روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 3 شنبه 1 آذر ماه سال 1390
نقد وبررسی : سرمقاله روزی نامه ی حکومتی جمهوری " با همسايه شرقي چه كنيم؟ "
"ناراحتی از حضور نظامیان در افغانستان بعنوان تهدید ایران و پاکستان نیست ، بلکه شکوه وشکایت به این دلیل است که حضور این نیروها نوعی مزاحمت وموی دماغ برای پاسداران است که به سادگی نمی توان افغانستان راهمچون عراق برای حاکمان ایران تبدیل به حیاط خلوت نمود"
اگر آمریکا دشمن بیگانه خطر ناک است که حضور نظامی اش در افغانستان تهدید محسوب می شود .حال گذشته از اینکه چرا گفته نمی شود که چگونه شد که شرایط حضور ا ین نظامیان آمریکایی سر و کله شان در منطقه وعراق و افغانستان پیدا شود؟ یا اینکه چند بار پاسدار سغیر سابق محمد حسن کاظمی قمی در بغداد درکنار سفیر آمریکا در نشست های امنیتی عراق حضور می یافت؟ یا اینکه اکنون محمد جواد انگلیسی در آمریکا چه می کند؟ یا اینکه چرا هرروز بر شمار اعزامی نیروهای اطلاعاتی و امنیتی زیر پوشش کارشناس و متخصص و اساتید دانشگاه و فعال سیاسی ومطبوعاتی به آمریکا افزوده می شود تا در کنار سایر لابی ها قرار گیرند تا که مکمل سیاست زد وبند های پشت پرده شود و همچنان ادامه یابد . ولی اکنون سرمقاله نویس از موضع ملت افغانستان و پاکستان شده است و این چنین انتقاد به کرزای ولویه جرگه ی افغانستان کرده است که چرا مجوز حضور نظامیان آمریکا در افغانستان داده است :
"محور اصلي پيمان دراز مدت افغانستان با آمريكا، تأسيس پايگاه‌هاي نظامي توسط آمريكا در مجاورت مرزهاي ايران و پاكستان در خاك افغانستان است كه نظاميان آمريكائي با استفاده از اين پايگاه‌ها ضمن ادامه حضور اشغالگرانه در افغانستان، تهديدي براي دو كشور همسايه نيزخواهند بود. اينكه دولت و ملت پاكستان با اين تهديد چه خواهند كرد و چه عكس العملي در برابر اين اقدام دولت حامد كرزاي نشان خواهند داد، به خودشان مربوط است، اما دولت و ملت ايران قطعاً نمي‌توانند تماشاچيان صحنه‌اي باشند كه با كارگرداني آمريكا و اجراي نه چندان ماهرانه عوامل كاخ سفيد در كابل ترتيب داده شده است. دولت آمريكا با اين اقدام، از يكطرف به نهاد سنتي و معتبر "لويه جرگه" ضربه‌اي جبران ناپذير وارد كرده و از طرف ديگر افغانستان را در برابر دو كشور همسايه پاكستان و ايران قرار داده است. هر چند رئيس‌جمهور افغانستان بارها گفته اين پيمان بهيچ وجه تهديدي براي كشورهاي همسايه نخواهد بود و ما به آمريكا اجازه نخواهيم داد از خاك افغانستان براي حمله به همسايگانمان استفاده كند، ولي خود حامد كرزاي هم مي‌داند كه اين سخن او به يك شوخي بيشتر شباهت دارد تا مطلبي كه به واقعيت نزديك باشد. زيرا آمريكا همانگونه كه براي حمله نظامي به افغانستان از كسي اجازه نگرفت، براي اينكه از خاك افغانستان استفاده‌هاي مورد نظر خود را انجام دهد و به ديگران تعرض نمايد نيز از كسي اجازه نخواهد گرفت. اين، واقعيتي است كه ملت‌ها و دولت‌هاي دو كشور ايران و پاكستان نيز از آن مطلعند و به همين جهت اصولاً با ادامه حضور نظامي آمريكا در افغانستان مخالفند.تنها راهي كه باقي مي‌ماند، مقاومت ملت افغانستان در برابر اراده آمريكاست. علما، فعالان سياسي، رهبران احزاب و دانشجويان افغان مي‌توانند با روشنگري و بيان اين واقعيت كه ادامه حضور آمريكا در افغانستان نقض حاكميت مردم اين كشور است و علاوه بر اين به روابط افغانستان با كشورهاي همسايه نيز لطمه وارد خواهد كرد، مردم را به قيام تشويق نموده و آمريكا را در رسيدن به اين هدف شوم ناكام سازند. تجربه آمريكا در ايران و عراق و بسياري از كشورهائي كه ملت‌هاي آن كشورها در برابر اهداف شوم استعماري واشنگتن ايستادگي كردند اينست كه هر جا مردم به صحنه بيايند پيروز خواهند شد. اين واقعيت را آمريكا مي‌داند و از آن بشدت نگران است. ضربه‌اي كه آمريكا به "لويه جرگه" با آلوده كردن اين نهاد سنتي به ماجراي پيمان نظامي وارد ساخت، با اين هدف بود كه يكي از اهرم‌هاي مردمي را از پيش روي خود بردارد و آن را تا سطح يك ابزار تنزل دهد. بنابر اين، اولاً لويه جرگه بايد درصدد جبران بر آيد و اعتبار خود را با موضعگيري عليه اين پيمان نظامي ترميم نمايد و ثانياً مردم افغانستان بايد با حضور در صحنه و ادامه اعتراضات سدي در برابر آمريكا ايجاد كنند و مانع امضاي اين پيمان شوند"
