوران شهردار تهران بودنش را چه کرده است تا اینکه بتوان باور داشت فرموله کردن اینگونه ی ناهنجاری های اجتماعی که پاسدار یادداشت روز نویس از رقبا ردیف کرده است تاکتیکی و تسویه ی حساب کردن نمی باشد واهداف سیاسی باندی در پشت آن نهفته است:
"- اما اشتباه نشود مفاسد اجتماعي و يا ناهنجاري ها را نبايد در زلف يك دختر خانم و مواردي از اين قبيل محدود ديد. در اين مبارزه بايد روند «عمدي و باندي» مفاسد را نشانه گيري كرد و در عين حال نبايد از مظاهر فساد نظير بد حجابي غافل بود. بايد دانست كه «بي عدالتي»، «ويژه خواري» و «فاميل سالاري»، «سرمايه سالاري»، استثمار فقرا توسط ثروتمندان، روند ناعادلانه در بسياري از دستگاههاي اداري- آموزشي كشور و... رديف هاي اول مفاسد اجتماعي و به وجود آورنده بسياري از مفاسد ديگرند. روند مقابله با ناهنجاري ها بايد بگونه اي باشد كه توده هاي مردم- بخصوص جوانان كه بعضاً در مبارزه با مفاسد اجتماعي زخم برمي دارند-باور كنند كه نظام غصه دار مشكلات آنان است و دريابند كه ريشه كن كردن ناهنجاري ها در همه ابعاد آن مورد نظر مسئولين كشور مي باشد. مسئولان بايد نشان دهند كه منكر فقط بدحجابي نيست بلكه گرسنه خفتن عده اي از جوانان، محروميت بسياري از آنان از تحصيل دانشگاهي، بالا رفتن سن ازدواج آنان، بيكار ماندن جوانان و عاجز شدن طيف هاي زيادي از مردم از تامين حداقل هاي زندگي هم منكرهاي بزرگي اند. دست اندركاران نظام كه دلسوزانه در پي حل مشكلات مردم هستند، بايد اثبات كنند كه براي رفع اين ها هم برنامه هاي قاطعي دارند.بدون شك مبارزه با ناهنجاري هاي اجتماعي از منظر مخالفان اصولگرايي ديني يك «فرصت» به حساب مي آيد چرا كه در پناه آن، آنان مي توانند -به گمان خود- به مخاطبان طرح بالا بردن ضريب امنيت اخلاقي جامعه -كه عمدتاً جوانان هستند- نزديك شوند و طرف مقابل -يعني اصولگراها- را به مردم ستيزي، جوان ستيزي و خشونت متهم نمايند. البته از منظر اصولگراهاي ديني مبارزه با ناهنجاري هاي اجتماعي-در همه ابعاد آن- يك مسئوليت الهي و حتي يكي از دو فلسفه اصلي تشكيل حكومت است. آنان نهي از منكر را به اندازه امر به معروف مهم و مسئوليتي استوار مي دانند و البته ترديدي نيست كه مردم متدين و معنويت گراي ايران در راه مبارزه با ناهنجاري ها حتماً از دست اندركاران كشور جلوترند. "
درخاتمه اینکه اختراع کردن اینگونه سناریو های مبارزه با مفاسد اجتماعی آن روی سکه ی نخ نما شده ی مضحک مبارزه با مفسدان اقتصادی می باشد که بازی کردن وبسط دادن ومانور دادن پیرامون آن جدا از جنگ ورقابت وتضاد های باندهای مافیائی به هر دو جناح غالب ومغلوب نمی باشد. چونکه اکنون که فضای پیشرس نمایش خیمه شب بازی انتخابات - انتصابات مجلس هشتم شروع شده است و مدتیست که باند مغلوب دوم خردادی از موضع تهاجمی خود را بسیج کرده و شکست طرح های اقتصادی دولت نهم و آبرور یزی که سپاه پاسداران با گروگان گیری نظامیان انگلیسی شروع کرد وبا ا جرای شوی مسخره ی تئاتر سیاسی پاسدار وبا دست پر دست به افشاگری تبلیغاتی علیه ی جناح غالب زده است . بنابراین باندهای سرکوبگر مدعی اصولگرائی برای پاسخ دادن به ر قیب و برای بسته کردن دایره ی مانور تبلیغاتی با چماق و سناریوی مبارزه با مفاسد اجتماعی – اخلاقی وبد حجابی وارد صحنه شده است که هر گز هدفی جز ادامه ی ملبارزه ی نزاع و جنگ قدرت جناحی وباندی چیزی دیگری همراه ندارد که به نفع مردم محروم جامعه باشد . چون جز خفقان و ارعاب ووحشت بیشتر در جامعه وکنترل کردن واکنش اعتراضی و خشم آلود مردم ناراضی نمی باشد . پس می بایست که برای به انحراف کشاندن اذهان عمومی جامعه مدام سناریو سازی های زنجیره ای جدید شود که مبارزه با مفاسد اجتماعی و اخلاقی در همین بستر می باشد.
هوشنگ – بهداد