سرمقاله نویس با ترفند نان قرض دادن یا کاسه رود جایی که باز آید قدح .یا اینکه دیگی که برای ملا نجوشد بهتر است که در آن کله سگ بجوشد . با قبر ستان کهنه شکافتن گذشته که چون در زمان روس ها از افغان ها از سوی حاکمان ایران حمایت شد تا که روس ها از خاک افغانستان خارج شوند و پاسداران جایش را بگیرند. ولی نظامیان آمریکایی جایگزین شدند تا که وی مجبور شود اکنون بدلیل تصمیم لویه جرگه به مقامات رژیم فاشیستی مذهبی ایران توصیه کرده است که می بایست مقابل حمایت هایی که از افغان ها شد ولی در مقابل لویه جرگه تصویب کرد و مجوز داد تا که نظامیان آمریکایی در افغانستان مستقر شوند که خطری برای ایران می باشد اینگونه به مقامات افغانی انتقاد کنند وناراحتی شان را بروز دهند :
"اما آنچه به ايران مربوط مي‌شود اينست كه دولتمردان افغان پاسخ حمايت‌ها، محبت‌ها و همراهي‌هاي ملت و مسئولان ايراني در دوران‌هاي مختلف سه دهه گذشته را با بدترين روش داده‌اند. جمهوري اسلامي ايران با آغوشي باز مجاهدان افغان و به همراه آنها آوارگان افغاني را سالها ميزباني كرد، اكنون كه دولت افغانستان اينهمه همراهي و حمايت و خدمت صادقانه را ناديده گرفته و دست آمريكا را در مجاورت مرزهاي ايران باز گذاشته، وقت آن است كه دولتمردان ايراني تعارفات را كنار گذاشته و اعتراض خود نسبت به اين اقدام را به دولتمردان افغان اعلام كنند و براي جلوگيري از امضاي پيمان نظامي با آمريكا تلاش نمايند. طبيعي است كه اگر دولت افغانستان حاضر به تجديدنظر در تصميم خود نگردد، جمهوري اسلامي ايران به اقداماتي متوسل شود كه متضمن مصالح ملت ايران و امنيت ملي كشور باشد"
در خاتمه اینکه معلوم نیست رژیم ضد بشری قرون وسطایی کودتایی که دارای یک رهبر ولی وقیح منفور ونا مشروع می باشد که خودش را رهبر ام القرای جهان اسلام نامیده است . همچنین ادعا دارد که رهبر جنبش بیداری اسلامی منطقه است که ضد آمریکا و اسراییل می باشد .چونکه ملت های منطقه نه مبارزه با دیکتاتور های منطقه کردند تا آزادی و دمکراسی داشته باشند ، بلکه مبارزه کردند تا که دیتاتور ها ساقط شوند و ا لگوی حکومت مشابه ی ایران در کشورشان جایگزین شود . بنابراین اکنون سئوال است با چنین ادعا و پشتوانه ی حمایتی که حاکمان رژیم فاشیستی مذهبی ایران مدعی اند از آن بر خور دارند. برای چه وحشت از حضور نظامیان آمریکا در افغاتستان دارند؟ به ویژه اینکه مگر فراموش نشده است که پس از اشغال نظامی افغانستان رفسنجانی در خطبه ی نماز جمعه ی خود خطاب به بوش گفت که وی می داند اگر چنانچه همکاری ما نبود هنوز هم طالبان در افغانستان بر سر قدرت بود؟ حال بماند پاسداران همانگونه که در عراق در کنار اعضای القاعده هستند و بطور مشترک دست به اقدامات تروریستی و انتخاری و انفجاری می زنند .در افغانستان هم موازی طالبان هستند وبا هم همکاری نزدیک دارند. بهر حال ناراحتی از حضور نظامیان در افغانستان بعنوان تهدید ایران و پاکستان نیست ، بلکه شکوه وشکایت به این دلیل است که حضور این نیروها نوعی مزاحمت وموی دماغ برای پاسداران است که به سادگی نمی توان افغانستان راهمچون عراق برای حاکمان ایران تبدیل به حیاط خلوت نمود.
هوشنگ بهداد
http://www.jomhourieslami.com/1390/13900901/13900901_01_jomhori_islami_sar_magaleh_0001.html
روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 3 شنبه 1 آذر ماه سال 1390
با همسايه شرقي چه كنيم؟
